donderdag 31 maart 2022

donderdag 31 maart 2022 - rare reden voor een eetbui

Morgen is het 1 april, een nieuwe maand, een nieuw kwartaal en dus een mooie reden voor de eetstoornis om weer met een schone lei te beginnen. Ook was ik vandaag vanaf einde van de middag en de avond alleen thuis. Dé ideale avond voor een eetbui! Of toch maar niet?

Nee, niet om deze reden. Ik ben nu zo lekker bezig en ik heb er gewoon geen zin meer in. Ik eet beter, ik slaap beter en geestelijk voel ik me ook een stuk beter. Waarom zou ik dat nu verpesten? 

Een andere reden om een eetbui te hebben is een eetdag die niet volgens de eetregels is verlopen. Dat is voor mij altijd een geldig excuus geweest om even helemaal uit de band te springen. Zo'n dag kan ik namelijk niet afvinken op mijn lijstjen van perfecte dagen. Er is dan van alles op aan te merken en daarom kan het dan net zo goed helemaal een zooitje worden wat eten betreft. Het wordt ook wel het "alles of niets" gedrag genoemd. 

Raar dat dit gebeurt. Om te beginnen zijn zijn die eetregels idioot. Waarom om stipt 19.00 uur aan tafel en niet eerder of later? Is dat dan echt zo'n drama? Voor het eetstoornishoofd is dit een enorm drama, maar voor het gezonde brein zou dit geen probleem moeten zijn. Maar het rationeel denken wordt door het eetgestoorde brein tijdelijk inactief gemaakt. Waarom mag ik niet twee keer opscheppen? Waarom mag in niet een paar dropjes eten omdat iemand mij een zakje voorhoudt? Waarom mag ik geen handje chips en een glaasje wijn wanneer er een borrel gegeven wordt? 

Bij iedere afwijking (ik noem het vanaf nu geen overtreding meer!) van mijn eigen eetregels moet ik zorgen dat ik RATIONEEL nadenk over wat er precies is gebeurd en dat dit GEEN REDEN is om aan een eetbui te beginnen. Wanneer ik het van een afstandje bekijk en bedenk dat een paar honderd calorieën extra op een dag minder erg is en minder vervelende naweeën heeft dan een paar duizend extra, dan neemt mijn gezonde brein een verstandige beslissing en luister het niet naar het eetgestoorde stemmetje in mijn hoofd. 

Was dit maar de enige rare reden om een eetbui te beginnen. Er zijn er meer en ik ga ze een voor een te lijf de komende tijd!

dagen aaneengesloten eetbuivrij: 12


woensdag 30 maart 2022

woensdag 30 maart 2022 - altijd hetzelfde eten

In een reactie van een vaste lezer op mijn post van gisteren ging het over mijn ontbijt. Ik had verteld dat ik iedere ochtend havermoutpap eet.  Berber vroeg me of dit nooit gaat vervelen. Ik antwoordde nee, ik eet het liefst elke dag hetzelfde ontbijt. In dit geval dus havermoutpap, iets wat ik al jaren iedere ochtend eet, behalve als we op vakantie zijn. De enige variatie zijn de toevoegingen zoals appel, bramen, blauwe bessen of banaan. Verder is het recept hetzelfde, een schep havermout (van 40 gr) met drie kopjes water en 1 kopje melk, theelepel kaneel en snuf zout.

Toen ik nog wat langer over de vraag nadacht besefte ik dat ik dit ontbijt nu zeker al 8 jaar eet. Daarvoor at ik iedere dag yoghurt met muesli en weer daarvoor twee bruine boterhammen met hazelnootpasta. Maar dit laatste ontbijt is zeker 20 jaar geleden!

Ik vind havermoutpap erg lekker en heb het 'ontdekt' toen ik de yoghurt niet meer zo lekker vond op koude dagen. Ik had nooit havermout gegeten, wij aten vroeger thuis wel Brinta. Na mijn lagere schooltijd at ik nooit meer pap. Havermout kwam ineens weer in de mode omdat het gezond is. Dat was natuurlijk echt iets voor mij!  En dat is nu nog steeds een belangrijke reden voor mij om het te eten. 

Een andere belangrijke reden is dat zo'n kom iedere dag precies hetzelfde is, het is daardoor een heel veilig ontbijt. Ik weet dat het goed vult en dat ik er tot de ochtendpauze op mijn werk op kan teren. Een ander ontbijt vind ik 'eng'. Ik durf op een normale dag niet goed van mijn eetregels en eetroutines af te wijken. Het veilige gevoel van een vast ontbijt betekent dat er geen trigger is om gek te doen met eten. Op vakantie is dat anders, dan lukt het me goed om vrij te nemen van de eetregels.

Mijn vaste boterham met pindakaas bij de koffie in de ochtend is ook veilig. Een stuk taart is dat niet. Soms heb ik natuurlijk wel trek in iets anders, maar durf ik het niet aan uit angst dat het de eerste dominosteen is van een hele lang rij. En zo ook de lunch. Die bestaat altijd uit een (rogge)boterham met kaas en een flinke salade. Het soort brood is niet iedere dag hetzelfde, maar wel erg beperkt  ik kies uit drie soorten roggebrood en wissel die per dag af. Mijn salade bestaat ook niet elke dag uit precies dezelfde ingrediënten, maar enorm uiteenlopend van samenstelling is deze bak groenvoer ook niet. Alles omdat het veilig voelt.

Een appel na schooltijd, een warme maaltijd en daarna vla toe (op zaterdag ijs), thee en een blokje fudge. Ook altijd hetzelfde want het voelt veilig. Dat is schijnveiligheid en liefst zou ik meer flexibel willen zijn rondom deze vaste eetregels. Iets waar ik aan ga werken wanneer ik wat langer eetbuivrij ben.


dagen aaneengesloten eetbuivrij: 11

dinsdag 29 maart 2022

dinsdag 29 maart 2022 - 10 dagen eetbuivrij

Wat is nou 10 dagen, dat stelt toch niets voor hoor ik sommigen zeggen. Voor mij is het lang. Zo lang lukt het meestal niet. Een paar jaar geleden heb ik een keer 24 dagen aaneengesloten geen eetbuien gehad. Ik had toen net het boek 'Brain over Binge' van Kathryn Hansen gelezen en haar strategie toegepast. Ik denk dat ik toen had moeten doorzetten, maar kan me niet meer herinneren waarom dat niet is gebeurd of gelukt.

Wat ik nu doe is deels gebaseerd op wat ik in dit boek heb gelezen. Het heeft te maken met je reptielenbrein en hoe je dat kan negeren. Tevens probeer ik minder restrictief te eten en mezelf goed te voeden en ook af en toe te trakteren. Zoals ik gisteren al aangaf lijkt dat nu te lukken.

Ik merkte vanmorgen na het ontbijt, een kom havermoutpap met appel en bramen, dat ik vol zat. Vaak heb ik na het ontbijt nog trek omdat ik de avond ervoor al te weinig heb gegeten. Gisteravond had ik heel lekker gekookt, een pan gebakken groentjes met quinoa, en daar een bord vol van genomen. Het restje in de pan heb ik ook nog opgegeten. En  daardoor was er geen sprake van eetbuidrang, het idee een eetbui te hebben staat me nu zelfs tegen. Dat kan morgen weer anders zijn, dus ik blijf op mijn hoede en ik juich nog niet. 

Vandaag was er een collega jarig, zij werd veertig en trakteerde taart. Er was een red velvet taart, een chocolademousse taart en een mokkataart. Ik had er in de ochtend geen trek ik, in de middag ook niet dus heb ik niet genomen. Vaak heb ik dan bij zulke traktaties wel trek en neem ik niet. Nu heb ik goed naar mezelf geluisterd en mocht ik het nemen maar had ik er echt geen behoefte aan. 

De aanmoedigingen en complimenten die ik in de reacties krijg helpen ook. Ik wil niemand, maar vooral mezelf niet, teleurstellen. En zo'n regeltje onderaan mijn tekst met het aantal eetbuivrije dagen is net dat extra zetje om door te gaan.

dagen aaneengesloten eetbuivrij: 10

maandag 28 maart 2022

maandag 28 maart 2022 - meer vrijheid met eten

Ik heb al ruim een week geen eetbuien gehad. In deze periode heb ik redelijk normaal gegeten en heb ik iets minder restrictief gegeten. Met name 's avonds heb ik gegeten naar behoefte. Een paar keer heb ik bijvoorbeeld extra opgeschept omdat ik nog trek had en omdat ik het lekker vond, Ook wat meer lekkers gegeten, een paaseitje hier en een dropje daar. Mijn lunchsalade gepimpt met een gekookt eitje of wat avocado. En op zaterdag een enorme kom roomijs met advocaat en slagroom, gewoon omdat ik daar zin in had!

Vanmorgen gaf de weegschaal mijn normale gewicht aan. Voor mij is dat prettig want dit betekent dat ik dus best wat extra's kan eten en dan niet de volgende dag veranderd ben in een kamerolifantje, my worst nightmare! Het gevoel wat meer vrijheid met eten te hebben is heerlijk. Ik zal proberen om dit nu langzaam uit te breiden zodat ik niet alleen bij het avondeten meer flexibiliteit heb maar ook bij het ontbijt, de lunch en de tussendoortjes. 

Het is logisch dat ik niet ben aangekomen of ben afgevallen. Tijdens een eetbui neem ik heel veel calorieën tot me. Die lijn ik er de dagen erna weer af en zo kom ik altijd weer uit rond hetzelfde gewicht. Maar als ik geen eetbui heb, en af en toe wat lekkers neem of wat meer eet dan hoef ik er helemaal niets vanaf te lijnen. Dan blijft mijn gewicht stabiel zonder al dat gedoe. En ook zonder de boosheid, de walging, de frustratie, de buikpijn en het slechte slapen. Simpel nietwaar?

Als het zo simpel was had ik hier niet al jaren last van, maar de wetenschap na een week, het schrijven erover én het tellen van de dagen en dat in mijn blog vermelden, dragen er nu wel toe bij dat ik met meer optimisme verder ga met mijn strijd tegen de eetstoornis.

dagen aaneengesloten eetbuivrij: 9

zondag 27 maart 2022

zondag 27 maart 2022 - vitamine D

Een aantal jaren geleden had ik een ernstig vitamine D tekort.  Ik wist dit niet maar in die periode verloor ik wel vrij snel mijn evenwicht, viel ik een paar keer met de fiets en had ik  moeite met concentreren. Het viel samen met mijn burn-out. De concentratieklachten konden ook daarmee te maken hebben.

