Eergisteren ging het over spinazie. Ik vertelde dat we thuis altijd moesten eten wat de pot schaftte. Nu was het gelukkig zo dat we over het algemeen lekker of erg lekker aten. Mijn ouders, en later mijn broer en ik ook, zorgden daar wel voor. De spinaziemaaltijd die ik gisteren beschreef is een uitzondering, die was niet vies maar om nou te zeggen lekker....
Toen ik nadacht over andere maaltijden die ik niet echt lekker vond kwam ik natuurlijk terecht bij spruitjes. Weinig kinderen lusten spruitjes. Mijn broer en ik waren geen uitzondering. Wanneer er bij ons thuis spruitjes op het menu stonden dan waren we niet blij want hoe vies we ze ook vonden, we moesten er altijd vijf eten.
Ik denk niet dat we zaten te kokhalzen, mijn ouders waren niet gemeen en zouden ons dat niet aandoen, maar het eten van die vijf spruitjes ging niet van harte. Als er dan ook nog gestoofde runder- of sukadelappen bij geserveerd werden dan was de gruwel compleet. Draadjesvlees met lebbertjes, wat een smerigheid!
Hoe anders is dat nu. Vorige week zag ik de eerste zakken spruitjes van dit jaar bij de Lidl en AH liggen. Ze zijn nu in de aanbieding bij de Lidl en reken maar dat ik dit weekend een zak meenemen. Ik eet ze ontzettend graag. Gekookt vind ik ze lekker, jawel, mét stoofvlees en aardappels. Maar ook geroosterd in de oven, gewokt met een uitje en wat kokosmelk en sambal, of gewoon geblancheerd en in stukjes koud door een salade. Nu al zin in!
Geroerbakt, heerlijk! Mijn vader hield niet van spruitjes, ook niet van witlof of bloemkool, dus we aten het niet zo vaak. Had er geen hekel aan. Maar zuurkool kreeg je er bij mij niet in. Nu nog niet. Bah.
BeantwoordenVerwijderenIk lust nu alle groenten, voorkeuren heb ik wel. Zuurkool lekker, maar niet te vaak. 2 Keer paar jaar. Rode kool, gekookt, ook niet te vaak. Rauw vind ik het lekkerder.
VerwijderenIn mijn jeugd woonden we naast oma en opa en opa had de spruitjes graag doorgekookt zodat ze bruin waren. Helaas grensde mijn slaapkamer aan hun huis en de spruitjeslucht kwam door de muren. Vond het zo vies ruiken dan en het was natuurlijk ook nog in de winter en raam open was ook geen optie. Het waren toen nog winters waar we echt ijsbloemen op de ramen hadden.
BeantwoordenVerwijderenMijn moeder lustte ze ook niet dus ik hoefde ze niet te eten. Later heb ik ze wel proberen te eten als ik ergens was waar het op tafel kwam en als salade ook, maar nee ik lust ze echt niet, elke kool vind ik ook niet zo lekker.
H. is er gek op en ik maak ze dus wel elke week, maar die hoeven niet lang te koken. De vriezer ligt nu al vol met veel fruit en 2 lades sperziebonen dus geen ruimte meer voor de spruiten zoals we paar jaar geleden wel 4 kilo deden.
Ik koop ze nu in Belgie daar zijn ze altijd in de diepvries te koop. Lekker makkelijk
Ik ben juist dol op kool, alle soorten lust ik graag. Spruitjes kook ik ook kort. Nog nooit uit de diepvries gehad, maar inderdaad wel handig.
VerwijderenIk lust ze wel maar twee keer op een winter is voldoende.Ik vind ze ook lang niet meer zo bitter als vroeger. Net zoals witloof.
BeantwoordenVerwijderenIk mis dat bittere in witlo(o)f. Vind ik juist lekker. Soms hebben wij biologische witlof, een ander ras denk ik en nog wel bitter. Rode witlof laatst was heel erg bitter, mijn man lustte het niet. Schijnt dat mannen bitter minder waarderen dan vrouwen, geen idee of dat echt zo is of een fabeltje.
VerwijderenVroeger aten we in de winter toen ik een kind was op zondag vaak spruitjes. Ik snapte daar niets van, want ik vond spruitjes echt niet lekker. Op zondag zou je toch iets lekkers willen eten?
BeantwoordenVerwijderenWe aten er net als bij jullie heerlijke runderlappen bij, met " flubbertjes " die ik juist erg lekker vond. En jus in een kuiltje in de geprakte aardappels.
Als volwassene vind ik gekookte, of geroerbakte spruitjes heerlijk. Mijn broer eet ook wel rauwe spruitjes in een salade. Dat is niks voor mij.
Ja, net als spruitjes met kerstmis... ik zou ook denken dat je ze dan juist niet eet! Helemaal rauw vind ik ze ook niet lekker, heel kort gekookt in een salade prima.
VerwijderenSpruitjes: Rauw, gekookt, geroerbakt : afschuwelijk. De laatste keer dat ik ze at ging ik over mijn nek. Dus voor mij nooit geen één spruitje meer. Wij moesten vroeger ook 5 spruitjes eten, en dan maar klieren dat juist ik de 5 grootste spruiten had. Een soort jeugdtrauma. Haha.
BeantwoordenVerwijderenJa, dat deden wij ook! Altijd gedoe met die vijf spruiten!
VerwijderenSpruitjes,vreselijk. Ik kokhalsde wel soms. Als ik ze nu voor mijn man kook,staat er een pannetje appelmoes naast voor een lekkere geur. En na afloop de lampe Berger aan
BeantwoordenVerwijderenNee, van die geur heb ik geen last, maar vroeger kokhalsde ik ook hoor!
VerwijderenMijn moeder kookte ze, bestrooide ze met nootmuskaat en gooide er een klontje margarine door. Die nootmuskaat vond ik als klein kind niet lekker, maar ja..eten wat de pot schaft. Spruitjes en gekookte witlof, dat waren de enige groenten die ik als kind niet lekker vond, maar ik at ze wel, en gewoon de portie, niks met 'maar vijf'. Toen ik niet meer bij mijn ouders woonde, zal ik ze 'gewoon' gekookt hebben moeten eten. Spruitjes met aardappelen, en iets van idd draadvlees erbij, dat was het klassieke menu. Pas veel later kwamen er andere manieren om ze te bereiden en die nam de oudere generatie niet over, want dat was 'raar'.
BeantwoordenVerwijderenKlopt, al die nieuwerwetse manieren om eten te maken zijn inderdaad voor de jongere generaties. Er zijn nu ook trends waar ik niet aan meedoe, die sla ik over. Overnight oats... deed ik 30 jaar geleden al door mijn muesli 's avonds al met yoghurt klaar te zetten in de koelkast. Matcha... geen interesse in, tuna melt: tonijn met gesmolten kaas... brrr! 😜
VerwijderenGrappig hé, dat je smaak in de loop van jaren zo veranderd. Gelukkig is de bereidingswijze ook wel (mee) veranderd waardoor het gezonder en smakelijker is. Ik had een afkeer van andijvie, spruitjes en boerenkool. En nu eten we het zó vaak! Ja, zelfs boerenkool groeit hier goed, het is hier vanaf oktober te koop. Niet zoals in NL eerst "de vorst erover" maar gewoon vers van het land: nèt zo smakelijk!
BeantwoordenVerwijderenHet heeft inderdaad ook te maken met de bereidingswijze en de combinaties die nu ook vaak anders zijn. Ik vind boerenkool niet zo lekker als savooie (groene) kool maar ook boerenkool kan op vele manieren bereid worden. Dat van de vorst erover is echt iets van vroeger, het vriest hier nog maar zo weinig en de spruiten die nu in de winkels liggen zijn heerlijk.
BeantwoordenVerwijderenSavoyekool! Dat leerde ik pas kennen toen ik niet meer bij mijn ouders woonde. Mijn moeder maakte dit nooit. Mogelijk wel witte kool, maar zelfs dat weet ik niet zeker. Ik vond alle kolen lekker. Al bleef boerenkool altijd wel beperkt tot stamppot. Ik heb al eens verteld dat resten dan vaak in een koekepan bij de avondboterham werden opgebakken. Zo ook met boerenkool- en zuurkoolstamp.
VerwijderenIk had twee jaren 50 boekjes, gekregen van mijn favoriete tante die dit vroeger als tiener las. Politieagente Ria Bruins en Politieagente Ria Bruins op vakantie. Over een jonge vrouw die aan de toen evolutionaire opleiding tot politieagente begon. Voorheen mochten alleen mannen daarheen. Hoewel de boekjes voor die tijd progressief zijn, zou je nu steil achterover slaan. Wat heeft dit met kool te maken? Ria Bruins en haar klasgenote Lucie komen in een kosthuis van een weduwe van mijn leeftijd die wel drie keer in de week kool serveert waar beide vrouwen een gruwelijke hekel aan hebben. Wel afwisselende kolen, maar heel vaak. In de boekjes wordt beschreven hoe de vrouwen zich buiten de deur te goed doen aan de snackbar om de gaatjes te vullen, want ze eten natuurlijk maar minimaal van die koolmaaltijden. Ik kon me er niks bij voorstellen, ik houd wel van kool. Maar in die tijd stond kool bekend als armoevoeding en dan een weduwe die kamers verhuurt alleen aan politiestudenten, je hoort de jaren 50 toon al, hé
Leuk verhaal Ina! Ik houd erg van savooiekool, een van de lekkerste kolen vind ik.
VerwijderenIk vind spruitjes erg lekker, dat vond ik als kind ook al. Wij aten ze wel niet zo vaak. En nu eigenlijk ook niet. Een paar keer, in de winter. Ik vind ze lekker op de ouderwetse manier, eerst koken en dan stoven in wat boter, met spekjes en aardappelpuree, mmm. Of roosteren in de oven, ondertussen kipgehakt bakken met veel look en chilivlokken, gekookte pasta en spruitjes erbij en klaar. Zalig lekker, en bijzonder weinig werk, ook niet onbelangrijk ;-).
BeantwoordenVerwijderenJe reeks over eetherinneringen vind ik heel leuk! Ik lees dat er best wel veel verschillen zijn tussen opgroeien in Nederland of Vlaanderen, wel, toch zeker in de jaren '70. In juni heeft de krant De Morgen een onderzoek gedaan naar (de huidige) eetgewoonten in Vlaanderen, en daarvan publiceren ze nu de resultaten. Ze verwijzen ook regelmatig naar een gelijkaardig onderzoek van een Nederlandse krant - de naam ontsnapt mij nu - van een paar maanden eerder, ook heel interessant!
Wat een heerlijke recepten Nathalie! Pasta met spruitjes vind ik ook erg lekker, met spekjes. En ik vind ze ook lekker bij Oosterse maaltijden, in een kerrie- of kokossaus en dan met rijst. De Volkskrant deed een tijdje geleden inderdaad ook zo'n uitgebreid onderzoek. Ik vind mijn reeks ook leuk vanwege de vele reacties en variaties in Nederland en ook België.
BeantwoordenVerwijderenNog even over kool: ik lees net in Trouw het portret van een 94 jarige Rotterdamse.
BeantwoordenVerwijderenBespaart niet op:
“Eten. Daar hebben we thuis nooit op bespaard. Ik weet het nog goed: negen jaar oud was ik toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak. Er was weinig. Hier in Rotterdam al helemaal. Op 2 mei was mijn moeder jarig, 5 mei was de bevrijding. Mijn vader vroeg aan mijn moeder wat ze wilde hebben voor haar verjaardag. ‘Ik zou wel bloemkool lusten’, zei ze. Mijn vader ging daarop naar de groentewinkel. ‘Wat kost een bloemkool?’ Die kostten toen vijftien gulden per stuk. ‘Doe er maar drie’, zei hij. Zaten we ’s avonds voor 45 gulden bloemkool te eten. Dat kun je je nu niet meer voorstellen.”
Prachtig verhaal!
Verwijderen