eetbui?

En toen was het alweer donderdag, tijd voor een nieuwe blog! Ik heb verschillende blogs gestart, maar niet voltooid omdat ik ofwel de inspiratie miste, of simpelweg de tijd niet kon vinden.

Ik was bijna zover om alleen de zin'vandaag geen blog' te posten, maar dat leek me toch te makkelijk. Hoewel ik van niemand hoef te bloggen, weet ik dat het gewaardeerd wordt als ik mijn gebruikelijke blogtijden respecteer. Dat waardeer ik ook bij anderen. Mijn donderdagblog hoeft niet lang en diepgaand of informatief te zijn. Daarom vandaag alleen een korte update over mijn dagen zonder eetbuien.

Gisteravond kon ik de 15e eetbuivrije dag op rij afvinken. Op zich is dit niet zo heel bijzonder. Ik heb wel vaker twee of drie weken geen eetbuien gehad. Zelfs wel eens 90 dagen. Maar ik kan zeker nog niet achterover gaan leunen en denken dat het zo wel goed is. Ik moet op mijn hoede blijven!

Vandaag was er op sommige momenten enorme eetbuidrang. Die begon gisteren al een klein beetje en heb ik toen weten te weerstaan. Vandaag had ik een extra boterham bij me, want ik snap inmiddels wel dat ik moet eten als ik die drang begin te voelen. 

We hebben de afgelopen dagen lekkere dingen gegeten 's avonds en ik heb er voor gezorgd dat ik genoeg at. Dat ik verzadigd was. Ook heb ik geprobeerd om af en toe iets extra's te nemen zoals een plakje ontbijtkoek, maar ook een schep rijst, een aardappel en peulvruchten.

Vandaag heb ik de verjaardagstaart waar een collega op trakteerde, appeltaart en een red velvettaart van een goede bakker uit de grote stad, afgeslagen. Ik had er niet echt trek in, maar ook omdat ik die extra boterham wilde eten. De taart zou een trigger geweest kunnen zijn weet ik uit ervaring.

Als ik nu of in de komende dagen aan de eetbuidrang toegeeft heeft dat de volgende consequenties:

• ik slaap heel slecht;
• gevolg van slecht slapen is dat ik me de dag erna belabberd voel;
• als ik vanavond een eetbui heb dan heb ik morgen een rotdag op mijn werk, en is de kans groot dat de eetbui doorgaat (ervaring!) omdat ik dan te moe ben om normaal te eten;
• als ik morgen (vrijdag) een eetbui heb dan heb ik geen zin in de lunchafspraak buiten de deur op zaterdag met vriendin T.;
• als ik morgen een eetbui heb dan mag ik van mezelf op zaterdag geen ijscoupe, en dat is nu juist waar ik altijd naar uitkijk;
• als ik op zaterdag lekker ga lunchen en dan daarna toch nog een eetbui heb dan heb ik zondag een probleem. De sportschool is dan dicht ivm Pinksteren en dan moet ik wel gaan fietsen, ook met slecht weer. (Ik moet natuurlijk niets, maar voor mijn gevoel moet een eetbui ongedaan gemaakt worden). Waarschijnlijk ga ik toch wel fietsen, maar dan zou het minder een verplichting zijn.

Genoeg redenen om geen eetbui te hebben. Kwestie van volhouden/uitzitten/negeren.

En dat is lastig hoor! Want mijn eetstoornisbrein heeft voldoende argumenten om wel toe te geven aan de eetbuidrang:

• mijn gewicht is zodanig laag dat het kan;
• morgen is het vrijdag en dat is de dag dat ik ook niet ga sporten en dus een dag waarop ik toch al de teugels iets loslaat;
• het is het begin van een lang weekend, genoeg tijd om te herstellen van de uitputtingsslag die een eetbui(dag) teweeg brengt zodat ik er dinsdag op mijn werk geen last meer van heb;
• ik ben morgenmiddag en -avond én zaterdag alleen thuis en kan dus ongestoord mijn eetbuigang gaan;
• er zijn lekkere dingen in huis;
• tenslotte is het nog maar een halve maand tot ik weer opnieuw kan starten met een lijstje.

Zou het lukken om door te zetten zodat ik morgen een fijne werkdag heb, zaterdag een gezellige lunch en 's avonds lekker ijs kan eten? Dat ik een ontspannen weekend heb waarin ik kan genieten van de vrije tijd? Spannend hoor. Vind ik zelf ook!

zo was mijn week 19 / 2024

maandag 6 mei

De tweede week van de meivakantie begint vandaag. Nog vijf vrije dagen en een weekend te gaan. Heb geen plannen en dat vind ik prima. Het is mooi weer en ook zonder dat ik iets moet doen ben ik toch bezig. Bezig met sporten, boodschapje doen, eten maken, lezen, bloggen, opruimen, mailen, fietsen. Kortom genieten van de dingen die ik leuk vind om te doen. 

T. werkt vandaag buitenshuis dus het is stil in huis. Ik realiseer me dat ik nog niet aan pensioen toe ben. Ik vind het namelijk best saai als ik een hele dag alleen thuis ben en weinig omhanden heb. Nogmaals, ik verveel me niet, maar kan me niet voorstellen dat dit iedere dag, dag in dag uit zo is. Het voelt toch anders dan een weekend. Af en toe een dag alleen is overigens heerlijk, maar dan vooral wanneer ik zelf druk ben met werk.

dinsdag 7 mei

Vandaag werkt T. thuis. Hij had zijn zaaginstallatie buiten neergezet en was 's ochtends voor de deur bezig. 's Middags was hij in zijn werkschuur aan het verven. Toch meteen een stuk gezelliger om vrij te zijn. Ik wilde mijn auto gaan wassen maar had er toch niet zo'n zin in.  Heb alvast wat e-mails beantwoord en een aflevering van een serie gekeken.

woensdag 8 mei

Het is een bewolkte dag, ideaal weer om de auto te wassen maar nog steeds geen zin. Dus weer een lummeldagje op het programma.

Wel even taugé gehaald voor het avondeten en natuurlijk aan het begin van de dag naar de sportschool geweest.

donderdag 9 mei

Ik doe wat ik altijd doe op feestdagen wanneer de sportschool gesloten is, ik ga fietsen. Vandaag naar de grote stad omdat ik ook nog naar een Marokkaanse slager wilde om de beste merguezworsten in deze regio te kopen.

Opvallend druk in de stad. Veel mensen op de been en op de fiets, alle terrassen open en druk bezocht. Er waren ook veel winkels open. Dat was vroeger wel anders, dan kon je op Hemelvaartsdag nergens iets kopen, was het stil op straat en was het echt een zondag. Ik weet dat er mensen zijn die terugverlangen naar dat soort dagen, ik ben daar niet een van. Ik houd er wel van dat er dingen open zijn en dat ik de keuze heb om er wel of niet naar toe te gaan. Zelfs de weekmarkt ging gewoon door, dat had ik nog niet eerder gezien. Ik had geen tassen bij me en heb dus geen boodschappen gedaan. 

T. heeft een klus bij kennissen thuis en ook daar kon hij gewoon terecht. In de paar uurtjes dat hij weg was heb ik nog even een stofzuiger door het huis gehaald en een was gedraaid. 

vrijdag 10 mei

Deze meivakantie eindigt met een paar heerlijke lentedagen. Vanmorgen ben ik naar de sportschool gegaan, tegen mijn goede voornemen in om van de vrijdag een sportvrijdag te maken.  Tja, een woord dat je op twee manieren kan lezen 😉.

Daarna over de markt gelopen en aardappels, groente, fruit en twee prachtige bossen pioenrozen gekocht. Huis schoongemaakt terwijl T. bezig was met een klus bij ons thuis. Af en toe kon ik een handje helpen. 

Voel me wel weer uitgerust voor de laatste negen weken van het schooljaar. Als het mooi weer blijft is het fijn 's ochtends vroeg naar school te fietsen, alles oogt wat vrolijker en op de meeste mensen heeft dit een positief effect. Zo ook op mij.

zaterdag 11 mei

T. heeft samen met onze buurman, die in de branche werkt, de klus thuis afgerond. Met ingang van vandaag hebben wij airconditioning. Ons huis heeft een plat dak en in de zomer kan het onder dat dak, waar wij slapen, 35 graden en meer worden. Nu we zonnepanelen hebben kunnen we de warmte van de zon compenseren door de airco aan te zetten. Vandaag heeft ie al even gedraaid en we zien dat het verbruik enorm zuinig is.

Terwijl de mannen met de klus bezig waren heb ik eindelijk mijn auto gewassen. Weg met het uitstelgedrag. Ik had het voor deze vakantie gepland en het stond sinds begin vorige week al op de agenda, maar ik kon me er niet toe zetten. Vandaag was echter de dag. Naast het huis staat nu een glanzende bolide!

zondag 12 mei

Moederdag vandaag, mijn moeder overleed vandaag 31 jaar geleden. Ze was toen net vijftig geworden en als elf jaar ziek. Ze kreeg op haar 39e borstkanker en is daarna nooit meer de oude geweest. Ze was de liefste moeder die er was!

Vandaag stond een beetje in het teken van 'terug naar school'. Ik heb uitgezocht wat ik volgende week aantrek, mijn nagels gelakt, mijn schooltas weer tevoorschijn gehaald en even in mijn agenda gekeken om vast een idee te hebben van mijn programma komende week. 

Op tijd naar bed gegaan en mijn telefoonwekker weer op de werkweekstand gezet.

op mijn bord - week 19 / 2024

Een week met lekkere en gezonde maaltijden. We hebben niets 'nieuws' gegeten, alle gerechten zijn al eerder voorbij gekomen. Alles weer zelfgemaakt zonder pakjes en zakjes, behalve het pitabrood en de naan.

maandag 6 mei

volkorenpasta met ratatouille - broccoli - sla met komkommer en radijs

dinsdag 7 mei

linzenstoof met chorizo - aardappelknolselderijpuree - broccoli - sla met komkommer

woensdag 8 mei

foe yong hai - Surinaamse rijst - gewokte Chinese kool met taugé - zoetzure komkommers

donderdag 9 mei

volkorenpita Sabich - broccoli - tomatenfetasalade - groene sla met komkommer - hummus

vrijdag 10 mei

wokgerecht met noedels - tempeh - pindasaus

zaterdag 11 mei

cruchwrap met kikkererwten, tomaat en gekarameliseerde uien - coleslaw - broccoli - groente sla

zondag 12 mei

goodie bowl: seitancurry - broccoli - komkommer - sla - tomaten - naan

Morgen eten we voor de laatste keer dit jaar asperges. Ze waren bij diverse supermarkten nog in de aanbieding. Op de dag dat ik kook eten we iets uit de vriezer en de overige dagen staat T. achter het fornuis.

kan een eetstoornis over gaan?

Succesverhaal

Als ik de YouTube filmpjes moet geloven wel. Als ik de websites met informatie en adviezen moet geloven ook. En als ik alle boeken die ik heb gelezen goed heb begrepen dan zijn ook daarin de vooruitzichten op volledige genezing talrijk.

Ik snap dat. Als je er aan hebt geleden en het is over dan wil je dat waarschijnlijk van de daken schreeuwen. Vooral voor al die anderen die er nog last van hebben. Jij weet tenslotte dat het kan. Jij bent namelijk beter. Dus zet je je succesverhaal op een website, maak je er filmpjes over of publiceer je een boek. 

Statistieken

Statistisch gezien geneest een groot deel van de mensen met een eetstoornis ook van de aandoening. Maar dat geldt niet voor iedereen. Van de mensen met anorexia, de dodelijkste van alle psychische stoornissen, schijnt zo'n 20% nooit te genezen.

Er worden regelmatig onderzoeken naar eetstoornissen gedaan. Aan dit onderzoek van enkele jaren geleden heb ik zelf ook meegedaan. Juist omdat ik bij de groep 50+ hoor vind ik het belangrijk dat ook mijn stem gehoord wordt en meegenomen wordt in de statistieken.

Ik heb geen anorexia, ik heb mogelijk boulimia, maar de diagnose die ik heb gekregen, beschrijft mijn eetstoornis als NAO (Niet Anders Omschreven), wat eigenlijk een combinatie is van verschillende eetstoornissen. Dit is het geval voor veel mensen, en deze complexiteit maakt het moeilijk om te genezen.

Het is te vergelijken met een onderbeen dat op meerdere plekken gebroken is, wellicht zelfs verbrijzeld. Dit is moeilijker te genezen dan een nette breuk waarbij gips volstaat en geen ijzeren pinnen nodig zijn. Het is niet bijzonder ingewikkeld. Echter, geen enkele eetstoornis is gelijk; het is nooit slechts een been met een simpele breuk.

Brein

Ons brein is uiterst intelligent en heeft de kracht om ons alles te laten doen wat het verlangt. Wanneer het brein besluit dat je niet genoeg moet eten of niet in gewicht moet aankomen, zal het alles in het werk stellen om dat te bewerkstelligen. Het is niet eenvoudig om het brein van gedachten te doen veranderen. Er zijn echter methoden om dit te bereiken, en een daarvan is het overtuigen van je brein dat er een andere manier is.

Maar hoe doe je dat? Tijdens de therapieën die ik heb gehad heb ik het geprobeerd. Er is mij uitgelegd dat ik mezelf moet dwingen dingen anders te doen. En als ik dat maar vaak genoeg doe dat het dan gewoon wordt en dat mijn brein dat dan ook weet. Van rul zandpad naar snelweg. Maar die eerste stap moet dan wel gezet worden. En die eerste (en de tweede en derde ook) is het moeilijkst.

Voornemen

Als ik 's avonds in bed lig, neem ik me voor om de volgende ochtend geen boterham met pindakaas, maar met chocoladepasta te eten bij mijn koffie. Misschien een krentenbol of een stuk taart als iemand jarig is. Het idee alleen al doet me watertanden en ik ben vastbesloten het te doen. Soms bedenk ik om een pannenkoek te bakken voor de lunch, die ik dan bestrooi met suiker en kaneel, oprol en heerlijk oppeuzel.

Dan breekt de ochtend aan, ik sta op en al mijn goede voornemens zijn verdwenen. Ik ben ze niet vergeten, maar op dat moment lijken ze overbodig. Het voelt te riskant; ik vrees dat zo'n verandering een eetbui kan veroorzaken. En vaak gebeurt dat ook. Dat is omdat de eetbui voortkomt uit te weinig eten en mezelf niets toestaan. Dit patroon blijf ik zo in stand houden, waardoor het slechts een kwestie van tijd is voor de volgende eetbui zich aandient, waarna de cyclus zich herhaalt.

Leren

Dus moet ik mijn brein leren dat een boterham met chocoladepasta geen gevaar vormt. Dat een pannenkoek gewoon voedsel is, niets meer en niets minder. Dit herhalen tot mijn brein het begrijpt. Eten zonder te oordelen. Eten wanneer ik wil, als het mogelijk is, als het nodig is, eten wat beschikbaar is, waar ik zin in heb, wat er op dat moment is. Het klinkt eenvoudig, maar voor iemand met een eetstoornis is dit een van de grootste uitdagingen. 

Het doorbreken van de cyclus, het brein blijvend trainen dat er alternatieven zijn, en deze volhouden. Ja, dan geloof ik dat een eetstoornis overwonnen kan worden. 

zo was mijn week 18 / 2024

maandag 29 april

Twee uur later dan op een werkdag opgestaan. De zon scheen al uitbundig. Mijn ontbijt gemaakt, lunchsalade alvast klaargemaakt en ook de groente voor de soep van vanavond schoongemaakt en gesneden.

Toen naar de sportschool waar het gezellig druk was en waar ik een paar mensen die ik alleen in vakanties zie weer heb gesproken.

Soep gemaakt op de inductieplaat. Sinds we zonnepanelen hebben, hebben we ook een los inductietoestel naast het gasfornuis staan zodat we op de gratis zonnestroom kunnen koken. We gebruiken het wanneer het kan en past in de planning. Vandaag dus de soep, ook nog een paar eieren en een pan boontjes voor in mijn lunchsalade.

Na de lunch mijn auto bij de garage opgehaald, die had een grote beurt nodig en moest APK gekeurd worden. Ik moest diep in de buidel tasten! Mijn auto is 13 jaar oud maar heeft weinig kilometers op de teller staan, ik rijd namelijk bijna nooit meer. En toch doe ik hem niet weg, nog niet. 

De rest van de middag met mijn blote benen in het zonnetje zitten lezen. Gratis vitamine D!

dinsdag 30 april

Gisteravond las ik op de pagina van Frits en Ellen dat Ellen is overleden. Ik had het niet verwacht, ondanks de lange blogstilte. Ik heb in de afgelopen twee jaar met Ellen via e-mail contact gehad. Ook nog toen zij al ziek was. Het voelde alsof we elkaar een beetje kende, ook omdat ik haar en Frits volgde als ze hun camperavonturen op YouTube plaatsten. Het greep me aan, maakte me verdrietig en zal haar enorm missen. Ze had een leuke, ongedwongen schrijfstijl. Kon geestig over ditjes en datjes schrijven, maar schroomde niet om ook serieuze onderwerpen onder het voetlicht te brengen. Een schat van een vrouw volgens mij!

Ik heb de reis van onze zomervakantie uitgestippeld en op de heenreis twee overnachtingen geboekt. We doen de reis van zo'n 1100 km in drie etappes van 400 km, 500 km en 200 km. Als we dan op zaterdag richting het huis gaan hebben we ook nog tijd om onderweg boodschappen te doen voor het weekend. De terugreis doen we in twee delen, die overnachting is ook geboekt. 

woensdag 1 mei

Hetzelfde ochtendritueel als gisteren, ik vaar wel bij routine dus ook in de vakanties vaste tijd opstaan, ontbijten en dan naar de sportschool.

Daarna ben ik naar het centrum van de stad gefietst en heb ik bij AH en de Hema een paar boodschappen gedaan. Hema voor toiletartikelen, AH voor brood.

Daarna een kaart in de bus gedaan bij een vriendin die een kleine ingreep moest ondergaan vandaag. De dagen vliegen voorbij, terwijl ik niets bijzonders doe.

's Middags mezelf goed ingesmeerd met zonnebrandspul en even op mijn eigen terras in de zon zitten lezen. Na een half uurtje kon ik al in de schaduw zitten en dat heb ik toen ook gedaan, ben toch steeds voorzichtiger aan het worden. Lag ik vroeger, als kind en tiener en ook in de tijd dat ik 30 - 35 was, hele dagen op het strand met mooi weer, zónder me in te smeren, nu weet ik dat ik dat niet meer moet doen.

donderdag 2 mei

De mooiste dag van de week tot nu toe en volgens de voorspelling zal dit ook zo blijven. Daarom even op de fiets naar de grote stad waar ik nog een boodschap moest doen die niet in onze kleine stad kan.

Na de lunch buiten zitten lezen. Mijn boek is uit en ik heb het volgende boek al klaarliggen. Ben nog niet toegekomen aan het bestellen van mijn e-reader maar nog wel steeds van plan om er een te kopen. Ik denk dat ik hem net voor de zomervakantie aanschaf. 

Heerlijk lummeldagje.

vrijdag 3 mei

Niet naar de sportschool vanmorgen. Het lukt al een poos om op vrijdag niet te sporten. Als ik werk vind ik dat niet zo moeilijk, maar vandaag kostte het me veel moeite. Zomaar een paar uur extra vrije tijd, wat te doen met al die tijd? Ik heb huishoudelijke taken gedaan en ben even naar het centrum van de stad geweest voor een boodschap. Dacht dat het droog was maar er viel een heel dikke miezer en ik was toch nog kletsnat toen ik weer thuis kwam.

Ben de rest van de dag binnen gebleven en de sportdrang was groot. Niet aan toegegeven want ik heb die rust nodig. Wil het op den duur zelfs uitbouwen naar twee sportvrije dagen, maar dat is nu nog niet aan de orde.

Zag gisteren wat foto's voorbij komen van eerdere meivakanties. Man man man wat ben ik dun en ik schrok er zelfs een beetje van. Heeft wel geholpen om niet alsnog naar de sportschool te gaan later op de dag. Niet sporten heeft vaak een eetbui tot gevolg. Komt door het 'alles of niets denken'.  Een dag waarop ik niet sport is een mislukte dag en dus kan een eetbui er ook nog wel bij. Maar vandaag niet, ik heb wel lekker eten voor mezelf gemaakt.

Achter de computer gezeten en mijn financiële administratie april gedaan. Bestand in Excel met alle inkomsten en uitgaven en spaarsaldo's bijgewerkt. Mijn financiën houd ik al heel lang bij en zo kom ik nooit voor financiële verrassingen te staan. Heb een goede buffer voor onverwachte uitgaven en denk altijd goed na voor ik een grote aankoop doe.

zaterdag 4 mei

Natuurlijk begon ik mijn zaterdag op de sportschool, want twee dagen achtereen niet gaan is nu nog geen optie.

Naar de markt in de grote stad gefietst en met twee volle fietstassen weer huiswaarts. Ik heb T. gevraagd om ratatouille te maken en als hij dat maakt is het altijd een bakplaat vol zodat er ook een flink deel in de vriezer kan. Ik nam courgettes, aubergines, tomaten en paprika's mee. Ook nog aardbeien en komkommers en een stuk geitenkaas. Het is een echte multiculturele markt en daar liggen toch andere dingen uitgestald dan op de markt in mijn stad. 

Vanmiddag heb ik een administratieve taak afgemaakt waaraan ik al enige tijd werkte, maar die ik niet kon afronden omdat ik nog niet over alle informatie beschikte. Een paar weken terug ontving ik deze informatie, en op mijn to-do lijst voor de vakantie stond dat ik deze taak wilde voltooien. Dat is nu gelukt, wat toch een kleine opluchting was.

zondag 5 mei

In het centrum van de stad zijn de winkels de eerste zondag van de maand open. Ik had een paar dingen nodig en moest ook nog naar de bieb. Dus de fiets gepakt en een rondje gedaan.

's Middags een paar lades van ons wandmeubel uitgezocht, voornamelijk administratie waarvan een deel de schredder in is gegaan. Nog een wasje buiten laten drogen en toen een aflevering van een serie gekeken en zitten lezen. 

Ik heb maar twee toedoetjes op mijn lijstje voor volgende week staan en dat zijn mijn auto wassen en een aantal e-mails beantwoorden. Die autowasbeurt staat er al een poosje op maar de zin ontbreekt steeds. Wasstraat is geen optie, want dan zijn de randjes en plekken waar die grote borstels niet komen niet gedaan en dat moet echt gebeuren. Ik denk dat ik het dinsdag doe. Die e-mails beantwoorden wilde ik vandaag doen maar de dag was voorbij voor ik er erg in had. Maar in de komende week lukt dat vast en zeker! 

op mijn bord - week 18 / 2024

De eetweek liep verliep volgens de planning.  Dit is wat we aten:

maandag 29 april

preisoep - pompoenpitbroodje geitenkaas - sla met komkommer en tomaat

dinsdag 30 april

groentestoofje met stukjes rookworst - aardappelpuree - sla met komkommer

Ik wilde een laatste stukje rookworst uit de vriezer opmaken. Deze maaltijd was daar geschikt voor. En het weer ook, het leek wel herfst!  

woensdag 1 mei

tjaptjoy met kip - zilvervliesrijst - zoetzure komkommers

T. maakt heerlijke tjapjoy, veel lekkerder dan van de Chinees. Hij doet er altijd een biologisch kippendijtje door, dat is voor ons genoeg vlees in zo'n maaltijd.

donderdag 2 mei

gebakken aardappels - gemengde salade met oa tomaat, komkommer, augurk, gekookt ei

vrijdag 3 mei

crunchwrap met kikkererwten, olijven, tomaten, gekarameliseerde uien en knoflooksaus - broccoli - sla met komkommer

zaterdag 4 mei

wokgerecht met noedels, tempeh en pindasaus

zondag 5 mei

champignons op toast - broccoli -  gemengde salade met radijs, augurk, tomaat en komkommer

Vandaag heeft T. een bakplaat rataouille gemaakt. Een deel staat in de koelkast voor morgen, dat eten we met pasta. De rest is de vriezer in gegaan. Volgende week eten we ook weer iets met ei en een keer peulvruchten.

skincare routine

Trend

Een blog over smeersels voor de huid? Het moet niet gekker worden hier in huize Niekje! 

Eigenlijk was ik het niet van plan. Maar ik lees er de laatste tijd steeds vaker iets over. Niet dat ik heel verbaasd ben hoor, het is van alle tijden om er zo goed mogelijk uit te willen zien. En er goed uit willen zien staat dan voor veel mensen gelijk aan er jong uitzien.  Ook voor heel jonge meisjes geldt dat. En daarom toch een blogje over deze skincare routine trend, die overigens in gewoon Nederlands huidverzorgingsroutine heet. In het Engels bekt het gewoon wat lekkerder dan in het Nederlands en wie weet werkt het ook wel als klikaas en krijg ik ineens heel veel nieuwe lezers.

Onlangs las ik een paar interessante artikelen in The Guardian over influencers die jonge meisjes aanmoedigen om anti-oudersdomsproducten te kopen en een artikel over het verbod op het verkopen van dit soort producten aan jongens en meisjes onder de 15 in Zweden.  Als surfend op het Internet kwam ik nog veel meer informatie en artikelen tegen. 

Mijn routine

Ik zal mijn eigen routine hier even uit de doeken doen, want dat is dan misschien ook wel aardig om te noemen. 

Ik sta op en ik poets mijn tanden, vervolgens plens ik een paar keer koud water over mijn gezicht, ook in de winter. Daarna smeer ik er een nep-Nivea van de Lidl op (herfst en winter) of een dagcrème met zonnebrandfactor van het Kruidvat (lente en zomer). Dan ga ik naar beneden en terwijl mijn ontbijt op eettemperatuur staat te komen breng ik wat mascara aan en smeer ik lippenstift op mijn lippen.

Aan het eind van de dag, na het sporten, gebruik ik een reinigingsmelk van de Hema om de mascara en het restant van de lippenstift te verwijderen en stap ik onder de douche. Daar spoel ik mijn gezicht dan nog even af. 

Ik heb van de Lidl ook een bodylotion die ik op mijn benen smeer wanneer mijn huid wat droog aandoet. Wanneer ik niet werk draag ik geen make-up. 

Doe ik het goed?

Doe ik het goed? Ik heb echt geen idee. Ik ben niet opgegroeid met een moeder die erg bezig was met haar veroudering. Ze droeg wel make-up en wilde er mooi uitzien, maar ze had maar een potje crème op haar kaptafel staan.  

In ieder geval maak ik de producenten van cosmeticaproducten niet snel rijk. Ik smeer zuinig en koop nooit meer dan ik nodig heb. Dat is overigens wel eens anders geweest want ook ik was een tijdje vatbaar voor de reclamepraatjes die mij bang maakte voor rimpels. Inmiddels weet ik beter, rimpels krijg ik toch wel, hoeveel ik ook zal smeren. En voor pigmentvlekken ben ik ook niet bang, ik word ouder en dat toont zich. Ik wil mijn huid wel beschermen tegen de zon en dus blijf ik daar nu uit, en als ik er al in moet smeer ik mezelf goed in.

Tienermeiden

De trend die ik eerder aanhaalde gaat over jonge mensen, vooral meisjes, die al vanaf een jaar of 10 bezig zijn met hun verouderingsproces en dan met name hoe ze dat moeten vertragen en natuurlijk het liefst helemaal stoppen. Stel je voor dat je ooit rimpels krijgt! Nu denk ik dat kinderen van die leeftijd werkelijk geen idee hebben van het hele concept ouder worden, behalve dat dat misschien wel leuk is omdat je dan later naar bed mag, zonder je ouders naar school mag fietsen en nog veel meer andere dingen zelfstandig mag doen. Maar bezig zijn met je uiterlijk, met het verouderingsproces van je huid.... werkelijk te absurd voor woorden!

En toch doen ze het. Aangemoedigd door TikTok en Instagram waar (beroemde) influencers producten promoten en hun eigen dagelijkse huidverzorging in beeld brengen. En wat is er mis met een zalfje hier en een crèmepje daar? Het kan schadelijk zijn voor de jonge huid heb ik begrepen. Daarnaast wordt jong eruit zien steeds meer geïdealiseerd met misschien als gevolg dat er ook meer en meer een beroep wordt gedaan op cosmetische ingrepen. 

Er ontstaat een generatie jonge meisjes die hun eigenwaarde nog meer dan nu ophangen aan hoe ze eruit zien. En denken dat hun lichaam maakbaar is. Dat kan niet goed zijn. Tenslotte betekent het ook dat oud een negatief imago krijgt. En dat is natuurlijk niet okay in een tijd waarin we steeds ouder worden en de vergrijzing toeneemt. 

Toch ook een voordeel

In een van de artikelen werd overigens nog wel een voordeel genoemd, namelijk dat er meer aandacht is voor bescherming van de huid tegen de schadelijke effecten van de zon. En daar kan je niet jong genoeg mee beginnen!

Toekomst

Is het een hype en dus weer over na een poosje, of zou het toch een trend zijn en zien we straks kleine meisjes die van hun zakgeld geen My Little Pony of Barbie kopen maar dure potjes anti-rimpelcrème?