Deze vakantie kwam vriendin M., waar ik al ruim 25 jaar bevriend mee ben, op visite. We gaan altijd wandelen en al lopend bespreken we van alles. We zien elkaar niet vaak, een paar keer per jaar, en dan hebben we altijd meer dan voldoende gespreksstof. Dit keer ging het voornamelijk over ons gewicht.
M. heeft mij ook gekend toen ik zwaarder was dan ik nu ben én bovendien nog geen eetstoornis had. M. zelf is een jojoër met haar gewicht. Ze is jaren geleden enorm veel afgevallen en was toen dun. Mensen die haar een poosje niet hadden gezien herkenden haar niet. Ook ik moest erg wennen aan haar nieuwe uiterlijk.
Inmiddels is ze terug bij af, plus extra's zoals dat gaat vaak gaat bij het jojoën. Een paar jaar geleden vertelde ze me dat ze klaar was met lijnen, nooit meer een dieet zou volgen en dat zij zich neerlegde bij haar gewicht. Maar dat is nu niet meer zo. Ze heeft slaapapneu ontwikkeld en is nu zwaarder dan ooit. En daar is ze erg verdrietig over.
Ze vertelde dat ze bij de huisarts is geweest om haar overgewicht te bespreken en voor een doorverwijzing naar een diëtist of andere vorm van hulp. Haar huisarts heeft ervoor gezorgd dat zij als een van de eersten in Nederland het medicijn Saxenda kan gaan gebruiken. Ze is er inmiddels 3 kilo mee afgevallen.
Ik weet dat zij gezond eet, heel weinig snoept maar dat haar porties altijd erg groot zijn. Ze heeft altijd honger. Sinds ze het medicijn gebruikt is de honger minder geworden en lukt het haar om kleinere porties te eten. Het is alleen veel minder makkelijk dan het klinkt. Ze moet natuurlijk wennen aan de kleinere porties, moet ook nog steeds gezond eten én ze moet er meer bij gaan bewegen.
Haar doel is om in totaal 15 kilo kwijt te raken, voor haar zou het dan goed zijn. Ze vraagt zich natuurlijk wel af of het haar dan lukt om op gewicht te blijven. En of dat dan zonder medicatie kan. Ze ziet het niet echt zitten om de rest van haar leven een medicijn te moeten gebruiken om op gewicht te blijven. Het medicijn is vloeibaar en moet worden ingespoten. Ze vindt het niet erg om dat te doen, maar een pil zou fijner zijn natuurlijk.
Hoe vervelend is het om iedere dag medicatie in te spuiten om een gezond gewicht te behouden? Ik zal hier (waarschijnlijk) nooit mee te maken zal hebben, ik kan me er slechts een voorstelling van maken. Ik zou ervoor tekenen vermoed ik. En ik denk veel mensen met mij. Er zijn maar weinig mensen met overgewicht die dit niet erg vinden en niet aan de lijn doen of hebben gedaan.
In een Amerikaans onderzoek uit 2005 kwam het volgende naar voren:
Over 1/2 of females ages 18-25 would prefer to be run over by a truck than to be fat, and 2/3 would choose to be mean or stupid rather than fat. (Strelan & Hargreaves, 2005)
Ik bedoel maar. En dan kan ik hier natuurlijk wel zeggen dat je wel erg dom moet zijn om zulke keuzes te maken, maar ik weet als geen ander dat het idee dik te zijn enorm veel angst kan inboezemen. Wat zou ik gekozen hebben?
Ik verwacht dat er nu ook mensen zullen zeggen dat dit soort medicatie niet vergoed moet worden door de zorgverzekeraars. Dat mensen maar 'gewoon' minder moeten eten, actiever moeten zijn en meer van dat soort gemeenplaatsen. Gelukkig weten veel anderen dat overgewicht niet bij iedereen komt door teveel eten en te weinig bewegen. Er is al heel veel wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de oorzaken van overgewicht en iedere keer weer komt daar uit dat enorm veel factoren een rol spelen.
Vanaf de zijlijn is het altijd makkelijk praten, of het nu gaat over de prestaties van het Nederlands elftal, politici of mensen die constant bezig zijn met hun gewicht. Als je geen last van overgewicht hebt en nooit hebt gehad is het allemaal best moeilijk voor te stellen.
Mijn vriendin kan zich er niets bij voorstellen hoe het in mijn hoofd werkt. Ze heeft er gelukkig wel begrip voor en zal ook nooit zeggen dat ik 'gewoon' dit of dat moet doen. We zijn twee uitersten, maar begrijpen van elkaar hoe ingewikkeld en vervelend het soms kan zijn om met eten en gewicht te tobben.
Ik hoop voor iedereen met obesitas dat zij, net als M. in aanmerking komen voor dit medicijn wanneer zij graag willen afvallen en het alleen te moeilijk vinden.
Ik denk dat jullie elkaar zo goed begrijpen omdat jullie beiden aan het uiteinde van het spectrum zitten. Anders maar wel vergelijkbaar.
BeantwoordenVerwijderenWat ik dan niet begrijp is dat mensen voor de ene chronische aandoening wel zonder meer dagelijks en levenslang medicatie willen gebruiken (epilepsie, diabetes) maar voor andere niet (depressie, angststoornissen en ook chronisch overgewicht)
Is het toch schaamte, of zelfkastijding?
Hoi Wieteke, je hebt twee, bijna identieke, reacties gestuurd, ik heb de tweede geplaatst. Ik snap dat ook niet, ik vind je vergelijking mooi. Ik vergelijk het met een bril of lenzen, daar stop je na verloop van tijd toch ook niet mee. Schaamte zou een reden kunnen zijn. Maar dan vertel je niemand welke medicijnen je gebruikt en waarvoor. Probleem opgelost lijkt me!
VerwijderenVriendin M. en ik zijn inderdaad vergelijkbaar en daar begrijpen we elkaar zo goed.
Ik hoopte al dat je er 1 zou kiezen.
VerwijderenIk denk dat er een stuk maatschappelijke acceptatie zit achter diabetes etc. Obesitas en mentale problemen zitten (nog) in het 'eigen schuld, had je maar .... of je moet alleen maar even ....' hoekje. Terwijl er steeds meer bewijs komt dat er veel meer achter zit. En ook onze prestatie en maakbaarheids samenleving helpt niet mee.
Wijze woorden Wieteke, zou fijn zijn als iedereen zo dacht. Ik hoor het ook vaak genoeg, eet 'gewoon' wat meer. Ik had het er laatst nog met mijn vader over, die snapte het eerst ook niet goed en nu begrijpt hij me wel en weet hij dat het niet zo makkelijk gezegd als gedaan is. Ja, ziek zijn is je hoofd staat voor veel mensen nog gelijk aan gek zijn of aanstellen terwijl dat het niet is. Verre van zelfs!
VerwijderenEen neefje had ook slaapapneu ontwikkeld door overgewicht. Omdat hij na lijnen toch steeds weer aankomt,heeft hij nu een maagverkleining gehad. Omdat slaapapneu niet ongevaarlijk is op lange termijn
BeantwoordenVerwijderenDat is ook een heel drastische ingreep, niet voor iedereen weggelegd, maar kan wel enorm helpen. Ik hoop voor je neefje dat het voor hem de oplossing is. Ik ken twee mensen die zo'n ingreep hebben ondergaan, al lang geleden, en het gaat met hen beiden erg goed, ze blijven nu op gezond gewicht en het belangrijkste: ze denken niet de hele dag meer aan eten, dat was voorheen hun probleem ook, en dan aten ze ook steeds. Dat was een eetverslaving.
VerwijderenHeb je mijn mail ontvangen? Het balkje verzenden deed een beetje vreemd
BeantwoordenVerwijderenNee, niets ontvangen. Je kan ook vanuit je eigen mailprogramma sturen aan: mevrouwniekje@gmail.com
VerwijderenAls ik het goed begrijp heeft ze zo'n 20 kilo overgewicht? Valt ze dan qua BMI onder obesitas? Want dan ben ik dat ook. Doordat ik nu ook in cm zak, al 6, wordt bmi ook hoger zit nu op 30.
BeantwoordenVerwijderenIk weet de exacte getallen niet meer precies, maar zoiets was het. Ik weet wel dat zij niet in aanmerking was gekomen als ze de slaapapneu niet had gehad. Dus misschien was ze (nog) niet obese. Daarbij is ze erg kort, maar nog niet veel gekrompen volgens mij. Ik wel trouwens, al 1 cm!! En mijn schoenmaat is een maat groter, daar baal ik wel van want nu heb ik 45!
VerwijderenBMI van 25 - 30 noemt men overgewicht, 30+ obesitas en bij 35+ morbide obesitas.
VerwijderenWat wel belangrijk is is dat dit globale getallen zijn, voor 18-70 jaar. Daar onder en boven gelden andere grenzen. En ook is je afkomst van belang, Aziaten hebben een andere vetverhouding. Maar ook sporters met duidelijk meer spieren, dus niet de 1* per week voetballers, passen niet binnen de standaard.
Je merkt ook dat het beeld wat overgewicht is veranderd. Ik heb net op het randje een gezond gewicht. Als ik zeg dat ik mijn optimale gewicht wil behalen en daarvoor nog bijna 10! kilo moet afvallen krijg ik meestal te horen "maar jij bent zo slank, dat kan niet kloppen." Het klopt wel, en is ook door mijn arts aangeraden om wat af te vallen.
Maar je zult mij niet horen zeggen dat je dan maar even dit of dit moet doen en ik kan zeker begrijpen dat je er levenslang hulp in de vorm van begeleiding en medicatie bij nodig hebt want een klein beetje schommelen zal wel meevallen op je lichamelijke instellingen maar van (morbide) obesitas naar een gezond gewicht is mentaal en fysiek (denk aan de hormoonbalans) niet zomaar gedaan.
BMI is inderdaad niet zaligmakend. En gezond gewicht is daarom ook heel persoonlijk. Daarnaast moet je je ook prettig voelen met het gewicht dat je hebt. Ik voel me prettig bij een laag gewicht, niet te laag natuurlijk dan voel ik me slap. Ik ben ooit 30 kg zwaarder geweest en voelde me er doodongelukkig bij. Dat wil ik nooit meer meemaken.
VerwijderenGelukkig is wat gezond gewicht is een ruim gebied, zelf zat ik ook jaren aan de onderkant, ruim onder mijn theoretische optimale gewicht. Alleen weet ik niet of dat nu realistisch zou zijn. Mijn eerste doel was een gezond gewicht, daar rommel ik nu om heen, weekje vakantie zonder sport en ik zit er weer boven. Nu wil ik door naar mijn theoretisch optimale gewicht maar het moet wel leuk blijven.
VerwijderenHet moet inderdaad wél leuk blijven! Bij mij krijgt gewicht te veel mijn focus, zodanig dat ik er een behoorlijk ongezonde relatie met eten aan heb overgehouden.
VerwijderenIk zou het liefste zo min mogelijk medicijnen gebruiken, maar zonder antidepressiva zou ik niet kunnen functioneren. Ik overweeg dit medicijn wat je vriendin gebruikt, moet het er binnenkort met de huisarts over hebben...
BeantwoordenVerwijderenZonder bril ben ik een gevaar voor mezelf en voor anderen. Ik ben zo blij dat hulpmiddelen zijn voor de meest uiteenlopende zaken. Ik neem ook een paracetamol bij pijn en plak een pleister op een snee. Ik zie het verschil niet en gelukkig hoeft niet iedereen van je te weten wat jij slikt om te kunnen functioneren. Ik slik ook medicijnen en ben blij dat het kan, ik slik een antistollingsmiddel (beter bekend als bloedverdunnners) omdat ik 15 jaar geleden iets het gehad wat leek op een lichte TIA. Voor de zekerheid is dit toen voorgeschreven.
VerwijderenMocht er een pil zijn die écht werkt tegen overgewicht, dan was ik de eerste om hem in te nemen. Maar helaas is die er niet. Saxenda bijvoorbeeld mag je maar korte tijd gebruiken en je zou er slechts 5% van afvallen in combinatie met gezond eten en bewegen. Voor mij met mijn 88 kilo betekent dat een goeie 4 kilo. Dat vind ik niet de moeite. Ik eet gezond, ik eet weinig, ik snoep niet, ik fiets veel (e-bike weliswaar). Ik blijf wel zoals ik ben en heb mijn gewicht inmiddels ook wel aanvaard. Hoewel ... áls er ook een goeie pil komt ...
BeantwoordenVerwijderenIk ben niet bekend met het middel en heb datgene wat ik wel weet gelezen en doordat mijn vriendin het vertelde. Ik denk dat de manier zoals jij het nu doet ook de beste is, en dan neem je een paar kilo teveel (wie zegt dat het teveel is trouwens???) op de koop toe.
VerwijderenIk heb een BMI van 29.4, overgewicht dus. Tien kilo minder zou beter zijn, ook omdat ik pre-diabeet ben.
VerwijderenMaar verder toch gezond en een fijn en actief leven? Dat is ook wat waard lijkt me. En zo niet, dan toch proberen wat af te vallen, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan en ik kan makkelijk praten, dat weet ik ook.
VerwijderenVoorlopig gezond, al blijft de kanker altijd wel op de loer liggen. Maar gelukkig wel een fijn leven hoor.
VerwijderenDat is het nare van kanker, je moet altijd alert blijven want het kan inderdaad weer terugkomen. Mijn vader heeft 2x darmkaker gehad, is 2x helemaal weggehaald en gaat nu weer goed, toch ieder jaar spannend bij de onderzoeken. Sterkte en pluk de dag!
VerwijderenJe vriendin heeft geluk gehad, want per 1 juli zijn de richtlijnen rondom Saxenda weer veranderd. Overigens zijn er wel ook andere obesitas medicijnen die eraan zitten te komen.
BeantwoordenVerwijderenDe verzekeraard vergoeden tegenwoordig echt steeds minder en minder. Af en toe vraag je je af waarom je nog maandelijks zo'n groot bedrag betaald!
Oh, dat is dan heel fijn voor haar. Inderdaad, soms vraag je je af waarom je hoge premies betaalt. En dat wordt alleen maar meer met de vergrijzing denk ik. Steeds meer mensen hebben zorg nodig.
VerwijderenAls je iets mankeert ben je wel heel blij met de verzekering en betaal ik graag. Natuurlijk betalen anderen ook voor uit uit het solidatiteitsprincipe.
VerwijderenAls ik in een ander land zou wonen had ik misschien niet de mogelijkheden die ik nu heb. Injecties voor mijn ogen, operaties aan vingers al 3x, nieuwe knieen en ik krijg orthopedische schoenen.. Ongelooflijk wat de verzekering aan mij kwijt is.
Maar mijn gezichtsvermogen blijft nu stabiel en ik kan vrij normaal lopen en bewegen al is het niet heel veel.
Zelf bekostig ik ook veel, driewielerfiets, en ik moet nu een nieuwe bril en die wordt ook niet vergoed. Woensdga aanmeten en weet ik hoeveel honderden dat met gaat kosten
Tuurlijk is het niet voor niets en ook ik heb de afgelopen jaren veel vergoed gekregen (3 operaties bijvoorbeeld). Ik betaal ook dingen zelf zoals een bril met varofocale glazen. En blij dat ik niet in een land woon waar dit zo geregeld is. Ik vind het ook geen probleem om belasting te betalen, we zijn een verzorgingsstaat en daar profiteer ik ook van als het nodig is.
VerwijderenNatuurlijk mogen we blij zijn dat er veel wel wordt vergoed. Maar in mijn werk als doktersassistente zie ik toch in de loop der jaren wel heel duidelijk dat er steeds minder vergoed wordt. Juist de mensen die chronisch ziek zijn en al veel kosten hebben zijn daar vaak de dupe van. Dat vind ik wel heel erg.
VerwijderenDat is inderdaad heel naar om te zien lijkt me. Ik hoor wel zulke verhalen. Veel van mijn studenten komen uit arme gezinnen en daar zijn vaak mensen met chronische klachten. Ze hebben al zo weinig. Ik vond dat tijdens Corona zo vervelend, mensen die klaagden dat ze niet op vakantie konden. Ik ken hele volksstammen die nooit op vakantie kunnen. Het lijkt wel alsof het een recht is, terwijl het een voorrecht is. Ach...over de kloof tussen arm en rijk kunnen we ook boeken vol schrijven. En zeker nu, want de kloof wordt alsmaar groter geloof ik.
