nog een paar dagen

Op 1 maart om 07.00 uur komt mijn nieuwste blog online. 

Of ik dan ook meteen weer iedere week een weekoverzicht én een weekmenu plaats weet ik nog niet, maar ik zal vanaf maart in ieder geval af en toe weer wat schrijven. 

even niet

Ik ben er even niet. Weinig tijd en weinig inspiratie. Tot snel!

op mijn bord in week 6 / 2025

Spinazie en spruitjes met korting gekocht dus die stonden deze week op het menu. En natuurlijk aten we nog meer lekkers!

maandag 3 februari

volkorenpita met kikkererwten, feta, tomaat, olijven, uit, peterselie, munt en yoghurtknoflooksaus - coleslaw - geroosterde courgette

dinsdag 4 februari

volkorenpasta met spinazie en champignonroomsaus - sla

woensdag 5 februari

gebakken aardappels - witlofsla met ei 

donderdag 6 februari

gewokte spruitjes en taugé - zilvervliesrijst - zoetzuur

vrijdag 7 februari

volkorenpita met oa kikkererwten en feta - salade - broccoli

zaterdag 8 februari

uit eten:  vooraf: tomatensoep - hoofdgerecht: molé met geroosterde koningszwammen, biet, paksoi en maxi tacochips - frietjes

zondag 9 februari

crunchwrap met dezelfde soort vulling als maandag - broccoli en spruitjes - sla

Volgende week voor de laatste keer deze winter zuurkool, dat eten we meestal maar twee keer per jaar. Ik heb de ovenschotel vandaag al gemaakt dus die hoef ik dinsdag alleen maar in de oven te zetten. 

zo was mijn week 6 / 2025

zondag 2 februari

Niet veel bijzonders te melden, een zondag als vele andere. Na het opstaan naar de sportschool. Weer thuis de wasmachine aangezet om van de gratis stroom te profiteren. Koffie drinken en boterham eten. Even naar de stad, koopzondag want de eerste zondag van de maand, voor een cadeautje voor een zwangere collega.

De wasmachine met de dekbedhoezen is klaar en ik hang ze buiten in het zonnetje. Luchtvochtigheid van 73% dus dat durf ik wel aan. Na een paar uur is de was inderdaad droog.

Lunchen, dan lezen en bloggen. Kleding voor morgen uitzoeken en klaar leggen. Eten maken. Zo'n dag dus. Fijn.

maandag 3 februari

Ik ontvang vandaag vijf studenten waarvan er twee een kwartier voor het einde van hun lestijd binnenkomen. Een van de heren, M. gaat zitten en binnen een minuut of twee moet ik bijna kokhalzen van de vieze lucht die om hem heen hangt. Alsof hij drie weken onder een brug heeft geslapen en zich niet heeft gewassen. Dit is al eerder gebeurd, er is al eerder met hem gesproken over zijn hygiëne maar telkens gaat het weer mis. 

De jongeman zit nu voor zijn 3e jaar bij ons, het is het meest bijzonder type student dat ik ooit heb ontmoet. We weten niet precies wat hij heeft, maar dat er van alles aan de hand is met hem is duidelijk. In de thuissituatie gaat het ook heel slecht. Hij is 23 en wijst alle hulp af. Zijn zelfbeeld is erg laag en hij lijkt constant boos. Ik vind het af en toe ook een beetje eng. Gesprekken doe ik nooit alleen met hem, daar vraag ik altijd mijn teamleider bij.

Ik neem hem even apart op de gang en bespreek zijn lijflucht met hem. Hij reageert nauwelijks. Ik leg uit dat het onplezierig is voor de anderen in de klas en dat hij naar huis moet om te gaan douchen. Ik vraag of ik nog iets kan doen voor hem maar hij zegt 'is goed' en loopt, capuchon op, de gang uit.

De andere jongeman stuur ik ook weg, ik vertel hem dat hij weer welkom is als hij op tijd komt. Deze knul heeft al twee officiële waarschuwingen ontvangen en de derde komt er binnenkort bij. Dan wordt er een uitschrijfprocedure gestart.

Ben blij wanneer het lunchpauze is, even wat gezelligheid. Na de lunch een boel administratie, e-mail lezen, nakijkwerk en dan lekker op de fiets in het zonnetje naar huis. Spullen opruimen, vaatwasser legen, omkleden en dan naar de sportschool. 

T. zou koken maar is erg laat thuis, hij heeft nog wat in de koelkast staan en we besluiten ons eigen eten te regelen en wat er op het menu staat naar dinsdag te verplaatsen. Prima, vind ik nooit erg, ik kan binnen een half uur wat lekkers voor mezelf maken.

dinsdag 4 februari

Geen les vandaag, wel vergaderingen en twee gesprekken met studenten en hun mentor. Soms loopt een mentor vast en dan is het prettig wanneer er iemand anders meedenkt. En meepraat. Onze manier van werken is dat we liever niet over de student maar mét de student praten. Iedereen heeft tenslotte recht om zijn mening te uiten, te vertellen waarom de dingen gaan zoals ze gaan en soms kom je in een gesprek achter zaken die veel dingen verklaren. En pas dan kan je iemand weer (verder) helpen.

Natuurlijk ook naar de sportschool en daarna thuis op de bank met de krant, een puzzel en ook nog een boek. T. maakt het eten klaar, ik dek de tafel. Na het eten kijken we een stukje van de eerste aflevering van 'De Wit en de Brit'.  Ik vind alles rondom het Verenigd Koninkrijk leuk dus ik heb erg uitgekeken naar deze serie. Tim vind ik ook een sympathieke man en wat ik tot nu toe zie valt niet tegen. Morgen kijken we verder.

woensdag 5 februari

Geen afspraken, een rustige dag. Moet in de ochtend even op de fiets naar het centrum voor een kort stagegesprek. Neem meteen brood mee bij AH, gistermiddag was 'mijn' brood, het Alison, al op. Omdat ik er toch langs fiets lever ik meteen mijn biebboek in. Het is fris maar lekker in het zonnetje.

Het is erg stil op school, vier van onze collega's zijn op studiereis naar Oslo. Ik ben er niet bij, mijn keus. Wanneer ik de foto's zie en de verhalen lees ben ik blij met mijn keus. Vooraf denk ik bij dit soort dingen dat ik het kan, maar als het zover is weet ik dat ik er erg veel problemen mee heb om zo ontzettend uit mijn 'comfort zone' te gaan. Wanneer ik zelf op vakantie ga en het zelf regel heb ik nog enige controle. Bij een studiereis is die controle volledig weg. Dat vind ik lastig en ook al weet ik het wel overleef, ik krijg het al benauwd bij het idee. Ja, een eetstoornis staat zulke dingen in de weg.

's Middags ben ik vroeg thuis en heb ik na het sporten nog tijd om even met een buurvrouw thee te drinken. Een half jaar geleden hebben ze hun tweede kindje gekregen, vandaag hoorde ik dat het meisje doof is. Er zijn nu al allerlei onderzoeken gaande, nog niet alles is duidelijk. Moeilijk en verdrietig.

T. zorgt voor het eten, ik kan lekker op de bank hangen en wat niksen met de krant en mijn boek. 

donderdag 6 februari

Vandaag een student in mijn vertragersklas. De anderen? Ziek, zwak, misselijk, op vakantie (!) en onbereikbaar. Ik heb een kast opgeruimd en de spullen van alle studenten in mappen gedaan, van labels voorzien en hun laatste resultatenlijsten uitgeprint en toegevoegd. Alles dossiers zijn weer up-to-date.

vrijdag 7 februari

Korte dag op school. Ik heb een afspraak bij de kaakchirurg en ga daarna niet meer terug naar mijn werk. Heb geen dringende dingen dus het kan. Het is sowieso erg stil. Er is maar een klas aanwezig en daarvan zijn de meeste studenten al klaar met hun opleiding dus ook dat is een klein clubje. Een aantal collega's werkt op vrijdag niet en twee zijn er ziek. Ik denk dat iedereen een korte dag heeft.

Niets te melden over de kaakchirurg, geen afwijkingen op de foto en volgens haar niets aan de hand.  Ik krijg wat poetsadviezen mee en het advies om naar de mondhygiëniste te gaan voor  de behandeling van een pocket bij een van mijn implantaten.

Ik fiets terug naar huis met een stevige en heel koude oostenwind pal tegen. Ben blij wanneer ik binnen ben en omdat ik niet naar de sportschool ga hoef ik de deur niet meer uit. Mijn weekend is begonnen.

zaterdag 8 februari

Ik ben vroeg wakker, kijk een keer hoe laat het is, 6.39 uur en draai me nog eens om. Kort daarna moet ik toch plassen en om zeven uur sta ik op. Ontbijt maken, was van het rekje halen en opvouwen, kat voeren en zijn bak verschonen.

Na het ontbijt ga ik natuurlijk sporten. Daarna mijn vaste riedeltje: koffie met een boterham, Turkse super, Lidl en AH. Dan lunchen. Na de lunch nog een was uit de droger opvouwen en opruimen en de krant lezen. Samen kijken we de eerste ronde van Twee Voor Twaalf.

Om half zes stappen we in de auto, we gaan uit eten met mijn vader, zijn vriendin B.  en een van haar kinderen met partner. Ik ken de dochter van B. niet. We zijn even oud en hebben op dezelfde middelbare school gezeten maar we hadden destijds geen contact. Het is een leuke vrouw en haar man een aardige kerel. De gesprekken aan tafel zijn leuk en het eten is lekker. Een geslaagde avond. Het is leuk om na negen jaar ook eens familie van B. te ontmoeten. Ze heef ook nog drie zoons en wellicht zien we die ook nog een keer. We zijn laat thuis en voor we naar bed gaan schrijf ik nog deze laatste alinea van mijn weekoverzicht. 

opvoeden

Ik heb geen kinderen en daardoor ook geen ervaring met opvoeden. Of toch wel? 25 Jaar in het onderwijs betekent niet alleen lesgeven, maar ook opvoeden. In de afgelopen 25 jaar heb ik gewerkt met jongeren van 12 tot en met 25. Iedere leeftijd heeft zijn charmes én zijn problemen.

Ik ben momenteel de serie '100 Dagen in de jeugd- en gezinszorg' aan het kijken en zie daar een aantal heel ingewikkelde situaties waarbij het contact tussen ouders en hun kind of kinderen niet goed gaat. Twee moeders die door hun, nog heel jonge, zoons worden mishandeld, tot blauwe plekken aan toe.

Ik vraag me niet af hoe dat kan, ik weet uit eigen ervaring dat mishandeling erin sluipt en welke oorzaak het ook heeft, het gebeurt. Wat ik me wel afvraag is dan wat de ouders en de kinderen kunnen en moeten doen om het gedrag te veranderen. Want, anders dan in een relatie met een partner, kan je niet van je minderjarige kind scheiden, en andersom natuurlijk ook niet. Je zit met elkaar opgescheept of je dat nu wil of niet.

In extreme gevallen komt Jeugdzorg eraan te pas, kan een jongere uit huis geplaats worden en kunnen er andere interventies zijn. Maar hoe zit het bij al die gezinnen waar geen hulp komt? Dat moet toch vreselijk zijn?

In een klas ben je ook een soort ouder. Wanneer het jonge leerlingen zijn ben je veel van de tijd aan het corrigeren en soms moet je streng optreden en straffen. Bij studenten hoeft dat wat minder, maar ook daar moet je bij sommige groepen je gezag echt laten gelden. Inmiddels heb ik zoveel ervaring dat ik wel weet wat niet en wat wel werkt. Eerlijk gezegd had ik dat al vrij snel in de gaten, ik wil niet beweren dat ik een natuurtalent ben, maar het is me wel altijd makkelijk afgegaan, dat klassemanagement.

Ik denk dat het komt omdat ik met plezier voor de groep sta. En zo pas je spelenderwijs ook opvoedkundige trucjes toe. Nooit met opgeheven vingertje, maar altijd met respect voor het jonge mens tegenover me. En nee, ik accepteer niet alles en het is ook niet altijd goed gegaan. Er zijn nu eenmaal kinderen en groepen die erop uit zijn om je onderuit te halen. Dat heb ik ook meegemaakt en dat is enorm frustrerend. 

Om leerlingen en studenten iets van een opvoeding mee te geven is het belangrijk om een band op te bouwen. Er moet vertrouwen zijn. De jonge mensen willen pas wat van je aannemen wanneer ze je vertrouwen. Dat betekent consequent zijn, uitleggen waarom je dingen doet en eerlijk zijn.  Misschien werkt het zo ook wel met eigen kinderen, alhoewel die - en dan vooral in de pubertijd - zich afzetten tegen alles, dus ook hun ouders. Dan is het juist belangrijk dat ze op andere plekken, de school, op een club, bij ooms en tantes, wel hun verhaal kwijt kunnen. Want iedere jongere, of hij nu boos, druk, lastig, verdrietig, vervelend, stil, onaardig, bot of wat dan ook is, heeft behoefte aan steun, sturing en advies. En dat is wat ik probeer te geven. Ik noem dat opvoeden.

op mijn bord in week 5 / 2025

Deze eetweek gebakken vis gegeten, dat was lang geleden. 

maandag 27 januari

witlof met ham en kaassaus - gekookte aardappels - sla met komkommer

dinsdag 28 januari

gebakken skrei (winterkabeljauw) - worteltjes en erwtjes - aardappelpuree

woensdag 29 januari

soto ajam (Indonesiche kippensoep) - rijst - gekookt ei

donderdag 30 januari

gepofte aardappel met tonijn, mais, olijven, augurk en gefrituurde uitjes  - gemengde salade

vrijdag 31 januari 

noedels - gewokte groente - tempeh - pindasaus

zaterdag 1 februari

volkorenpita met kikkererwtenshoarma - broccoli - spinaziesla met komkommer

zondag 2 februari

bowl met oa: falafel - broccoli - tomaat - granen - komkommer - ui - peen - mais - pittige dressing

De vriezerlade met maaltijden is nu voor de helft leeg. Volgende week gaat er weer een deel op en dan kunnen we weer verse voorraden aanleggen. Ik maak binnenkort, ik denk in de voorjaarsvakantie, weer een pan gehaktballen want die zijn al een tijdje op.

zo was mijn week 5 / 2025

zondag 26 januari

Op de sportschool gaat het lekker. Ik ben fit en voel me goed. De zon schijnt de hele ochtend en een deel van de middag. Ik maak het eten voor morgen klaar, een witlofovenschotel. Ik ruim de was op en ga verder in mijn boek. Eindelijk weer een goed boek, dat is toch echt genieten.

Verder hebben we een beetje lummeldagje, jammer dat Twee voor Twaalf nog niet terug is, meestal kijken we dat op zondag, nog even wachten tot februari.

maandag 27 januari

Ik kijk toch op mijn wekker en zie dat het vier uur is. Het voelt alsof mijn onderarmen in de fik staan. Word ik daar nu wakker van of word ik wakker omdat ik moet plassen, ik  weet het niet. Ik slaap niet lekker door. De tweede keer dat ik kijk is het tien over vijf en sta ik op. 

Een drukke dag, maandagochtend heb ik de studenten met studievertraging. Er zijn er vandaag vier. Twee zitten te klooien. Moeten werk maken en als ik even bij hun tafel langsloop zie ik dat de opdrachtenboekjes geruild zijn. De jongedame maakt de opdrachten van de jongeman. Ik neem ze een voor een even apart en bespreek dit met ze. Leg uit dat dit geen slimme keuze is en dat hun docent, die het werk nakijkt, dit natuurlijk ook meteen ziet. De jongeman heeft een handschrift dat lijkt op hiërogliefen, het meisje heeft een echt 'mavo-handschrift'. Zet rondjes op de i en schrijft met bolle letters. Tja... het zijn niet voor niets studievertragers. Ik app de rest en krijg een paar reacties. Daarna ga ik evaluatiegesprekken inplannen.

Twee collega's met griep thuis en in de loop van de ochtend gaat ook onze teamleider terug naar huis met griepklachten. De leiding over het team ligt nu deels bij mij en bij een collega. Prima. Kan ik. 

dinsdag 28 januari

Een klein clubje collega's, vier zieken vandaag. De griepepidemie is aan! Ik begin met een studentbespreking, dan pauze. Na de pauze geen werkoverleg met mijn leidinggevende dus tijd om mijn administratie op orde te maken. Dan weer een studentbespreking.

Na de lunchpauze een gesprek met een studente en een vader. Het meisje is niet door haar proeftijd gekomen en krijgt vandaag te horen dat zij hier niet wordt ingeschreven voor de opleiding die in januari is gestart. Reden is dat zij te weinig aanwezig is geweest en wanneer ze er was lag ze met haar hoofd op tafel, weigerde mee te doen aan lessen en activiteiten en accepteerde ook geen hulp van de zorgmedewerkers. Zij neemt zo een plek in van een student die wél de kans wil om een diploma te halen. Die staan nu op de wachtlijst voor de januarigroep. De vraag is groter dan het aanbod dus studenten die niet willen nemen wij niet aan.

woensdag 29 januari

Een lege agenda maar genoeg te doen. Het is erg druk en dat vind ik wel fijn. Ik merk dat ik in rustige periodes niet floreer, me snel verveel en werk dan minder leuk vind. Als het druk is en ik heb deadlines dan vind ik werken fijn, ik ga dan doen wat ik moet doen. Zijn er geen deadlines dan vertoon ik, net als veel anderen, uitstelgedrag.

donderdag 30 januari

Het is niet te geloven, de eerste maand van het jaar zit er al bijna op. Ik vind dat een fijn idee, de lente komt steeds dichterbij. Af en toe, in het zonnetje, voel ik al wat warmte. Maar het is nog steeds te vroeg om te gaan juichen, februari en maart kunnen nog heel koud zijn. De langere dagen zijn alvast een begin. Vanmorgen mijn dekbedjas weer aan want toch nog heel koud. 

Ik ben vandaag weer actief in mijn rol als begeleider van de studievertragers. Er zijn er drie van de 12 vandaag. Twee, de dames, maken een aantal opdrachten en ronden daarmee een vak af. Beiden zijn bijna diplomeerbaar en gaan er voor. De jongeman, dezelfde die vorige week zoveel overlast veroorzaakte in school, is drie kwartier te laat en voert vervolgens weinig tot niets uit. Mijn aansporingen helpen niet. 

De andere studenten krijgen van mij een appje. Deze keer ben ik erg kort in mijn contact en vraag ik welke excuus ze vandaag hebben om niet te komen. Ik krijg niet direct reacties. Twee reageren later op de dag met teksten als 'ik moest toch op vrijdag komen?' en 'ik heb me verslapen'.  De voorwaarden waaronder zijn verder mogen gaan met de opleiding zijn de volgende: aanwezigheid, er moet sprake zijn van voortgang en contact met de begeleider. Momenteel voldoen de meesten niet aan de voorwaarden. Iedere vier weken hebben zij een evaluatiegesprek en bij een slechte evaluatie volgt een officiële waarschuwing. Dan nog twee kansen en bij de derde waarschuwing gaan we over tot uitschrijven. Bij sommigen helpt dit zwaard van Damocles, maar bij de meesten niet. "Het houdt mij van de straat" zegt zij cynisch.

vrijdag 31 januari

Ik sta meteen op nadat de wekker mij wakker maakt. Dat is voor het eerst in tijden. Voel me goed en heb zin in de dag. Twee studentbesprekingen vandaag en een afspraak in de grote stad. 

Het zonnetje schijnt wanneer ik naar mijn afspraak buiten school fiets en ondanks de kou krijg ik er een blij gevoel van. De afspraak is rond lunchtijd klaar. Op school weten ze dat ik vandaag niet meer terugkom, ik fiets naar huis en eet daar mijn lunch op. 

De zon blijft schijnen en ik ga alvast de boodschappen doen die ik normaal gesproken op zaterdagochtend doe. Heb ik morgen lekker de tijd om naar de bieb te gaan, drink ik daar meteen koffie en ga ik wat tijdschriften lezen.

Ik maak wat lekkers te eten voor mezelf, kijk nog een uurtje televisie en ga er op tijd in. 

zaterdag 1 februari

De nieuwe maand start met een uitbundig zonnetje. De was draait op gratis stroom, de droger ook. Sporten, koffie en dan naar de bieb. Mijn gereserveerde boek ligt klaar. Ik bestel een kop koffie en pak wat leesvoer van de plank. Zo zit ik lekker een uurtje aan de grote leestafel, omringd door mensen, planten en boeken. 

Ik doe nog twee boodschappen en ga dan weer naar huis. Na de lunch houd ik me bezig met wat voorbereidingen voor het eten van dit weekend en komende week. Ik kijk meest recente aflevering van 100 dagen in de jeugd- en gezinszorg en kom op een idee voor een blog. Daar maak ik een begin mee en daarna start ik in mijn nieuwe boek. 

Ik maak weer een lekkere maaltijd voor mezelf en breng de rest van de avond lezend door, T. kijkt tv maar er is niets waar ik naar wil kijken. We eten nog wat fruit en gaan daarna naar bed.