Mijn laatste horloge draag ik al jaren niet meer. Het is een mooi horloge en het werkt ook nog steeds, daar ligt het niet aan. Het bandje is kapot en ik heb tot nu toe geen geschikt nieuw bandje gevonden. De juiste kleur vinden, dát is het probleem. Het horloge heeft een ronde, taupekleurige wijzerplaat, het is van het merk Danish Design en dus heel strak en eenvoudig. Het bandje was exact dezelfde kleur. Zie dat nog maar eens te vinden. En alle andere kleuren die ik ernaast heb gehouden stonden steeds net niet.
Sinds ik geen horloge meer draag is mijn telefoon mijn klok. Ik kijk best vaak op mijn telefoon om te zien hoe laat het is. Hoef ik alleen maar even de zijtoets in te drukken en hoppa, de tijd staat groot in beeld. Zelfs zonder bril zie ik dan hoe laat het is.
Wanneer ik fiets zit mijn telefoon in mijn schoudertasje. Ik kan met mijn rechterhand in het tasje graaien, mijn telefoon pakken, op de zijtoets drukken, zien hoe laat het is en de telefoon weer in mijn tasje doen. Kwestie van een paar seconden.
Laatst kostte die paar seconden mij bijna €170 euro. Ik was deze vakantie op de fiets naar een koffiedate met een vriendin. Omdat ik ook nog een paar mooie kaarten wilde kopen bij het museum in de stad maakte ik daar een tussenstop. Het zoeken duurde even en toen ik weer op de fiets zat wilde ik toch even checken hoeveel tijd ik nog had om op tijd op mijn afspraak te zijn. Dus ik keek al fietsend op mijn telefoon. Heel even maar. Een paar seconden maar.
500 Meter verder, bij een kruispunt, werd ik opgewacht door een politieagente. Het busje stond op de stoep geparkeerd en mevrouw agent was uitgestapt, speciaal voor mij.
Of ik wist dat bellen op de fiets strafbaar is, omdat het gevaarlijk is? Ik schatte de situatie in en besloot om niet bijdehand te doen. Dus ik zei niet dat ik niet aan het bellen was. Ik zei wel dat ik dat wist en dat het geen handige actie was. Verder liet ik haar, de agente van mijn leeftijd, het woord doen. Na een soort preek waarbij ik ja en amen zei en knikte mocht ik verder, mits ik beloofde het niet meer te doen. En dat ik blij mocht zijn er met deze waarschuwing vanaf te komen en niet met een prent.
Pff... doe ik dus nooit meer, ik stop tegenwoordig als ik mijn telefoon uit mijn tas pak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten