Steeds meer mensen hebben steeds meer tatoeages. Was het vroeger iets voor zeemannen, bajesklanten en lichtekooien, nu is het voor iedereen mogelijk en worden er geen wenkbrauwen opgetrokken wanneer iemand een of meerdere tattoos heeft.
Ik vind het niet mooi, heb ze nooit mooi gevonden en zal er zelf dan ook geen een nemen. Maar wat anderen doen moeten zijn zelf weten. Ik denk alleen soms wel 'daar krijg je misschien nog spijt van.'
Een vriendin van mij heeft veel tatoeages, haar armen staan vol, haar benen ook en zelfs in haar gezicht heeft ze, naast piercings, ook een aantal kleine tatoeages. Ze is al jong begonnen en nu, op haar 42e, zit ze aardig vol.
Binnenkort gaat ze naar een laserkliniek om de gezichtstatoeages te laten verwijderen. Ze heeft namelijk gesolliciteerd naar een baan bij de overheid, bij de dienst Justitiële Instellingen. Ze wil graag werken in een gevangenis en daar gedetineerden begeleiden. Ze is uitgenodigd om mee te doen aan een selectieprocedure, maar een voorwaarde is dat zij geen zichtbare gezichtstatoeages en piercings heeft. Je moet voor dat werk een neutrale uitstraling hebben. Dus ook geen symbolen van politieke of religieuze aard. Dat is natuurlijk logisch, je krijgt met allerlei mensen te maken.
In het onderwijs is het net iets anders. Bij mij op mijn werk zijn er collega's die een hoofddoek dragen, ook ken ik collega's die een kettinkje om hebben met daaraan een religieus symbool. Er zijn mensen met zichtbare tatoeages op armen en benen. Er is niemand in onze school met gezichtstatoeages of piercings in het gezicht. Er gelden geen kledingvoorschriften voor personeel. Wel staat er in de personeelsgids en ook in de studiegids voor studenten 'we dragen gepaste kleding'. En gelukkig weten de meeste mensen en studenten wel wat daaronder wordt verstaan.
Heeft mijn vriendin spijt van haar tatoeages? Nee, dat niet, maar ze zou wel graag zien dat er meer aandacht besteed wordt aan de consequenties van tatoeages in het voortraject. Lastig lijkt me, je kan tegenwoordig in iedere stad en dorp heel makkelijk een tatoeageshop binnenwandelen en een tattoo laten zetten. En als je jong bent en mee wil doen en hip wil zijn dan denk je misschien niet na over hoe het is als je 42 bent.
Ik heb tattoos ook nooit mooi gevonden. Niets voor mij.
BeantwoordenVerwijderenJe ziet ze inderdaad overal tegenwoordig. Sommige mensen hebben erg veel tattoos, met name mannen. Dat valt vooral in het zwembad erg op. Behalve de enkele boerkini die voorbij komt, zijn de meeste mensen nogal bloot, in zwembroek, bikini of badpak. Ik vermoed, maar misschien vergis ik mij, dat de dames in boerkini geen tattoos hebben, dat lijkt me niet bij elkaar passen.
Begrijp ik heel goed, ik vind ze niet mooi, voor niemand. Je zal verbaasd zijn wat er onder de boerkini schuil kan gaan Aaf.
VerwijderenMijn dochter heeft al heel lang tattoos gewild. Ze heeft een kleine op de binnenkant van haar pols, de woorden van haar oma, mijn moeder uit een nagelaten brief: liefs van oma, gezet een jaar na haar overlijden, die vind ik wel mooi
BeantwoordenVerwijderenSinds een paar maanden heeft ze op haar onderarm contouren van haar poezen en hun pootjes en eromheen soort wolken/vlekken in mooie kleuren lichtpaars en roze . Ik vind het wel mooi, maar eigenlijk liever niet op mijn dochter. Gelukkig is de plek wel mooi. Want soms zie je tatoo's zitten op plekken die dan gedeeltelijk door kleding worden bedekt en dat vind ik erg lelijk.
Ik vind ze nooit mooi. Vaak ook heel vreemde teksten of afbeeldingen. Ik snap dat je het liever niet op je dochter ziet.
VerwijderenDie complete schilderijen vind ik niet mooi. Maar je weet niet,wat er achter zit. Ik ken een jongen met een compleet "beschilderde "rug,als teken,dat hij een moeilijke periode overwonnen heeft. Alleen vraag ik me af,als je 80 bent en rimpelig,hoe zien die tattoo's er dan uit?
BeantwoordenVerwijderenEen paar plaatjes/tekeningen op een plek waar je ze niet (altijd) ziet snap ik, zo'n rug ook als er een verhaal bij zit. Als je het kan bedekken heb je het voor jezelf. Ik denk dat het niet mooi is als het vel slap is. Bovendien verkleuren ze ook. Maar mensen moeten het vooral zelf weten hoor, ik zal er zelf geen een nemen.
VerwijderenOok niet aan mij besteed, tattoos. Net als jij denk ik: wat als je er spijt van krijgt? Naam van een ooit geliefde bijvoorbeeld.
BeantwoordenVerwijderenVreselijk lijkt me dat!
VerwijderenIk hou er ook niet van en misschien speelt dat ook in mijn weerzin tegen sportscholen. Daar lopen mensen vaak zichtbaar met die tattoes rond, op het strand en in het zwembad ook. Hoewel, onder water zie je er minder van. Blij dat mijn kinderen, voor zover ik weet, er nog niet aan begonnen zijn.
BeantwoordenVerwijderenDat valt bij mij op de sportschool heel erg mee, misschien omdat de gemiddelde leeftijd iets hoger ligt dan bij sportscholen van grote (goedkopere) ketens. Het valt natuurlijk meer op als het zomer is, of in een zwembad.
VerwijderenMan en ik hebben de naam van onze overleden zoon op onze arm staan. Uiteraard zit onze zoon in onze harten, maar we hebben dus ook een tattoo ter ere van hem laten zetten. Verder heb ik al zeker twintig jaar een kleine tattoo op mijn schouder, deze heeft verder geen betekenis. En spijt? Nee, zelf bedenk ik me niet de hele dag dat ik tattoo's heb. Ze horen bij mij, net zo goed als ik sproeten of littekens heb.
BeantwoordenVerwijderenDat jullie de naam van jullie overleden zoon op je arm hebben staan kan ik begrijpen. En zo'n kleine tekening op je schouders, ach.... dat is ook niet zo schokkend. Ik doelde eerder op volgetekende benen en armen én tatoeages in het gezicht. Ik vermoed dat je daar op je 18e de lol van inziet maar op je 38e misschien niet meer. In bepaalde beroepen kan dat namelijk tegen je werken. Aan de andere kant... Inez Weskie heeft zulke aparte oogmake-up en die was toch jaren topadvocaat.
VerwijderenStrikt genomen heb ik ook een tatoeage. Een hele kleine en die ook nog eens per ongeluk ontstaan. Mijn werkzame leven ben ik begonnen als tekenaar bij een civieltechnisch adviesbureau achter 'de plank'. In gewone-mensen-taal: achter het tekenbord. We gebruikten daarbij pennen die met oostindische inkt gevuld waren en ooit heb ik mij geprikt aan zo'n pen waardoor een minieme hoeveelheid inkt onder mijn huid terecht is gekomen. Dat moet ergens eind jaren '60 gebeurd zijn, maar tot op de dag van vandaag is die plek nog te zien als een donker stipje op mijn rechterduim.
BeantwoordenVerwijderenIk was het eigenlijk allang weer vergeten, tot ik in 1998 een tijdje uitgeleend was aan een instelling waar drugs- en alcoholverslaafden behandeld werden. Een van de jongens vroeg mij op enig moment of ik in de gevangenis gezeten had en wees me op die stip. Ik zal hem wel erg glazig aangekeken hebben, want had geen idee waarover hij het had. Hij liet me daarop drie van dergelijke stipjes zien die hij tijdens zijn detentie had gezet en begreep dat veel gedetineerden zoiets deden.
Werd mijn 'litteken' opeens gepromoveerd tot tatoeage en symbool en je leert elke dag bij.
Haha... grappig dat je ineens ergens bij hoorde, ook al was het misschien niet het team van jouw keuze! Ik ken ook iemand met drie zwarte getatoeëerde puntjes, die zijn gezet om de bestralingen van zijn radiotherapie voor de genezing van kanker goed te kunnen plaatsen. Dat is weer een andere groep mensen met deze tattoo!
VerwijderenToen die jongen mij dat vroeg ben ik er op gaan letten en zag dat meer jongens (cliënten in hulpverlenerstaal van de jaren '90) die drie stipjes hadden. Allemaal op het zachte deel tussen duim en wijsvinger en ze hadden ook allemaal een vorm van detentie achter de rug. Zie hier de reden dat ik die drie stipjes associeer met detentie en beslist niet met een medische handeling.
VerwijderenDat begrijp ik Willem! De drie puntjes waar ik het over heb zitten op een plek waar niemand het verder ooit zal zien, behalve misschien een arts tijdens een controle van de behandelde plek.
VerwijderenWat een mooi woord; lichtekooi. Heb getracht de oorsprong ervan te vinden, maar die is bepaald niet eenduidig. Het meest waarschijnlijke is dat het een term is die uit de scheepvaart afkomstig is; licht te kooi, waarbij de kooi het alom bekende bed is voor de scheepsbemanning.
BeantwoordenVerwijderenEr wordt ook verwezen naar licht in de betekenis van gemakkelijk, gecombineerd met het Franse woord 'cul' wat een zeer ordinair Franse is voor je achterste en uiteindelijk in het Nederlands is verbasterd tot lichtekooi; iemand die gemakkelijk met haar achterste schudt; zij 'licht haar kooi'.
Wat juist is weet ik niet, maar het woord intrigeerde me, vooral omdat ik het sinds mijn eigen schooltijd niet meer gehoord had.
Vond ik ook, zoveel beter dan de plattere varianten voor hetzelfde beroep. Leuk dat je de oorsprong hebt uitgezocht, ik vind etymologie altijd heel interessant! Inderdaad geen woord dat je vaak hoort.
VerwijderenIk vind tatoeages nooit mooi. Niet bij jonge mensen met een gladde huid en helemaal niet op een oudere huid. De zwarte puntjes vanwege bestralingen heb ik ook maar die vallen niet erg op.
BeantwoordenVerwijderenStraks is er een hele generatie met lijven vol met tekeningen, ben benieuwd hoe dat eruit ziet bij iemand van 80. Ik denk niet mooi. Nee, die puntjes bij degene die ik ken zitten op een plek waar je het niet ziet. En dan nog... in het belang van herstel is dat natuurlijk niet zo boeiend maar gewoon nodig geweest!
Verwijderen‘Vroeger’ en ‘in mijn tijd’ deden normale tatoeëerders twee dingen niet: tattoos zetten op handen of boven je kraag. Ik vind het nog steeds heel gek dat dat zo veranderd is, maar dat zal de leeftijd zijn. ;)
BeantwoordenVerwijderenIk had trouwens dezelfde gedachte als Willem: lichtekooi, mooi woord eigenlijk…
Klopt, dat herinner ik me ook. Motorbendes hadden nog wel eens wat op hun handen staan, maar nu moet het zelfs zichtbaar zijn lijkt wel. Ik ben ook bang dat het onze leeftijd is Hoefnix! 🙃
VerwijderenEr was daarstraks juis een stuk over op omroep brabant denk ik. Leven en laten leven is mijn devies maar ook zelf de consequenties dragen. Ik heb een vak waarin het niet gewaardeerd wordt maar heb weleens aan iets gedacht. Ik ind ze vooral lelijk als ze niet worden bijgehouden, van die groenuitgeslagen dingen zeg maar.
BeantwoordenVerwijderenMet armen en benen vol is het volgens mij ook niet meer goed te onderhouden, benieuwd of de 'nieuwe' tatoeages ook zo verkleuren op den duur.
VerwijderenMijn achterneefje van (nu) 32 zijn gezicht en hoofd stonden vol tattoos. Hij spendeert er nu een klein fortuin aan om ze weg te laten laseren. Eerst denken, dan doen
BeantwoordenVerwijderenIk kan me voorstellen dat hij er nu vanaf wil, zal een belemmering zijn bij werk zoeken neem ik aan?
Verwijderen