Ik schaam me enorm tijdens en na iedere eetbui die ik heb.
Ik schrijf dit op 6 november, een regenachtige zondagmiddag, met mijn laptop op mijn schoot, zittend op de bank in de woonkamer. Mijn man T ligt lekker onderuit op de andere bank tegenover mij en kijkt televisie.
Toen ik vanmorgen om 7 uur opstond lag hij nog te slapen. Nadat ik mijn ontbijt op had, de wasmachine had aangezet en mijn sportspullen in mijn tas had gedaan, stapte ik om kwart over 9 op mijn fiets om naar de sportschool te gaan. Mijn man lag nog steeds te slapen.
Ik had niet lekker geslapen na de stiekeme eetbui van gisteravond. Ik was moe en sikkeneurig omdat ik mezelf weer had laten gaan. Ik had helemaal geen zin om te sporten, maar van thuisblijven was geen sprake. De gedane eetbuischade moest weer ongedaan gemaakt worden.
Toen ik om 11 uur weer thuiskwam, gelukkig wat energieker, fris gedoucht en met een beter humeur, stond T een eitje en bacon te bakken voor zijn ontbijt. Hij was net uit de veren.
Terwijl ik om 11.45 uur mijn koffie en boterham met pindakaas ging eten, schoof mijn man een bord met een restje spaghetti bolognese in de magnetron. Toen dit op was nam hij een handje drop en een glas cola.
Om 13.00 uur warmde hij een restje Turkse linzensoep op.
We zijn weer een uur verder en is het voor mij tijd om te lunchen. Een lekkere en gezonde salade en roggebrood met oude kaas. En T? Hij zit aan de chips en cola.
De rest van de dag neemt hij nog een keer een bakje chips, meer dropjes en eet hij ook nog een oliebol.
's Avonds heeft hij dan ook nog trek en maakt hij een heerlijke maaltijd voor ons klaar: op de huid gebakken kabeljauw, worteltjes en erwtjes, aardappelpuree. We smullen.
En al dat eten en snacken doet hij zonder enige gêne. Voor hem is dit standaard eetgedrag in het weekend. En soms ook door de weeks wanneer hij thuis is en een vrije dag heeft.
Dit doet hij al zo lang ik weet en hij is er niet zwaarder van geworden. Zijn eetgedrag is volledig intuïtief, hij eet naar behoefte en dat is soms 'ongezond' maar ook vaak genoeg 'gezond'. Maar het belangrijkste is dat hij zich nooit schaamt voor wat hij eet en wanneer hij eet.
Mijn man T vind het raar dat ik stiekem eet, dat ik dingen voor mezelf apart leg, dat ik voorraadjes eten heb en dat ik me soms overeet. Ik probeer dit voor hem te verbergen en grotendeels lukt me dat, maar soms ook niet. Ik zou er beter aan doen om zijn voorbeeld te volgen, en al die energie te steken in intuïtief eten, dan hoefde ik me ook niet zo vaak te schamen. Maar ja, die angst om dik te worden.....
Ach meisje toch…
BeantwoordenVerwijderenHoi Anoniem, ja, wat moet ik daar nu op antwoorden.... 't is aardig maar je hoeft geen medelijden met me te hebben hoor.
VerwijderenJa, kon jij ook maar intuïtief eten. Ik vind dit zo erg voor je. Je hoeft je toch niet te schamen voor je eetgedrag.
BeantwoordenVerwijderenHi Myriam, nee ik probeer me ook niet te schamen maar zo'n eetbui is niet iets waar ik trots op ben, ook al weet ik dat het te maken heeft met een psychische aandoening. Het blijft toch in de taboesfeer hangen en daarmee komt die schaamte toch telkens terug.
VerwijderenHoi Niekje, ik ga vandaag even het blogje laten bezinken. Het is een heel openhartig blogje, dat nadenken over een reactie verdient. Werk ze en tot later.
BeantwoordenVerwijderenHi Francien, ik wacht het af. Tot later!
VerwijderenTja, was het maar zo simpel dat je gewoon zijn voorbeeld kon volgen. Helaas werkt het zo niet.
BeantwoordenVerwijderenHi Nicky, klopt, zelfs als we op vakantie zijn lukt het niet, en dat heb ik wel geprobeerd maar voelt zo onnatuurlijk voor mij dat ik het niet heb volgehouden.
VerwijderenHeerlijk hoe die man van jou dat allemaal kan eten zonder een gram bij te komen. Om jaloers op te worden.
BeantwoordenVerwijderenHoi Ellen, hij is in de afgelopen 20 jaar natuurlijk wel iets aangekomen - middle age spread - maar dat zijn denk ik maar twee of drie kilo's. Hij is nu al jaren op hetzelfde gewicht! Zijn werk heeft daar ook mee te maken, hij is overdag al heel actief omdat hij geen zittend werk heeft.
VerwijderenMijn man (68) past nog steeds in zijn trouwpak van 1976. Hij eet en snoept dat het niet mooi is. Maar hij verbrandt heel snel. Hij eet en zit bij wijze van spreken 5 min. later al op het toilet. We hebben een tijd samen gedieet. Bij hem was er in no time 5 kilo af terwijl ik bleef steken bij 3 kilo. Niet eerlijk!
VerwijderenHoi Myriam, dat is wel fijn voor jouw man! En niet zo leuk voor jou maar dan is er de liefde die ervoor zorgt dat je het niet erg vindt!
VerwijderenJa, ik begrijp dat intuïtief eten en je niet schamen zeer leuk klinkt, maar misschien is dat gewoon niet voor iedereen haalbaar.
BeantwoordenVerwijderenIkzelf heb geen eetstoornis (voor zover ik weet), maar als ik savonds weer teveel heb gesnoept voel ik ook een soort schaamte de volgende dag. En ik ga niet al mijn chocoladerepen zitten opeten als mijn vriend naast mij zit 😀
Misschien is die schaamte om wat we eten iets dat zit ingebakken bij vrouwen in onze cultuur? Door het schoonheidsideaal dat ons van overal wordt opgedrongen.
Dus ja, ik probeer gewoon lekker en gezond te eten voor de rest. En als ik zin heb in die 3 repen chocolade savonds, dan is dat maar zo.
YOLO. En als ik merk dat mijn broek begint te spannen, dan eet ik een paar dagen geen chocolade, klaar!
Veel succes met de zoektocht naar een goede balans voor jou!
Xxx
Hoi Anoniem, het wordt zeer zeker ook gevoed door onze cultuur waarin we mooi en slank moeten zijn. Daarnaast ligt er ook een steeds grotere nadruk op gezond eten en wordt snoepen een 'guilty pleasure', zondigen of 'cheaten' genoemd. Als ik mijn vrouwelijke collega's af en toe hoor praten of wat zij aan snoep en snacks gegeten hebben dan is dat op een heel andere manier, dan mijn mannelijke collega's. De vrouwen vinden dan dat ze verkeerd bezig zijn en moeten het weer goed maken, de mannen hebben het er niet eens over, weten vaak niet eens meer wat ze allemaal hebben gegeten en vinden het de moeite van een gesprek ook niet waard. Ik ga mijn best doen naar die balans te zoeken!
VerwijderenZoals je hierboven schrijft,inderdaad een verschil tussen veel mannen en vrouwen met hun eten. Wat kan onze mind ons voor de gek houden. Schaamte voor iets,waar je niets aan kunt doen. Wie weet kom je ooit naast je man te zitten met zijn schaaltje chips en andere lekkers.
BeantwoordenVerwijderenHoi Izerina, als we op vakantie zijn eet ik wel een chipje mee, maar thuis verval ik altijd weer in mijn oude patronen.
VerwijderenJa, sommige mensen kunnen van alles eten en nergens last van hebben. Niet van aankomen en niet van schuld of schaamtegevoelens. Ze komen ook niet aan. En wij wel, ik tenminste wel. Hoewel ik ook gemerkt heb, dat als ik een tijdje meer eet, vooral meer koolhydraten, dat mijn lichaam daar toch weer een evenwicht in vindt. Maar ik heb geen eetbuien....
BeantwoordenVerwijderenHoi Judy, als mijn man merkt dat zijn broer wat strak zit om zijn middel dan drinkt hij een week of twee geen cola en dan is hij zo weer op gewicht! Het schijnt dat het lichaam een set point heeft en als je naar behoefte eet dan zou het gewicht stabiel moeten zijn.
VerwijderenInderdaad schamen hoeft niet maar ik begrijp het wel.
BeantwoordenVerwijderenEn medelijden hoeft ook niet maar meeleven voelt toch wel goed hoop ik. Meer woorden weet ik ook niet, al je volgers gunnen je een eenvoudiger eetgedrag denk ik.
Blijf het maar lekker van je afschrijven, hopelijk geeft dat je ook wat troost.
Ria
Hoi Ria, het is inderdaad wel lief en fijn dat men met mij meeleeft, en het helpt ook wel om milder naar mezelf te zijn, dus ik blijf het lekker van me af schrijven!
VerwijderenHoi Niekje, tijdens het lezen van dit stukje ergerde ik me en ik kon niet benoemen waaraan. Maar na enig nadenken weet ik het, het gaat niet om je eetgedrag. Dat heb je al jaren en misschien wel altijd. Het gaat mij om het benoemen van het eetgedrag van T. Jij noemt dat intuïtief eten, nou dat noemen wij hier in huis heel anders. En al zou ik het kunnen , ik zou het zo niet eens willen.
BeantwoordenVerwijderenEn je bent een zelfstandige vrouw van in de vijftig. Goede baan, financieel alles op orde, okay, abnormaal eetgedrag, maar daar doe je alleen jezelf kwaad mee, en schrijft dat T. zich ergert aan je eetgedrag. En jij je maar schamen. Kom op, jij accepteert zijn eetgedrag, hij ook maar de jouwe. Ben je al een stap verder. Gewoon iets minder Calimero.
Werk ze en fijn weekend.
Hoi Francien, dank je, jij ook een goed weekend.
VerwijderenTja, Francien, zoals T op zijn vrije dag eet is niet heel ongewoon, dat het bij jullie anders gaat ook prima lijkt mij dan. Hier graast iedereen zich het weekend door. Iedereen heeft dan zijn eigen ritme en activiteiten. Op weekdagen zit er meestal meer structuur in.
VerwijderenAls ik iets weet dan is het wel dat iets intellectueel weten compleet anders is dan je dan ook meteen anders kunnen voelen. Best jammer, want je kunt dingen vaak best heel goed weten, maar dat helpt dan weinig.
BeantwoordenVerwijderenHoi Nicole, ja, en zo werkt het met heel veel psychische aandoeningen. En dat maakt het soms zo ontzettend lastig!
Verwijderen