80 miljard

Ik zou willen dat ik een oplossing had voor het groeiende overgewichtprobleem. Het aantal volwassenen met obesitas neem al jaren toe. Het aantal kinderen met overgewicht ook. Zij worden later vaak mensen met obesitas. Het kost de maatschappij bijna 80 miljard euro per jaar aan aan onder andere gezondheidszorg, maar ook aan verminderde productiviteit in het arbeidsproces.

Het probleem moet aangepakt worden bij de kern. Onlangs hoorde ik een interview met hoogleraar Tijn Kool die een boek geschreven heeft met de titel 'Hoe krijgen we onze zorg passend?' 

Een interessant boek lijkt me. Niet op de laatste plaats omdat ik straks onderdeel ben van een enorm grote groep ouderen die misschien veel zorg nodig hebben omdat we langer leven en niet allemaal in een verzorgingshuis terecht kunnen omdat daar niet genoeg plek is. We moeten dus goed voor onszelf zorgen en daar kan je niet vroeg genoeg mee beginnen.

Volgens de hoogleraar moet en we vaker ‘niets doen’ omdat veel klachten meestal vanzelf overgaan en dan kan behandelen averechts werken. Terughoudend zijn is daarom belangrijk, bij artsen en bij patiënten. 

Daarnaast vindt hij het belangrijk dat we beseffen dat niet de zorg maar het individuele gedrag van mensen en hun sociale omgeving bepalend zijn voor gezondheid. Veel meer aandacht dus voor leefstijl, sociale contacten en zingeving. Plus een actieve overheid die haar burgers helpt bij de zoektocht naar een gezond leven.

Ik richt me in deze blog op het obesitasprobleem omdat ik dat om me heen zie. Andere welvaartsziektes zijn minder zichtbaar maar niet minder ernstig natuurlijk. Bij obesitas wordt opereren en een maagband plaatsen, of een maagverkleining uitvoeren steeds vaker toegepast. Dit vereist dan een levenslange eetaanpassing. Mensen hebben het er graag voor over om af te vallen. Ook zijn er medicijnen die het hongergevoel onderdrukken. Natuurlijk is het fijn dat dit er allemaal is.   

Maar als we moeten beginnen bij ons eigen gedrag zou het misschien wel helpen als er wat dingen anders zijn dan nu, ik denk aan:

-     meer gezonde voeding voor lagere prijzen, momenteel is veel ongezonde voeding erg goedkoop en dat maakt kiezen voor mensen niet makkelijker;

-    meer aanbiedingen bij de super van gezonde producten;

-    werknemers motiveren om in de pauze te wandelen én ze dab ook daarnaast nog wat tijd geven om hun lunch te eten. Heb je wel een geprobeerd om wandelend een salade te eten? 

Dit zijn natuurlijk maar een paar voorbeelden, we kunnen vast nog veel meer bedenken. Maar dat het nodig is dat dit tij gekeerd wordt lijkt me logisch, ik heb er geen invloed op behalve bij mijzelf. 

En begrijp me goed. Ik weet dat een gezonde leefstijl niet betekent dat je niet ziek kan worden, sommige ziektes hebben geen boodschap aan een gezonde leefstijl en hebben zware medicatie nodig om te kunnen genezen. En zelfs dan is dat niet altijd mogelijk. Ik zeg ook niet dat het je eigen schuld is als je overgewicht hebt, ik weet er genoeg van om zulke uitspraken niet te doen. Maar als dit probleem echt zulke proporties aan zal nemen dan moet er wel iets gebeuren. En als de overheid en de bedrijven niet meewerken dan moeten we zelf aan de slag. 

op mijn bord in week 17 / 2025

Geen speciale gerechten met Pasen, maar wel iets met ei. Verder een week die niet helemaal volgens planning verliep maar waarin we weer lekker hebben gegeten.

Tweede paasdag maandag 21 april 

uienquiche - gemengde salade - broccoli

dinsdag 22 april

skrei (vriezer) - worteltjes en erwtjes - aardappelpuree - sla

woensdag 23 april

kikkererwtencurry (vriezer) - spinazie - zelfgemaakte naan  (met komijn en nigellazaadjes) - groene sla met tomaat

donderdag 24 april

crunchwrap met falafel, rodekoolsnippers en pittige olijven - spinaziesla met rode biet en komkommer - broccoli

vrijdag 25 april

noedels - groente - tempeh - pindasaus

zaterdag 26 april

zoete aardappel met cottage cheese Griekse stijl - broccoli - spinaziesla met komkommer

zondag 27 april

salade Niçoise - volkorenbol

Vanaf dinsdag ben ik een paar dagen alleen, ik heb nog niet bedacht wat ik zal eten maar ik heb al wel wat ideeën. 

zo was mijn week 17 / 2025

zondag eerste paasdag 20 april

Wanneer ik opsta om even over zevenen is het al zonnig.  Na het ontbijt stap ik op de fiets voor een rondje grote stad. Het is druk op de fiets- en voetpaden en geef de fietsers en wandelaars eens ongelijk. Ruim anderhalf uur duurt mijn tocht en omdat het niet al te hard waait is het erg lekker.

Als ik thuiskom hang ik een was buiten en ook drink ik buiten mijn koffie. Smeer al een poosje dagcrème met een zonnefilter want nu al kan de zon al sterk zijn en boven zonkracht 3 wordt smeren geadviseerd.

Voor het eten van morgen karamelliseer ik een kilo uien. Een deel gaat in de vriezer, is erg lekker bij een broodje hamburger of in een wrap. De rest van de dag zijn we thuis en ik lees, blog en lummel wat. We eten een paar paaseitjes maar meer dan dat doe we niet met Pasen.

maandag tweede paasdag 21 april

Ik wil gaan fietsen omdat ook vandaag de sportschool gesloten is. Ik hoor de regen op het dak wanneer ik wakker ben. Buienradar voorspelt niet veel goeds de komende uren. Ik draai me nog een keer om en blijf een half uurtje langer liggen. 

Na het ontbijt wordt het helder, ik zie geen druppels in de plassen, op Buienradar is de regen ook verdwenen dus ik besluit toch de fiets te pakken. Buiten is het heerlijk. Droog, niet koud en wat is alles lekker schoon, ruikt alles fris en is het groen. 

Als ik thuis ben eerst even douchen, dan koffie en een boterham. Na 1,5 uur fietsen heb ik trek. Dan maak ik de quiche voor vanavond. Geen Lorraine deze keer, maar een uienquiche. 

De middag breng ik lezend door. Af en toe valt er wat regen, weer om binnen te blijven. Ik heb al sinds gisteren een beetje keelpijn, het zet niet echt door maar heel fit voel ik me ook niet. Goed om het even rustig aan te doen en dat is een middagje op de bank met een boek, mijn laptop en mijn tablet. 

's Avonds zit Max op het randje van het trapgat. Daar zit hij vaker. Ineens valt hij naar beneden. In een fractie van een seconde is T. ook beneden met mij in zijn kielzog. Onderaan de trap ligt Max te stuiptrekken en te schuimbekken. We zorgen dat hij zich nergens aan stoot. Na een minuut of drie is de toeval over, zijn pupillen zijn ook weer normaal. Hij staat op en gaat brokjes eten. Wij vragen ons af of hij viel en daardoor een toeval kreeg of was de toeval de oorzaak van de val? Hij oog normaal en T. onderzoekt hem. Geen breuken, geen bloed. Wat de interne schade is zien we natuurlijk niet. Na het onderzoek hobbelt Max weer vrolijk rond. 

dinsdag 22 april

Deze dag gaat de boeken in als 'waardeloos'. Ik ben ontzettend verkouden, zo erg ben ik in lange tijd niet verkouden geweest. Zelfs niet toen ik ziek was met corona. Ik heb geen koorts maar wel hoofdpijn en een zere keel. Ik voel me slap en beroerd. 

Kort na het ontbijt heeft Max weer een toeval. We bellen de dierenarts en kunnen die middag terecht. Mocht er nog een toeval zijn dan mogen we meteen komen. Rond het middaguur heeft hij er weer een. Als het voorbij is pakken we hem op en nemen we hem mee naar de dierenarts. De toevallen vindt ze zorgelijk en ze houdt hem ter observatie en voor wat nadere onderzoeken in de praktijk. 

's Middags belt ze ons op. Max is een gezonde kat en ze vermoedt dat hij epilepsie heeft. Ze heeft hem een infuus met wat medicatie gegeven en wanneer we hem ophalen krijgen we ook tabletjes mee. De rest van de dag is Max weer zichzelf. We houden hem goed in de gaten natuurlijk. 

woensdag 23 april

We blijven om en om thuis zodat we kunnen zien of Max niet weer een toeval krijgt en als het wel gebeurt dat we kunnen zorgen dat hij zich nergens aan stoot. Hij mag nu ook niet naar buiten, we willen hem niet even niet uit het oog verliezen. 

Mijn verkoudheid heeft zijn hoogtepunt gehad, voel me nog niet top maar het gaat weer. Wanneer ik klaar ben met sporten heeft T. tijd voor zijn afspraak. Tussen de middag zijn we zijn samen thuis. Na de lunch ga ik er nog even uit voor een boodschap. Max gedraagt zich normaal en hij heeft geen toevallen meer. 

Als we naar bed gaan zijn we niet meer bezorgd, de medicijnen slaan aan. We hopen dat hij nooit meer zo'n toeval heeft. Ook al lijkt hij er na afloop niets van de merken, het is enorm schadelijk en bovendien is het vreselijk om te zien.

donderdag 24 april

Gelukkig, het ergste van de verkoudheid is achter de rug, nog steeds niet topfit maar dat komt vanzelf wel weer. Nu voelt T. zich niet fit, heeft dezelfde klachten als ik en blijft 's ochtends in bed. Ik ga sporten en dat gaat goed.

Het is een regenachtige dag maar ik ga er toch nog even uit na de koffie voor wat boodschappen. Als die gegaan zijn blijf ik verder thuis. Ik wil deze vakantie de koelkast en de vriezer schoonmaken. Mooi moment om hier mee te beginnen. Vandaag de onderste drie lades in de koelkast.

