3 van 50 - zo was mijn dag

De laatste dinsdag van het schooljaar. De laatste keer vergaderen met mijn collega's van het zorgteam. We maken de balans op. Hebben we de juiste dingen gedaan dit schooljaar? Hebben we steken laten vallen? Wat kan beter en wat ging er goed? 

Open en eerlijk. Zo zitten we erin. We geven elkaar feedback. We doen veel goed, dat is in ieder geval een ding dat zeker is. We scoren hoog bij allerlei onderzoeken, zowel intern als extern. Bij het laatste onderzoek, een impactmeting, door een onderzoeksteam van de Erasmus Universiteit in Rotterdam, komen we ook weer heel goed uit de bus. Zij hebben oud-studenten gevraagd wat de invloed en het effect zijn geweest van ons onderwijs en onze begeleiding toen zij hier op school zaten. Zo'n onderzoek en hun feedback is voor ons heel waardevol. Het zijn tenslotte de studenten waar we ons dagelijks voor inzetten. Verbeterpunten zijn er ook, die komen in de notulen zodat we volgend jaar, als we weer starten, daar weer aan herinnerd worden mocht dat nodig zijn.

Na de ochtendpauze nog een afspraak met een student hier op school en zijn moeder online in Spanje. Ze zijn al eerder voorbij gekomen op mijn blog. De student kreeg vier weken geleden zijn eerste officiële waarschuwing. Deze tweede evaluatie was weer niet beter, hij is vier weken niet op school geweest, en heeft nog steeds geen stage. 

Vandaag kwam gelukkig het hoge woord eruit. Stoppen. Ook moeder ziet nu wel in dat er betere alternatieven voor haar zoon zijn. Hij heeft inmiddels een baantje dus hele dagen thuiszitten doet hij niet. We nemen allemaal met een goed gevoel afscheid. Hij omdat hij nu niet meer het juk van school in zijn nek heeft, moeder omdat ze ook wel ziet daar haar zoon van school niet gelukkig werd, en wij omdat we weten dat school nu niet bij hem past.

Na de lunchpauze zit mijn werkdag erop. Ik ben een van de weinigen die op de normale tijd start, de meeste andere collega's beginnen later dan normaal. Ik ga wel wat eerder weg, ik geloof trouwens dat de rest dat ook doet. Als het werk maar af is, toch?

Lekker sporten en daarna niets meer te doen. Ik lees de krant en ga daarna verder in mijn boek. T. zorgt voor het eten.

2 van 50 - courgettes

Koken is niet moeilijk, met een paar ingrediënten kan je in een mum van tijd een heerlijke maaltijd op tafel zetten. Simpel maar lekker, gezond en voedzaam. Vandaag aten we volkorenpasta met courgette en tomaat.

Van een bevriende buurtbewoner kreeg T. drie courgettes uit eigen volkstuin. Beetje vreemde vormen, maar onbespoten en vers van de plant. Twee gele en een groene. Gisteren roosterde de T. de courgettes, samen met een paar romatomaten, ui en knoflook. Met volkorenpasta en geschaafde Parmezaanse kaas was dit een prima maaltje op de maandagavond.

Er is nog wat van de courgetteprut over, dat staat nu in een schaaltje in de koelkast. Dat gaat later deze week nog wel op. Kan lekker op een geroosterde boterham met kaas, tussen een dichtgeklapte omelet, of met feta in een wrap. Kliekjes gaan hier altijd op.

1 van 50 - komkommertijd

Nog vijftig dagen en dan is de zomervakantie, en is ook de komkommertijd, weer voorbij. 

Omdat veel mensen tijdens deze weken weinig of helemaal niet bloggen leek het mij aardig om vijftig dagen achtereen een blog(je) schrijven. Dan valt er toch nog wat leuks te lezen op het wereldwijdeweb.

Geen weekoverzichten deze komende periode, misschien af en toe een dagoverzicht. Ook geen weekmenu's, misschien af en toe een lekker recept. 

Maar dus wel iedere dag een stukje van mijn hand, zonder hulp van AI, gewoon helemaal zelf geschreven.

En dan op 1 september is alles weer normaal, gaat de wereld weer verder zoals je gewend bent. Nog even volhouden dus. Hopelijk brengen mijn blogs je een beetje extra gezelligheid in de komende vijftig dagen.

zo was mijn week 28 / 2025

zondag 6 juli

Regen! En niet zo'n beetje ook. Wanneer ik beneden ben moet het licht aan, het is donker in huis en als ik naar buiten kijk word ik niet heel blij. Wel fijn voor de natuur, maar dat is dan ook het enige. Radio aan, ontbijt maken, beetje rommelen en dan naar de sportschool. 

De rest van de ochtend blijft het hard regenen. T. is aan het werk en ik hang wat op de bank. Kijk een paar afleveringen van een serie en ondertussen kook ik aardappels om later deze week te bakken en  sperzieboontjes, bietjes en eieren voor in mijn lunchsalade. 

Na de lunch is het droog en ga ik naar de boekenwinkel, het is de eerste zondag van de maand en dan zijn de winkels in het centrum van mijn stad open. Een oud-collega gaat binnenkort met pensioen. Ze viert het klein en ik ben niet uitgenodigd want ik heb al meer dan 15 jaar geen contact met haar. Via via hoorde ik het van het pensioen en ik vind het leuk om haar een mooie kaart te sturen. Zij was mijn eerste leidinggevende in het onderwijs en van haar heb ik enorm veel geleerd en in mijn latere werk, toen ik zelf leiding gaf, overgenomen.

Eind van de middag komt er eindelijk weer wat zon, maar buiten zitten is er helaas niet meer bij. Volgend weekend kan het wel als de voorspellingen tenminste uitkomen.

Ben bezig met een blog over de eetbuien. Lezeres Els vraagt in een reactie op mijn weekoverzicht van vorige week waarom ik deze informatie deel met mijn lezers en of dat geen druk op me legt. Ja, dat doet het. Toch zal ik hierover blijven schrijven, het is zo belangrijk dat mensen weten dat een eetstoornis niet alleen bij jonge meiden voorkomt, dat ook vrouwen en mannen van mijn leeftijd een verstoord eetpatroon kunnen hebben en dat niet een kwestie is van 'gewoon gaan eten' en dat het dan over is. 

Ik vind het niet altijd makkelijk om mijn privéleven zo op het Internet te zetten. Ik ga er vanuit dat ik nog steeds redelijk anoniem ben en dat de mensen die mij in het echt kennen en mijn blog lezen hier discreet mee omgaan. Zodra blijkt dat dat niet het geval (meer) is, sluit ik de blog. Want dat kan natuurlijk ook.

maandag 7 juli

Een ochtend met maar een afspraak, het vaste overleg met mijn directeur. We hebben niet veel te bespreken en na tien minuten sta ik al weer buiten. Onderweg naar mijn kantoor kom ik een collega tegen die me nodig heeft, daarna zoek ik een collega op die ik nodig heb en zo ben ik toch nog tot aan de koffiepauze druk bezig met van alles en nog wat.

Na de koffiepauze heb ik wat 'to-doetjes' en ruim ik een paar lades van een van mijn ladeblokjes op. Ik blijf tot en met de lunchpauze en daarna vertrek ik. Ik heb een afspraak bij de huisarts. Geen spannende dingen, een pijntje hier en een kwaaltje daar. Ik krijg een bloedprikformulier mee en een recept. 

Dan door naar huis, omkleden en naar de sportschool voor mijn dagelijkse portie bewegen. T. zorgt voor het eten, ik kan bij thuiskomst na het sporten lekker lezen hoef me nergens meer om te bekommeren.

dinsdag 8 juli 

Goed slapen, wat is dat toch fijn. Een paar minuten voor de wekker ben ik wakker. Ik besluit om die laatste vijf minuten niet in bed te blijven maar sta meteen op. Max komt naar boven en vind het reuze gezellig dat er al zo vroeg leven in de brouwerij is. Of is hij zo enthousiast omdat hij weet dat de keukendeur zo direct open gaat? 

Deze week zijn er student- en overgangsvergaderingen voor de niveau 3 en 4 opleidingen. Daar sluit ik altijd bij aan in een adviserende rol. Tevens ben ik degene die de eindbeslissing mag nemen bij bespreekgevallen. Deze vergaderingen vind ik altijd erg leuk om te doen, juist omdat ik hierbij mijn 25 jaar onderwijservaring goed kan inzetten. Voor de koffiepauze zit ik met het team docenten van Retail en commercie samen en bespreken we hun studenten.

Na de koffiepauze heb ik een afspraak met een van mijn studievertragers. Hij heeft zijn diploma behaald en komt dit, samen met zijn ouders, ophalen. Ik maak er een mooi moment van voor hem. Zijn trotse ouders maken foto's. 

woensdag 9 juli

Twee overgangsvergaderingen in de ochtend. Daarna een afspraak met een reclasseerder een een student die net uit detentie komt. Hij was vier maanden afwezig en kan nu weer terug naar school. Voorwaarden voor zijn vrijlating is dat hij een dagbesteding heeft. Omdat de school bijna sluit gaat hij in ieder geval een baantje zoeken. Verder bespreken we hoe zijn programma er volgend jaar uitziet. Twee dagdelen school en drie dagen stage. Ik heb in het afgelopen half jaar een leuke band met deze student opgebouwd, ik weet dat het een boefje is, maar tegelijkertijd is het ook nog een kind. Hij leeft in twee werelden, kind van Marokkaanse ouders die de taal niet goed beheersen en een beperkt netwerk hebben en 'onze' wereld met al zijn verleidingen. Dat maakt hem kwetsbaar. Ik hoop dat hij wat geleerd heeft van zijn periode in de jeugdgevangenis.

's Middags werk ik nog een uurtje in mijn kantoor, allemaal kleine regel- en afhandeldingen. En als ik dan zo lekker in mijn werk zit dan is het ook ineens weer tijd om naar huis te gaan. Mijn takenlijstje met dingen die ik voor de zomervakantie af wil hebben wordt steeds korter.

donderdag 10 juli

Ik start weer met een overgangsvergadering. Dan snel mijn fiets pakken om naar een locatie buiten school te gaan, daar heb ik met mijn team een brunch. We nemen tijdens deze brunch ook afscheid van drie collega's die een andere baan gaan doen. Het is een Turks restaurant en de brunch is een verzameling van allerlei kleine gerechtjes zoals geroosterde groenten, roerei met tomaat, verse broodjes, feta, honing, vijgenjam, bladerdeeghapjes, olijven, tomaat, komkommer en nog wat andere dingen. Het is erg gezellig om zo met elkaar in informele sfeer al een beetje in vakantiestemming te komen.

De locatie is op vijf minuten fietsen van huis en ik ga dan ook niet meer terug naar school. Ik werk thuis de notulen van de overgangsvergadering uit, beantwoord nog een paar e-mails en klap om twee uur de laptop dicht. Morgen weer een dag. 

Inmiddels is er ook een was klaar en die hang ik buiten, dan ga ik lekker sporten. Na het sporten heb ik geen dingen meer te doen. T. zorgt voor het eten, ik ga lezen. Ik zit weer in een lekkere leesflow. 

vrijdag 11 juli

De laatste overgangsvergadering. Daarna ga ik met het hoofd van de administratie de klassenlijsten doornemen. Er zijn twee zittenblijvers, een aantal studenten die stoppen met hun opleiding en studenten die nog niet klaar zijn en hun diploma pas in september of later halen. 

Bij de verwerking van deze informatie komen allerlei administratieve processen kijken, niet alleen belangrijk voor onze school maar ook voor DUO, leerplicht en de gemeente waar de student woont. Dus moet dit heel zorgvuldig gebeuren. We zijn er de rest van de ochtend mee bezig. Dinsdag volgt er een tweede ronde en ook in september zullen we nog een aantal keren de lijsten controleren. Op 1 oktober moet alles kloppen, dat is de zogenaamde teldatum in het onderwijs. Op basis van het aantal studenten dat op die datum ingeschreven staat ontvangen wij ons geld om het onderwijs mee te kunnen financieren.

Ik heb na de lunch nog een korte afspraak met twee collega's om een laatste blik op de jaarplanning te werpen. Die kan volgende week aan het team gestuurd. Alle belangrijke data, zoals examenweken, studentbesprekingen, rapport- en diplomauitreikingen, studiedagen, vrije- en feestdagen, team- en vakgroepvergaderingen, staan erop.  Alles onder voorbehoud van wijzigingen, want er kan nog wel eens wat verzet worden, maar liever niet natuurlijk.

Ga nog even naar de markt maar het is er erg druk en ook erg warm. Ik koop aardbeien en courgettes, daarna houd ik het voor gezien. De meeste groenten en fruit is nu overal goedkoop en ik heb tijd genoeg om de aanbiedingen in de supermarkten te kopen. Ga ik morgen doen.

zaterdag 12 juli

Rondje sportschool, dan de was ophangen, koffiedrinken en door... naar de Turkse super en de Lidl. Als dat gedaan is zitten mijn taakjes voor het weekend er weer op. Ik ben moe, de bekende laatste loodjes. Toch geniet ik van de hectiek van deze laatste weken en als het straks eenmaal vakantie is dan voelt het ook heel raar. Alles stopt dan ineens. Ik moet dan niets meer, heb geen contact meer met collega's, hoef niet in het weekend mijn boodschappen te doen, de was kan gedaan worden wanneer de wasmand vol is en ook veel tijd om te koken. Zes weken lang. Maar eerst nog even 3,5 dag werken. Donderdagmiddag personeelsuitje en vrijdag al vrij. Yes!!!!!!

toch een eetbui

Afgelopen vrijdagavond had ik weer een eetbui. Het was ruim een maand goed gegaan. Waarom dan toch zo'n terugval? Okay, het was geen mega-eetbui, duurde geen hele dag en viel in vergelijking met andere eetbuien wel mee. Desalniettemin had ik er veel lichamelijke en mentale last van.

Zo'n eetbui is wat het is, ik ben al heel blij dat ik er een paar weken geen een had gehad, zou die trend wel willen doorzetten. Misschien is het een illusie dat het nooit meer voor zal komen. Ik weet niet wat normaal is, denk ook dat er geen standaard is. Kan je er van de ene op de andere dag mee stoppen? Nee, dat kan niet als je niet alles anders doet. Dus niet meer compenseren door dwangmatig te blijven sporten, niet meer geobsedeerd zijn met het gewicht op de weegschaal en vooral niet door restrictief te blijven eten.

En dat deed ik allemaal wel. 

Als ik mijn eet- en beweeggedrag verander, zou het dan wel ineens stoppen of blijf ik af en toe zo'n moment houden? Ik denk dat het mogelijk is om er nooit meer last van te hebben. Want als ik mezelf echt volledig toesta om alles te eten wanneer ik dat wil dan is er voor het brein en het lichaam geen reden om af en toe de reserve reserves aan te vullen.

Ik heb het idee dat ik voldoende eet, heb nooit echt honger, wel een trek maar dan is het bijna tijd voor een tussendoortje of bijna etenstijd. 

Tussendoortjes in mijn geval zijn koffie en een boterham in de ochtendpauze, noten en fruit 's middags. Verder houd ik het bij drie maaltijden per dag en nog wat fruit en hangop, gemaakt van magere kwark en volle yoghurt, in de avond. Snoepen doe ik ook iedere dag, 's avonds bij de thee neem ik een blokje fudge en een stukje chocolade.

Per dag noteer ik in een of twee zinnen hoe ik heb gegeten en wat ik erbij voelde. Ik lees in de week voorafgaand aan de eetbui dat ik honger heb en dat ik wat meer eet. Kennelijk eet ik toch nog niet genoeg. Daar moet ik dus echt aandacht aan besteden, meer eten gaat in mijn geval niet vanzelf. Mijn hoofd kan niet meer goed wijs worden uit de hongersignalen. Heb ik echte honger, is het mentale honger of toch eetbuidrang? Lastig hoor.  

Ik weet dat ik mezelf toestemming moet geven om te eten, ook op momenten dat het geen 'etenstijd' is. En om dingen te eten die ik niet bij het moment vind passen. Een voorbeeld: stel ik heb op donderdagmiddag na schooltijd zin in een ijsje omdat het een warme dag is en ik trek heb in wat lekkers. Ik neem het ijsje dan niet. IJs eet ik op zaterdagavond. Ik neem het ijsje ook niet omdat ik bang ben dat het een eetbui aanwakkert. Ik overtreed dan namelijk een zelfopgelegde eetregel en als ik dat doe dan kan het zijn dat ik alle regels aan mijn laars lap en uit de bocht vlieg. 

Zo blijf ik in de ban van eetbuien en dus moet ik meer gaan eten en mezelf meer voedselvrijheid gunnen. Ik blijf het proberen. En ik zal er ook over blijven schrijven.

op mijn bord in week 27 / 2025

Het land was deze week in de ban van hitte. Er is code oranje en het hitteplan is actief. Onze planning wordt omgegooid want op een dag met 35 graden hebben we geen zin in bloemkool met gekookte aardappels.

maandag 30 juni

volkorenpasta met ratatouille - salade met komkommer, broccoli en radijs

dinsdag 1 juli

volkorenbol met tonijnsalade  - sla met van alles en nog wat

woensdag 2 juli

orzosalade (orzo) - broccoli - desembrood met feta en aubergine - groene sla 

donderdag 3 juli

bloemkool - gekookte aardappels (nieuwe oogst Frieslanders) - varkenswang - komkommermayoslaatje

vrijdag 4 juli

rijstnoedels - gewokte groenten - ketjaptempeh - pindasaus - zoetzure komkommer

zaterdag 5 juli

bord vol lekkers: zilvervliesrijst, mais, gerookte tempeh, coleslaw, broccoli, geroosterde paprika en tomaat met feta

zondag 6 juli

volkorenpita met falafel, ijsbergsla, tomatenuiensaus - coleslaw - broccoli - groene sla met komkommer

Volgende week gaan we een kippenbout eten. T. nam er een aantal mee uit Frankrijk. Verder natuurlijk weer een pastagerecht en iets met ei.

zo was mijn week 27 / 2025

zondag 29 juni

Na een koele nacht, de airco doet zijn werk goed, sta ik om 7 uur op. Als ik de keukendeur open doe merk ik dat het al behoorlijk warm is buiten. Even alles openzetten en wat frisse koele lucht naar binnen laten. Als we klaar zijn met het ontbijt gaat de boel dicht. De rest van de dag is het een aangename 25 graden binnen. 

Op de sportschool is het rustig, zeker de helft van de vaste zondagochtendsporters is er niet. Het is er gelukkig nog niet heel warm. In een van de andere zaaltjes is een boksles gaande, allemaal mannen en daar wordt flink gezweet. Als ik klaar ben en langs de open deur loop is de stank enorm, zelf hebben ze dat niet door denk ik, maar wat een lucht!

Vandaag niet teveel doen, ga wel even naar de bieb en lees wat tijdschriften en drink een kopje koffie.

Na de lunch lees ik wat, blog ik wat en naai ik met de hand de omslag van een zwarte linnen broek weer vast. Ik heb de broek tevoorschijn gehaald om deze week te dragen en wist gelukkig nog dat ze omslag los hing. Ik ben er snel mee klaar en de broek kan weer op een hangertje in de kast. Denk dat ik 'm morgen meteen aantrek. Leuk bij mijn witte shirtje met zwart streepje. 

We eten simpel, T. eet nog wat van zijn soep en een broodje, ik maak een wrap die ik knapperig bak. Sla erbij en klaar.  Lekker eten maken hoeft niet veel tijd te kosten en met warm weer is dit precies goed.

maandag 30 juni

De eerste keer dit jaar zonder jas aan op de fiets naar school, het is nog wel iets fris maar voor dat korte stukje is het niet erg. In het gebouw zelf is het lekker, niet te warm. Voor ons geen tropenrooster want het wordt niet ondraaglijk heet in school. Voor leerlingen en studenten is het de laatste lesweek, veel gebeurt er dan meestal niet dus ik verwacht dat ze toch wel vroeg klaar zijn. Het personeel werkt nog drie weken, wij horen bij regio midden, dit jaar de laatste regio die vakantie krijgt. 

Ik begin weer met mijn vaste bila met de directeur, daarna verder met mijn mailverkeer. Er staan een boel berichten in mijn inbox, ook nog van vrijdag, en met het beantwoorden ben ik tot aan de koffiepauze bezig. Er zitten wat uitzoekdingen bij en wat regeldingen. Leuk werk. 

Dan een afspraak met de collega die vorige week een brief door Chat had laten schrijven. Zij is online en we bespreken de drie studenten waar zij mentor van is. Halverwege het gesprek concluderen we dat het allemaal wel meevalt. De studenten gedragen zich als zoveel van onze studenten. Ze volgen niet alle lessen, lopen hier en daar wat achterstanden op maar doen het verder prima. Ook op stage gaat het goed. Er zijn veel lessen uitgevallen waardoor ze waarschijnlijk ook wat minder gemotiveerd zijn geweest om naar school te komen. Ook dat gebeurt vaker als er maar een of twee lesuren op een dag zijn. Daarnaast gedoe met het OV waardoor het soms ook gewoon niet makkelijk is om op school te geraken. 

De mentor probeert nog deze week met de studenten in gesprek te komen, lukt dat niet dan wordt het na de zomervakantie. Dan heeft deze klas een nieuwe mentor en dan kunnen we afspraken gaan maken over hun afronding in het laatste jaar van de opleiding. En als ze er wat langer over moeten doen? Ook prima, dat mag.

Ten slotte heb ik vandaag ook een gesprek met een studente die nauwelijks op school aanwezig is en ook niet op stage is. Haar reclasseerder (toegewezen vanwege schoolverzuim en betrokkenheid bij een straatoverval) is ook aanwezig. De studente krijgt nog een kans en als ze dan nog steeds haar afspraken niet nakomt wordt ze teruggemeld bij de rechter en moet ze in detentie. Moeder is ook aanwezig bij het gesprek en geeft aan dat ze dit geen slechte oplossing vindt, ze hoopt dat haar dochter eindelijk eens gaat doen wat ze belooft. 

Ik ben eind van de dag moe maar ga toch sporten. De temperatuur in de sportzaal is okay, ik zweet niet meer dan anders. Ik voel me verkwikt, zeker na een lekkere douche. Als ik thuiskom is het nog steeds heerlijk binnen, 25,5 graden op de woonlaag, 22,3 graden op de slaapverdieping. Benieuwd of het huis heel erg opwarmt morgen, dan wordt het in deze regio 35 graden zie ik.

Via Instagram heb ik vandaag contact met een medeblogger. We kennen elkaar niet toch praten we makkelijk via de chatfunctie. Ik blijf dat bijzonder vinden, en bijzonder leuk.  Zo heb ik meer contacten door mijn blog met mensen die ik alleen via tekst ken, nooit gebeld, nooit in het echt gezien maar wel leuke en soms ook best persoonlijke gesprekken. 

dinsdag 1 juli

De temperatuur in mijn kantoor is een stuk hoger is dan gisteren. Geen wonder, want het is een hoge ruimte, denk zo'n 5 meter, en er is een enorm groot glasoppervlak waar een deel van de dag de zon op staat. Zo'n ruimte is nauwelijks nog koel te houden, en dat merk ik goed. Met de deur open is het net te doen. 

Ik ga aan het begin van de ochtend even naar het winkelcentrum om een paar kaarten voor vertrekkende collega's te kopen. Het is nog geen half 10 en de zon is al heet. Ik heb een vestje bij me en dat trek ik aan, ik heb namelijk alleen een gezichtscrème op met een uv-filter, verder ben ik niet ingesmeerd met zonnebrandcrème. 

Genoeg te doen op school, twee overleggen en administratie. Niks bijzonders. Merk dat ik wel een beetje loom ben, hoor van de anderen dat zij ook weinig puf hebben. Combinatie laatste loodjes en warmte.

Op de sportschool is het wel warm maar niet zo warm dat je niet kan sporten. Ee douche na afloop is heerlijk. Op ons eetmenu staat bloemkool met aardappels en gestoofde varkenswangen. Mooi niet. Sla met een broodje tonijnsalade it is!

Buiten is het een stuk warmer dan gisteren en ook in huis, op de woonlaag,  is de temperatuur nu twee graden hoger. Nog steeds is het goed te doen. Op de slaapverdieping komt de temperatuur nog steeds niet boven de 23 graden uit, daardoor slapen we goed. 

woensdag 2 juli

Een erg drukke ochtend met het ene overleg na het andere. Ik heb veel te doen, allemaal leuke dingen in de voorbereiding naar volgend schooljaar.

Ook een afspraak met de BAC (benoemingsadviescommissie) om de solicitatieprocedure voor nieuwe teamleider af te ronden en te kijken hoe verder. Ik heb een idee en mijn idee wordt unaniem aangenomen. Het is niet een heel bijzonder voorstel, vrij voor de hand liggend, maar ik denk dat het niet door iedereen even enthousiast ontvangen zal worden. 

Wanneer ik naar huis fiets merk ik dat de lucht wat koeler is. Als ik thuiskom is het 24 graden, dat is meer dan tien graden verschil met gisteren. Op de sportschool staat alles open en is het ook een stuk aangenamer. Terwijl ik daar ben er een paar flinke buien over en wordt het nog wat koeler. Thuis zetten we ook alles open. Gek idee maar waarschijnlijk trek ik morgenochtend weer een jas aan.

donderdag 3 juli

Inderdaad, 14 graden wanneer ik van huis ga. De school is ook al wat afgekoeld en het is weer en prettige werktemperatuur. 

Ik ben de hele in mijn lokaal waar de vertragersklas vandaag les heeft. De studenten druppelen een voor een binnen, een paar komen niet en melden zich ook niet af. Het is de laatste lesdag van het schooljaar. Ik neem afscheid van de studenten die er zijn, volgend jaar neemt een collega het traject over, ik blijf betrokken als coördinator. 

Om alles in goede banen te leiden, de studenten goed over te dragen en de studenten goed te informeren ben ik nu allerlei dingen in gang aan het zetten. Omdat er ook nieuwe studenten deel zullen nemen moeten er in het nieuwe schooljaar gesprekken met ze gepland worden om een plan van aanpak te maken. Die afspraken ben ik al het plannen. Ook moeten er e-mails, appjes en brieven verstuurd worden met het programma van de start van het schooljaar. Ik zit lekker te werken de rest van de dag en heb bijna alles af als het tijd is om naar huis te gaan. Volgende week doe ik de rest. Morgen heb ik een halve werkdag en geen tijd.

Als ik thuiskom is T. ook al thuis. Hij is al begonnen aan de wekelijkse schoonmaak. Ik ga lekker sporten. 's Avonds eten we bloemkool, prima met de huidige temperatuur buiten en in huis, alles is weer normaal.

vrijdag 4 juli

We starten met ons laatste ochtendoverleg van dit schooljaar. Het team is niet compleet want op vrijdag zijn er een aantal mensen vrij. Onze directeur sluit aan, hij komt vertellen wat de tijdelijke oplossing is voor ons teamleiderloze team. Het voorstel wordt inderdaad niet door iedereen met open armen ontvangen, er zijn een paar collega's ontzettend boos (de langstzittenden), anderen vinden het een goede oplossing (collega's die over het algemeen niet zo moeilijk doen) en ook zijn er een paar die hun mening niet uiten of er weinig van vinden (collega's die relatief nieuw zijn in ons team). Zelf denk ik dat het de meest praktische oplossing is en wat nu tijdelijk is kan na een half jaar toch een slecht idee blijken. Tegelijkertijd kan het prima werken. Misschien kwestie van wennen voor sommigen. Zoals ze dan tegenwoordig zeggen 'we gaan het zien'.  

In de laatste schoolweken  is het gebruikelijk om wat eerder te stoppen met werken, ik heb tot de lunch dingen te doen vandaag en daarna ga ik naar huis. 

Thuis doe ik wat huishoudelijke taken, een was is al klaar en kan naar buiten. Dan het beddengoed in de machine en ook dat kan nog naar buiten en is droog voor ik ga eten.

's Avonds, na het eten, heb ik een eetbui. Jakkes wat baal ik daarvan! Het gebeurt terwijl ik het niet wil. En ook weer wel. 

zaterdag 5 juli

Geen fijne nacht achter de rug, een van de vele redenen waarom ik de eetbuien niet wil. En dan toch aan de eetbuidrang toegeven, in de wetenschap dat ik kramp in mijn kuiten en voeten krijg van alle suiker, buikpijn van de hoeveelheid eten die ik niet gewend ben en om de paar uur wakker word omdat ik het heel warm heb. Blèh!

Pak de draad weer op vandaag. Heb er weinig zin in, het regent en ziet er niet gezellig uit buiten wanneer ik opsta. Toch maar doen wat ik van plan was. Na het ontbijt naar de sportschool,  voor het schone-lei-effect.

Als ik weer thuis ben wordt het gelukkig droog. Kan ik mijn vaste rondje boodschappen doen. Daarna lekker thuis. De was kan ook naar buiten want het blijft droog.

Na de lunch gaat de voordeurbel, mijn vader. Is in de buurt en komt spontaan langs. Het espressoapparaat staat al aan voor mijn kopje after-lunch-koffie dus hij krijgt meteen een heerlijk kopje koffie. Na een uurtje stapt hij weer op. We spreken af dat ik in de eerste of tweede week van de vakantie zijn kant op kom, zijn vriendin heeft gevraagd of ik bij haar thuis op de koffie kom. 

Ik lees de krant en kijk een paar afleveringen van een serie. Niet de beste die ik ooit gezien heb, eerder een van de slechtste, en toch blijf ik kijken.  

Na het eten nog even het journaal kijken, een aflevering van de serie en dan is het alweer tijd om naar bed te gaan. 

eetbuivrije dagen: ik stop er maar weer mee om ze te tellen. 

op mijn bord in week 26 / 2025

Deze week eet ik niet meer alleen maar eten we weer samen. We beginnen de week met pasta.

maandag 23 juni

pasta met vegetarische tomatengroentesaus  - salade met tomaat en komkommer - broccoli

dinsdag 24 juni

Turkse rodelinzensoep - gözleme - salade met van alles erin

woensdag 25 juni

gebakken aardappels - witlofsla met oa gekookt ei, augurk, appel, erwtjes en tomaat

donderdag 26 juni

kipkerrie - rotieplaat - gewokte kousenband en taugé - zoetzure komkommers

vrijdag 27 juni

bord vol lekkers: granen met erwtjes, mais en pittige olijfstukjes, gerookte tempeh, gebakken tomaat, stukje gözleme, broccoli, gebakken zoete aardappel, sausje met munt en oregano - ijsbergsla met komkommer en tomaat (niet op de foto) 

zaterdag 28 juni

tomatengroentesoep - broodje gezond (gekookt ei, tomaat en komkommer) - ijsbergsla

zondag 29 juni

crunchwrap met kikkererwten, champignons, ijsbergsla, tomaat, sjalot en munt - spinaziesalade met komkommer - broccoli

Volgende week weer een paar heerlijke zomergerechten op de planning. Een daarvan heeft vandaag al in de oven gestaan: ratatouille. Lekker met pasta en zoveel gemaakt dat er ook weer porties ingevroren kunnen worden.

zo was mijn week 26 / 2025

zondag 22 juni

Vandaag komt T. weer thuis. De tijd vliegt, een week is zo voorbij. Ik sta op, verzorg Max en maak een lekker ontbijt. Omdat de bananen op de fruitschaal snel bruin worden maak ik vandaag havermoutpap met banaan en druiven (die snijd ik doormidden).  Ik ontdekte dat ik warme druiven erg lekker vind in mijn pap. Net als warme bramen en blauwe bessen. Die liggen in de vriezer en gebruik ik ook af en toe. 

Na het sporten heb ik de rest van dag voor mezelf. Als ik mijn koffie op heb, die drink ik lekker buiten op,  wil ik nog een boodschap doen. Maar het wordt ineens erg donker en ik zie op de Buienradar app dat er een stevige bui aankomt. Ik wacht dus maar even. 

Na de bui stap ik op de fiets en ga ik naar de grote stad voor een boodschap bij de Aziatische supermarkt. Het is flink afgekoeld en ik heb een vestje aan. Onderweg vallen er af en toe nog wat druppels, maar echt nat word ik niet.

Weer thuis snipper ik twee uien, hak ik een paar tenen knoflook fijn en snijd ik twee flinke wortels in stukjes. Die gaan allemaal in de Turkse rodelinzensoep voor dinsdag. Ik maak genoeg voor twee keer. Deze soep ik lekkerder na een of twee dagen, dan zijn de smaken goed ingetrokken. We eten er altijd een gözleme bij, die haal ik vers bij de Turkse bakker, ze worden er klaargemaakt waar je bij staat.

T. komt, met twee uur vertraging door drukte en wegwerkzaamheden, om vijf uur thuis. Ik help hem met het uitpakken van de auto, die staat voor het gemak even op de stoep voor de deur. Alle spullen staan binnen en het echte uitpakken en spullen opbergen kan tot morgen wachten. 

maandag 23 juni

Ik fiets tussen de buien door naar school. Het waait ook stevig. Wat een verschil met het weekend. 

Vandaag spreken we een van de kandidaten voor teamleider voor de tweede keer. Ik ben erg enthousiast over deze kandidaat, net als twee andere BAC-leden. Een van de leden is enthousiast maar zet ook een paar vraagtekens. We besluiten dat de kandidaat door kan gaan naar ronde drie, het assessment. 

Na het gesprek is het pauze en die breng ik door met mijn collega's. De op een na laatste lesweek is aangebroken, veel studenten doen deze week praktijkexamen. Dat betekent dat veel collega's buiten school actief zijn als schoolassessor. Zij beoordelen, samen met de stagebegeleider - die is dan de bedrijfsassessor - de examens. Een examen op niveau 2 duurt 3 tot 4 uur. Een tijdrovende klus, maar wel belangrijk want het diploma is geen cadeautje, een student moet er wel wat voor kunnen.

's Middags is het stil, ik lees een aantal intakeverslagen en beantwoord de e-mails die vrijdag en vandaag zijn binnengekomen. 

dinsdag 24 juni

We beginnen de dag met een teamoverleg, daar zijn we de hele ochtend mee bezig. We hebben een paar leuke werkvormen. We gaan aan de hand van de onderwijsscan bekijken waar onze verbeterpunten liggen. 

De onderwijsscan is een enquête die iedere twee jaar wordt uitgezet onder studenten, medewerkers en stagebedrijven en beslaat een enorme diversiteit aan onderwerpen met veel vragen. De onderwerpen variëren van onderwijs tot veiligheid op school en stage tot afname examens en begeleiding van stagebedrijven. 

We scoren eigenlijk op alle onderdelen erg goed, maar omdat we zeer kritisch zijn zien we ook verbeterpunten. Die worden in kaart gebracht en daar gaan we met elkaar over in gesprek. We bedenken oplossingen die we weer onder verdelen in categorieën. Vervolgens kiezen we een aantal punten uit voor ins ons teamplan van volgend schooljaar. Dát zijn de aandachtspunten waar we met elkaar en ieder afzonderlijk aandacht aan zullen geven. 

Een voorbeeld: iedereen vindt dat we een betere begeleiding bij de stage kunnen bieden, zowel vanuit school als door de stagebedrijven. Niet eenvoudig te realiseren, zeker niet op stage. Daar is namelijk weinig tijd en hoge werkdruk, mensen in bedrijven hebben naast hun gewone werk soms nauwelijks tijd voor de begeleiding van stagiaires. Dat dit beter moet daar is iedereen van overtuigd, maar hoe dat dan moet, dat blijft een vraag. Dat gaan we komend schooljaar oplossen

In de middag heb ik tijd voor mijn andere werkzaamheden en als het tijd is om naar huis te gaan is mijn takenlijstje afgerond. 

woensdag 25 juni

Geen afspraken vandaag. Ik heb een volle dag met allerlei werkzaamheden die ik achter de laptop moet doen. Prognose van de aantallen studenten per 1 oktober bijwerken, intakeverslagen lezen, e-mails beantwoorden, wat dingen uitzoeken en weer een paar lessen kritisch bekijken en waar nodig aanpassen voor het nieuwe schooljaar. 

donderdag 26 juni

Vanmorgen om half zeven gaat er een blog online, een update over mijn poging om weer eetbuivrij te worden. Leuk om te zien dat veel mensen dat lezen en ook betrokken zijn. Het blijft een lang en lastig traject. Maar omdat ik er niet vaak meer over schrijft betekent dat niet dat ik er niet dagelijks mee bezig ben. Ik merk wel dat meer eten betekent minder denken aan eten, ook fijn. Zo is er meer ruimte om aan andere dingen te denken en beter te concentreren. 

Krijg een e-mail van een collega, een docent, die mij vraagt een brief te lezen die zij aan drie van haar studenten wil sturen. De studenten hebben achterstanden bij een paar vakken, komen al twee weken niet op school terwijl zij onlangs wel op studiereis mee mochten naar China, en reageren niet op haar belletjes en appjes. De collega heeft een brief laten schrijven door ChatGpt. 

Ik val bijna van mijn stoel wanneer ik de brief lees. Wat een kolder, wat een hoogdravende taal. Met dreigementen en totaal geen persoonlijke touch. Niets vriendelijks en ook geen realistische eisen. Ik ben blij dat deze collega mijn advies vraagt en reageer meteen. Ik wijs haar op een paar dingen uit de brief en vraag haar de brief niet te versturen. Twee minuten later belt ze me. Ze schaamt zich voor de brief en realiseert zich dat het geen geschikte tekst is. Ze vertelt dat ze er even  'doorheen zat' met de studenten. 

Daar heb ik alle begrip voor, tenslotte hebben we daar allemaal wel eens mee te maken. Pas op de plaats is dan meestal de beste optie. Als zorgcoördinator word ik altijd ingeschakeld wanneer dit soort zaken spelen en ook de brieven met verzoek contact op te nemen komen uit mijn naam als de mentor niet meer verder komt. Maandag gaan de collega en ik samen zitten om te kijken welke aanpak hier verstandig is. 

Mijn directeur komt me opzoeken, de beoogde kandidaat is niet door de assessment gekomen. We hebben na twee sollicitatieprocedures nog geen vervanger. Of ik mee wil denken over hoe nu verder, over een tijdelijke oplossing. 

Na het werk ga ik sporten en na het sporten maak ik een heel lekkere maaltijd. Er staat al een flinke pan Surinaamse kerriesaus klaar, T. is daar erg goed in en dat laat ik altijd aan hem over. Ik gebruik er wat van en vries de rest in. Rotivellen liggen standaard in de vriezer dus die hoef ik alleen maar op te warmen. Kipstukjes bakken, kousenband en taugé wokken en dan ben ik klaar. De zoetzure komkommer is ook lekker geworden en geeft een frisse touch.

vrijdag 27 juni

Mijn laatste seniorendag dit schooljaar. Ik krijg er 1,5 per schooljaar, maar omdat ik ze een paar jaar niet opnam staan ze nog bij mijn saldo. In principe kan je ze niet meenemen, maar na overleg met mijn leidinggevende voor zijn vertrek heb ik ze nog tegoed, mits ik ze dit schooljaar opneem.

 Ik word wakker omdat het heel hard regent. Om zeven uur sta ik op, dan is het nog niet droog maar ik hoef niet naar buiten. Na het ontbijt is het droog, ik ga sporten en als ik terugkom is het al zulk mooi weer dat de eerste was buiten kan hangen. Dan naar de markt. Ik wil dit weekend een grote ovenschaal met ratatouille maken dus ik koop courgettes, aubergines en paprika's. Ook nog fruit en broccoli. Met twee volle tassen fiets ik terug naar huis. 

's Middags komt een collega iets langsbrengen, ze drinkt een kop thee en we hebben een gezellig uurtje. We kunnen het goed met elkaar vinden en hebben het niet alleen over werk. Ze is een stuk jonger dan ik maar het leeftijdsverschil speelt geen rol. Zo heb ik ook vriendinnen die een stuk ouder zijn, ik vind dat juist een verrijking. 

Als J. weer weg is ga ik de krant lezen, daarna maak ik een bord vol lekkers voor mezelf. Prima maaltje en prima avond. Even lastig na het eten, ik het eetbuidrang. Ik eet meloen en neem twee porties hangop. Voldoende eten werkt, de eetbuidrang verdwijnt. 

zaterdag 28 juni

Geen eetbui betekent lekker slapen. Ik sta fit op en heb zin in de dag. Fijn ook om niet dat 'katergevoel' na de eetbui te hebben. Het brein begint al een beetje te wennen. Voedselvrijheid is fijn. 

De wasmachine gaat aan zodat ik de eerste was nog buiten kan hangen voor ik ga sporten. De batterijen zitten vol dus de stroom is al gratis. Drogen buiten kost ook niets dus dat is een goedkope was. 

Ik doe mijn vaste rondje op de sportschool, dan nog een paar boodschappen en tussen de bedrijven door houd ik me bezig met de was. Dat wil ik vandaag weggewerkt hebben zodat ik morgen mijn handen vrij heb voor andere dingen.

Het is de rest van de dag wel lekker weer maar de zon is maar af en toe te zien. Niet erg, ik zit lekker buiten te lezen, bruinen in de zon doe ik al lang niet meer. 

Ik heb weinig zin om te koken, T. heeft begin van de week lekkere tomatengroentesoep gemaakt, daar is nog wat van over en dat is precies waar ik trek in heb. Broodje gezond erbij en wat sla. Daarna eet ik weer lekker ijs met slagroom. Bij de thee nog een blokje fudge en dan is ook deze eetweek goed verlopen: geen eetbuien.

4 weken eetbuivrij

een update

Ik schreef er al wat over in mijn weekverslag van week 25. Ik ben al weer ruim drie weken eetbuivrij en dat merk ik ook aan mijn eetgedrag. Eetbuivrij zijn geeft veel voordelen. Een daarvan is dat ik mezelf meer gun. Ik eet nog steeds heel restrictief, let goed op wat er mijn mond in gaat, maar ben iets minder streng voor mezelf.

Een paar voorbeelden:

- Wanneer ik havermoutpap maak en ik daar fruit in doe dan mocht dit nooit teveel zijn. Een schijfje appel in stukjes en 10 rozijnen. Of een paar stukjes banaan en 10 blauwe bessen. Nu pak ik een banaan en neem ik een stuk, soms wat meer en soms wat minder. Rozijnen tel ik niet, ik pak een lepel en schep ze uit de pot. Als het er meer dan 10 zijn maakt me dat niet uit. Of ik doe er druiven bij of iets anders waar ik op dat moment zin in heb. 

- Wanneer ik mijn boterham met pindakaas klaarmaak om in mijn lunchbox te doen dan smeer ik rijkelijk pindakaas. Soms heb ik zin in een crunch en als ik dan op school ben - daar staat altijd van alles in de kast, over van schoolontbijtjes met studenten - strooi ik er wat chocoladehagelslag op. Deed ik voorheen echt nooit.

- Wanneer we 's avonds zitten te eten en ik heb nog trek dan schep ik nog wat op mijn bord. En als het erg lekker is dan kan dat best wat meer zijn dan ik misschien fijn vind. Dan zit ik vol. Dat vind ik een rotgevoel en zou een eetbuitrigger kunnen zijn. Maar omdat ik geen eetbuien heb mag ik van mezelf wel iets te vol zitten. Dat gaat namelijk ook weer voorbij. Een eetbui geeft me een nog veel vervelender gevoel.

Kleine stapjes richting een wat normaler eetpatroon. Voor iemand die dit eetgestoorde gedrag niet uit eigen ervaring kent is dit niet goed of zelf helemaal niet te begrijpen. Maar voor mij zijn dit echt  verbeteringen. Ik voel met wat losser, wat vrijer met eten. Eet de dingen waar ik echt trek in heb en niet omdat ze gezond of mager zijn. Soms zijn ze dat natuurlijk wel, met name gezonde dingen eet ik veel, maar dat is geen straf. Ik vind dat lekker. Groente, fruit, weinig vlees, peulvruchten. Ik heb geen behoefte aan zogenaamd ongezond eten. Ik maak liever zelf een broodje shoarma dan dat ik dat afhaal. Ten eerste is dat altijd te veel en ik vind het te vet en te zout. Idem voor eten van de Chinees, ook dat maak ik liever zelf.  

Vind ik het moeilijk om de eetbuien af te wenden? Ja, heel moeilijk.  Er komen nog steeds veel momenten voor waarop de triggers enorm sterk aanwezig zijn. 

Ook hier wat voorbeelden:

-    Een vol gevoel na het eten. Dan denkt mijn eetstoornisbrein "ach, wat maakt het uit, je hebt tóch al veel gegeten, ga je vanaf morgen / maandag / eerste van de maand / ... gewoon weer volgens je regels eten, kan je nu nog even lekker los!"

-    Nadat ik iets lekkers heb gegeten, dat ben ik niet echt gewend en voelt als een overtreding. Iets lekkers eten, op een gewone dag, dat mag eigenlijk niet en daarmee is mijn dag dan verpest. Alleen nu kan ik 'omdenken' en realiseer ik me dat mijn dag daarmee juist niet is verpest, dat het een goede dag is omdat ik dat kan eten en mag eten. Moet ik nog wel heel veel mee oefenen want ik vind het vreselijk moeilijk.

Ten slotte zijn er,  behalve mezelf wat meer gunnen, natuurlijk nog vele andere voordelen:

-    Beter slapen. Niet meer in bed liggen met een veel te volle maag, woelen en draaien en zweetaanvallen. 

-    Een beter zelfbeeld, mezelf geen minkukel vinden omdat ik me niet heb kunnen beheersen.

-    Niet steeds weer opnieuw hoeven te beginnen met een zogenaamd gezond eetpatroon, tegen beter weten in. 

-     Iedere dag eten waar ik trek in heb of wat er op de planning staat omdat ik geen 'magere dag' hoef in te lassen.

Ik hoop dat ik dit kan vasthouden en niet terugval, dan kan ik misschien de volgende stappen zetten. Zoals minder sporten. Dat zou ook heel fijn zijn, op dit moment is dat nog niet aan de hand. Omdat ik anders eet durf ik dat nog niet los te laten. Nog té bang om aan te komen in gewicht. Ik ben er nog lang niet, maar iedere stap, hoe klein dan ook, is wel iets waar ik blij om ben.

op mijn bord in week 25 / 2025

Zoals ik vorige week al schreef ben ik deze week alleen. Dat is terug te zien in mijn eetoverzicht, ik eet dan alle dagen anders dan wanneer we samen eten.

maandag 16 juni

volkorenpita met falafel, spitkool, tomaat, ui en knoflooksaus - broccoli - sla met komkommer

dinsdag 17 juni

Thaise groene curry met bloemkool, Chinese kool en taugé - jasmijnrijst - gekookt ei - komkommer

woensdag 18 juni

volkorentoast - roerei met tomaat, sjalot en feta - spitskoolsalade - broccoli - groene sla met komkommer

donderdag 19 juni

'Griekse' bowl: granen met mais en doperwtjes, gebakken zoete aardappelreepjes, tomaat, feta, gestoomde broccoli en rettich, gegrilde courgette,  korianderpita, dressing van yoghurt, creme fraiche en verse oregano

vrijdag 20 juni

gewokte groente - rijstnoedels -tempeh - pindakokosdressing - atjar

zaterdag 21 juni

speltbol met makreel  - salade met spinazie, tomaat, komkommer en geroosterde courgette

zondag 22 juni

kikkererwtenspinaziecurry - bloemkool - gebakken paneer - naanbrood

In week 26 eten we weer samen. Ik heb al een en ander voorbereid in het weekend, zoals een Turkse rodelinzensoep. Daarbij eten we een gözleme, die kocht ik bij de Turkse bakker en bak ik nog even op zodat het een knapperige warme gevulde pannenkoek is.

zo was mijn week 25 / 2025

zondag 15 juni

Om 3 uur gaat de wekker van T. Hij gaat stilletje naar beneden, zet koffie voor onderweg, pakt de koelbox in en eet een boterham. Dan komt hij weer naar boven om gedag te zeggen. Als hij vertrekt steek ik mijn hoofd nog even uit het dakraam en zwaai ik hem uit. Dan terug naar bed waar ik weer snel in slaap val.

Ik ben vaker alleen en vind dat niet vervelend, moet er wel altijd even aan wennen. De theepot hoeft niet vol 's ochtends, Max is mijn verantwoordelijkheid, de planten binnen en buiten ook en het is natuurlijk stil in huis. Nu merk ik daar weinig van wanneer ik aan het werk ben, het zijn de middagen en avonden die anders zijn. 

Vandaag heb ik een rustige dag. Ik ga sporten, fiets even naar de grote stad voor een boodschap bij de HEMA en draai en droog een was. 

Na de lunch blijf ik thuis en maak ik mijn eten voor vanavond vast klaar op de inductieplaat zodat ik kan profiteren van gratis stroom. Ik bel met mijn vader, schrijf een kaart aan mijn oom in Limburg, lees wat blogs en maak vast een bestelling aan bij de Jumbo voor aanstaande vrijdag. 

T. arriveert eind van de middag op zijn bestemming. Ik ben altijd blij wanneer hij laat weten er te zijn, het is een lange reis en er kan van alles gebeuren onderweg. T. is een goede, bekwame chauffeur, zijn bestelbus is net een jaar oud dus daar zal het niet snel aan liggen, maar je hebt natuurlijk wel te maken met andere weggebruikers of slechte weersomstandigheden. 

Ik kijk een film en ga op tijd naar bed, morgen weer een werkdag en een vol programma. 

maandag 16 juni

Ik heb overleg met mijn directeur over lopende zaken. Aansluitend komt de BAC (benoemingsadviescommissie ) weer bijeen en hebben we twee sollicitatiegesprekken. Die zijn met nieuwe kandidaten, de zoektocht naar een nieuwe teamleider is nog steeds gaande. 

Koffiepauze en dan weer door naar de volgende afspraak. Mijn dag is redelijk gevuld maar niet te druk. Het gaat altijd met pieken en dalen. 

Als ik thuiskom speel ik even met Max en dan pak ik mijn spullen om naar de sportschool te gaan. Weer thuis geef ik alle planten buiten water, lees ik de krant en maak ik wat lekkers te eten klaar.

dinsdag 17 juni

Mijn wekker staat een uur later dan normaal, ik heb vanmorgen een overleg hier om de hoek. Ik ga niet eerst naar school, dan blijf ik heen en weer fietsen. Ik werk dan liever even vanuit huis tot ik naar het overleg moet. 

Wanneer ik inlog en mijn mail open lees ik dat de bespreking niet op locatie is maar online. Ik besluit om naar school te gaan en op kantoor in te loggen bij de vergadering. Omdat ik nog ruim tijd heb ga ik eerst nog even naar AH, ik wil mijn Alisonbrood kopen, het staat in mijn bonusbox en is einde van de dag altijd al op. Ik neem meteen nog wat andere dingen mee en breng daarna alles thuis en ruim het op. Brood meteen in de vriezer, spinazie in de koelkast. Dan fiets ik naar school.

Ik heb nog een half uurtje voor de vergadering begint. Ik vind online vergaderingen erg vervelend, maar deze is gelukkig maar met drie anderen, dat is goed te doen. We laten elkaar uitspreken en er wordt met een agenda gewerkt. Drie kwartier later zijn we klaar. Tijd voor koffie.

Dan plaatsingscommissie waar we de laatste intakes bespreken. Studenten hebben nu geen plaatsingsrecht meer en iedereen die zich nu nog aanmeldt kan geweigerd worden. Dat doen we bijna nooit, het zijn echt uitzonderingen wanneer dit wel gebeurt. 

Vandaag een heel bijzonder geval: jongeman die binnenkort terecht moet staan voor poging tot doodslag. Bijzonder omdat hij deze informatie, hij is met zijn moeder op de intake geweest, ik was er zelf niet bij, deelt met de intaker. Bijzonder ook omdat hij nog jong is en ook bijzonder omdat hij, en naar zijn zeggen zijn advocaat, 100% zeker weten dat hij niet zal worden veroordeeld. 

In het intakeverslag valt te lezen dat hij uit een fijn gezin komt, nooit problemen heeft gehad op de middelbare school, hobby's en een bijbaantje heeft en veel aan sport doet. Kortom, een leuke jonge knul met een heel leven voor zich. 

Beslissing van de plaatsingscommissie: plaatsen en afwachten wat de uitspraak wordt. Is het zo dat hij toch wordt veroordeeld dan volgt er een straf en moet hij in detentie. Dan zijn daar ook weer afspraken over en kunnen we de situatie opnieuw bekijken. 

Ik begrijp dat er nu lezers zijn die zich afvragen of we het niet eng vinden, bang zijn of ongerust. Nee, dat zijn we niet. Over het algemeen, eigenlijk altijd, zijn deze jongens (en soms een meisje) op school studenten die prima functioneren en volledig in de pas lopen. Ten slotte: deze jongen is leerplichtig en moet dus naar school, als wij hem niet plaatsen moet hij naar een andere school, een school die zijn voorkeur niet heeft. Dan heeft hij sowieso een valse start omdat hij ongemotiveerd is en is de kans op succes een stuk kleiner dan bij ons. 

woensdag 18 juni

Ik heb verschillende afspraken in de ochtend, 's middags is het rustig. Tijd om weer wat aan mijn lesvoorbereiding voor volgend schooljaar te doen. 

donderdag 19 juni

Om 9 uur een overleg met een student, zijn externe coach, zijn mentor en zijn moeder. Moeder werkt en woont in Spanje en sluit online aan. Het is een evaluatiegesprek nadat student vier weken geleden heeft beloofd dat hij nu toch echt de studie weer oppakt. Van de afspraken die er toen op papier zijn gezet is hij geen enkele nagekomen. Op de vraag hoe nu verder zegt hij 'gewoon beter mijn best doen'. Dit antwoord hoor ik vrijwel dagelijks en het is een antwoord waar ik niets mee kan. We hebben een gesprek maar het leidt tot vrij weinig. De student krijgt een eerste officiële waarschuwing en mag zijn opleiding vervolgen. Bij de derde waarschuwing volgt een uitschrijving, hij heeft dus nog twee kansen. Ik verwacht niet dat hij ze pakt. 

Verder is het net als gisteren ook vandaag een gewone dag, er is genoeg te doen en en gebeuren geen gekke dingen. Ik heb wat afspraken met jongeren maar ook dat is net als anders, zij komen niet. Ik begeleid een studente die wel naar mijn klasje komt. We hebben een gezellige lunchpauze met de collega's, de sfeer is, ook door het mooie weer, vrolijk. Na de pauze maken we een groepsfoto voor de school, dit wordt een kaartje voor de studenten bij onze diploma-uitreiking. 

Ik rond mijn werk af en ga naar huis. Meteen door naar de sportschool, dan de planten water geven, krant lezen en eten maken. 's Avonds kijk ik nog een aflevering Op de spoed en daarna ga ik naar bed. De wekker kan wat later, morgen seniorenverlof. Mijn weekend is al begonnen.

vrijdag 20 juni

Ik ben dus vrij vandaag. Ik sta een uur later op dan op een werkdag, maar wel een uur eerder dan in het weekend en vakanties. Ik wil wat dingen doen vandaag en daar wil ik zo snel mogelijk mee klaar zijn. Na mijn ontbijt, ook met dit warme weer eet ik havermoutpap, ga ik terug naar boven. Bed afhalen, sanitair poetsen, bed opmaken, stofzuigen. Slaapbadverdieping klaar.

Kop koffie en dan naar de sportschool. Het is leuk om wat mensen te zien die ik niet zo vaak zie omdat ik er meestal niet op vrijdagochtend ben. Na mijn rondje weer snel naar huis voor deel twee van mijn corvee. Maar eerst koffie en een boterham. Was naar buiten. Dan stoffen en stofzuigen van onze woonlaag. Dweilen hoeft niet, dat heeft T. vorige week gedaan en in mijn eentje maak ik het niet heel vies. Dan door naar de begane grond. Kattenbak verschonen en stofzuigen. Meer is niet nodig.

Ik drink nog een kopje koffie en ga daarna naar de markt. Bij een van de kramen zijn de komkommers bijna gratis. Ik neem er vier mee. Twee voor bij de sla en twee om zoetzuur mee te maken. Dat doe ik meteen bij thuiskomst, nog voor de lunch.

Na de lunch heb ik niets meer te doen en dat was precies de bedoeling! De rest van de boodschappen bij de Turkse super, Lidl en AH doe ik morgen. 

zaterdag 21 juni

De langste dag en voor mensen van mijn lengte geven verschillende (online) kledingwinkels korting. Ik heb niets nodig, dus ik sla over. Helaas doet de Euromast niet mee aan deze dag nationale dag van lange mensen, want daar zou ik dan weer wel gebruik van maken.

Ik ga natuurlijk sporten, het is nog niet heel warm in de sportschool maar ik zweet toch behoorlijk. Lekker douchen na afloop en in een luchtig zomerjurkje terug naar huis. Wasje in de machine, het is niet veel want ik ben natuurlijk de hele week al alleen. 

Dan naar de Turkse supermarkt, de Lidl en Appie. Boodschappen in huis, ramen en deuren goed dicht. Ik lunch thuis en na de lunch heb ik een afspraak met een vriendin. We gaan op een terrasje uit de zon zitten. Ja, het is warm maar goed te doen. 

Ik heb alle ramen en deuren goed dicht gehouden. De tegels op het dakterras zijn bloedheet in de zon. Ik houd Max de hele dag binnen. Als ik thuiskom is er schaduw en mag Max ook weer naar buiten. Hij blijft zeker een uur zo liggen. 

Ik maak wat lekkers te eten voor mezelf en eet ook mijn zaterdagtoetje: ijs met slagroom en advocaat. Het is een flinke kom vol en ik geniet er enorm van. Al drie weken geen eetbuien. Voelt goed en betekent ook dat ik steeds meer van mezelf 'mag'. Ik ben nog verre van flexibel met eten, maar hier en daar durf ik de teugels al wat te laten vieren. 

Vanaf morgen wordt het minder warm hoor ik op het journaal. Ik heb geen moeite met dit warme weer, maar een paar graden lager vind ik niet erg. Zeker niet als er ook nog moet worden gewerkt.  

De airco op de slaapverdieping staat aan en kan de hele nacht aanblijven, dat is het voordeel van de twee batterijen die de stroom opslaan die we gratis opwekken met de zonnepanelen en die overdag niet wordt gebruikt. Nu is het er aangenaam, andere jaren liep de temperatuur op tot boven de 30 graden maar dat is dus verleden tijd.

3 weken eetbuivrij

lepeltje

Waarom is een bepaald lepeltje zo belangrijk voor me? Net als trouwens dat kommetje, dat diepe bord, die theebeker, die koffiebeker en zo nog wat servies en bestek.

Het lepeltje uit de titel van de blog is het lepeltje waarmee ik 's avonds mijn hangop eet. Die schep ik ik een kommetje, dat moet overigens altijd hetzelfde kommetje zijn, en eet ik na het 8 uur journaal zittend op de bank. Het is een ritueel. 

Zo heb ik veel rituelen. Rituelen, maar ook dwangmatig gedrag, en restrictieve eetstoornissen zijn goede maatjes van elkaar. Net zoals restrictief eten verslavend is, zo zijn de rituelen dat ook. Nog een paar voorbeelden:

- altijd op dezelfde tijd eten

- altijd op dezelfde plek zitten tijdens het eten

- altijd op dezelfde manier je bord leegeten

- altijd in dezelfde volgorde je eten opeten

Iedereen herkent wel bepaalde voorkeuren voor een lepel, bord of beker.  Veel mensen hebben thuis, maar ook op het werk, een eigen beker. 

Vaste gewoonten hebben we ook allemaal. Je eigen plekje aan de eettafel, links of rechts slapen in het tweepersoonsbed, wassen in het weekend en boodschappen doen op donderdagmiddag om maar een paar voorbeelden te noemen.

Als we op vakantie zijn dan doorbreken we deze routines. Even lekker uit de sleur hoor je mensen dan zeggen. Daar kunnen we enorm van genieten. Eten op andere tijden, andere dingen eten, uitslapen, laat naar bed gaan, dagen niets doen en lekker luieren. Maar op het moment dat we weer thuis zijn vervallen we weer in oude patronen. Nu is patronen doorbreken lastig, maar lang niet altijd nodig. Want waarom zou je iedere avond een ander plekje aan de eettafel willen? En jouw kant van het bed ligt toch echt het lekkerst?

Het wordt pas vervelend als jij, maar ook anderen, er last van hebben. En als dit je in de weg zit bij het functioneren in het dagelijks leven en op je werk. 

Ik heb zelf weinig last mijn gewoonten, ze zijn onderdeel van mijn vaste dagindeling. Ik heb het geluk, of misschien wel de pech, dat mijn werktijden niet flexibel zijn. Op een school heb je te maken met vaste les- en pauzetijden. Ik geef niet dagelijks les, maar als ik samen met mijn collega's wil pauzeren moet ik rekening houden met deze tijden. 

Thuis eten we op een vast tijdstip, ik vind het fijn als het eten om precies 19.00 uur klaar is. Ik kan ook eerder of later eten maar fijn vind ik dat niet. We kunnen allebei het koken zo goed plannen dat het eigenlijk altijd lukt. 

Ik val verder niemand lastig met mijn vaste patronen en eigen spulletjes en als het al vervelend is dan is dat vooral voor mijzelf. Ik ben niet bang dat de wereld vergaat of dat mij of iemand anders iets ergs zal overkomen. Van te voren kan ik wel wat spanning voelen. Maar wanneer het zover is en ik iets op een ander moment of op een andere manier doe of ander bestek of servies gebruik geeft me hooguit even een ongemakkelijk gevoel maar dat gaat gelukkig snel voorbij.

En omdat niemand er last van heeft blijf ik lekker dat ene lepeltje gebruiken, net als die beker, dat kommetje en al het andere servies en bestek. Gelukkig hoef ik niet bang te zijn dat T. mijn spullen gebruikt, ook hij heeft zijn voorkeuren en bovendien hebben we van de meeste dingen er meer dan één.

op mijn bord in week 24 / 2025

Een week met 16 graden en ook een keer 30 graden. Typisch Nederlands weer moet je maar denken. Tijdens het lange Pinksterweekend maakte ik een grote pan tomatengroentensaus. Ik heb er een schaal lasagne mee gemaakt en een de rest ging de vriezer in.

maandag 9 juni

vegetarische lasagne - broccoli - spinaziesla met komkommer

dinsdag 10 juni

gebakken aardappels - romige spitskoolsla - tomatenslaatje

woensdag 11 juni

chili sin carne (vriezer) - zilvervliesrijst - sla

donderdag 12 juni

boerenomelet - volkorentoast - sla met komkommer

vrijdag 13 juni

kliekjes lasagne - ciabatta met tomaat en mozarella - broccoli - spinaziesla met komkommer

zaterdag 14 juni

rijstnoedels - gewokte groente - tempehblokjes - pindasaus

zondag 15 juni

gebakken paneer - witte bonen - groentestoof - gemengde granen - broccoli

Volgend week ga ik iets nieuws proberen, ik ben van plan rendang met jackfruit te maken. Het blik jackfruit staat al een jaar in de kast en het komt er steeds niet van. Ben benieuwd of ik het lekker vind. Ook trek in Thaise groene curry, dus die staat ook op het menu.

zo was mijn week 24 / 2025

zondag 8 juni

Ik ben op werkdagtijd wakker en blijf nog een uurtje liggen maar slaap niet echt meer door. Ik sta op en ga ontbijten. Het is droog maar het waait stevig. Ik kijk op de Buienradarapp of het droog blijft en uit welke richting de wind komt. Ja, geen regen en zuidwesten wind, kracht 4. Ik besluit te gaan fietsen. 

Ik kies een route uit waarbij ik op de heenweg tegenwind heb. Op sommige stukken moet ik heel erg stevig doortrappen om een beetje vooruit te komen. De beloning voor deze inspanning volgt op de terugweg. Dan fiets ik langs de Nieuwe Waterweg over een prachtig nieuw fietspad met wind in de rug en hoef ik bijna niets te doen om vooruit te komen.

Thuis lekker douchen en dan koffie. Daarna maak ik een grote pan tomatensaus met veel groenten. Ik grill schijven aubergine en maak ook alvast de bechamelsaus. Als de tomatensaus lang genoeg heeft geprutteld en is afgekoeld maak ik de lasagne voor morgen klaar. 

Ik heb veel last van tintelingen in mijn onderarmen. Ook prikt mijn rechterpink al weer een paar dagen, of misschien al wel een paar weken? Het zal toch niet weer mis zijn ondanks twee carpaaltunneloperaties? Mijn elleboog doet ook weer pijn, die is erg gevoelig na ook twee operaties. De eerste operatie om een  zenuw (ulnaris) vrij te maken, de tweede keer om een spier door te snijden en dezelfde zenuw te verleggen (submusculaire transposition). Ik trek mijn brace aan, misschien heeft mijn pols rust nodig. Medicijnen tegen de tintelingen helpen niet weet ik uit ervaring. Afleiding zoeken en er proberen niet aan te denken helpt beter. Bewegen en dingen doen ook. 

Deze Eerste Pinksterdag gaat de boeken in als een vrij saaie dag, het is fris en de zon laat zich nauwelijks zien. Ik doe niet veel en heb ook nergens zin in. Gelukkig is het boek waar ik in bezig ben wel okay en ook kijk ik twee afleveringen van Porni, een Noorse serie op Netflix. Ben bezig met seizoen een en is leuk en luchtig.

maandag 9 juni

Het is vandaag beter weer dan gisteren. Ik ga weer fietsen. Nu heb ik minder harde wind tegen en de temperatuur is ook hoger. Terug weer wind in de rug en een zonnetje. Lekker tochtje.

Als ik thuis ben betrekt het en de rest van de dag laat de zon zich nauwelijks nog zien. Ik doe niet veel bijzonders. Bedenken wat ik de komende dagen aantrek, wat bloggen en wat blogs lezen. Ik mis een vaste blogster, ze heeft al een poosje niets geschreven. Niets voor haar. Weet niet of ik haar moet mailen of juist niet, besluit nog even te wachten, er zal vast een reden zijn en dat ze niets op de blog schrijft en het is verder mijn zaak niet.  

Aan het eind van de dag wordt het weer mooier weer, het ziet er dan buiten een stuk gezelliger uit. Ik kijk uit naar de warme dagen later deze week. 

Lasagne in de oven, sla maken, laatste 10 minuten schaaltje gekookte broccoli in de oven om mee te warmen en zonder verder hoeven te doen kunnen we aan tafel. Na get nog even een uurtje televisie kijken, we kijken een aflevering Keuringsdienst van Waarde en dan is het tijd om te gaan slapen. Morgen weer vroeg op, mijn alarm voor de werkdagen staat weer aan.

dinsdag 10 juni

We beginnen op school met een zogenaamde ontwikkelochtend, nu weer met twee andere teams dan vorige week. Ik vind het een weinig zinvolle ochtend, hoor niets nieuws en vind het daarom zonde van mijn tijd. Ik hoor van meer mensen dat zij dit vinden, met name van de collega's die hier al lang werken. 

In de middag doe ik nog wat administratie en daarna is het al weer tijd om naar huis te gaan. Ik doe mijn rondje sportschool en verder gebeurt er niet veel bijzonders in huize Niekje.

woensdag 11 juni

Vandaag heb ik een aantal afspraken waarvan er twee worden afgezegd en er eentje doorgaat. Ook weer een sessie met de BAC (benoemingsadviescommissie) voor een nieuwe teamleider. De eerste ronde levert geen geschikte kandidaat op. Nu zijn we bij ronde twee en lezen we de sollicitatiebrieven en kiezen we nieuwe kandidaten uit. Maandag de eerste gesprekken.

Na de lunch besteed ik mijn tijd aan voorbereidingen voor volgend jaar. 

donderdag 12 juni

Als ik van huis vertrek om zeven uur is het nog niet heel warm, 14 graden. Maar aan de wind voel ik dat het snel warm zal worden. 

Ik heb mijn klas, twee studenten komen, de anderen melden zich ziek. Ik heb een productieve ochtend en ook in de middag ben ik lekker bezig. Het is ook vandaag niet enorm druk. Ik zie in mijn agenda dat er volgende week weer veel op het programma staat. Dat zijn toch de werkdagen waar ik meer energie van krijg dan van stille dagen.

vrijdag 13 juni

Zonder jas op de fiets, vandaag is het al wel warm. Ik ben lekker vroeg op school, drink op mijn gemak koffie en ga om acht uur naar de tweede verdieping voor ons ochtendoverleg. Dit duurt de ene dag langer dan de andere. Vandaag zijn we met tien collega's. We bespreken altijd wie er wel en wie er niet zijn, wie aan de beurt is om in de pauzes te surveilleren en eventuele andere bijzonderheden. Vanmiddag komt de Raad van Bestuur, 2 mensen, op bezoek op onze school. Ze willen dan graag medewerkers, leerlingen en studenten spreken. Er ligt een programma klaar en de collega's en studenten uit ons team die betrokken zijn weten er van. Dit jaar hoef ik niet op te komen draven, nu is de beurt aan collega's die nog niet zo lang bij ons werken. Dat betekent dat ik na de lunchpauze en nog wat afrondende werkzaamheden naar huis kan.

T. heeft het huis schoongemaakt en is bezig met voorbereidingen voor zijn reis, hij vertrekt zondag. Ik ga nog een uurtje sporten en als ik weer thuis ben maak ik een bak sla en een lekker bordje voor mezelf. We eten wel samen aan tafel, T. bakt een biefstuk, ik eet kliekjes. Makkelijk én lekker.

zaterdag 14 juni

Ik ben voor de wekker wakker en besluit meteen op te staan. Verzorg Max, doe een was in de machine, maak mijn ontbijt en lees de krant. Voor ik naar de sportschool vertrek kan ik de was ophangen. Die is droog wanneer ik terugkom. 

Na de koffie en een boterham fiets ik naar de Turkse super en de Lidl voor een paar boodschappen. Het is niet zonnig en ook niet ontzettend warm, met een windje is het zelfs aangenaam op de fiets. De buien die voorspeld zijn lossen steeds op. De tweede was hangt inmiddels ook lekker buiten. 

Einde van de dag snijd ik groente, maak ik pindasaus, een pan vol zodat ik weer vriezervoorraad heb, en kook ik noedels. Maak een lekker maaltje voor mezelf en ik eet natuurlijk ijs met slagroom toe!

2 weken eetbuivrij