zomaar wat gedachten

16 september '24

Ja, weegschaal uit de la gehaald vanmorgen. Na een weekend met lekker eten want ook gisteren nog een stukje van de kwarktaart gegeten als toetje, ben ik toch nog afgevallen. Is fijn om te weten dat wat meer en wat ongezonder ook gewoon kan. Dat geschommel in gewicht komt echt door de eetbuien. Ik moet nu wat meer gaan eten om in ieder geval op gewicht te blijven, niet nog meer af te vallen. Donderdagmiddag studiemiddag op school, dan ga ik ik niet sporten, ook prima alhoewel ik het wel lastig vind.

15 september '24

Na een etentje heb ik meestal een soort van eetbui, gisteravond niet. En dat voelt zo goed! Heb daardoor vandaag niet de behoefte (het dwingende moeten) om restrictief en enorm gezond te eten. Ben wel gaan sporten maar er was geen reden om langer te gaan dan normaal, ik hoef immers niet te compenseren. Echt fijn.

14 september '24

Ik stond vanmorgen toch weer op de weegschaal en ik zit inmiddels weer in de 'ondergewichtzone' van de BMI schaal. Ik heb gisteren vrij veel gegeten maar zo zie je maar, het gaat er niet in een dag af, maar komt er ook niet in een dag aan, behalve na een grote eetbui, dan is het logisch dat er wat aankomt, voornamelijk vocht.

Goed, moet dus echt op gaan letten nu dat ik voldoende blijf eten. Voel me verder nog goed maar merk wel dat ik het al weer snel koud krijg. Ligt niet alleen aan het weer, ook aan mijn gewicht. 

13 september '24

Mijn spijkerbroek zit los, ik merk dat ik weer op mijn oude gewicht zit. Voel met nog steeds goed, maar merk dat ik meer trek heb dan normaal. Teken dat ik echt meer moet eten. En hoe minder ik weeg, hoe lastiger dat wordt, dan is het eetstoornismonster weer goed wakker geschud. Vandaag wil ik niet naar de sportschool, maar tegelijkertijd wil ik wel. Snap ik dit zelf nog? 

12 september '24

Er was lichte eetbuidrang, maar omdat ik lekker had gegeten en een lekker toetje heb genomen ging het goed. Heb ook heerlijk geslapen, zou niet het geval geweest zijn na een eetbui. Win win! 

11 september '24

Niet gelukt, wel gewogen vandaag. Ben weer op mijn 'normale' gewicht. Is dat verstandig? Ik weet het niet. Voel me verder prima, wel zaak om nu goed te blijven eten om de eetbuien buiten de deur te houden. Dus af en toe wat lekkers of wat meer opscheppen als ik nog honger heb. Gewoon doen.

Ben vanavond alleen thuis met het eten en ook nog daarna. Spannend want na tien dagen eetbuivrij komt er vrijwel altijd eetbuidrang. Heb net erg lekker (en genoeg!) gegeten dus voor nu nog geen gevaar van een eetbui die op de loer ligt.

10 september '24

Gelukt, niet op de weegschaal gestaan vanmorgen. Eten gaat ook steeds normaler, niet als ik naar de eettijden kijk, die zijn nog star, maar wel als ik kijk naar wat ik eet. Gisteravond gewone pasta gegeten in plaats van volkorenpasta. Was voorheen ook niet aan de orde want alles moet volkoren zijn. En mijn pasta niet afgewogen maar gewoon opgeschept, net als de roomsaus, ook zoveel van genomen dat de pasta geen droge hap was. 

9 september '24

Vandaag ook weer gewogen, twee ons erbij. Ik vond het niet erg. Ik heb in het weekend lekker gegeten en wat extra's genomen die ik normaal niet eet: stukje chocolade bij de thee en nog een crèmepje uit Frankrijk als toetje. Een week zonder eetbuien achter de rug en dat voelt goed. Ik stond dan ook lekker op en voelde me fit, dat was een paar maanden geleden echt anders. 

De rest van de week laat ik de weegschaal staan, ik moet meer vertrouwen op mijn eigen gevoel en me minder of nog beter, helemaal niets, van het getal op de weegschaal aantrekken. Mijn stemming aan het begin van de dag moet toch niet afhangen van een nummer!

8 september '24

Ook vandaag, tegen beter weten in, de weegschaal uit de la gehaald. Weer twee ons eraf, ondanks een grote kom met ijs, slagroom en advocaat gisteravond. Een week zonder eetbuien en niet te weinig gegeten. Zie je wel, ik kan normaal eten en dan gebeuren er geen rare dingen. Zit nog wel vast in het eetregelstramien, maar voel me tijdens het avondeten al wat vrijer wanneer ik opschep. Schep soms nog een beetje extra op nadat ik mijn bord al leeg heb gegeten. Dat is een eetregelschending die ik eerder niet voor mogelijk had gehouden: twee keer opscheppen!

7 september '24

Ik ben niet meer bang voor de weegschaal. Vanmorgen weer gewogen, niet handig en nergens voor nodig, toch gedaan. Nu gewoon weer in de la laten staan en volgende week pas weer eruit. Was zes ons lichter en dat maakte mij blij. Meteen gaat het eetstoornisbrein weer in overdrive want dat deel van mijn brein wil graag dat die twee kilo eraf gaan. Maar ik negeer het. Neem lekker een dubbele boterham pindakaas straks bij de koffie, heb ik altijd op zaterdag en zondag, vandaag ook. Ga vanavond ook mijn ijs met slagroom en advocaat eten. En dan morgen niet compenseren.

6 september '24

Ik doe het vandaag toch, ik ga op de weegschaal. Mijn vermoeden klopt, ik ben geen gram afgevallen. Ik ben twee kilo zwaarder dan de afgelopen maanden en jaren. Ik heb er een soort vrede mee. Voornamelijk omdat ik vind dat ik er zo een stuk beter uitzie en omdat ik me beter voel. Ik hoop dat hiermee ook mijn wintervingers en -tenen misschien minder zijn. Nu nog zorgen dat ik dit kan vasthouden, niet terugval in afvallen, accepteren dat dit een beter gewicht is voor me. 

5 september '24

Vanmorgen had ik de weegschaal in mijn handen, maar weer terug in de la gedaan. Meten is weten, niet meten is niet weten en het bevalt me wel om het niet te weten. Misschien zet ik het gewoon even uit mijn hoofd en weeg ik me deze maand niet.  Of toch maar wel, maar dan over een week ofzo.

4 september '24

Merk dat ik echt met eten bezig ben, vind het wel vervelend dat ik niet weet hoeveel ik weeg maar heb het idee dat mijn gezonde brein nu wat meer in te brengen heeft. Heb ook bijna geen zenuwklachten meer, tintelingen in de bovenkant van mijn onderarmen zijn er nog nauwelijks en dat terwijl ik de afgelopen maanden de medicatie heb afgebouwd en er eind van deze maand vanaf ben. Zou ik die dan gehad hebben omdat ik te dun was.? De neurologe zei een paar jaar geleden wel dat het zou kunnen. Te dik zijn is niet goed voor een mens, maar te dun zijn dus ook niet. Waarom wil ik dan zo graag een spriet zijn? Ik vind mezelf dan niet eens mooi! Heb minder zelfvertrouwen, sta minder enthousiast en positief voor de klas, treed liever niet op de voorgrond. Allemaal dingen die anders zijn als ik wat meer weeg en me lichamelijk, maar dus ook geestelijk beter voel. 

3 september '24

De weegschaal lonkt, maar ik durf nog niet. Ik laat het maar zo. Ik zit niet slecht in mijn vel en dat wil ik eigenlijk niet laten verpesten door een stom getal. Aan de andere kant ben ik toch bezig om af te vallen, neem geen extra's. Eet weer volgens mijn strakke eetregels. Voelt voor nu goed maar over een poosje, een week, twee weken misschien, komt dan toch weer de eetbuidrang. Ben door mijn toegenomen gewicht wel minder door eten geobsedeerd, reptielenbrein is tevreden want goed gevoed, geen onrust nu in mijn hoofd. 

2 september '24

Ik durf me nog steeds niet te wegen, en toch ben ik nieuwsgierig naar mijn gewicht. Niet wegen en gewoon eens kijken hoe het gaat? Wel wegen en dan weer in paniek raken omdat ik mezelf dan toch te zwaar vind? Zo krijg ik nooit rust in mijn hoofd. Ik zou zo graag vrede hebben met mijn nieuwe gewicht. En dan vooral met het getal, want met het lijf heb ik al min of meer vrede. Ik zie er best goed uit nu, niet meer te dun. Waarom is dat getal dan zo belangrijk?

1 september '24

Ik wil stoppen met deze stomme eetbuien. Ik ben in de afgelopen vakantieweken een paar kilo aangekomen, dat weet ik want ik heb me onlangs nog gewogen. Maar durf nu niet meer op de weegschaal. Ik voel me trouwens beter dan ooit, die paar kilo maken het verschil, ik voel me een stuk fitter. Waarom wil ik dan toch aan de lijn gaan doen om weer terug te gaan naar dat gewicht waarbij ik me slecht en slap voel?