De laatste dinsdag van het schooljaar. De laatste keer vergaderen met mijn collega's van het zorgteam. We maken de balans op. Hebben we de juiste dingen gedaan dit schooljaar? Hebben we steken laten vallen? Wat kan beter en wat ging er goed?
Open en eerlijk. Zo zitten we erin. We geven elkaar feedback. We doen veel goed, dat is in ieder geval een ding dat zeker is. We scoren hoog bij allerlei onderzoeken, zowel intern als extern. Bij het laatste onderzoek, een impactmeting, door een onderzoeksteam van de Erasmus Universiteit in Rotterdam, komen we ook weer heel goed uit de bus. Zij hebben oud-studenten gevraagd wat de invloed en het effect zijn geweest van ons onderwijs en onze begeleiding toen zij hier op school zaten. Zo'n onderzoek en hun feedback is voor ons heel waardevol. Het zijn tenslotte de studenten waar we ons dagelijks voor inzetten. Verbeterpunten zijn er ook, die komen in de notulen zodat we volgend jaar, als we weer starten, daar weer aan herinnerd worden mocht dat nodig zijn.
Na de ochtendpauze nog een afspraak met een student hier op school en zijn moeder online in Spanje. Ze zijn al eerder voorbij gekomen op mijn blog. De student kreeg vier weken geleden zijn eerste officiële waarschuwing. Deze tweede evaluatie was weer niet beter, hij is vier weken niet op school geweest, en heeft nog steeds geen stage.
Vandaag kwam gelukkig het hoge woord eruit. Stoppen. Ook moeder ziet nu wel in dat er betere alternatieven voor haar zoon zijn. Hij heeft inmiddels een baantje dus hele dagen thuiszitten doet hij niet. We nemen allemaal met een goed gevoel afscheid. Hij omdat hij nu niet meer het juk van school in zijn nek heeft, moeder omdat ze ook wel ziet daar haar zoon van school niet gelukkig werd, en wij omdat we weten dat school nu niet bij hem past.
Na de lunchpauze zit mijn werkdag erop. Ik ben een van de weinigen die op de normale tijd start, de meeste andere collega's beginnen later dan normaal. Ik ga wel wat eerder weg, ik geloof trouwens dat de rest dat ook doet. Als het werk maar af is, toch?
Lekker sporten en daarna niets meer te doen. Ik lees de krant en ga daarna verder in mijn boek. T. zorgt voor het eten.
Wat een leuk inkijkje in je werk zo tegen de vakantie aan. Herkenbaar ook, ik heb zelf een tijdje als manager op een school gewerkt en werkte nauw samen met het zorgteam. Niks leuker dan positieve feedback krijgen van studenten, zeker ook als dat via een serieus extern onderzoek komt. Klinkt goed!
BeantwoordenVerwijderenDank je Firista! Leuk om te lezen dat jij bekend bent met het onderwijs als manager. Dan zal je inderdaad veel herkennen in mijn blogs over mijn werk.
VerwijderenHoop dat de student nu een betere tijd tegemoet gaat nu hij zijn leven in eigen hand kan nemen. Soms past onderwijs gewoon niet bij iemand en dan is de leer- of kwalificatieplicht een kwelling. Mooie blog weer. Klinkt werkplezier uit, leuk!
BeantwoordenVerwijderenHij heeft een startkwalificatie want zijn niveau 2 opleiding bij ons wel afgerond. Hij mag dus stoppen.
VerwijderenSchool is niet zaligmakend voor iedereen. In de praktijk kan je ook zoveel leren, mits goed begeleid natuurlijk en eigen inzet en dat zal soms lastig zijn voor zowel werknemer als werkgever.
BeantwoordenVerwijderenIs het de betreffende jongen gelukt iets beters en langduriger te vinden dan een "baantje". Dan denk ik aan iets anders dan bij fastfoodrestaurant of vakkenvuller, maar daar kom je de rest van je leven ook niet ver mee.
Nu heeft hij een 'baantje' en dat is beter dan niets. Ook heeft hij zijn mbo niv 2 diploma dus leer- of kwalificatieplichtig is hij niet meer. Komt wel goed op den duur met echt werk.
VerwijderenOok bij dat baantje leer hij dan wel wat, op tijd komen, teamwork aanleren en verantwoordelijk zijn voor jou taak.
VerwijderenPrecies Lot, en werkgevers zijn lang niet zo geduldig als school, te laat komen kan je niet te vaak doen, dan ben je je baantje, hoe klein dan ook, snel kwijt.
Verwijderen