zomervakantie 2023 - dag 7, 8 en 9

vrijdag 28 juli - dag 7

Gisteravond hadden we al even gekeken wat we vandaag zouden kunnen doen. Er zijn mooie bosrijke gebieden in de Elzas en we besloten om door zo'n gebied te rijden en eventueel daar te gaan wandelen. Na het ontbijt nog even thuis koffie gedronken en toen op pad gegaan.

We hebben een mooie rit gemaakt door een groot natuurgebied maar niet gewandeld. Daar waar je het bos in kon was het erg drassig en bovendien miezerde het. Geen aantrekkelijk weer om buiten te lopen.

We hadden koffie meegenomen en ook onze koelbox met eten voor de lunch. Onderweg hebben we wel even een stop gemaakt bij een mooi uitkijkpunt om onze koffie te drinken, het was toen ook even droog. Maar om buiten te picknicken was het geen weer.  We hadden natuurlijk een restaurant kunnen opzoeken, maar we besloten om via een andere route terug naar het vakantiehuis te gaan en daar te lunchen. 

's Middags klaarde het op en toen het helemaal droog was ben ik weer gaan wandelen. T. bleef thuis en heeft een serie of film gekeken en voor het avondeten gezorgd. Waterzooi, geen Gentse, maar zijn eigen variatie hierop. Dit was, met wat brood en een salade, ons avondeten.

Einde van de dag ging het weer keihard regenen, zo hard dat we elkaar binnen bijna niet konden verstaan! Een rondje buiten na het eten zat er dan ook niet in vandaag.

Toch was vandaag ook weer een prima dag. Het is fijn om door een natuurgebied te rijden en weinig mensen en verkeer te zien. De natuur is hier mooi en heel groen. We reden afwisselend door hele dichte stukken bos en dan weer door landerijen met boerderijtjes en vee. Ook een paar heel kleine dorpjes en af en toe een wat groter dorp waar dan ook een bakker en een cafeetje is. Allemaal niet heel spectaculair, maar juist wat wij leuk vinden. En toen we ook nog twee hertjes zagen kon onze dag niet meer stuk.

zaterdag 29 juli - dag 8

Vandaag stond in het teken van een paar laatste boodschappen doen, huis opruimen, alvast een groot deel van de spullen inpakken en de auto inladen.

Na het ontbijt zijn we naar het dorp gereden. Daar was de weekmarkt waar we nog wat sla en fruit hebben gekocht. Ook nog even op een terrasje een kop koffie gedronken. Bij de bakker brood gehaald en alvast wat lekkers, quiche en chocoladeroombroodjes, voor tijdens de terugreis. Tenslotte bij de supermarkt nog wat lekkere dingen voor thuis gekocht. 

Terug in het vakantiehuis zijn we op ons gemak gaan inpakken, hebben een lekkere lunch gemaakt met de dingen die nog over waren van deze week en alvast wat spullen in de auto gezet. We willen op zondagochtend om uiterlijk negen uur vertrekken. 

Na de lunch zijn we een laatste wandeling door het bos achter het huis gaan maken. Niet lang, maar net lekker om nog even de schone lucht op te snoeven. Omdat we geen rotzooi meer wilden maken, de keuken al opgeruimd was en onze eigen keukenkrat al ingepakt, hadden we besloten om in het dorp pizza te gaan eten. 

We hebben de pizza's uiteindelijk niet in het dorp gegeten, daar was het nogal druk en moesten we een uur wachten voor een zitplaats. Dus de pizza's besteld en meegenomen om ze thuis op te eten. Er was nog een staartje wijn en wat sla en zo hadden we thuis toch nog een lekkere maaltijd. 

Na het opruimen van de eettafel even het journaal gekeken, toetje gegeten en kop thee gedronken en vervolgens alles afgesloten en op tijd gaan slapen. We rijden in een keer naar huis en hebben dus nog een lange rit voor de boeg.

zondag 30 juli - dag 9

Op tijd opgestaan, nog lekker ontbeten en vervolgens de laatste spullen ingepakt. Om half negen was de beheerder van het vakantiehuis aanwezig. Omdat we geen vieze boel achterlaten, alles netjes was opgeruimd en teruggezet en er niets kapot is gegaan tijdens ons verblijf was hij snel klaar,  kreeg ik de borgsom terug en konden we vertrekken, het was toen even voor negenen.

We zijn onderweg een keer gestopt in Luxemburg, natuurlijk om te tanken, maar ook om onze koffie te drinken en onze chocoladebroodjes te eten. 

Onze tweede stop was in België, waar we langs de weg op een picknickplaats een broodje hebben gegeten en de laatste kaas en ham hebben opgemaakt. Daarna het laatste stuk naar huis. Om kwart voor vier reden we onze straat in. 

Omdat het waaide én zonnig was heb ik als eerste de zak met beddengoed uit de auto gehaald en in de wasmachine gedaan. Die kon nog naar buiten en was droog voor het begon te regenen. Altijd fijn! De auto uitgeladen, alles op de begane grond neergezet en toen kratje voor kratje (wij doen veel spullen in kratten) uitgepakt. De koelboxen naar boven gebracht en alles in de koelkast en vriezer gedaan, ongedragen kleding naar de slaapverdieping gebracht en terug de kast in, toilettassen uitgepakt en tenslotte het bed opgemaakt. Om zes uur was alles aan kant. Tijd voor een patatje met kroket en ijs toe!

We kunnen terugkijken op een fijne vakantie. We hebben betere gehad, het huis was toch niet helemaal wat we hadden verwacht, de tuin om het huis was totaal niet wat we hadden verwacht en het weer had ook beter gekund. Maar we hebben mooie dingen gezien, we hebben lekker gegeten zowel thuis als buiten de deur, we hebben het samen leuk gehad en we hebben ons kunnen ontspannen in een andere omgeving met veel groen. Het weer is het weer, daar zit ik verder niet mee. Regen is jammer maar 40 graden vinden we ook niet fijn.  Ik heb lekker kunnen lezen, veel kunnen bloggen en verder moest ik helemaal niets!

zomervakantie 2023 - dag 6

donderdag 27 juli - dag 6

Na twee dagen veel op pad zijn en lange ritten met de auto was vandaag een dag om het weer even rustig aan te doen. In de omgeving zijn aardige stadjes en we kozen er een uit die niet te ver rijden was, Saint Dié.

T. en ik hebben een aantal tradities wanneer we in het buitenland zijn en eentje daarvan is echt de mijne. Ik wil graag een gebakje eten dat typisch is voor de streek of het land. Nu kan je bij iedere bakker hier lekkere taartjes kopen en wat dat betreft komt T. goed aan zijn trekken. Hij wordt erg blij van een tartelette aux pommes, en die verkoopt bijna iedere bakker, maar daar doe je mij geen heel groot plezier mee. 

Ik ga voor gebakjes met room en crème, liefst mierzoet. Vandaag stond dan ook in het teken van koffie met gebak. Ik heb op het Internet een patisserie gezocht waar je niet alleen gebak kan kopen maar waar je ook even kan zitten met een kop koffie. Ik kwam terecht bij Patisserie Laurent. Het bleek geen verkeerde keuze. Ik nam het gebakje, bekend als opéra, met noten, crème, gezouten karamel, koek, cake en chocolade.  Deze komt in mijn top tien van lekkerste gebakjes!

St. Dié is geen heel mooie of interessante stad, dus na de koffie en een rondje door het centrum zijn we richting de Leclerc gegaan voor nog wat boodschappen en daarna door naar huis. 

's Ochtends hadden we nog wat regen, maar 's middags was het droog. We hebben thuis lekker geluncht. T. is daarna een film gaan kijken, ik ben een wandeling van 1,5 uur gaan maken. Ansichtkaart voor mijn paps gekocht, rondje dorp gedaan en weer terug naar ons vakantiehuis. Ik was een beetje stram geworden en dat is natuurlijk niet gek. Ik beweeg normaal gesproken erg veel op een dag. Ik ga naar de sportschool, ik doe alles op de fiets en ook op het werk zit ik niet vaak lang stil. In een vakantie als deze zit ik veel meer stil en sport ik niet. Dan is een flinke wandeling wel even lekker.

's Avonds maakte T.  gebakken aardappels op z'n Duits. Met een uitje en spekjes. Ik kookte nog wat boontjes en maakte sla. 

Na het eten hebben we samen ook nog even een stukje gewandeld in de directe omgeving van het vakantiehuis. Even de benen strekken en wat gezonde schone dennenlucht innemen.

Weer thuis nog een toetje gegeten en daarna volgde ons gebruikelijk avondritueel. 

Geslaagde dag, mede door het weer dat minder slecht was dan voorspeld. 

zomervakantie 2023 - eten

zondagochtend, vlak voor vertrek

Voor we weggingen heb ik thuis op de weegschaal gestaan. Ik weet niet meer precies wat ik woog, maar kan dat terugvinden in mijn app. Ga ik meteen even opzoeken.

Oh ja, het was niet veel, het was zelfs weinig, te weinig volgens de BMI richtlijn. Ik herinner me nu ook dat ik toen nog dacht hoe fijn dat was, dan hoefde ik in de vakantie niet zo met mijn gewicht en angst om aan te komen bezig te zijn.

Is dat gelukt? Ja, dat is gelukt. Ik heb iedere dag gegeten waar ik trek in had. Ik heb meer gegeten dan normaal. Ik heb wel gelet op wát ik at. Het was voornamelijk gezond. Ik heb veel groente gegeten en voldoende fruit. Ik heb meer kaas gegeten dan normaal, maar minder kwark en yoghurt. Ik heb iets meer gesnoept dan normaal en iedere dag een glaasje wijn gedronken. Ik heb geen boterham met pindakaas gegeten in de ochtend, en mijn ontbijt was roggebrood (dat had ik meegenomen uit Nederland) of geroosterd Frans bruin brood met roerei. Roerei eet ik thuis nooit, dat eet ik alleen wanneer ik op vakantie ben.  Ik heb lekkere toetjes gegeten. 

Ik heb niet gesport, wel een paar keer gewandeld, maar geen grote hoeveelheden calorieën verbrand. Ik heb het idee dat ik een paar kilo ben aangekomen.  Maar als ik het heel realistisch bekijk dan moet dat in praktijk erg meevallen. Toch voelt het zo.  Het voelt alsof ik zwaarder ben. Maar in mijn blootje voor de spiegel zie ik nog steeds een heel dunne vrouw. Eentje waar geen grammetje vet aan zit. Mijn broek zit ook niet strakker. Het zit voornamelijk tussen mijn oren. Overmorgen, wanneer we thuis zijn en ik op maandag na het opstaan op de weegschaal sta, weet ik het. En dan moet ik er mee omgaan. Hetzelfde gewicht als voor vertrek of meer? En als het meer is, is dat dan erg? 

