Hoi allemaal, ben ik weer!
Herinneren jullie je nog dat ik een foto liet zien van mijn favoriete stekje op het dakterras? Vanaf dit punt kan ik goed naar de grote boom naast het huis kijken. Het is daar een komen en gaan van vogels, grote en kleine. Een van die kleinere vogeltjes komt ook wel eens badderen bij ons op het dakterras, in een speciaal bakje waar ik niet bij kan.
Al die vogels vind ik reuze leuk, ook wel een beetje eng, maar voor dat kleine vogeltje ben ik niet bang. Ik hoorde de mensen zeggen dat het een roodborstje is, een vrouwtje. Ze heeft een heel grote mond, ze maakt een boel lawaai. Vanmorgen vroeg ook weer.
Vrouwtjesmens was opgestaan en kwam beneden. De deur naar het dakterras ging open en ik kon naar buiten. Vrouwtjesmens ging haar pap maken, thee zetten, mijn voerbakje bijvullen en wat lezen achter de computer. Ik was lekker een beetje aan het rondkuieren toen dat brutale vogelmeisje haar keel weer opzette. Iets in mij zei toen dat ik haar eens van wat dichterbij moest bekijken. Niet dat ik nou meteen trek had in een vogelhapje, maar toch was er iets waardoor ik me tot haar aangetrokken voelde.
Ik sprong op de rand van de omheining van het dakterras en vanaf dat punt kon ik op een autodak in de straat springen. En vanaf dat autodak kon ik in de boom springen. Dat dacht ik althans. Maar dat lukte niet. Ik eindigde op de straat. Daar kom ik nooit, behalve die keer vorige jaar toen ik op onderzoek uitging, en jullie weten vast nog wel hoe dat afliep. Dat was geen succes.
Enfin, vanaf de straat kon ik niet meer omhoog springen om terug op het dakterras te komen, dat was veel te hoog.
Ik ben even onder de auto gaan zitten om een plan te maken. Ik besloot eens wat verder te kijken maar ik zag nergens een manier om terug naar het dakterras te gaan. Ondertussen liepen er mensen over straat, sommigen met honden. Ik zag ook een paar andere katten en er reden auto's door de straat. Geen fijne plek. Wat te doen?
Ik zag een grote witte bestelbus staan en besloot om daar even onder te kijken, misschien was dat een rustige plek om nog wat verder na te denken. Eenmaal onder die auto zag ik dat ik daar best lekker in het chassis kon klimmen. Daar was ruimte genoeg én er zat een soort schuim, dat was een beetje zacht. Ik moest me in allerlei bochten wringen maar het lukte me uiteindelijk om mezelf comfortable te installeren. Mijn halsbandje had ik al los gewurmd, want dat zat een beetje in de weg.
Terwijl ik daar zo zat kwam ik helaas niet met een goed plan. Ik begon me ook wel een beetje ongerust te maken. Ondertussen hoorde ik het vrouwtjesmens roepen, maar ik was toch wel in paniek en mijn miauw liet het afweten.
Uren gingen voorbij, het vrouwtjesmens gaat altijd sporten en is dan rond 11 uur weer thuis. Het mannetjesmens slaapt uit op zaterdag.
Het zal rond 11.15 uur geweest zijn dat mijn tag ineens ging piepen. Ik hoorde de stem van het mannetjesmens en zag hem ook naast de auto liggen. Ik besloot mijn kop een beetje uit het chassis te steken en we hadden oogcontact. Ik voelde me nogal oenig omdat ik daar zo zat en heel vies was. Maar goed, vorige keer mocht ik ook gewoon terugkomen en waren ze lief voor me. Nu was ik veel minder lang weg dus ik vermoedde dat ik ook deze keer wel op een liefdevolle ontvangst kon rekenen.
Ik besloot om maar uit de auto te kruipen. Het mannetjesmens pakte me bij mijn nekvel en bracht me naar huis. Ze hebben me nog uitgelachen ook omdat ik zo ontzettend vies was geworden. Het is echt een hele klus om mezelf weer schoon te likken, dat is toch niet om te lachen!
Het mannetjesmens is later nog helemaal onder die auto gekropen om mijn bandje met tag te gaan halen, was hij ook een half uur mee bezig. Daarna was hij zelf ook helemaal zwart van de smeer en vuil. Zag je mij toen lachen??
Ik hoorde ze nog praten over mijn verdwijning. Het schijnt dat de eigenaar van het busje, een buurman, die dag nog weg moest en ze waren blij dat ik er niet meer onder zat, anders had ik het al rijdend misschien niet overleefd óf was ik zo ver weg dat mijn tag niet meer zou functioneren.
En weet je, diezelfde buurman gaat ook nog wel eens op vakantie.... naar Tunesië....!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten