De lening die ik kon terugbetalen na de verkoop van mijn eerste eigen huis, mocht ik opnieuw lenen en kon ik nu inzetten om mijn tweede koopwoning gedeeltelijk te financieren. Ik betaalde Fl 80.000,- voor mijn tweede eigen huis. Het werd een jaren '30 appartement met een woonoppervlak van meer dan 100 m2 in een voor mij onbekend deel van de grote stad, Rotterdam West. Wonen op de tweede etage, slapen en douchen op de gedeelde vierde etage. Zo'n gedeelde etage bereik je met een eigen trap.
Dit was het huis uit mijn dromen. Jaren 30, met glas-in-lood ramen, schuifdeuren in de woonkamer zodat er twee delen zijn, houten vloeren en bijna alle authentieke details nog aanwezig. Helaas wel een muur met schrootjes en een heel oude vieze badkamer.
Een maand klussen, ik in het weekend, mijn vader wat vaker want hij maakte een volledige nieuwe, moderne badkamer voor mij, en mijn paradijs was klaar.
Voor het eerst in mijn leven woonde ik alleen. Ik was op mijn 18e uit huis gegaan, werd au-pair dus woonde ik bij een familie in huis, daarna woonde ik samen met nare ex. Nu was ik net dertig en helemaal klaar voor deze nieuwe start. Alles klopte, ik genoot met volle teugen van mijn vrijgezellenbestaan. Ik werkte en verdiende geld, ik had een lage hypotheek dus ik kon sparen én leuke dingen doen. Ik heb heel veel gelukkige jaren in deze etagewoning doorgebracht, eerst alleen en later samen met T.
Het was groot genoeg voor twee personen, maar door een aantal gebeurtenissen in de woning boven ons, besloten we dat het tijd werd om uit te kijken naar een andere plek. Ik wilde geen mensen meer boven en onder me. Het moest dus een heel huis worden. De zoektocht begon.
Wij zijn ook ooit uit een flat gevlucht. Wat een geluidsoverlast
BeantwoordenVerwijderenNaast geluidsoverlast was er nog iets waardoor ik weg wilde...volgt nog een keer een blog over.
VerwijderenWat bijzonder, hoe werkte dat nou precies, die gedeelde vierde etage? Deelde je dan echt de badkamer met iemand anders, of had je wel al je eigen dingen op jouw helft van de vierde etage, en had degene die de derde etage bewoonde, de andere helft van de vierde etage?
BeantwoordenVerwijderenDe zolderverdieping over de lengte van het huis is door een muur in twee delen gesplitst. Via een trap in de woning ga je langs de derde etage naar jouw deel op de vierde. Het is lastig om het goed uit te leggen, maar zo waren veel van deze vooroorlogse woningen. Je deelt dus niets, het is je eigen huis en je ziet (en hoort) elkaar niet. Er zijn dus twee halve verdiepingen. Als ik het zou kunnen tekenen zou ik het doen maar zo handig ben ik niet. Je kan misschien eens op Funda kijken naar huizen in de landenbuurt in Rotterdam west.
VerwijderenWat een heerlijke bedragen om een huis voor te kopen! Noem je dat soort woningen niet gewoon een maisonnette? Groetjes
VerwijderenHet werd (en wordt) geen maisonette genoemd. Vroeger zei men portiekflat, ze zijn in alle grote steden te vinden. Tegenwoordig heet het appartement. Dit is er zo eentje: https://www.funda.nl/detail/koop/rotterdam/appartement-zweedsestraat-123-b02/43008893/
VerwijderenIk ben altijd een huurder geweest en kan boeken vol schrijven over buren die ik in de loop der tijd heb gehad. Verhuizen is niet altijd makkelijk, of je nu huurt of een koophuis heb. Maar je zult fijne herinneringen hebben ook aan dit huis.
BeantwoordenVerwijderenIk heb ontzettend fijne herinneringen aan dit huis. Nu wonen we op een hoek met buren, er zijn al meerdere keren verhuizingen naast ons geweest, we hebben altijd geluk gehad met fijne buren in dit huis.
VerwijderenIk woon in een koopwoningenwijk. In het wijkkrantje werd geschreven over dat er vergrijzing in de wijk is, meer alleengaanden (partner overleden) die in een te groot huis zouden wonen en dat er geen doorstroming is. Met name de kinderen van de eerste bewoners zouden hier ook willen komen wonen. Ik vond de toon niet zo symphtatiek. Waarom zouden alleengaande ouderen perse plaats moeten maken voor jongeren? Alsof zij het woonprobleem hebben veroorzaakt. Alsof het een goede oplossing is om weer op een flat te gaan zitten als die al te betalen zijn. En ook ik heb de ervaring van buren boven, onder en naast me, vreselijk, je hoort alles en daar ontstaan ook makkelijk spanningen over.
BeantwoordenVerwijderenAlsof jongeren het recht hebben om perse op een straal van 100 meter van hun ouders te wonen. Alsof je woningen niet levensloopbestendig zou kunnen maken.
Maar oké,er is ook een andere kant, snap ik.. maar de woningen die verkocht worden hier kosten 560-590.000 en dat kunnen jongeren vaak ook niet betalen.
Mijn vader woont ook nog steeds in het ouderlijk huis, in zijn uppie, en is niet van plan te verhuizen. Pas al zijn gezondheid het wonen daar niet meer toelaat. En anders is hij van plan daar te blijven tot zijn laatste snik. Ik vind het prima. Daarna kan er weer een gezin gaan wonen. Aanhakend op jouw reactie: dan zouden T. en ik ook niet in dit grote huis 'mogen' wonen, laat staan iemand die alleen is en een groot huis/appartement kan betalen. Misschien idee wanneer de overheid ons per persoon een max aantal vierkante woonmeters voorschrijft??? 😉
VerwijderenBijzonder, elk een halve etage maar op zich niks mis mee als je daarmee toekomt.
BeantwoordenVerwijderenN.a.v. Ina's reactie: ik denk dat er dan veel mensen niet in hun eigen woning mogen blijven. Mijn moeder woonde ook tot haar overlijden in haar eigen huis met drie slaapkamers. Net zoals mijn man en ik nu ook in een huis wonen met drie slaapkamers. Ik zou wel willen verhuizen naar een appartement (alleen als het de hoogste verdieping is in een klein nieuw blokje in een rustige straat in mijn eigen dorp ... neen, ik ben niet veeleisend). Helas zijn dat soort appartementen niet te betalen, zelfs niet als we ons huis verkopen. Dus blijven we in ons huis. Ook goed.
De bewoner op de begane grond had slechts een etage, de appartementen op de tweede en derde verdieping bestonden dus uit 1,5 etage. Nogmaals, het klinkt raarder dan het is. Ja, ik denk dat iedereen doet wat past en kan op latere leeftijd. En dus blijven veel mensen in hun huis wonen, ook al is dat misschien (te) groot.
VerwijderenHoi,
BeantwoordenVerwijderenIk heb een tijdje niet gereageerd. Toch even laten weten dat ik je stukjes de laatste tijd super leuk vind, herkenbaar enzo!
Groetjes, Marijke.
Leuk om te horen Marijke!
Verwijderen