Ik heb deze vakantie een kleine eetbui gehad. Vaker een beetje behoefte, maar dat zette niet door en ging voorbij. Ik vind dat fijn. Eten heeft geen grote stress gegeven. Af en toe vond ik het even lastig, wilde ik gaan minderen door geen toetje nemen of geen stukje chocolade bij de thee. Maar dat heb ik niet gedaan. En dat voelde okay. Gevarieerd eten, niet alles van de klok laten afhangen, spontaan iets kiezen of bedenken om te eten. Veel van mijn eetgewoonten heb ik losgelaten deze week. Ik zal proberen of ik dat thuis ook wat meer kan doen..

We gaan zo ontbijten, de laatste spulletjes inpakken en afronden met de beheerder van het huis. Om 9 uur willen we vertrekken. Dat moet lukken.

Vanavond om 21.00 uur staat het verslag van dag 6 online.

zomervakantie 2023 - dag 5

woensdag 26 juli - dag 5

Weer heerlijk geslapen en net voor de wekker van half 9 wakker. Zou ik zo lekker slapen omdat we onder onze eigen dekbedden liggen?

Volgens de apps van Buienradar én Méteo France zou onze 5e dag een dag zonder regen zijn. Omdat we tijdens een buitenlandvakantie ook altijd een keer naar een grote stad gaan stond vandaag Straatsburg op het programma.

Net als gisteren moesten we weer een behoorlijk eind rijden, een trip van zo'n 1,5 uur. Een stuk binnendoor en een stuk tolweg, daar zoef je dan lekker door na al die lokale weggetjes.

Straatsburg was druk, maar dat is niet gek want het is een mooie stad met veel oude (vakwerk) gebouwen. We konden de auto goed kwijt in een straat net buiten het centrum en zijn vervolgens de stad in gegaan. 

Na zo'n rit in de auto moeten we natuurlijk plassen dus we begonnen met koffie. Daarna door de stad geslenterd, zonder echt een doel of richting. Rond 13.00 uur zijn we gaan kijken wat er voor restaurantjes waren. Natuurlijk een boel schreeuwerige toeristenzaken, burgerbars en meer van dat soort eetgelegenheden, maar na een kwartiertje vonden we iets. Na een snelle blik op de kaart besloten we hier te gaan eten. Het was druk maar er was net een tafel vrij, ook nog eens op een leuke plek.

Ik nam een halve Flammkuchen en een halve salade met geitenkaas. T. koos voor een stuk varkensvlees aan het bot met gebakken aardappels. Hij kreeg er ook een bak salade bij. Ik ben blij dat er halve porties op de kaart stonden, want bij elkaar was het een behoorlijk maaltijd. Ik heb ook nog een glaasje wijn genomen. Als dat niet uit de comfortzone gaan is!

Omdat we altijd een hele kip kopen wanneer we op vakantie zijn gaat er altijd een potje kerrie mee. Dus toen we aan het eind van de dag weer thuis waren en allebei nog vol zaten van de lunch hebben we de apero overgeslagen en heeft T. met wat van de kip die hij gisteren had geroosterd een lekkere kipkerriesalade gemaakt. Dit was met brood en een komkommerslaatje een prima avondmaaltijd. Natuurlijk ook een toetje gegeten, want dat lust ik altijd wel!

zomervakantie 2023 - dag 4

dinsdag 25 juli - dag 4

Toen we op dag 4 opstonden was het bewolkt en vielen de eerste spetters al. Buiten ontbijten zat er niet in. We hadden op maandag al gekeken wat het weer zou doen om daar bij onze plannen rekening mee te houden. Een dag met alleen maar regenbuien en een enkele opklaring is geen dag om veel buiten te zijn. 

We zijn daarom naar een museum gegaan. T. houdt erg van glas en wist dat er in de Vogezen veel glas is gemaakt, en dat René Lalique een bekende ontwerper uit deze streek is. 

Toen we vertrokken regende het flink en gedurende de reis naar het museum, een rit van 1,5 uur hadden we afwisselend regen, heel veel regen en nog meer regen! 

Het museum was de tocht zeker waard, wat een prachtige dingen zijn daar te zien! Ook films over de productie van al het moois toen, rond 1900, en nu, want Lalique bestaat nog steeds en maakt nog steeds heel mooi glaswerk. 

Toen we het museum uitkwamen was het droog en scheen er zelfs een waterig zonnetje. We hadden de koelbox met onze lunch bij ons en hebben een plekje gezocht waar we even rustig konden eten. We waren net klaar en toen begon het alweer te regenen.  Snel alles ingepakt en de auto in en terug naar het vakantiehuis. 

We waren rond half 5 terug, hebben toen een glaasje wijn ingeschonken en de kachel aangemaakt! T. heeft 's avonds weer voor het eten gezorgd. We aten kip van het spit met haricots, een salade en brood. Met de rest van de kip doen we de rest van de week nog.  T. maakt nog een kipkerriesalade en ook eten we een keer een gevulde kippensoep.

We vinden het allebei fijn om 's avonds redelijk op tijd naar bed te gaan. Dus na het eten nog even het 8 uur journaal gekeken, stukje van de eerste Zomergasten van dit seizoen en daarna de deuren en de luiken gesloten.

zomervakantie 2023 - dag 3

maandag 24 juli - dag 3

Lekker uitgeslapen op dag 3, de wekker stond om half 9 en zonder wekker was ik vast nog langer blijven slapen. Op dagen dat ik niet werk staat mijn wekker op half 8, maar meestal ben ik eerder wakker en ben ik er ook eerder uit. Als we weg zijn blijf ik wat langer liggen als het lukt.

Waarom dan die wekker? Omdat ik het fijn vind om mijn slaapritme niet heel erg te verstoren. Ik slaap goed en genoeg wanneer ik daar regelmaat in heb.

Op ons gemak de ontbijttafel gedekt en gegeten. Nog een beetje in huis gerommeld, de laatste spullen uitgepakt en ons verder in het huisje comfortabel gemaakt. 

Vandaag stond alleen boodschappen doen op het programma, we hadden een rustige dag gepland om nog wat uit te rusten van de autorit.  

Op een kwartier rijden van ons dorp is een grote hypermarché van Leclerc. Met een boodschappenlijst en twee grote tassen zijn we daar vandaag als eerste naar toe gegaan. Voor ons is een bezoek aan zo'n enorme supermarkt een uitje waar we echt de tijd voor nemen. We hebben inkopen gedaan voor de hele week, we hoeven alleen tussendoor nog wat verse groente, fruit en brood te halen. 

Op de terugweg naar de hypermarkt ook langs de bakker in het dorp voor vers brood en wat lekkers voor later op de dag.

Het weer was goed, niet heel warm maar goed genoeg om buiten te zitten. Dus buiten geluncht, zitten lezen en 's middags ook buiten nog thee met een mirabellentaartje genuttigd. 

Avondeten was een mengelmoesje van lekkere dingen. T. had voor zichzelf een steak gekocht, ik had een blikje kikkererwten, een zoete aardappel en een geitenkaasje, er was nog ratatouille, pasta, brood, sla en andere groentjes. Ik maakte een soort tagine met de kikkererwten, zoete aardappel en de ratatouille, daarbij brood met gegrilde geitenkaas. 

In de vakanties eet ik, net als thuis, ook graag een toetje. Thuis is dat vanillevla, op vakantie is dat een pot de creme, liefst in de smaak pistache of koffie. We hebben ze allebei gekocht. Voor T. namen de we de smaken chocolade en vanille mee. 

De wifi in het huis doet het goed, dat hebben we in Frankrijk niet eerder meegemaakt. Na het eten hadden we dan ook ons vaste avondritueel, net als thuis. Journaal op de iPad gekeken met thee en een stukje chocolade.

De weersverwachting voor dag 4, dinsdag 25 juli? 's Ochtends regen, 's middags regen en ......'s avonds regen!

zomervakantie 2023 - dag 2

zondag 23 juli - dag 2

Het hotel waar we van zaterdag op zondag hebben geslapen had geen restaurant, maar natuurlijk wel een ontbijtruimte. Dit was in een mooie oude kloosterzaal en deze was een beetje ingericht als in een klooster. Lange tafels en stoelen.  Ik heb goed en genoeg gegeten, iets teveel voor mijn gevoel, maar geen raar eetbuigedrag gehad. Ik heb een bruin broodje met roerei genomen, een croissant met jam, 2x een bakje fruitsla en een yoghurtje. 

We hebben netjes gevraagd of we onze thermos mochten vullen met koffie voor onderweg en toen bood de mevrouw die verantwoordelijk was voor het aanvullen (en opruimen) van de ontbijtspullen aan om ook nog een chocoladebroodje mee te nemen voor onderweg. Nou, dat vonden we natuurlijk goed idee. We waren van plan om nog langs een bakker te rijden, maar nu konden we regelrecht het dorp uit en de weg weer op.

Onze eerste stop na 1,5 uur rijden op allerlei kleine weggetjes om koffie te drinken en onze chocoladebroodjes te eten. 

De Franse supers en hypers gaan op zondag om 12.30 uur dicht en we moesten zorgen dat we voor aankomst in het vakantiehuis alvast wat bij ons hadden. We hebben dus nog een stop gemaakt bij een grote supermarkt om alvast eten voor de lunch, het avondeten en het ontbijt van maandag te kopen. 

Toen we dat gedaan hadden was het tijd voor een broodje en hebben we weer een rustig plekje gezocht en eenvoudig geluncht met brood, kaas en wat groenvoer. Niets bijzonders, maar wel erg lekker.

Daarna aan het laatste stuk begonnen. In kilometers stelde het overigens niet zoveel voor, maar doordat we binnendoor reden waren we toch nog een uur onderweg. 

Ontvangst in het huis was prima geregeld, we hadden onze aankomsttijd doorgegeven en de beheerder van het huis stond ons op te wachten. Na een korte rondleiding vertrok hij en konden we ons gaan settelen. Auto uitgepakt, spullen op de kamers gelegd en toen was het tijd voor de apero. 

Terwijl we een beetje zaten uit te blazen begon T. alvast aan het avondeten. Hij maakte en grote ovenschaal met ratatouille klaar en kookte een pan pasta. Ik maakte de sla. Na het eten dronken we nog een kopje thee met een stukje chocolade. Zo'n dag in de auto is vermoeiend, ook als je bijrijder bent, dus na een snelle douche lagen we er al weer vroeg in. Ik ben vrij snel in slaap gevallen en heb deze eerste nacht heerlijk geslapen.

zomervakantie 2023 - dag 1

Mijn vakantieblogs zullen wat onregelmatig online komen. Hier alvast deel 1.

zaterdag 22 juli - dag 1

Om 09.15 uur zaten we in de auto en vertrokken we. Eerste stop was in België bij een tankstation langs de snelweg. We hadden onze eigen koffie en ook wat lekkers voor erbij meegenomen, dus alleen even in de rij voor de toilet, koffie gedronken op de parkeerplaats en weer door. 

Lunchen deden we net buiten Luxemburg. Daar hebben we wat meer tijd voor genomen en ook een wat leuker plekje, niet aan de snelweg maar even er vanaf, gezocht. We hebben onze stoeltjes uit de auto gehaald en heerlijk in het zonnetje onze broodjes gegeten.

Om 15.30 uur reden we het dorpje in waar ons hotel was. Een oud klooster, omgebouwd tot hotel waar ook feesten en partijen werden gehouden. Toen we aankwamen was er een bruiloftsceremonie in volle gang. Het complex was groot en we hebben van festiviteiten verder geen hinder gehad. 

Vooraf had ik al een reservering geplaatst bij een restaurant in het stadje en dat was maar goed ook, overal was het druk en vol. Het eten ging goed, T. nam een hamburger en ik een Caesar salad. We namen er ook nog patat bij. Mijn salade was voorzien van flinke stukken kip, ik kreeg het niet eens allemaal op. Glaasje wijn erbij, koffie na. 

In het hotel bij terugkomst lekker gedoucht en we daarna zijn we beiden als een blok in slaap gevallen.

tassen

Ik las begin deze maand dat blogcollega Koffiedigitalix naast een koffieverslaving en een sushiverslaving ook een tassenverslaving heeft. Ze is volgens mij vergeten te vermelden dat ze ook nog een notitieboekverslaving heeft, maar misschien is ze daar inmiddels van afgekickt, wie zal het zeggen?

Sushi heb ik niets mee, vind het ronduit smerig. Ja, echt. En ga me nu niet te vertellen dat het lekker is als je de goede maar eet. Want dat heb ik natuurlijk allang geprobeerd. De goede, de beste heb ik zelfs geprobeerd, maar het is niet aan mijn besteed.

Maar de andere verslavingen ben ik wel bekend mee. Zonder koffie kan ik de dag niet beginnen, tijdens de ochtendpauze móet ik, behalve mijn boterham met pindakaas, een flinke beker koffie hebben en na de lunch drink ik nog een klein kopje espresso. 

Dan de tassen. Ik heb ze in vele soorten, maten en materialen. Van goedkoop tot vrij duur. Met sommige tassen doe ik nu al jaren, tien jaar en zelfs langer. Dat kan natuurlijk alleen met tijdloze modellen, want net als kleding zijn veel tassen aan mode onderhevig. Ik heb dus ook een aantal dure tassen, maar niet zo duur dat ik ze apart moet verzekeren in geval van diefstal, zoals Silvie Meis, die een behoorlijke bedrag aan haar tassen heeft uitgegeven. 

Deze week nog stond ik op het punt een nieuwe tas te kopen.  Het was een schattig model, niet te klein want ik heb een grote portemonnee (dat was ooit ook een verslaving!) en ik vind een klein tasje bij een grote vrouw niet staan. 

De tas was gemaakt van mooi leer en verkrijgbaar in 4 kleuren. Een ideale tas voor onze aanstaande vakantie. Het zou alleen niet meer lukken om de tas op tijd te laten bezorgen en ik kon nergens in de omgeving een winkel vinden waar deze tas te koop is. Kopen kon alleen via een webshop. 

Vandaag ben ik blij dat ik de tas niet heb gekocht, want hoe leuk de tas ook was, ik heb de tas niet nodig.  Ik heb keus uit voldoende tassen voor ons weekje weg. 

Naast een nachtje erover slapen helpt het ook om tassenwinkels voorbij te lopen, tassenwebsites niet op te zoeken en tassenreclames op social media niet aan te klikken. Want ook al koop ik ze niet meer regelmatig, ik ben nog steeds heel gevoelig voor de verleidingen van een mooie tas.

Wat een geld heb ik in het verleden uitgegeven aan tassen! Ik kocht altijd mooie tassen voor mijn werk, voor het uitgaan, voor lange reizen, voor korte tripjes, voor mijn sportspullen, voor de lol en voor de heb. Ik vond altijd wel een excuus. Ik heb voor mijn werk geen speciale werktas meer, ik heb een Hema fietstas waar ik mijn lunch in doe, een schoudertasje met sleutels en mijn knip, meer heb ik niet nodig. Uitgaan doe ik zo weinig, daar gebruik ik hetzelfde schoudertasje voor. En voor deze vakantie ga ik morgenochtend nog even spitten in de voorraad, dan komt er vast een tas tevoorschijn die heel handig is voor onze reis!

lunchen met een vriendin

Ik kom net terug van het restaurant annex B&B waar ik vanmiddag met vriendin T. heb geluncht.  We hadden in haar woonplaats afgesproken, voor mij een half uur fietsen. Prima fietsweer vandaag, niet te warm, heen een behoorlijke tegenwind dus terug lekker wind in de rug. 

Ik kende deze plek nog niet, mijn vriendin had deze keer de locatie uitgezocht.  Mocht je in deze omgeving in de Randstad een leuk adresjes zoeken, het heet De Vreemde Vogel. Je kan er in een vogelhuis overnachten. 't Schijnt dat deze locatie ook een keer bij het programma Bed & Breakfast te zien is geweest. 

Tijdens de coronapandemie lunchten we altijd bij vriendin T. thuis, maar daarvoor gingen we, zo'n twee keer per jaar, buiten de deur lunchen. Deze traditie hebben we na corona weer opgepakt. 

Op de menukaart stonden alleen maar lekkere dingen en dat maakte kiezen moeilijk. Gelukkig had ik thuis al een voorselectie gemaakt en bleven er ter plaatse nog twee keuzes over. Natuurlijk heb ik de hele menukaart nog eens grondig doorgenomen want zo makkelijk als het nu lijkt is het niet.  En inderdaad, er kwam weer iets bij waar ik ook wel zin in had en had ik toch nog even keuzestress. 

Uiteindelijk koos ik de Vegavogel salade:  Gemengde salade met geroosterde groenten, hummus, smashed avocado, gepocheerd ei en bosui-dressing, geserveerd met boerenbrood.

De salade was lekker en geen slechte keuze. Vriendin T. nam een sandwich met eiersalade, kip en serranoham. Ze kreeg een joekel van een sandwich waar ze maar de helft van op kon. De andere helft wilde ze niet mee naar huis nemen omdat ze nog soep had staan die op moest. Weggooien is zonde en ze bood mij aan de andere helft mee te nemen. Die heeft manlief T. zojuist opgepeuzeld. 

Na het eten nog een kopje koffie met een sprits. Normaal eet ik nooit het koekje bij de koffie op, dat zijn in mijn eetstoornishoofd onnodige calorieën en daarmee zonde. Nu at ik, weliswaar na enige aarzeling, toch het koekje op. 

Meteen ging het eetgestoorde deel van mijn brein aan de slag! Begon al een beetje te drammen dat een eetbui best wel kon. Tenslotte een raar eetdagje. En genoeg beweging gehad vandaag, bovendien op het randje van ondergewicht dus kan het allemaal geen kwaad, toch? 

Het gezonde deel van mijn brein heeft het genegeerd. Ben naar huis gefietst en onderweg niet gestopt om eetbuivoer te kopen, of ergens ijs te gaan eten. Wel bedacht wat ik vanavond thuis zou gaan eten, want daar waren nog geen plannen voor. Man T. en ik hadden alleen afgesproken dat we iets voor onszelf zouden doen. Dat vind ik namelijk fijn als ik al buiten de deur heb geluncht. 

Het werd voor mij uiteindelijk een maaltijdsalade met onder andere zoete aardappel, courgette, tomaat, broccoli, rode biet, komkommer en sla met daarbij zuurdesembrood met oude kaas. Heerlijk!

En zo is deze 'anders dan anders eetdag' goed gegaan! 

toch geen lijstje?

Mijn liefde voor lijstjes steek ik niet onder stoelen of banken. Hier niet, thuis niet, op mijn werk niet. Maar ik heb nu het idee dat mijn eetbuilijstje, of beter gezegd mijn eetbuivrijedagenlijstje geen succes is. Ik kan het niet meer volhouden zoals ik het een poos geleden wel kon volhouden om dagelijks een vinkje te zetten. Mijn teller liep toen op naar 90, nu kom ik niet meer verder dan 15.  En dan begin ik weer opnieuw. 

Maar soms niet meteen. En dan lijkt het eigenlijk beter te gaan dan wanneer ik zo'n lijstje klaar heb staan in mijn computer. 

Hoe zit dat dan? Ik heb nu een lijstje klaarstaan voor na onze vakantie in de Elzas. We zijn op 30 of 31 juli terug, en dan zou ik aansluitend vanaf 1 augustus weer mijn eetbuivrije dagen kunnen gaan tellen. In theorie een prima plan, in praktijk weer een lijstje waarvan ik nu al weet dat het niet vol te houden is tot het einde van het jaar, en dan in januari weer met een mooie schone lei verder te gaan.

Het zou betekenen dat ik op vakantie nog een paar eetbuien heb, bijvoorbeeld doordat ik keuzestress heb bij het hotelontbijt op de heenreis. Hetzelfde zou kunnen gebeuren op de terugreis. We reizen wellicht in een keer naar huis en dan stoppen we een paar keer voor een plas- benenstrek- en eetpauze. Zo'n dag is dan een heel rommelige, rare eetdag. Allemaal redenen voor eetstoornisbrein om eens lekker los te gaan. 

Als ik de vakantie niet steeds denk 'dit is de allerlaatste eetbui' dan is iedere dag gewoon een nieuwe dag. Kan ik gewoon eten waar ik zin in heb en op tijden die passen bij ons ritme en is geen enkele dag een mislukte dag. Er zijn namelijk geen regels om te overtreden wanneer ik geen lijstje bijhoud. Op reis zijn eetregels lastig na te leven en kunnen ze de vakantie, in ieder geval een aantal vakantiemomenten, grondig verpesten. En dat zou jammer zijn, voor mij maar ook voor T. 

Die eetbuien zijn er, daar heb ik me nu wel bij neergelegd. Dat heeft een tijd geduurd, na iedere eetbui kwam er steeds een beetje meer mededogen met mezelf. Accepteer ik ze volledig? Nee, dat nou ook weer niet. Ik probeer nog steeds om niet aan de eetbuidrang toe te geven. Maar wanneer ik geen lijstje bijhoud is er ook geen reden om de dag als 'mislukt' af te schrijven. Dus een hapje extra hier, een snoepje extra daar, een schepje extra zus en een slokje extra zo zijn dan geen 'eetregelovertredingen' en daarom ook geen reden om dan maar de boel de boel te laten en eens lekker de eetbui toe te staan.

Zou de vergelijking met een puber die niets mag en dan juist datgene gaat doen waarvan hij weet dat het niet mag hier opgaan?  Want hoe minder ik mag van mezelf, hoe meer eetstoornisbrein zich gaat roeren. En wanneer ik van mezelf van alles mag merk ik dat ik nadenk over wat ik echt wil en dan lukt het me vaak ook om dat dan te eten. Ik durf nog steeds niet alles te eten en houd met nog strak aan mijn eettijden. Maar de eetbuifrequentie neemt af en de eetbuien zelf zijn minder groot zijn. Er is in mijn beleving sprake van enige vooruitgang. Op een stappenschaal van 1 tot 10 heb ben ik nu 2 stappen verder. De eerste stap is berusting. 

De tweede stap is dat is dat ik zo af en toe al wat afwijk van mijn vaste eetrepertoire. Dit doe ik nog niet dagelijks, maar het begin is er. Ik hoop er in de vakantie weer mee te kunnen oefenen en wil dan, wanneer we terug zijn, doorgaan met veranderen zodat ik niet iedere keer al die stress heb wanneer ik ergens anders of op een ander moment moet eten. 

Morgen ga ik trouwens ook al even uit mijn comfortzone, dan ga ik lunchen met vriendin T. Ik heb de kaart van het restaurant al uitvoerig bestudeerd maar nog niet definitief besloten wat ik neem. Ik twijfel nog tussen twee dingen. Daar neem ik morgen, als we er zijn, een beslissing over.

 

eetherinneringen - ijs

Het zal eind jaren zeventig geweest zijn, we waren nog niet verhuisd naar de nieuwbouwwijk. Ik denk dat ik 10 of 11 was toen mijn ouders een vrieskist kochten. Deze was behoorlijk groot en stond daarom niet in de keuken maar in de schuur naast het huis. Al die jaren daarvoor hadden we genoegen genomen met een klein vriesvakje in de koelkast. Hier werden in de zomer perenijsjes en andere waterijsjes bewaard. Verder weet ik niet meer wat er nog meer in dat vriesvakje lag, daar had je als kind niets te zoeken.

Toen de vriezer in de schuur stond moest deze natuurlijk gevuld worden. Ik herinner me dat er vlees in bewaard werd, en ook een hele kip. Die kochten we destijds al bevroren weet ik nog. Er werd ook brood in bewaard en voorgebakken patat. We aten niet vaak patat, we hadden nog zo'n pan die op het vuur ging en geen friteuse. Patatbakken was daardoor best een onderneming. Met Oud & Nieuw werden er ook bitterballen gegeten, die kwamen ook uit die vriezer. 

Verder kan ik me de inhoud niet zo goed meer herinneren, maar een ding weet ik nog als de dag van gisteren: met de komst van de vrieskist aten we op zondag schepijs als toetje!

Als er iemand een ijsfanaat was dan was het mijn moeder.  Ik kan me zelfs voorstellen dat het idee om een grote vriezer te kopen van mijn moeder kwam. Zij was het ook die het zondagstoetje in het leven riep. Op doordeweekse dagen aten we yoghurt toe. Yoghurt met een schepje suiker. Soms met een beschuitje, of vers fruit. Maar toen we de vriezer hadden kregen we dus ook een keer per week ijs toe.

Het schepijs werd gekocht bij de winkel van Jamin. Het was volgens mij verpakt in karton, later in plastic bakken. De smaken waren beperkt, er was gewoon roomijs, aardbeienijs en misschien nog een paar andere smaken. Ook was er driekleurenijs, Napolitana heette dit en het waren drie stroken ijs naast elkaar in de smaken chocolade, aardbei en vanille. Mijn moeder schafte ook een speciale ijsboltang aan en maakte het zondagse toetje daarmee een waar feestje!

Wat later, ik zat al op de middelbare school, kwam er een supermarkt bij in het centrum van ons dorp, de Discount. Deze super verkocht literbakken schepijs. Een van de smaken was vanille met chocolade. De chocoladesaus zat er in slierten doorheen. Zo'n bak kostte fl1,99.  Dit ijs was heerlijk romig en de chocoladesaus niet te overheersend maar precies goed. Het water loopt me nog in de mond wanneer ik aan dit ijs denk. Het was van een onbekend merk en ik ben het later nooit meer tegengekomen.

Die liefde van mijn moeder voor ijs heb ik van haar overgenomen. Voor schepijs, uitgezonderd de fruitsmaken en sorbetijs, mag je me wakker maken. 

Ik heb ooit eens zo'n bak roomijs met chocoladesaus gepakt en er met een lepeltje de bovenste laag vanaf gesnoept. Ik had er trek in en dacht dat niemand dat zou zien. Toen ik klaar was zag ik dat het er toch wel anders uitzag dan voor ik aan het afschrapen van de bovenlaag begon. 

Ik heb nog geprobeerd om het weer glad te maken, maar dit lukte niet en ik toen heb ik maar meteen een deel van de bak soldaat gemaakt. Wat ik niet meer op kreeg heb ik door de gootsteen weggespoeld. De lege verpakking onderin de grote Kliko gedaan en vervolgens als een speer of de fiets naar het centrum om een nieuwe bak ijs te kopen. Die zondagavond trok mijn moeder gewoon het deksel van een onaangeroerde bak roomijs met chocoladesaus!

gastvrijheid

Op de blog Huisvlijt schreef Nicole enige tijd geleden een stukje over koekjes bij de koffie. In het stukje schrijft ze dat het, zeker in de vorige eeuw, heel normaal was om slechts een koekje te geven bij de koffie of de thee. Ik herken dat wel. De trommel werd na het presenteren dichtgedaan en op tafel gezet, of zelfs terug in de kast! Een duidelijker boodschap is er niet, de koek is op, in ieder geval voor vandaag!

Hoe anders ging en gaat dat bij andere culturen waar de koektrommel altijd openstaat en de tafel wordt volgeladen met eten. Want je weet maar nooit wie er langs komt.

Mijn collega S. een man van 54 die op zijn 19e uit Bosnië naar Nederland is gevlucht, haalde laatste herinneringen op aan zijn eerste Nederlandse buren. Een familie die hem hielp met van alles. Van meubels ophalen bij de kringloop en plantjes kopen bij het tuincentrum tot oefenen met fietsen. 

