Waarom is een bepaald lepeltje zo belangrijk voor me? Net als trouwens dat kommetje, dat diepe bord, die theebeker, die koffiebeker en zo nog wat servies en bestek.
Het lepeltje uit de titel van de blog is het lepeltje waarmee ik 's avonds mijn hangop eet. Die schep ik ik een kommetje, dat moet overigens altijd hetzelfde kommetje zijn, en eet ik na het 8 uur journaal zittend op de bank. Het is een ritueel.
Zo heb ik veel rituelen. Rituelen, maar ook dwangmatig gedrag, en restrictieve eetstoornissen zijn goede maatjes van elkaar. Net zoals restrictief eten verslavend is, zo zijn de rituelen dat ook. Nog een paar voorbeelden:
- altijd op dezelfde tijd eten
- altijd op dezelfde plek zitten tijdens het eten
- altijd op dezelfde manier je bord leegeten
- altijd in dezelfde volgorde je eten opeten
Iedereen herkent wel bepaalde voorkeuren voor een lepel, bord of beker. Veel mensen hebben thuis, maar ook op het werk, een eigen beker.
Vaste gewoonten hebben we ook allemaal. Je eigen plekje aan de eettafel, links of rechts slapen in het tweepersoonsbed, wassen in het weekend en boodschappen doen op donderdagmiddag om maar een paar voorbeelden te noemen.
Als we op vakantie zijn dan doorbreken we deze routines. Even lekker uit de sleur hoor je mensen dan zeggen. Daar kunnen we enorm van genieten. Eten op andere tijden, andere dingen eten, uitslapen, laat naar bed gaan, dagen niets doen en lekker luieren. Maar op het moment dat we weer thuis zijn vervallen we weer in oude patronen. Nu is patronen doorbreken lastig, maar lang niet altijd nodig. Want waarom zou je iedere avond een ander plekje aan de eettafel willen? En jouw kant van het bed ligt toch echt het lekkerst?
Het wordt pas vervelend als jij, maar ook anderen, er last van hebben. En als dit je in de weg zit bij het functioneren in het dagelijks leven en op je werk.
Ik heb zelf weinig last mijn gewoonten, ze zijn onderdeel van mijn vaste dagindeling. Ik heb het geluk, of misschien wel de pech, dat mijn werktijden niet flexibel zijn. Op een school heb je te maken met vaste les- en pauzetijden. Ik geef niet dagelijks les, maar als ik samen met mijn collega's wil pauzeren moet ik rekening houden met deze tijden.
Thuis eten we op een vast tijdstip, ik vind het fijn als het eten om precies 19.00 uur klaar is. Ik kan ook eerder of later eten maar fijn vind ik dat niet. We kunnen allebei het koken zo goed plannen dat het eigenlijk altijd lukt.
Ik val verder niemand lastig met mijn vaste patronen en eigen spulletjes en als het al vervelend is dan is dat vooral voor mijzelf. Ik ben niet bang dat de wereld vergaat of dat mij of iemand anders iets ergs zal overkomen. Van te voren kan ik wel wat spanning voelen. Maar wanneer het zover is en ik iets op een ander moment of op een andere manier doe of ander bestek of servies gebruik geeft me hooguit even een ongemakkelijk gevoel maar dat gaat gelukkig snel voorbij.
En omdat niemand er last van heeft blijf ik lekker dat ene lepeltje gebruiken, net als die beker, dat kommetje en al het andere servies en bestek. Gelukkig hoef ik niet bang te zijn dat T. mijn spullen gebruikt, ook hij heeft zijn voorkeuren en bovendien hebben we van de meeste dingen er meer dan één.
Ja, zo'n lepeltje heb ik ook. En een koffiemok, die echt alleen voor mij is, daar mag een ander niet uit drinken. Maar ik ben niet zo dwangmatig als jij.
BeantwoordenVerwijderenMijn vader heeft ook een beker waar niemand uit mag drinken, die beker is ook al heel lang in zijn bezit. Verder is hij normaal hoor, niet zo dwangmatig als ik 😂😂.
VerwijderenZoals de ouwe hippies (ik heb een paar vrienden die zich nog zo noemen, vinden ze een geuzennaam) zeiden en zeggen: peace man! Niks mis mee, niks aan de hand lijkt me.
BeantwoordenVerwijderenElke dag op hetzelfde tijdstip wakker worden, zonder wekker, is er ook zo een. Je medicijnen innemen op een vast tijdstip.
Je lichaam vaart wel bij een vast ritme. Vraag maar aan stewardessen of mensen in onregelmatige diensten, naarmate je ouder wordt gaat het je opbreken.
Voor velen is het gewoon prettig om dingen op vaste tijden te doen, en inderdaad 'peace man'! Lekker belangrijk trouwens, weet ik ook wel, er zijn belangrijker dingen en zeker nu.
VerwijderenMijn overleden lief startte de dag altijd met koffie. Geen thee, dat heb ik overgenomen tot op vandaag. Dat werd een keer hilarisch toen mijn ouders bij mij verbleven. Voor mijn ouders maakte ik thee 's ochtends. Mijn lief had net mijn koffie voor me neergezet toen mijn moeder een mok thee voor me neerzette. Blikken kruisten elkaar. 'Ze is gewend koffie te drinken' merkte mijn lief op tegen mijn moeder. 'Nee, ze drinkt 's ochtends toch thee?' zei mijn moeder. 'Nee hoor, koffie' hield mijn lief vol.
BeantwoordenVerwijderenVoor mijn moeder gold: normale mensen drinken 's ochtends thee, en pas laat in de ochtend koffie, vaak met ontbijtkoek, ouwe wijven koek of Groningen koek, niet voor 10 uur. Tussen de middag warm eten, 15 uur dan weer thee met koekje ofzo, in de namiddag nog een kop koffie om niet in slaap te vallen en om 18 uur brood. In de avond dronken ze dan weer thee en voor het slapen gaan vaak nog wat fruit.
Toen ze in het zorgcentrum kwam zat ze natuurlijk in het stramien van dat centrum. Als ik een dag naar haar toe ging en aan het eind van de ochtend na drie uur reizen bij haar aankwam, zorgde ik ervoor dat dat was op een tijdstip dat ze al naar de eetkamer gebracht was. Dan hoefde ik niet steeds uit te leggen dat ik echt om 12 uur geen tot moes gekookte aardappels met groente wilde. Want hoezo niet? Dat deden we toch vroeger ook altijd?? Nee hoor, ik,nu niet meer. .
Haha..dat is een grappige anekdote, ik zie het voor me! Ja, als je met veel mensen samenwoont is het natuurlijk ook logisch dat alles op vaste momenten op vaste manieren gebeurt. Vroeger thuis waren we wel flexibel, zeker met avondeten want iedereen had ook nog activiteiten na school en werk en dat was ook op verschillende tijden. Maar goed, dat is met opgroeiende kinderen natuurlijk bij iedereen zo. Ik kan het allemaal doen zoals ik wil omdat ik met maar een persoon rekening hoef te houden en zelfs dat hoeft eigenlijk niet, daar zijn T. en ik ook wel relaxed in.
VerwijderenKoffie uit een mok, graag, niet uit een kopje. En koud water drink ik het liefst uit een theeglas, ik hou van het feit dat je dan een handvat hebt. Lepels moeten een bepaald formaat hebben, te groot vind ik niet fijn. En voor een toetje liefst een klein lepeltje, want dan doe je langer met je toetje, ha.
BeantwoordenVerwijderenPrecies!! Ik wil ook geen wijn uit een kartonnen bekertje, voor mijn havermoutpap gebruik ik ook een grotere lepel dan voor mijn toetje. En ja, voor zo'n klein lekker toetje moet je de tijd nemen, dus dan is een klein lepeltje heerlijk. Voor hangop weer iets groter. En dat kan en mag allemaal... heerlijk!!!!!!!!!!!
VerwijderenEr zijn bepaalde dingen die ik ook vaak hetzelfde doe. Regelmaat vind ik ook fijn. Moet ook wel als je werkt en op tijd ergens hoort te zijn. Te grote koffielepels vind ik te grof. Heb nu sinds kort mijn theelepel met mijn voorletter weer. Mooi en goed formaat. Mijn moeder is heel erg van de vaste tijden en gewoontes, dus daar ben ik toen ik op mijzelf ging wonen veel losser mee omgegaan. Maar als je er niemand kwaad mee doet, gewoon zo houden toch?
BeantwoordenVerwijderenIk kan een beetje doorslaan, maar uiteindelijk is het nog steeds zo dat ik er anderen niet mee lastig val en dan is het inderdaad prima.
Verwijderenja vaste tijden houden we ook van.
BeantwoordenVerwijderenneem je ook je lepeltje, kom etc mee op vakantie?
wij nemen de koffiemokken en onze messen mee, in vakantiehuisjes kan je er zelden goed mee snijden. op dit moment lukt snijden niet goed, kan en mag geen kracht met linkerhand zetten om vast te houden waar een stukje vanaf moet, maar sommige dingen kan je ook knippen dat gaat wel.
de koffiemokken die we gebruiken waren ooit bij tankstations op zegeltjes te krijgen. ze zijn van rookglas, bruinig dus maar na de staaroperatie zien ze er voor mij paars uit, we hebben er ook diverse bakjes en schaaltjes van. en 6 mokken in voorraad, gevonden bij de kringloop want er sneuvelt wel eens iets.
vandaag nieuwe bril ophalen, ben benieuwd hoe ik daarmee ga omgaan, groot deel vd dag op of alleen als nodig net als mijn verzameling leesbrillen nu.
Hahaha.. van jou had ik precies deze vraag verwacht!! Ja, een paar dingen neem ik wel mee, niet alles natuurlijk. Messen ook altijd want op vakantiebestemmingen zijn ze meestal bot. Net als snijplanken, die zijn vaak slecht en/of vies. En we hebben een bestelbus, dus het kan ook allemaal mee. Ben benieuwd naar je ervaring met de bril. Verder gaat het goed met je herstel?
VerwijderenHerkenbaar, bij mij is het bepaalde vormen van lepels die heel onprettig zijn.
BeantwoordenVerwijderenNu ga ik iets zeggen dat verkeerd kan vallen: is er bij jou wel eens gedacht aan autisme?
Vrouwen hebben vaak andere uitingsvormen en daardoor misdiagnoses. Mijn moeder kreeg haar diagnose na haar 70e, ik was 45+. Het liet veel kwartjes op hun plek vallen.
Je vraag valt niet verkeerd en ik kan daar ook op antwoorden dat ik geen autisme heb. Alle dingen die ik nu doe had ik 20 jaar geleden niet. Het is de eetstoornis die dit gedrag heeft veroorzaakt. Dit is tijdens de vele therapieën die ik heb gehad uit de diagnoses gekomen.
VerwijderenIk heb dat nauwelijks, ik neem geen messen mee op vakantie en zo en ik heb geen favoriete lepel. Maar ik heb er dan weer een ongelooflijke hekel aan als dingen niet liggen waar ze (en eerlijk gezegd vooral in mijn ogen) horen. Een potje pillen een plank hoger? Dat kan echt niet!!
BeantwoordenVerwijderenZo zie je maar, iedereen heeft wel een vaste routine of patroon op een of ander gebied.
Verwijderen