VerwijderenZe is zeker niet de eerste die het middel heeft gekregen,ik ken meneren die het al in april hebben gekregen
BeantwoordenVerwijderenLekker belangrijk. Ik heb de exacte data niet gehoord van haar, ik weet ook niet precies hoeveel en hoe snel ze is afgevallen. En ik begrijp dat nog niet heel veel mensen het krijgen en zij is daarmee een van de eersten. Volgens mij is het geen wedstrijd!
VerwijderenInteressant. Er zou bij mij ook wel wat af mogen. Maar ik zou erg twijfelen bij die pil. Wat gebeurt er als je ermee stopt?
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat veel mensen wel een pil zouden willen om af te vallen. Dit medicijn is een vloeistof en mijn vriendin moet dit iedere dag injecteren. Ik weet niet wat er gebeurt wanneer je stopt, ook niet of je het levenslang kan en mag gebruiken. Het is nieuw dus daar zijn nog geen ervaringen mee volgens mij.
VerwijderenMooi dat jullie elkaar zo goed begrijpen. Maar dat is eigenlijk wel logisch. Ik vind altijd dat als je problemen met je gewicht hebt (te veel óf te weinig wegen) dat je levenslang op moet letten wat en hoe je eet. Op een of andere manier blijft het altijd oppassen.
BeantwoordenVerwijderenHelemaal mee eens, zowel over- als ondergewicht is vervelend en betekent dat je goed moet eten, genoeg of minder, maar juist wel gezond, en dat is voor veel mensen ook niet altijd makkelijk. Zeker nu niet, alle groente en fruit zijn erg veel duurder geworden!
VerwijderenDankjewel voor dit stukje, ik zou dit medicijn heel graag gaan gebruiken en zal het ook met de arts bespreken. Mijn bmi is 35 de laatste punten heb ik er bij gekregen nadat ik wegens artrose niet meer mocht wandelen. Hart en suiker zijn in zeer goede orde en de diëtiste hoefde me niet weer te zien omdat mijn eetpatroon gezond matig en gevarieerd is. Al jojoend ben ik echter op een gewicht gekomen dat ik hier niet eens wil noteren. Om eerlijk te zijn heb ik wel eens aan een maagverkleining gedacht. Daarvoor moet je eerst 2 jaar GLI hebben gedaan, wat niet in mijn woonplaats wordt gegeven. Ik ga eens vragen of mijn vaste sportschool/fysio dit kan leveren in combinatie met andere dienstverleners want GLI is multidisciplinair.
BeantwoordenVerwijderenGraag gedaan! Ik hoop dat je een prettig gesprek hebt en dat je in aanmerking komt voor dit medicijn. Misschien kan je me het nog eens laten weten?
VerwijderenEen medicijn wat je moet inspuiten lijkt me inderdaad best belastend. Ik kan me voorstellen dat je vriendin hoopt dat het uiteindelijk ook zonder kan.
BeantwoordenVerwijderenMisschien is het een kwestie van wennen en bedenken dat het noodzaak is, dat is tenslotte vaker zo met medicijnen. Ik hoop ook voor haar dat ze haar gewicht omlaag krijgt en houdt.
VerwijderenWat een ellende toch met dat gewicht. Ik herken me wel in je vriendin. Altijd zin om te eten en de vele diëten het voor gezien houden. Helaas is dat niet mogelijk. We blijven groeien als we blijven eten. ieder pondje gaat nu eenmaal door het mondje. Ik hoop dat het gaat lukken voor je vriendin. Ze is gemotiveerd en dat is al heel wat. Maar owee als de kilo's eraf zijn .............. Ik ben al twee keer 25 kg af gevallen en ook weer bij gekomen. Ik heb ook de draad maar weer opgepakt. Ik heb de knop eindelijk weer gevonden. Ik ben nu bijna 7 kg kwijt en streef er ook naar om zeker -15 kg af te vallen.
BeantwoordenVerwijderenWens haar succes van mij. We gaan het redden!!
Hoi Ellen, ik volg je al een tijdje en weet dat jij al die boeken hebt en veel aan de lijn hebt gedaan. Nu weer en nu doe je het op de meest gezonde manier, minderen (want inderdaad ieder pondje...) en meer bewegen. En dan duurt het wat langer maar is het volgens mijn ervaring wel blijvend. Ik wil mijn vriendin graag succes wensen maar ze weet niet dat ik blog, en dat laat ik liever zo. Jij succes met jouw kilo's!
Verwijderen