Ieder jaar op de middelbare school waren er nieuwe schoolspullen nodig. Allereerst natuurlijk een agenda voor al het huiswerk, want dat we veel huiswerk kregen op het vwo en de havo was een ding dat zeker was.
De schoolagenda was niet zomaar een agenda. Die werd na lang wikken en wegen, bekijken, nog eens wikken en weken, overleggen met vriendinnen, nog wat meer wikken en wegen, uiteindelijk aangeschaft.
Zo'n agenda was niet alleen agenda, er werden foto's in geplakt, briefjes in geheime vakjes in bewaard, verhaaltjes door anderen in geschreven en als het meezat kon je er dan ook nog je huiswerk in kwijt. Je agenda kwijtraken was als je telefoon kwijtraken nu. Het was je meest kostbare bezit. Ik heb ze nog allemaal en het blijft leuk om er af en toe eens in te bladeren.
 |
Zes jaar middelbare school, vier jaar op het vwo, twee jaar op de havo, een keer blijven zitten.
|
Dan de rest van de schoolspullen. Daarvoor gingen we met het hele gezin naar de Schoolcampus van V&D in Rotterdam of Den Haag. Voor mij was dat een uitje. De voorpret duurde weken, die begon al ruim voor de zomervakantie. Er waren nieuwe schriften nodig, wat voor een kaftpapier zou er zijn en welke andere leuke dingen zouden er in mijn mandje eindigen?
Het moest natuurlijk allemaal een jaar lang meegaan. Het kaftpapier moest stevig zijn, want op mijn middelbare school werd er streng gecontroleerd of de boeken, van het boekenfonds, wel goed en netjes waren gekaft. En je wilde niet een paar keer paar jaar opnieuw kaften, want dat was geen leuk werkje.
Dan waren er multomappen en schriften nodig. Liefst met een leuke voorkant of in een felle kleur. Een van mijn lievelingsmultomappen heb ik nog, eentje met kauwgomballen of toverballen oid op de kaft. Hij ligt bij mijn vader dus ik kan er nu geen foto van maken.
Tenslotte nog andere dingen zoals een leuke gum, met een geurtje, een kladblok van gerecycled papier, markeerstiften in roze en geel en gekleurde inkt in een potje voor mijn Parker vulpen, want daar schreef ik mee.
Het aanschaffen van schoolspullen was in mijn schooltijd een van de hoogtepunten van de zomervakantie!
Dat hadden we op school nog niet zo uitbundig, Kan me van het laatste jaar op de Huishoudschool in de zgn Orientatieklas wel herinneren dat we een agenda hadden die heel dik werd aan het eind van het jaar. Maar die heb ik niet meer. Het hele schoolgedoe intresseerde me ook niet zo erg 🤣.
BeantwoordenVerwijderenIk had op de ULO schriften met lichtgroene bladzijden kan ik me nu herinneren, dat zou zacht voor je ogen zijn.
Met mijn dochter heb ik wel de Schoolcampus van V&D bezocht maar zij was ook niet zo fanatiek.
Lichtgroene bladzijden, nooit van gehoord of gezien, interessant.
VerwijderenJaaaaa zó leuk, naar de V&D Campus en Bruna voor schoolspullen. En dan een middagje boeken kaften met mijn vader, die dat heel secuur kon (ik heb helaas niet zijn geduld meegekregen). De agenda was inderdaad het pronkstuk, die moest zo dik mogelijk worden. Mijn frustratie was dat als ik de voorkant leuk vond, het binnenwerk saai bleek en bij vrolijk afwisselende binnenbladen viel de voorkant weer tegen. Dan beplakte ik de voorkant met tijdschriftknipsels en boeklon.
BeantwoordenVerwijderenHet boekenkaften deden we zelf, maar wel nadat mijn moeder het voor had gedaan. Die keuzestress met de agenda's hadden wij inderdaad ook, en op dezelfde manier opgelost! Hoe dikker hoe beter. Vond mijn boekenlijst Frans nog terug op een briefje in een envelopje in mijn examenjaaragenda. Kan me nu niets meer van die boeken herinneren!
VerwijderenToen mijn moeder doorkreeg dat ik die schoolspullenmarkten van de warenhuizen wel leuk vond, om met groepsgenoten te bezoeken en te kopen, ging ze zelf vast van tevoren inslaan. Want het kostte nogal wat dat wat ik kocht. Vond ze. Mijn ouders kaftten niet, ze waren er immers ook niet. Dat deed ik zelf. Zag een voorbeeld, netjes vouwen en knippen en met plakband dichtmaken. Stickers erop anders wist je niet snel genoeg welk boek je nu uit je tas moest halen. DAt boekenfonds was heel handig!
BeantwoordenVerwijderenJa, etiket erop want het was een enorme stapel en zag er na het kaften allemaal hetzelfde uit.
VerwijderenBoekenfonds, inderdaad. Maar uitgebreid schoolspullen kopen kan ik me niet meer zo herinneren. Ik deed dat zelf, denk ik, ik kocht altijd een heel simpele agenda, al die plaatjes hoefden voor mij niet. En kaften, ja dat deed ik wel.
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat iedereen zijn boeken moest kaften, ieder school had het boekenfonds, zelf kopen was onbetaalbaar. Mijn studenten moeten nu wel boeken kopen, je schrift enorm van de prijzen. Nu ook heel veel methodes digitaal, ook erg duur en kan je niet doorverkopen.
VerwijderenWat een feest om te kiezen.
BeantwoordenVerwijderenIk ben van eenvroegere generatie dus het kaftpapier was bruin,poepbruin.
Ik pimpte het op met een vrolijk plaatje dat ik weer uit een oude libelle knipte,Mijn eerste multomapheb ik gekocht toen ik naar de kweekschool ging(ik heb hem nog)en uit die tijd stam ook mijn eerste ballpoint.Wat leuk dat jij jouw agenda,s bewaard heb.
Ik spaarde plaatjes van Danny Kay en Karl Heinz Bohm.Het was eenvoudig plezier.
Dat bruine papier kon je bij ons op school ook krijgen, maar als je zelf iets kocht mocht dat ook. Wij knipten plaatjes van popsterren uit tijdschriften, was inderdaad eenvoudig plezier.
VerwijderenIk heb de agenda's niet meer en herinner me ook niet da tik ze zo leuk vond, zeker niet voor de prijs. Ik koos uiteindelijk een goedkope en versierde die met foto's. Van die kleine op zo'n overzicht en dan de hele cover bedekken met breed plakband. Ik heb een jaar kaftpapier gehad wat sinterklaaspapier was, binnenstebuiten erop was het sterker dan menig rol.
BeantwoordenVerwijderenWaren ze dan zo duur? Sommige merken (Ryam) wel neem ik aan, maar ik kocht ook niet ieder jaar een dure omdat het belangrijk was om 'anders' te zijn dan de gemiddelde middelbareschoolscholier. En dus werden we creatief met knipsels en plastic plakfolie. Wat jij dus ook deed.
VerwijderenIk word nog steeds blij van de schoolcampus (zoals dat ooit heette bij VuenDu). Maar goed, jij kent mijn verslaving.
BeantwoordenVerwijderenDe schoolcampus is de bakermat van alle notitieboekverslavingen denk ik!! 🤣🤣🤣
Verwijderen