Nadat bloedonderzoek uitwees dat ik een ernstig tekort had kreeg ik een kuur. En nog steeds 'krijg' ik ampullen waarvan ik er trouw maandelijks twee neem. Vallen met de fiets en struikelen is nu verleden tijd. Ook kan ik me weer beter concentreren. Of dat puur door de vitamine D komt weet ik niet, maar prettig is het wel.

Zodra het zonnetje schijnt en het de temperatuur lekker genoeg is pak ik een stoel en installeer ik me op ons terras. In deze tijd van het jaar, en ook in april en mei, is het nog niet te warm en kan ik zonder bescherming wat zon pakken. Voor een beetje kleur op het bleke gelaat en de broodnodige vitamine D. 

Ik ben geen arts en ik heb ook geen onderzoek gedaan naar vitamine D, maar wel met mijn huisarts hierover gesproken. Ook op het Internet heb ik diverse betrouwbare bronnen uit binnen- en buitenland geraadpleegd en gelezen dat vrouwen van 50 en ouder die in het westen wonen een risico lopen op een tekort. Er is een behoorlijke lijst met klachten die bij een tekort kunnen ontstaan. Ik zorg er daarom nu voor dat mijn vitamine D niveau op pijl blijf. Het voorjaarzonnetje kan daarbij helpen. (In overleg met mijn huisarts heb ik jaarlijks een bloedonderzoek om te kijken of ik geen tekorten heb, dit in verband met mijn eetgestoorde eetpatroon.)

Ik heb een heerlijk ontspannen dag gehad vandaag. Na mijn rondje sportschool nog even lekker vers zuurdesembrood gehaald voor bij de soep die we vanavond hebben gegeten. Daarna zitten lezen in het zonnetje en verder vrij weinig gedaan. Uitgerust en daarmee klaar voor de nieuwe werkweek!

dagen aaneengesloten eetbuivrij: 8


 

zaterdag 26 maart 2022

zaterdag 26 maart 2022 - compliment

Complimenten geven doe ik graag en vaak. Collega's, vrienden en vriendinnen, maar ook wildvreemden op straat of in een winkel krijgen van mij een compliment. Vandaag nog zag ik een mevrouw met een heel mooie jurk die haar erg goed stond. Ik zeg in in het voorbij gaan 'Mevrouw, wat een mooie jurk, hij staat u goed!" Zij reageerde, net als de meeste mensen op zo'n compliment,  met een grote glimlach en een dank je wel.

Ik geef mezelf nooit een compliment. Ik vind het normaal wanneer ik iets goed doe, ik er leuk uitzie, iets lekkers heb gemaakt, iemand blij heb gemaakt of wat dan ook. Vandaag maak ik daar een uitzondering op.

Ik heb een topdag gehad! Ik ging vanmorgen naar de sportschool. Ik heb vandaag twee wassen gedraaid, buiten gedroogd en weer in de kast gelegd. Ik heb op de fiets wat boodschappen gedaan bij diverse supers en de boekenwinkel. Omdat ik de hele dag en avond alleen thuis was heb ik een lekker bord met nog wat kliekjes en lekkere salade gemaakt. Als nagerecht heb ik een grote kom vanilleroomijs met advocaat en slagroom gegeten. Ik had mezelf dit beloofd en heb er van genoten. En het fijne was dat het genoeg was. Ik hoefde niet nog meer, kreeg geen zin in een eetbui en zal comfortabel vol. Ik heb nog een beker thee gedronken en aan het eind van de avond nam ik nog een mandarijntje en een bakje kwark.  Geen eetbui en dat verdient een compliment!

Morgen sta ik daardoor fris en fit op, ondanks een uur minder slaap, want de wekker gaat gewoon om half 8. Gelukkig heb ik nooit last van de overgang van winter- naar zomertijd. Het enige nadeel dat ik ervaar is dat ik weer even in het donker naar school fiets. Maar dat duurt gelukkig ook niet heel lang.  

dagen eetbuivrij: 7

vrijdag 25 maart 2022

vrijdag 25 maart 2022 - nu wordt het spannend

Ik heb wel eens gelezen en gezien (oa in House of Cards) dat mensen die lid worden van de AA om van hun alcoholverslaving af te komen een penning krijgen wanneer ze x-aantal dagen geen alcohol hebben gedronken. Onder elkaar kunnen ze dan in een gesprek zeggen dat ze al zoveel penningen hebben, de ander weet dan hoe lang iemand al 'on the wagon is'.  Ik ben ook aan het tellen, misschien moet ik mezelf na 100 eetbuivrije dagen ook iets geven. Maar voorlopig is dat nog niet zo ver, vandaag pas dag 6.

Om de vijf tot tien dagen heb ik een eetbui. Meestal als ik alleen ben, maar ben ik niet alleen en is de drang erg groot dan lukt het me ook wel om stiekem te eten. Ik vind wel een manier, tot nu toe is dat nooit een probleem geweest. Het is alleen makkelijker in mijn eentje.

Mijn laatste eetbui was vorige week zaterdag. Dat was er eentje die al was begonnen op donderdagavond. Ik was er na zaterdag zo klaar mee, walgde van mezelf en was boos op mezelf. Ondanks alle goede voornemens was het weer niet gelukt en startte ik een nieuwe poging om normaler te eten. 

Tot nu toe gaat dat goed. Maar zo af en toe heb ik eetbuidrang. Niet raar natuurlijk wanneer je bedenkt dat mijn reptielenbrein al jaren weet dat er na een periode van schaarste een moment van overvloed komt. En normaliter zou dat moment er nu al zijn of bijna zijn. Maar ik wil dit  niet meer! Hoe voorkom ik dat ik voor de bijl ga? 

Wat voor tips en trucs heb ik in de afgelopen jaren gekregen en geleerd om het anders te doen? Een paar voorbeelden:

  • Ik moet voldoende eten, restrictief eten leidt tot eetbuien;
  • Ik moet af en toe ook lekkere 'ongezonde' dingen eten, daar is niets mis mee;
  • Ik moet afleiding zoeken want eetbuidrang gaat voorbij;
  • Ik moet hulp inschakelen / aan T. vertellen dat ik eetbuidrang heb zodat hij mij kan steunen bij het uitzitten van de drang.

Wat heb ik vandaag gedaan?
  • Ik maakte mijn lunchsalade extra lekker met een gekookt eitje;
  • Ik at twee paaseitjes uit de schaal op de lunchtafel op school;
  • Ik had een paar klussen te doen op school waar ik al mijn aandacht bij nodig had, ik nam me voor om die klussen af te maken en dat is gelukt, dit zorgde voor afleiding en gaf voldoening;
  • Ik maakte voor mezelf een hele lekkere kom met noedels, groente en satésaus;
  • Ik nam een mini Mars bij de thee 's avonds;
  • Ik beloofde mezelf een ijscoupe met advocaat en slagroom op zaterdagavond.

En dit werkte!

dagen eetbuivrij: 6


donderdag 24 maart 2022

donderdag 24 maart 2022 - wie oh wie?

Als beginnend blogger (in juli 2021 begonnen) heb ik nog niet heel veel lezers. De aantallen die anderen per week, maand of per blogpost op hun site krijgen zijn nog toekomstmuziek voor mij. Nu is dat voor mij niet de reden waarom ik schrijf. Toch ben ik wel nieuwsgierig. Waarom lezen mensen bepaalde verhalen wel en andere niet en wie zijn deze mensen dan?

Ik heb een klein clubje volgers die ook zeer regelmatig reageren. Maar er is ook een groepje mensen die mijn verhalen lezen en nooit reageren. Ik heb geen idee wie dit zijn. Wat ik wel weet is dat sommige van mijn verhalen 200% meer lezers krijgen dan andere verhalen. Meestal zijn dit posts waarin ik iets vertel over mijn eetstoornis of eetstoornissen in het algemeen. 

De weekoverzichten van onze maaltijden werden het minst bekeken, ik ben er daarom ook mee gestopt. Dat soort teksten en lijstjes laat ik over aan de foodies, daar zijn er al genoeg van. De vragen op vrijdag werden wel veel bekeken maar daar vond ik zelf niet zo veel meer aan en dus ook mee gestopt.

Ik probeer dagelijks iets te schrijven. De inhoud van deze stukjes varieert. Het kan gaan over mijn werk of wat ik heb gedaan op een vrije dag. Maar veel gaat ook over hoe ik bezig ben met eten. En deze stukjes trekken dus veel lezers. 

Ik vermoed dat de meeste lezers vrouwen zijn, in mijn leeftijdscategorie en ouder. Er zitten enkele mannen tussen en natuurlijk ook jongeren. Een paar van mijn vriendinnen weten van het bestaan van dit blog, zij lezen ook af en toe. Zouden er nog meer mensen zijn die mij persoonlijk kennen en deze blog ontdekt hebben? Als ze er al zijn hebben ze me dat nooit gezegd. Doet er verder ook niet toe. Ik loop er niet mee te koop, maar het is ook geen geheim. 

Toch even een eetdingetje. T. heeft vandaag shoarma gemaakt, van kipdijtjes.  Met knoflooksaus. Voor mij een beetje in de categorie 'fear food' maar het was op mijn verzoek en ik heb het met veel smaak gegeten. Ik hoefde vandaag namelijk niet extrasupergezond te eten om een eetbui goed te maken, ik mocht van mijn eetstoornisbrein gewoon alles eten, fijn is dat!

dagen eetbuivrij: 5

woensdag 23 maart 2022

woensdag 23 maart 2022 - weegdrang en eetbuidrang

Wel wegen, niet wegen, wel wegen, niet wegen. Zo lag ik het laatste kwartiertje vanmorgen in bed. Ik heb maandag niet op de weegschaal gestaan want ik durfde het niet aan na mijn meerdaagse eetbui van een paar dagen eerder. Vandaag was ik ook nog bang dat ik me wezenloos zou schrikken van de cijfers op de weegschaal. 

Maar de drang was zo groot dat ik, eenmaal uit bed, besloot om de stap te wagen. Gelukkig viel het mee. Ik was wel zwaarder dan een week eerder, maar geen kilo's, slechts een paar ons. En die kan ik hebben, zowel lichamelijk (duh!) als geestelijk. 

Zodra ik weet dat de schade van de eetbui meevalt, die extra paar ons zijn er volgende maandag weer af als ik normaal blijf eten, dan geef ik daarmee de eetbuidrang ook weer vrij spel.  De consequenties van een eetbui hebben kennelijk niet zo heel veel impact op mijn gewicht. Als ik een week eet volgens mijn eetregels kan ik best een keer een eetbui hebben. Denk ik dit echt? Of denkt mijn eetstoornis dit?

Ik wil geen eetbuien meer, ook niet wanneer ze maar weinig impact hebben op mijn gewicht. Ik heb er tenslotte op andere manieren wel veel last van. Ik slaap slecht, ik moet daarna sporten, ik moet weer eten volgens mijn regels, ik moet .... ik moet .... ik moet. En daar word ik nou zo moe van.

De eetbuidrang was vandaag een beetje aanwezig. Meestal duurt het zo'n vier tot acht dagen na de laatste eetbui voor ik eraan toegeef. Vandaag was ik na het eten alleen thuis, hét moment om toch die laatste halve liter slagroomijs op te maken. Hét moment om nog een heleboel chocoladepaaseitjes te eten. En ik kan vast nog wel wat bedenken .... mini Magnums, dropjes, winegums, ontbijtkoek, vla.....

Maar ik heb er niet aan toegegeven. Ik heb een paaseitje en een blokje fudge bij de thee genomen, en wat later op de avond nog een bakje kwark en een mandarijn. De eetbuidrang ging voorbij.

dagen eetbuivrij: 4

dinsdag 22 maart 2022

dinsdag 22 maart 2022 - een dag op mijn werk

Je zou haast gaan denken dat ik met niets anders bezig ben dan met eten. Gelukkig is dat niet zo. Ik ben ook aan het werk en doe dat met veel plezier. Wanneer ik lekker bezig ben met mijn administratie, of met het voeren van gesprekken dan staat mijn eetstoornis gewoon uit. Doet niet mee, is even niet aanwezig.

Vandaag heb ik een hele productieve dag op school gehad en zelfs iets nieuws geleerd. Ik begeleid de gesprekken met een groep van 34 studenten die allemaal vertraging met hun studie opgelopen hebben. Deels door de coronapandemie, deels door hun eigen toedoen.

Deze groep krijg extra begeleiding en tijd om de opleiding af te ronden. Ik heb iedere maand studievoortgangsgesprekken met ze en zo houdt de school vinger aan de pols. Gaat het niet goed dan kan er tijdig worden ingegrepen. Dat kan zijn dat er een jongerenwerken wordt ingeschakeld, of een Leerplichtambtenaar, of een docent of een stagebegeleider, er zijn diverse mogelijkheden. 

De Leerplichtambtenaar komt in beeld wanneer de student niet naar school komt. De student wordt dan uitgenodigd voor een gesprek op kantoor. De jongerenwerken kan op huisbezoek gaan wanneer we geen contact krijgen en met de student in gesprek gaan over de reden van afwezigheid. Bij vragen over lesstof zijn de docenten aan zet. Vragen over stage gaan richting de stagebegeleider.

Volgende week, en de week erop is er weer een ronde gesprekken. Iedereen krijgt hiervoor per mail maar ook per gewone post een uitnodiging. Om dit te organiseren moet ik tijdsblokken reserveren in mijn agenda, en de agenda van een collega die de gesprekken samen met mij voert. 

Ook moeten er uitnodigingen komen. Vandaag heb ik van een collega van de administratie geleerd hoe ik een adressenlijst, met datum en tijd, kan toevoegen in een Word document met de inhoud van de brief. Vroeger, lang geleden toen ik nog een kantoorbaan had, deed ik dit vaak. Het gaat nu iets anders, maar nog steeds is het niet moeilijk als je weet hoe. En dat weet ik nu.

Lekker gewerkt vandaag en verder geen bijzonderheden.


dagen eetbuivrij: 3


maandag 21 maart 2022

maandag 21 maart 2022 - mag 't een onsje meer zijn?

Op mijn verhaal van gisteren kreeg ik een aantal reacties waaronder een van een vaste lezeres, Lot.

Het ging over een kilo zwaarder wegen en Lot reageerde als volgt:

"De kilo MAG er toch aan blijven? Je zegt zelf dat je snel op ondergewicht kan zitten, DUS laat die kilo zitten. Eerste stap naar.....

Wat is er speciaal moeilijk aan, die ene kilo is goed voor je lichaam en totale gezondheid, je ziet hem niet zitten want het als het volume van je eetbui uit je darmen is zijn de opgeblazen buik en maag weer weg en voel je je weer prettiger. Is het het idee dat die kilo te zien is? "

Ik vind het erg ingewikkeld om uit te leggen wat het precies is en waarom ik zo panisch word als ik voel  of denk dat ik zwaarder ben. Ik (of is het mijn eetstoornis?) zie een kilo als vier pakjes roomboter die over mijn dijen, billen en buik zijn uitgesmeerd. 

Mijn gezonde deel heeft daar geen moeite mee, vindt het zelfs wel mooi staan om iets meer vorm te hebben, bovendien zit het lekker op een houten stoel of bank en in bad. 

Maar zodra ik het gewicht op de weegschaal zie slaat de paniek toe en moet ik van mijn ongezonde deel (daar waar de eetstoornis woont) meteen terug naar zo restrictief mogelijk eten, geen lekkers en geen extraatjes. Liefst ook zoveel mogelijk bewegen dus op het werk met de trap en achter het bureau staan in plaats van zitten. 

En ja Lot, die ene kilo zou een stap in de goede, gezonde richting zijn......luisterde ik maar naar mijn gezonde ik en naar de welgemeende en goede raad van anderen!

dagen eetbuivrij: 2

zondag 20 maart 2022

zondag 20 maart 2022 - eetbuien vervolg

Wie mij een beetje kent weet dat ik vanmorgen naar de sportschool ben gegaan. Daar had ik helemaal geen zin in, maar niet gaan zou betekenen dat de meerdaagse eetbui ook vandaag nog door zou gaan. De enige manier - voor mij, op dit moment - is een rondje sportschool. Dat voelt alsof ik mijn eigen  'reset' knop heb omgezet, terug naar fabrieksinstellingen, beginnen met een schone lei.

Toch stak ook vandaag nog het eetbuimonster af en toe de kop op, riep mij om pas morgen weer normaal te gaan eten. Tenslotte is het morgen maandag en start er een nieuwe week. Ook is het morgen 21 maart en start de lente. Allemaal goede redenen waarom mijn eetstoornis morgen pas wil beginnen. Bovendien staat er nog een halve liter slagroomijs in de vriezer en die moet eigenlijk ook op, staat anders alleen maar in de weg en kan een verleiding worden later in week.

De luide stem om vandaag dus nog even door te bingen werd gelukkig na de lunch wat zwakker. Ik bedacht me dat ik behoefte had aan een goede nachtrust omdat ik morgen naar school moet. Wat ook meespeelde is dat ik me vandaag voelde alsof ik tien kilo zwaarder was dan aan het begin van de week. Ik kon het ook duidelijk zien! Mijn bovenbenen waren dikker, mijn buik bolde op en ook mijn gezicht was voller. Eetstoornis zei tegen me dat een kilo meer dan ook niet uitmaakte, maar ik weet wat ik ervoor moet doen om die kilo kwijt te raken.

En wat hoorde ik Eetstoornis nog meer zeggen? Dat we bruinebonensoep eten, door T. gemaakt en dus met spek en rookworst. Dus ook weer een rare eetdag met eten waar ik niet heel erg blij van word.  Ik heb nog even met het idee gespeeld om zelf wat te eten te maken met veel groente en weinig anders. Maar heb dat niet gedaan. 

Het feit dat het vandaag goed is gegaan betekent dat het morgen en overmorgen ook weer goed zal gaan. Het werkt namelijk altijd zo. Zeker wanneer ik het gevoel heb zwaarder te zijn (en dat niet door de weegschaal durf te laten bevestigen) en me pas weer goed voel als ik me lichter voel.  Spannend wordt het wanneer T. niet thuis is of beneden zit en ik alleen ben na het eten. Dat zal deze week vast nog een keer gebeuren, vrijdag waarschijnlijk, en daar moet ik dan op voorbereid zijn. 

Maar voor nu heb ik Eetbuimonster buiten de deur gezet en de rest van de dag andere dingen gedaan om wat afleiding te hebben.  Geen 'laatste avondmaal' eetbui voor mij vandaag!

dagen eetbuivrij: 1

zondag 20 maart 2022 - eetbuien

Ik ben deze blog vorig jaar begonnen omdat ik mijn eetstoornis in kaart wilde brengen, er beter mee omgaan, er anderen over informeren om wat begrip te kweken en om mijn frustraties van me af te schrijven.

Ik ben een beetje van dat pad afgeweken door ook andere dingen te gaan schrijven. Is leuk om te doen, en ook leuk om te lezen heb ik begrepen. Maar niet helpend. Het heeft tot nu toe nog niets gedaan aan mijn eetgestoorde gedrag. Ik doe soms mijn best, soms niet, ik schrijf dat soms op, soms niet. Ik steek steeds mijn kop in het zand en heb het er liever niet over. 

Maar vandaag heb ik het er toch maar wel over.  Donderdagavond had ik mijn eerste eetbui. Deze was niet heel groot, als het een kledingmaat zou zijn zou ik het een L noemen. Op vrijdagochtend bij het ontbijt wist ik al dat het niet zou stoppen na donderdagavond. Onderweg naar school eetbui-eten gekocht en op school lag er ook nog wat chocolade in mijn kast en tijdens de pauze was er taart. Daar was veel van over dus einde van de werkdag nog een stuk. Thuis ging het door en was ik al zo vol dat ik niet ben gaan sporten. En dat wil wat zeggen! Deze eetbuidag krijgt een XXL.

Gisteren dacht ik dat het wel  over zou zijn maar toen ik terugkwam van de sportschool en mijn koffie en boterham met pindakaas at wist ik meteen dat ook deze dag geen eetbui-vrije dag zou worden. We hadden 's avonds een etentje bij vrienden en daarmee was de dag al in de war geschopt wat eten betreft. Ook had ik beloofd een dessert mee te nemen en dan kan ik natuurlijk niet met een pak magere yoghurt aankomen! Daarmee was gisteren een eetbuidag XL.

En vanaf vandaag ga ik dus weer proberen om er  mee te stoppen, het is niet voor het eerst in de afgelopen 15 jaar dat ik mezelf dit voorneem, dus een erg goede ervaring met dit voornemen heb ik niet. Toch blijf ik het doen. Ik weet dat het niets met wilskracht of doorzettingsvermogen te maken heeft. Dat het wel te maken heeft met mezelf goed voeden, lief zijn voor mezelf en goed voor mezelf zorgen.  

Voornemen is ook om hier dagelijks een klein verslagje te plaatsen van mijn miljoenste poging normaal te eten en geen eetbuien meer te hebben. Wordt dus vervolgd.... misschien vandaag al. 

 

donderdag 17 maart 2022

wat je nooit zal weten over Mevrouw Niekje

Zondagmiddag, vaak het moment waarop ik deze blog schrijf. Ik zet de vijf vragen klaar en begin. Soms is de tekst meteen af, soms ben ik nog de hele week aan het strepen en schaven. 

Deze week wilde het maar niet lukken. De vijf vragen van de lijst die aan de beurt waren vond ik niet geschikt. De volgende vijf vragen ook niet. Inmiddels had ik van de duizend vragen er al meer dan honderd overgeslagen. 

Ook kreeg ik het nog druk op het werk met een vergadering buiten de deur tot laat, veel administratief werk na een aantal voortgangsgesprekken met studenten, een lastig schorsingsgesprek met een student en haar ouders en ook nog een voorlichtingsmiddag. Thuis had ik geen zin meer om achter de computer te duiken maar meer zin om televisie te kijken. We hebben nu naast Netflix ook een abonnement op HBO Max en daar staan wat series op die ik leuk vind en waarbij ik niet hoef na te denken. Prima om even te ontspannen!

Om een lang verhaal kort te maken: ik heb besloten om niet meer verder te gaan met deze vaste rubriek op vrijdagochtend. Ik blijf wel bloggen maar met iets minder regelmaat dan ik tot nu toe gedaan heb.

Morgenochtend dus geen 5 vragen. Goed weekend alvast!


dinsdag 15 maart 2022

dinsdag 15 maart 2022 - kleding en een eetstoornis

Gisteren las ik op Instagram een tekst van een medewerker van Proud2Bme over kleding en een eetstoornis (Proud2Bme). Kleding kan inderdaad een probleem zijn wanneer je een eetstoornis hebt. Ik kan daar over meepraten. Wat ik hier vertel zijn mijn eigen ideeën en ervaring, niets is gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek.

Vaak wordt gedacht dat meisje en vrouwen, en in mindere mate ook jongens en mannen met een eetstoornis, graag slank of dun willen zijn. En dat als ze slank of dun zijn dat ze dit dan willen laten zien aan de rest van de wereld. Kijk mij eens mooi slank zijn! Niets is minder waar. Als je een eetstoornis hebt en je hebt ondergewicht (volgens de BMI schaal) dan spelen er hele andere dingen dan uiterlijk vertoon een grote rol. 

Ik draag niet graag hele strakke kleding, of kleding die mij er nog dunner doet uitzien dan ik al ben. Ik heb een skinny jeans die ik niet meer draag want ik zie er niet uit in die broek. Met mijn lengte van 1.88 m en een gewicht wat net geen ondergewicht is ben ik de bekende 'draadnagel' zonder voor- of achterkant. Ik heb een aantal jurkjes die wel een beetje aan mijn lichaam aansluiten, die draag ik alleen maar in de winter met een wollen vest en maillot, zodat het niet opvalt dat ik zo dun ben. Dat dat niet werkt weet ik, maar voor mijn gevoel zie ik er dan minder dun uit. Ik draag ook geen oversized kleding want dat staat ook niet echt mooi, dan lijkt het net alsof mijn kleding te groot is. 

Zwemmen deed ik vroeger graag. Ik speelde waterpolo en deed aan wedstrijdzwemmen. De hele dag in badpak in het zwembad rondhangen tijdens toernooien vond ik geen probleem. Ik droeg wel eens een badjas of sloeg een handdoek om mijn middel, maar dat was niet om mijn lichaam te verbergen maar omdat het soms wel even lekker was om warm te blijven, of wanneer ik naar de kantine ging om iets te kopen. 

Ik was zo'n 15 tot 18 kilo zwaarder dan ik nu ben. Niet dik, maar flink en flink gespierd door al het sporten. Ik was niet trots op mijn lichaam, maar ook niet echt ontevreden, ook al deed ik toen ook wel eens een halfslachtige poging om af te vallen. 

Nu ga ik nooit meer zwemmen dus is dit niet aan de orde. Maar ik houd wel van de sauna en nu dat weer kan heb ik daar ook veel zin in. Maar daar vind ik het nu niet meer prettig om de hele tijd bloot rond te lopen en sla ik altijd een handdoek om of trek ik mijn badjas aan als ik van de ene plek naar de andere loop. Ik ben echt niet zo blij met mijn lijf, ondanks het feit dat ik niet wil aankomen. 

Kleding kopen is er voor mij, met mijn slanke lijn, niet makkelijker op geworden. Bij een speciaalzaak voor lange vrouwen lukt het nog wel, maar verder moet ik lang zoeken voordat ik iets vind in maat S of XS met de juiste lengte. Mijn nieuwe jasjes zijn iets te ruim maar dat is tegenwoordig niet heel erg. De mouwen net iets te kort en het lijfje goed, want het zijn lange colberts. Bij mij valt de lengte dan normaal uit. Als ik wat meer gewicht zou hebben zou het allemaal net iets mooier passen. 

Voor mij niet genoeg reden om aan te komen, of misschien voor mij wel, maar niet voor mijn eetstoornis. Mijn gezonde brein en de eetstoornis zijn constant aan het bakkeleien en nog steeds delft mijn gezonde ik het onderspit!


maandag 14 maart 2022

eetoverzicht week 10

Weer een lekkere eetweek. De vriezervoorraad moet opgegeten worden, sommige dingen staan er al vrij lang in. Tijdens een gewone week is iets uit de vriezer halen makkelijk en snel.

maandag:

pasta met ratatouille, sla met komkommer

De ratatouille heb ik deze keer niet in de oven maar in een gietijzeren pan gemaakt. Bij nader inzien was het misschien slimmer geweest om het in de oven te doen,  met de huidige gasprijzen is koken op een gasfornuis een dure grap.

dinsdag:

bloemkool, saucijs met gekarameliseerde uien, aardappelpuree

Bij een aantal supers waren de bloemkolen in de aanbieding. Ik kocht er vorige week al een bij  de Lidl, een hele grote dus daar eten we nog wel een keer van. Plan is om er voor volgende week maandag een mac 'n cheese mee te maken, maar dat kan nog wijzigen.

woensdag:

preisoep, broodje casselerrib, salade met tomaat en komkommer

Dit was een vriezergerecht. Het is een preisoep met aardappel, ui en knoflook. Geen hele gladde gepureerde soep maar eentje waar ik met de stamper doorheen ben gegaan om de grote stukken aardappel wat kleiner te maken. We aten er een broodje en wat sla bij.

donderdag:

pintobonen, rijst, broccoli, salade

Ook een maaltje uit de vriezer, hebben we een aantal weken geleden ook al gegeten en er was toen voldoende voor twee keer.

vrijdag:

wrap met falafel, groente tagine met rijst, ijsbergsla met tomaat, broccoli

Als het klinkt als een bijeengeraapt zooitje dan is een een bijeengeraapt zooitje! Er stond nog wat in de koelkast, er was nog wat in de vriezer en ik  heb het aangevuld met wat verse sla. 

zaterdag:

naar de Chinees

Over dit etentje heb ik gisteravond een blog online gezet.

zondag:

bratkartoffeln, gevulde salade

T. maakte lekkere gebakken aardappels  met spekjes en ui. Ik maakte een grote salade met kropsla, tomaat, komkommer, wortel, rode biet, gegrilde paprika en gegrilde courgette.

Zondagochtend heb ik het eten voor vanavond, een pastagerecht maar geen lasagne, al klaargemaakt. Het staat in de koelkast en moeteen half uurtje de oven in.  We eten  deze week ook nog een keer iets met rookworst en weer een vriezermaaltijd. Op  zaterdag gaan we eten bij vrienden eten.

 

zondag 13 maart 2022

zondag 13 maart 2022 - eten bij de Chinees

In augustus was mijn vader jarig en trakteerde ik hem op een etentje bij de Chinees. We gingen toen naar een restaurant hier in de buurt dat na een langdurige verbouwing en coronasluiting na lange tijd weer open was. Het etentje viel vreselijk tegen. De zaak zat tot aan de nok vol en het personeel liep de benen uit de gat. Toch moesten we ruim een uur wachten op ons eten. Dat viel toen ook nog heel erg tegen.

Toen T. en ik in het najaar jarig waren trakteerde mijn vader ons op een herkansing bij een andere Chinees waar hij wel komt en waar het eten lekker is. Vanwege corona, andere afspraken en ik weet niet wat kwam het er dit weekend pas van.

T. bestelt regelmatig Chinees voor zichzelf, ik eet daar nooit van mee omdat ik het niet zo heel lekker vind. Wanneer we bij een Chinees gaan eten gaan we eigenlijk altijd naar een Chinees op de Kruiskade in Rotterdam, daar waar de Chinezen zelf ook eten. Dat is heel ander eten dan bij de bekende 'Nederlandse' Chinees.

Deze keer gingen we naar een Chinees buiten de grote stad, maar in een dorp. We konden kiezen uit gerechten van de kaart of van het buffet. Mijn vader en zijn partner hebben dat buffet wel eens genomen, maar zij zijn allebei flinke eters. T. en ik eten niet zoveel 's avonds. We besloten dus à la carte te eten.

Ik bestelde Chinese groente met knapperige tofu, daarnaast hadden we ook nog vlees- en kipschotels. De groente waren heerlijk, er zaten o.a. minimaiskolfjes, paprika, ui, broccoli, paddenstoelen en peultjes in. Ik nam het met wat bami en wat nasi. Ik heb ook van de andere gerechten een klein beetje genomen. Ik zat niet te vol en daardoor voelde het ook niet ongemakkelijk en werd er geen eetbui getriggerd.

Ik was overdag best een beetje gespannen vanwege het etentje. Ik had de kaart online bekeken en voor mezelf al een keuze gemaakt. Maar dan nog steeds zeurt er een stemmetje op de achtergrond dat het een rare dag wordt wat eten betreft en dat ik overdag niet teveel mag eten. Maar ik mag 's avonds ook niet teveel eten en wat als ik dat wel doe, krijg ik dan een eetbui? 

Voor mensen die mij inmiddels wat beter kennen omdat ze mijn blog lezen is dit gepieker niet nieuw. Gelukkig kan ik vandaag zeggen dat het allemaal gesmeerd liep. We liepen het restaurant om 18.30 uur binnen en daarna heb ik niet meer op de tijd gelet. Pas toen we na afloop in de auto zaten zag ik dat het 20.30 uur was. Ik heb geen idee hoe laat we begonnen met eten en dat was prima. Ik heb een paar keer opgeschept en ook dat was prima. Ik heb geen toetje genomen omdat ik daar geen trek in had. Thuis heb ik nog wel een mandarijntje gegeten omdat ik zin had in iets zoets. Maar ik heb geen eetbui gehad!

Met deze ervaring, en die van vorige week, heb ik nu al twee keer 'normaal' gegeten bij een etentje. Volgende week zaterdag gaan we bij vrienden thuis eten. Weer een uitdaging, maar ik zie er nu nog niet tegenop. Ik neem het nagerecht mee. Dat maak ik omdat ik dat leuk vind om te doen en omdat onze gastheer en -vrouw dat zelf niet zo leuk vinden om te maken. Dat ik het meeneem is zo gegroeid in de afgelopen 15 jaar en nu rekent iedereen er op. 

Ik denk dat ik een chocolade-kersen-op-kirsch-trifle maak.

vrijdag 11 maart 2022

wat je nog niet wist over Mevrouw Niekje 150 tm 154

 De vragen deze week gaan echt ergens over en zijn niet van die flauwekulvragen. 

150    Hoe onafhankelijk sta ik in het leven?

Laat ik voorop stellen dat ik heel gelukkig samenleef met mijn partner en dat ik hem niet zou willen missen. Mocht er iets gebeuren waardoor wij niet meer samen kunnen (of willen) zijn dan ben ik volledig onafhankelijk. Ik bezit een eigen huis, ik heb een baan en ik verdien ruim voldoende om in mijn eigen levensonderhoud te voorzien. Ik heb een rijbewijs en een auto. Ik kan koken. Ook ben ik best intelligent en zijn er weinig dingen waar ik geen oplossing voor kan bedenken. 

151    Aan welk huisdier heb ik goede herinneringen?

Op een paar wandelende takken na hadden wij vroeger thuis geen huisdieren. Ik heb nooit gevraagd om een hond of een kat en voor zover ik weet heeft mijn broer dat ook niet gedaan. Mijn ouders werkten fulltime, wij gingen iedere dag naar school. Niet ideaal voor hond of kat. De buurman van een vriendinnetje van mij had een volière in zijn tuin, hier hield hij parkieten. Rond mijn 15e wilde ik graag zo'n parkiet en dat mocht van mijn ouders. De kooi met het diertje kwam op mijn kamer te staan. Ik wist niets van vogels en de enige informatie die ik kreeg met betrekking tot de verzorging haalde ik uit een boekje uit de bieb. 

De parkiet, genaamd Dokter Vogel, mocht in mijn kamer zijn kooitje uit en was behoorlijk tam. Hij zat vaak op mijn hoofd als ik huiswerk zat te maken, of bekeek zichzelf uitgebreid in de spiegel. Ik heb geen idee hoe lang ik dit beestje heb gehad, maar op een ochtend lag hij dood op de bodem van het kooitje. Mijn eerste én laatste huisdier. 

 152    Staat er genoeg op mijn spaarrekening?

Ja! En omdat wij zonder kinderen zijn en het allemaal voor onszelf is en we niet sparen voor iets groots is het voor nu meer dan genoeg!

153    Blijf ik altijd wonen waar ik nu woon?

Altijd weet ik niet, maar in ieder geval wel tot aan mijn pensioen/zolang ik werk waar ik nu werk. Ik woon nu op nog geen tien minuten fietsen van mijn werk. Mocht ik nog veranderen van baan dan zal ik zeker niet verder weg dan 45 minuten fietsen gaan werken. Ik wil niet met de auto naar mijn werk. En verhuizen naar een ander huis is niet nodig. Dit is een heerlijk huis! Wanneer mijn werk klaar is zouden we kunnen verhuizen, maar of we dat ook willen tegen die tijd?

154    Ben ik bang voor iemand die ik ken?

Ik heb lang over een antwoord op deze vraag moeten nadenken en ben tot de conclusie gekomen dat er niemand is. Dat is ooit anders geweest. Hier heb ik tot nu toe nog niet over geschreven. In de serie over mijn leven, waar ik aan deel vijf zou moeten beginnen, zou deze persoon voor het eerst op de proppen komen. Wellicht is dat ook waarom ik niet zo'n zin heb om dat deel te schrijven. De periode in mijn leven, vanaf mijn 20e tot en met mijn 29e ,waren jaren waarin ik samenwoonde met mijn toenmalige partner, een man die ik liever niet had gekend. En voor hem ben ik wel bang geweest, maar gelukkig nu niet meer. De kans dat ik hem tegenkom is erg klein, terwijl ik geen flauw idee heb waar hij woont. Wat ik wel weet is dat het niet in Nederland is!

Wat een cliffhanger het antwoord op deze laatste vraag!  Er komt nog een keer een blog waarin ik hier wat meer over zal vertellen. 


woensdag 9 maart 2022

woensdag 9 maart 2022 - minder vlees eten en een eetstoornis

In mijn jeugd at ik bijna dagelijks vlees, was een maaltijd niet compleet zonder vlees.  Een gehaktbal, een kipfilet, stoofpot met hamlappen, suddervlees en hachee en soms bewerkte producten zoals saucijsjes of een blinde vink, We aten ook wel eens vleesloos natuurlijk, maar dat was destijds geen keuze uit gezondheids- of milieu-overwegingen, dan paste het gewoon niet bij de maaltijd. Ook toen ik voor mezelf ging zorgen at ik bij veel gerechten vlees. Ik had destijds ook geen groot repertoire aan recepten zonder vlees. Minder vlees eten was eind jaren tachtig, begin jaren negentig ook niet 'in'. Er waren natuurlijk wel vegetariërs, meestal werden deze mensen geitenwollensokkentypes genoemd, van veganisten had nog bijna niemand gehoord.

Veel mensen die een eetstoornis hebben laten steeds meer calorierijke voedingsmiddelen weg uit hun dieet.  Ook ik ben op een gegeven moment minder vlees gaan eten. Dat is begonnen toen ik met een boekje van de Weight Watchers in de hand ging lijnen. Ik ging punten tellen en al snel bleek dat vlees veel punten kostte. Dus in plaats van een hele gehaktbal nam ik dan een halve. Of ik at een stukje van een kipfilet en gaf T. de rest. Ik ging ook minder vlees verwerken in gerechten en zo kwam er chili sin carne op tafel en maakte ik alleen nog maar groentelasagne. 

Na verloop van tijd merkte ik dat de smaak van vlees mij een beetje tegen ging staan. Er zijn vleesgerechten, zoals stoofvlees of hachee, die ik nog lekker vind, maar dat komt dan voornamelijk door de saus/jus die erbij komt. Een stukje gegrilde kip of een klein gehaktballetje lust ik ook nog wel. En dat is het wel.

15 Jaar geleden kwam ik er achter dat ik een ernstig vitamine B12 tekort had. Dit krijg ik nu maandelijks via een injectie in mijn achterwerk toegediend. Gelukkig hoef ik hier niet voor naar de huisartsenpraktijk maar heeft T. van onze huisarts geleerd hoe hij dit moet doen. Daarnaast wam ik er een paar jaar geleden achter dat ik ook een ernstig vitamine D tekort had. Dit wordt opgelost door 2 ampullen per maand.

Had ik dan klachten? Ja, het B12 tekort betekende dat ik constant vermoeid was. Ik was al moe als ik net was opgestaan! Het vitamine D tekort kwam aan het licht tijdens een algemeen bloedonderzoek. Als gevolg van dit tekort was ik een paar keer lelijk met de fiets gevallen omdat ik mijn evenwicht niet kon bewaren en ook kon ik mij slecht concentreren. Doordat deze vitaminebehoeften weer op peil zijn heb ik deze klachten niet meer.

Waren deze klachten veroorzaakt doordat ik minder vlees ben gaan eten? Dat is lastig aan te tonen. Wat ik wel weet is dat ik, door mijn eetgestoorde gedrag, goed in de gaten moet houden of ik alle vitaminen en mineralen die nodig zijn binnen krijg. Ook al zie je het niet aan mij, of aan anderen met een eetprobleem, een eetstoornis is wel degelijk een ziekte die zowel geestelijk als lichamelijk zijn sporen nalaat!


dinsdag 8 maart 2022

dinsdag 8 maart 2022 - week zonder vlees en zuivel

Het zal niemand ontgaan zijn dat er deze week is uitgeroepen tot Nationale Week Zonder Vlees en Zuivel. Wij doen er niet aan mee. We eten al jaren steeds minder vlees en onze zuivelconsumptie valt over het algemeen wel mee. T. drink geen gewone melk meer maar havermelk. Wel drinkt hij nog karnemelk. Ik gebruik een beetje melk in mijn havermoutpap en ik eet kwark en yoghurt. Beiden eten we ook kaas, maar niet heel veel.

Op de blog Zuinigaan is nu een discussie gaande in de reacties over vleesvervangers. Aaf vindt ze lekker dus eet zij ze graag. Er zijn mensen die ze niet eten omdat ze niet erg gezond zijn vanwege de grote hoeveelheden zout en suiker en vet. Het is dan in ieder geval geen dierlijk vet.

Ik eet geen vleesvervangers omdat ik ze niet lekker vind. Ik vind ze te hoog op smaak, dat ben ik niet gewend. Wanneer wij vlees eten (toen en nu) zijn dit bijna nooit bewerkte vleesproducten. Een saucijsje is het enige bewerkte vleesproduct dat we af en toe eten. Ik heb geluk dat ik alle peulvruchten lekker vind. Ook lust ik graag tofu en tempeh. 

Vis eten we ook af en toe, ik heb nog nooit een nep-visproduct gegeten dus ik zou  niet weten of deze wel lekker zijn.

Ik denk wel dat het helpt om de vleesconsumptie terug te dringen door een ruim aanbod vegetarische en vegan vlees- en visvervangers aan te bieden. Veel mensen vinden namelijk hun maaltijd niet compleet zonder.

Voor ons was het een kwestie van anders gaan koken. Met wat experimenteren en recepten zoeken op het internet kom je een heel end. Ik vind het ook leuk om steeds meer nieuwe, vlees- en visloze gerechten te kunnen maken. Maar ook dat is niet voor iedereen weggelegd, je moet koken dan wel een beetje leuk vinden.

Zuivel vind ik veel lastiger, alle plantaardige vervangers die ik tot nu toe heb geprobeerd vond ik erg tegenvallen. Misschien omdat ik ze altijd puur eet en niet met smaakjes of fruit of andere toevoegingen? Of is het een kwestie van wennen en moet ik het wat vaker eten om de smaak te waarderen.

Zo'n nationale week is niet voor ons, maar ik vind het initiatief wel goed, veel mensen zullen nu misschien wel op een andere manier naar hun eetpatroon kijken.




maandag 7 maart 2022 - weer aan het werk

Deze blog ben ik vergeten online te zetten gisteren! 

De eerste schooldag na de voorjaarsvakantie zit er al weer op. Was geen drukke dag, ik gaf twee uur les en er was een vergadering van een half uur. 

Mijn les liep lekker en tijdens de vergadering moesten er wat knopen doorgehakt worden omtrent een student die niet meer naar school komt. In mijn functie ben ik nauw betrokken bij trajecten van leerplichtigen. Onze school schrijft nooit zomaar iemand uit, er moet altijd een goed vervolgtraject worden uitgestippeld. Mijn rol hierin is alle partijen die iets kunnen betekenen bij elkaar brengen zodat de student de juiste uitstroombegeleiding krijgt en niet onder de radar verdwijnt. Betrokken partijen kunnen zijn de leerplichtambtenaar, een jeugdwerker, ouders, verzorgers, VSV (voortijdig school verlater)- coach, werkplekcoach en nog vele anderen! Het verschilt per student. Soms is eens student zelf bij zo'n breed overleg aanwezig, in dit geval niet. Dan worden er dus beslissingen genomen zonder instemming van een student. Dat lijkt vreemd, maar deze student heeft al drie keer een uitnodiging gehad en is al drie keer niet op komen dagen.

's Middags had ik zogenaamde bureautijd. Dit is tijd die ik in mijn digitale agenda blokkeer om administratieve taken te doen. Vandaag moest ik een aantal brieven in orde maken, een aantal afspraken plannen en de vergaderingen die ik morgen heb voorbereiden. Morgen een volle dag met twee exitgesprekken, overleg met het zorgteam, werkoverleg met mijn leidinggevende en en werkbijeenkomst met het zorgteam om ons protocol met betrekking tot 'gebruik van verslavende middelen' na te lopen en daar waar nodig weer actueel te maken. 

Verder geen spannende dingen vandaag. Na school ben ik natuurlijk nog naar de sportschool gegaan en daarna heb ik voor het eten gezorgd. 

Ik heb geen nieuws gehoord of gezien vandaag, ik ga straks het journaal kijken om te zien hoe de wereld er vandaag, en dan natuurlijk met name in het gebied waar nu oorlog is, voor staat. Het zijn rare tijden. Onze normale dagelijkse dingen gaan gewoon door en niet heel ver hier vandaag zijn mensen in enorme aantallen op zoek naar een veilige plek. Minder dan twee weken geleden hadden ze nog zo'n veilige plek, hun eigen huis. Ik stel me dan voor dat ik met een paar bezittingen hier op stel en sprong weg moet. Waar ga je dan heen en voor hoelang? Wat lijkt me dat verschrikkelijk!


maandag 7 maart 2022

eetoverzicht week 9

Mijn eetoverzicht komt voortaan weer op maadagmorgen om 07.00 uur online.

Deze week was het vakantie en het was een week die bestond uit mooie zonnige dagen. Het voorjaar komt eraan, wat heerlijk!

maandag:

auberginelasagne, salade met tomaat en komkommer

Op zondag maakte ik de lasagne al klaar en deze hoefde ik alleen nog maar in de oven te schuiven. Ik nam wat broccoli erbij en een frisse salade.

dinsdag:

snijbonen, kalfswangen, gekookte aardappelen

Misschien nog niet helemaal in het seizoen deze snijbonen, maar vooruit, ze waren in de aanbieding bij mijn Turkse super. Ik heb geen bonensnijder maar met de mandoline lukte het ook om er scheermesjes van te maken. Dan zijn ze echt het lekkerst. De kalfswangen kwamen uit de vriezer.

woensdag:

Thaise groentesoep, gekookt ei, rijst, atjar

Met een zak groente-afsnijdsels en een stuk gember, een stuk laos en een stengel citroengras een Oosterse bouillon getrokken. Daarna taugé, Chinese kool, paksoi, champignons, prei en paprika toegevoegd en heel even kort laten koken. Gas uit, kokosmelk erbij en dan lekker de rest van de dag laten staan. 's Avonds alleen nog opwarmen, de groente zijn dan nog iets knapperig. 

donderdag;

salade met een wrap

De eerste maaltijdsalade van het jaar! Voor T. maakte ik een bord met salade niçoise. Zelf had ik niet zo'n trek in tonijn, maar wel in feta. Mijn salade bestond uit sla, blokjes zoete aardappel, broccoli, zilveruitjes, gedroogde tomaatjes, gewone tomaat, komkommer, bleekselderij en paprika. Ik kruimelde er feta overheen en at het met een wrap.

vrijdag:

noedels, wokgroente, tempeh en satésaus

zaterdag:

etentje met vrienden: spinaziekikkererwtencurry, kip in kokossaus, pilaurijst, naanbrood, ijsbergsalade met  komkommer, tomaat, rode ui en mango / toetje: citroenroom met gemberkoekjes

zondag:

goodie bowl met restjes van gisteren en wat extra groente


Deze week staan er weer andere lekkere dingen op het menu. We beginnen vanavond met onze Meatfree Monday. Wij doen niet mee aan de Week zonder vlees en zuivel. We eten al zo weinig vlees dat ik dat niet nodig vind. Zuivel zou minder kunnen. Ik heb ooit eens een week plantaardige zuivel gegeten en allerlei verschillende producten geprobeerd. Ik vond het enorm tegenvallen. Misschien had ik langer de tijd moeten nemen om aan de smaak te wennen. Wie weet probeer ik het ooit nog eens. Maar niet deze week.




zondag 6 maart 2022

zondag 6 maart 2022 - reacties van anoniemen

Het etentje gisteravond was erg geslaagd. We hebben heerlijk gegeten, gepraat en gelachen. Ik heb best veel gegeten, meer dan ik normaal 's avonds eet maar ik voelde me daar niet ongemakkelijk bij. Ook tijdens het schrijven van deze eerste blogregels om 08.00 uur vanmorgen  had ik geen slecht gevoel over het eten. Dus er was geen reden om vandaag te compenseren! 

Ik ben zoals gewoonlijk op zondag eerst gaan sporten en ook daar geen langere of zwaardere training, nergens voor nodig. Het helpt dat ik weet dat mijn gewicht vanmorgen goed was. Ik wilde me niet wegen maar heb het toch gedaan. Stiekem dacht ik dat ik kilo's zou zijn aangekomen maar natuurlijk was dat onzin!

Oeps, gaat het weer over eten en gewicht en mijn eetstoornis!!

Ik kreeg gisteren deze reactie:

Tjee mienee ik heb medelijden met je als je zo moet leven!
En dit is jouw leven want je hebt het er constant over.

Deze reactie heeft een deel van vandaag in mijn hoofd rondgespookt. De reactie kwam van iemand die anoniem is. Dat vind ik trouwens altijd een beetje lastig, ik weet dan niet of het een man of vrouw is. Ik zou willen voorstellen om dan in ieder geval aan naam te bedenken, dat komt zoveel aardiger over. Je weet dan ook op een gegeven moment dat sommige anoniemen vaker reageren dan anderen. Maar dat terzijde.

Anoniem heeft dus medelijden met me omdat ik zo met eten bezig ben. Daarnaast dat ik het er constant over heb. Deze blog is door mij in het leven geroepen om wat meer over mijn eetstoornis en eetstoornissen in het algemeen te schrijven. En om dingen die ik ervaar, voel, vind, denk en meemaak op te schrijven. Ook kan ik door het op te schrijven wat beter relativeren, vaak ook door de sympathieke reacties die ik krijg. 

Ik schrijf nu dagelijks, maar dat deed ik tot voor kort niet. Wel schreef ik bijna iedere woensdag iets met als onderwerp een eetstoornis. Daarnaast een weekmenu op zondagavond en een vragen aan mezelf rubriek op vrijdag. Dus dat ik het er constant over heb vind ik zelf wel meevallen. Dat ik het er vaak over  heb klopt. 

Als ik me me zou storen aan een onderwerp en iemand heeft het er constant over dan zou ik niet telkens teruggaan naar deze blogger. Dan zou ik leukere blogs opzoeken om te lezen. Die zijn er genoeg, zelfs zoveel dat het mij niet lukt om van iedereen dagelijks iets te lezen, laat staan om op alles te reageren. Soms zou ik willen dat ik daar de tijd voor had, maar gelukkig heb ik ook nog een leven met een partner, met een baan, met vrienden en vriendinnen, met een lieve vader, met boeken, met sporten, met fietstochten door onze mooie omgeving, met leuke vakanties en met nog veel meer dingen die ik allemaal doe in mijn leven, met mijn eetgestoorde gedrag! 

Dit was mijn laatste vakantiedag. Morgen ga ik weer naar school. Ik heb net al even in mijn agenda en mijn e-mail gekeken zodat ik weet wat er morgen op me wacht. Ik begin met een les van twee uur aan een groep 3e jaar studenten. Dit wordt de eerste les zonder 1, 5 meter en zonder mondkapjes. Daarna een vergadering en de rest van de dag 'bureautijd'.  Dat noem ik zo omdat er dan geen afspraken of lessen zijn. Dan doe ik andere werkzaamheden. Daarover een andere keer meer.

