stiekeme eter #1

Wie heeft het niet gedaan, stiekem iets gegeten? Misschien niet als volwassene, maar dan vast wel als kind. Een paar koekjes uit de trommel, een handje drop uit het zakje in de keukenla of met een lepel een paar happen Nutella zo uit de pot. Ik in ieder geval wel. 

We stonden thuis niet op rantsoen, maar de boodschappen werden een keer per week gedaan en op was op. Je moest dus (leren) rekening houden met anderen en als je iets op maakte moest je dat wel even zeggen, dan ging het op de boodschappenlijst.  Daarnaast waren er bepaalde dingen die je niet zomaar pakte, die waren gekocht voor de visite, of voor bijvoorbeeld de zaterdagavond.

Mensen met een eetstoornis kunnen stiekeme eters zijn en dit stiekeme eetgedrag is onder te verdelen in vier soorten. Het kan zijn dat je een van deze soort eters bent, of dat je op meerdere manieren in het geheim eet. Het kan natuurlijk ook dat je geen eetstoornis hebt en toch een stiekeme eter bent.

#1: de gelegenheid doet zich voor/impulsief stiekem eten

Je bent de tafel aan het afruimen en onderweg naar of in de keuken eet je de restjes uit de schalen op. Niemand die je ziet, niemand die controleert wat je met de restjes doet.

Of je bent ergens waar een buffet is met veel lekkere hapjes en gerechten. Je bent even alleen, niemand in de buurt die kan zien wat je eet dus pak nog wat lekkers. En nog wat en nog wat, je hebt geen honger meer maar je gaat door tot er weer mensen zijn. 

Ik ben zo'n stiekeme eter. In onze laatste vakantie verbleven we een nacht in een hotel in Reims. Het ontbijtbuffet had zoveel lekkere dingen dat ik me niet kon inhouden en toen mijn man even terug moest naar onze kamer heb ik snel wat extra's gepakt en gegeten, gewoon omdat het kon. Er waren op dat moment weinig mensen in de eetzaal. Op het terras, waar wij een plekje hadden, was niemand. Dé gelegenheid om nog een plak cake, een brownie en een schaaltje kwark te eten. En toen kon ik nog een keer terug naar binnen voor nog een bordje lekkers.

Ook in andere situaties heb ik dit gedaan en zal ik dit misschien nog wel eens doen. Het is niet leuk om te doen, want terwijl ik eet schaam ik me. Als ik gewoon zou eten waar ik trek in had en mezelf geen regels en restricties zou opleggen dan zou dit stiekeme eetgedrag niet nodig zijn. 

Dit soort stiekem eten is nooit van te voren bedacht of gepland. Het kan en dat laat de eetstoornis zich geen twee keer zeggen. Het eetstoornisbrein maakt hier meteen gebruik van. Nadenken is er dan niet meer bij. De knop gaat om en het stiekeme eten begint.

Om in dit soort situaties een steuntje in de rug te hebben zou ik er goed aan doen om met mezelf af te spreken dat ik mag nemen waar ik trek in heb, dat het niet erg is om een keer wat meer te eten, wat ongezonder te eten en misschien zelfs wel wat teveel te eten. Het blijven voor mij anders altijd lastige momenten want zo'n overvloed aan eten vind ik ingewikkeld. Wat is normaal eetgedrag bij zo'n uitgebreid buffet? Wat doen anderen? Moet ik anderen als voorbeeld nemen? Volgende keer dat ik aan een overvloed van keuzes word blootgesteld  maak ik van te voren een plannetje!

De informatie over stiekem eten is voor een deel afkomstig van 'The Binge Eating Therapist' en is aangevuld met mijn eigen voorbeelden en ervaringen.