zo was mijn week 15 / 2025

zondag 6 april 

Ik sta op na een prima nachtrust. Al een week slaap ik goed. Ik word wel vroeg wakker maar ik pieker iets minder en heb ook minder last van tintelingen in armen en benen. 

Na mijn ontbijt ga ik sporten, ben energiek en het gaat lekker. Het is fris en prima weer om een was op te hangen. In mijn dikke vest drink ik buiten koffie. Dan de keuken in om het eten voor dinsdag voor te bereiden. Een ovenschotel witlof met ham en kaassaus. Het kan maar vast gedaan zijn.

Op de fiets naar het centrum om bij de Turkse super munt en fetakaas te kopen. Dit heb ik nodig voor mijn avondeten. Ook nog even naar de bieb, tijdschriften lezen en een kopje koffie drinken. 

Na de lunch ga ik op zoek naar een vakantiewoning in Duitsland of Frankrijk. Er komen tientallen huizen en huisjes voorbij. Ik selecteer een aantal maar wanneer we 's avonds nog eens samen kijken komen we tot de conclusie dat er niets voor ons bijzit. We stellen hoge eisen (hierover schreef ik vorig jaar al eens wat op). We bedenken dat het ook okay is om dit jaar niet op zomervakantie te gaan en weer eens in de kerstvakantie te reizen. En ook dat is geen moeten, maar eerder een kwestie van wel of geen zin in.

We eindigen de dag met de tweede helft van 2V12. Het mannenteam valt af en twee slimme, leuke vrouwen gaan door naar de tweede ronde. Het is ze gegund.

maandag 7 april

Een razend drukke ochtend. Er zijn 7 studenten, ik heb gesprekken tussen de bedrijven door en voor ik het weet is de ochtend voorbij. 's Middags tijd voor mijn administratie en ook de middag vliegt voorbij.

Mijn nieuwe fiets is er maar mijn zadel staat nog te laag. Dat kan T. deze week voor mijn fixen, ook het stuur moet wat hoger. In mijn oude fiets zit een extra lange zadelpen, die moet worden omgeruild. Ik fiets dus voorlopig nog op mijn toerfiets of op mijn rammelfiets naar school. 

dinsdag 8 april

Vier graden wanneer ik op de fiets naar school zit. Dat voelt heel anders aan dan vier graden begin januari. 

Het is weer een drukke ochtend. Ik ga van overleg naar vergadering naar gesprek. Vandaag een paar studievoortgangsgesprekken met studenten waar het niet goed mee gaat. 

De eerste is een beetje stille jongeman, 20, uit een groot gezin met 8 of 9 kinderen. Het gezin deed ooit mee aan 'een huis vol'.  Gesprek gaat over zijn voortgang, hij hoeft alleen nog een paar weken stage te lopen, dan kan zijn praktijkexamen worden aangevraagd en als hij dat behaalt is hij diplomeerbaar en heeft hij zijn startkwalificatie. Zijn schoolwerk is allemaal af.

Tijdens het gesprek vraag ik hoe het op stage gaat. Hij vertelt dat het goed gaat maar dat hij twee weken geleden niet is geweest, hij zat niet lekker in zijn vel. Ik vraag of hij gisteren op stage was. Dat was hij. Wat heb je gedaan? Van alles, ik heb weer wat nieuwe dingen geleerd. Hoe laat was je er? Rond 10 uur mevrouw. 

Omdat er wat onduidelijkheid bij mij is over zijn praktijkexamen en hij mij ook geen helderheid kan bieden besluit ik om, tijdens het gesprek, toch even de praktijkbegeleider te bellen. Ik zet de telefoon op de speakerstand. 

De praktijkbegeleider vertelt dat hij de student zeker drie weken niet heeft gezien. En dat hij op deze manier geen examen kan doen. Ik beëindig het gesprek en kijk de student aan. Die draait wat ongemakkelijk op zijn stoel. Ik geef hem de gelegenheid om zelf iets te zeggen maar er komt niets.

Dan zeg ik het dus maar. Je zit hier te jokken. Als antwoord zegt de student 'ja, de kalender in mijn hoofd heeft wat mankementen'.  Vervolgens slaat hij beide handen voor zijn gezicht en begint te huilen, krokodillentranen wat mij betreft. Ik weet dat hij externe ondersteuning krijg maar bied hem ook onze ondersteuning aan. Hij is bekend met onze zorgmedewerkers, een schoolpsycholoog en een maatschappelijk werker, daar heeft hij eerder ook mee gesproken.

Ik rond het gesprek af met een nieuwe afspraak. Als hij over vier (les)weken alle dagen op stage is geweest mag hij doorgaan. Is dit niet gelukt dan wordt zijn opleiding gestopt zodat hij aan zichzelf kan werken. Hij begrijpt dit en belooft, voor wat het waard is, om de boel weer op te pakken. (NB: deze student heeft al een aantal officiële waarschuwingen gekregen en is al bijna twee jaar met zijn opleiding bezig.)

Ik verwacht zelf niet dat het lukt, maar ik hoop dat hij het tegendeel bewijst.

Als ik thuiskom staat mijn fiets klaar, mijn zadel staat nu wat hoger en ik kan mijn eerste ritje maken. Ik fiets naar de sportschool. Daar zijn gelukkig goede fietsbeugels zodat ik de fiets op slot én aan de ketting kan leggen. Mijn fiets is niet verzekerd tegen diefstal. Ik verzeker alleen dingen die ik niet zelf kan betalen.

woensdag 9 april

De examenopdracht van mijn niveau 4 klas ligt op me te wachten. Een stapel van 16 werkstukken. Een van 9 pagina's, een van 47 pagina's en alles er tussenin. Iedereen heeft netjes voor of op de deadline van 31 maart de opdracht bij mij ingeleverd. Omdat het een grote en belangrijke opdracht is kan ik me goed voorstellen dat de studenten reikhalzend naar hun cijfer uitkijken. Ik wil ze dit voor de meivakantie laten weten. Ik ben de hele dag aan het lezen en beoordelen. Sommige verslagen zijn een beetje saai, maar er zitten ook heel leuke tussen. Het is geen vervelend werk.

Ik heb de hele dag hiervoor vrij gemaakt en ook volgende week staan er twee dagdelen in mijn agenda voor deze klus. Wanneer het tijd is om naar huis te gaan hoef ik er nog maar twee te doen. Dat lukt me voor de meivakantie wel. De cijfers stuur ik pas door als ik iedereen heb beoordeeld.

Ik ga sporten en hoef niets aan het eten te doen. T. heeft een pan lekkere chili sin carne gemaakt. Meteen voor twee keer dus er kan ook een portie de vriezer in.

donderdag 10 april

Een vrij normale werkdag, de gewone dingen. Gelukkig zijn er een aantal studenten in mijn klas en kan ik ze verder helpen met hun opdrachten. Ik ga na het werk sporten en wanneer ik thuis ben is weer voor mij niets te doen. T. zorgt voor het eten. Ik speel nog wat met Max en ga daarna verder in mijn boek en de krant. 

vrijdag 11 april

Ik start niet op school vandaag maar moet voor een werkafspraak naar de buurgemeente. Omdat de afspraak om 9 uur is kan ik wat later opstaan en kunnen T. en ik samen ontbijten. Daarna fiets ik naar mijn afspraak. 

Wanneer ik klaar ben ga ik naar school, daar ben ik precies op tijd om met mijn collega's te pauzeren. Ik heb honger gekregen van het heen en weer fietsen. Na de pauze verwerk ik de acties die uit het overleg zijn gekomen, lees en beantwoord ik mijn mail en maak ik een lijstje met dingen die ik volgende week, voordat de vakantie begint, moet doen. Ik wil afgerond en opgeruimd aan de vakantie beginnen. Losse eindjes zijn niet fijn na een lange vakantie. En de meivakantie is lang dit jaar, 2 weken plus twee dagen. Het duurt dan bij terugkeer op school altijd een dag voordat ik er weer goed inzit. Ik heb op de eerste werkdag mijn agenda dan ook leeg geveegd, kan ik mail lezen en andere taken doen voordat het drukste deel van het jaar losbarst. 

Na de lunch help ik een nieuwe collega met wat vragen die zij heeft en dan is het tijd om naar huis te gaan. Ik neem op de markt nog aardappels, courgettes en paprika's mee.  Op vrijdag ga ik meestal niet sporten, ook vandaag besluit ik om over te slaan. Mijn weekend is begonnen.