woensdag 9 april 2025

genietmomentje

Wat een vreselijk woord vind ik dit! Ik ben er allergisch voor! Ik vind het een jeukwoord!

Op 25 februari hoorde ik het weer een paar keer op radio NPO 1 tijdens het NOS Radio 1 journaal tussen zes en half tien 's ochtends. Er werd een mevrouw geïnterviewd naar aanleiding van een onderzoek door het Foodservice Instituut Nederland. Zij vertelde dat vooral onder jongeren, met name generatie Z en de Millennials, ongeveer één op de drie minstens één keer per week buitenshuis ontbijt. 

Uit het onderzoek kwam naar voren dat dit onder andere is doordat er door deze generatie minder gepland wordt.  Vroeger werden er veel vaker weekboodschappen gedaan, maar dat gebeurt nu minder. Door de ruimere openingstijden van de winkels kunnen mensen, vooral in de steden, bijna de klok rond boodschappen doen. 

Daarnaast komt het ook omdat deze jongeren pas op het laatste moment bedenken waar ze trek in hebben en het dan gaan kopen. 

Dan heeft ook nog de opkomst van goedkope ontbijtjes zoals bij Ikea, de Hema en McDonalds hier aan bijgedragen. Tot zover begrijp ik het wel, maar de meest belangrijke reden vond ik toch wel heel bijzonder.


stress


Jongeren voelen zich vaak gestrest en opgejaagd en zoeken een uitlaatklep voor deze gevoelens door te eten en drinken buitenshuis. Eten is voor hen een bliksemafleider. Het wordt gezien als een genietmomentje, even tijd voor jezelf, even genieten.

De reporter die op pas was gestuurd om mensen vragen te stellen over dit onderzoek was in de Pijp in Amsterdam waar hij met een jongeman in gesprek ging. Die had net 'een koffietje' gehaald. Eigenlijk zonder nadenken vertelde hij. Maar ook omdat ze bij het zaakje lekkerder koffie serveren dan hij thuis kan maken.  Ik denk bij zo'n opmerking 'Dan zorg je er toch voor dat je thuis lekkere koffie kan maken?!'

Maar dat zal wel niet onder genieten vallen .

Dus gaan ze naar buiten voor hun genietmomentje. Want thuis genieten....

Dat kan natuurlijk niet met een boterham met hagelslag en een beker thee aan de keukentafel. Dat is stom.

Dat kan ook niet met een kom havermoutpap en een kop koffie aan je hipope eetbar in je trendy woonkeuken.  Dat is veel te saai.

Dat kan ook niet gezellig samen met je medestudenten en een bammetje pindakaas terwijl je elkaar vertelt wat je die dag gaat doen. Nee joh, moet je ook weer alle troep opruimen.

Genietmomentje - ik verwijder het uit mijn woordenboek!



59 opmerkingen:

  1. Ja, vreselijk woord. Ik vind het trouwens in dit verband ook vreemd: ontbijten moeten we allemaal. Maar hier zie ik ook veel jonge mensen buiten de deur eten.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een heerlijk stukje. Haha, dat je je zo kan irriteren aan een woord, prachtig!


    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heerlijke blog!

    Ik heb de oorlog verklaard aan de meeste verkleinwoorden, 'ontbijtje' komt er bij mij al niet in. En als iemand het heeft over 'kennisje', 'vriendinnetje'', of 'collegaatje' moet ik me altijd bedwingen om te vragen of die persoon dan gekrompen is. Of dat ze misschien nog in de zandbak spelen met elkaar? Of met poppen?

    Maar goed, daar ging je blog niet over. Nou is De Pijp wel een uitgesproken voorbeeld van waar je over schrijft. Maar ook ontbijten en happen 'to go' zijn bij jongere generaties heel normaal geworden. Was gisteren onderweg naar winkelcentrum verderop en kom dan niet anders dan scholieren lopend etend uit plastic zakken vol croissants, donuts en crumpets, wrumpets (wafelcrumpet) tegen. Of met blikjes fris. Je kunt je dagelijkse boodschappen betalen van wat je rond die school aan statiegeldmateriaal opraapt. En dat doen mensen dan ook.. Maar ook in het ov zie ik het, zie het in een wat 'classier' variant, meer hippe broodjes, wraps, luxe coffee to go. Tja, veranderingen zijn van alle tijden. En het laatste dat we natuurlijk willen is z..ken over dat vroeger alles beter was. Nadelen lijken mij: het kost behoorlijk wat. Mijn dochter probeert eens bij te houden wat zij en haar man allemaal buiten de deur eten, of 'to go', of afhaal/bezorgeten. Voor haar man is dat heel normaal. Het afval dat deze gewoonte met zich meebrengt. De afvalplaag die de horeca veroorzaakt, het is bijna niet meer beheersbaar. https://www.parool.nl/amsterdam/horeca-afval-stapelt-zich-op-in-amsterdam-maar-gemeente-kan-niet-ingrijpen-via-vergunning~b9020b53/
    En de gevolgen voor de gezondheid, want al die hap-slik-terwijl je op straat loopt- happen zijn niet optimaal. Goed kauwen kun je dan niet.
    Maar ook de gevolgen voor je creativiteit. Idd, als je je leeg of moe, verveeld of verdrietig voelt het in eten buiten de deur zoeken.. als je dat al zo jong hebt aangeleerd is het lastig om daar weer vanaf te komen. Lijkt mij. Nou, dit waren zo wat gedachten. Nogmaals, leuke blog!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik vraag altijd of het vrouwtje, nichtje, vriendinnetje heel klein is en als ze me verbaasd aankijken leg ik mijn vraag uit. Vrouwen doen het het vaakst! Ze zeggen ook dat ze een bedrijfje hebben, zal je een man nooit horen zeggen.
      Er zitten veel nadelen aan buiten de deur eten, wat je schrijft klopt. Ieder zijn ding verder hoor en ik weet dat jij er ook zo over denkt.

      Verwijderen
    2. Nog erger vind ik het als er over "de oudjes" wordt gesproken. Ik ben dan wel oud en al 6 cm gekrompen maar voel me niet echt een oudje.

      Verwijderen
    3. Ja, ook zo een vreselijk woord!! Hoe durven ze! Mij zal je het niet horen zeggen hoor Lot, al wordt je 100!

      Verwijderen
  4. Wat kan ik mij vinden in dit verhaal!
    Ik snap soms helemaal niets meer van jongeren , misschien toch gewend en verwend in deze wegwerp maatschappij .
    Geen idee ,snap ook niks van de verkleinwoorden , bij ons lopen de rillingen over de rug met woorden als koffietje, theetje volwassenen die over hun vriendinnetje praten.
    Het woord kids wat is er mis met het woord kinderen , het woord nice te pas en onpas kan nog
    wel tijdje doorgaan.
    Maar zo herkenbaar je blog van vandaag.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Eigenlijk vind ik het wel een leuk woord, heb net het gehad. Twee mandarijnen en 3 koffie, lekker van genoten in mijn stoel met uitzicht of het veld waar 12 ganzen aan het grazen (heet dat zo bij ganzen?) waren, we hoorden ze met veel herrie al om 7 uur aankomen.
    Ik had geen idee dat er zoveel buitenshuis werd ontbeten.
    Maar volg wel een blog van een vrouw die in America woont en die gaan elke dag paar maal ergens wat eten en koffie halen om onderweg op te drinken of meteen daar. Vind ik ook bijzonder.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Genieten mag hoor Lot, alleen om een bakkie pleur buiten de deur zo te noemen, mij gaat dat wat ver. Amerika is een andere wereld dan de onze, steeds meer volgens mij.

      Verwijderen
  6. Helemaal mee eens!

    Yvonne

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ja, samen met de term Mavo-handschrift.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Je bedoelt toch het handschrift met de hartjes (of open rondjes) op de i?🤣🤣

      Verwijderen
  8. In het kader van de wereldproblemen is dit toch wel klein leed ....
    Marijke

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik schrijf hier wat ik leuk vind, of stom. Wereldproblemen laat ik aan journalisten en kranten over, dat is hun metier niet het mijne.

      Verwijderen
    2. "In mijn tijd", (lees de middeleeuwen) gooiden de scholieren hun thuis besmeerde boterhammen al massaal in prullenbak om bij de snackbar patat te scoren of roze koeken in de supermarkt. Ik weet niet of dit genietmomentjes waren, maar door stress kwam het zeker niet. Eerder groepsdruk.
      Marijke

      Verwijderen
    3. Ik kom uit een iets latere periode geloof ik, ik weet dat het toen zo ging. Onze schoolkantine verkocht niet zoveel dingen en er waren geen winkels in de buurt. Maar als je een tussenuur had kon je wel even naar de supermarkt, dus dat werd ook gedaan. Niet vanwege de stress nee, niet om het genieten, maar gewoon omdat het kon. Pubers eigen nietwaar?

      Verwijderen
  9. Ik vind het een leuk woord en al horen wij niet tot generation Z, ergens een koffie drinken na de boodschappen, dat zijn voor mijn man en mij ook genietmomenten en dat doen we bijna dagelijks. Niet omdat we thuis geen lekkere koffie hebben of omdat we in de stress zitten. Wij, babyboomers, zijn al ons hele leven genieters en bourgondiërs en die genietmomenten zijn voor ons heel gewoon. Net zoals lekker uit eten gaan. Ja, thuis kan je ook eten maar genieten doen wij toch liever buitenshuis.
    To each his own.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Heerlijk toch Myriam. En inderdaad, ieder zijn ding hoor. En natuurlijk schreef ik dit stukje ook met een kleine knipoog. Lekker doen waar je je fijn bij voelt. Doe ik ook. En daar mag iedereen ook iets van vinden, blijf ik het toch doen.

      Verwijderen
  10. Ik denk dat het woord genietmomentje vooral een marketingterm is. Het klinkt heel goed en het lijkt alsof je jezelf verwent met eten of drinken buiten de deur. Het liefst komt daar dan bij: "omdat je het waard bent! " En de horeca en de supermarkten maar lekker verdienen!

    Mijn jongste kleindochter doet het trouwens ook al, dat gebruiken van verkleinwoordjes. Ze draagt 's nachts geen luier, maar een luiertje. Toen ik luier zei, was ze verontwaardigd, het is een luiertje!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Alles moet tegenwoordig 'genieten' zijn, of een beleving. Is inderdaad marketingtaal. Haha... bij die reclame met die slogan riepen T. en ik altijd "omdat je behaard bent!" Ik hoop dat je kleindochter er snel weer mee stopt, vreselijk die verkleinwoorden.

      Verwijderen
    2. Ja! Dat denk ik ook. Allemaal marketing. Alles is een customer journey of een verwenmomentje of een beleving. Waar was dat teiltje ook alweer...

      Verwijderen
    3. Brrrrrrr customer journey, geef mij ook maar een teiltje!!!!!!!!!

      Verwijderen
    4. Ik ervaar een genietmomentje als ik een koffietje drink tijdens mijn me-time. Een guilty-pleasure omdat ik het waard ben. 😉

      Verwijderen
    5. Ha, ha, ik vind het wel grappig: luiertje. Ik denk dat mijn moeder haar tijd ver vooruit was. Ze leeft niet meer maar tot op hoge leeftijd had ze het over een behaatje. Ik heb een nieuw behaatje nodig. Alsof ze het figuur van een twintigjarige had. Terwijl ze 85 F had of zoiets.

      Verwijderen
    6. @Nienke: whoeaaaa!!!!!!!! Zo is het! Wat moet dat een geweldige beleving zijn!!

      Verwijderen
    7. @Elly, hahaha... geweldig toch, trendsetting mams! Ik heb trouwens heel leuke sneakertjes aan ... maat 45!! 🤣🤣

      Verwijderen
  11. Ik krijg dus vooral uitslag van het woord 'koffietje'! AARGH mag ik iets om mee te gooien? Het zit ook in de reclame van Douwe Egberts, ik kreeg echt even jeuk toen ik die hoorde.
    (We worden oud, mevrouw Niekje...)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. 🤣... ja, dat zal het zijn... maar jeuken doet het!! 😁

      Verwijderen
    2. En als je dan die jumbogrote bekers of koppen koffie ziet.. hoezo koffieTJE? Bij Starbucks is het nog net geen emmer vol, bij Bagels en Beans is het een enorm grote soepkom als je de large versie neemt ( is wel lekker!) Note: wat hier 'large' heet, is in de VS en Canada de mediumversie. Large is daar nog meer..

      Verwijderen
    3. Hahah.. .zijn inderdaad emmers! Ik was twee keer in NY en verbaasde me iedere dag over de porties daar, wij aten van alle eenpersoonsporties met gemak met ons tweeën!

      Verwijderen
  12. Het lezen van jouw schrijfsel en de commentaren erop, was voor mij een genietmoment. Het verkleinwoord zou niet op zijn plaats zijn.
    Gaandeweg bedacht ik wel wat mijn absolute jeukwoord is en kwam uit bij enthousiasmeren. Mijn afkeer voor dat woord komt uit de tijd dat er bij mijn werkgever weer eens gereorganiseerd moest worden en de daarbijbehorende 'frisse wind' werd meestal voor een stevig prijsje aangewakkerd door een extern bureau. Bij een van die gelegenheden werd die taak vervuld door een vermoeiend enthousiaste knaap die waarschijnlijk net de benodigde cursussen ervoor afgerond had. Hij begon nota bene met te zeggen dat hij ons wilde enthousiasmeren voor de gewijzigde organisatie. In de loop van zijn betoog herhaalde hij het met enige regelmaat. De kracht van reclame mag dan de herhaling zijn, maar het begon ons allemaal behoorlijk de keel uit te hangen. De collectieve gedachte was 'smerem'. Sindsdien kan ik dat woord niet meer horen zonder aan die jongeman te denken.
    Even voor het beeld; de toehoorders werkten allemaal bij het aan de (zeer ambtelijke) organisatie verbonden bouwkundig en civieltechnisch adviesbureau. Dat bureau werkte meer voor externe partijen dan voor de organisatie zelf en we moesten onze 'eigen broek ophouden'. Die hele reorganisatie raakte ons nauwelijks. Maar ja, ambtelijke molens . . . . .

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je voor het compliment Willem. En wat een leuke herinnering weer van jou. Ja, het is inderdaad een jeukwoord en hoort bij het managementjargon waar ik uitslag van krijg. Mijn vorige leidinggevende wilde 'commitment' van ons tussen acht en vier. Dat kon ze krijgen, om een over vier was iedereen vertrokken! Ik vind dat het accepteren van een baan en dan die baan uitvoeren, tegen betaling, voldoende is. En een beetje betrokken zijn kan ook geen kwaad. Maar toewijding? Het is maar werk hoor!

      Verwijderen
  13. Tja. Als autist én ex-eetgestoorde kan je mij absoluut geen plezier doen met buitenshuis eten/drinken. Doe mij maar gewoon een kop thee thuis op de bank (koffie lust ik niet...), eventueel met zelfgemaakt lekkers 😉

    Ik denk dat de betreffende generatie toch een soort van leegte wil opvullen met datgene waarvan de markt ze heeft aangepraat dat het "genieten" is. En vergeet niet, ze (niet allemaal uiteraard ) zullen toch hun Instagram/tiktok feed willen vullen met selfies van hun "belevenissen".

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Thuis op de bank, heerlijk. Af en toe buiten de deur, maar niet omdat ik zoveel stress heb, wel omdat het soms leuk is om met iemand af te spreken. Ja, die selfies op de socials zijn voor sommigen heel belangrijk, dat is zeker waar!

      Verwijderen
  14. Toen ik jong was, kochten we geen koffietjes. Kochten ook geen croissants of andere broodjes. Wel roze koeken. Na school gingen we soms ergens koffiedrinken. Maar wat we wel deden en wat ook duur en zeker ongezond was : roken ! In de aula van de school werd volop gepaft, dat werd toegestaan. De leerkrachten rookten in de klas. En op schoolfeesten werden er ook wel joints gerookt. Dat werd oogluikend toegestaan. Rare tijden waren dat, begin jaren '70. Dat de tijden veranderen is nou eenmaal zo. Ik erger me niet aan koffietjes of genietmomentjes. Of aan mensen die vier keer per jaar met vakantie gaan. Ben zelf geen horecatijger of vakantieganger, maar iedereen moet zelf weten wat hij/zij doet met geld.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Roze koeken in de schoolkantine of de sportkantine. Geen koffie. Bij mij was dat net zo. En ja, we rookten ook! Niet in school, dat mocht toen al niet meer, op twee leraren na, die rookten in de gang. Ik zat in de jaren 80 op de middelbare school. Ja, tuurlijk moet iedereen het zelf weten, ik oordeel niet hoor, stukje is ook met een knipoog geschreven.

      Verwijderen
    2. Ik zat op de basisschool van 1970 tot 1976. De meester rookte een pijn in de klas. Aaahg!! Ik kan niet helpen dat ik liever de geur van een sigaret ruik dan de geur van pijptabak. Al heb ik natuurlijk liever helemaal geen tabaksgeur in mijn buurt.

      Verwijderen
    3. pijptabak ruikt wel lekker, voordat het verbrand wordt in de pijp. Sigaren.. bah!!!!!!!!!!

      Verwijderen
  15. Ik reageerde met een ingezonden brief op dat artikel in Het Parool: Vanmorgen had ik mijn (zelfgemaakte) eerste cappuccino om 05.30 uur. In een Iittala glas, met perfect schuim, en een beetje kaneel.
    Instawaardig als je het mij vraagt! Mijn porridge een uur later (en ja, wat is het toch met Engels, klinkt alles beter in die taal?). Ik zeg gewoon pap,
    en die was niet 'to go' en al helemaal niet fotogeniek in een oud schaaltje met een barst, maar wel lekker en gezond.
    Ik ontbijt maar één keer per week buitenshuis, bij Ikea....
    Ik zal maar niet vertellen dat ik mijn eigen zuurdesembrood meeneem.
    Studenten klagen vaak over te weinig geld, maar tegelijkertijd lijkt een ontbijt buiten de deur een soort 'must' en geeft het hen een gevoel van 
    vrijheid. Toch vraag ik me af hoeveel vrijheid je voelt als je bankrekening na zo'n ontbijt in de min staat?.
    Buiten de deur ontbijten is luxe en het draagt misschien een beetje bij aan je identiteit. Gelukkig hoeft dat niet voor mij en los daarvan vind ik een
    'porridge to go' van bijna 6,75 en een cappuccino van 4 euro gewoon veel te duur.
    En nog een tip voor Sara: Probeer het gewoon een weekje zelf brood smeren. In het begin misschien onhandig, maar daarna doe je het zonder erbij na te denken, en wordt je misschien wel een echt 'broodmens' zoals je opa en oma.
    Vanmorgen zag ik dat er een restaurantrecensie, en bij binnenkomst werd gevraagd of men een 'bubbeltje' wenste...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mijn eten is soms ook Instawaardig, maar ik doe het echt voor mezelf. Zeg nooit porridge, altijd havermout, ondanks mijn liefde voor alles wat Brits is. Ik vind het ook te duur, maar ik was vroeger veel minder zuinig dan nu, gaf ook heel makkelijk geld uit, vooral aan spullen. Toen was buiten eten en drinken nog niet zo 'in'. Ik ken het artikel uit het Parool niet, ik hoorde over dit onderzoek op de radio. Maar snap de strekking van het artikel wel nav jouw ingezonden brief hierboven.

      Verwijderen
  16. Ah @Ilona, ik lees je reacties in het Parool regelmatig. Had je deze ook al gelezen: https://www.parool.nl/amsterdam/restaurants-in-amsterdam-worstelen-met-gasten-die-bestelling-delen-opa-eet-niet-veel-prima-maar-dan-geef-ik-niet-zomaar-meer-een-extra-bordje~bdd626f1/ Hihi, het antwoord van de klant op te hoge prijzen en te grote porties. Is ook shared dining, toch?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ha Ina, Leuk dat je mijn reacties leest, ik stuur tegenwoordig niet veel meer naar kranten, want 'iemand' heeft mijn adres gevonden en dus af en toe 'leuke' boodschappen in de brievenbus...Ik las het ook en schreef onderstaande: Ik ga zelf niet zo vaak uit eten, en tegenwoordig kies ik dan vaker voor een lunch buiten de deur. Een driegangenmenu neem ik eigenlijk nooit omdat drie gangen voor mij te veel zijn, liever een hoofd- en een nagerecht (hetgeen in Frankrijk overigens heel normaal is). Ik heb er geen moeite mee om te betalen voor kwaliteit, maar dat laat helaas in steeds meer restaurants te wensen over. Hoofdgerechten lijken op de kaart vaak 'redelijk' geprijsd totdat je merkt dat je voor elke vorm van groente, frites of een salade, en soms zelfs een saus extra moet bijbetalen. Een hoofdgerecht van 20 euro verandert dan gemakkelijk in 32 euro of nog meer. En dan heb je nog niets gedronken. En over drinken gesproken, ik bestel soms een glas wijn bij het eten, of een andere consumptie, maar dat ik dan vervolgens 2,50 euro (of meer) moet betalen voor een karafje kraanwater, vind ik ongastvrij. Water uit de kraan is in Nederland van goede kwaliteit en zou volgens mij gewoon een service product moeten zijn net als een servet of bestek.
      Restaurants mogen best iets zeggen van gasten die een voorgerecht met drie personen delen (al vraag ik me af hoe vaak dat werkelijk voorkomt), en vooral foto's maken voor hun social media, maar ik denk dat de gemiddelde gast tegenwoordig wel beter oplet en zorgvuldiger kiest. De horeca klaagt, misschien terecht, over hoge(re) kosten, maar consumenten hebben ook te maken met fors gestegen uitgaven. De oplossing ligt ergens in het midden, iets meer begrip van beide kanten. Uit eten gaan moet vooral gezellig en gastvrij blijven. Ik lees de restaurantrecensies van Mara Grimm altijd en verbaas mij vaak over de hoge rekeningen (en de vaak slechte kwaliteit) en dan geeft ze nog vaak een voldoende. Hoe anders was dat met Johannes van Dam:-)

      Verwijderen
    2. Het is zo jammer dat sharing hier nog niet is ingeburgerd. In Spanje bijvoorbeeld is dat heel normaal. Je bestelt een aantal tapas, als de honger nog groot is eventueel een tweede rondje, een (paar) drankje(s) erbij en je blijft vervolgens gezellig een paar uren zitten. Geen haan die daarnaar kraait. Hier (en dan met name in Nederland) is je glas nog halfvol en er wordt al gevraagd 'kan ik nog iets inschenken voor u'. Ik heb er zo'n hekel aan. Gelukkig kan je in België net zo lang als je wil met je drankje blijven zitten zonder dat je buiten gekeken wordt.

      Verwijderen
    3. Hier is de borrelplank steeds meer 'in', en zie je in restaurants ook shared dining. Ik doe er niet aan maar ik hoor dat het populair is. Ik heb geen de ervaring dat ik niet met mijn drankje of koffie zolang kan doen als ik wil, maar ook dat zal ongetwijfeld op sommige plaatsen zo zijn, net als gratis kraanwater. Soms wel soms niet.

      Verwijderen
    4. Gratis kraanwater is al lang verleden tijd hier over de grens. Ik mis dat ook niet want dat is er in België nooit geweest.

      Verwijderen
    5. Vind dat normaal, net als in andere landen waar het wel kan. Ik zou best voor het gebruik van karaf en glazen willen betalen, maar soms kan zelfs dat niet. Moet je een dure fles kopen.

      Verwijderen
  17. Even een na-brander.
    Las net dit in de krant: https://www.volkskrant.nl/wetenschap/ionica-smeets-droeg-30-dagen-achter-elkaar-dezelfde-jurk-belangrijkste-les-mensen-zijn-nauwelijks-bezig-met-hoe-ik-eruitzie~bd11fbf9/
    Wat vind jij daarvan? Ik ben fan.
    Marijke

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik heb eerder wel eens zoiets gelezen, in The Guardian volgens mij. Heb er ook al wel eens over geschreven op dit (of mijn vorige) blog. Vraag aan collega's of zij kunnen zeggen wat je gisteren aan had en kans is dat meesten het niet weten. Tenzij je natuurlijk in een kanariegele hotpants op kantoor zat! Mensen zijn vooral met zichzelf bezig is mijn ervaring!

      Verwijderen
    2. Rond Pasen moet dit wel kunnen ....

      Verwijderen
    3. Ik kan het artikel overigens niet openen, zit achter een betaalmuur.

      Verwijderen
  18. Wat een leuke blog was dit. Mooi ook om alle reacties te lezen. Zelf vind ik al die vekleinwoordjes ook heel erg.

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Het is een walgwoord! Net als dagdagelijks. Mij valt het op dat die generaties zo makkelijk geld uitgeven. Dat is leuk als je thuis woont, maar moeten ze daarna wel weer afleren.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Haha.. dagdagelijks ken ik niet, maar hoort zeker in rijtje thuis. Nu wonen veel jongeren veel langer thuis, hebben ze goede banen en dus geld zat waarschijnlijk.

      Verwijderen