Ik zet de wasmachine aan wanneer ik naar de sportschool ga. Dan is de was klaar als ik weer thuis kom en kan ik het buiten hangen. Ondanks zonnepanelen en een zuinige droger vind ik het fijn wanneer de boel naar buiten kan. Ook kan ik zelf naar buiten met mijn koffie. Ik heb korte mouwen en blote benen, voor opname van de eerste dosis gratis vitamine D van dit jaar. Van oktober tot en met maart vul ik mijn vitamine D aan met twee ampullen, altijd op de eerste van de maand. April tot en met september is een ampul voldoende. Op advies van de huisarts.
Ik kan de zondag uit mijn weekoverzicht van vorige week kopiëren en plakken. Ook vandaag is het een rustige dag. Ik ben na het sporten thuis en geniet van het mooie weer, blog nog wat en lees verder in het boek van Lize Spit. Ik vind het een mooi boek en ik vlieg er doorheen. Ik moet het 2 april uit hebben, kan het niet verlengen want het is door iemand gereserveerd. Denk dat het wel lukt om het volgend weekend uit te lezen.
maandag 24 maart
In de ochtend heb ik een overleg met twee collega's om het afscheid van onze leidinggevende te organiseren. Meestal laat ik het organiseren van dit soort feestjes aan anderen over, maar in het geval van deze leidinggevende wil ik wel mee-organiseren. We werken al twaalf jaar lang enorm goed samen, in verschillende functies en op verschillende plekken in de organisatie. Mijn aandeel tijdens het afscheid zelf is de speech. Ik vind speechen leuk om te doen en leuk om te schrijven. De eerste paar alinea's staan al in de steigers. We verdelen de overige taken en komen binnenkort nog een keer samen om te kijken of er nog losse eindjes zijn.
Na het overleg komen mijn studenten. Drie zijn op tijd en gaan lekker aan de slag. Twee zijn te laat, ruim 1,5 uur. Ik spreek ze hierop aan, het wordt vastgelegd in hun dossier en levert binnenkort, bij de evaluatie, een waarschuwing op. Twee komen helemaal niet.
Na de lunch sluit ik aan bij een intakegesprek. Het gesprek wordt geleid door een nieuwe collega, zij doet dit voor het eerst. Het gaat haar goed af en ik hoef niet te helpen. Na het gesprek help ik nog met het schrijven van het intakeverslag. Dit kan nu door naar de plaatsingscommissie, waarvan ik de voorzitter ben, en waardoor ik dus weet wat belangrijk is om van een kandidaat student te weten.
Terug op mijn plek heb ik 23 nieuwe e-mails. Ik scroll er snel doorheen en zie dat alles kan wachten, tot morgen of tot donderdag, want woensdag ben ik vrij.
dinsdag 25 maart
Het is een volle dag. Ik ga van het ene overleg naar het andere. Tussendoor is er gelukkig wel tijd voor koffiepauze. Ook vallen er een paar afspraken uit, niet dat mij dat verteld wordt, nee, de studenten komen simpelweg niet opdagen. Zal ik eens een jaar lang alle minuten die ik wachtend doorbreng optellen? Tijdens het wachten draai ik natuurlijk niet met mijn duimen, ik beantwoord e-mails en werk mijn administratie bij.
Na een volle dag is het lekker om op de sportschool even mijn zinnen te verzetten. Thuis kan ik verder gaan met ontspannen, voor het eten wordt gezorgd. Ik hoef alleen maar de tafel te dekken.
woensdag 26 maart
Om 7 uur op en niet om half 6. En dan rustig aankleden en ontbijten. Na het ontbijt vertrekken we richting Lisse. We hebben kaarten gekocht om museum 't LAM te bezoeken, we zijn er allebei nog niet eerder geweest. Het is een klein museum met leuke (vooral dat) kunst. Alles draait om eten en consumeren. Ook is er een kleine beeldentuin en een horecagelegenheid. Na afloop van het bezoek drinken we daar koffie.
Dan maken we een tochtje in de omgeving en zien een deel van de bollenvelden in bloei staan. Op het strand van Noordwijk maken we een lange strandwandeling. Tenslotte gaan we op zoek naar een plek waar we kunnen lunchen. Na een lekkere lunch gaan we weer huiswaarts. Heel fijn zo midden in de week een dag vrij, dit soort dagen zijn voor herhaling vatbaar.
donderdag 27 maart
Ik heb mijn fietshelm al op, mijn jas aan en trek dan mijn schoenen aan. Vandaag zijn dat mijn sneakers, net als gisteren, ze staan nog onder stoel op de begane grond. Ik wurm mijn voet erin en ineens is mijn hiel nat. Ik hoor ook een zacht krakje. Ik haal mijn voet uit mijn schoen en kijk wat het is. Het licht is niet heel fel en ik zie het dan ook niet goed. Zou het kots van Max zijn? Ik keer mijn schoen om en wat eruit komt herken ik niet. Het ruikt nergens naar. Ik trek mijn natte sok uit en veeg daarmee het prutje van de vloer. Dan ga ik naar boven om schone sokken te pakken. Ik neem de sneaker en de vieze sok, met prutje, mee en leg dit in de keuken op een hoekje van het aanrecht. Schone sokken aan en dan naar school. Onderweg bedenk ik het volgende: nat + krak = slak. Op school typ ik meteen een appbericht aan T. Dat er een raadsel voor hem op het aanrecht ligt. Ik leg uit wat er is gebeurd en vraag hem om het voor mij te bekijken. Niet veel later krijg ik een appje terug: slak! 🤣😖T. is zo lief om mijn sneaker schoon te maken, die kan ik morgen weer aan.
Het is druk op school, ik ben lekker bezig, ik ga goed op hoge werkdruk. Ben eind van de dag wel blij dat het erop zit, morgen minder afspraken en voldoende tijd om al mijn werk voor het weekend af te ronden.
We eten makkelijk. Na het eten kijken we de laatste aflevering van De van Rossems. Vanavond gaat de serie waarin Maarten met Emma Wortelboer op stap gaat weer van start, daar kunnen we dan de komende weken weer naar kijken. We nemen altijd alles op, we kijken nooit iets 'live', behalve het Acht uur journaal.
vrijdag 28 maart
Op vrijdag is het altijd wat minder hectisch op school. Veel klassen zijn op stage, collega's zijn op stagebezoek, nemen praktijkexamens af en ook is een deel vrij. De pauzes duren net wat langer dan normaal en de sfeer is ontspannen. Vanwege mijn vrije dag op woensdag zijn er nog een aantal dingen te doen die deze week af moeten. Dat lukt allemaal voor de lunchpauze. Na de lunchpauze nog een kort overleg, en dan is het mooi geweest en ga ik naar huis.
Ik bel met de fietsenwinkel, mijn fiets is al wel binnen maar nog niet klaar. Ik krijg een belletje als het zover is. Nog even geduld dus.
Bed opmaken, vaatwasser legen, de bezorgde boodschappen opruimen, eten maken, Bed & Breakfast kijken en lekker op tijd naar bed.
zaterdag 29 maart
Ik slaap echt raar, word steeds veel te vroeg wakker en begin dan te piekeren. Lukt me niet om dat te stoppen. Wanneer ik opsta is het over.
Ik maak mijn ontbijt en terwijl ik wacht tot mijn pap klaar is schrijf ik wat op mijn blog. Ook maak ik een lijstje van de dingen die ik dit weekend wil doen. Dat plak ik op het aanrecht en streep ik af als er iets gedaan is. Op deze 'Post-it' staan de volgende dingen: bieten, boontjes, lasagne, aubergine, auto, vakantie, foe yong hai saus. Allemaal dingen die ik alvast wil maken voor de komende week. Ook moet ik even een rondje rijden in mijn auto en ik ga weer op zoek naar een vakantiewoning. De andere dingen die ik dit weekend wil doen staan niet op het lijstje, dat zijn de vaste dingen zoals boodschappen en de was.
Het is niet vervelend om naar buiten te gaan vandaag, het is fris maar zonnig en daarmee toch erg lekker. Ik doe wat boodschappen op de fiets en kook mijn boontjes en bietjes op de inductieplaat, geen gas nodig, gratis en voor niets op stroom vandaag.
Wanneer ik zit te lunchen belt de rijwielhandel, mijn fiets is klaar. We maken een afspraak, onderdeel van de service is dat mijn nieuwe fiets kan worden thuisbezorgd. Hoe fijn is dat. Na de lunch rommel ik nog wat in huis en schrijf ik verder aan mijn blog. Prima zaterdag!
Leuke weekblog weer. Heb dat ook wel, gepieker bij wakker liggen, wat verdwijnt als ik opsta en actief word.
BeantwoordenVerwijderenSpeech schrijven en speechen kan ik ook, heb ik afgelopen jaren gemerkt. Tot nu toe alleen bij uitvaarten gedaan. Maar wie weet..schrijven kan ik ook.
Lekker, straks je nieuwe fiets!
Voor dochter en schoonzoon is het straks einde Ramadan en dat gaan ze, ondanks hun suikervrije leven (ja, dochter nu ook suikervrij) vieren met vrienden en met een Kunafe, geloof de Libanese versie.
Moest het opzoeken. Eigenlijk is het een dessert, maar ze zijn er zo verzot op dat ze toen ze jarengeleden trouwden, het als bruidstaart hebben laten maken en hebben laten serveren aan de gasten. Dan wel traditioneel met 'etages'. Voor mij te zoet en te machtig, maar ik vroeg me af of jij het zou waarderen.
Fijn om te lezen dat je het leuk vind om te lezen. Ik heb nog nooit iets geschreven voor of gezegd bij een uitvaart, dat hoop ik ook nog lang uit te kunnen stellen, maar op een dag zal dat vast ook gebeuren. Kunafe ken ik maar ik vind het niet lekker, ik houd van zoet maar niet op die manier. Baklava eet ik ook niet.
VerwijderenBaklava en Kunafe niet omdat het vet, kleverig én zoet is?
VerwijderenGewoon nieuwsgierig waarom iemand iets niet lust hoor.. Een ex vriendin van een van mijn zoons bliefde geen champignons, alleen fijngemalen in soep of saus. