50 van 50 - eetherinneringen - oliebollen

Nummer 50! Mijn 'challenge' is gelukt!

Net als zijn vader bakte mijn vader oliebollen op oudejaarsdag. We vierden Oud en Nieuw altijd thuis, meestal met ons viertjes. Ik geloof dat er een of twee keer ook vrienden op visite kwamen. 

's Ochtends ging mijn moeder het oliebollenbeslag maken. In het beslag zaten stukjes appel, krenten, rozijnen en sukade.  Het beslag ging in plastic emmers, die emmers werden afgedekt met een natte theedoek en in de buurt van de convectorput gezet zodat het beslag kon rijzen. Was het beslag klaar dan gingen de voordeur, kamerdeur en schuifpui open en de afzuigkap aan. Dan was het koud in huis en stond mijn vader een paar uur lang in de keuken met een ijsbollentang oliebollen te bakken. 

Heb echt geen idee meer wat mijn moeder deed of waar zij was. Zat ze boven, waar het warmer was? Deed ze nog last minute boodschappen? Hielp ze mee ? Mijn vader denkt dat ze hem hielp, maar ook bezig was met andere dingen in huis. Wij, mijn broer en ik, waren ons eigen ding aan het doen. Mijn broer was meestal met zijn vrienden, hij had een vrij hechte vriendenclub, ik was thuis of bij een vriendinnetje.

We aten op oudejaarsdag iets makkelijks, brood of tosti's, misschien een pasteitje met ragout of soep. Dan werd er afgewassen, was er koffie en ging de televisie aan. Op tafel stond dan al een grote schaal oliebollen waar we van konden pakken. Later op de avond kwamen er ook hartige dingen zoals toastjes, pinda's en chips op tafel en namen we een frisje of iets sterkers dat nog over was van kerstmis.

We keken de oudejaarsconference en ook het aftelmoment naar twaalf uur. Als het zover was ging iedereen staan en gaven we elkaar drie zoenen en de beste wensen. Ik geloof niet dat mijn ouders champagne of andere bubbels in huis haalden. Dat waren ze niet gewend en vonden ze volgens mij ook niet lekker. Na het zoenen gingen we naar buiten waar mijn vader en mijn broer, net als veel buren, vuurwerk afstaken. Iedereen wensten elkaar een gelukkig nieuwjaar. Na een poosje ging mijn moeder naar binnen om saucijzenbroodjes in de oven te schuiven. Als we dan vanuit de kou naar binnen kwamen lagen die klaar voor ons. Zo rond een uur of een, half twee ruimden we de tafel leeg en ging iedereen naar bed.

De volgende dag stonden er nog schalen vol met oliebollen. Heerlijk vond ik zo'n koude, rijkelijk gevulde oliebol met poedersuiker van een dag (of twee) oud.  

Lang gingen we op Nieuwjaarsdag naar mijn oma en grootvader in Den Haag. Op het plein waar zij woonden stond je tot je enkels in het rode papier van al het vuurwerk dat daar was afgestoken. Dat zag je bij ons in het dorp niet. Na de koffie en het in ontvangst nemen van een envelop met daarin een leuk bedrag gingen we ook nog naar oma in Rijswijk. Dan zat ons rondje nieuwjaarswensen brengen erop en togen we huiswaarts. De rest van de middag rommelden we wat, werden alle kerstversierselen opgeruimd en ging iedereen weer over tot de orde van de dag.

Net als aan kerstmis heb ik fijne herinneringen aan Oudejaarsavond met mijn ouders. Ik heb het tot mijn 18e thuis gevierd, daarna ben in naar Londen verhuisd en vierde ik het jarenlang in Engeland. Daar vond ik het altijd minder leuk dan hier, natuurlijk omdat kerstmis voor de Britten een belangrijker feest is dan New Year's Eve. 

Wij doen niets uitgebreids met Oud & Nieuw, maar nog steeds voel ik een bepaalde opwinding en vind ik het een gezellige dag en avond. Ik ga straks nog lekker een oliebol eten en samen met de liefste man die er is proosten op een mooi 2024!

49 van 50 - op mijn bord in week 52 / 2023

Het laatste weekmenu van 2023. 

We vierden kerst deze week maar zoals ik al eerder schreef is dat in huize Mw. Niekje geen reden om extra veel of heel anders dan anders te eten. We waren dit jaar thuis met de kerstdagen, hadden een en ander 'aan onze fietsen hangen' en waren toe aan wat ontspanning zonder verplichtingen.

zondag 24 december

zuurkool met appeltjes, aardappelpuree en rookworst

maandag 25 december

pasta met spinazie en champignonroomsaus, sla

dinsdag 26 december

witlof met ham en kaassaus, gekookte aardappels, sla

woensdag 27 december

wrap met makreel, rodekoolsla, broccoli, andijviesla met tomaat en komkommer

donderdag 28 december

bonensoep, 2 sneden zuurdesembrood met oude kaas, sla met komkommer

vrijdag 29 december

volkoren maaltijdpita met gekookt ei, gegrilde aubergine, augurk, komkommer en hummus, broccoli, sla met tomaat

zaterdag 30 december

gewokte groentjes, noedels, pindasaus en tempeh

Ik neem me in januari altijd voor om zoveel mogelijk uit de voorraadkast en vriezer te eten. Ik wil ruimte maken voor nieuwe gerechten. Ook dit jaar ga ik proberen om dat te doen. Er liggen nog twee pakken gnocchi, er zijn gedroogde linzen en kikkererwten, een pak bulgur en nog een aantal blikken met peulvruchten. De vriezer ligt ook vol met oa kip in ketjapsaus, gehaktballen, wangen, rode kool, peertjes, erwtensoep en Turkse linzensoep. 

Volgende week begin ik met gehaktballen. Met snijbonen en aardappelpuree. Wat er verder gegeten wordt lees je hier zaterdag 6 januari.

48 van 50 - bijna het einde van het jaar

Het voelt vandaag al een beetje als het einde van het jaar. Hier en daar hoor je een knal. Bij de oliebollenkraam staat een lange rij.  De radio staat deze dagen niet op NPO1 maar op 2, waar de Top 2000 te beluisteren is.

Die lange rij bij de oliebollenkraam is overmorgen nog veel langer, dan is de wachttijd gemiddeld een uur, soms meer. Het is niet koud, toch ga ik er niet bij staan. T. heeft vanmorgen nog een zak oliebollen gehaald (met krenten, dan heten het krentenbollen volgens deze kraam) en die hebben we in de vriezer gedaan. T. heeft ontdekt hoe hij ze kan oppiepen zodat ze weer een krokante buitenkant hebben, dus de bollen zijn binnen. Ook hebben we een klein flesje bubbels, dus wij zijn goed voor Oud en Nieuw.

Vandaag heb ik wat boodschappen gedaan, even op de markt geweest maar de helft van de kramen was er niet. Twee komkommers voor een euro gekocht en verder niets. Wilde vanmiddag nog even naar de Turkse super en de Lidl, maar het begon te regenen. Toen heb ik me op de bank geïnstalleerd en een aflevering Oogappels gekeken, een oliebol gegeten, een voetenbadje genomen en de krant gelezen. Ook nog wat mailtjes beantwoord.

Ik vind Oud en Nieuw leuker dan kerstmis. De sfeer op de dag zelf, het geknal in de wijk ondanks het vuurwerkverbod in onze stad, het vooruitzicht van een heel nieuw, vers en onbekend  jaar met de spanning en opwinding die daar bij hoort.

Er is op Oudejaarsavond dit jaar een special aflevering van Twee voor Twaalf, daar heb ik veel zin in. En natuurlijk de oudejaarsconference, die kijken we ook altijd.  

Ik kan van dit 48e blogje niet heel veel meer maken dan dit. Morgen nog een weekmenu en op zondagavond sluit ik mijn challenge af met blog 50 van 50: een eetherinnering over, hoe kan het ook anders, oliebollen!

47 van 50 - een dagje mee-eten met mij

Wat eet een vrouw van 56 met een eetstoornis nadat zij een eetbui heeft gehad? Gisteren hadden wij een heel andere dag dan normaal. Het telefoontje van vorige week dinsdag had daar alles mee te maken. 

In de ochtend hadden we een afspraak buiten de deur, die duurde van 11.00 tot 12.30 uur. Daarna een lunch bij een restaurant in de buurt. Was geen succes, eten was niet bijzonder, zelfs een beetje gewoontjes. Ik had twee bruine boterhammen met op iedere boterham een grote plak kaas. Er zaten drie blaadjes groen bij en een kerstomaat en wat mosterd. T. had iets waarvan hij de helft maar opat, de patatjes gingen wel op. 

Na de lunch ben ik gaan sporten en had T. nog een andere afspraak. Ik voelde de eetbui al hangen. En die kwam. Was niet mega, maar toch een eetbui.

Vandaag dus de boel weer even resetten, dan ziet mijn dag en wat ik eet er zo uit:

07.20 uur opstaan en ontbijt voorbereiden, lunchsalade klaarmaken, reacties op mijn blog lezen en beantwoorden, nog wat bloggen voor later

08.45 uur ontbijten  

havermoutpap  - 40 gram havermout, 3 delen water, 1 deel halfvolle melk, snufje zout, theelepel koekkruiden, paar blokjes goudrenet.

Terwijl ik eet lees ik foodblogs en zoek ik naar inspiratie voor lekkere maaltijden. Zie ik iets dan noteer ik dit in mijn Excelprogramma. 

09.15 uur naar de sportschool: sporten van 09.30 - tot 10.50 uur, dan douchen en terug naar huis

rond 11.10 thuis: spullen opruimen

11.45 uur tussendoortje  

boterham met pindakaas, beker koffie - altijd een Alisonboterham van AH en altijd pindakaas met stukjes noot.

tussen 12.00 en 14.00 uur doe ik wat boodschappen bij de Turkse super, de Lidl en AH. 

14.00 uur lunchen

grote kom salade - stronkje witlof, stukjes gekookte biet, tomaatje, wat gekookte roosjes broccoli, wat gekookte sperzieboontjes, stukjes paprika, een half gekookt ei, olie, azijn, peper en zout.

boterham - Duits Oberlanderbrood van AH met halvarine, mosterd en komijnekaas, beker thee, kopje koffie 

Na de lunch ben ik nog even naar het centrum gefietst om daar een tas met schoenen en laarsjes bij de schoenmaker af te gooien. Ze moeten verzoold, nieuwe rits, nieuw gespje en een paar waar een nieuwe hak onder moet. Die liggen dan klaar na Oud en Nieuw.

16.30 uur tussendoortje

1 beker thee, 1 appel

17.30 uur tussendoortje

1 beker thee, 1 bakje nootjes - naturel, zonder zout

 19.00 uur avondeten

kom bonensoep (T. heeft een grote pan soep gemaakt met veel groente, stukken spek en verschillende soorten bonen), 2 volkorenboterhammen met oude kaas en mosterd, bakjes sla met komkommer, schaaltje blanke vla

20.00 uur tussendoortje

1 beker thee, blokje fudge, fondantkransje

20.30 uur tussendoortje

schaaltje fruit (druiven, lychees, mandarijntje), schaaltje kwark

De dag zit erop, zonder een vervolg op de eetbui van gisteravond. Ik had nog wel eetbuidrang, maar door bezig te zijn met andere dingen (zo keek ik vanmiddag nog een aflevering van Oogappels) kon ik weerstand bieden aan deze ongemakkelijke gevoelens. Daarnaast helpt het ook om op zo'n dag na een eetbui wel lekker te eten en mezelf niet op rantsoen te zetten. Dat maakt het reptielenbrein alleen maar meer ongedurig en bozig, waardoor een volgende eetbui zich weer snel zal aandienen. 

Nog 3 blogs schrijven en dan zit mijn challenge erop! Blog 49 en 50 staan al in de steigers, alleen voor morgen, blog 48, heb ik nog geen verhaal. Maar geen zorgen, dat komt goed. Tot morgen!

46 van 50 - favoriete schrijvers

Als je nu doorleest omdat je denkt dat ik mijn favoriete schrijvers hier ga opsommen moet ik je teleurstellen. Ik heb er zoveel dat de lijst te lang zou worden. Ik lees graag en ik lees veel. En wanneer ik een auteur heb gevonden die mooi schrijft, dan probeer ik alles van die schrijver te lezen. Meestal zijn dan alle boeken ook goed, maar soms zit er iets tussen waar ik niets aan vind. Het is een beetje zoals met een bepaalde keuken, ik ben dol op Italiaans eten, maar risotto vind ik geen klap aan.

Om met eten verder te gaan, een goed boek is net als een lekkere maaltijd of - in ieder geval voor mij - als een heerlijk toetje: je zit te genieten en je wil niet dat het afloopt /op raakt. Toch is het op een gegeven moment uit / op, dan kan je nog even nagenieten maar daarna is het dan ook echt klaar. Je gaat dan meteen uitkijken naar het volgende mooie boek / lekkere nagerecht.

Een heerlijk toetje zoals ijs met slagroom eet ik wekelijks, maar iedere week een echt heel mooi boek te pakken krijgen is een stuk moeilijker. En boeken twee keer lezen doe ik niet. Als kind deed ik dat wel. Ik had thuis boeken en we gingen naar de bieb, maar de keus was ook daar toen nog vrij beperkt. Een van de boeken was Jannie's vrolijke zwemclub, ik las dit boek een paar keer per jaar. Ik kende hele passages uit mijn hoofd. Ik vond het zo'n mooi boek en vanwege het zwemmen identificeerde ik mezelf met Jannie. Ik las het voornamelijk wanneer ik me verveelde of wanneer ik ziek thuis was. Mijn ouders en mijn broer plaagden me er wel mee, want het was ook toen al een beetje truttig verhaal. De link stuurt je naar het boekje dat ik ook had, met dezelfde illustraties.

Wat is een goed boek? Voor iedereen is dat wat anders. En wat een goed boek voor mij is kan ik niet uitleggen. Ik krijg weleens de vraag van een collega wat ik graag lees. Meestal zijn dat collega's die zelf niet veel lezen. Want als je wel veel leest weet je dat het niet zo makkelijk te omschrijven is. 

Ik weet wél wat ik niet lees. Science fiction en thrillers zijn aan mijn niet besteed. Daarnaast zoek ik meestal naar literaire romans. Dit bedoel ik niet arrogant of hooghartig, maar ik haak snel af wanneer een boek niet van een bepaald niveau is. En hoe ik dat dan beoordeel is ook weer lastig uit te leggen. Slecht vertaalde boeken stoor ik me ook aan, maar meestal zijn literaire romans goed vertaald want is er budget voor de vertaling. En eerlijk is eerlijk, 25 jaar geleden genoot ik van heel andere boeken dan nu, kon je me geen groter plezier doen dan met een boek als Bridget Jones's diary.

Zal ik toch een klein lijstje van favoriete auteurs maken? Let niet op de volgorde want die is willekeurig.

• Maarten 't Hart
• Anna Enquist
• John Boyne
• Arthur Japin
• Isabel Allende
• Lot Vekemans
• Kristien Hemmerchts
• Stefan Brijs
• Wanda Reisel
• Fay Weldon
• Renate Dorrestein
• Anita Brookner
• Jaap Robben

Dit zijn er dus maar een paar, maar misschien genoeg om een indruk te krijgen van mijn smaak? Als dat zo is, kom dan maar door met jullie suggesties.

Ps: luister nu naar de Top 2000 en krijg kippenvel en een brok in mijn keel van Rufus Wainwright - Tired of America, heb meteen het volume voluit gezet.  

En nu, terwijl ik mijn blog afrond, staat ABBA's 'Money money money' ook nog even op vol volume en zing ik lekker mee, zo vals als wat, maar dat mag mijn pret niet drukken!

45 van 50 - eetherinneringen - eten met kerst

Tweede kerstdag is zo goed als voorbij. Ik hoop dat iedereen een fijne dag heeft gehad. Gezellig met anderen, fijn samen of heerlijk alleen. Je moet het ermee doen en als het niet leuk was doe het dan volgend jaar anders!

Vandaag weer een 'normale' dag voor T. en voor mij. We aten 's avonds niets bijzonders maar we snoepten wel wat meer. Vroeger thuis pakten mijn ouders wel  (een beetje) uit met kerstmis. 

ONTBIJT

Mijn vader bakte met kerstmis altijd een grote stol. De amandelspijs kocht hij bij de bakafdeling van de technische school in het dorp, daar was een afdeling consumptieve technieken waar mijn vader met zijn leerlingen regelmatig kwam. Hij bakte heerlijke stollen en daar smulden we dan een paar dagen van. Verder waren er bij het ontbijt natuurlijk een gekookte eitje en wit- en bruinbrood. Toen de blikjes Danerole in de winkels kwamen maakten we ook croissantjes.

KOFFIETIJD

Als het koffietijd was dan was er kerstkrans bij de koffie. Die werd heel even opgepiept zodat het bladerdeeg weer lekker krokant was. We snoepten ondertussen ook af en toe een kerstkransje uit de boom. De musketkransjes met fondant waren mijn favoriet. 

LUNCH

Ik kan me niet meer herinneren wat er tussen de middag werd gegeten. Weet niet of we met elkaar aan tafel aten, toen ik nog wat jonger was vast wel, en toen we in de late pubertijd zaten deden we denk ik ons eigen ding. Dit moet ik nog eens aan mijn vader vragen, kan nu niet want hij is vandaag met een aantal kinderen, klein- en achterkleinkinderen van zijn vriendin.

BORRELTIJD

Als het borreltijd was dan kregen we frisdrank, toen we ouder waren mochten we ook iets met alcohol en dronken we Bailey's of Pina Colada, of ik nam een glaasje advocaat. Verder waren er chips, nootjes en melbatoastjes met Franse kaas en paté.

DINER

Eerste kerstdag verzorgden mijn ouders een drie-gangen-menu. We begonnen met een kopje soep of een pasteibakje met ragout, als hoofdgerecht een rollade of een gebraden kip en diverse groente, stoofpeertjes of appelmoes, en een aardappelgerecht. Nagerecht de chocolademousse waar ik gisteren al iets over schreef.

Tweede kerstdag stond eind jaren zeventig de fonduepan op tafel. We hadden speciale borden voor bij het fonduen, borden met vakjes. Dat vond ik als kind erg bijzonder. Er waren wat sausjes, kleine stukjes vlees voor de fondue en brood en salades. Het huis stonk nog dagen naar de olie.

In de jaren tachtig kwam het gourmetten in zwang en ook mijn ouders kochten een gourmetstel. Ik vond het vreselijk leuk om zo aan tafel je eigen pannetje eten klaar te maken, met als kers op de taart als nagerecht je eigen pannenkoeken bakken! Terwijl ik typ kan ik de lucht van zowel de fondue als het gourmetten nog ruiken en zie ik de bakjes en borden voor me. 

NA HET ETEN

We dronken altijd met elkaar nog koffie 's avonds, zo ook met kerstmis. Ik denk alleen niet dat we er iets speciaals bij aten, waarschijnlijk een kransje - wij kregen ook allemaal een grote fondantkrans - en misschien nog een stukje krans met amandelspijs.

Ik ben blij dat ik mooie herinneringen heb aan zowel de kerstdagen thuis met mijn ouders en mijn broer als aan het kersteten in die jaren. Mijn ouders hebben ervoor gezorgd dat ik deze fijne herinneringen heb, zij maakten deze feestdagen memorabel.

Toen ik op mijn 18e voor het eerst in Londen was, werd ik uitgenodigd door mijn au-pair familie om kerstmis met hun te vieren. Mijn eerste Engelse kerst, en mijn eerste kerst zonder mijn ouders, was onvergetelijk! Leuk voor een kerstblog volgend jaar.

44 van 50 - eetherinneringen - chocolademousse

Ook al vieren T. en ik geen kerst, doen we niets bijzonders, we zorgen natuurlijk wel dat we lekker eten. Dat zijn geen traditionele kerstgerechten, maar maaltijden die we graag eten. Dit jaar eten we vandaag, eerste kerstdag, een pasta met spinazie en champignons in roomsaus en morgen eten we witlof met ham en kaas. 

Vroeger thuis stonden er wel wat klassiekers op het menu. Daarom vandaag  een eetherinnering die bij mij verbonden is aan het kerstdiner thuis. Ik weet niet of ik het me echt goed herinner, maar volgens mij aten we eerste kerstdag altijd chocolademousse als nagerecht. Op tweede kerstdag aten we ook een toetje, meestal iets met ijs, en toen de Viennetta van Ola op de markt kwam hadden wij die ook. Maar deze blog gaat over chocolademousse.

De chocolademousse werd door mijn moeder gemaakt. Mijn moeder was geen keukenprinses, maar wat ze kookte en klaarmaakte was wel altijd lekker. Zo ook haar chocolademousse. Ik denk dat ze die 's ochtends maakte. Wie het voor- en hoofdgerecht verzorgde weet ik niet, waarschijnlijk deden mijn ouders dat samen. 

Ik weet nog hoe machtig de mousse was. Dat kwam door de eieren die erin gingen. Eierdooiers met suiker schuimig geklopt, gesmolten chocolade erbij en tenslotte het stijfgeklopte eiwit. Of er ook slagroom aan te pas kwam weet ik niet, ik dacht het niet. Het was een zalig nagerecht dat werd geserveerd in mooie kristallen glaasjes met een klein lepeltje. 

De glaasjes staan nog steeds bij mijn vader in de kast en worden nu door hem gevuld met chocolademousse. Nog steeds zelfgemaakt, wel volgens een ander recept, en nu niet voor het gezin maar voor hem en zijn vriendin, want al een aantal jaren komt zij bij mijn vader eten op eerste kerstdag. En tradities zijn natuurlijk niet voor niets tradities!

43 van 50 - kerstpakket

 
Een echt Nederlands fenomeen: het kerstpakket, althans, voor zover ik weet. Ik heb er in mijn werkende leven al aardig wat mogen ontvangen. Stuk voor stuk waren het leuke verrassingen, maar natuurlijk was het ene kerstpakket het andere niet.

De laatste jaren werk ik bij een organisatie waar ik tot nu toe ieder jaar een erg goed pakket heb gekregen. Een paar keer konden we er ook nog een extra cadeau bij bestellen. Dat waren over het algemeen prima spullen, maar geen dingen die ik echt wilde hebben of niet al eens zelf had gekocht. Mooie doorgeefcadeaus. 

Het pakket bevat altijd producten uit de regio. De regio is een ruim begrip, en omvat de gebieden waar onze organisatie scholen heeft staan. Het zijn producten die met respect voor mens en milieu zijn gemaakt, door kleinschalige bedrijven en sociale bedrijven die speciale groepen een kans willen geven. Dit kunnen migrantenvrouwen zijn, maar ook mensen met een achterstand op de arbeidsmarkt. Bij deze bedrijven en bedrijfjes worden de lekkernijen voor ons kerstpakket gemaakt en gekocht. 

In de laatste week van het schooljaar worden de pakketen uitgedeeld. Ik neem het niet mee op de fiets, maar T. rijdt langs school en haalt het op. 

Omdat wij vaak op vakantie waren met de kerstdagen opende ik het pakket op de laatste dag van het schooljaar, een vrijdag en een halve werkdag.  Maar we zijn al een paar jaar niet op vakantie geweest met kerstmis en inmiddels is het traditie om de doos op kerstavond te openen. Nu is kerstavond de dag voor kerst, maar ik neem het letterlijk en het pakket gaat pas 's avonds open. Vanavond was het zover.

Wat zat er dit jaar in het pakket?

• een houten borrelplank
• Zeeuwse biologische appellimonadesiroop met rozemarijn, citroenmelisse en tijm
• 'winter'kaas met gember, komijn, nootmuskaat, kruidnagel, kaneel en kardemom
• 3 kleine potjes chutney: appel, peer en rode ui
• zakje met stukken breekchocolade: wit, melk, puur, zeezout& karamel
• klein blikje Spaanse olijfolie
• thee chocolate chip cookiesmaak (die gaat in de cadeaudoos)
• macarons 
• blikje humus
• blikje silsi (gesmoorde ui, tomaat en berbere kruiden)
• Franse gedroogde worst (kalkoen)
• 2 kleine Tunesische kommetjes 
• spelt- en brouwgraancrackers (gemaakt met bierbostel, een restproduct dat overblijft na het brouwen van bier en gemengd met zaden en pitten)

 

Ook dit jaar weer veel lekkere dingen waar we zeker van zullen genieten!

42 van 50 - op mijn bord in week 51 / 2023

zondag 17 december

happas

Happas is een soort tappas maar dan anders, vandaar de naam. Voor T. een merguezworstje en een lamskarbonade, voor mij falafel, zelfgemaakte hummus, tomatensalade, gegrilde aubergine, broccoli, groene sla, komkommer, zelfgemaakt yoghurtknoflooksausje en zuurdesembrood.

maandag 18 december

pastabroccoligratin, groene sla en tomatenslaatje

Ik vond deze pastagratin niet lekker. Ik had de uien in de wok gebakken, maar die waren nog wat hard, tegen rauw aan. De broccoli had niet veel smaak en ook vond ik de kaassaus te mild. Ik had gewone belegen boerenkaas gebruikt, normaal neem ik een oude kaas. Nu was mijn reuk en smaak ook nog een beetje weg door de verkoudheid, dus alles smaakte laf.

dinsdag 19 december

twee boterhammen met kaas en een snee krentenbrood met spijs

Ik stond net de andijvie te snijden, de aardappels waren al gekookt en de gehakballen stond klaar om opgewarmd te worden. Toen ging de telefoon en moesten we alles opruimen, snel iets eten en de deur uit. 

De andijvie komt wel op, die snijd ik fijn en eet ik als sla. De gekookte aardappels blijven ook nog wel even goed, daar maak ik puree van en eten we later nog wel. Ballen gingen terug in de vriezer.

woensdag 20 december

pizza bij de pizzeria

Na een enerverende dag hadden we beiden zin in comfort food en we hadden al lang geen pizza meer buiten de deur gegeten. Onze lokale pizzeria is erg goed en altijd druk, dus we waren blij dat er een tafeltje was.

donderdag 21 december

wrap met feta, tomaat en munt, broccoli, sla

Na de eetbuidag van gisteren had ik geen honger, wel een beetje trek. T. at spaghetti, ik maakte een wrap.

vrijdag 22 december

Bratkartoffeln, rodekoolsla, broccoli

zaterdag 23 december

gewokte groente, noedels, omeletreepjes en pindasaus

De kerstdagen staan voor de deur. Bij ons is dat geen reden om heel anders te eten dan anders. We gaan natuurlijk wel, zoals altijd, lekker eten. We moeten nog een restjes gekookte aardappels opmaken, dat doen we morgen. 

41 van 50 - wat een week!

De afgelopen werkweek was op zijn zachtst gezegd niet heel gewoon.

maandag 18 december

Ik was nog steeds niet fit, maar ik had een week eerder afgesproken dat ik de hele dag zou assisteren bij de mondelingen examens Engels van onze vmbo-afdeling. Daar hebben ze dan een taaldorp waar de leerlingen opdrachtjes in het Engels moeten uitvoeren. Ik bestierde die dag een restaurant en de leerlingen moesten bij mij eten bestellen, hadden ze een klacht over een haar in de soep, moesten de rekening vragen en zo nog wat dingen. Enorm leuk om te doen, alhoewel 60 keer op een dag hetzelfde gesprekje voeren ook wel erg veel is. Na afloop was ik gesloopt en ben ik naar huis gegaan. Ik ben gaan sporten en daardoor was ik wel enigszins verkwikt na afloop.

dinsdag 19 december

Slecht geslapen, hoofdpijn en een verstopte neus, toch op tijd uit de veren en naar school. Bah, wéér regen! Mijn werk gedaan, naar de sportschool geweest en net toen ik de andijvie aan het snijden was voor de stamppot kreeg T. een telefoontje. Naar aanleiding van dit telefoongesprek moesten we op stel en sprong nog de deur uit en waren we die avond pas laat weer thuis.

woensdag 20 december

Vandaag bleef ik thuis want deze dag stond in het kader van het telefoontje van gisteren en was daardoor erg rommelig. Dit veroorzaakte bij mij een enorme eetbui die uren duurde. Dat is op zich niet heel bijzonder, maar wel heel vervelend. Gelukkig sliep ik die nacht niet heel slecht.

donderdag 21 december

Ik had afgesproken om vandaag even naar school te gaan voor mijn laatste werkzaamheden voor de vakantie. Ik had niet veel meer te doen en gezegd dat ik er wat later op de ochtend zou zijn. Alle klassen hadden kerstactiviteiten, voornamelijk buiten school, en er zouden dan ook weinig collega's uit mijn team op school zijn.  

Ik ben 's ochtends eerst naar de sportschool gegaan, het bekende compenseren na een eetbui. Daarna waaide ik naar huis, hier en daar een paar takken ontwijkend. Koffie gedronken en toen mijn leidinggevende gebeld dat ik de rest van de dag ook thuis zou blijven. Die paar dingetjes die ik nog moest doen kon ik thuis afmaken. Dat was helemaal prima. Toch fijn om in de loop der jaren voldoende credits te hebben opgebouwd!

vrijdag 22 december

De studenten waren al vrij, samen met alle andere medewerkers van onze school sloten we vanmorgen het jaar af met een paar leuke activiteiten en een aantal goed gevulde schalen oliebollen en appelbeignets. Om 12 uur stond ik buiten en was mijn kerstvakantie begonnen!

Ben nog even over de markt gefietst en heb daarna thuis geluncht. Toen lekker gaan sporten daarna op de bank dit weekoverzicht getypt.

Nog 9 blogs te gaan en dan sluiten we ook hier op het internet het jaar af. Tot morgen!

40 van 50 - moeilijke dagen met een eetstoornis

Voor iemand met een eetstoornis zijn de feestdagen moeilijke dagen. Hier werd gisteravond bij OP1 aandacht aan besteed. (terugkijken, je moet de aflevering van 20 december hebben, het onderdeel start net na de 35e minuut) Gelukkig waren er in dit programma geen heel jonge meisjes aan het woord. Niet dat zij geen stem mogen hebben in de media, maar zij bepalen al zo vaak het beeld dat mensen van een eetstoornis hebben. Volwassenen met een eetstoornis lijken niet te bestaan, maar ze zijn er toch echt! Fijn dat er dus nu aandacht aan werd besteed.

Natuurlijk is zo'n item in een programma waar meerdere onderwerpen aan bod komen maar kort en heel beperkt. Ik vond een paar dingen niet goed uit de verf komen. Zo gaf de presentatrice een voorzetje aan een jongeman die eetbuien heeft gehad door te zeggen dat hij weleens een heel pak stroopwafels had opgegeten. Dit bevestigde hij. En een pak stroopwafels is erg veel om in je eentje in een keer op te eten, maar het is nog steeds geen eetbui. En daarom had het goed geweest wanneer hij had gezegd wat hij voor en na de stroopwafels ook nog had gegeten, want dat laat pas goed zien wat een eetbui is.

Er waren ook een aantal goede momenten in de gesprekken. Er werd uitgelegd waarom het lastig uit te leggen is, waar iemand tegenaan loopt tijdens de feestdagen en werden er wat tips gegeven voor familieleden en vrienden van mensen met een eetstoornis.

Tenslotte werd er aan het eind nog heel vrolijk opgemerkt dat alle mensen die aan tafel zaten geen eetstoornis meer hadden, waarmee het leek alsof je er ook wel weer vanaf komt. Dat geldt natuurlijk ook voor een heleboel mensen, maar niet voor iedereen. 

Kortom, fijn dat het even aandacht kreeg, maar het programma had naar mijn idee iets meer de echt heel nare en moeilijke kanten van een eetstoornis mogen belichten. 

39 van 50 - wat kijk ik op de BBC

Nog een vraag van Lot. Deze ging over de programma's op de BBC. Of ik ook snooker en darts keek. Nee, ik kijk nooit sportwedstrijden op de televisie. Maar er zijn wel veel andere BBC programma's die ik graag keek en kijk.

Jarenlang hebben T. en ik, alle kookprogramma's die er waren gekeken. Het was zo'n 20 jaar geleden vaste prik om Saturday Kitchen te kijken. We volgden alles van de Hairy Bikers, Nigella, Ainsly, Jamie, Mary en niet te vergeten Delia Smith en Keith Floyd, die bij de eerste televisiechefs hoorden.

Inmiddels kijken we de kookprogramma's niet meer, of we moeten er middenin vallen, dan willen we nog wel eens blijven hangen. 

Waar we wel naar kijken zijn de mooie natuurdocumentaires, sommige comedyseries en goede dramaseries. Zelf heb ik heel lang Eastenders gekeken, daar begon ik mee toen het in de jaren 80 in Engeland op televisie kwam, als tegenhanger van Coronation Street (waar ik in Engeland ook naar keek) en heb ik, weer terug in Nederland, nog heel lang gekeken. 

Ik kan hier een overzicht typen van alles wat we in de afgelopen jaren gekeken hebben, maar dat wordt echt een heel lange lijst en moet ik heel veel graven in mijn geheugen en zoeken op het net. Daarom een kleine greep (hier staan er heel veel!):

Man Behaving Badly

Last Tango in Halifax

The Split

Happy Valley

Hotel Babylon

Mistresses

Waterloo Road

This Life

Silk

The Office

Ik houd de website van de BBC goed in de gaten en ook lees ik de televisiepagina in The Guardian, zodat ik weet welke nieuwe series er komen, wanneer er met de opnamen is begonnen en wanneer ik het op de televisie kan zien. Terugkijken bij de BBC is er niet bij, opnemen kan gelukkig wel. 

Ben benieuwd welke mooie programma's er met kerst zijn dit jaar. 

38 van 50 - een kijkje in de koelkast #6

Zoals ik schreef in een eerder kijkje in de koelkast hebben we drie biofresh lades. In lade drie bewaren we fruit. Dit is wat er vandaag in de la ligt:

** altijd op voorraad

Lade 3:

• 7 citroenen ** (T. gebruikt citroen in zijn dagelijkse glas tomatensap)
• 7 peren
• 12 appels **
• 6 kakifruit
• 2 sinaasappels
• 5 avocado's
• 8 mandarijntjes
• trosje druiven
• 10 lychees

Ik eet iedere dag een appel. Bananen liggen op de fruitschaal, daar liggen nu ook twee kiwi's om te rijpen en er staat een ananas op het aanrecht om rijp te worden.

Ik ben dol op fruit en ook T. eet het graag. Alleen hij eet nooit fruit uit het vuistje, dus heb ik het fruithapje geïntroduceerd. En dan eet hij het wel. Natuurlijk alleen als ik het klaarmaak. 

Zo hebben we allebei onze taakjes. Ach, en zo'n bakje fruitsalade maken vind ik niet erg, we gaan dan na het 8 uur journaal allebei even wat doen. Ik maak het fruit, T. check of alle deuren op de begane grond op slot zijn en kijk even of zijn auto ook dicht is. 

Nog even iets anders

Vandaag is het winnende woord van het jaar (zie ook mijn blog woord van het jaar) bekend gemaakt: GRAAIFLATIE, het woord waarop ik mijn stem uitbracht.

37 van 50 - een kijkje in de koelkast #5

We hebben nog twee biofresh lades te gaan en dan weten jullie wat er in onze koelkast te vinden is.

Lade 2:

• een bewaardoos met 9 stuks gegaarde knoflookbollen (zelf gemaakt)
• een bewaardoos met zoetzure komkommer (zelf gemaakt)
• 2 vacuum verpakte stukken gerookte ham
• drie gekookte bietjes
• een bewaardoos met gekookte sperziebonen
• een Romaine sla nog verpakt
• een Romaine sla bijna op
• een ijsbergsla

We hebben altijd een grote voorraad verse knoflook uit Frankrijk, onze vrienden nemen dit voor ons mee, of T. neemt ze mee terug als hij in Frankrijk op visite is geweest. Die grote bos hangt in de schuur. In een bakje in de keuken bewaren we er een of twee omdat we die dagelijks gebruiken. Daarnaast garen/konfijten we altijd een aantal bollen. De knoflook is dan zacht van structuur én smaak en gebruiken we voor dressings en sauzen waar rauwe knoflook te scherp is. 

Dit doen we als volgt: we verpakken de bollen knoflook, niet gepeld of van schilletjes ontdaan, in een stukje zilverfolie. De folie moet er goed strak omheen zitten. Dan gaan ze de oven in. Dit doen we altijd als de oven voor een ovenschotel aan is die dag. Als de ovenschotel klaar is gaat de oven uit en de knoflook erin. De knoflook gaart op de restwarmte in de oven. We laten ze dan meestal een nachtje staan en doen ze dan pas de volgende dag in de koelkast. Daar worden ze luchtdicht bewaard want ze ruiken erg sterk.

De gekookte groente zijn voor mijn lunchsalade. Ik zorg dat er altijd wat op voorraad is. Courgette en komkommer is eigenlijk ook altijd in huis en eten we in salades, maar die bewaren we niet in de koelkast. 

Morgen de laatste lade.

36 van 50 - een kijkje in de koelkast #4

In dit deel van het koelkastverhaal mogen jullie in onze biofresh lades kijken. De Liebherr koel- en vriescombinatie die in onze keuken staat is behoorlijk groot. In het koelkastdeel zijn drie enorme lades waarin de temperatuur net boven 0 graden is. 

Wanneer we met vakantie en er ligt nog groente in de lade dan is dat bij terugkomst meestal nog steeds heel fris en niet verlept. Fruit ook. We hoeven ook nooit iets weg te gooien. En mocht er al dingen zijn die gaan verpieteren dan gaan ze in de zak met afsnijdsels in de vriezer en trekken we daar bouillon van.

** altijd op voorraad

Lade 1:

• een kilo wortels **
• een struik bleekselderij **
• een halve witte kool **
• een halve rode kool
• een zak met 6 rode puntpaprika's van de markt 
• een groene paprika **
• een rode paprika **
• tomaten **
• een kwart knolselderij
• een half bosje bladselderij
• 4 stronken witlof **
• kilo snijbonen van de markt
• struik andijvie
• een stronk broccoli **

De spullen die we altijd op voorraad hebben (daar horen uien en aardappels ook bij, maar die bewaren we niet in de koelkast) worden veelvuldig gebruikt. Ik eet vaak een stronkje witlof in mijn lunchsalade, net als paprika en sperzie- of snijbonen. Lekker met een eitje. De witte kool gaat door mijn wokgerecht op zaterdagavond of ik maak er coleslaw mee. Broccoli eet ik vaak als extra groente bij het avondeten.

De inhoud van lade 2 volgt binnenkort.

35 van 50 - op mijn bord in week 50 / 2023

Op zondag hadden we een lekkere luie dag. Er waren nog wat kliekjes in de koelkast en vriezer, die maakte T. soldaat. Ik had zin in een wokgerecht. Meestal eet ik dit op zaterdag, maar toen aten we bij vrienden. 

zondag 10 december

gewokte groenten met noedels, tofu en pindasaus

maandag 11 december

sperziebonentomatenstoof  met volkorenpasta, salade

dinsdag 12 december

rode kool, varkenswang, aardappelen, stoofpeertje

woensdag 13 december 

kikkererwtenstoofpot, zilvervliesrijst, broccoli en sla

donderdag 14 december

boerenomelet met brood en sla

vrijdag 15 december

kliekje kikkererwtenstoof, coleslaw, Turks gevuld broodje met extra feta en tomaat, broccoli

zaterdag 16 december

gewokte groente, noedels, pindasaus

De laatste werkweek van het jaar staat voor de deur. We hebben allebei nog wat activiteiten en we houden het eten makkelijk. Ik maak morgen alvast de pastaschotel voor maandag, hoeft ie alleen nog maar de oven in. 

34 van 50 - sport in mijn jeugd

Trouwe lezeres Lot, velen van jullie kennen haar want ze volgt veel bloggers en laat altijd leuke en interessante reacties achter, vroeg mij of ik vroeger ook aan sport deed, voor ik naar de sportschool ging. 

Ik ben nu zo'n 22 jaar lid van een sportschool, vooral omdat het zo makkelijk is. Ik kan mijn eigen momenten plannen, hoef niets af te spreken en ik kan mijn eigen tempo bepalen. Dat, en een fijne sportschool dicht bij huis, zijn de voornaamste redenen waarom ik nu aan fitness doe.

Ooit, ik zat nog op de lagere school, zaten veel meisjes op turnen. Daar wilde ik toen ook op. En zo geschiedde. De leden van deze gymnastiekclub, Brinio, droegen een donkerpaars turnpakje. Het pakje met de driekwartmouwtjes was het summum van elegantie. Ik had een turnpakje zónder mouwen.

Ik weet niet meer of ik een of twee keer per week naar gym ging. Wel herinner ik me nog dat mijn beste vriendinnetje, R., ook ging. We waren allebei lang voor onze leeftijd en redelijk stevig gebouwd. Ik kan nu ook niet meer bedenken waarom ik op die gymclub wilde maar dat ik er niets aan vond weet ik nog wel. 

Ik kon geen radslag, ik kon geen handstand, op de ongelijke brug kon ik de kunstjes niet en ook op de balk lukte het me niet om een gracieuze draai aan het eind te maken. Ik voelde me lomp en onhandig, zeker naast de elegante sprietige meisjes die al deze dingen wel konden.

Het was in mijn jeugd niet gebruikelijk om van de ene hobby naar de andere vrijetijdsbesteding over te stappen, maar ik mocht gelukkig van gym af, en dat stomme turnpakje hoefde ik nooit meer aan.

Ik ging daarna op wedstrijdzwemmen. Zwemmen had ik altijd al leuk gevonden en samen met R. schreven we ons in als lid.van de zwemvereniging. We trainden twee keer per week en vaak waren er in het weekend wedstrijden. Ik vond het competitie-element leuk en ik was behoorlijk fanatiek. Dat ik geen prijzen won of niet als eerste eindigde vond ik niet erg. Het ging mij om het hele pakket: het zwemmen zelf natuurlijk, maar ook de gezelligheid op de club en de wedstrijden in de regio.

Toen er een voorstel kwam om een dameswaterpoloteam op te richten stonden R. en ik vooraan. Samen met nog een paar andere meisjes werden wij het damesteam van de club. De trainingsavonden waren erg gezellig en ook het deelnemen aan de wedstrijden vond ik leuk. En waterpolo was iets waar ik goed in was, waar mijn bouw en lengte in mijn voordeel werkte. Ik heb dit gedaan tot ik, na het afronden van de middelbare school, naar Engeland vertrok. 

In Londen ging ik nog wel af en toe zwemmen maar echt met regelmaat sporten heb ik toen jaren niet gedaan. Ook toen nare ex en ik in Nederland kwamen wonen deed ik niet aan sport. Wel fietste ik alles, want we hadden geen auto. Ik ben pas weer aan sport gaan doen toen ik, zo'n 22 jaar geleden, stopte met roken en vond dat ik wat gezonder moest gaan leven.

33 van 50 - rondje sportschool

Hoe ziet een rondje sportschool eruit? Ik sport bij een kleine sportschool die geen onderdeel uitmaakt van een keten. Het is op 5 minuten fietsen van waar we wonen. De twee eigenaren zijn altijd aanwezig, en ik ken ze inmiddels al meer dan 15 jaar, net als de moeder van een van de twee, die de sportschool schoonmaakt.

Je kan wel zeggen dat ik kind aan huis ben, zoals een boel andere leden. Omdat veel mensen, net als ik, op vaste tijden sporten ben je vaak met hetzelfde clubje in de sportzaal en maken we een praatje met elkaar. Toen T. en ik 12 jaar geleden trouwden kregen we een groot boeket bloemen van het clubje mensen waar ik toen veel contact mee had. Er is natuurlijk wel enig verloop, maar er zijn ook nog steeds mensen die er al gingen sporten lang voordat ik me aansloot.

Op werkdagen ben ik er tussen half vier en vier, op vrije dagen ben ik er om half tien. Sommige mensen zie ik alleen in de vakantie, wanneer ik 's ochtends train. Zoals mijnheer L. een 92-jarige die iedere dinsdag- en donderdagochtend een uurtje komt sporten. Aan het eind van de dag zie ik weer andere mensen die na hun werk sporten. Vaak is het aan het eind van de dag vrij rustig, lopen er zo'n 10 mensen rond. Het schijnt 's avonds een stuk drukker te zijn.

Thuis trek ik mijn sportkleding al aan. Als ik 's middags train dan trek ik na het douchen en sporten wat makkelijks aan, train ik 's ochtends dan neem ik mijn gewone kleding mee. 

Ik begin standaard met een half uur op de loopband. Er zijn er drie, ik hoef bijna nooit te wachten. Mijn tempo is altijd 7 km per uur, met een helling van 7 graden. Dan ben ik dus niet aan het rennen, maar heb ik flink de pas erin. Terwijl ik loop kijk ik televisie op mijn telefoon.

Na het lopen ga ik een half uur fietsen, ook weer in een behoorlijk tempo, maar niet zodat ik na afloop buiten adem ben. Ik heb wel gezweet. En ook fietsend kijk ik naar een serie of film. 

Na de ronde cardio ruim ik mijn telefoon en oortjes op en ga ik wat krachttraining doen. Iedere dag een andere spiergroep. Ik doe oefeningen voor mijn benen, armen, rug, buik. Er zijn allerlei apparaten die daarvoor bestemd zijn. Ik doe een aantal vaste oefeningen op vaste dagen. Kan ik een keer niet dan sla ik de spiergroep die week over. 

Ik train niet heel zwaar, wel ben ik aardig gespierd maar ik zie er nog wel vrouwelijk uit. Ik hoef er niet uit te zien als een bodybuilder, liever niet, maar ik vind het belangrijk dat mijn spieren stevig zijn. Hoe ouder men wordt, hoe belangrijker dat is.  Terwijl ik de krachttraining doe klets ik tussendoor wel met anderen. Dat kan erg gezellig zijn. Het komt ook voor dat er niemand is om mee te kletsen, ook prima.

Na afloop spring ik kort onder de douche. Ik ben nooit van het lange douchen geweest, even snel afspoelen is voldoende. In het weekend douche ik iets langer want dan was ik meteen mijn haar. Ik kleed me aan en stap op de fiets en ga naar huis. Spullen opruimen en thee zetten (als ik in de ochtend ben geweest maak ik koffie) en met een voldaan gevoel neerploffen op de bank, met nog een hele avond of dag voor me.

De oplettende lezer weet dat ik het lastig vind om niet te gaan. Als de sportschool dicht is, zoals tijdens de feestdagen, dan mis ik mijn rondje. Meestal ga ik dan een eind fietsen. Vandaag ben ik niet geweest, vandaag heb ik een groot deel van de dag op bed gelegen met bonkende koppijn, lichte koorts en een zware verkoudheid. Nu, einde van de dag, is de koorts weg, maar ik ben nog verre van fit.

32 van 50 - geen inspiratie

Oh jee, ik loop een beetje vast. Heb nog wel wat blogs in concept staan, maar die zijn nog niet af. Ik heb vandaag een heel drukke dag gehad en was na mijn werk best moe en had weinig zin om te gaan typen. Heb lekker zitten lezen.

Ben sinds gisteren ook snotverkouden, en heb daardoor ook wat minder zin in dingen. Wil wel mijn werk goed doen, dus focus ik vooral daar op.

Vandaag maak ik me er dus met een Jantje-van-Leiden vanaf en typ ik dit stukje even snel na het eten en voor het 8 uur journaal. 

Ik denk dat ik morgen wel wat tijd heb om een blogje af te maken, maar ik ben nog lang niet bij 50! Wat te doen? Zijn er bij mijn lezerspubliek misschien vragen aan mij waarop ik kan antwoorden in een blog, of hebben jullie leuke onderwerpen? 

Met zo'n hoofd vol snot kan ik zelf nu even niets verzinnen. Komt vast wel weer goed en ik blijf bij mijn belofte om tot het eind van het jaar iedere dag iets te bloggen. Dus tot morgen!

31 van 50 - hoe was dat vroeger: werkende moeder

Aaf schrijft af en toe een leuk stuk over vroeger. Ik vind dat interessant om te lezen en bij mij komen er dan veel herinneringen boven. Ik vroeg aan Aaf of ik met haar idee aan de haal mocht gaan, vond ze prima!

Mijn moeder was geboren in 1943. Na de mms ging zij naar de kweekschool. Tegenwoordig heet dat de pabo. Daar leerde ze het vak van schooljuffrouw. Mijn vader zat op dezelfde kweekschool en leerde het vak van schoolmeester. Ze kregen verkering en trouwden in juli 1964, mijn broer was toen al op komst. Ze woonden in Den Haag bij een hospita, er was destijds namelijk ook een tekort aan betaalbare huurwoningen.

Na het behalen van haar hoofdakte (het diploma) ging mijn moeder werken op een lagere school in Den Haag. Mijn vader zakte voor zijn examen en haalde dat een jaar later. Hij kon echter nog niet meteen gaan werken, hij moest eerst nog in dienst. Tegen het eind van zijn diensttijd ging mijn vader solliciteren. Omdat mijn ouders graag een eigen plekje wilden en dit in Den Haag niet te vinden was solliciteerde mijn vader op banen buiten de residentie.

Hij vond een baan in Oudenhoorn. Omdat hij zijn militaire dienst nog moest uitdienen heeft mijn moeder de baan tijdelijk voor hem ingevuld. Mijn broer en vader logeerden door de weeks bij mijn grootouders in Den Haag en bij mijn oma in Rijswijk. 

De diensttijd zat erop en nu was mijn vader niet meer alleen in de weekenden thuis maar de hele week. Hij kon nu ook beginnen aan zijn baan op de lagere school in Oudenhoorn. Mijn moeder werd huisvrouw en zorgde voor mijn broer. In 1967 werd ik geboren in 1969 verhuisden we naar een klein stadje in de buurt omdat mijn vader daar een baan had gevonden.

Toen ik vier jaar werd en vijf dagen per week naar de kleuterschool ging, kon mijn moeder ook weer gaan werken. Ze werkte op de lagere school naast mijn kleuterschool. 's Ochtends vertrok zij eerder dan wij en daarom bracht mijn vader mij, wandelend met zijn fiets aan de hand, naar school. Mijn broer zat op een lagere school vlakbij huis en ging alleen op pad. 

Einde van de kleuterschooldag liep ik naar de school van mijn moeder. Daar sloop ik stilletjes de klas in en mocht ik op het achterste bankje in de klas wachten. In het kastje van mijn bankje lagen een schrift, een potlood en kleurtjes en zo vulde ik het laatste half uurtje van de dag terwijl ik op mijn moeder wachtte. Als haar klas naar huis was en zij haar spullen had ingepakt liepen we samen naar huis. 

Thuis dronken we thee met twee kaakjes van Jamin (waaiers waren mijn favoriet) en dan ging mijn moeder schriftjes nakijken en plaatjes plakken. Soms mocht ik helpen met de plaatjes, maar meestal ging ik spelen, alleen of met vriendinnetjes uit de buurt of van school. 

Toen ik zelf naar de lagere school ging kreeg mijn moeder werk op deze lagere school en in de tweede klas, dat heet nu groep vier, zat ik dan ook bij mijn eigen moeder in de klas. Ik heb dit nooit vervelend gevonden en ook al wist iedereen het, het leverde nooit problemen op. Op school was mama mijn juf, en thuis was mama mijn mama. 

Mijn moeder heeft altijd fulltime gewerkt, tot zij zodanig ziek was en niet meer kon werken. In de laatste jaren van haar leven - ze is net 50 geworden - werkte ze niet meer maar ging ze, als ze dit lichamelijk kon, nog wel af en toe koffie drinken en bijpraten met haar collega's op school.

Veel van mijn vriendinnetjes hadden moeders die huisvrouw waren. Voor mij was het normaal dat mijn moeder vijf dagen per week werkte. Toen ik ging solliciteren (ik woonde in Londen) waren nagenoeg alle banen fulltime functies. Het kwam niet in me op om een parttime baan te zoeken. 

Tegenwoordig zie ik dat veel jonge mensen een baan zoeken voor drie of vier dagen, zodat zij ook nog wat tijd hebben voor andere dingen, dit kunnen kinderen zijn, maar ook hobby's of andere manieren van ontspanning. 

Toen ik 55 werd ben ik 2,5 uur minder gaan werken, iedere dag ga ik nu een half uur eerder naar huis. Als ik 57 ben wil ik daar nog een half uur bij, maar misschien kies ik wel voor een vrije vrijdag. Daar ga ik nog over nadenken. 

30 van 50 - een kijkje in de koelkast #3

We hebben een grote koelkast en aan het begin van de week is ie behoorlijk gevuld. Niet alles gaat meteen op, zoals je kon lezen In het kijkje in de koelkast van de vorige keer. Er staan er veel smaakmakers in en daar doen we lang mee. Langer ook dan de houdbaarheidsdatum, maar dat is bij veel van dit soort dingen niet een groot probleem. Ruiken, kijken en proeven en dan weet je wel of het weg moet of niet. 

Ik heb ooit eens een experiment met een liter magere yoghurt gedaan. Die heb ik een jaar lang ongeopend achterin de koelkast laten staan. Na het jaar even schudden en in een schaaltje doen. Verschil met vers en een jaar oud was er niet We hebben ook nog even allebei een blinde test gedaan en geen van ons beiden proefden het verschil. 

Na het halve plankje en de hele plak nu de volgende twee planken waarvan een ook een laatje heeft. 

Een sterretje (*) betekent van T. 

• 2 x 500 gram kwark
• zoetzure komkommer (zelf gemaakt)
• zuurkool, vacuum verpakt, gekocht door T. in Frankrijk
• 2 x 500 gram uitgelekte volle yoghurt (zelf gemaakte hangop!)
• 1/2  literblik Turkse witte kaas 
• 12 flesjes nagellak
• Palm free margarine 
• plastic bewaardoos met olijven
• 1/2 goudrenet (voor in mijn havermoutpap) 
• 1 pond belegen boerenkaas
• 1 pond belegen boerenkaas met komijn
• Franse gedroogde worsten 2 stuks  *
  
• een kliekje bruinebonensoep * (is inmiddels opgegeten door T.)
• iets minder dan een pond Comté (Franse kaas)  

In de deur staat ook nog een en ander:

• 8 eieren
• roomboter
• 1 fles ketchup
• 1 grote pot sambal badjak
• 1 grote pot piccalilly
• 1 grote pot mayonaise
• 1 grote pot zoetzure augurken
• 1 fles advocaat
• 1 potje saladedressing (zelf gemaakt)
• 1 literpak tomatensap *
• 1 literpak karnemelk *
• 1 literpak houdbare melk 
• 1 literpak sinaasappelsap *
• 1 literpak Oatly haverdrink *

En dan op de onderste plank nog de andere pakken en flessen:

• 3 literpakken volle yoghurt
• 1 literpak magere yoghurt
• 2 literpakken blanke vla
• 1 literpak Oatly chocolademelk *
• 1 fles water met takje munt *
• 1 schaal rodekool voor dinsdag 12 december

In het laatste kijkje komen de zogenaamde biofresh lades aan de beurt, dat zijn er drie en die zijn ook altijd vol.

29 van 50 - op mijn bord in week 49 / 2023

Ook al hebben we dan een planning, soms gaan dingen anders. Op maandagavond was T. zo ontzettend moe van een zware werkdag dat hij al voor het eten op de bank in slaap viel. Toen het etenstijd was had hij weinig trek en nam hij een boterham. De pastaschotel stond gelukkig nog niet in de oven en kon in de koelkast blijven staan. Deze hebben we toen op dinsdag gegeten. 

zondag 3 december 

gebakken aardappels, coleslaw, broccoli

maandag 4 december     

volkorenpita met falafel, broccoli, salade

dinsdag 5 december

pastagratin met prei en erwtjes, sla

woensdag 6 december

spruitjes, varkenswangen, aardappelknolselderijpuree

donderdag 7 december

foe yong hai, rijst, gewokte spitskool en taugé

vrijdag 8 december

madras curry met kikkererwten en bloemkool, rotiplaat, broccoli en komkommer

zaterdag 9 december

etentje bij H+R: ovenschotel kabeljauw, venkel en tomaat met gebakken krieltjes en geroosterde worteltjes. Dessert: 'laagjesgerecht met gingernuts en stoofpeer.

Volgende week eten we rode kool, gekookt deze keer. T. maakte het vandaag al klaar, er gingen twee porties de vriezer in, en er is nog een halve kool over. Het was een flinke dus daar maken we weer een paar keer salade van. 

28 van 50 - nog een etentje

Straks hebben we weer een etentje. Nu niet bij ons thuis, maar bij vrienden, H+R, thuis. We zien ze zo'n twee tot drie keer per jaar, en dan eten we de ene keer daar, de andere keer bij ons. Nu mogen wij weer aanschuiven. R. kan erg lekker koken en we vinden het altijd fijn om bij ze te eten. Ik heb aangeboden het nagerecht mee te nemen, dat vind R. niet zo leuk om te maken en ik juist wel.

Ik heb deze keer een laagjesdessert gemaakt. Ik vind niet dat ik het tiramisu kan noemen, want daar zitten lange vingers, drank en koffie in. Ik heb gingernuts gebruikt. Een koekje waarvan ik er heel veel op heb in mijn jaren in Engeland. Heerlijk om in de thee te dopen (to dunk), dan is zo'n rol zo op. 

De koekjes heb ik even snel in een mengsel van gembersiroop met chocomel gedoopt. Ik mixte mascarpone met vanillevla en lobbig geklopte slagroom. Ik maakt afwisselend laagjes met de room en de koekjes. Op het bordje komt ook nog een stoofpeertje. Gember en peer gaan prima samen en vind ik ook wel een goede smaak voor de winter.

Ik heb eigenlijk geen stress over het eten. Ik heb vandaag normaal gegeten en maak me geen zorgen over een eventuele eetbui. Meestal voel ik die al dagen aankomen, nu niet. De meest recente eetbui is ook nog maar een week geleden en vaak zitten er ruim twee en soms wel drie weken tussen. Ik ga genieten van het eten en het gezelschap.

Morgenavond in mijn eetoverzicht lees je wat er op het menu stond.

27 van 50 - seniorendag

In de cao van het mbo-onderwijs staat dat onderwijspersoneel vanaf het 52e levensjaar recht heeft op een dag vrij per schooljaar. Vanaf 56 is dat zelfs anderhalve dag. Ik heb de dagen opgespaard en mag ze van mijn leidinggevende met terugwerkende kracht opennemen. Vrijdag  nam ik mijn allereerste seniorendag op. We hadden de avond van 30 november visite en het leek mij lekker om de dag erna vrij te zijn. 

En dat was lekker. Ik ging eerst naar de sportschool, daarna heb ik koffie gedronken terwijl ik een aflevering van Maud en Babs keek. Overdag televisie kijken doe ik eigenlijk nooit. Het was mooi weer dus ik fietste na de koffie naar de markt en deed ooknog wat andere boodschappen in het winkelcentrum van onze stad. 's Middags had ik geen plannen en heb ik heerlijk zitten lezen. 

Het voelde ook lekker omdat ik niet hoefde te werken terwijl de school gewoon in bedrijf was. Beetje gek is dat ook wel. De enige andere keren dat ik niet ga werken terwijl de school open is, is wanneer ik ziek ben. En ziek zijn is niet vrij zijn. Ziek zijn is thuis zijn, je beroerd voelen en blij dat je nergens naar toe hoeft. Vrij zijn is precies doen waar je zin in hebt. 

Het smaakte naar meer. Ik ben nog niet toe aan mijn pensioen. Niet vanwege mijn leeftijd, maar ook niet omdat ik mijn werk nog leuk vind en dit graag nog even blijf doen. Maar minder werken begint nu wel aantrekkelijk te worden. Vanaf 57 zijn daar ook wel mogelijkheden toe. Ik ga in het nieuwe jaar een afspraak inplannen met onze medewerker personeelszaken om hier wat meer over te weten te komen. Wie weet kan ik vanaf mijn 57e wat vaker genieten van mijn seniorenstatus!

26 van 50 - etentje bij ons thuis

Over de helft van de 50 blogs van 50!

Het stond al maanden op de planning en vorige week donderdag was het dan zover. Een etentje bij ons thuis. Op donderdagavond. Een avond waarop ik normaal gesproken de dingen doe die ik altijd doe. 

Na het sporten ben ik even voor vijven thuis. Dan dek ik vast tafel, maak ik thee, ga ik met mijn thee en de digitale NRC op de bank zitten en lees ik de krant en maak ik de puzzel. Om een uur of zes ga ik in de keuken het avondeten maken/voorbereiden. En als T. kookt blijf ik lekker op de bank zitten en pak ik mijn boek. Om zeven uur eten we. Om acht uur kijken we het journaal met een beker thee en wat lekkers. Om negen uur gaan we naar bed. 

Al we visite krijgen dan is dit altijd op zaterdag. Dan hebben we vrij en hoeven we de volgende dag niet vroeg op om te werken. Nu kon dit etentje niet op zaterdag worden gepland omdat onze vrienden een vol programma hadden voor hun week in Nederland, ze hadden alleen nog op donderdagavond tijd.

Ik ben die dag gewoon gaan werken en na schooltijd naar de sportschool gegaan. Het toetje had ik op woensdagavond al gemaakt en stond klaar in de koelkast. T. zorgde voor de rest van het eten en dekte ook de tafel. 

Toen ik terugkwam van de sportschool was de tafel feestelijk gedekt en stond er een borrelplank klaar. Onze visite arriveerde en we zijn gezellig aan de eettafel gaan zitten en met een glaasje wijn of beker thee gaan borrelen. Het eten, een zuurkoolschotel met appel en spek en een aardappelgratin, stonden toen al in de oven om op te warmen. De worst lag in het warme water. 

We aten, net als op een gewone donderdag, om zeven uur. Omdat ik erg veel trek had nam ik een flinke portie van het hoofdgerecht. Het toetje en de thee met wat lekkers namen we rond een uur of acht. Ook van het toetje nam ik een grote portie.  Er ontstond toen al een beetje eetbuidrang. Overigens ging tot zover wel alles volgens onze vaste routine. En dat is voor mijn eetgestoorde brein prettig. Om even na negenen vertrokken onze vrienden naar hun vakantiehuisje. T. ging nog even naar zijn 'mancave' op de begane grond en ik ruimde de vaatwasser in.

Zoals ik eerder schreef in mijn blog jammer de bammer heb ik na het vertrek van onze vrienden nog een eetbui gehad. Tijdens het opruimen at ik het laatste restje van het toetje op. Daarmee had ik een eetregel geschonden en dat was in dit geval genoeg om een eetbui te triggeren.  Wat daarbij niet hielp om de eetbuidrang tegen te houden was dat ik

 a) de volgende dag een vrije dag had (seniorendag, hierover volgt nog een blog) en dus aan het begin van de ochtend naar de sportschool kon en dat het

 b) de volgende dag 1 december was, en dat is een 'schone-lei-dag' voor het eetstoornismonster. De ingesleten gewoontes werden hierdoor geactiveerd.

Al met al was het een leuke en gezellige avond. Ik heb normaal met alles meegedaan en dan toch gaat het na afloop nog mis. En alhoewel het op vrijdag 1 december was en ik dat als een nieuw startmoment zag, lukte het die dag ook nog niet om weer volgens mijn eetregels te eten. Ja, ik weet donders goed hoe dat komt en de mensen die mij al een poosje volgen weten het ook. Restrictie leidt tot eetbuien, simpel.  Het lijf heeft brandstof nodig, en liefst zo snel mogelijk en zoveel mogelijk dus vooral vet en/of suiker, hoog calorisch voedsel. En dan is het cirkeltje weer rond. Restrictie - eetbui - restrictie. Wanneer leer ik dan nu eens?!

25 van 50 - woord van het jaar

Van Dale organiseert ook dit jaar weer de verkiezing woord van het jaar. 

Ik geloof niet dat mijn keus ooit het winnende woord is geworden, maar dat maakt de verkiezing niet minder leuk vind ik. Ik houd van woorden, van oude woorden en van nieuwe woorden. Je merkt het niet altijd op dat er veel nieuwe woorden bijkomen in zowel het Nederlands als in andere talen. Ze sluipen erin en ineens gebruik je ze zelf ook. 

Of niet, want niet alle woorden zijn leuk, mooi of passend bij hoe je praat. Dat heeft dan weer te maken met je leeftijd, je omgeving, je vrienden en kennissen en je werk. Ik hoor op mijn werk, waar ik veel jongeren ontmoet en veel jongere collega's heb, dat hun taalgebruik anders is dan het mijne. 

De leerlingen en studenten hebben hun eigen taal, zogenaamde straattaal, waarvan ik nagenoeg niets begrijp, wat natuurlijk ook de bedoeling is.

Wikipedia: Straattaal is een mengtaal van de standaardtaal en verschillende minderheidstalen van een regio, welke vooral voorkomt onder jongeren in grote steden, waarin verschillende culturele en sociale achtergronden samenleven. Het wordt vooral door jongeren gesproken in het dagelijks leven op school en op straat, naast de standaardtaal van het land waar ze wonen.

Mijn jongere collega's praten ook anders dan de ouderen onder ons. Dat zit 'm dan in kleine dingen maar mij valt dat wel op. 

Terug naar het woord van het jaar. Er zitten een of twee goede woorden tussen, en ook een woord dat ik niet kende: nepobaby. Ik kon ook niet bedenken wat het betekent. Voor mij is het dan geen winnend woord. 

Bestuursschaamte en sportfluencer begreep ik meteen, maar vind ik niet meer echt nieuw. We kende al vliegschaamte  en influencers. Er zullen vast nog meer variaties met -schaamte en -fluencer zijn en komen. 

Hittefit, TikTokjustitie, vreugdebier en X-en dan. Mwah, vind ik geen mooie of leuke woorden.

Wokeswashing is Engels en valt voor mij daardoor af.

Blijven over: graaiflatie en treitertaks. Beide woorden geven voor mij goed aan waar ze voor staan. Ik vind treitertaks te klagerig, ben niet iemand die dat snel zal bezigen. 

Nog een woord over: graaiflatie. Ik heb tientallen voorbeelden van graaiflatie gezien. Iedereen heeft ermee te maken, het raakt alle lagen van de bevolking, in alle leeftijdsgroepen en is denk ik een blijvend fenomeen. Daarom is dit mijn keuze voor de verkiezing woord van het jaar. Ben jij ook benieuwd wat het winnende woord is dit jaar?

24 van 50 - eetherinneringen - lekkers met Sinterklaas

Kikkers en muizen, marsepein, pepernoten, kruidnootjes, borstplaat en gevulde speculaas. Ik lust het allemaal. Ook als kind was ik dol op zoet. At ik liever chocolade dan chips, liever snoepjes dan zoutjes en nam ik liever een nagerecht in plaats van een voorgerecht. En daar is in al die jaren niets in veranderd.

Natuurlijk zetten broer en ik onze schoen toen we klein waren. Daar zat dan de volgende ochtend nooit een cadeautje in, maar wel wat lekkers. Een kikker of een muis, een zakje chocolademunten of een chocoladeletter. We mochten onze schoen niet iedere avond zetten, maar in de aanloop naar Sinterklaasavond waren er wel een aantal schoenzetmomenten. 

In de herfst- en wintermaanden was er ook altijd speculaas in huis. Speculaasbrokken voor bij de koffie of warme chocolademelk, speculaasjes voor op brood. In de broodtrommel die mee naar school ging zaten lekkere bruine boterhammen, de speculaasje zaten er apart bij, verpakt in een plastic zakje. In de pauze had je dan nog knapperige speculaasjes op brood. 

Op Sinterklaasavond gingen we na het eten pakjes uitpakken. Toen we nog in Sinterklaas geloofden werd er dan op de deur gebonsd en stond er een wasmand vol cadeautjes op de stoep. Toen we ouder waren maakten we surprises en gedichten.  Tijdens het uitpakken snoepten we van strooigoed en  marsepein. Er was ook altijd chocoladeborstplaat, door mijn vader gemaakt. We kregen allemaal een borstplaathart en op tafel stond een schaal borstplaatstukjes. 

Mijn vader maakt nog steeds borstplaat en komt dat altijd in het eerste weekend van december brengen. Speciaal voor mij maakt hij nu ook borstplaat met koffiesmaak, daarnaast maakt hij chocolade- en vanilleborstplaat. 

Dit jaar heb ik kruidnootjes gekocht, is er gevulde speculaas in huis en ligt er een stuk marsepein. Ik kan er nog steeds van genieten. Vandaag op school heb ik een stukje banketstaaf en een handje kruidnoten bij de koffie genomen, en toen óók nog mijn boterham met pindakaas gegeten. En ik kreeg geen eetbuidrang.

23 van 50 - bekenden

Schrikken

Deze week gebeurde er twee dingen waar ik even van schrok. Allereerst ontving ik begin van de week via de e-mailoptie van mijn blog een e-mail van een lezeres die uit mijn blog kon opmaken waar ik werk. En daar had ze gelijk in. Dat heb ik haar ook teruggeschreven en gevraagd of we elkaar kennen. Daarop heb ik nog geen reactie ontvangen, maar het zou natuurlijk best kunnen dat dit zo is. Dat vind ik best spannend, en ik wil het wel graag weten. Ik blijf het liefst anoniem, maar ik zet wel mijn foto pontificaal op mijn blog, dus ik kan verwachten dat er weleens iemand kan zijn die me herkent.

Nog een keer schrikken

En toen was daar een paar dagen later een kennis in de sportschool waar ik zeer regelmatig mee praat. Ik weet een en ander over zijn leven en medische perikelen en hij weet een en ander over mij. Hij vertelde me dat hij op mijn blog terecht was gekomen. In eerste instantie schrok ik daar van, maar toen hij mij vervolgens vertelde hoe knap hij het vindt dat ik over mijn issues schrijf én dat er voor hem nu ineens een aantal dingen wat duidelijker werden, werd het weer rustig in mijn hoofd. Ook dacht hij dat er door mijn blog misschien wel mensen zijn die zich met hun stoornis minder alleen voelen en zich gesteund voelen. En dat er dingen in staan waar anderen weer wat van leren. En dat zijn nou juist een paar van de redenen waarom ik schrijf.

Lezers die mij kennen

Ik heb van tijd tot tijd erg veel lezers, met name de blogs over mijn eetstoornis doen het goed. Een blog over een Vera-hoedje (leuke naamvondst van nietzomaarzooo) wordt ook goed gelezen, maar daar zijn de lezersaantallen tocn stukken lager. Ik denk dat de eetstoornisverhalen door zoveel mensen gelezen worden omdat die zo ontzettend persoonlijk zijn en wellicht voor mensen heel herkenbaar. Het is vast niet omdat men dan denkt "lekker voor je!" 

Zijn er nog meer mensen die mij kennen en hier meelezen? Deze vraag spookte sinds deze twee gebeurtenissen wel vaak door mijn hoofd. En wil ik dat echt weten, of is het beter wanneer ik het niet weet? Ik schrijf zonder al te veel belemmeringen wanneer ik denk dat ik anoniem ben. Toch blijf ik voorzichtig en zal ik nooit namen van anderen noemen en schrijf ik ook zo min mogelijk over mijn man T.  Maar dat er mensen zijn die mij kennen is natuurlijk logisch in deze multimediale tijd. Als ik contant word benaderd met vragen om deze of gene aan mijn Linkedin/Insta/Facebook- account toe te voegen, dan krijgen andere mensen natuurlijk ook suggesties. Daar kan mijn account dan bij zitten. Ik ben dus niet zo anoniem als ik misschien denk.