Ik maak een lekkere maaltijd voor mezelf, heb weer wat meer trek dan de afgelopen dagen. Ik kijk het journaal en een aflevering van een serie op Netflix waar ik eerder deze week aan ben begonnen. Ik ben trouwens afgehaakt na de tweede aflevering van Broer Zoekt Vrouw. Andere jaren volgde ik het maar dit jaar vond ik het eigenlijk al heel suf bij aflevering een. Misschien omdat het minder vlot en spannend is dan B&B vol liefde? 

vrijdag 25 april

Wanneer ik opsta blijf T. liggen. Koorts en keelpijn. Hij heeft het erger te pakken dan ik. 

Na de sportschool ga ik lekker buiten zitten met mijn koffie. Ik bel mijn vader en we kletsen weer even bij. Daarna pak ik de fiets om naar de markt te gaan. 's Middags worden de boodschappen bezorgd.  Ik ontvang een e-mail van de Jumbo: van de  Magnum Pints in mijn bestelling, in de aanbieding 2 voor 1, kan er maar een geleverd worden.  Ze zijn erg duur dus ik koop dit heel af en toe en dan alleen bij zo'n aanbieding.  Ik geef bij de bezorger aan dat ik die ene Magnum Pint niet afneem tegen de volle prijs. Hij kan de prijs niet halveren in zijn app dus stelt hij voor om het ijs van de bon te halen, maar ik mag het product wel houden. Netjes, na ruim 10 jaar als vaste klant, ook al weet de bezorger dat niet, kan ik dat wel waarderen. Als hij het niet zo had opgelost had ik het via de klantenservice gedaan. Daar ben ik sowieso tevreden over.

We eten waar we zelf trek in hebben. Ik maak een pan met noedels, tempeh, groente en pindasaus. 

Met Max gaat het gelukkig nog steeds goed.

Koningsdag zaterdag 26 april

Een zonnige dag, meteen al bij het opstaan.  T. voelt zich gelukkig een stuk beter. Hij haalt het bed af en ik stop alles in de wasmachine voor ik ga sporten. Onderdeel van onze taakverdeling, zo doen we dat al jaren. 

Na het sporten maken we samen in huis schoon, deuren en ramen even lekker open, stofzuigen, dweilen, bed opmaken. 

In de wijk is een kleine vrijmarkt, wij kunnen de Nederlandse hits die uit de luidsprekers schallen hier goed horen. Het is mooi weer en daardoor is het druk in de wijk, veel mensen gaan op pad. 

Ook vandaag zit ik met mijn koffie lekker buiten en zie ik tot mijn ontsteltenis dat alle acht mijn zonnebloemplantjes, zelf gezaaid en nog niet zo lang geleden ontkiemd, zijn opgegeten door de slakken! Groene vingers heb ik niet, dat is weer eens bevestigd.

 

We hebben een ontspannen middag, ik ben weer helemaal beter, T. is zo goed als beter en ook Max heeft geen nare toevallen meer gehad en amuseert zich buiten op het terras met rondkijken, slapen en vliegjes achterna zitten. 

eetherinneringen - patat

Hier in de Randstad eten we geen friet, wel patat. Mij kan je heel blij maken met een patatje. Maar ik eet nooit, echt helemaal nooit, een patatje op straat uit een bakje of zakje. Want dat deden wij vroeger niet, dus heb ik dat nooit geleerd.

Wanneer we patat aten dan werd dat bij de patatzaak op het plein gehaald, vier porties in een grote zak. Geen mayonaise erbij, dat hadden we thuis zelf. En vier kroketten. Nooit iets anders. Ik heb in mijn 57- jarige leven nog nooit een frika(n)del, berenklauw, kaassoufflé, bamihap of nasischijf gegeten. Want die aten wij vroeger niet, dus heb ik die nooit leren eten.

Twee, hooguit drie keer per jaar werd er patat gehaald. Dat kon zijn wanneer we na een lange dag uit thuiskwamen en er geen tijd was om te koken of wanneer geen van mijn beide ouders zin hadden om te koken. Ook aten we wel eens patat omdat mijn broer of ik jarig was en dan mochten we kiezen wat we wilden eten. In mijn geval meestal pannenkoeken en ik meen me te herinneren dat mijn broer voor patat koos.

Toen ik nog klein was hadden we wel een frituurpan maar die werd alleen gebruikt op Oudejaarsavond, dan werden er bitterballen klaargemaakt. En misschien maakte mijn vader een heel enkele keer chips. In mijn pubertijd kwam er een friteuse. Een heel kleintje en daar konden net twee porties patat in. Mijn broer zette die soms aan en maakte dan voor zichzelf een patatje, met diepvriespatat want we hadden ondertussen ook een vriezer.

Ik vind patat geen snack, maar door mijn eetgestoorde gedrag zie ik patat ook niet als maaltijd. Het is voor mij altijd onderdeel van een maaltijd. Ik vind het lekker wanneer ik in een restaurant eet om dan ook wat patatjes te eten. Dus als ze op de kaart staan bestel ik ze.

Soms, heel soms, haal ik zelf een patatje en een kroket bij de snackbar in de wijk. Maar dat doe ik alleen op dagen dat ik mijn eetregels even loslaat. 

op mijn bord in week 16 / 2025

De eerste asperges van dit jaar op maandag. Waarschijnlijk eten we nog een keer asperges en dan is het weer klaar voor ons. Verder een makkelijke week, zeker voor mij, ik kookte niet.

maandag 14 april

asperges - gekookt ei - ham - gekookte roseval aardappels - botersaus - peterselie - sla

dinsdag 15 april

gebakken aardappels - rodekoolsla - broccoli 

woensdag 16 april

volkorenpita - kipshoarma - gemengde salade

donderdag 17 april

salade Niçoise - pompoenpitbroodje

vrijdag 18 april

crunchwrap Griekse stijl - courgette en boontjes - gemengde salade

zaterdag 19 april

gewokte groente - rijstnoedels - tempeh - pindasaus 

zondag 20 april

gepofte zoete aardappel met tonijnsalade - broccoli - rodekoolsla

De asperges waren heerlijk. Volgende week is het vakantie, er is een planning maar het kan best anders lopen. Er staat voor tweede paasdag nu in ieder geval een quiche op het menu.

zo was mijn week 16 / 2025

zondag 13 april

Vandaag doen er een aantal collega's mee aan de marathon van Rotterdam. Knap hoor! Zelf ben ik geen hardlooptype, vind lopen niet fijn, ik zit liever op de fiets. Toch denk ik er wel eens over na om te gaan hardlopen. Omdat ik me soms afvraag of ik het ook kan. Kan met namelijk wel voorstellen dat het lekker is.

Een heel rustige zondag. Ik heb niets gepland en hoef ook niets te doen. Ga na het sporten even naar het centrum van de stad. Dirk heeft asperges in de aanbieding. Nou, geen asperge te zien. Dan naar de Lidl, daar zijn ze ook te koop met korting. De buitenbeentjes zijn al snotterig, de normale zien er goed uit. Met korting nog steeds niet goedkoop. Ik koop ze toch want de ham is al in huis, de aardappeltjes ook en bovendien hebben we er trek in. 

Na de lunch schrijf ik wat, lees ik verder in mijn boek en kijken we 2V12. De middag kabbelt zo lekker voort. Na het eten de tweede ronde van 2V12. Team 1 raadt het woord niet, maar weten wel veel antwoorden uit het hoofd en hebben nul fout. Jammer dat team 2 niet doorgaat voor een derde ronde. 

maandag 14 april

Eerst naar school en dan in de loop van de ochtend naar de tandarts- implantologiepraktijk voor de eerste stap van mijn behandeling. Ik wijd er hier verder niet over uit, medische klachten en ervaringen delen roept vaak zoveel vragen en adviezen op én kan anderen ongerust maken. Na de afspraak ga ik thuis lunchen en werk ik nog een uurtje achter mijn laptop. 

Ik ben moe maar ga toch sporten. Ik kikker er echt van op. Op de sportschool klets ik wat met P,  een man van rond de 40 met autisme én schizofrenie. Altijd als hij er is maken we een praatje. Hij is erg vriendelijk maar vindt verder met niemand aansluiting. Ik denk dat de meeste mensen hem een iets te rare snuiter vinden. Ik vind het juist wel leuk om met iemand die 'anders' is te praten. Hij is beslist niet dom en onthoudt ook wat ik hem vertel en komt daar dan nog wel eens op terug.

's Avonds eten we asperges. We eten ze gemiddeld twee, hooguit drie keer per jaar, daarna hebben we er weer genoeg van. Eigenlijk net als met zuurkool realiseer ik me nu.

dinsdag 15 april

Het is de laatste week voor de vakantie en die is voor een deel van de studenten lesvrij. Wél zijn er toetsen, examens en andere activiteiten en hebben de docententeams studentbesprekingen. Mijn rol is die van adviseur bij deze besprekingen.  Ik vind het altijd leuk om deze vergaderingen bij te wonen, merk dan goed dat jarenlange ervaring echt een verschil kan maken in hoe ik naar de dingen kijk in vergelijking met mijn jongere collega's.

's Middags heb ik een overleg met externen. Dit is online omdat mensen door de hele regio verspreid zitten. Het begint om een uur en om half een fiets ik naar huis. Daar staat mijn lunch al klaar, die maak ik 's ochtends altijd, en installeer ik me achter de laptop. 

Na het overleg ga ik sporten en ook vandaag hoef ik alleen maar tafel te dekken. T. doet de rest. Dan op tijd naar bed, de laatste loodjes voor de vakantie, ik ben moe maar gelukkig slaap ik goed, zo houd ik het wel vol tot en met donderdag.

woensdag 16 april

Vandaag afrondende gesprekken met een aantal studenten die richting verwijdering gaan. Een student komt niet zonder afmelding. Zij is al vijf jaar bezig met haar 3-jarige niveau 4 opleiding. Ze is nog een paar stappen verwijderd van het diploma dus het is in ieders belang om haar binnen te houden. Ik ga na de vakantie contact met haar zoeken en haar opnieuw uitnodigen.

Student nummer twee is er wel, hij is al drie jaar bezig met zijn 1-jarige opleiding en ook hij loopt een grote kans om zonder diploma weg te moeten. Vandaag is zijn deadline, het uitschrijfformulier ligt klaar. Wonder boven wonder komt hij met een plan van aanpak, ondertekend door zijn stagebegeleider en door de student zelf. Volgens dit plan kan hij - mits hij op de aangegeven data op stage is - zijn praktijkexamen eind mei doen. Ik keur het plan goed en ga akkoord met verlenging. De deadline wordt wéér opgeschoven maar ik denk nu dat het echt de laatste keer is en dat hij kan diplomeren in mei.

Dan de laatste student, hij moest vandaag iets komen inleveren, is ook al meerdere keren afgesproken en ook vandaag komt hij niet. Hij kreeg nog een laatste kans omdat hij bezwaar had gemaakt tegen zijn uitschrijving. Hij appt netjes dat hij het niet redt en vraagt of het morgen kan. Zo heb ik een lijst met appjes zolang als de Via Appia in Italië. Ik app terug dat de afspraak vandaag door gaat, ook als hij er zelf niet bij is. Hij komt niet. Ik geeft onze administratie instructie om de student uit te schrijven en ik informeer mijn contact bij de afdeling Leerrecht van de gemeente. De student is 19 dus niet meer leerplichtig, wel kwalificatieplichtig. Zij begeleidt studenten naar een nieuwe opleiding of werk. 

donderdag 17 april

E-mail lezen, laatste dingen doen en opruimen. Dan nog een laatste blik en wat aanpassingen aan mijn speech voor onze leidinggevende, vanmiddag is zijn afscheid. Na de eerste pauze versieren we een groot lokaal, en zetten we de tafels en de stoelen in een kring. De muziek wordt aangezet, op het smartbord speelt een fotoserie met foto's van uitjes en feestje en andere leuke momenten met ons team. Twee collega's gaan naar de beste Turkse bakker in de regio, daar zijn pizza's en allerlei lekkere broodjes besteld. Bij de groothandel hebben we Griekse salade en fruitsalade gekocht. Ook is er frisdrank, sap en water. Een leuk en lekker lunchbuffet.

Om half een zit iedereen klaar en komt M. de leidinggevende, ook. Een collega doet een kort welkomstwoord, dan gaan we eten. Wanneer we klaar zijn met eten en de boel een beetje aan kant is sta ik op en houd ik mijn speech. Ik begin met wat humor, neem hem op de hak, er wordt veel gelachen en er is leuke interactie. Dan is er een wat serieuzer deel, ik had het niet verwacht, maar ik word er toch ineens heel emotioneel bij. Vooral wanneer ik het heb over de steun die ik kreeg toen T. ernstig ziek was en ik mijn tijd tussen thuis en school moest verdelen, daar kreeg ik namelijk alle vrijheid om te doen wat nodig was. Ik sloot af met nog een paar grappen en kreeg een warm applaus maar, nog veel leuker, een ontzettend stevig hug van M. die ook een traantje moest wegpinken. 

Na een korte pauze is er een quiz en tenslotte zijn er mooie cadeaus en ook een afscheidswoordje van M. zelf.  En dan? Dan is het tijd om naar huis te gaan, de meivakantie is begonnen!

goede vrijdag 18 april

Ik begin op de sportschool. Thuisgekomen hang ik de eerste was van vandaag buiten en geniet ik in het zonnetje van mijn koffie en mijn boterham. Dan naar de markt. Het is er gezellig druk. Logisch, het is prachtig weer en het paasweekend staat voor de deur, iedereen moet boodschappen doen.

Was naar binnen, ronde twee naar buiten. Dan is het tijd om te lunchen. T. is ook thuis dus we eten gezellig samen. Na de lunch neem ik nog een kop koffie en die drink ik weer in het zonnetje buiten op. Panty uit en even met blote benen zodat ik wat meer vitamine D opneem dan alleen met mijn handen. Verder is het een rustige dag. 

zaterdag 19 april

Ik ben er op tijd uit, ruim voor de wekker. Het is al zonnig en ik rommel wat in huis terwijl ik met mijn ontbijt bezig ben. Ook doe ik een snelle was in de machine, die hang ik buiten voor ik ga sporten.

Na het sporten nog even naar de AH om de hoek en dan is het tijd voor mijn lunchdate met vriendin T. Ik moet een eindje fietsen, we hebben in haar stad afgesproken, maar met dat mooie weer is dat lekker. We kiezen allebei een lekkere salade met brood. T. is 20 jaar ouder dan ik, we zijn ooit collega's geweest. Niet heel lang maar we hadden wel meteen een leuke band door onze gezamenlijke interesses. Nog steeds zien we elkaar twee keer per jaar. 

Als ik weer thuis ben heb ik de rest van de middag niets te doen en kan ik lekker lezen, bloggen en nog een aflevering van een serie kijken. Ik maak mijn eigen eten, een kom met noedels, en na het eten kijken we nog even televisie.  Morgen Eerste Paasdag, de sportschool is dicht, ik denk dat ik ga fietsen, het is er prima weer voor.

buitenland

De moeder van een van mijn studenten stuurt me een appje op de klassentelefoon. Is B. op school? Nee, hier is hij niet. Thuis ook niet. Ook niet thuis geslapen. Moeder is ongerust. Ik kan haar niet helpen. Kan ik het haar laten weten wanneer B. op school komt? Ja hoor, geen enkel probleem. Weet ik toevallig ook of J., een vriendje, wel op school is? Helaas mag ik die informatie niet geven. Ik check het wel bij mijn collega, J. is er ook niet. 

's Middags weer een appje van moeder. Ze wil me spreken. Dat lukt die dag niet meer. We maken een belafspraak voor na het weekend. Ze appt me dat B. weer boven water is, maar dat ze hem wegens privéomstandigheden afmeldt voor school.

Wanneer we onze belafspraak hebben vertelt moeder mij dat zoonlief in België is. Daar is hij opgepakt, inderdaad samen met J., en vastgezet in een jeugdinstelling in de Belgische stad L. Daar moet hij dertig dagen blijven. Hoe het verder gaat weet ze me niet te vertellen. Ze is er al wel geweest en B. maakt het, naar omstandigheden, goed. Hij krijgt onderwijs, kan er sporten, moet meehelpen met koken en er zijn praatsessies. Per dag mag hij een kwartier met het thuisfront bellen en het thuisfront mag een keer per week een uur op bezoek komen.

Ondertussen heeft de instelling contact opgenomen met school en weten we officieel dat twee van onze studenten nu in België verblijven. 

Ik heb geen idee wat B. heeft gedaan, waarom hij is opgepakt. Daar liet moeder ook niets over los. 

Deze blog schreef ik begin februari, inmiddels is B. weer op school en volgt hij zijn maatwerktraject. Ook loopt hij stage. Zoals het er nu uitziet is hij positief veranderd en heeft hij de motivatie gevonden om zijn mbo-niveau 1 opleiding af te maken om daarna een mbo-niveau 2 opleiding te gaan volgen.  BBL , dat is vier dagen werken en een dag school. Aan zijn niveau zal het niet liggen, hij komt oorspronkelijk van de havo. 

Na zijn verblijf in België heeft hij daar nu geen losse eindjes meer. Hij is overgedragen aan de jeugdreclassering van Nederland en zijn er afspraken gemaakt. Dus niet alleen intrinsieke motivatie speelt een rol bij zijn aanwezigheid op school, er zijn ook externe factoren van invloed. Het is een aardige knul en ik hoop dat het hem gaat lukken op het rechte pad te blijven. 

op mijn bord in week 15 / 2025

We starten de week met een pastagerecht. Ook eten we een keer iets met ei en staan er peulvruchten op het menu. Deze laatste proberen we in ieder geval wekelijks te eten. Zelf voeg ik ze vaak nog toe aan mijn lunch.

maandag 7 april

volkorenfusili - prei en erwtjes in roomsaus - sla met tomaat en komkommer

dinsdag 8 april

witlof met ham en kaassaus - gekookte aardappels - sla met komkommer

woensdag 9 april

chili sin carne - zilvervliesrijst - broccoli - sla

donderdag 10 april

boerenomelet - pompoenpitbroodje - gemengde salade

vrijdag 11 april

gewokte groente - rijstnoedels - tempeh - pindasaus

zaterdag 12 april

volkorenpita met makreel - coleslaw - broccoli - tomatensalade

Morgen eten we asperges, die zijn al in huis. Verder een makkelijke eetweek, zeker voor mij, want ik hoef alleen maar op donderdag voor het eten te zorgen. 

zo was mijn week 15 / 2025

zondag 6 april 

Ik sta op na een prima nachtrust. Al een week slaap ik goed. Ik word wel vroeg wakker maar ik pieker iets minder en heb ook minder last van tintelingen in armen en benen. 

Na mijn ontbijt ga ik sporten, ben energiek en het gaat lekker. Het is fris en prima weer om een was op te hangen. In mijn dikke vest drink ik buiten koffie. Dan de keuken in om het eten voor dinsdag voor te bereiden. Een ovenschotel witlof met ham en kaassaus. Het kan maar vast gedaan zijn.

Op de fiets naar het centrum om bij de Turkse super munt en fetakaas te kopen. Dit heb ik nodig voor mijn avondeten. Ook nog even naar de bieb, tijdschriften lezen en een kopje koffie drinken. 

Na de lunch ga ik op zoek naar een vakantiewoning in Duitsland of Frankrijk. Er komen tientallen huizen en huisjes voorbij. Ik selecteer een aantal maar wanneer we 's avonds nog eens samen kijken komen we tot de conclusie dat er niets voor ons bijzit. We stellen hoge eisen (hierover schreef ik vorig jaar al eens wat op). We bedenken dat het ook okay is om dit jaar niet op zomervakantie te gaan en weer eens in de kerstvakantie te reizen. En ook dat is geen moeten, maar eerder een kwestie van wel of geen zin in.

We eindigen de dag met de tweede helft van 2V12. Het mannenteam valt af en twee slimme, leuke vrouwen gaan door naar de tweede ronde. Het is ze gegund.

maandag 7 april

Een razend drukke ochtend. Er zijn 7 studenten, ik heb gesprekken tussen de bedrijven door en voor ik het weet is de ochtend voorbij. 's Middags tijd voor mijn administratie en ook de middag vliegt voorbij.

Mijn nieuwe fiets is er maar mijn zadel staat nog te laag. Dat kan T. deze week voor mijn fixen, ook het stuur moet wat hoger. In mijn oude fiets zit een extra lange zadelpen, die moet worden omgeruild. Ik fiets dus voorlopig nog op mijn toerfiets of op mijn rammelfiets naar school. 

dinsdag 8 april

Vier graden wanneer ik op de fiets naar school zit. Dat voelt heel anders aan dan vier graden begin januari. 

Het is weer een drukke ochtend. Ik ga van overleg naar vergadering naar gesprek. Vandaag een paar studievoortgangsgesprekken met studenten waar het niet goed mee gaat. 

De eerste is een beetje stille jongeman, 20, uit een groot gezin met 8 of 9 kinderen. Het gezin deed ooit mee aan 'een huis vol'.  Gesprek gaat over zijn voortgang, hij hoeft alleen nog een paar weken stage te lopen, dan kan zijn praktijkexamen worden aangevraagd en als hij dat behaalt is hij diplomeerbaar en heeft hij zijn startkwalificatie. Zijn schoolwerk is allemaal af.

Tijdens het gesprek vraag ik hoe het op stage gaat. Hij vertelt dat het goed gaat maar dat hij twee weken geleden niet is geweest, hij zat niet lekker in zijn vel. Ik vraag of hij gisteren op stage was. Dat was hij. Wat heb je gedaan? Van alles, ik heb weer wat nieuwe dingen geleerd. Hoe laat was je er? Rond 10 uur mevrouw. 

Omdat er wat onduidelijkheid bij mij is over zijn praktijkexamen en hij mij ook geen helderheid kan bieden besluit ik om, tijdens het gesprek, toch even de praktijkbegeleider te bellen. Ik zet de telefoon op de speakerstand. 

De praktijkbegeleider vertelt dat hij de student zeker drie weken niet heeft gezien. En dat hij op deze manier geen examen kan doen. Ik beëindig het gesprek en kijk de student aan. Die draait wat ongemakkelijk op zijn stoel. Ik geef hem de gelegenheid om zelf iets te zeggen maar er komt niets.

Dan zeg ik het dus maar. Je zit hier te jokken. Als antwoord zegt de student 'ja, de kalender in mijn hoofd heeft wat mankementen'.  Vervolgens slaat hij beide handen voor zijn gezicht en begint te huilen, krokodillentranen wat mij betreft. Ik weet dat hij externe ondersteuning krijg maar bied hem ook onze ondersteuning aan. Hij is bekend met onze zorgmedewerkers, een schoolpsycholoog en een maatschappelijk werker, daar heeft hij eerder ook mee gesproken.

Ik rond het gesprek af met een nieuwe afspraak. Als hij over vier (les)weken alle dagen op stage is geweest mag hij doorgaan. Is dit niet gelukt dan wordt zijn opleiding gestopt zodat hij aan zichzelf kan werken. Hij begrijpt dit en belooft, voor wat het waard is, om de boel weer op te pakken. (NB: deze student heeft al een aantal officiële waarschuwingen gekregen en is al bijna twee jaar met zijn opleiding bezig.)

Ik verwacht zelf niet dat het lukt, maar ik hoop dat hij het tegendeel bewijst.

Als ik thuiskom staat mijn fiets klaar, mijn zadel staat nu wat hoger en ik kan mijn eerste ritje maken. Ik fiets naar de sportschool. Daar zijn gelukkig goede fietsbeugels zodat ik de fiets op slot én aan de ketting kan leggen. Mijn fiets is niet verzekerd tegen diefstal. Ik verzeker alleen dingen die ik niet zelf kan betalen.

woensdag 9 april

De examenopdracht van mijn niveau 4 klas ligt op me te wachten. Een stapel van 16 werkstukken. Een van 9 pagina's, een van 47 pagina's en alles er tussenin. Iedereen heeft netjes voor of op de deadline van 31 maart de opdracht bij mij ingeleverd. Omdat het een grote en belangrijke opdracht is kan ik me goed voorstellen dat de studenten reikhalzend naar hun cijfer uitkijken. Ik wil ze dit voor de meivakantie laten weten. Ik ben de hele dag aan het lezen en beoordelen. Sommige verslagen zijn een beetje saai, maar er zitten ook heel leuke tussen. Het is geen vervelend werk.

Ik heb de hele dag hiervoor vrij gemaakt en ook volgende week staan er twee dagdelen in mijn agenda voor deze klus. Wanneer het tijd is om naar huis te gaan hoef ik er nog maar twee te doen. Dat lukt me voor de meivakantie wel. De cijfers stuur ik pas door als ik iedereen heb beoordeeld.

Ik ga sporten en hoef niets aan het eten te doen. T. heeft een pan lekkere chili sin carne gemaakt. Meteen voor twee keer dus er kan ook een portie de vriezer in.

donderdag 10 april

Een vrij normale werkdag, de gewone dingen. Gelukkig zijn er een aantal studenten in mijn klas en kan ik ze verder helpen met hun opdrachten. Ik ga na het werk sporten en wanneer ik thuis ben is weer voor mij niets te doen. T. zorgt voor het eten. Ik speel nog wat met Max en ga daarna verder in mijn boek en de krant. 

vrijdag 11 april

Ik start niet op school vandaag maar moet voor een werkafspraak naar de buurgemeente. Omdat de afspraak om 9 uur is kan ik wat later opstaan en kunnen T. en ik samen ontbijten. Daarna fiets ik naar mijn afspraak. 

Wanneer ik klaar ben ga ik naar school, daar ben ik precies op tijd om met mijn collega's te pauzeren. Ik heb honger gekregen van het heen en weer fietsen. Na de pauze verwerk ik de acties die uit het overleg zijn gekomen, lees en beantwoord ik mijn mail en maak ik een lijstje met dingen die ik volgende week, voordat de vakantie begint, moet doen. Ik wil afgerond en opgeruimd aan de vakantie beginnen. Losse eindjes zijn niet fijn na een lange vakantie. En de meivakantie is lang dit jaar, 2 weken plus twee dagen. Het duurt dan bij terugkeer op school altijd een dag voordat ik er weer goed inzit. Ik heb op de eerste werkdag mijn agenda dan ook leeg geveegd, kan ik mail lezen en andere taken doen voordat het drukste deel van het jaar losbarst. 

Na de lunch help ik een nieuwe collega met wat vragen die zij heeft en dan is het tijd om naar huis te gaan. Ik neem op de markt nog aardappels, courgettes en paprika's mee.  Op vrijdag ga ik meestal niet sporten, ook vandaag besluit ik om over te slaan. Mijn weekend is begonnen.

genietmomentje

Wat een vreselijk woord vind ik dit! Ik ben er allergisch voor! Ik vind het een jeukwoord!

Op 25 februari hoorde ik het weer een paar keer op radio NPO 1 tijdens het NOS Radio 1 journaal tussen zes en half tien 's ochtends. Er werd een mevrouw geïnterviewd naar aanleiding van een onderzoek door het Foodservice Instituut Nederland. Zij vertelde dat vooral onder jongeren, met name generatie Z en de Millennials, ongeveer één op de drie minstens één keer per week buitenshuis ontbijt. 

Uit het onderzoek kwam naar voren dat dit onder andere is doordat er door deze generatie minder gepland wordt.  Vroeger werden er veel vaker weekboodschappen gedaan, maar dat gebeurt nu minder. Door de ruimere openingstijden van de winkels kunnen mensen, vooral in de steden, bijna de klok rond boodschappen doen. 

Daarnaast komt het ook omdat deze jongeren pas op het laatste moment bedenken waar ze trek in hebben en het dan gaan kopen. 

Dan heeft ook nog de opkomst van goedkope ontbijtjes zoals bij Ikea, de Hema en McDonalds hier aan bijgedragen. Tot zover begrijp ik het wel, maar de meest belangrijke reden vond ik toch wel heel bijzonder.

stress

Jongeren voelen zich vaak gestrest en opgejaagd en zoeken een uitlaatklep voor deze gevoelens door te eten en drinken buitenshuis. Eten is voor hen een bliksemafleider. Het wordt gezien als een genietmomentje, even tijd voor jezelf, even genieten.

De reporter die op pas was gestuurd om mensen vragen te stellen over dit onderzoek was in de Pijp in Amsterdam waar hij met een jongeman in gesprek ging. Die had net 'een koffietje' gehaald. Eigenlijk zonder nadenken vertelde hij. Maar ook omdat ze bij het zaakje lekkerder koffie serveren dan hij thuis kan maken.  Ik denk bij zo'n opmerking 'Dan zorg je er toch voor dat je thuis lekkere koffie kan maken?!'

Maar dat zal wel niet onder genieten vallen .

Dus gaan ze naar buiten voor hun genietmomentje. Want thuis genieten....

Dat kan natuurlijk niet met een boterham met hagelslag en een beker thee aan de keukentafel. Dat is stom.

Dat kan ook niet met een kom havermoutpap en een kop koffie aan je hipope eetbar in je trendy woonkeuken.  Dat is veel te saai.

Dat kan ook niet gezellig samen met je medestudenten en een bammetje pindakaas terwijl je elkaar vertelt wat je die dag gaat doen. Nee joh, moet je ook weer alle troep opruimen.

Genietmomentje - ik verwijder het uit mijn woordenboek!

op mijn bord in week 14 / 2025

Er was nog ossenstaartragout in de vriezer. Hier heb ik lasagne mee gemaakt. Op donderdag maakte T. op mijn verzoek een zogenaamde Japanse omelet. 

maandag 31 maart

lasagne - broccoli - sla

dinsdag 1 april 

linzenstoof (vriezer) - aardappelpuree - broccoli - sla

woensdag 2 april

happas: merguezworst (voor T.) / falafel - hummus - pitabroodjes - geroosterde aubergine en courgette - tomatenslaatje - groene sla met komkommer

donderdag 3 april

Japanse pannekoek - - ijsbergsla met komkommer, rettich en tomaat 

vrijdag 4 april

noedels - groente - tempeh - pindasaus

zaterdag 5 april

crunchwrap met o.a. kikkererwten, feta en avjar - spitskoolsla

zondag 6 april

goodie bowl: tonijn uit blik - mais - tomaat - komkommer - zoete aardappel - börek - ijsbergsla - wortelsla 

Volgende week nog geen asperges, ze zijn nog nergens in de aanbieding. Vanaf woensdag bij de Dirk, dus waarschijnlijk koop ik ze volgend weekend. Wat wel wel eten lees je volgende week weer!