Een poos geleden had ik een leesdip. Ieder boek waar ik aan begon vond ik stom of saai. Het lag soms aan het boek, maar ook wel aan mij. Kon me niet concentreren, had geen zin om door te zetten, was niet in een echte leesstemming. Ik begon steeds aan een nieuw boek maar las geen enkel boek uit.
De dip is voorbij en ik heb al weer een paar mooie boeken gelezen. Ik heb een, voor mij, nieuwe auteur ontdekt en lees nu haar tweede boek.
Ik krabbelde uit de leesdip met een boek van Daan Heerema van Voss, getiteld Geen vaarwel vandaag. Ik moest er even inkomen, maar dat duurde gelukkig niet lang. Een mooi boek.
Het volgende boek waar ik aan begon en wat me snel pakte was de debuutroman van Cobi van Baars: Schipper & Zn. Wat een mooi verhaal, ik kon telkens niet wachten tot ik weer tijd had om te lezen, unputdownable dus.
Ben daarna meteen aan haar tweede boek begonnen, Over het krakende ei en dit is net zo mooi, of misschien wel mooier dan haar eerste boek. Ik ben er nog niet over uit.
Toen ik dit stukje typte en informatie opzocht, zag ik op de website van Cobi van Baars dat zij nog meer boeken heeft geschreven én dat er dit najaar ook een nieuw boek van haar verschijnt. Die ga ik allemaal nog lezen, nu al zin in.
Ik ben nu ook weer in een mooi boek bezig en er staan er een aantal op mijn lijstje waar ik hoge verwachtingen van heb.
Ten slotte nog even dit. Ik denk niet dat de eerder genoemde boeken niet door iedereen gewaardeerd zullen worden. Het is zeker geen chiklit, het zijn geen luchtige niemendalletjes, geen thrillers en ook geen kasteelromans. Dat je 't weet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten