naar de psychloog?

Nee, niet meer. Mijn eerste serie gesprekken met een psycholoog had ik 15 jaar geleden. Ik had een burn-out en via mijn werkgever kwam ik bij deze psycholoog terecht. Veel herinner ik me niet van de gesprekken.  Dat wat ik nog weet is dat we praatten over perfectionisme en dwang. Issues waar ik al een leven lang in meer of mindere mate last van heb. Ik geloof dat ik het wel fijn vond om te praten en ik leerde wat meer over mezelf.

Twee jaar later heb ik mijn eerste eetstoornistherapie gehad. Na het intakegesprek met een psycholoog kreeg ik vervolgens wekelijk opdrachten en vragen per mail. Ook weer erg leerzaam maar niet probleemoplossend.  

Weer twee jaar later volgde een serie gesprekken bij een psycholoog van het Riagg. Tijdens deze gesprekken ging het vooral over mijn conflict vermijdende gedrag, mijn relatie met anderen en mijn zelfbeeld. Tijdens deze therapie durfde ik voor het eerst over negatieve herinneringen uit mijn jeugd te praten. Herinneringen over een aantal dingen die mijn overkomen zijn in de pubertijd. Door erover te praten heb ik het - populair gezegd- wel een plekje gegeven.  

Een aantal jaren geleden heb ik therapie gevolgd die er specifiek op gericht was mij te helpen met mijn eetstoornis. Anderhalf jaar lang voerde ik wekelijks, soms tweewekelijks gesprekken, kreeg ik opdrachten en was de focus op mijn eetgedrag. Ook deze therapie was interessant omdat ik mezelf weer wat beter leerde kennen, maar heeft er niet toe geleid dat ik mijn eetstoornis losliet. 

Mijn laatste sessies bij een psycholoog vonden plaats van maart 2020 tot februari 2021. Ik was een aantal maanden thuis met weer een burn-out. Deze keer was het niet de werkgever die een psycholoog voorstelde, maar had ik zelf de behoefte. De gesprekken met deze mevrouw gingen voornamelijk over mild zijn voor mezelf en de lat ook eens wat lager leggen. 

Af en toe denk ik wel eens dat ik iets verkeerd deed, of niet genoeg mijn best. Alle gesprekken ten spijt is mijn eetstoornis niet over en ben ik nog steeds geneigd 'het beste meisje van de klas' te willen zijn. Denk ik snel dat ik tekort schiet. Voel ik me bovendien ook nog schuldig omdat ik weet dat er lange wachtlijsten voor geestelijke zorg zijn en ik mijn plekje misschien beter had kunnen afstaan aan iemand die wel wilde en kon genezen. 

Ik heb inmiddels veel ervaring met psychologen. Ook heb ik heel veel zelfhelpboeken gelezen, Internetsites gevonden met informatie, YouTube filmpjes van ervaringsdeskundigen gezien en denk ik dat ik inmiddels wel voldoende geleerd heb en weet over eetstoornissen en het gedrag dat daarmee gepaard gaat. 

Ik ga niet meer naar een psycholoog, ook ga ik geen andere vorm van therapie meer volgen, ik word geen lid meer van lotgenotenclubjes en ik ga ook geen zelfhelpboeken meer lezen. De experts zeggen dat iedereen kan genezen, ik betwijfel dat. Of ben ik de uitzondering die de regel bevestigt? Misschien moet ik maar accepteren dat ik zo ben, dat dit hoort bij mijn leven en bij wie ik ben. 

Zo lang ik denk dat het anders kan, of anders moet, blijft het een strijd. Ook anderen hebben deze strijd, dat heb ik gezien op het Internet en nu ook veel op Instagram. De hele dag bezig zijn met herstellen, met wat ik dan moet eten en wat ik dan allemaal moet doen, en vooral moet laten. Het is enorm vermoeiend. 

De gesprekken bij de verschillende psychologen waren, zoals ik al schreef, heel leerzaam. Ik heb beter leren kijken naar mezelf. Schrijven over mijn gedrag en mijn eetstoornis zorgen er ook voor dat ik kan relativeren en analyseren. Ik kan het op schrift beter verwoorden en daarmee uitleggen aan mezelf.  In de komende weken ga ik de diepte in en mijn eetgedrag vanaf mijn kindertijd en mijn lijngedrag vanaf mijn pubertijd beschrijven.  Want deze stoornis was er niet ineens, die is ooit begonnen. Maar wanneer en hoe en waarom? Ik ben geen psycholoog en zal vast de antwoorden niet allemaal vinden, maar ik heb nu wel de behoefte om dit verhaal eens van begin tot nu op te schrijven. 

eetoverzicht week 38

En we nazomerenden nog even lekker door! Dat heeft invloed gehad op het eten, nog geen zin in zuurkool met worst. We begonnen de week zoals meestal met een bord pasta. 

maandag:

pasta met spinazie en champignons, sla

dinsdag:

sperzieboontjes, gekookte aardappels, kalfswang, sla

woensdag:

vegetarisch tjaptjoy met rijst

Zo lekker als T. tjaptjoy maakt eet ik het nergens anders. Hij maakte het deze keer met paksoi, paprika, ui, peen, sperzieboontjes, spitkool, taugé, radijsjes en wat smaakmakers erbij. 

donderdag:

Turkse rodelinzensoep, Turkse gevulde pannenkoek (gözleme), sla

Er stond nog een tweepersoonsportie soep  in de vriezer, gemaakt in april en bewaard voor  een luie dag. Vandaag was zo'n dag. De gözleme haal ik vers bij een Turkse bakker, waar ze overigens ook allerlei andere lekkere broodjes en broden hebben.

vrijdag:

noedels, groente uit de wok en satésaus (zoals bijna altijd op vrijdag!)

zaterdag:

goodie bowl met kliekjes zoals de champignonsaus van maandag en nog een stukje gözleme, Ook nog zoete aardappel, falafel, tomatensla, broccoli en wat zelfgemaakte coleslaw.

zondag:

sliptong, peentje, erwtjes en aardappelpuree.

Bij de Sligro waren de sliptongetjes in de aanbieding en daar ben ik zaterdag even naar toe gefietst om verse te halen. Dat tochtje was de moeite waard, ze waren heerlijk. Ik ben niet goed in het bereiden van vlees en vis, T. wel en die heeft ze gebakken en er een citroenbotersaus bij gemaakt, reuze lekker!

Tot volgende week, we beginnen vandaag met een van mijn lievelingspastagerechten. Dit heb ik gisteren al gemaakt, er hoeft bijna niets meer gedaan te worden vanavond!

wat je nog niet wist over Mevrouw Niekje 31 tm 35

 Op tijd begonnen met de vragen, en dus weer op het vaste moment online. 

31.    Welk boek heb ik als laatste gelezen?

Dat is 'De Saamhorigheidsgroep' geschreven door Merijn de Boer. Daarvoor las ik 'Zondagskind' van Judith Visser. Mijn gemiddelde ligt op 1 boek per week in normale weken, en 2 boeken per week in vakanties. Ik lees graag en doe dit zelfs liever dan televisie kijken. Ik heb nog geen e-reader, dit apparaat komt er misschien wel maar vooralsnog lijkt het me niet zo prettig. Ik ga ook graag naar de bieb in het centrum van onze stad, daar haal ik mijn bestelling op, drink ik koffie en blader ik door wat tijdschriften wanneer ik niet veel te doen heb op een zondagmiddag.

32,    Waarom heb ik het kapsel dat ik nu heb?

Ik heb heel steil, dik haar. Nu met wat grijs er doorheen. Al zo'n 10 jaar heb ik een bob of het hangt net boven mijn schouders. Vorig jaar heb ik besloten dat ik een keer ga proberen of het echt lang kan worden en ben nu al 11 maanden niet naar de kapper geweest. Volgende maand ga ik wel en dan kan er een centimetertje of twee vanaf zodat het weer mooi recht is aan de onderkant.  Inmiddels hangt het al wel over mijn schouders. Nog wat erbij en ik kan een goede rol / knot / whatever maken. Tot 10 jaar geleden had ik het altijd heel erg kort, ik denk niet dat ik dat nog eens wil.

33.    Ben ik verslaafd aan mijn telefoon?

Nee hoor, helemaal niet. Ik vergeet vaak te kijken op alle sociale media apps zoals Instagram en Facebook omdat ik het gewoon niet zo interessant vind. Ik gebruik What's App wel regelmatig, maar ook niet zomaar, alleen als ik echt iets wil melden aan de ander. Ik gebruik buienradar vaak op dagen met regen om te kijken of ik een regenpak aan of mee moet nemen. En verder gebruik ik wat apps van winkels, de bank, en om muziek te luisteren en televisie te kijken (dit laatste doe ik op de sportschool als ik op de fiets zit).

34.    Hoeveel geld zit er in mijn portemonnee?

Momenteel zit er €57, 40 in. Ik heb altijd cash bij me, maar gebruik het weinig. Dit is nog over van de vakantie, toen had ik wat meer in mijn knip. Waarschijnlijk zit dit er volgende maand nog in want ik pin altijd alles, ook hele kleine bedragen.

35.    In welke winkel kom ik graag?

Op 1 staat de HEMA. Is al jaar en dag een winkel die ik leuk vind. Tegenwoordig koop ik er zelfs kleding! Laatst nog 4 jurkjes, allemaal hetzelfde maar in verschillende kleuren. En 4 paar gekleurde panty's. Daarnaast heb ik geen echte favoriete winkels. Ik houd namelijk niet van winkelen. Wanneer ik iets nodig heb ga ik meestal regelrecht op mijn doel af. Of ik bestel online. Maar door de paden lopen, in rekken snuffelen en winkel in winkel uit vind ik niet leuk (meer). In mijn jongere jaren (tot zo'n 15 jaar geleden ongeveer) ging ik wel regelmatig winkelen. Ik ging toen ook wat nonchalanter met mijn geld om en dacht niet zo aan sparen en duurzaam leven. 

Volgende week verder. Tot dan!

bloggen en reacties

Morgen is het twee maanden geleden dat ik mijn eerste blog plaatste en dus nog niet zo lang actief in blogland. Ook heb ik geen heel mooie site, alles is vrij basic en toch komen er gemiddeld 450 lezers per post. Dat is natuurlijk heel mooi! En omdat het er zo veel zijn vind ik het leuk om regelmatig te posten. Dat zal niet altijd lukken maar ik streef er wel naar. 

Op maandag ons weekmenu, op woensdag iets persoonlijks, vaak in relatie tot mijn eetstoornis, en op vrijdag 5 vragen uit een serie van 1000 over wie ik ben. Alle blogs zet ik klaar zodat ze om 07.00 uur 's ochtends online komen. Tijdens mijn ontbijt kan ik ze dan nog even voor het laatst doorlezen en eventuele fouten eruit halen en als ik dan op de fiets stap zet Blogger mijn bericht klaar.

Wat ik ook zo leuk vind zijn de vaste lezers én de vaste reageerders. Ik krijg niet heel veel reacties, maar de reacties die ik krijg zijn over het algemeen heel positief. Ook worden er vragen gesteld. Ik wil daar graag zo goed mogelijk op antwoorden.

Deze week ontving ik voor het eerst een reactie die niet meteen als sympathiek bestempeld kan worden. Maar omdat het ook geen reactie in de categorie onbeschoft of kwetsend was heb ik hem geplaatst en mijn antwoord erbij gezet.

Reacties die overdag binnenkomen plaats ik niet meteen, want ik ben natuurlijk ook gewoon aan het werk. Ik probeer ze wel dezelfde dag nog te plaatsten en van mijn antwoord te voorzien.

Leuk dat jullie mij lezen en nog leuker als je reageert!

 

eetstoornis NAO

Jaren geleden kreeg ik, na een intakegesprek bij een psycholoog, de diagnose 'Eetstoornis Niet Nader Omschreven'. Eerder had ik al de diagnose 'Boulimia'.  Ik heb hier al eerder over geblogd. Ik vind het lastig om te zeggen wat ik nu precies heb, maar het is zeer zeker niet alleen maar boulimia, maar meer een verzameling van onderdelen van verschillende eetstoornissen. Daarom vind ik het label 'Niet Anders Omschreven' een passend label.

Een van deze onderdelen is Orthorexia Nervosa. Alhoewel deze stoornis niet opgenomen is in het classificatiesysteem van psychiatrische stoornissen, hoor je er steeds meer over en wordt het steeds vaker gezien als een formele stoornis. In 1997 is hier voor het eerst over geschreven door een Amerikaanse arts.

Orthorexia kenmerkt zich doordat men obsessief bezig is met gezond eten. Deze obsessie gaat gepaard met het hebben van een specifieke overtuiging of het hanteren van strenge dieetregels. Als gevolg van het dwangmatige gedrag of de obsessie kunnen beperkingen, zoals ondervoeding, ondergewicht of interpersoonlijke problemen ontstaan. Ook het gevoel van eigenwaarde kan te veel afhankelijk worden van het zelf gedefinieerde “gezonde” eetgedrag. Over Orthorexia is nog maar weinig bekend en men weet niet hoe vaak het voorkomt. 

Gezond eten wordt steeds populairder. En dat is goed, want het is beter voor je om bepaalde dingen minder, en andere dingen meer te eten. Wanneer de balans doorslaat is het, net al bij zoveel andere dingen, niet meer goed voor je.

Naast onderdelen van Boulima (de eetbuien!) heeft mijn eetstoornis ook aspecten van Orthorexia. Zo heb ik bijvoorbeeld een probleem met het eten van wit brood. Ik zal nooit een witte boterham nemen als er bruin voorhanden is bij een ontbijtbuffet. En wanneer we een maaltijdsalade eten met brood erbij, eet ik bruin, T. neemt wit. Ook eet ik (bijna) nooit gewone pasta, maar altijd volkorenpasta. Rijst idem, dat is zilvervliesrijst voor mij, witte rijst voor T.  En zo kan ik nog tientallen voedingsmiddelen opnoemen die ik (liever) niet eet.

Gisteren had ik een lunchdate met een vriendin. Door het personeelstekort bij het restaurant moesten we erg lang wachten. Toen we na bijna een uur vroegen of het nog lang duurde hoorden we dat ze nog niet met onze bestelling begonnen waren. We zijn toen weggegaan en hebben bij een Turkse bakker met wat zitjes buiten een broodje en een slaatje gegeten. Er waren alleen witte Turkse broodjes. Ik heb er van gesmuld! Natuurlijk omdat ik honger had, maar ook omdat ik wit brood wél lekker vind. 

Gelukkig heb ik in mijn dieet ook ruimte voor af en toe iets wat volgens de Schijf van Vijf niet gezond is en neem ik 's avonds altijd een toetje en eet ik een blokje fudge. Maar veel verder dan dat gaat het niet en daarmee voldoe ik denk ik ook aan een aantal van de criteria voor deze, nog niet officieel erkende, stoornis. En ook hier geldt dat alle regels die ik heb er heel langzaam ingeslopen zijn. 

Heb ik daar heel veel last van? Nee, niet echt. Maar in combinatie met alle andere eetregels wordt het allemaal steeds wat ingewikkelder. Het komt telkens neer op controle. Wanneer ik het voor het zeggen heb komen de regels, wanneer een ander het voor het zeggen heeft dan laat ik ze los, weliswaar met enige tegenzin. En alle regels bij elkaar maakt dat er best een boel gaande is in mijn hoofd wanneer het over eten gaat. 

De informatie over Orthorexia in alinea 2 en 3 heb ik overgenomen van de website van Proud2Bme.

eetoverzicht week 37

We hebben altijd een planning, maar soms pakt het toch wat anders uit en wisselen we dagen om of wijken we compleet af. Dit was zo'n week. We zouden dinsdag bloemkool eten maar op de dag zelf had T. daar geen trek ik.  Met een volle koelkast en een volle vriezer is dat gelukkig geen probleem. er is altijd voldoende eten in huis. We maakten ons eigen maaltje. De bloemkool aten we op woensdag.

maandag

Kliekjes- en restjesdag. Ik at een wrap met gebakken champignons, doperwtjes, feta en munt. Erbij nog wat sperzieboontjes en sla. T. at wat eerder vanwege een afspraak rond etenstijd. 

dinsdag

gado gado Mw. Niekje stijl. Een bord vol met rauwe en geblancheerde groentjes, rijst, gekookt ei en pindasaus

woensdag

bloemkool, aardappelpuree, gehaktbal, komkommerslaatje

donderdag

chili sin carne, rijst, broccoli, sla

T. maakt de lekkerste chili zonder vlees, heel smakelijk met rode kidneybonen, mais en paprika. Ik vind dit lekker met zilvervliesrijst, T. eet het met brood.

vrijdag

goodie bowl: zoete aardappel, geroosterde aubergine, restje bloemkool, broccoli, tomaat, sla, komkommer, wrap, knoflookyoghurtsaus

zaterdag

pompoensoep, broodje  kaas, salade

In het groentepakket zat een pompoen. Ik heb de pompoen in parten gesneden en samen met uien en knoflook geroosterd in de oven. Daarna bij zelfgetrokken groentebouillon gedaan waar ik eerst een prei in kookte zodat deze zacht was. Vervolgens de staafmixer erin en op smaak brengen met peper en zout en wat tabasco voor een beetje pit.

zondag

vegetarische bami met omeletreepjes en pindasaus

Nog steeds mooi weer en de zuurkool en de spruitjes kunnen wat mijn betreft nog even wachten! Volgende week maandag staan onze gerechten van de komende  dagen op deze blog. 

wat je nog niet wist over Mevrouw Niekje 26 tm 30

Vijf nieuwe vragen die weer iets meer vertellen over de persoon achter de blog van Mevrouw Niekje.

    26.     Was ik een gelukkig kind?

Ja, als kind was ik gelukkig. Ik had twee lieve ouders en een leuke, oudere broer. Mijn ouders werkte allebei fulltime (in het onderwijs) en waren daardoor eigenlijk altijd thuis als wij, de kinderen, ook thuis waren.  Dit veranderde natuurlijk op de middelbare school toen wij andere lestijden kregen dan onze ouders. In de  vakanties waren mijn ouders ook  altijd vrij.  Er viel wel een schaduw over mijn gelukkige jeugd toen mijn moeder op haar 39e, ik was toen 14, borstkanker kreeg. Ze is lang ziek geweest, soms ging het een tijdje goed, dan weer minder en de laatste jaren waren erg zwaar voor haar. Ze kreeg een borstamputatie en daarnaast ook uitzaaiingen op andere plaatsen in haar lichaam. Een paar dagen na haar vijftigste verjaardag is ze overleden.

27.    Koop ik vaak bloemen?

Er zijn maanden dat er iedere week door mij, of door T. een bos bloemen wordt gekocht in het weekend. De laatste maanden hebben we geen bloemen gekocht. Wel heb ik wat bossen gekregen, en dat is natuurlijk altijd leuk!

28.    Heb je een droom?

Nee, ik heb geen droom. Betekent niet dat ik niks meer wil of geen ambities meer heb, maar dromen van dingen die ik nog wil doen die heb ik niet.

29    In hoeveel huizen heb ik gewoond?

Ik ben geboren in een huis in Oudenhoorn (1e). Kort na mijn geboorte verhuisden we naar Brielle (2e). Op mijn twaalfde kochten mijn ouders een nieuwbouwhuis in Brielle en verhuisden we weer (3e). Op mijn 18e vertrok ik naar Londen om daar als au-pair aan de slag te gaan (4e).  Het eerste adres was geen succes en ik bleef daar nog geen maand. Ik had al een nieuw adres maar kon daar nog niet terecht en de periode van een maand te overbruggen verhuisde ik naar kennissen in Maidstone (5e). Vervolgens ging ik weer terug naar Londen (6e). Toen mijn eerste jaar er op zat zocht ik een eigen woning in Londen en daar verbleef ik een aantal jaren (7e). Toen terug naar Nederland en daar woonde ik vervolgens nog eens in twee appartementen (8e en 9e) om tenslotte te verhuizen naar onze huidige woning waar we nu al weer 18 jaar  wonen. 10 Huizen dus!

30.    Heb ik een guilty pleasure? 

Ik heb er meerdere, onder andere tompoezen eten, ijs met slagroom eten, Boer zoekt Vrouw kijken, Ik Vertrek  kijken.....  En schaam ik me daarvoor, absoluut niet! 

Ik probeer de volgende vijf vragen weer op vrijdag online te zetten. Mijn goede voornemen is om dit weekend even vooruit te bloggen!

vandaag geen vragen

 Ik ben vergeten om de vragen te beantwoorden. De post stond klaar maar was nog niet af. Ik ga er zo snel mogelijk mee verder, maar vandaag lukt dat niet meer. Tot snel! Mevrouw Niekje xx

het moet perfect zijn

Bij een restrictieve eetstoornis is ieder eetmoment een hele happening. Er mag gegeten worden! Vol ongeduld kijk ik op de klok om te zien of ik mijn eerste hap havermoutpap al kan eten, of ik al aan mijn lunch kan beginnen, is het al snacktime? 

Het eten is zo belangrijk geworden dat er niets mis mag gaan. Het moet perfect zijn. De havermout en melk worden afgemeten met een maatschepje en de tijd die het moet koken is ook afgepast. De havermoutpap moet niet te dik, maar zeker niet te dun zijn. Is het niet zoals ik wil dan ben ik teleurgesteld. 

Hetzelfde geldt voor mijn lunchsalade. Die maak ik altijd 's ochtends zodat de smaken een beetje kunnen intrekken. Ik zet het bakje niet in de koelkast want ijskoud vind ik het niet lekker. Ik zorg ervoor dat ik altijd alle vaste ingrediënten in huis heb. Ik maak er een lekkere salade van door extra's toe te voegen zoals een gekookte eitje of avocado. Restjes groenten van een avondmaaltijd doe ik er soms ook in. Ik zorg ervoor dat ik er iets lekkers van maak want ook deze maaltijd moet  een feestje zijn. 

Tenslotte is het heel belangrijk dat mijn avondeten precies is zoals ik wil. Thuis kan ik daar natuurlijk voor zorgen, maar wanneer ik niet thuis eet dan kan het enorm tegenvallen, zelfs in een restaurant! En als het niet perfect is dan is het zonde van de calorieën.

Jaren geleden deed T. de weekboodschappen op vrijdag in de supermarkt. Op de boodschappenlijst staan altijd appels, ik eet er een per dag. T. eet ze niet. Mijn appels moesten destijds een bepaalde maat en vorm hebben. De kleur was minder belangrijk. Bij het uitpakken van de boodschappen, mijn taak, dook ik als eerste op de appels. Vaak waren de appels niet zoals ik wilde. Wel het juiste ras, maar niet de juiste vorm en maat. Dit kon nog wel eens voor wat strijd zorgen. 

Zo'n 8 jaar geleden zijn we overgestapt op online boodschappen doen en wanneer T. de boodschappen heeft opgehaald en opgeborgen zie ik vanzelf wel hoe de appels eruit zien. Ik heb gemerkt dat ik dat prima vind. Alternatief is dat ik zelf appels ga kopen. Ik doe al tussendoor boodschappen bij de Turkse super, de markt en soms bij een andere super, maar dat zijn dingen die alleen daar of vers gekocht kunnen worden. En om ook appels  op die andere boodschappenlijst te zetten dat gaat me te ver. 

Tuurlijk is er niets mis met uitzien naar een lekkere maaltijd of traktatie. En een favoriet product of merk hebben. Het is pas lastig als het zulke vormen aanneemt dat je niet meer spontaan iets anders kan eten. Speciaal omfietst omdat jouw brood bij  jouw filiaal is uitverkocht. Een boterham weggooien omdat er een luchtbel in zit. Een snee roggebrood weggegooien omdat hij dikker is dan de andere. Een maaltijd als mislukt zien omdat het niet was wat je er van verwachtte. Soms is eten gewoon eten, en soms is het niet perfect. Het moet dan niet je dag verpesten en - in mijn geval - geen eetbui uitlokken!

eetoverzicht week 36

De herfst heeft zijn intrede gedaan, maar daar was erg weinig van te merken. We hadden nog een paar warme dagen en onze eetplanning is daardoor wat anders verlopen dan gepland.

maandag:

pasta prei en erwtjes in een crème fraîche sausje

dinsdag:

goodie bowl met zoete aardappel, boursinfetasausje, ratatouille, sla

Op het programma stond een aardappelpuree met kalfswang en sperziebonen, maar bij 25 graden hadden we daar toch niet zo'n trek in. Meestal schuiven we het dan een dagje door, maar woensdag zou het nóg warmer worden. 

woensdag:

maaltijdsalade met tonijn en ei, brood

donderdag:

Indiaase kikkererwtenspinaziecurry, naanbroodje, rijst, komkommersalade

Ik kan goed koken maar op een of andere manier lukken mijn curry's nooit. T. maakt hele lekkere curry's dus hij was aan zet. Het was weer heerlijk! En genoeg voor nog een keer.

vrijdag:

goodie bowl met restjes uit de koelkast en de vriezer

zaterdag:

Naar de Chinees. 

We moesten erg lang wachten op ons eten en ondanks dat het lekker was viel het voor mij tegen. Er was veel te veel vlees en veel te weinig groenvoer.  Jammer, maar heb wat meer rijst opgeschept dan ik normaal eet. Soms is een maaltijd niet perfect, life goes on!

zondag:

Gevulde aubergines, salade

In onze biologische groentetas zaten twee prachtige aubergines. Die heb ik 's ochtends in de oven geroosterd en daarna het vruchtvlees eruit gehaald. Dat gebakken met ui, knoflook, paprika, tomaat en kruiden. Gekookte tarwe er door geschept en dit weer teruggedaan in de aubergines.  Toen 's avonds nog een half uur  in de oven zodat ze helemaal gaar en zacht waren. Broccoli en sla erbij een daarmee een hele lekkere afsluiting van de week!

Overal is de bloemkool in de aanbieding, dus komende week eten we een keer bloemkool, lekker met een gehakbal. Hollandser krijg je niet!

rust

De tweede werkweek na de zomervakantie zit erop. De eerste week stond in het teken van diverse kennismakings-en teambuildingsactiviteiten voor de collega's en de studenten. Deze tweede week was het al weer meer 'business as usual'. 

Het was druk, ik had veel vergaderingen en zo'n startperiode brengt ook veel administratie met zich mee. Bovendien  begeleid ik een nieuwe, jonge, vrij onervaren collega. Zij wordt begeleider op een van onze projecten met studenten die hun studie verwaarloosd hebben als gevolg van corona en daardoor langer over hun studie doen. Hiervoor is door de overheid extra geld beschikbaar gemaakt.

Andere jaren heb ik het ook druk gehad, dus dit is niets nieuws. Wel nieuw is een aantal nieuwe taken in mijn jaartaak en ik ben ingedeeld in een ander team met een andere teamleider.  En ik merk nu al dat ik door deze veranderingen veel minder gespannen ben. Mijn vorige teamleider heeft drie jaar lang in mijn nek gehijgd. De druk was altijd hoog. Stelde ik een vraag, dan kreeg ik drie vragen terug en vijf opdrachten op de koop toe. Deze persoon was zelf erg rommelig en chaotisch. Liep vaak achter de feiten aan gaf mij, maar ook anderen, het gevoel dat het nooit goed was, beter kon of anders moest. 

Tijdens het bewind van deze TL kreeg ik een aantal jaren geleden een burn-out en was ik een poosje thuis, zelfs daar wist mijn TL me te vinden voor werkgerelateerde vragen. Die kwamen dan voorbij in een zogenaamd 'hoe gaat het met je gesprek'. Die gesprekken vonden gelukkig niet vaak plaats want regelmatig kreeg ik een appje dat het te druk was voor een praatje.

Nu krijg ik alle gelegenheid en vertrouwen om mijn werk te doen, is er overleg waarbij mijn professionele kennis en ervaring niet in twijfel wordt getrokken. Ik merk dat ik hier heel blij van word. Ik slaap al beter en pieker minder. Het team is een leuke club mensen en ook dat voelde als een warm bad. Ik heb nu al meer rust in mijn hoofd waardoor mijn eetstoornis niet zo'n grote rol speelt momenteel. Al  de hele week geen eetbuien terwijl ik wel al af en toe varieer met eten, extra snoep en ook minder krampachtig met de eettijden omga.

Omdat T. gisteren jarig was heb ik gisterochtend ik zelfs een tompouce gegeten, mét slagroom! En toen een uurtje later toch ook nog mijn boterham met pindakaas omdat ik nog trek had. Ik was van plan om de boterham over te slaan als compensatie voor de tompouce, maar dat heb ik niet gedaan.

Daarnaast zijn we gisteravond bij de Chinees gaan eten met een vriend van T. Het eten was erg smakelijk maar niet mijn ding, te veel vlees en te weinig groenvoer. Heb toen maar wat meer rijst gegeten. Vaak eindigt zo'n dag waarop het eten allemaal anders gaat met een eetbui, maar gisteren niet. Ik hoop dat ik dit kan vasthouden!

wat je nog niet wist over Mevrouw Niekje 21 tm 25

 Leuke vragen deze week, kijk maar!

21.   Maak ik me druk om wat anderen van me zeggen?

Niet meer of misschien beter bijna niet meer, maar dat is wel eens anders geweest. Ik denk dat dat ook hoort bij de leeftijd. In mijn jonge jaren was ik onzeker over mijn uiterlijk, ik was langer dan alle andere meiden, had grote voeten waardoor leuke schoenen buiten mijn bereik lagen en compenseerde deze onzekerheid door een beetje branie-achtige houding. Inmiddels ben ik ouder, en gelukkig wijzer en speelt onzekerheid over hoe ik eruit zie geen grote rol meer.  Gelukkig heb ik op het gebied van werk nooit enige onzekerheid gehad, en weet ik wat ik kan en mochten anderen over me praten dan hoop ik dat ze hun kritiek ook tegen mijn persoonlijk zeggen. Ik denk dat ik daar namelijk voor opensta.

22.    Wat is mijn favoriete dagdeel?

De eerste helft van de ochtend, vroeg dus! Ik sta altijd vroeg op, op werkdagen extreem vroeg, en kan dan genieten van de stilte in huis en op straat. Op vrije dagen thuis radio zachtjes aan op NPO1, ontbijten en wat rommelen. Op werkdagen om 7 uur op de fiets naar het werk, nog weinig verkeer, een paar mensen die hun hond uitlaten en wat fietsers. Nog geen drukke pubers of moeders met bakfietsen op weg naar school en kantoor. 

23.    Kan ik goed koken?

Ja! En ook goed bakken! Ik vind het leuk om eten te maken, ik heb mijn voorkeuren voor bepaalde gerechten en die zijn voornamelijk vegetarisch. De vlees- en visbereidingen komen voor rekening van T., die ook goed kan koken. Zo eten we  altijd heel lekker en gevarieerd.

24.    Van welk seizoen houd ik het meest?

De herfst. Ik houd niet van heel warm weer. De herfst heeft nog aangename temperaturen, de bladeren zijn mooi van kleur, en een beetje regen en wind vind ik niet vervelend.

25.    Wanneer heb ik voor het laatst een dag helemaal niets gedaan?

Die dag kan ik me niet herinneren. Ik zie dat ook niet zozeer als iets positiefs, ik vind het fijn om dingen te doen. Of het nu sporten is, een eind fietsen of wandelen, een boodschap doen, bij iemand op visite gaan, in huis rommelen. Ik doe heel veel dingen die niet moeten maar die doe ik toch met plezier. En dan zijn er dagen waarop ik 's ochtends nog wat doe maar 's middags niets meer, behalve een boek lezen... .zalig!

Tot de volgende ronde van 5 vragen!

soorten honger: mentale en fysieke honger

Er zijn vele soorten honger. Een restrictieve eetstoornis gaat gepaard met mentale honger én met fysieke honger. Vaak is de mentale honger het sterkst aanwezig en is de fysieke honger minder prominent. 

Mentale honger is bezig zijn met eten. Aan het denken over eten, aan het plannen van eten en welke boodschappen er gedaan moeten worden. Zelfs een rondje op de sportschool kan geassocieerd worden met eten, want door het sporten 'mag' je van jezelf iets extra's nemen en vervolgens kan je dan gaan bedenken wat. Ook kookboeken lezen, foodblogs op internet volgen en kookprogramma's op televisie kijken zijn voor iemand  met een restrictieve eetstoornis vormen van mentale honger. 

Fysieke honger is de honger die we allemaal wel eens hebben waarbij je maag gaat knorren omdat je al te lang niets hebt gegeten. Je bloedsuikerspiegel is gedaald en je voelt je al wat slapjes.  

Ik heb vaak mentale honger. Ik lees kookboeken foodblogs en verlekker me dan aan de recepten, ik ben bezig met de eetplanning en kan daar soms 's avonds in bed over liggen piekeren. Ik bedenk wanneer ik iets lekkers ga eten en wat ik dan die dag moet doen om te compenseren. Bij een etentje in een restaurant kijk ik lang van te voren al naar het menu om daar alvast iets uit te kiezen. Mentale honger neemt een veel van mijn tijd in beslag. 

Fysieke honger heb ik nauwelijks. Ik zorg er namelijk voor dat ik regelmatig eet. Daarnaast zorg ik dat ik op deze momenten genoeg eet en eet ik vezelrijke voedingsmiddelen die langer een vol gevoel geven. Ik drink niet heel veel water of thee om een vol gevoel te krijgen, maar eet wel extra groente zodat ik niet snel weer honger heb.

Daarnaast zijn de signalen die mijn lichaam mij geeft niet meer authentiek te noemen. Ik eet op vaste tijden en negeer hongersignalen tussendoor. Het nare van deze hongersignalen, die ik zou moeten honoreren, is dat mijn eetstoornisbrein deze juist wel fijn vind. "Zie je wel, ik kan heus wel even zonder eten, ik ben geen slappeling!!" overschreeuwt de eetstoornis mijn gezonde ik. En dat maakt het eerstkomende eetmoment dan weer een feestje... ik mag weer eten!

Fysieke honger is vrij simpel op te lossen, op het moment dat het er is kan je iets eten. 

Mentale honger verdwijnt pas wanneer het lichaam niet meer in de energietekortstand staat. Het brein is niet meer constant bezig met voeding, want het weet dat het er voldoende voeding is en dat er een variatie in voeding is. Het brein kan dan weer beter focussen op andere en meestal belangrijkere zaken zoals werk of studie of gezin. Tuurlijk blijft er altijd een deel mentale honger over,  maar die is niet ongezond. We moeten allemaal af en toe aan eten denken om een  boodschappenlijstje maken, menu te plannen, bedenken wat we meenemen als lunch naar school en kantoor. De normale dagelijkse eetdingen!

eetoverzicht week 35

 Ik begin twee keer per jaar met een nieuw jaar. Een keer als het nieuwe schooljaar start en een keer als het nieuwe kalenderjaar start. Beide jaren worden ingeluid op hun eigen manier.  Een schooljaar start altijd met een toespraak  van de directeur, een teamvergadering en daarna iets gezelligs. 

Het nieuwe schooljaar ging voor mij deze week van start en maandag was het een rommelige dag en werd het laat. Ik at alleen en maakte het mezelf makkelijk. De rest van de week  hebben we ook makkelijk, maar wel lekker, gegeten!

maandag

goodie bowl: zoete aardappel,  broccoli, stoofprutje van prei, champignons en linzen met een flinke schep kruidenkaas om het lekker smeuïg te maken en een salade.

dinsdag

pasta met courgette en champignons, sla

woensdag

gebakken aardappels, witlofsalade

donderdag

maaltijdsalade met kip (voor T.) en feta (voor mij), wraps

vrijdag

noedels, tempeh, gewokte groentjes en satésaus

zaterdag

tomatensoep, broodje eiersalade

zondag

happas

Happas is bij ons een variant op tappas. Dit is een maaltijd met allerlei lekkere dingen waaronder merguezworstjes (voor T.) falafel (voor mij), zelfgemaakte hummus, geroosterde aubergines en courgettes,  salade, yoghurtmuntsaus en lavas (Turks platbrood).

De komende dagen staat er mooi weer op het programma! Ik zag op de markt al spruitjes, maar daar wachten we nog maar even mee. In ieder geval eten we een lekkere pasta maandag en ook staat er een maaltijdsalade op het  menu. Voor de overige maaltijden volgende week maandag even mijn website bekijken! 

eetbuien!

Soms wil het even niet lukken en lig ik met mezelf in de knoop. Het gaat een poosje goed en dan raak ik overmoedig. Mijn gewicht is dan goed, in mijn ogen althans, het werk loopt lekker, ben goed bezig en heb er plezier in. Thuis ook geen gekke dingen en ik heb me netjes aan mijn eetregels gehouden. Zélfs op rommelige dagen! 

En toen kreeg ik trek in wat zoets. Gaf daar geen gehoor aan en het gevoel bleef. Uitzitten werkte niet, de trek ging niet over.  Als ik slim was geweest had ik iets lekkers genomen en het daarbij gelaten. Waarschijnlijk was dat voldoende geweest. Maar nee, ik nam de minder slimme beslissing om ijs te gaan eten. Er stond nog een halve bak schepijs koffiesmaak (die lekkere, van de Lidl) en die heb ik woensdagavond helemaal opgegeten, En ja, ook nog een paar scheppen vanille-ijs erbij! En advocaat! En toen ook nog een aantal blokjes fudge. Het hielp niet dat T. er niet was, ik kon doen en laten wat ik wilde. Na deze eetbui sliep ik slecht. Daardoor was donderdag een zware dag. Ik was moe en vond ik het lastig om me aan mijn eetregels te houden. Er was taart op school en alhoewel ik daar trek in had heb ik niet genomen. Sporten aan het eind van de dag was ook pittig, maar wel gedaan. Met een soort van voldaan gevoel de dag afgerond. 

Vrijdag ging het na het eten weer mis, de rest van het vanille-ijs opgegeten en weer fudge en chocolade. Slecht slapen, rot gevoel en op zaterdagochtend mezelf naar de sportschool gesleept. Daarna op de fiets in het zonnetje wat boodschappen gedaan en toen niks meer, lekker zitten lezen op ons dakterras. Op zaterdagavond 'mag' ik van mezelf altijd ijs met slagroom. Omdat ik af wil van het cirkeltje eetbui - compenseren - restrictief eten - eetbui - ...  heb ik dus wéér ijs genomen. En omdat het toch al een zooitje was in mijn hoofd heb ik veel meer genomen dan normaal En met slagroom en met advocaat! Daarna ook nog een paar koekjes en een stuk chocolade gegeten. Gelukkig wel goed en lang geslapen waardoor ik niet met een heel ellendig gevoel opstond. 

Meestal weeg ik mezelf op zondagochtend, maar vandaag durfde ik dat niet. Ik sla denk ik maar even een weekje over. 

Inmiddels mijn rondje sportschool gedaan, nog even naar het Kruidvat voor wat drogisterij-artikelen en ook al geluncht. Ik heb me voor de zoveelste keer voorgenomen om normaal te gaan eten! Helaas zit dat er vandaag nog niet in en houd ik me heel strikt aan mijn eigen eetregels, die natuurlijk verre van normaal zijn. Maar voor mij nodig om mijn eetbuien weer te vergeten en vergeven. Grrrrr.... wat is dit toch ongelofelijk lastig!!

wat je nog niet wist over Mevrouw Niekje 16 tm 20

Vandaag weer verder met de vragen die ik van het Internet heb geplukt. Er zitten trouwens zulke rare vragen tussen dat ik ze niet alle duizend kan gebruiken. Wat dacht je van vraag 16 'hoe oud hoop je te worden?". Deze vraag heb ik vervangen en daarmee begint mijn lijstje vandaag.

16,    Aan welke leeftijd (of periode in je leven) heb ik hele goede herinneringen?

Ik ben op mijn 18e voor een jaar als au-pair naar Londen gegaan. In dit jaar heb ik zo ontzettend veel leuke dingen gedaan, leuke mensen leren kennen en mezelf kunnen ontwikkelen, dit jaar staat echt in mijn top 10. Ik had het zó leuk dat ik na dit jaar nog 5 jaar ben gebleven. Ik was geen au-pair meer maar heb gewerkt en gestudeerd. Ook deze periode was fantastisch! Toch ben ik na deze vijf jaar teruggekomen naar Nederland,  een goede beslissing maar wel een die ik met gemengde gevoelens maakte.

17.    Aan welke vakantie denk ik met veel plezier terug?

Ik ben heel veel op vakantie geweest in mijn leven, voornamelijk vakanties in Europa.  Ik heb goede herinneringen aan de vakanties met mijn ouders,  vakanties met vriendinnen en ook aan de vakanties met mijn man. Maar er springt er eentje uit en dat was  een week New York met een paar vriendinnen. Ik was al een keer eerder in NY geweest en wist de tweede keer wat me te wachten stond. Daardoor kon ik veel gerichter de stad verder ontdekken. Het was echt een geweldige week!

18.    Wat betekent liefde voor mij?

Het begrip liefde is heel groot, ik beperkt me hier tot liefde in mijn relatie met mijn man. Voor mij betekent het dat je elkaars behoefte niet uit het oog verliest, er bent voor elkaar zonder elkaar te belemmeren. 

Ik heb in het verleden eens een hele slechte relatie gehad, daardoor weet ik nu zo goed hoe ik het wél wil. T. en ik vullen elkaar aan en laten elkaar vrij, voor mij is dat liefde.

19.    Had ik liever een andere naam willen hebben?

Nee hoor, de naam die ik nu heb, waarvan Niekje de afgeleide is, bevalt me goed. Als ik een jongen was geweest hadden mijn ouders mij Wessel genoemd, ook niet onaardig.

20.    Waarin heb ik aan mezelf getwijfeld?

Ik loop niet over van zelfverzekerdheid, twijfel vaak aan mezelf, maar eigenlijk alleen op persoonlijk vlak. Op het werk niet, daar sta ik zeer stevig in mijn schoenen en weet ik dat ik goed functioneer. Vorige jaar twijfelde ik of ik er goed aan deed een vriendin te vertellen dat zij me teleurstelde. Ik heb het toch gedaan en de vriendschap ging, na ruim 25 jaar, over. Af en toe heb ik daar verdriet van, maar ik weet dat het voor mij de juiste beslissing was.

Volgende week vrijdag nieuwe reeks!

        

 

duwtje

Een veelgebruikte term in de taal en wereld van de eetstoornissen is het woord 'trigger'.  Het woord wordt ook in het Nederlandse eetstoornisjargon gebruikt en betekent zoiets als een duwtje of uitlokker. Het zet iets in gang, bijvoorbeeld een eetbui. 

Er zijn psychische duwtjes zoals verdriet, boosheid, eenzaamheid, verveling en onzekerheid.  De eetbui verdooft de emoties voor een korte tijd, daarna komt de emotie terug en heb je bovendien een naar gevoel erbij gekregen door de eetbui. 

Een fysiek duwtje krijg je wanneer je te weinig eet en je brein het de hoogste tijd vindt om wat aan die ondervoeding te doen. Er moet gegeten worden en liefst vet en hoog calorisch voedsel. Het zien van zulk voedsel kan het duwtje zijn. 

Tenslotte zijn er eetbuien uit gewoonte. Bepaalde handelingen, situaties of voeding zijn dan een signaal dat gekoppeld wordt aan een eetbui. 

In mijn geval is er soms sprake van eetbuien bij negatieve (óf positieve) emoties.  Ook kan een eetbui bij mij op de loer liggen wanneer ik mezelf lange tijd niets lekkers gun. Hoe meer ik het lekkers niet eet, hoe meer ik er aan denk tot ik dan iets neem en meteen doorsla. En dan heb ik ook nog eetbuien uit gewoonte.

Een aantal voorbeelden van mijn eetbui-uitlokkers: 

• ik heb iets teveel gegeten en zie de dag als 'verpest' en neem me voor om het morgen allemaal weer 'goed' te doen;
• ik heb iets 'verkeerds' gegeten waardoor ik uit mijn ritme ben;
• ik heb op een raar tijdstip gegeten, ook hier is het ritme mee verstoord;
• het een avond is waarop ik alleen eet en ik weet dat ik de volgende ochtend meteen naar de sportschool kan en niet naar mijn werk hoef.
• de laatste dag van de maand 'want volgende maand ga ik weer met een schone lei beginnen'.

Zo zijn er dus dingen waardoor de vaste patronen en eetregels niet gevolgd kunnen worden, deze zorgen dat ik een negatief gevoel over mezelf heb. Zo iets van  "zie je wel, je bent een slappeling, je hebt geen doorzettingsvermogen". 

Of het zijn situaties waar ik geen controle over heb en deze maken dat ik denk "Morgen ga ik alles weer normaal doen" en bepaal ik weer wat en hoe laat ik eet. Vandaag maak ik nog even van de gelegenheid gebruik om uit de band te springen!"

De vraag is waarom ik het iedere keer laat gebeuren en ik niet op de bank op mijn handen ga zitten. Niemand verplicht me naar de koel- of voorraadkast te lopen, niemand zegt dat ik een liter schepijs moet gaan eten, niemand verlangt van me dat ik zoveel M&M's eet dat ik misselijk  wordt.   

Toch is dat wat ik moet doen. De drang naar de eetbui uitzitten. Deze drang gaat namelijk voorbij. De trigger herkennen maar er niet naar handelen. Daarnaast is het ook belangrijk om genoeg te eten en mezelf ook toe te wat vaker iets lekkers te eten. Tenslotte moet ik stoppen met compenseren en de cirkel doorbreken. Ik moet uit mijn comfortzone stappen en beetje bij  beetje de dingen anders gaan doen.  

Maandag ben ik volledig uit mijn comfortzone gegaan. Ik had 's ochtends de start van het nieuwe  schooljaar, in de middag een teamuitje  én ik was alleen thuis 's avonds.  En  omdat ik me  heel goed had voorbereid op deze rommelige dag is het gelukt om  geen eetbui te hebben. De triggers waren er wel,  maar mijn reactie was niet de gebruikelijke. Ook op dinsdag, de laatste dag van augustus, was er geen trigger.  Al deze kleine veranderingen zijn tevens kleine overwinningen waarin ik de baas ben en niet mijn eetstoornis!