ik tel geen calorieën

Calorieën tellen is al heel lang een populaire manier om je voedingsinname te beperken. Of het een gezonde manier is laat ik hier in het midden, alhoewel ik zelf denk dat het niet gezond is. Maar aangezien ik niet medisch onderlegd ben wil ik hier nogmaals benadrukken dat het mijn eigen ideeën en inzichten betreft waar ik over blog.

Zelf tel ik geen calorieën. Heb dat ook nooit gedaan. Ik heb wel veel kennis van voedsel en weet welke producten calorierijk of -arm zijn. Deze kennis heb ik doordat ik heel lang wel op alle verpakkingen heb gekeken om te zien hoeveel calorieën er in een product zitten. Bovendien ben ik ooit met een puntenboekje van Weight Watchers bezig geweest. Ik was heel goed in punten tellen. 

Omdat ik destijds 5 tot 10 kilo wilde afvallen hield ik me heel streng aan de punten. Ik ging meer bewegen om te compenseren wanneer ik wat extra’s wilde eten. En ik liet voedsel staan wanneer ik al teveel punten tot me had genomen. Zo herinner ik me dat ik een tompouce nam toen een jarige collega trakteerde  en ik mijn brood tussen de middag niet  heb opgegeten, terwijl ik wél gewoon honger had en nog de hele middag moest werken.

Op een gegeven moment werd ik het punten tellen beu, het is lastig om precies bij te houden wat er je mond ingaat, zeker wanneer je een druk bestaan hebt met een baan en een sociaal leven. Ook was ik een behoorlijk  aantal kilo’s kwijt en wist ik inmiddels wel wat ik moest laten staan om af te vallen. Het bijhouden van punten was in de pré-smartphonetijd ook een hele tijdrovende bezigheid. Als ik er nu aan denk realiseer ik me wat een gedoe dit allemaal was, zeker wanneer je samen bent met iemand die graag kookt. Alles moest gewogen en afgemeten worden en dat neemt een groot deel van het eetplezier weg en is ook niet fijn voor degene die het eten heeft gemaakt.

De informatie zat natuurlijk wel in mijn hoofd en die is er nooit meer uitgegaan. Ik ben na het stoppen met puntentellen wel heel anders gaan eten. Ik kreeg meer interesse in voeding en ben me er steeds meer in gaan verdiepen.  Ik heb mijn eetpatroon zodanig aangepast dat ik nog maar weinig bewerkte producten eet en weinig vlees. Wel meer peulvruchten, veel meer groenten en voornamelijk volkorenproducten. Ik eet nog steeds alles, maar sommige dingen met mate. Ik zorg ervoor dat ik een gebalanceerd dieet eet, ook al is het dan restrictief omdat ik bang ben om aan te komen. 

Ben ik een expert op het gebied van voeding? Nee, zeker niet. Ik heb wel de opleiding tot gewichtsconsulente gedaan en afgerond. Daardoor kan ik nu de lessen 'voeding en beweging' bij onze leefstijlopleiding geven. Daarnaast leer ik nog steeds bij doordat ik artikelen lees en programma's kijk over voeding. Door mijn eigen eetprobleem heb ik een - misschien wat overdreven - interesse in alles wat met voeding te maken heeft en kan ik uren doorbrengen met het lezen van recepten op websites en in kookboeken. En zo lees ik veel onzin, maar af en toe ook iets wat echt interessant is.

zo was mijn week 8 / 2024

De voorjaarsvakantie is vaak een week met regen of natte sneeuw of vorst of een combinatie van deze drie. Niet erg aantrekkelijk om dan in Nederland op vakantie te gaan als je het mij vraagt en te kort voor een verre reis naar zonniger oorden. Dus was ik thuis deze week. 

maandag 19 februari

Na een natte zondag gisteren scheen vandaag de zon. Ik ben gaan sporten, heb daarna wat huishoudelijke taken gedaan en me verder vermaakt met een paar boodschappen doen, boek lezen en meer eigenlijk niet. Lummelen, een van mijn hobby's.

dinsdag 20 februari

Rondje sportschool, was gezellig want de senioren die er altijd op dinsdag- en donderdagochtend zijn ken ik goed maar zie ik alleen in vakanties. Bijgepraat met de meesten, weet nu weer hoe het met iedereen gaat. Helaas is er een meneer die ernstig ziek is geworden, hij heeft acute leukemie en ondergaat een enorm zware behandeling op het moment. Ik heb meteen vandaag een kaart op de bus gedaan. 

Na het sporten kwam mijn vader op de koffie. Gezellig zitten kletsen over van alles en nog wat en niets in het bijzonder. Na de koffie stapte hij weer op, hij had zin om nog even naar de Haagse mart te gaan. Het was er mooi weer voor.

Na mijn lunch naar de kapper. Wel vijf centimeter eraf en iets gedaan met de voor/zijkant van mijn haar. Beetje in lengtelaagjes zodat het 'speels' mijn gezicht omrandt. Ja, ik praat nu de kapster na. Maar leuk zit het wel.

woensdag 21 februari

Weer zo'n lekker lummeldagje. Natuurlijk eerst naar de sportschool, daarna koffie. Eten voor vanavond klaargemaakt, een Thaise groene curry, altijd lekkerder als het even heeft kunnen staan. Na de lunch nog een boek opgehaald bij de bieb en toen lekker binnen op de bank terwijl het buiten hard ging regenen.

donderdag 22 februari

Alweer de een na laatste dag van de vakantie, weekend hoort er natuurlijk ook bij maar dat is altijd al vrije tijd. 's Middags mijn kledingkast netjes gemaakt, soort bij soort gehangen en de stapeltjes weer netjes gemaakt. Ik heb hier afgelopen donderdag een blog over geschreven.

T. had een vriend op visite, zij zaten beneden en dronken bier. Ik was alleen boven en heb ook alleen gegeten. Zo'n avond is een enorme uitdaging want een eetbui ligt dan op de loer. Ik was me hier terdege van bewust en heb geen gehoor gegeven aan de eetbuidrang. Ik weet dat het een gewoonte is die bijna altijd als ik alleen ben voorkomt. Alsof ik niet lekker kan eten als we samen zijn. Flauwekul natuurlijk. Ik heb lekker gekookt voor mezelf, mijn blog geschreven, televisie gekeken en een leuke avond in mijn eentje gehad.

vrijdag 23 februari

Sportschool, markt, was gedraaid en gemberblondies gebakken. Meer gember en geen noten in mijn versie. Leuk om weer eens wat te bakken, lekker ook. Verder deed ik niet zo heel veel. Ben op het Internet op zoek naar een vakantiewoning, maar nog niets tegengekomen waar we echt heel enthousiast van worden. 

zaterdag 24 februari

Een lunchdate met een oud-collega. In oktober ging zij met pensioen en ik had haar een afscheidslunch beloofd. We hadden deze voor nu gepland, zodat er echt wat bij te praten zou zijn. Ik over werk, niet de hele tijd natuurlijk, en zij over haar leven nu. Was erg gezellig om elkaar weer te spreken. 

zondag 25 februari

Een dag met wat huishoudelijke taken, eten voor maandag maken, mijn kledingkeuze voor de komende dagen klaar hangen, lezen en een serie kijken. Niet heel spectaculair, wel heel ontspannen. Maandag begint het werkleven weer, ook niet erg alhoewel ik er niet heel veel zin in heb nog. Zeker niet omdat ik zie dat het morgen, als ik de deur uit ga, regent. Bah! Waar blijft het voorjaar, ik ben er zo aan toe!

op mijn bord - week 8 / 2024

maandag 19 februari

volkorenpasta met spinazie en champignonroomsaus - sla met komkommer

dinsdag 20 februari

witlof met ham en kaassaus uit de oven - gekookte aardappelen

woensdag 21 februari

Thaise groene curry met oa wortel, ui, paprika, bloemkool en doperwten - zilvervliesrijst - zoetzure komkommers

donderdag 22 februari

wrap met falafel - broccoli met hummus - groene sla met komkommer - 1/2 gözleme

Plan was om gebakken aardappels met een gevulde salade te eten, maar het liep anders. Er kwam onverwacht bezoek voor T. en toen besloten we om ons eigen ding te doen. Die aardappels (al gekookt) kunnen morgen ook nog.

vrijdag 23 februari

gebakken aardappels - gevulde salade met oa mais, ei, komkommer, wortel en tomaat

zaterdag 24 februari

wokgerecht met veel groente, noedels, tempeh en pindasaus

zondag 25 februari 

quiche met prei en spekjes

Voor morgen heb ik al een lekkere pastagratin gemaakt, die hoeft alleen de oven voor een lekker korstje. Ook eten we volgende week snijbonen en halen we een keer iets uit de vriezer. 

een middagje shoppen

Deze vakantie ben ik een paar keer naar het centrum van de stad geweest, daar hebben we een HEMA, een H&M en een C&A. Winkels waar ik regelmatig even naar binnen liep om te kijken wat er voor leuke nieuwe kleding in de rekken hing. Nu loop ik deze winkels voorbij, alleen kon ik dat bij de HEMA niet doen, daar moest ik een paar dingen kopen en dus ging ik naar binnen. De kleine kledingafdeling trok een beetje aan me, ik liep er langs maar ben niet gestopt om te kijken wat er aan leuke nieuwe items hing. In de winkels is het nu al weer volop voorjaar en zijn de nieuwe kleren én kleuren erg aantrekkelijk.

In plaats daarvan besloot ik te gaan shoppen in mijn eigen kast en kledingdozen. En dat leverde een boel nieuwe outfits op!

Ik heb al mijn dikke wintervesten opgeborgen, wellicht iets te voorbarig, het is nog geen voorjaarsweer maar ik heb nog voldoende kleding die warm genoeg is voor de komende weken. Ik was de vesten een beetje beu, die mogen in de winter weer aan een knaapje in de kast. Het zijn er een stuk of tien in kleuren variërend van oranje tot zwart. De gladde jersey (HEMA) jurkjes die ik bij deze vesten draag, ook in vele kleuren, heb ik ook opgeborgen. 

Mijn dikke (jersey) broek, een zwarte skinny spijkerbroek en en een paar rokjes heb ik ook opgeruimd. Allemaal kledingstukken die ik al minstens vijf jaar heb en nog steeds ben ik er niet op uitgekeken. Ze zitten ze nog prima en komen volgende winter weer in de kast.

Ik heb twee jurken voor dit tussenseizoen tevoorschijn gehaald. Een roze mouwloze gevoerde jurk. Niet heel zomers want dan te warm, maar omdat er geen mouwen aanzitten moet ik er in deze tijd van het jaar altijd een jasje bij  dragen. Ik besloot dat dat prima kan en als het nog erg koud is kan ik ook een T-shirt met lange mouwen onder de jurk dragen. Paar kekke sneakers erbij en het ziet er meteen heel leuk en hip uit. Mijn spijkerrokje bewaar ik meestal voor de zomer, maar dat heb ik nu ook opgehangen. Met een lila oversized jasje, een paarse panty en een roze bloesje zag ook dat er top uit. 

Zo heb ik vanmiddag de kast opgeruimd, mijn kledingvoorraad bekeken, wat spullen opgeborgen of opgehangen en ook een paar dingen in de kringlooptas gedaan. Daar zaten al twee paar schoenen met enorme hakken in en een colbertje dat qua stijl echt uit de mode is. Ik heb van alles in de tas jaren plezier gehad, nu al een paar jaar niet meer en dus was het tijd om afscheid te nemen. 