De communicatie ging in gebrekkig Nederlands, gecombineerd met steenkolen Engels. Maar voor sommige dingen is taalbeheersing niet nodig en gastvrijheid is daar een voorbeeld van.

S. herinnert zich nog steeds een moment waarop hij einde van de dag bij de buren op de bank zit om wat dingen door te nemen die er de komende dagen op het programma staan. Buurvrouw is in de keuken bezig met het avondeten, buurman zit op de bank. Er wordt niets aangeboden want de buren gaan immers bijna aan tafel. Na ongeveer een half uur staat buurman van de bank op en gaat de tafel dekken. Buurvrouw komt binnen met de pannen. Er wordt niets gezegd op dat moment, maar de tafel is gedekt voor twee. S. weet niet zo goed wat hij doen moet. Weggaan lijkt hem nu het meest onbeleefde dat hij kan doen. Maar die twee borden zijn ook veelzeggend.

Na een ongemakkelijke stilte zegt buurman dat buurvrouw en hij gaan eten en ze nemen plaats aan de eettafel. S. weet nog steeds niet wat hij moet doen maar bedenkt dan zelf dat hij kennelijk niet mag mee-eten. Geheel tegen zijn fatsoensregels in vertrekt hij, met het gevoel dat hij iets heel onbeschofts doet: vlak voor het eten weggaan.

Jaren later, het voorval is hij nooit vergeten, is hij wijzer en kent hij de cultuur van de Nederlanders wat beter. Hij snapt dat hij toen niet welkom was en dat hij niet onbeleefd handelde toen hij vertrok. Nederlanders koken precies genoeg voor de mensen die er die dag aan tafel zitten en houden geen rekening met onverwachte gasten. 

S. is gewend dat er altijd meer wordt gekookt dan nodig is, er kan maar beter eten overblijven dan dat er te weinig is. Zelfs nu nog, hij woont alleen, kookt hij dagelijks meer dan hij op kan. Mijn collega's waarderen dit enorm want er komen regelmatige lekkere hapjes mee naar school, eten dat nog over is van de vorige avond. S. is volledig ingeburgerd maar koken voor mogelijke gasten, dat doet hij nog steeds! 

vakantiehuis

Meestal gaan we ergens in februari of maart op zoek naar een vakantiewoning. We hebben dan een bestemming in gedachten en struinen het internet af naar een huis waarvan we denken dat het aan onze eisen voldoet. 

Dit jaar gingen we pas in het Pinksterweekend kijken of we iets konden vinden. Eerder wisten we nog niet of we deze zomervakantie weg zouden kunnen. Veel leuke huizen waren in de periode dat wij weg kunnen, tijdens de schoolvakantie, al bezet. Op een paar huizen namen we een optie maar ook die vonden we bij nader inzien toch niet je van het.

We hadden er ons al een beetje bij neergelegd dat we dit jaar niet op vakantie zouden gaan en waren al wat minder fanatiek aan het zoeken. En toen vond T. toch nog een huis dat nog een week beschikbaar was, precies de week die wij op het oog hadden en bovendien was het een huis waarvan we beiden enthousiast werden.

Die hoge eisen zijn echt niet zo bijzonder, maar als alle krenten al uit de pap zijn gehaald wordt het toch lastig voor ons. Zo zoeken wij een huis met bedden zonder een schot aan het voeteneind. Een bed is al gauw te kort voor ons, maar dan laten wij onze voeten buitenboord bungelen en dan gaat het wel. Wanneer dat niet mogelijk is lig je al snel minder lekker. Ook moet het bed breed genoeg zijn want twee lange lichamen in een klein bed ...  enfin, dat moge duidelijk zijn.

Wifi, ook een vereiste. Zonder wifi, zoals vorig jaar, is geen groot probleem maar het is wel makkelijk. We gebruiken het internet om dagjes uit te plannen, routes te bekijken, openingstijden op te zoeken, restaurantjes uit te kiezen en natuurlijk ook om te bloggen, blogs te lezen, emails te schrijven, krant te lezen en als de verbinding erg goed is om het journaal te kijken.

Een vaatwasser is ook fijn, maar niet doorslaggevend, net als een wasmachine.

Het huis moet ook groot genoeg zijn. Ook al zijn we samen, we zoeken altijd een huis voor minimaal vier personen. Zo heb je dan altijd een extra kamer voor de tassen en is er meestal net wat meer ruimte aan tafel en in de woonkamer. 

Het interieur mag bestaan uit gezellige kringloopspullen, liever geen minimalistisch interieur en een interieur dat volledige is samengesteld met Ikea-meubels en spullen laten we ook aan ons voorbij gaan.

Een zwembad is leuk maar dat is voor ons een bijkomstigheid. Vorig jaar was er een zogenaamd plonsbad, met temperaturen boven de 35 graden was dat heerlijk! Maar ook zonder redden we ons prima.

Tenslotte moet het een vrijstaand huis zijn, niet in een huisjespark, en liefst geen andere huizen binnen een straal van een kilometer. Zo'n huis heeft meestal een behoorlijk tuin en als deze om het hele huis heen is kan je zowel zon als schaduw opzoeken. 

Het is best een lijst nu ik dit zo lees, maar wanneer ik op vakantie ga vind ik het belangrijk om een bepaalde mate van comfort te hebben. Ik wil lekker kunnen slapen, met mooi weer wil ik buiten zijn en wanneer ik dan buiten ben wil ik geen mensen om me heen, die zijn er thuis al genoeg. 

Ons huis voor deze zomervakantie is geregeld, we vertrekken op 21 juli naar de Elzas.