Gek toch dat mensen met een restrictieve eetstoornis, zoals anorexia en boulimia, vaak zo'n enorme beweegdrang hebben. Je zou denken dat wanneer je lichaam ondergewicht heeft, of een lager gewicht heeft dan goed voor je is, je niet genoeg energie hebt om te sporten.
Maar dat is dus niet zo. Hoe kan dat?
Het reptielenbrein begrijpt niet waarom je niet genoeg eet. Het denkt gewoon dat er niet genoeg voedsel is. En omdat je brein denkt dat voedsel schaars is word je er toe aangezet om te zoeken naar een plek waar voedsel beschikbaar is. Pas wanneer je die plek hebt gevonden en genoeg hebt gegeten is het brein tevreden en kan je ontspannen en achterover gaan hangen.
Dit zou kunnen verklaren waarom mensen die erg ondervoed zijn en onder hun gezonde (set point) gewicht zitten (en dan heb ik het niet over BMI), en die hun voedselinname in grote mate beperken, toch in staat zijn om te blijven bewegen en zelfs intensief te sporten.
Mensen met een eetstoornis die last hebben van dwangmatig bewegen krijgen het advies om te stoppen met bewegen en meer te eten omdat het eten van genoeg voedsel de beweegdrang kan temperen.
Als je genoeg eet begrijpt je brein dat het kan stoppen met het zoeken naar voedsel. De hersenen leren dat het veilig om niets te doen, omdat er voldoende eten is.
En wanneer je voor langere tijd genoeg hebt gegeten, merk je dat de hersenen die constante drang om je in beweging te houden beginnen uit te schakelen.
Het beste advies om de beweegdwang te stoppen is dus genoeg eten, ongeacht het feit dat je stoornis je vertelt dat als je meer eet, je nog meer zult gaan sporten om te compenseren. Want dat is wat je eetstoornisbrein natuurlijk nog steeds wil.
Mijn beweegdrang is niet alleen een gevolg van eetstoornis maar ook traumagerelateerd. Cptss maakt dat ik constant wil/moet vluchten, lopen, liefst zo snel en ver mogelijk. En mijn eetstoornis is mede ontstaan door traumatische gebeurtenissen waardoor eten zo'n trigger is dat het veel paniek levert en dus compensatie drang. Kortom, complex...
BeantwoordenVerwijderenHeel complex Anoniem, en enorm vervelend voor je. Ik hoop dat je een manier hebt gevonden om er mee om te gaan.
VerwijderenInteressante vraag lijkt mij waarom die behoefte aan dwangmatig gecontroleerd eten-niet-eten en het eruit voortkomende patroon van beweegdrang bestaat. Die beweegdrang zou kunnen verdwijnen of gematigd kunnen worden als het voorliggende probleem er niet was. Maar goed, je hebt ook voordelen van die beweegdrang want het stijver worden (wat veel mensen rond de 60 of eerder of later krijgen) blijft bij jou uit of is veel minder. Maar je hebt er mee leren leren en dat vind ik al heel knap.
BeantwoordenVerwijderenEr zijn zo enorm veel oorzaken aan te geven waarom iemand een eetstoornis ontwikkeld, er is veel onderzoek gedaan en er wordt nog steeds veel onderzoek gedaan. Ik doe jaarlijks mee aan een langlopend onderzoek. Dat veel bewegen goed is is een voordeel, maar teveel bewegen heeft ook weer nadelen, die ondervind ik ook.
VerwijderenJa ik weet het. Afwezige vader, dominante moeder. Symbiotische relatie met de moeder, kind willen blijven/bang voor het vrouw worden, moeite van veranderende rolpatronen, verstoorde hersenwerking, incest, traumaas...er is een heel complex aan theorieën gekomen (en ook weer verdwenen!) w.b. eetstoornissen. Was ook vooral op vrouwen gericht en dan op jonge vrouwen. En elk behandelcentrum claimt de oplossing te kunnen bieden. Ik geloof daar niet meer zo in.
VerwijderenMevrouw Niekje toch: ontwikkeld met een d!!
VerwijderenOh nee!! Kan als excuus slechts zeggen dat het door de snelheid komt, tussen de bedrijven door even reageren op een reactie.
VerwijderenZag het ook maar wilde er niet over z..ken. Kan gebeuren, overkomt de beste docent wel eens.
VerwijderenDriemaal is scheepsrecht hihi, zou morgen je blog drie keer gepubliceerd worden i.p.v. twee keer, zoals nu? Vind het wel grappig, maar jij misschien niet zo.
Ik heb het bewust opnieuw gepubliceerd, ik wilde dat het zichtbaar was in de blogrol bij andere bloggers.
VerwijderenIk meende dat veel sporten op zich ook al een verslaving kan zijn. Je lichaam maakt dopamine aan tijdens het soorten en dat zorgt voor een fijn, gelukkig gevoel. Als mensen dat hormoon missen worden ze daar onrustig of zelfs ongelukkig van.
BeantwoordenVerwijderenDat klopt Nienke, heb ik binnenkort ook een blogje over 😊.
Verwijderen