stalker

Helaas is het nodig, maar goed dat het er steeds meer aandacht is voor de veiligheid van vrouwen thuis en in openbare ruimtes, zowel binnen als buiten op straat, overdag en 's nachts. Vrouwen van alle leeftijden. We voelen ons vaak niet op ons gemak als we 's avonds over straat moeten, voelen ons vaak niet veilig. Statistisch gezien zijn we minder vaak slachtoffer van misdaden op straat, maar statistieken nemen het gevoel niet zo makkelijk weg.

We hebben er allemaal mee te maken (gehad). Naroepen, fluiten, pssst pssst, handtastelijkheden in het OV of dingen die nog vele malen erger zijn. Nu ik ouder word is het minder, ik weet dat dit komt omdat oudere vrouwen op een gegeven moment onzichtbaar worden. Prima, ik hoef niet nagefloten te worden, liever niet zelfs.

Toen ik 23 was, ik woonde nog in Londen, ben ik een paar weken gestalkt. Door een onbekende. Ik had het eerst niet eens door.

Aan het einde van de werkdag vertrok ik, meestal rond vijf uur, vanaf het kantoor in Gillingham Street en liep dan naar Victoria Station. Daar pakte ik de tube naar London Bridge, om vervolgens met de trein naar huis te gaan. 

Op een gegeven moment zag ik op mijn route van kantoor naar Victoria Station steeds dezelfde man. Nu is dat niet zo raar want veel mensen gaan omstreeks dat tijdstip van hun werk naar huis. Ik vond dat dus niet vreemd. Wat ik wel vreemd vond was dat deze man na een paar dagen zijn route veranderd had en mij tegemoet kwam lopen. Toen hij dat een paar dagen had gedaan botste hij een beetje tegen mij aan. Nu was de stoep niet heel breed, maar er was ruimte genoeg om elkaar te passeren. Toen dit een paar dagen later weer gebeurde begon ik argwaan te krijgen.

Ik vertelde het de volgende ochtend aan mijn collega's op kantoor. Daar werd meteen geroepen dat ik de politie moest inschakelen. Zo gezegd zo gedaan. 

's Middags kwamen er twee agenten naar kantoor en ik vertelde wat er de afgelopen weken dagelijks gebeurde. Ik kan me niet herinneren of ik echt aangifte deed, maar er werd in ieder geval wel een onderzoek gestart. 

De dag na het bezoek van de politie zouden zij twee mensen in burger buiten laten posten om zelf te zien wat er gebeurde.  Ik moest vervolgens, net als iedere andere dag, op mijn normale tijd naar buiten gaan en mijn normale route lopen. Ik moest op een bepaald punt even wachten en dan terugkomen naar kantoor zodat de agenten mij konden vertellen wat ze hadden gezien en gedaan.

Zo geschiedde. Ik deed mijn ding en wat er de dagen ervoor gebeurd was gebeurde weer. De politiemensen vertelden mij later dat zij gezien hadden deze man al vanaf half 5 ging posten in de straat van mijn werk. Toen ik naar buiten kwam stak hij de straat over om mij tegemoet te lopen en bewust tegen mij aan te botsen.

Ze hebben hem aangehouden. Zijn antwoord op de vraag waarom hij dit deed was: "I am in love with her, but I only wanted to see her,  not do her any harm". 

Hij heeft een straat/districtsverbod gekregen, ik heb hem nooit meer gezien en er verder ook nooit meer iets over gehoord.