Dit wordt waarschijnlijk een heel korte blog. Ik heb namelijk niet echt veel herinneringen aan spinazie, en wat ik nog weet is niet zo bijzonder.
We aten wel spinazie, volgens mij altijd diepvriesspinazie en nooit á la crème, dat vond mijn vader niet lekker. Zo'n pak werd dan als een groot blok, destijds nog niet een deelblokjes in een zak te koop, in een pan gekieperd en op een laag pitje gezet. Terwijl de spinazie ontdooide werden er aardappels en eieren gekookt.
Als alles klaar was dan had je dus een schep spinazie, een paar aardappels en een gekookt ei op je bord. Meer was het niet. Lekker vond ik het niet, die waterige spinazie. Het ei en de aardappels waren okay, maar ook niet echt bijzonder. Kan me niet herinneren dat ik deze maaltijden lekker vond. Maar je at het natuurlijk wel op, want bij ons thuis bestond er niet zo iets als 'lust ik niet en dus krijg ik wat anders'.
Nu eet ik graag spinazie. Eigenlijk altijd vers, maar er ligt wel een zak deelblokjes in de vriezer. Die gebruik ik soms om door een curry te doen. De verse spinazie eet ik rauw in een salade, of even gewokt met een uitje bij een Indiaas gerecht. Ook wel kort verwarmd zodat het slinkt en dan met pasta en champignonroomsaus. Ik vind het een lekkere groente en best veelzijdig. Als het in het seizoen is en er grote zakken bij de supers liggen hebben we altijd wel een zak in huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten