zo was mijn week 46 / 2025

zondag 9 november

Al een week lang spoel ik mijn mond niet meer na het tandenpoetsen. Het went echt heel snel en ik merk er verder niets van. Ik heb geen rare smaak in mijn mond en ook geen mond vol tandpastaresten. Ik gebruik trouwens veel minder tandpasta per keer dan vroeger. Door de televisiereclames lijkt het alsof je een hele streep op je tandenborstel moet leggen, maar met een elektrische tandenborstel kan dat niet, dan is er ruimte voor een flinke erwt, meer niet.

Een heerlijke dag, weer veel zon. Ik ga sporten en na het sporten hang ik weer een wasje buiten. Ook even het dakterras aanvegen, veel dood blad, haal het meeste weg. Max is ook lekker een het buitenspelen.

Later op de dag wordt het minder zonnig en haal ik de was weer binnen. Hang het nog wel even op een rekje want nog niet droog genoeg om op te ruimen. We kijken 2V12 en daarna ga ik lezen. 

Na het eten nog even de was opruimen, journaal kijken met een kop thee en een schaaltje kruidnoten. En dan is het weekend weer voorbij.

maandag 10 november

Eerste afspraak om 9 uur is met een studente en haar ouders. De studente is niet mee en de ouders zijn ten einde raad. Zowel moeder als vader hebben tranen. Studente wil niet naar school en praat niet of nauwelijks met haar ouders. Ik heb een keer een gesprek met het meisje proberen te voeren en ook mij lukte het niet om een normaal gesprek te voeren. 

Bij dit gesprek is ook onze gezinsspecialist aanwezig en hij geeft aan dat een gesprek zonder dochter geen zin heeft. Toch blijven we nog even bij elkaar zitten en leg ik de ouders uit wat de route is die school volgt. Daarnaast legt de gezinsspecialist uit welke route hij met het gezin kan volgen. In het kort: school meldt verzuim bij Leerplicht, vanuit Leerplicht zullen er oproepen komen en kunnen en boetes worden opgelegd. De gezinsspecialist is een externe hulpverlener en kan samen met de studente (en haar ouders) een plan B, C etc onderzoeken. Bijvoorbeeld vrijstelling onderwijs aanvragen en werken. We gaan goed uit elkaar en de ouders zijn ietwat opgelucht, we blijven betrokken en dat vinden ze fijn. 

Niet kort na het gesprek krijg ik een telefoontje van een reclasseerder. Ze vertelt met dat de student met de enkelband, die deze week van school verwijderd zal worden, weer is opgepakt en dat zij nog niet weet of hij woensdag bij het gesprek aanwezig zal zijn. Net een paar weken vrij na zijn tweede detentie, nu weer opgepakt. Dus zowel in de school als op straat veroorzaakt hij problemen en doet hij dingen die niet mogen. 

dinsdag 11 november

De eerste student- en rapportvergaderingen voor niveau 3 en 4 van dit schooljaar. Voor mij betekent dit dat ik de vergaderingen plan en dat ik erbij zit als adviseur voor de begeleiding van studenten waar het niet goed mee gaat. Kan zijn op onderwijskundig gebied, maar ook op persoonlijk vlak.  We hebben nu veel zogenaamde 'post pandemic pubers' in huis. Jongeren die in de coronatijd twee jaar een heel beperkt leventje hebben geleid door lockdowns en regels. Veel van hen hebben daardoor een ontwikkelstop gehad. Geldt niet voor allemaal, maar voor onze doelgroep is dit grotendeels het geval. En dat merken we. Vol programma vandaag maar wel leuk om zo met de collega's uit dit team samen te werken. 

Als ik thuis ben ga ik lekker sporten, even mijn hoofd leegmaken. Voor het eten wordt gezorgd, ik dek tafel en kan aanschuiven. 

woensdag 12 november

Ik hoor tijdens mijn ontbijt op de radio dat er steeds minder ruimte komt voor beweging in de grote steden. Terwijl het zo hard nodig is. Daarnaast hoorde ik onlangs dat de fitnessapparaten die in de buitenlucht staan wel gebruikt worden, maar alleen door mensen die weten hoe ze werken en wat ze moeten doen. Veel mensen voor wie deze apparaten zijn (mensen die geen sportschoolabonnement kunnen betalen) durven niet of weten niet wat ze ermee moeten. Kan me er iets bij voorstellen. Het is ook niet makkelijk om op op straat, waar iedereen je kan zien, aan zo'n apparaat te gaan hangen en dan proberen uit te vogelen wat de bedoeling is. Zonde. Onderweg naar school fiets ik langs zo'n openlucht sportpark. Ik zie er heel soms iemand gebruik van maken, maar niet vaak. Zonde.

Nog een nieuwsbericht. Steeds meer mensen ondergaan plastische chirurgie na een behandeling met een afslankmedicijn zoals Ozempic. Vanwege hun 'ozempicgezicht', ingevallen wangen. Kan me ook daar iets bij voorstellen.

In de eerste pauze heb ik buiten pauzewacht. Samen met een collega surveilleer ik rond de school. Er zijn weinig studenten buiten omdat de studenten van niveau 3 en 4 deel deze week geen les hebben maar een toetsweek. Van niveau 1 en 2 is het voor veel klassen een stagedag. Toch lopen we onze rondjes, al was het alleen maar vanwege het mooie weer, het is lekker om even buiten te zijn. 

donderdag 13 november

Twee studentbesprekingen in de ochtend en een overleg met mijn directeur. Dan pauze. Iedereen is op school en het is druk maar ook gezellig. Ben toch wel erg blij met het team waar ik onderdeel van uitmaak. We hebben altijd veel lol met elkaar.

Na de pauze een gesprek met een studente die ik moet vertellen dat ze moet stoppen met de opleiding. Niet omdat ze niet op school komt en ook niet omdat ze haar best niet doet. Ondanks goede cijfers voor haar schoolwerk en examens vorig jaar heeft ze studievertraging. Op stage lukt het haar niet. Al anderhalf jaar loopt ze op dezelfde plek stage, haar begeleider is de beste stagebegeleider die we hebben en heeft engelengeduld. Maar haar tempo, verwerkingssnelheid van de opdrachten en het contact met andere mensen voldoen niet aan de praktijkexameneisen. Vandaag vertel ik haar dit.

Helemaal uit de lucht vallen doet het niet, ze weet van zichzelf wat haar beperking is. Ze vindt het wel jammer natuurlijk. Omdat wij als school een zorgplicht hebben is er een medewerker van een externe organisatie aanwezig. Hij gaat met haar kijken of beschut werk past. Misschien moet er een doelgroepverklaring worden aangevraagd.  Na wat tranen en een glaasje water geeft ze aan toch ook wel opgelucht te zijn, dat er een last van haar schouders is.

Slecht nieuws gesprekken wennen nooit, maar ik ben er steeds beter in. De meeste doe ik niet alleen, er is vaak een mentor bij, of iemand uit het zorgnetwerk van een student, en altijd vraag ik na afloop om feedback. Zo leer ik ook weer van zo'n gesprek.  Daarna kan ik het dossier sluiten, letterlijk en figuurlijk. Ik neem het (bijna) nooit mee naar huis.

vrijdag 14 november

Een paar spetters, regenpak niet nodig. Zit natuurlijk wel in de fietstas want er is wel regen voorspeld. Na het startoverleg komt collega E. me vragen of ik tijd heb. We gaan apart zitten en dan komen de tranen. Inhoudelijk kan ik hier verder niets over schrijven, vanwege de gevoeligheid en de privacy, ik weet tenslotte niet wie hier meelezen. Ik praat met E. en ook al kan ik geen advies geven, je verhaal doen kan soms ook al even fijn zijn.

Omdat er na het vertrek van onze teamleider in mei geen nieuwe teamleider is gevonden, maar er voor een tijdelijke tussenoplossing is gekozen, lopen de dingen niet helemaal zoals we gewend zijn. Ooit ben ik teamleider geweest maar ik heb vier jaar geleden bewust een stap teruggedaan en naar een andere functie gesolliciteerd. Toen ben ik in dit team gekomen. Door mijn jarenlange ervaring en ideeën over hoe de dingen zouden moeten gaan vind ik het af en toe wel lastig om de dingen te laten voor wat ze zijn, zeker wanneer ik zie dat het niet goed gaat. 

Ook hierover wil ik niet meer vertellen, behalve dat ik nu wat vaker collega's spreek, een luisterend oor bied  en adviseer en help als ik dat kan. Als er dingen spelen die ik ook lastig vind kan ik ze met onze directeur bespreken. 

Als ik 's middags thuis ben ga ik niet sporten maar blijf ik lekker thuis. Ik maak het bed op, haal een was uit de droger en ga dan nog even achter de laptop zitten om mijn weekblog bij te werken.

zaterdag 15 november

Wanneer ik na het sporten naar huis fiets kom ik een boel kleine Pieten en Sinterklazen tegen. De boot van Sint komt aan de rand van onze wijk de haven binnen en daar begint de intocht. Leuk om al die vrolijke smoeltjes te zien en gelukkig is het droog.

Na mijn rondje boodschappen maak ik soep van een pompoen en pastinaak. De vegetarische bouillon is al uit de vriezer. Ik rooster een flespompoen, 3 pastinaken en twee uien en een paar tenen knoflook. Als de groenten na ruim een half uur lekker bruin zijn haal ik ze uit de oven en gooi ik ze bij de hete bouillon. Nog een gekookte aardappel erbij en dan de staafmixer erin. Ik maak porties, een voor vanavond en de rest kan de vriezer in zodat ik daar deze herfst en winter van kan genieten.

Het regent dan wel niet, het is ontzettend saai weer, geen zon, dik bewolkt en om drie uur moet het licht al aan. Ik heb niets omhanden dus trakteer ik mezelf op een aflevering van Oogappels, de zaterdagkrant en mijn boek. Ook schrijf ik deze blog af zodat mijn weekoverzicht vanavond online kan.