Er zijn ook wat items in de prullenbak geëindigd. Een aantal panty's die ik tegen wil en dank nog steeds droeg maar waarvan ik iedere keer bij het uittrekken 's avonds bedacht dat ik ze beter kon weggooien. Vervolgens deed ik dat niet (want niet kapot) en bleef ik ze dragen. Maar afzakkende en lubberende panty's zitten ook niet lekker en nu heb ik ze dan toch weggegooid.

De kast ziet er weer netjes uit, ik heb vanaf volgende week weer wat 'nieuwe' setjes om naar mijn werk te dragen en dat alles heeft me geen cent gekost en een boel plezier opgeleverd. Over een maand of twee, zal wel in de meivakantie worden, doe ik weer een ruilrondje, dan zijn de echte voorjaarsstukken aan de beurt. 

Meer weten over minder kleding kopen? Luister dit fragment.

zo was mijn week 7 / 2024

Wat is dat toch met tijd? Vliegt ie bij jullie ook om? Douwe Draaisma heeft daar een aardig boekje over geschreven en ook op het Internet is er veel uitleg over dit fenomeen te vinden. 

maandag 11 februari

De laatste week voor de voorjaarsvakantie. In het zuiden van het land is het deze week vakantie omdat daar volop carnaval wordt gevierd. Hier boven de rivieren is daar niets van te merken en hebben wij volgende week vrij. Ik kijk er naar uit.

Twee studievertragers in de ochtendles, de andere drie waren afwezig zonder afmelding. Reageren niet op appjes dus noteer ik ze als ongeoorloofd absent in het aanwezigheidsregistratiesysteem. 

Heb een van de twee geholpen met zoeken naar een stageplek. Dat is niet makkelijk. Er zijn hier in de nabije omgeving voldoende bedrijven, maar niet allemaal hebben ze een zogenaamde stage-accreditatie. Dit is belangrijk omdat een student anders niet de juiste begeleiding bij het stagelopen krijgt. En de bedrijven die wel zo'n erkenning hebben zitten vaak al vol. Voor studenten kan het heel ontmoedigend zijn om bij ieder telefoontje nee te horen. Vaak vinden ze bellen eng en stellen ze niet de juiste vragen of zeggen ze niet de juiste dingen. Een e-mail sturen werkt soms beter, en daar help ik ze dan bij.

Eind van de dag, op weg naar huis, pasfoto's laten maken. Volgende week heb ik een afspraak op het stadhuis voor een nieuw ID-bewijs. Deze loopt pas in april af, maar de gemeente stuurde me nu al een brief met daarin het advies zo snel mogelijk een aanvraag te doen in verband met drukte. 

dinsdag 13 februari 

Vandaag stond er een Valentijnslunch op het programma. Niet voor ons maar voor een groep van 25 senioren uit de bejaardensoos hier in de wijk. Er kon worden ingeschreven en binnen no-time was het maximum aantal aanmeldingen bereikt. De lunch werd klaargemaakt door onze studenten. Zij serveerden soep, wraps, quiche, salade en broodjes. Als toetje was er tiramisu. Onze schoolbus, een heel oude stadsbus die wij ook gebruiken voor schoolreisjes en excursies, werd ingezet om de groep op te halen en weer thuis, bij het buurthuis, te brengen. Deze Valentijnslunch is een terugkerend evenement en ieder jaar weer erg leuk voor zowel de studenten als de senioren.

woensdag 14 februari

Weinig meegemaakt vandaag. Ik had een afspraak met onze Sociaal Verpleegkundige. Deze verpleegkundige is voor een paar uur per week aan onze school gekoppeld. Wanneer studenten medische klachten hebben kan zij meekijken en meedenken met ons én de student wanneer de studie of stage niet lekker lopen. Ook wanneer wij twijfelen of een student die zich vaak ziekmeldt ook echt ziek is kan zij soms meer te weten komen door bijvoorbeeld contact op te nemen met een huisarts of specialist.

donderdag 15 februari

Regenpakdag, in ieder geval op de heenweg. Terug naar huis was het droog. Donderdag is altijd een dag vol afspraken en vloog om. 

vrijdag 16 februari

Deze dag stond ik het teken van afronden, opruimen en 'to do' lijstje maken voor na de vakantie. Ook had ik een cadeautje voor mezelf gekocht, ik had dat al lang niet meer gedaan.  Het pakje lag klaar bij het DHL punt op nog geen 5 minuten van school en ben ik in de pauze gaan ophalen. 

Al jarenlang gebruik ik een Filofax organiser A5 met agendavulling én notitieblaadjes op mijn werk. De agenda gebruik ik niet als agenda, mijn afspraken zijn allemaal digitaal opgeslagen in mijn schoolaccount én op mijn telefoon. Ik gebruik de agenda voor mijn 'to do's'. Per dag vul ik in wat ik die dag wil of moet doen. Ik vink ze af als ze gedaan zijn. Zijn ze niet gedaan die week, dan neem ik ze mee naar de volgende week. 

De organiser die ik gebruikte was een paar keer vies geworden in mijn tas doordat mijn thermosfles met koffie niet goed dicht zat. En ik had zin om een mooie nieuwe te kopen. Dat wilde ik al vijf jaar, want ik weet nog wanneer ik voor het eerst op zoek ging, en dat was ver voor corona.

Mijn eerste Filofax kreeg ik met kerstmis van mijn au-pairfamilie.  Ik was toen al een liefhebber van notitieboekjes en agenda's. Ik kende Filofax niet, maar het was in Engeland toen al een begrip. Ik heb heel lang met mijn eerste exemplaar gedaan. In de afgelopen jaren heb ik er veel gehad, Van groot tot klein en van dik tot dun. Nu heb ik deze aangeschaft. Ik ben er erg blij mee, mooi leer, mooie kleur, echt helemaal mijn ding!

Ik kon ook wat eerder naar huis dan normaal en had daardoor tijd om op mijn gemak nog over de markt te lopen. En weer niet naar de sportschool, lekker hoor, een vrije middag.

zaterdag 17 februari 

Weet niet zo goed wat te vermelden over vandaag. Had een rotdag! Vrijdagavond een eetbui gehad, daarna naar bed en slecht geslapen. Jammer hoor! Ik kon mijn eetbui niet compenseren op de sportschool want ik moest iets anders doen in de ochtend. Dus geen schone lei en daardoor ging de eetbui gewoon door op zaterdag. Ik ben op zo'n moment zelfs in staat om mijn hele blog van het Internet te verwijderen, dan hoef ik er ook niet over te schrijven. Maar zo werkt het natuurlijk niet want na een paar dagen wil ik dan toch weer wat schrijven. Ik laat de zaterdag daarom maar voor wat het was.

zondag 18 februari

Vanmorgen werd ik wakker van de regen op het dak. Na een mooie dag gisteren met af en toe wat zon is dit jammer. Wel even door de regen naar de sportschool, want nóg een dag overslaan kan niet. Gelukkig had ik verder alles in huis, was ik gisteren al naar de bieb geweest, naar de Lidl en de Sahan en kon ik de rest van de dag thuis blijven. Heb een lijstje met 'to do's' voor deze vakantie. Onder andere een vakantiehuis voor de zomer zoeken, wat administratieve dingen, mijn papa komt dinsdag langs, de kapper, de tandarts, een lunch met een vriendin, mijn kledingkast induiken en al wat wintergoed opruimen. 

Heb 's middags The Crown gekeken. De laatste afleveringen heb ik versneld gekeken, vond er niets meer aan. Ben ook nog bezig met Klem, nu in seizoen drie. Deze serie kijk ik op de sportschool als ik op de fiets zit en op de loopbaan aan het stappen ben. Hoe kan het dat ik dit eerder niet heb gekeken, wat een topserie!

Zie dat de komende week wisselvallig blijft met vrij hoge temperaturen. Prima, als het maar niet de hele vakantie regent.

op mijn bord - week 7 / 2024

Een week met veel lekkers, ik heb een aantal keren gekookt en T. stond ook een paar keer achter de pannen.

maandag 12 februari

gegrilde aubergines met feta en een pittige uientomatensaus - tarwe - kikkererwten - broccoli - sla

T. had trek in pasta, ik niet. Er staan altijd bakjes bolognesesaus in de vriezer dus T. zijn maaltijd was zo klaar. Ik had nog twee aubergines liggen, die heb ik gehalveerd en aan beide kanten gegrild. Daardoor waren ze heerlijk zacht geworden . Feta verkruimeld en bovenop de auberginehelften geschept. Met de saus van gisteren was het een smakelijk geheel.

dinsdag 13 februari

sperziebonen - aardappelpuree - varkenssaucijs met uienjus - komkommermayoslaatje

woensdag 14 februari

Provençaalse linzenstoofschotel - zilvervliesrijst - broccoli - sla met komkommer

donderdag 15 februari

foe yong hai op Niekje's manier (= een omelet dubbelgeklapt en gevuld met zoetzure saus) - gewokte Chinese kool en taugé - jasmijnrijst - zoetzure komkommers

vrijdag 16 februari 

Turks fetabroodje gevuld met extra feta, olijven en tomaat - stukje gözleme - bloemkool met een pittige dressing - spinaziesla met komkommer

zaterdag 17 februari

loempia

zondag 18 februari

wrap Sabich, broccoli, gemende sla met komkommer

Komende week is het vakantie, nog niet alle maaltijden zijn gepland. Wat we morgen en dinsdag eten staat al wel vast, de ingrediënten zijn in huis. We beginnen de week met pasta.

een eetbui-update

Het is wel weer eens tijd voor een update over mijn eetbui-situatie. Natuurlijk begon ik weer met een schone lei op 1 februari, nadat januari niet geheel eetbuivrij was geweest. De eerste twee weken van februari zijn voorbij en tot nu toe heb ik geen eetbuien gehad. So far so good dus. Of toch niet?

Niet echt want de eetbuidrang kwam na een week al om de hoek kijken. Daardoor realiseerde ik me dat ik wat meer moest eten. En dat vond ik dan wel weer lastig. De weegschaal gaf ook aan dat er wat meer gegeten moest worden, dat werkt voor mij als een vorm van toestemming. Waardoor het minder lastig werd. Is het nog te volgen?

Meer eten is in dit geval niet meer snoepen. Natuurlijk kan ik best twee chocoladepaaseitjes eten, en zelfs wel drie of nog meer. Maar meer eten is een boterham extra, wat meer broodbeleg nemen, een aardappel erbij, nog een schep rijst en meer calorierijke, min of meer, gezonde tussendoortjes eten. En lukt dat?

Het lukt, maar met heel veel moeite. Neem nu gisteren. Tijdens de koffiepauze waren er croissants, ze waren over van een lunch (zie mijn weekoverzicht aanstaande maandagochtend waarin ik hier meer over vertel) en nog steeds lekker. Ik at mijn boterham met pindakaas bij de koffie en had ook wel trek in zo'n croissant. Niet omdat ik honger had, maar omdat ze er lekker uitzagen. Na wat wikken en wegen in mijn hoofd nam ik een halve. De rest van de ochtend voelde ik me daardoor ongemakkelijk. Schuldig zelfs. Is dat normaal?

Nee, ik vind dat niet normaal. Ik voelde me schuldig omdat ik me niet aan mijn eigen, zelf opgelegde, eetregels had gehouden. Als ik om me heen kijk en zie wat collega's eten en als ik thuis kijk en zie wat mijn man eet dan is dát wat zij doen wel normaal. De ene keer eten ze iets extra's, de andere keer niet. Maar lang erover nadenken en na afloop met een bezwaard gevoel van tafel gaan is er niet bij. Ik weet nog een heel klein beetje hoe dat voelde, van heel lang geleden, toen ik ook zo met eten omging. Komt dat ooit nog terug?

Dat verwacht ik niet. Wat ik wel kan is om te leren dit soort momenten te verdragen. Mezelf toe te staan om buiten de regels om ook nog andere dingen te eten, dat ik daardoor niet verander, niet meteen overgewicht krijg, niet minder waard bent dan een ander, geen slapjanus ben maar gewoon een mens met behoeften net als ieder ander. Die de ene dag wat meer eet dan de andere dag. Die weleens teveel eet, gewoon omdat het zo lekker is, niet omdat ze honger heeft maar wel omdat ze maar trek heeft ergens in. Zou ik dat kunnen?

Ik blijf het in ieder geval proberen. En met de teller op 14 dagen zonder eetbuien krijg ik weer wat hoop. Ik ga mezelf in de vakantie volgende week wat vaker trakteren op wat lekkers. Ik heb wel trek in koffie met appeltaart bij een bekende appeltaartbakker in de grote stad.  En ik denk dat ik zelf ook iets lekkers ga bakken, ik heb al een poosje zin in boterkoek met gember, alle ingrediënten zijn in huis. T. lust dat ook graag en dan kunnen we daar samen van smullen.

zo was mijn week 6 / 2024

Deze weekoverzichten kwamen eerst altijd op maandagavond om 21.00 uur online (als ik het niet vergat zoals vorige week). Met ingang van nu is dat maandagochtend 06.00 uur. 

maandag 5 februari

Waaide nog net niet van mijn fiets toen ik naar school ging. Maar niet koud én droog dus mij hoor je niet mopperen. Geen ontzettend drukke werkdag vandaag. Er waren reanimatielessen maar daar hoefde ik verder niet veel voor te doen. Gasten ontvangen en naar het lokaal brengen en van koffie voorzien. 

Mijn groepje studievertragers was maar deels aanwezig. De jongeman waar ik vorige week de afspraak mee had gemaakt, in aanwezigheid van zijn jeugdreclasseerder, is geweest maar kwam een uur te laat. Ik ben bang dat dit geen succesverhaal wordt, maar ik geef de hoop nu nog niet op. We volgende een stappenplan en als het de student niet lukt om de draad op te pakken dan komt er een moment dat we afscheid nemen en de student zonder diploma wordt uitgeschreven. 

dinsdag 6 februari

Drukke dag met veel vergaderingen. Geheel tegen mijn eigen voorkeur in heb ik een overleg in de middag, waarvoor ik eigenlijk naar een andere gemeente moest fietsen, online vanaf huis gevolgd. Ik was al onderweg maar besloot halverwege de route om de afslag naar huis te nemen. De wind was zo ontzettend sterk en vlagerig, ik vond het erg onplezierig om op straat te zijn. Er vloog van alles door de lucht en takken braken van de bomen. Niet heel veilig leek me.

woensdag 7 februari

Vandaag wachtte ik tevergeefs op mijn groepje studenten. Bellen heeft geen zin, ze nemen bijna nooit op, hebben belangst. Appen wil nog wel eens werken, maar bij deze hardnekkige groep verzuimers is dat ook niet heel succesvol. Dus volgen we het stappenplan. Hierover zal ik nog een keer een aparte blog schrijven, dat geeft wat meer inzicht in hoe wij het aanpakken.

donderdag 8 februari

Lekker gewerkt vandaag, veel administratieve taken gedaan, intakegesprekken gevoerd en een lang overleg gehad met mijn leidinggevende die, in tegenstelling tot andere leidinggevenden die ik heb gehad, open staat voor feedback en daar ook echt iets mee doet. Ik had een aantal punten van aandacht waarvan ik vind dat die in ons team niet goed gaan. Als een van de senioren ben ik eerder geneigd dan de anderen om hier over in gesprek te gaan en het te benoemen.  

Terug naar huis moest ik mijn regenpak en Verahoedje op. Het stortregende! 

vrijdag 9 februari

De laatste werkdag begon met een gesprek met een mentor, student, zijn moeder en onze gezinsspecialist. Moeder vond het niet nodig om naar school te komen voor haar kind, dus was online aanwezig. Niet de meest ideale situatie, maar gelukkig verliep het gesprek redelijk soepel. De student zat bij ons aan tafel en de spanning tussen mama en zoon was zelfs met moeder online goed voelbaar.

Eind van het gesprek diverse opties meegegeven aan moeder en zoon en iedereen tevreden. Dat zijn de dagen dat ik met een goed gevoel naar huis ga. Dankbaar dat ik fijne collega's heb waarmee ik samen dit soort problemen kan aanpakken en we een jongere met meer motivatie en een toekomstplan verder kunnen helpen.  

Ik had verder een rustige dag en kon op tijd naar huis. De zon scheen en ik fietste nog even 'over' de markt waar ik sperziebonen, paprika's, aubergines en courgettes kocht. Ik las op een van de foodblogs die ik volg een recept voor een Soedanese auberginestoofpot. Die ga ik zondag maken om maandag te eten. Het is een vegetarische stoof en het leek mij erg lekker. In mijn weekmenu plaats ik een linkje bij het gerecht. 

Ben niet naar de sportschool gegaan. Probeer nu niet meer zeven dagen te sporten, maar zes. Dat geeft een beetje onrust in mijn hoofd, er komt eetbuidrang bij te pas, maar ik heb het uitgezeten. Beetje zitten bloggen, lezen, tv kijken. Ik keek Ik Vertrek, een schattig stel met een klein kindje die stroopwafels gaan verkopen in Dubai. Hoe verzin je het! Maar ook zo aandoenlijk.

zaterdag 10 februari

's Ochtends natuurlijk eerst naar de sportschool. Een keer overslaan lukt, maar twee keer niet. Lekker gesport en daarna thuis in de weer met de was en de stofzuiger. T. heeft deze week geen tijd voor het huishouden. Was druk bezig met een klus (badkamer maken) een paar straten verderop en moet daar dit weekend nog wat kleinigheidjes doen. Dan doe ik het huishouden, een beetje met Franse slag want echt leuk vind ik het niet, en zo goed als T. kan ik het niet. 

zondag 11 februari

Na mijn ontbijt ben ik gaan sporten, de rest van de dag weinig bijzonders gedaan. Kort bezoekje aan de bieb om een boek terug te brengen, daarna nog even naar het Kruitvat. om vier potjes dagcrème met spf (sun protection factor) te kopen. Ze waren nog in de aanbieding en dan sla ik graag wat voorraad in. Aflevering van The Crown en samen met man Twee Voor Twaalf gekeken. Ook al is het niet bijzonder opwindend allemaal, ik vind het prima zo'n dag!

op mijn bord - week 6 / 2024

Onze eetweek was weer lekker. Niet heel bijzonder en veel van de gerechten eten we regelmatig. Het laatste pakje biologische zuurkool uit het vat uit Frankrijk (zelf gevacumeerd) is nu ook op, dus voorlopig staat dat hier niet meer op het menu. 

maandag 5 februari

pasta met een saus van prei, champignons, erwtjes en room - salade met komkommer

dinsdag 6 februari

ovenschotel zuurkool, appel en zoete-en gewone aardappelpuree - rookworst - spinaziesalade met komkommer

woensdag 7 februari

soto ajam - witte rijst - zoetzure komkommers

T. maakte deze soep, de zoetzure komkommers zijn van mijn hand. Die heb ik vorige week gemaakt en in een grote weckpot gedaan, daar kunnen we weer een poos mee doen.

donderdag 8 februari

boerenomelet met aardappel, tomaat en uit - stevig desembrood - spinaziekomkommersalade - broccoli

vrijdag 9 februari

Turks fetabroodje gevuld met extra feta, olijven en tomaat - stukje gözleme - coleslaw - broccoli

Ik at alleen en maakte iets makkelijks. Het broodje sneed ik open en vulde ik. Ik warmde het even op in een droge gietijzeren koekenpan.

zaterdag 10 februari

rijstnoedels met veel groente, pindasaus en omeletreepjes

zondag 11 februari

kipshoarma in een volkorenpita - tomatensalade - broccoli - groene sla met komkommer

T. maakte de shoarma volgens eigen recept van een kipdij. 

Komende week eten we in ieder geval sperziebonen, ik kocht een joekel van een zak op de markt. Lekker met een varkenssaucijs en aardappelpuree. Er ligt ook nog een aangebroken zak bruine linzen, ver voorbij de houdbaarheidsdatum. Ik heb gevraagd of T. daar iets lekkers mee wil maken. 

Met ingang van morgen staat mijn weekoverzicht op maandagochtend om 06.00 uur online, voorheen was dat op maandagavond om 21.00 uur.

geen kinderen

Geen kinderen.  Een lastig onderwerp om over te schrijven, toch wil ik er hier op mijn stukje van het Internet wat aandacht aan besteden. Het gaat over mij. Over mijn man en mij. Het gaat vooral niet over anderen. 

Wij hebben geen kinderen. Dat is een bewuste keuze. Ik weet niet precies wanneer ik geen kinderen wilde, ik weet wel dat er nooit een moment is geweest dat ik ze wél wilde. Wat ik ook weet is dat ik al vrij snel in de relatie met nare ex (die duurde van mijn 20e tot en met mijn 29e) besefte dat er met deze agressieve en onbetrouwbare man geen kinderen moesten komen.

Toen ik op mijn 32e een relatie kreeg met T. hebben we over kinderen gesproken. T. had geen kinderwens. Ik ook niet. Dit gesprek hebben we in de loop der jaren vaker gevoerd en telkens kwamen we samen tot dezelfde conclusie. Voor ons geen kinderen.

Deze beslissing was bij ons gebaseerd op een gevoel. We hoefden niet zo nodig. We hadden niet echt heel veel argumenten tegen het nemen/krijgen van kinderen. We hadden een fijne, stabiele relatie. We hadden werk, een woning, geen financiële problemen, geen gezondheidsproblemen. We waren er van overtuigd dat we goede ouders zouden zijn. 

Nu zijn we 56, we zouden al opa en oma kunnen zijn. We hebben gelukkig nooit spijt gehad van onze beslissing. En natuurlijk is het leuk om te zien hoe mensen in onze vrienden- en kennissenkring genieten van hun kinderen en/of kleinkinderen. En als er zorgen zijn dan leven we mee. We zijn voor sommigen een beetje als een soort oom en tante, want ook al hebben we dan zelf geen kinderen, we hebben niets tegen kinderen.

Nu we grijze haren hebben krijgen we geen vragen meer, dat is wel eens anders geweest. Toen we net in ons huidige huis kwamen te wonen werden er door sommige buurtbewoners vragen gesteld over gezinsuitbreiding. Ik denk dat het kwam doordat we een groot huis hebben en daar past natuurlijk makkelijk een gezin in. We hadden ook nog de leeftijd om een gezin te starten. 

Verder heb ik er eigenlijk nooit veel vragen over gehad. Ik heb misschien geluk gehad, want ik hoor en lees dat veel vrouwen zonder kinderen er best vervelende reacties over hebben gekregen. En of je nu bewust of niet geen kinderen hebt, het is geen onderwerp om in de rij bij een kassa te bespreken. Het kan heel gevoelig zijn. En zeggen dat je geen kinderen wil(de) is ook niet iets om zomaar eruit te flappen, want dat kan weer een gevoelige snaar bij de ander raken. 

Wat je nooit gehad hebt kun je niet missen, dus ook die vraag kan ik altijd beantwoorden. Spijt dat we geen kinderen hebben?  Nee, dat hebben we niet. Ik ben ook niet bezorgd over onze oude dag. Kinderen hebben is geen garantie dat ze nog naar je omkijken als je oud bent, laat staan voor je zorgen. Die voorbeelden zie ik genoeg om me heen. Wij worden hopelijk samen oud en dan op een dag blijft een van ons over. Klinkt best gek, maar dat is wel hoe het waarschijnlijk zal gaan. 

zo was mijn week 5 / 2024

maandag 29 januari 

Gisteren een goede eetdag gehad en daarmee is de rust in mijn hoofd weer terug. Durf alleen nog niet op de weegschaal te gaan staan. Heb het idee dat ik kilo's ben aangekomen en wil die confrontatie nog niet aan.

Wat ik merk is dat ik me energieker voel. Dat is ook wel logisch, want met die extra brandstof functioneert mijn motor natuurlijk beter. Een lege tank betekent stilstaan! Dat is bij een auto zo, maar ook bij een mens gaat dat op.

Lekker gewerkt vandaag. Ik had in de ochtend mijn groepje studenten met studievertraging. Niet iedereen was er, maar diegene die er waren deden in ieder geval iets deze ochtend. Het zijn natuurlijk niet voor niets vertragers, vorig schooljaar waren ze ook vaak afwezig en deden ze niets of heel weinig. 

dinsdag 30 januari

Soms moet ik even terugkijken in mijn digitale agenda om te zien of er iets bijzonders was. Vandaag stond er een overleg met de roostermaker in mijn agenda. Samen hebben we een serie lessen ingeroosterd voor onze eerste jaars studenten. De lessen worden verzorgd door Diversion  en het project heet moneyways. Onderwijs over geldzaken (en geldzorgen) is erg belangrijk en onze school vindt dan ook dat hier in de roosters tijd voor moet worden vrijgemaakt.

woensdag 31 januari

Geen bijzonderheden vandaag. Misschien vertellen dat ik na school nog even naar de bieb ben geweest om een boek op te halen: de heks van Limbricht, geschreven door Susan Smit. Ik heb er al een stuk in gelezen. Het leest lekker en het verhaal is spannend.

donderdag 1 februari

Januari is achter de rug. Meestal niet de gezelligste maand van het jaar dus ik ben wel blij dat deze maand voorbij is. Nu nog even februari doorkomen. De dagen worden steeds langer, heerlijk! Voorjaar zit al af en toe in de lucht. Als het zonnetje schijnt draaien onze apparaten op de zonnepanelen. Het valt me op hoeveel elektriciteit ze ook in deze tijd van het jaar, zelfs op dagen zonder zon, nog opleveren. We hebben ze sinds augustus dus dit is onze eerste winter met  panelen op het dak.

Als je je afvraagt of ik weer een nieuwe poging tot normaal eten ben begonnen dan is het antwoord daarop 'ja'. Ik heb aanstaande zaterdag een lunchafspraak met een vriendin, het liefst zou ik afzeggen want ik (eetstoornisbrein) wil niet buiten de deur lunchen, veel te eng, maar ik (gezonde brein) weet dat het een leuke afspraak is en dat ik dit nu juist wel moet doen!  Wat zal het worden, wie gaat deze strijd in mijn hoofd winnen?

Vandaag op school nog een overleg met een student en jeugdreclassering. De jongeman is al een tijd niet op school geweest, doordat ik zijn begeleider in de arm heb genomen is hij nu wel op de afspraak gekomen. Geeft aan dat hij zijn diploma toch wel wil halen en we hebben afspraken gemaakt. Ik ben benieuwd of hij er aanstaande maandag is. Zo ja dan gaan we kijken wat hij nog allemaal moet doen voordat hij diplomeerbaar is. Ik denk dat hij nog wel een paar maanden bezig is.

vrijdag 2 februari

Een heel rustige werkdag, geen afspraken. Ik heb mijn administratie bijgewerkt en een paar mailtjes gestuurd. Nog even de laatste dingen doorgenomen met een dame van het Erasmus Medisch Centrum. Volgende week krijgen onze studenten een reanimatietraining. Deze training wordt gegeven door artsen in opleiding van het EMC.  Helaas hoorde ik vandaag dat er door ziekte een aantal trainers uitgevallen zijn en dat er in ons programma twee groepen geen training kunnen krijgen. Voor deze groepen organiseer ik dit op een ander moment in het schooljaar. 

En toen was het weekend. Na schooltijd ben ik gaan sporten, daarna thuis op de bank met een potje thee voor de tv gehangen en de laatste aflevering van Ik vertrek gekeken. T. had 's ochtends het bed afgehaald en laten luchten, ik maakte het einde van de dag op zodat we 's avonds in een vers bed stapten. 

zaterdag 3 februari

Uitslapen tot half 8 (ipv half 6) en op mijn gemakje mijn havermoutpap gemaakt, ontbeten en blogs zitten lezen. Daarna sporten, koffie en de bieb om een reservering op te halen. Om een uur stapte ik op mijn fiets om naar de grote stad te gaan, daar had ik een lunchafspraak met vriendin M (zij van het obesitasmedicijn).  Ze gebruikte het overigens nog steeds en is nu op een stabiel gewicht. Haar dokter wil dat ze stopt, maar zelf ziet ze daar geen heil in. Als ze het medicijn niet gebruikt komt het hongermonster in haar meteen los, vertelde ze. 

Het was gezellig om haar te zien en bij te praten, we zien elkaar niet meer zo vaak als vroeger, maar dat maakt niet uit, we vinden het nog steeds fijn om af te spreken en hebben van alles te kletsen. 

Lunch voor mij was soep met zuurdesembrood en een salade, heel lekker! 's Avonds heb ik nog een wokgerecht gemaakt en natuurlijk ijs gegeten, mét slagroom en advocaat.

zondag 4 februari

Ik durfde weer op de weegschaal te staan en gelukkig ben ik geen kilo's aangekomen. Ben wel uit de zone die ondergewicht op de BMI schaal aangeeft. Mijn gezonde brein vindt dat ik nu het ideale gewicht heb. Mijn zieke eetstoornisbrein is hier minder blij mee, vond dat ondergewicht op de weegschaal best tof. Maar ik voel me beter en omdat ik dat nu zo bewust beleef wil ik zorgen dat ik in deze gezonde zone blijf. 

Zoals vaker op zondag een fijn lummeldagje: sporten, nog wat huishoudelijke activiteiten, een paar boodschapjes, eten voor dinsdag gemaakt, lezen, deze blog afmaken en de tweede aflevering van seizoen 6 van The Crown kijken. 

Volgende week diverse activiteiten op school, privé geen bijzondere dingen of plannen. Laat maar komen die week, ik ben er klaar voor.

op mijn bord week - 5 / 2024

Het voelde deze week aan als voorjaar, temperaturen in de dubbele cijfers! Maar het is nog steeds donker wanneer we aan tafel gaan en echt voorjaar is het nog niet, dus toch ook nog steeds winterkost op het programma.

maandag 29 januari

pastagratin * met broccoli, gebakken ui en gebakken champignons - salade met komkommer

* het recept niet gebruikt, maar is een goed basisrecept. Ik maakte het lekkerder met gebakken ui, knoflook en champignons. 

dinsdag 30 januari

rode kool (vriezer) - aardappelpuree - varkenswangen (vriezer) - stoofpeertje (vriezer) - groene sla met komkommer

woensdag 31 januari

gekookt ei in kerriesaus - rotiplaat - gewokte sperzieboontjes en taugé - zoetzure komkommers

donderdag 1 februari

gebakken aardappels - witlofsalade - broccoli

vrijdag 2 februari

pita met falafel, tomaat en ijsbergsla - coleslaw - spinaziesalade met komkommer

zaterdag 3 februari

wokgerecht met veel groente, noedels en pindakokossaus

zondag 4 februari

wrap met kikkererwten, feta, tomaat en olijven - broccoli en zoete aardappel met hummus - spinaziesalade met komkommer

Er lag nog een zakje zuurkool in de koelkast, daar maakte ik vandaag een ovenschotel voor dinsdag mee. Die hoeft dan alleen nog maar even opgewarmd, altijd fijn als er al iets klaar staat na een werkdag. En verder nog een keertje iets met ei, soep en weer pasta op maandag!

gelukkig, weer de eerste van de maand

Als je al een tijdje meeleest dan weet je dat dit een fijne dag is voor deze eetgestoorde. Lees je nog maar kort mee dan kan je hier lezen wat ik bedoel. Nog even op een rijtje:

• de eerst dag van een jaar is een goede dag om met een schone lei te beginnen;
• een maandag is ook een goede dag;
• de eerste van de maand idem;
• begin van de zomertijd of begin van de wintertijd is ook zo'n mooi startmoment;
• na je verjaardag;
• na je trouwdag;
• na de vakantie;
• etc etc ....

Kan het dan niet op de 23e van de maand, op een vrijdag of op een willekeurig andere dag? Nee, eigenlijk niet. Het eetgestoorde brein met alle regels en verplichtingen houdt van orde en regelmaat.

Vaak hoor je mensen die op dieet gaan praten over de start van het dieet. Niet voor niets zijn er veel mensen die hier aan het begin van een nieuw kalenderjaar mee starten. Dat voelt goed, het jaar ligt nog voor je en alle beloftes en plannen kunnen nog worden waargemaakt. Dat geldt bij mij dus ook voor al die eerder genoemde momenten. 

Televisieprogramma's waarin mensen gevolgd worden tijdens hun lijnpogingen bevatten vaak een 'laatste dag' voor het dieet. Op deze dag mogen de mensen nog even helemaal los gaan wat eten betreft. Want daarna zullen zij dat nooit meer zo doen! Echt niet? Nee, echt niet! 

Wij slimmerds weten wel beter. Wij weten inmiddels dat het enthousiasme steeds minder wordt naarmate het dieet langer duurt. We zijn er nu eenmaal niet voor gemaakt om onszelf op rantsoen te zetten. En de voedingsindustrie is er nu juist zo goed in om alles in die voeding te stoppen waar wij zo verzot op zijn.  En dus komt er een dag dat het dieet sneuvelt en alle goede bedoelingen overboord worden gegooid.  Kunnen wij daar wat aan doen? Nee. Echt niet? Nee, echt niet.

Het reptielenbrein in ons hoofd, de hypothalamus en hersenstam,  stuurt ons overlevingsmechanisme aan. Overleven doen we door te eten, te drinken, te ademen en ons voort te planten. Honger? Dan gaan we op zoek naar voedsel. Benauwd? Dan gaan we op zoek naar lucht. Alles om door te kunnen leven.

Dat caloriebeperkende diëten niet werken is wetenschappelijk al vaak aangetoond. Een groot deel van de mensen komt na het volgen van het dieet weer aan. Genoeg eten, gezond eten, voldoende bewegen en je lichaam accepteren zou verstandiger zijn. Maar vaak zijn we dat niet en willen we het onmogelijke. Ik ook? Ja, ik ook. 

Ik wil mijn gewicht controleren, of beter gezegd beheersen, door de voeding die ik tot me neem. Ik heb natuurlijk net als iedereen een setpoint gewicht. Ik zou moeten eten naar behoefte en waarschijnlijk zou ik dan wat zwaarder zijn. Maar dat doe ik dus niet. En omdat ik restrictief eet blijf ik in de cirkel (val) van de eetbuien verstrikt.

Maar vandaag, de eerste dag van de maand, begin ik natuurlijk weer met een schone lei en ga ik PROBEREN om mijn eetregels te laten vieren, meer te eten en zo de eetbuien een halt toe roepen.