eetoverzicht week 47

Meteen de eerste dag van de week was er een onverwachte gebeurtenis. Dit betekende dat we op maandag niet samen aten en de planning dus werd aangepast.

maandag:

pita met falafel, coleslaw, broccoli, spinaziesalade met komkommer.

Ik had er niet op gerekend dat ik voor mezelf wat moest maken. Gelukkig is er altijd wel wat in huis voor zulke dagen. Ik haalde de laatste falafels uit de vriezer, maakte snel een coleslaw en gooide wat andere dingen in een pan en op mijn bord. Gezonde vegetarische maaltijd, vrij snel klaar en toch weer lekker.

dinsdag:

pasta met spinazie en champignons

Het eten van maandag werd doorgeschoven naar dinsdag. Een beproefd recept, altijd lekker.

woensdag:

spruitjes, aardappelpuree, kalfswang, komkommersla

Vandaag een lange dag op het werk. De spruitjes had ik dinsdag al schoongemaakt, de puree stond ook al in de koelkast en de wangen kwamen uit de vriezer. We zaten binnen een mum van tijd aan tafel.

donderdag:

chili sin carne, zilvervliesrijst, broccoli, sla

T. at bij de overbuurjongen en had een hele grote pan chili con carne gemaakt. Ik had nog een portie chili sin carne in de vriezer, en ook nog wat zakjes rijst. Broccoli gekookt, sla gemaakt en weer lekker snel aan tafel.

vrijdag:

gewokte groente, noedels, omeletreepjes en pindasaus

Mijn wekelijks bowl met 'bami'. Prei, witte kool, wortel, ui, knoflook, gember en tauge gewokt, noedels gekookt en een grote portie pittige pindasaus gemaakt. Deel in de vriezer en een lekkere schep over mijn bami. 

zaterdag:

Chinees eten laten bezorgen

Ik nam wat babi pangang en tjaptjoy met nasi

zondag:

Turkse rodelinzensoep, gözleme, sla

Op zaterdag heb ik de Turkse rodelinzensoep gemaakt. De smaken hebben lekker kunnen intrekken. Bij  de Turkse bakker een gevulde pannenkoek gehaald, die eten we altijd bij deze soep. De pannenkoek in het grillijzer opgepiept zodat ie warm en een beetje krokant werd. 

Op zondagochtend al aan de slag geweest met het eten van vanavond, zodat ik daar verder ook geen omkijken meer naar heb. 

We hebben de afgelopen week lekker gegeten en gaan dat deze week ook weer doen. 

wat ik als laatste gelezen heb - 2e reeks

Voor wie het leuk vindt hier weer een lijstje boeken die ik met plezier heb gelezen. 

Aan tafel bij dictators - Witold Szablowski:

Journalist Szablowski praat met de koks van onder ander Fidel  Castro  en Idi Amin. Zij vertellen over het leven, de harde hand en de eetgewoontes van hun dictator. Dit boek geeft een panoramische blik de geschiedenis met potten en pannen op  de voorgrond en oorlog en genocide op de achtergrond. 

Mijn moeder heeft altijd gelijk - Lana Lux:

Een meisje dat met haar knappe moeder vanuit Oekraïne naar Berlijn is gegaan, heeft grote moeite om te voldoen aan de hoge eisen die haar moeder aan haar uiterlijk stelt. Mooi boek, in het begin gaat het vooral om en over de dochter, aan het einde krijgen we ook meer te weten over de moeder en waarom zij zo is als ze is.

Het feest - Elizabeth Day:

Roman over klassenverschillen en het elitaire gedrag van de Britse upper class. Een geheim uit het verleden bedreigt de politieke carrière van Ben, kind van vermogende ouders. Spannend en goed geschreven.

Een rooie aan de kant van de weg - Anne Tyler:

Dit is het recentste boek van Anne Tyler en gaat over een man die wordt geconfronteerd met een jongen die denkt dat hij zijn zoon is uit een eerdere relatie. Alle boeken van Anne Tyler zijn zeer de moeite waard, ze is een van mijn favoriete Amerikaanse auteurs.

Tropenbruid  - Susan Smit:

Weesmeisje Anna droomt van mooier leven en reageert op een advertentie waarin een ambtenaar in Nederlands-Indië een bruid zoekt. Eenmaal in Batavia blijkt het huwelijk een dekmantel voor carrièregekonkel, geheime liefdes en verzwegen familieverbanden. Ik  heb nog niet eerder iets van Susan Smit gelezen, weet niet waarom niet. Dit vond ik een mooi verhaal.

't Jagthuys - Merijn de Boer:

Vera, een jonge vrouw die werkt als seksueel  zorgverlener, wordt verliefd op een 35-jarige man die nog bij zijn moeder woont. Ze doet er alles aan om hem weg te krijgen bij zijn moeder. De man is wereldvreemd maar heel erg gespierd, intelligent, belezen en muzikaal.  Ik kon het boek maar slecht neerleggen, het werd steeds spannender.

Melktanden - Emma Curvers

Uit jaloezie vanwege het overspel van haar vriend zoekt een jonge vrouw onder valse voorwendselen contact met de oma van haar rivale en maakt met deze eigenzinnige oudere vrouw een reis langs Amerikaanse pretparken. De recensies waren niet heel lovend maar ik vond het een erg leuk boek.

Mijn volgende lijst is al in de maak! 

wat je nog niet wist over Mevrouw Niekje 75 tm 79

Normaal gesproken zou ik niet nadenken over de vragen die ik deze week heb beantwoord. Toch wel grappig om dit nu wel te doen.

75.    Ben ik onvergetelijk?

Ik heb nog geen belangrijke uitvindingen gedaan, de wereld ook nog niet verbeterd en denk ook niet dat ik op die manier een plekje in de geschiedenisboeken zal verwerven. Ik verwacht dus dat ik na mijn dood vrij snel vergeten word. Is dat erg, nee hoor, helemaal niet. Ik hoop wel dat ik tijdens mijn leven voor een aantal (jonge) mensen wat heb betekent, maar ik hoef daarom niet in hun gedachten te blijven. 

76.    Welke twee dingen kan ik niet missen?

Ik zou het vreselijk vinden als ik mijn fiets moest missen. Ik heb eigenlijk een broertje dood aan lopen want dat gaat me te langzaam, daarnaast vind ik autorijden niet vervelend maar vaak zo onhandig vanwege gedoe met het vinden van een parkeerplek, en dan weer moeten lopen naar je bestemming. Nee... geef mij maar een fiets en dan kom ik overal, kan ik overal parkeren en ben ik toch lekker vlot.

Daarnaast zou ik mijn bibliotheekpas niet willen missen. Boeken kopen is een dure aangelegenheid, ik doe het dan ook zelden. Maar als ik mijn stapeltje boeken van de bieb in de kast zou moeten missen dan zou ik me toch heel vaak vervelen. Het idee dat er een paar mooie boeken op me liggen te wachten maakt me blij. En een zondagmiddag op de bank (of 's zomers in het zonnetje op mijn terras) vind ik een van de fijnste momenten die er zijn!

77.    Wat zou ik doen als ik vijf jaar in de gevangenis zat?

Ik zou in ieder geval gaan studeren. Ik een opleiding Engels tolk/vertaler gaan doen, mits dat mogelijk is op afstand/online. En waarschijnlijk zou ik daarnaast ook psychologie gaan studeren. Met beide studies zou ik me na de vijf jaar gevangenschap als ZZP-er kunnen vestigen zodat ik niet hoef te solliciteren met mijn strafblad aan mijn cv!

78.    In welke outfit voel ik me goed?

Ik voel me in het najaar en de winter goed in een recht-toe-recht-aan jurk, maillot en vest, maar ook in een spijkerbroek met een colbertje. Beide outfits behoren tot mijn dagelijkse kloffie. Al mijn kleding moet zonder fratsen zijn, ik ben ook geen fan van dessins, een streepje nog tot daar aan toe, maar bloemen zijn uit den boze. Ik heb een jasje met een ruitje en dat hangt nog ongedragen in kast. Ben wel van plan om dat deze winter te gaan dragen, maar pas in januari, als het echt koud gaat worden. Dat draag ik dan met stevige laarzen en een mooie spijkerbroek. 

79.    Waar werd ik vroeger blij van?

Ik was als kleuter heel blij als ik met mijn kleine fornuisje of met een kassa kon spelen. Als kind op de lagere school was ik erg blij als ik leuke boeken had om te lezen. Ook werd ik heel blij van mijn eigen verjaardag en van Sinterklaas. Op mijn verjaardag kwam er visite, waren en cadeautjes en taart en mocht ik kiezen wat we 's avonds aten. Sinterklaas hebben we lang met ons vieren gevierd, de spanning als kind op de dag zelf, wachten op het kloppen op de deur en dan de wasmand vol cadeautje binnen brengen. Later met surprises en gedichten. Nog steeds vind ik het een gezellig feest en een leuke traditie. En wat mij betreft zonder zwarte piet maar met een roetveeg piet! T. doet niet aan Sinterklaas, maar ik wel. Op de dag dat Sint aankomt doe ik altijd iets lekkers in zijn schoen en op 5 december verras ik hem altijd met een cadeautje en een gedicht. Daar ben ik meestal al een paar weken voor pakjesavond al mee begonnen. Het leuke is dat T. nergens op rekent en het voor hem altijd weer een verrassing is. Hij lol en ik ook!

mijn leven in Engeland, deel 4

Een klein, maar leuk en knus kamertje met een bed, een kast en een stoel. Meer was het niet en toch was dit kamertje vanaf dag een mijn thuis, een plek in het huis die helemaal voor mij was. The boys, zoals ze door Paul en Patricia genoemd werden, waren geïnstrueerd dat de kamer van de au-pair voor hen verboden gebied was en ze altijd moest kloppen.

Adam, de oudste van twaalf, en Damien van tien, hadden een eigen kamer. Ook was er een slaapkamer voor de ouders, allemaal op een verdieping. En een kleine badkamer met ligbad en toilet, maar geen douche zoals gebruikelijk destijds in veel Britse woningen. En vloerbedekking, iets wat ik heel vreemd vond bij de Smithers maar nu ook tegenkwam bij de Misselbrooks. Ik kwam er achter dat ook dit in Britse woningen heel normaal was. Er was ook geen tweede toilet dus als er iemand ging badderen werd er geroepen dat iedereen die nog wilde nu snel naar de wc moest gaan!

Het was geen groot huis, en rommelig met veel spullen die op een prettige manier sleets waren. In dit huis werd geleefd. Er was een grote woonkamer met banken, grote zitkussen op de grond, een televisie, een muziekinstallatie en wanden vol boeken. Patricia hield enorm veel van lezen en Paul van muziek. 

Er was ook een keuken met een niet al te grote bijkeuken. Hier stonden de eettafel en ook een luie fauteuil waar de kat meestal in lag. Het leven speelde zich grotendeels af in deze bijkeuken. Daar werd 's ochtends in etappes ontbeten. Eerst Paul, dan Patricia en daarna the boys en ik. Aan het eind van de school- of werkdag werd hier weer gegeten, ook weer in etappes, en 's avonds zaten we hier te kletsen en te roken en speelden the boys in de woonkamer of keken ze daar televisie.  In het weekend aten we hier de Sunday Roast.

Binnen een paar dagen zat ik in het ritme van deze familie. Wist ik wat mijn taken waren en werd ik onderdeel van het gezin. Veel taken had ik niet. Adam ging naar de middelbare school en ging hier zelf met de bus naartoe. Damien zat nog op de basisschool die op 10 minuten loopafstand van huis was. Iedere ochtend bracht ik Damien naar school. Britse kinderen blijven over tussen de middag en eten dan warm. Aan het eind van de dag haalde ik Damien op en kwam Adam zelf weer naar huis. Aan het eind van de middag aten zij hun avondmaaltijd. Meestal kozen ze zelf iets uit en maakte we dat met elkaar klaar: vissticks of een tosti, soms een hamburger of toast met spaghetti uit blik of witte bonen in tomatensaus. Het was bijna altijd iets uit de vriezer of uit blik en niet heel gezond. Ik bakte ook wel eens pannenkoeken voor ze en die aten ze dan op Britse wijze met suiker en citroensap. En na een paar keer proberen ook met appel en rozijnen. Paul en Patricia aten ook warm op hun werk en aten meestal wat toast als avondeten na het werk. Ik at soms met de jongens mee maar maakte ook vaak wat klaar voor mezelf. Ik weet niet meer wat, maar denk niet dat het erg gezond was, met gezondheid was ik toen totaal niet bezig. Dat kwam later dat jaar, toen ik me realiseerde dat ik aardig was aangekomen! Daarover later meer. 

Naast het brengen, halen en zorgen voor wat te eten deed ik ook wat licht huishoudelijk werk. Ik stofzuigde, deed de was en strijk en ruimde de ontbijtboel op. Het waren taken die ik thuis ook wel had gedaan, ik werd niet gecontroleerd en ook deed Patricia in het weekend zelf het een en ander. Het kostte me niet vee moeite en ook niet veel tijd. 

In mijn vrije tijd, zo'n beetje de hele dag, kon ik dus doen en laten wat ik wilde. Een van de dingen die ik graag wilde doen was beter Engels leren en ik schreef me in voor een cursus om mijn Cambridge Certificates te halen. De school waar ik me inschreef was in Bromley, een soort voorstad van Londen en een half uur met de bus vanaf huis. Twee middagen in de week ging ik hier naar school en zo ontmoette ik ook wat andere buitenlandse studenten. Al gauw had ik dus ook wat leuke sociale contacten en ging ik steeds vaker er op uit.  Dit was precies wat ik me had voorgesteld bij het leven als een au-pair!

In deel 5 zal ik wat meer vertellen over de dingen die ik deed, want dat mijn au-pair leven niet geheel en al standaard was is een ding dat zeker is!

eetoverzicht week 46

Oh wat hebben we weer lekker gegeten deze week, dingen die we vaker eten maar ook wat 'nieuwe' gerechten. 

maandag:

auberginelasagne

Deze lekkere vegetarische schotel maakte ik in het weekend al klaar. Ik begon met uien karamelliseren, daarna een blik tomatenblokjes erbij, op smaak maken en ruim een uur laten pruttelen. Aubergines eerst grillen zodat ze bruin en zacht zijn. Laagjes maken met saus, aubergines en lasagnebladen en helemaal bovenop een bechamelsaus. Bewaard in de koelkast zodat ik maandag alleen de oven moest aan zetten en een lekkere salade erbij maken.

dinsdag:

savooiekool, aardappels en een saucijs

T. was aan de beurt en kreeg van mij het verzoek  om iets lekkers te maken met savooiekool.  Het werd een ovenschotel. Gebakken  kool, ui, knoflook en spekjes, daarop gekookte aardappelschijfjes, half uur in de oven om goed heet te worden én de aardappeltjes mooi bruin te laten bakken. Het worstje was voor T. ik had aan de groente en aardappels genoeg.

woensdag:

foe yong hai Niekje stijl

Twee omeletjes gebakken, met nog een laatste portie zoetzure saus uit de vriezer, Gegeten met rijst en gewokte prei, paksoi, ui, taugé en wortel.

donderdag:

wrap met falafel en een maaltijdsalade

vrijdag:

stevig gevulde groentesoep 'Spaanse stijl' , zuurdesembrood, sla

De groentesoep gemaakt door een restje van een kikkererwtenstoofpot (uit de vriezer) wat aan te lengen met bouillon. Spaanse stijl omdat er stukjes chorizo waren uitgebakken voor wat extra smaak. De chorizo is daarna hard en die eten we niet meer op. Een snee zuurdesembrood erbij een een lekkere salade. De stoof een dag eerder al uit de vriezer gehaald en buiten laten ontdooien. 's Avonds stond het eten binnen een kwartier op tafel. Ideaal!

zaterdag:

noedels, gewokte groente met tofu en satésaus

zondag:

kabeljauwfilet, peen en erwtjes met aardappelpuree

We hadden al een tijdje geen vis gegeten en allebei hadden we daar wel weer eens trek in. Naar de betere vishandel gefietst om een mooie stuk kabeljauwrug te kopen. T. bakte de vis en maakte er een lekkere botercitroensausje bij. Ik zorgde voor de rest. Heb meteen puree voor twee keer gemaakt, ook alvast voor dinsdag.

Deze week hebben we spruitjes op het menu en gaat manlief op verzoek van onze Surinaamse overbuurjongen en wat van zijn vrienden chili con carne maken (dat had hij nog nooit gegeten) en het daar opeten. Dat wordt een mannenavond en die laat ik aan mij voorbij gaan! Fijne week allemaal!

wat je nog niet wist over Mevrouw Niekje 70 tm 74

Gelukkig, weer wat vragen waar ik wel wat mee kan, in ieder geval genoeg om over te schrijven!

70.    Ben ik wel eens op de televisie geweest?

Nee, nog nooit, ik heb ook geen behoefte om op de televisie te komen. Mijn 15 minutes of fame moeten nog komen, maar liever blijf ik tussen de coulissen! 

Als klein meisje wel eens gedacht dat ik op televisie was! We gingen, begin jaren 70, naar een voorstelling van theatergroep Wiedus. Op televisie was er ook een programma, Nogal Wiedus, waarvan dit gezelschap een onderdeel was. Tijdens de voorstelling werd ik gevraagd op het toneel te komen om met Wiedus te 'neuzen' zoals de Eskimo's dat schijnen te doen. 

Na afloop van de voorstelling was ik in de veronderstelling dat ik op televisie zou komen. Mijn vader vertelde me dat ik erg teleurgesteld was toen ik door kreeg dat dat niet zo was! Ik had namelijk op school verteld dat we naar Nogal Wiedus gingen en voor mijn was dat het televisieprogramma.

71.    Wanneer was ik voor het laatst zenuwachtig?

Ik denk dat dat was toen ik in juni aan mijn elleboogzenuw ben geopereerd en ik onder volledige narcose ging. Zo'n volledige narcose had ik al een aantal keren eerder meegemaakt en is verder niet onplezierig, maar het is altijd nog maar weer de vraag of je na de operatie wakker wordt en dat geeft een beetje spanning. Verder ben ik altijd wel een beetje nerveus vlak voor we terug naar huis gaan en met een vliegtuig moeten. Niet omdat ik bang ben om te vliegen, maar wel omdat ik bang ben dat we te laat op het vliegveld komen!

72.    Wat maakt thuis thuis voor mij?

Ik heb niet iets speciaals wat thuis thuis maakt, er zijn allemaal verschillende dingen waardoor ik graag thuis ben. In vakanties bijvoorbeeld mis ik mijn eigen bed niet, maar wel mijn fiets. Als ik aan het werk ben mis ik de stilte die er thuis is als ik alleen ben en er geen muziek of televisie aan staat. Ik ben niet erg gehecht aan spullen en alhoewel ik het jammer zou vinden als ik de spullen niet meer zou hebben, alles is vervangbaar. En natuurlijk maakt T. dat thuis thuis is, Bovendien is hij natuurlijk niet vervangbaar!

73.    Waar haal ik mijn nieuws vandaan?

Ik lees de digitale versie van de NRC. Mijn vader heeft het papieren abonnement, hij betaalt dit ook, en ik lees daardoor gratis de digitale versie. Daarnaast lees ik de digitale versie van The Guardian en kijk ik het Acht uur journaal. Dat zijn wel mijn belangrijkste bronnen. Daarnaast kijk ik voor bepaalde informatie ook nog wel eens op RTV Rijnmond. Ik luister 's ochtends vroeg ook naar radio 1. Dit zet ik op school ook nog aan maar gaat meestal rond 9 uur uit, dan beginnen mijn vergaderingen en lopen er veel  mensen in en uit mijn kantoor.

74.    Hoe vaak sport ik?

Ik sport iedere dag. Mijn eetstoornis gaat hand in hand met een sportverslaving. Ik voldoe aan alle eisen die behoren bij een sportverslaving. Sport is voor mij geen ontspanning meer, maar een 'moeten' uit angst om dik te worden en om eetbuien te compenseren. Daarmee is sporten geen gezonde bezigheid meer. "Stop er dan mee" hoor ik je zeggen. En dat is nu juist het probleem. Alleen als we op vakantie zijn sport ik niet. Dan probeer ik wel zo veel mogelijk te wandelen maar dat lukt niet altijd omdat T. daar minder zin in heeft dan ik, in ieder geval minder zin in lange wandelingen. Vaak ga ik dan aan het eind van de dag in mijn eentje nog een uurtje wandelen. Verder heb ik er tijdens vakanties geen moeite mee om niet naar de sportschool te kunnen.

In mijn normale dagelijkse leven moet ik iedere dag sporten. Liefst op de sportschool, maar als dat niet kan dan fiets ik.  Is mijn sportschool dicht op feestdagen, dan koop ik een dagpas bij een andere sportschool! Heb ik afspraken op  het werk die tot laat zijn, dan ga ik  tussendoor naar de sportschool of ga ik tussendoor nog even een uur fietsen. Alles om bewegingsdrang te stillen!

Ik zal over dit onderwerp binnenkort een aparte blog schrijven, want er is veel over te vertellen. Voor nu laat ik het hierbij en was dit meteen de laatste vraag voor deze week. Fijn weekend! 

mijn leven in Engeland, deel 3

Mijn verblijf bij de Smithers was vanaf de eerste dag een leuke logeerpartij van ruim drie weken. Ik had mijn eigen kamer en werd volledig opgenomen in het gezin. Qua leeftijd zat ik tussen Martin en Carolyn in. Martin werkte destijds al bij de Britse Spoorwegen, Carolyn zat nog op school en had ook vakantie. Vader Peter werkte als ingenieur en moeder Mary was verpleegster en werkte part-time. 

Ik was overdag soms alleen 'thuis' en ging dan op pad om de omgeving te ontdekken. Maidstone had een gezellig centrum en met de bus was ik daar zo. Daarnaast nam ik ook de bus naar omliggende dorpjes. Of ik bleef thuis en las boeken, kranten en hielp wat mee in het huishouden.  Een paar keer ben ik ook naar Londen gegaan om met mijn twee nieuwe vriendinnen op stap te gaan.

Twee avonden in de week trainde Peter, hij was de coach, met het herenwaterpoloteam in Maidstone. Omdat ik tot mijn vertrek naar Engeland zelf ook waterpolo had gespeeld en regelmatig in het zwembad te vinden was vond ik het fijn om weer te kunnen zwemmen en ging ik met hem mee en mocht ik meetrainen met het team.

Een beetje bewegen kon ook geen kwaad, want sinds mijn aankomst in Engeland kwam ik in gewicht aan. Wat ik tijdens mijn weken bij  de Lissauers heb gegeten weet ik echt niet meer.  Ik weet nog wel dat er nooit gezamenlijke maaltijden waren, zoals ik thuis gewend was. Ik maakte ontbijt klaar voor Mr. Lissauer, maar niet voor Mrs. En wat ik zelf tijdens het ontbijt at? Werkelijk geen idee meer! Ook kan ik me niet herinneren dat ik iets heb klaargemaakt op het fornuis, of in een oven. Ik ben nooit een fastfoodfan geweest, en het enige wat ik bij MacDonalds nam als ik daar was, waren patatjes en milkshakes, maar dat ook niet iedere dag. Gek toch dat ik me niets herinneren van het eten.

Het eten bij de Smithers staat me nog wel bij. Mary kan ontzettend lekker koken en bakken en iedere dag werd er dan ook lekker gegeten. Ontbijten deed ik meestal alleen of met Mary samen, de anderen waren dan al op en de deur uit. Op tafel stonden dozen met allerlei soorten 'breakfast cereals', er was toast, crumpets en zoet en hartig beleg. 

Op zondag aten we het ontbijt gezamenlijk en dat was natuurlijk een 'full English' ontbijt: gebakken ei, een worstje, bacon, witte bonen in tomatensaus, een gebakken tomaat en toast. Destijds kon ik zo'n bord vol op en vond ik het ook lekker. Tegenwoordig zou ik zoveel niet meer op kunnen en zou ik ook de witte bonen niet meer eten, die vind ik nu niet meer lekker. 

Lunch was meestal een broodje of boterhammen met beleg zoals ham en kaas en pickles. Verder weet ik dat niet meer zo precies.

's Avonds werd er warm gegeten. Mary kookte altijd en we aten ovenschotells, pies, pastagerechten, chili, curries, vleesgerechten, rijst, aardappels of patat en groente. De tafel stond helemaal vol en er was voor ieder wat wils. Na het eten een toetje. Ik was gewend aan een schaaltje yoghurt, maar hier was er ijs, chocolademousse, cheesecake of een ander soort taart. 

In huize Smithers was de 'Sunday roast' ook een vast onderdeel van het weekend. Maar eerst op familiebezoek bij de moeder van Mary en soms ook naar haar zus. Daar dan koffie en meestal was daar iets lekkers bij. Terug naar huis om lekker te luieren en dan rond een uur of twee weer aan tafel voor de hoofdmaaltijd. Vlees of kip uit de oven, aardappels uit de oven, groente en altijd Yorkshire pudding, alles met een dikke laag gravy. Na afloop kwamen altijd keus uit meerdere desserts zoals een lemon meringue taart, cheesecake, verschillende soorten ijs, crumble met custard, zoveel keus had ik nog nooit gehad! 

Ook was er natuurlijk tussendoor van alles te snoepen, kasten vol met koek, repen en bars en altijd cake en taart,  alles werd door Mary zelf gebakken. Als zoetekauw was dit een walhalla voor mij en ik ben tijdens deze logeerpartij dan ook enkele kilo's aangekomen.  Eetbuien had ik niet, maar dat kwam omdat ik de hele dag door kon eten en dat ook deed. Ik legde mezelf geen limieten op, was niet bezig met mijn figuur en zelfbeeld. Die laatste twee waren in deze periode goed, ik was positief en vol zelfvertrouwen. 

Na een aantal hele fijne weken waarin ik liefdevol door deze familie was opgevangen brak het moment aan dat ik weer naar Londen ging. Het was midden augustus en nog steeds schitterend weer.  Peter bracht me met de auto naar de familie Misselbrook waar ik een warm welkom kreeg en ik als au-pair aan de slag ging. Mijn eerste kennismaking was leuk geweest en toen ik aankwam om te blijven voelde het al meteen als thuis. Ik had er dan ook veel vertrouwen in dat het een leuk jaar zou worden. En dat werd het ook!

eetoverzicht week 45

Geen bijzonderheden deze week, we aten weer lekker en gevarieerd, maar niet helemaal volgens planning.

maandag:

Pasta met courgettes en champignons, salade

Een maaltijd die vaker op het menu staat omdat het snel klaar is en ook erg  lekker.  Scheut haverroom bij de groente, de staafmixer héél kort in de pan zodat een klein deel van de courgettes gepureerd is en dan de gebakken champignons erbij en nog even doorwarmen.

dinsdag:

Andijviestamppot, gehaktbal, komkommersalade

Er lagen nog twee gehaktballen met jus in de vriezer dus er moet weer een nieuwe voorraad komen. Meestal een klusje voor een weekend of een vakantie. In plaats van spekjes eet ik gefrituurde uitjes, gewoon uit een zak van de toko. Lekkere crunch!

woensdag:

Thaise groene curry met bloemkool, erwt, peen, ui en paksoi, jasmijnrijst, en een gekookt ei

Ik ben hier dol op. Ik gebruik een boemboe (natte kruidenmix) uit een potje, maar maak deze zelf nog op smaak met kokosmelk en extra gember, laos, citroenblad en sereh. Lekker laten stoven en dan op het eind de groente erbij en nog even laten garen.  

donderdag:

Witte bonen met prei, tomaat, bleekselderij en wortel. Lekker pannetje gemaakt door T. Hij at het met brood, ik met zilvervliesrijst

vrijdag:

Traybake: broccoli, bloemkool, prei, paprika met een zoete aardappel met tomatenchutney en Turkse witte kaas 

Ik at vandaag alleen en maakte deze traybake voor mezelf. Heel weinig werk en erg lekker.  Nog een bakje ijsbergsla erbij en mijn goodie bowl was weer goed gevuld.

zaterdag:

Gewokte groente, noedels en satésaus

Heeft geen toelichting meer nodig.

zondag:

Maaltijdsalade met geitenkaas, wrap

Vandaag geluncht bij een vriendin, ik had een wortellinzensoep meegenomen, zij zorgde, net als altijd, voor lekker brood en beleg. ' s Avonds had ik niet zo veel trek en omdat T. nog Chinees eten in de koelkast had staan besloten we om 'ons eigen ding' te doen. Voor mij een lekkere salade!

Deze week een normale week, de boodschappen zijn in huis, de maaltijden verdeeld en mijn maaltijd heb ik gisteren al gemaakt en hoeft vanavond alleen maar in de oven geschoven te worden!

Woensdag om 7 uur weer een deel over mijn eerste periode in Engeland!

wat je nog niet wist over Mevrouw Niekje 65 tm 69

 Er is nog heel veel wat je nog niet wist! Vandaag laat ik je weer wat meer weten.

65.    Welke eigenschap waardeer ik enorm in mijn geliefde mijnheer T.?

Mijn geliefde heeft heel veel goede eigenschappen en bijna geen slechte. Ik  kies er daarom een paar uit. Hij is geduldig en wordt zelden boos. Hij is enorm vrijgevig en staat altijd voor iedereen klaar. Ik ken niemand die zo onbaatzuchtig is al hij! Maar.... heb je het bij hem verbruid dan hoef je helemaal nergens meer op te rekenen!

66.    Wat is je grootste aankoop geweest?

Ik denk dat ik, net als veel mensen, het meeste geld heb uitgegeven aan mijn huis. Het is een mooi en groot huis en ik heb er nog geen seconde spijt van gehad dit te kopen. Deze zomer hebben we besloten een nieuwe keuken te plaatsten en het huis verder nog op te knappen. Het plan is om hier in ieder geval te blijven wonen tot aan mijn pensioen.

67.    Geef ik mensen tweede kansen?

Over het algemeen wel. Je moet het wel heel bont maken wil ik helemaal klaar zijn met je. Daartegenover staat dat ik het ook fijn vind wanneer ik een tweede kans krijg. 

68.    Heb ik veel vrienden?

Nee, en daar heb ik ook geen behoefte aan. Ik heb een paar hele lieve vrienden en vriendinnen. Van mijn leeftijd, maar ook een aantal die een stuk ouder zijn. We zien elkaar soms maar 3 of 4 keer per jaar maar ook dat is, voor zowel hen als mij, voldoende. De meeste van deze vriendschappen zijn met mensen die ik al heel lang ken, sommigen al ruim 30 jaar, eentje zelfs al 50 jaar!

69.    Van welk woord/zin krijg ik kriebels?

Er zijn ontzettend veel woorden waar ik de kriebels van krijg: borging, iets tegen iemand aanhouden (deze hoor ik wel op het werk) en 'een stukje' wanneer het helemaal geen stukje kan zijn, zoals een stukje discipline brrrr! Japke D. Bouma schrijft een column in de NRC waarin ze dit soort dingen ook beschrijft. Hilarische stukjes zijn het!

Op de valreep deze blog nog geschreven, ik dacht dat ik 'm al af had maar zag vanmorgen om half 6 dat ik alleen de vragen had klaargezet. Misschien daarom iets kortere antwoorden dan je van me gewend bent.

Momenteel druk met werk en leuke dingen en het bloggen komt dan even op een lager pitje, note to self: Dit weekend niet vergeten mijn derde deel Engeland te schrijven voor aanstaande woensdag!

mijn leven in Engeland, deel 2

Het leven als huishoudster bij een bejaard echtpaar viel zo tegen dat ik na anderhalve week al besloot om op zoek te gaan naar een ander adres. Van mijn vriendin Raquel kreeg ik het adres van een organisatie in Londen die bemiddelde tussen au-pairs en gezinnen en ik besloot daar langs te gaan. Waarom ik geen contact opnam met de organisatie in Nederland weet ik niet meer, waarschijnlijk omdat ik zo snel mogelijk wilde verkassen.

In een zijstraat van Oxford Street vond ik het kantoor en werd ik ontvangen door Miss Sheila. Een prototype Engelse miss met een saai grijs kapsel, dito grijze rok en een ziekenfondsbrilletje. Ze hoorde mijn verhaal aan en vrijwel direct trok ze een mapje uit haar stapel op het bureau waarvan ze zeker wist dat het een match zou zijn. De familie Misselbrook in het zuid oosten van Londen was op zoek naar een Nederlandse au-pair omdat ze erg blij waren met hun huidige, Nederlandse, aup-pair.

Miss Sheela ging meteen bellen en even later kreeg ik Patricia Misselbrook aan de telefoon. Ze vertelde me kort een en ander en nodigde me uit om meteen het aanstaande weekend te komen kennismaken. 

Op zondag aan het begin van de middag ging ik met de tube naar London Bridge, daar moest ik een trein nemen naar Forest Hill, een treinreis van ongeveer 15 minuten. Vanaf het station was het dan nog eens 10 minuten lopen naar het huis van de Misselbrooks.

Nu denken veel mensen dat au-pairs bij rijke gezinnen in kasten van huizen wonen, maar dat is niet altijd het geval. De Misselbrooks woonden in een heel normaal Victoriaans rijtjeshuis zoals er vele in Londen zijn. Een woonkamer, keuken, vier slaapkamers en een badkamer, zolder en een tuin. 

Toen ik aanbelde werd de deur opengedaan door een klein ventje van een jaar of tien, met een mooie bos kroeshaar en een lichtbruine huid. Naast hem stond een iets ouder, spierwit jongetje met een blonde haren en enorme hazentanden. Ik had meteen een zwak voor allebei. Daarachter kwam vader uit de gang aanlopen, ook met een bos zwart haar en een wat donkerder bruine huid. Ik mocht natuurlijk binnenkomen en maakte kennis met de moeder, die dan weer net zo spierwit was als de oudste zoon, maar pikzwarte haren had. Een bont gezelschap dus!

Tea, biscuits, more tea en of ik ook wilde blijven eten. De middag vloog om en aan het einde van de dag maakte ik ook nog kennis met de au-pair van dienst, Rolanda, die op het punt stond om haar leven in Nederland weer op te pakken. Het was enorm gezellig, ik voelde me meteen thuis en het gevoel dat ik daar op mijn plek was, was wederzijds. 

Er was slechts een hindernis te nemen en dat waren de weken die ik moest overbruggen voor ik bij de Misselbrooks kon intrekken. Rolanda zou nog twee weken blijven en daarna zou de familie voor drie weken naar de ouders van Patricia in Wales gaan om daar vakantie te vieren. Voor mij was er geen sprake van dat ik zo lang nog bij de Lissauers zou blijven en terug naar Nederland voor een maand was nog minder voor de hand liggend, dat zag ik als een enorme afgang!

Na mijn middag en avond bij de Misselbrooks kwam ik vrij laat thuis en besloot ik te wachten met mijn nieuws tot de volgende ochtend. Maar dat was niet nodig want toen ik goed en wel op mijn kamertje zat werd ik geroepen. Mevrouw Lissauer riep mij om te vertellen dat ze liever niet wilden dat ik bij hen bleef en of ik iets ander kon regelen!? Opgelucht ging ik die avond slapen, ik kon zonder gedoe weg!

De volgende dag trok ik de stoute schoenen aan en belde Mary en Peter Smithers, waar ik nog steeds contact mee had en vroeg of ik bij hen kon komen logeren. En dat kon!! Zij hadden geen zomervakantieplannen en ik kon mijn verhuizing op zeer korte termijn organiseren. Mijn roze fiets was inmiddels al gestolen dus ik had slechts 2 grote tassen die ik mee moest nemen naar Maidstone. Peter was zo lief om mij te komen halen in Londen. 

Pas toen ik in Maidstone was aangekomen, mijn spullen had uitgepakt en me op de logeerkamer had geïnstalleerd heb ik mijn ouders gebeld om te vertellen wat er allemaal was gebeurd en dat ik tijdelijk bij de Smithers logeerde.

Ik heb hier vijf heerlijke weken gehad, ik was vrij om te doen en laten wat ik wilde en ik had echt even vakantie. Hierover volgende week in deel 3 meer!

eetoverzicht week 44

Het is november,  de wintertijd is ingegaan en ik slaap inmiddels weer onder mijn dikke dekbed. Het eten op dinsdag sloot mooi aan bij het herfstweer.

maandag: 

pasta met broccoli en courgette

T. maakte een heerlijke saus met gepureerde en hele stukken broccoli en courgette. Erbij aten wee ook nog een salade.

dinsdag:

rode kool, aardappels, kalfswangen, stoofpeertjes

De stoofpeertjes had ik in het weekend al gemaakt, de wangen kwamen uit de vriezer en T. maakte 's middags de rode kool. Van een rode kool eten we een aantal keer, er zitten nu twee porties in de vriezer en van de rest maken we nog twee keer rodekoolsla. Ook de overige peertjes ingevroren voor een ander keer.

woensdag:

foe yong hai, gewokte Chinese kool en tauge, rijst

Ik at alleen vanavond en maakte voor mezelf foe yong hai met saus die ik nog in de vriezer had staan.

donderdag:

Indiaase curry met spinazie, kikkererwten en bloemkool met naanbrood en een komkommersalade

De currysaus komt uit de vriezer, de overige ingrediënten er vers bij gemaakt. Snel maaltje, maar oh wat lekker!

vrijdag:

noedels, gewokte groente en satésaus

Bijna standaard op vrijdag of zaterdag deze maaltijd. Ik eet dat omdat ik het lekker makkelijk vind om te maken en omdat ik bami van de chinees niet lekker vind. T. heeft zijn eten bij de chinees besteld. Daar eet hij nog een aantal dagen van tijdens de lunch.

zaterdag:

gebakken aardappels, spitskoolsalade, broccoli

Patat vind ik niet lekker, gebakken aardappels des te meer! Ik bak ze nooit zelf want T heeft zijn aardappelbakkunde geperfectioneerd. De salade heb ik gemaakt en de broccoli heb ik ook zelf gekookt! 

zondag:

Indische groentesoep met tofu, zilvervliesrijst met sambal en uitjes

Een bouillon getrokken van groente-afsnijdsels en oa gember, citroengras en laos. Daarna verschillende groente zoals paprika, taugé, sperzieboontjes, Chinese kool, wortel en ui kort gekookt in de bouillon, De tofu gemarineerd en gebakken en op het laatst erbij gedaan. Rijst met sambal en gefrituurde uitjes in een kommetje erbij. 

Voor deze week is de planning ook al rond, we hebben weer allemaal lekkere dingen op het menu staan. Vanavond natuurlijk Meatfree Monday!

Aanstaande woensdag om 7 uur komt er weer een blog over mijn begintijd in Engeland online.

wat je nog niet wist over Mevrouw Niekje 61 tm 65

Vrijdag is de vaste dag voor het vragenrondje. Deze week zijn dit de vragen:

61.    Op wie ben ik boos?

Ik ben nu op niemand boos. Maar ik ben natuurlijk wel eens boos op iemand geweest. Zo ben ik boos geweest op een man waar ik tien jaar lang een relatie mee had. Ik was boos op hem omdat hij heel lelijk heeft gedaan tegen mij. De boosheid kwam helaas pas echt tot uiting toen de relatie al lang voorbij was.  Was ik eerder boos geworden had ik mezelf een boel ellende bespaard.

Ik ben ook boos geweest op mijn broer omdat hij dingen heeft gedaan die mij veel verdriet hebben gedaan. Ik heb daarom geen contact meer met hem. Daar ben ik nu niet meer boos over, ik vind het nog wel jammer maar heb wel vrede met de situatie. Voor mij is het beter zo.

Boos ben ik gelukkig niet heel vaak, en ik kan dan nu dan ook niemand bedenken waar ik boos op ben. 

62.    Gebruik ik vaak het openbaar vervoer?

Nee, als het even kan pak ik de fiets. Weer of geen weer. Ook mijn auto gebruik ik erg weinig. Zelf rijd ik nog geen 2000 km per jaar. Ik ben dit jaar een keer met de trein naar Amsterdam gegaan. Dat was makkelijk omdat mijn afspraak op vijf minuten lopen van het station was. Verder heb ik dit jaar, maar ook vorig jaar, geen gebruik gemaakt van het ov.

63.    Wat heeft mij het meest verdriet gedaan?

Het meeste verdriet heb ik gehad vlak voor en vlak na het overlijden van mijn moeder. Haar zo ziek zien en haar zo enorm missen was vreselijk. Ik wist al lang dat mijn moeder zou overlijden, maar als het dan zover is overvalt het je toch en is het verdriet onbeschrijfelijk. 

64.    Ben ik geworden wat ik vroeger wilde worden?

In mijn jeugd speelde ik vaak schooltje. Misschien niet heel verwonderlijk als je bedenkt dat mijn moeder en vader allebei voor de klas stonden. Maar ik speelde ook winkeltje. Ik heb nooit de wens gehad om voor de klas te staan of ondernemer te worden. Op de middelbare school wist ik niet goed wat ik zou gaan doen later, het stond alleen voor mij wel vast dat ik een jaar in Engeland wilde wonen.  Daarna zou ik wel verder zien. Ik heb nog even gespeeld met het plan om naar de hogere hotelschool te gaan,  maar dat uiteindelijk niet verder uitgezocht. Dus eigenlijk heb ik vroeger nooit iets willen worden en heb ik pas later plannen gemaakt en ontdekt wat ik leuk vond. Dat ik uiteindelijk in het onderwijs terecht ben gekomen heeft meer te maken gehad met mijn liefde voor het Engels dan met het onderwijs zelf.

65.    Op welk nummer kan ik lekker dansen?

Als er als gedanst wordt dan toch het liefst op echte discomuziek uit de jaren zeventig en tachtig. Helaas al weer lang geleden dat ik naar een feest ben geweest waar de voetjes van de vloer gingen! 

Wat een uiteenlopende vragen deze week, van heel serieus tot 'lekker belangrijk'. Benieuwd wat er volgende week gevraagd wordt. Tot dan!

mijn leven in Engeland, deel 1

Ik wilde een blog schrijven over mijn eetpatroon tijdens mijn eerste maand in Londen. Alleen kan ik me erg weinig herinneren van het eten. Dat is overigens wel een teken dat ik er toen totaal niet mee bezig was. Daarom dus geen blog gewijd aan mijn eetpatroon maar eentje over hoe het me verging tijdens mijn leven in Engeland. Het wordt een lang verhaal, daarom schrijf ik het in delen. 

Ik begin natuurlijk bij het begin, mijn eerste weken in Londen.

Het is 1986. De inkt op mijn middelbareschooldiploma was nog maar net droog toen ik op de veerboot naar Engeland stapte. Mijn ouders gingen met me mee om mij en mijn roze oma-fiets veilig op het au-pair adres af te leveren. Al jaren keek ik hier naar uit!

Mijn eerste kennismaking met Engeland was rond mijn 12e. Ik deed mee met een uitwisseling van mijn zwemclub en verbleef een weekend bij een Engels gastgezin in Maidstone. Vader Peter, moeder Mary, dochter Carolyn en zoon Martin. Ik vond het weekend fantastisch! De taal, de mensen, de gebruiken en zelfs het eten, dit weekend was allesbepalend voor mijn plannen voor later! Dat deze familie jaren later nog een hele grote rol in mijn leven zou gaan spelen wist ik toen nog niet.

Naast alle voorpret en een afscheidsfeest had ik me grondig verdiept in Londen.  Maar niet in de wijk waar ik te wonen zou komen. Ik wist veel over centraal Londen, maar dat Londen zo uitgestrekt was en dat de leukste wijken juist buiten het centrum waren dat wist ik niet. Het was ook een stuk minder eenvoudig om aan informatie te komen destijds. 

Verder waren niet heel veel voorbereidingen geweest. De bemiddeling tussen au-pairs en gezinnen liep via een organisatie. Ik had in Amsterdam een informatiedag bijgewoond na mijn aanmelding. Na bemiddeling had ik een brief ontvangen van de mensen waar ik in huis zou komen. Uit de brief maakte ik op dat ik bij een ouder echtpaar in huis zou komen. Deze mensen hadden geen kinderen en waren op zoek naar iemand die wat licht huishoudelijk werk voor ze kon doen. Mij leek dat ideaal!

Ik kan me nauwelijks nog iets herinneren van de reis naar mijn nieuwe adres,  het zal vast niet gemakkelijk geweest zijn voor mijn ouders die weinig buitenlandervaring hadden en natuurlijk net zo zenuwachtig waren als ik.  Mijn vader weet nog wel een en ander en vertelde me dat we door Oxford Street hebben gereden en dat dat toen al niet mocht! De kennismaking met het echtpaar waar ik bij in huis kwam herinner ik me nog wel. Ik zag twee kleine oude mensen die Engels spraken en een vreemd accent hadden. Zij zagen een jonge vrouw van 1.87 m met kort zwart geverfd haar, roze oogschaduw en enorme oorbellen! Ze hebben ons wel hartelijk ontvangen en hadden ook voor twee nachten een hotel in de buurt voor mijn ouders gereserveerd.

Mijn au-pair familie waren mijnheer en mevrouw Lissauer, een Joods echtpaar. Ze waren beiden begin 70. Ze hadden geen kinderen. Ze woonden in Golders Green, een Joodse wijk in noord Londen. Daar woonden zij sinds hun vlucht uit Duitsland toen Hitler aan de macht kwam. Zij spraken Engels met een sterk Duits accent. Hun huis was enorm, er waren drie badkamers, vele slaapkamers, een paar zitkamers, twee keukens en een zwembad in de tuin.  Er was een tuinman en af en toe kwam er een dochter (?) met boodschappen, er was iemand die de warme maaltijden verzorgen meen ik en nu hadden ze mij, een huishoudster. Ik volgde een Poolse vrouw op, die was daar een poosje geweest en vertrokken, waarom weet ik niet (meer).  

Ik kreeg een kamer in een uithoek van het huis, ergens bovenin. Via een belletje uit een van de woonkamers kon ik dan geroepen worden. Van mij werd verwacht dat ik licht huishoudelijk werk zou doen zoals stofzuigen, stoffen, badkamers schoonmaken en ontbijt en lunch verzorgen. Ik kreeg een paar uur per dag vrij om Engelse les te volgen. Omdat het nog zomervakantie was waren de lessen nog niet begonnen. Ik had dus tijd om Londen te verkennen. Dit deed ik met verve. Eerst in de buurt, op mijn roze omafiets, maar na een paar dagen ging ik met de metro naar het centrum van Londen. 

Ik voelde me als een vis in het water in deze stad. Maar bij de Lissauers ging het minder soepel. Ik voelde me eenzaam want ik had geen gezellig contact met ze en zag verder niemand. Ik werd gelukkig snel voorgesteld aan een andere au-pair (ook huishoudster bij een Joodse dame). De jonge vrouw, Jasmina, kwam uit Joegoslavië en was al wat langer aan de slag in Londen. Via haar leerde ik ook nog een Spaanse au-pair, Raquel, kennen. Ook zij woonde in Golders Green en werkte voor een gezin met kinderen. We ontmoetten elkaar meestal in de McDonalds, en van daar uit gingen we met elkaar de stad in. We bespraken onze gezinnen en onze ervaringen. 

Het werken als huishoudster was niet iets waar ik goed in was. Ik had thuis natuurlijk wel geleerd mijn kamer op te ruimen en had de stofzuiger wel eens gebruikt. Maar stoffen, sanitair poetsen en zorgen dat een heel huis schoon en fris is, dát had ik nog nooit moeten doen. Daar begon het eigenlijk al mis te gaan. Ik vergat randjes en hoekjes en werd regelmatig op mijn vingers getikt. Mevrouw Lissauer haalde haar vinger dan langs een randje en riep met haar Duitse accent "look, it is filthy!!". Waarop ik  dan maar weer een stofdoek ging pakken. Ook werd mij met enige regelmaat verweten dat ik 'clumsy' was. Waarschijnlijk omdat ik destijds niet alleen lang was, maar ook vrij fors!!

Het ontbijt maken lukte wel. Dat hoefde ik alleen maar voor mijnheer L. te maken en was iedere dag hetzelfde: een dienblad met brood, ,jam, honing, thee en nog wat dingen geloof ik. Maar de lunches waren lastiger. Alhoewel het echtpaar geen orthodoxe Joden waren hielden zij zich wel aan de spijswetten. Maar van die spijswetten had ik op mijn 18e totaal geen besef! Gelukkig leerde ik snel, maar in eerste instantie ging het natuurlijk mis. Verkeerde theedoek voor het afdrogen, dingen terugzetten in de verkeerde koelkast en meer van dit soort dingen. 

Op zaterdag kon ik het huis niet verlaten, tenzij voor heel eventjes. Ik was nodig om alle handelingen te verrichten die Joden zelf op de sabbat niet mogen doen. Lichtknopjes aan en uit doen, theeketel aanzetten, appels schillen. Alles wat 'arbeid' is mag dan niet. Zelfs op het toilet stonden dozen tissues want wc-papier afscheuren valt ook onder 'arbeid'. 

Het waren rare en zware weken en de uitjes met mijn twee nieuwe vriendinnen waren de enige hoogtepunten in deze periode. Ik had na anderhalve week mijn ouders al gebeld om te vertellen dat ik dit niet volhield. Natuurlijk vonden zij dat ik wel heel snel de handdoek in de ring gooide dus ik heb ze verder niet verteld van mijn plannen om een ander gezin te zoeken. Want dat is wat ik ben gaan doen! 

eetoverzicht week 43

De herfstvakantie is voorbij, ondanks het nog steeds mooie weer eten we inmiddels toch al wat vaker winterkost.

maandag:

pasta met spinazie en champignons, groene salade

Een regelmatig terugkerend gerecht in huize Mw. N. Het is snel, voedzaam, gezond en vooral lekker!

dinsdag:

witlof met ham en kaas, gekookte aardappelen

Ik heb eerst de stronkjes witlof gehalveerd en in boter in de pan gekarameliseerd en daarna nog een half uur gestoofd. (Dit deed ik al op zondag). Op dinsdag hoefde ik ze alleen nog in een plakje ham te wikkelen en er een kaassaus overheen te gieten. Half uurtje in de oven tot er een bruin korstje op zit en ondertussen de aardappelen koken.

woensdag:

tuinbonenstoofje, rösti, broccoli, sla

T. maakte met een potje tuinbonen nog een lekker stoofjes met wat sjalot, peen, knoflook en prei. Van twee aardappels maakte hij snelle rösti. De broccoli was al gekookt en stond klaar in de koelkast.

donderdag:

goodie bowl

Het menu van donderdag doorgeschoven naar vrijdag. Deze goodie bowl bestond uit geroosterde zoete aardappel en aubergine, komkommer, tomaat, sla, broccoli en een wrap met fetakaas, olijven en nog wat rodekoolsla, 

vrijdag: 

kerrie eieren, rotiplaat, kousenband en tauge, komkommersalade

De kerriesaus hadden we nog in de vriezer, eitjes gekookt en de groente gewokt. Rotiplaat van de goede rotibakker in de stad en smullen maar!

zaterdag:

groente, noedels, satésaus

Niet te moeilijk vandaag, lekkere verse groentjes gesneden en in de wok gebakken, noedels erdoor en een klodder satésaus erover! 

zondag:

bruinebonensoep, broodje geitenkaas, groene salade

Met een litertje bouillon uit de vriezer, peen, aardappel, knolselderij, ui, knoflook én een potje bruine bonen op zaterdag soep gemaakt. Een dag later zijn de smaken dan lekker ingetrokken. 

Op zondag heb ik de stoofpeertjes gemaakt voor dinsdag. Wat we daar nog meer bij eten lees je hier volgende week.

Aanstaande woensdag komt het eerste deel van mijn leven in Londen online!