Fijne week allemaal! 



zaterdag 5 maart 2022

zaterdag 5 maart 2022 - een etentje en een eetstoornis

Hoe leuk en gezellig ik het ook vind, een etentje thuis, bij vrienden of in een restaurant, bij mij gaat het gepaard met de nodige stress. Eet ik niet teveel, of misschien te weinig? Hoe laat gaan we eten en hoe laat zijn we klaar? Alles wat buiten het normale valt kan een eetbui veroorzaken. Ik moet mezelf dusdanig voorbereiden zodat dit niet gebeurt. Dat betekent goed bedenken dat ik, net als iedereen, alles mag eten. Dat een keertje wat meer eten dan anders heel normaal is. Ook moet ik er voor zorgen dat ik niet constant op de klok kijk om te zien of het al 'mijn etenstijd' is. Een aantal aandachtspunten dus waar ik vandaag afspraken over heb gemaakt met mezelf.

Ten eerste eet ik overdag niet minder dan normaal om alvast te compenseren. Daarnaast weet ik ook dat afleiding overdag goed is. Iets omhanden hebben zodat ik niet de hele tijd aan het eten denk. Het helpt ook wanneer ik van te voren met mezelf afspreek dat ik overal van neem en dat het niet erg is als ik vol zit aan het eind van de avond.  En tenslotte dat afwijken van mijn eetregels niet betekent dat het een mislukte dag is. 

Nu ik dit zo heb opgeschreven lijkt het me makkelijk. Maar ik weet dat dit in de praktijk niet zo eenvoudig is.  Na mijn standaard lunch kreeg ik eetbuikriebels en begon er al een klein stemmetje te roepen dat het vandaag wel mag, het is toch al een rare eetdag! Maar ik heb er niet op gereageerd, tot nu dan.  En ben ook niet van plan om dat te doen. De visite komt om 6 uur, dat is nog 1,5 uur. Ik neem nog een kop thee en pak een boek, op die manier ben ik even afgeleid van eten en kan ik straks gezellig mee-eten van alle lekkere dingen die er op tafel komen! 

vrijdag 4 maart 2022

vrijdag 4 maart 2022 - de schoonmaak

Bij ons draait de wasmachine altijd 's nachts of in het weekend. Op werkdagen gooi ik de was dan in de droger als ik opsta en valt het verbruik van stroom in de daluren. Maar als het kan hang ik de was het liefst buiten. Vanmorgen kon dat. Maar man man man wat was het nog koud toen ik om 8 uur buiten stond!

Na mijn rondje sportschool heb ik in huis schoongemaakt. Normaal gesproken maakt T. op vrijdag in huis schoon. En eens per maand hebben we een schoonmaakhulp, Han, die komt poetsen. Han maakt het hele huis grondig schoon. Met maar twee mensen wordt het gelukkig nooit snel vies en kunnen we het zelf ook goed bijhouden. Maar iedere vier weken een grondige schoonmaak is ook erg fijn. Vandaag was ik aan de beurt omdat T. een klus had die vandaag moest worden afgemaakt.

Na het schoonmaken ben ik naar de markt gegaan voor wat groente en fruit, en even langs de toko voor wat spullen voor morgenavond, wanneer onze visite komt eten. We gaan eten wat we vorige keer ook zouden eten maar toen niet doorging. T. zorgt voor de apero en de hoofdgerechten. Ik zorg voor het dessert. Dat dessert heb ik vanmiddag al gemaakt. Het heeft geen naam want het is een eigen bedenksel. 

Ik begon met een pond volle kwark. Die heb ik eerder in de week al laten uitlekken zodat er een stevige massa overbleef.  Daar heb ik vandaag een halve jampot lemon curd en wat extra suiker doorheen gemixt. Een halve liter slagroom met wat suiker lobbig geklopt en dit voorzichtig door het kwarkmengsel gevouwen.

Een cakeblik met bakpapier bekleed en op de bodem de eerste laag van de citroenroom. Daarop gingernuts (een heel lekker knapperig koekje, ik at het voor het eerst lang geleden in Engeland) die ik ondergedompeld had in gemberwijn. Daarna weer een laag room en nog een laag biscuitjes en tenslotte nog een laag room.

Dit staat nu in de koelkast en is morgen zodanig opgestijfd dat ik er mooie stukken van kan snijden. Ik lepel er voor het serveren wat verse passievrucht overheen.

Ik ga er van uit dat het erg lekker is, maar hoe raar is het dat ik dat nog niet weet? Heel raar, want een kok moet te allen tijde zijn gerechten proeven. Maar dat doe ik dus niet. Dat laat mijn eetstoornisbrein niet toe. Bang als ik ben voor een eetbui lik ik niet eens de kom uit! Gelukkig heb ik genoeg ervaring om te weten dat het lekker is wat ik heb gemaakt, en voor de zekerheid heb ik een schep citroenroom in een klein bakje gedaan zodat ik dat vanavond als nagerecht, in plaats van mijn normale vla, kan eten. 

Een etentje met vrienden morgenavond. Altijd erg gezellig maar voor mij ook erg stressvol. Morgen meer over hoe ik daar mee omga.


wat je nog niet wist over Mevrouw Niekje 145 tm 149

 Er valt nog een boel te vertellen over mij, dus weer verder met vijf vragen.

145    Waar pieker ik vaak over?

Ik pieker over van alles en nog wat. Piekeren doe ik alleen als ik 's ochtends in bed lig en vroeg wakker ben en nog niet hoef op te staan. Soms is dat een half uurtje, soms wel twee uur. Dan pieker ik over een afspraak op het werk waardoor ik niet kan sporten, of ik pieker over het avondeten en of ik wel tijd heb om het te maken, of over de vakantie en waar we naar toe kunnen gaan. Op het moment dat ik uit bed ben is het piekeren over en maak ik me over alle piekerdingen totaal niet meer druk. Omdat ik weet dat het zo werkt sta ik soms maar op om van het gepieker af te zijn.

146    Hoe zie ik mijn toekomst?

Ik ben in de toekomst met pensioen, waarschijnlijk over ongeveer 10 jaar. Ik doe dan nog wel vrijwilligerswerk voor 1 of 2 dagdelen per week. Ik ga nog steeds dagelijks naar de sportschool maar heb mijn trainingsprogramma wat aangepast aan mijn leeftijd. Ik ben nog samen met T. die ook meer tijd vrij heeft maar nog wel regelmatig kleine klusjes doet hier en daar. Hij heeft geen pensioen naast zijn AOW dus wil hij graag nog wat extra verdienen. Ik heb voldoende gespaard en krijg een behoorlijk pensioen. Over geld hoeven we ons geen zorgen te maken. Ik hoop dat ik wat makkelijker ben met hier en daar een paar daagjes weg en verheug me op een paar keer per jaar, buiten de schoolvakanties, op vakantie te gaan. Verder wonen we nog steeds in ons huidige huis en hebben we geen grote zorgen.

147    Waar viel ik op bij mijn partner?

Toen ik 16 was vond ik T. er leuk uitzien. Hij leek op Tom Cruise en dat was natuurlijk niet mis. Bovendien was hij langer dan ik, gezellig en altijd vrolijk en was overal voor in. We hadden een klein jaar verkering en dat ging daarna uit. We weten allebei niet precies meer waarom, maar ik denk omdat ik plannen had om naar het buitenland te gaan, nog druk was met school en daarnaast ook nog hobby's en vriendinnen had. Verkering paste daar niet echt bij.

16 Jaar en een relatie later kom ik T. weer tegen. Nog net zo leuk om te zien maar ook zo ontzettend lief en onbaatzuchtig. Hij staat altijd voor iedereen klaar en je kan hem nooit betrappen op een slecht humeur. Dat hij heerlijk kan koken, het normaal vindt om in het huishouden dingen te doen en dan ook nog zorgt voor de boodschappen is natuurlijk ook niet onbelangrijk!

148    Op welk familielid lijkt ik het  meest?

Ik  heb weinig familie dus daar kan ik niet veel over zeggen. Er zijn mensen die zeggen dat ik op mijn vader lijkt, en dat  geloof ik ook wel maar zie ik niet zo goed. Maar wanneer ik mezelf nu zie dan zie ik een enorme gelijkenis met mijn moeder. In mijn gezicht maar ook in hoe ik praat en hoe ik zit en hoe ik kijk. Dit viel me op toen ik een paar jaar geleden voor een schoolopdracht gefilmd werd en het filmpje terugkeek. Alsof mijn moeder voor de klas stond in plaats van ik!

149    Hoe breng ik het liefst de avond door?

Optie 1: Samen met T. voor de tv. Allebei in onze eigen stoel, met een beker thee en wat lekkers terwijl we naar Twee Voor Twaalf kijken.

Optie 2: alleen voor de tv, met een beker thee en wat  lekkers terwijl ik Boer Zoekt Vrouw / Hunted / Ik Vertrek / Bed&Breakfast kijk. 😁


Zo, nu weten jullie wat mijn guilty tv pleasures zijn en waarom ik met T. ben getrouwd! Fijn weekend allemaal!

woensdag 2 maart 2022

woensdag 2 maart 2022 - capsule wardrobe

De zon scheen vanaf een uur of 10 heel uitbundig. Wat heerlijk! 

Vandaag ben ik na mijn rondje sportschool mijn kledingkast ingedoken. Ik heb een zogenaamde 'capsule wardrobe'. Een aantal kledingstukken hangen en liggen in mijn kast en die draag ik dan gedurende een aantal maanden. Na die periode ga ik omruilen en hang ik weer een aantal andere kledingstukken in de kast. Op die manier heb ik steeds wat 'nieuws' om aan te trekken. 

Nu het maart is, voorjaarsvakantie én mooi weer, kreeg ik zin in nieuwe kleren. Zoals ik gisteren al vertelde heb ik twee nieuwe jasjes aangeschaft. Maar de rest van de nieuwe kleren komt uit mijn voorraad.  En daar ben ik vandaag mee aan de slag gegaan.

Alle dikke wollen vesten zijn opgeruimd, daarvoor in de plaats heb ik wat dunnere wollen vesten tevoorschijn gehaald. Ook wat jurkjes in echte winterkleuren zoals bordeauxrood, donkerblauw en donkergrijs zijn omgeruild voor jurkjes in wat minder donkere kleuren zoals lichtgrijs en oranjebruin. En zo heb ik nog wat kledingstukken omgeruild en hangt er nu een 'nieuwe' garderobe  in mijn kast, ideaal voor het einde van de winter en het begin van de lente.

Het kan nog koud zijn dus ik heb nog steeds genoeg kleding die warm is of in laagjes kan en mocht het wat warmer worden dan kan ik met deze spullen ook prima uit de voeten. De echte voorjaarsspullen blijven nog even opgeborgen, meestal komen die pas eind april tevoorschijn.

Ik heb meteen een lapje over de planken gehaald en de stapeltjes met T-shirts gesorteerd op kleur en daarna nog even de bakken met sokken, panty's, ondergoed en sjaaltjes uitgezocht. Alles is weer netjes en een aantal dingen heb ik weggegooid. Ook gaan er wat spullen naar de kringloop. 

Ik denk dat veel mensen nu zo'n 'voorjaarsopruimschoonmaakgevoel' hebben. Met het loslaten van de meeste beperkingen kan iedereen weer de winkels in en nu het vakantie is maken veel mensen daar ook gebruik van zag ik gisteren. Ook op de terrasjes, uit de wind en in het zonnetje, is het goed toeven. Ik was 's middags nog even naar de bieb en heb daar om de hoek bij een klein zaakje ook even een koffietje gedaan in de zon, zalig!

een bord vol kleur en een eetstoornis

Van medeblogger Izerina ( onder de mijmerboom) kreeg ik een vraag over mijn weekmenu. Zij kreeg de indruk dat ik altijd kleurrijke recepten heb. En dat klopt. Ik vertelde haar toen dat daar ook een reden voor is. Terwijl ik mijn reactie schreef bedacht ik dat dit ook leuk of interessant is voor een blog.

Mensen met een eetstoornis hebben zelf eetregels bedacht. Ik heb hier eerder ook al eens over geschreven: veranderen is lastig. Mijn eetregels zijn dus voor een groot deel gebonden aan een tijdstip. Daarnaast eet ik iedere dag een aantal dezelfde voedingsmiddelen, deze geven mij houvast gedurende de dag.  De lunchsalade en het avondeten zijn de enige maaltijden waarbij ik varieer.  Omdat ik natuurlijk wel zoveel mogelijk goede voedingsstoffen, vitamines en mineralen binnen wil krijgen is het ook belangrijk dat ik daar wel zo gevarieerd mogelijk eet. 

Bij de lunchsalade is er geen regel, behalve dat het in een bepaald bakje moet. Dit bakje maak ik 's ochtends voor ik mijn ontbijt eet klaar. Ik bewaar het dan buiten de koelkast zodat de smaken goed tot hun recht komen. Doordat er zout, peper, olie en azijn door zit is het ook niet allemaal meer knetterhard. Zo vind ik het lekker. Als ik op school ben eet ik uit het bakje, thuis doe ik het over in een kom en eet ik uit deze kom. Dan heb ik er altijd een snee roggebrood met kaas bij en een beker thee. De roggebrood eet ik na de salade en de thee drink ik op het eind.

Als avondeten kan ik bijna alles eten, behalve pannenkoeken want dat is geen maaltijd maar een snack, of patat want ook dat is geen volwaardige maaltijd. Maar wat er op op mijn bord ligt is wel weer aan allerlei regels gebonden. 

Ik wil geen dingen die allemaal ongeveer dezelfde kleur hebben op mijn bord. Witlof met ham en kaas uit de oven is een vrij kleurloos geheel, op het gebruinde kaaskorstje na. Aardappels erbij fleuren de boel qua kleur niet op, dus  daar doe ik dan wat broccoli bij zodat ik meer kleur op mijn bord heb.

Over het algemeen is kleur niet zo'n groot probleem. Maar ook rond substantie en vorm en soort heb ik regels en dat kan nog wel eens ingewikkeld zijn. 

Zo vind ik het niet prettig wanneer alles op mijn bord van een zelfde soort substantie is. Bijvoorbeeld aardappelpuree, hachee en rode kool. Alhoewel de rode kool geen prutje is, vind ik het toch teveel van hetzelfde. In plaats van rode kool eet ik dan liever sperziebonen of spruitjes erbij en gewone gekookte aardappelen.

Een bord met spruitjes en een worstje en gewone gekookte aardappelen is ook niet okay, want dan zijn het allemaal losse dingen. Daar moet dan weer aardappelpuree bij. Gebakken aardappels en witlofsalade kan, maar dan moeten de aardappels stevige schijven zijn en geen blokjes want dan is alles op mijn bord weer te fijn en te klein. 

Als we chili con carne (eigenlijk altijd sin carne) eten dan wil ik daar rijst bij. Dit moet dan zilvervliesrijst zijn. Dan liggen er dus twee soorten 'fijn' eten op mijn bord. Daar moet dan iets groters bij zoals broccoli. Of ik eet het met brood, dan kan het weer wel maar dan laat ik de rijst weg. 

Heb ik nog meer voorbeelden? Jazeker! Soep als maaltijd is prima, met brood én sla want zonder is het geen maaltijd. Pasta eet ik als een maaltijd, maar moet ook altijd gevolgd worden door sla, liefst met wat extra groente zoals tomaat, komkommer en broccoli. Een pizza is geen avondeten, behalve als er een salade bij gegeten word.

En dan is er ook nog het servies. Soep eet ik uit een witte kom, Oosterse soepen eet ik uit een kom met de afbeelding van een vis op de bodem. Pasta eet ik uit een diep bord, een bonengerecht  eet ik uit een iets minder diep bord. Hollandse pot eet ik van een plat bord en voor mijn goodie bowls heb ik een bord dat het midden houdt tussen een kom en een diep bord.  Voor mijn havermoutpap heb ik een lepel, voor soep een andere lepel en voor mijn toetjes wéér een andere lepel. 

Ook drink ik altijd uit dezelfde bekers. Op school heb ik een koffiebeker en een theebeker. Ik was ze zelf af en bewaar ze in mijn kantoor en niet in onze keuken want dan zou het kunnen dat iemand anders er gebruik van maakt en ik ze dus niet kan gebruiken. Thuis heb ik een beker voor mijn thee en weer een andere voor mijn koffie. 

Het lijkt allemaal heel ingewikkeld, en als je er zelf niet mee te maken hebt dan is het dat waarschijnlijk ook. Voor mij is het een tweede natuur geworden en ik  hoef er niet meer over na te denken. Natuurlijk is het niet fijn want op het moment dat ik niet thuis of op school eet of drink moet ik het doen met wat er is. En soms is dat erg lastig want dan is er niets wat voldoet aan mijn eetregels. 

Overigens is dit afwijkende eetgestoorde gedrag niet iets waar ik mee te koop loop. In de meeste situaties met anderen valt het namelijk niet op en pas ik me prima aan. Een etentje bij vrienden vind ik geen probleem, buiten de deur in een restaurant lunchen of dineren ook niet. Die dingen lukken altijd wel. Maar in vakantiehuisjes, als ik een week of langer ergens ben, is het veel lastiger om me aan te passen. Borden gaan nooit mee op vakantie, mijn lepels en mijn havermoutkom gaan wel mee want op een of andere manier hebben ze in een vakantiehuisje nooit de goede maat kom! 😁

dinsdag 1 maart 2022

dinsdag 1 maart 2022 - winkelen

Voorjaarsvakantie. In tegenstelling tot andere jaren heeft het weer, behalve vandaag, al wat weg van het voorjaar. Ik heb geen plannen en omdat ik de tijd aan mezelf heb bedenk ik per dag wat ik kan gaan doen. Een afspraak met vriendin M. is afgezegd in verband met een deadline op haar werk.

Vanmorgen eerst mijn rondje op de sportschool gedaan: 30 minuten stevig wandelen (7 km per uur, helling 5%) op de loopband, daarna nog 30 minuten fietsen. Terwijl ik loop en fiets kijk ik televisie op mijn telefoon. Boer zoekt vrouw was gisteren aan de beurt. Vandaag keek ik Hunted VIPS. Daarna ga ik door met Supernanny Jo Frost. Ik vind het leuk om te zien hoe zij gezinnen met opvoedproblemen helpt de boel weer op de rails te krijgen. 

De afgelopen twee jaar heb ik erg weinig kleding gekocht. Natuurlijk omdat er perioden waren waarin de winkels dicht waren maar vooral omdat ik niets nodig had. Inmiddels heb ik wel wat nodig en dus ben ik vanmiddag gaan winkelen. Ik vond heel snel wat ik wilde: twee colbertjes voor naar het werk, een zwarte en een zandkleurige. Het winkelen mag geen naam hebben want na deze aankoop ben ik weer naar huis gegaan. Ik had niet veel zin meer om de ene na de andere winkel in te lopen. Misschien omdat ik verder niets nodig had en ook geen impulsaankopen meer wil doen. 

Thuisgekomen een beker thee gemaakt en me geïnstalleerd op de bank met een mooi boek van Stephan Enter: Pastorale

Vandaag is het 1 maart dus weer zo'n datum om met een schone lei te beginnen. En dus ben ik weer eens opnieuw begonnen met proberen mijn strakke eetregels een beetje los te laten. Morgenochtend komt er een blog online waarin ik wat meer vertel over die eetregels. Toen ik die blog schreef besefte ik weer heel goed hoe absurd ze zijn! Vandaag is het in ieder geval nog niet gelukt. Misschien morgen?

dagboek?

Soms heb ik de behoefte om dit blog als dagboek te gaan gebruiken. Ik volg veel andere bloggers die dit doen en ik volg ze natuurlijk niet voor niks. Ik vind het leuk om te lezen over de levens van anderen. En als ik het niet meer leuk vind dan volg ik ze niet meer. 

Ik vraag me dan wel af wat ik dan allemaal zal opschrijven. Wat is leuk om te lezen en is het belangrijk dat het gelezen wordt? Misschien is het alleen belangrijk voor mijzelf en is het bijzaak of anderen het lezen. Als dat zo is dan kan ik net zo goed een mooi notitieboek gebruiken, of een app op mijn tablet. 

Ik ben er nog niet helemaal uit, maar ik ga hier wel beginnen en dan kijk ik wel hoe het loopt en wat ik er van vind. Natuurlijk zijn reacties welkom!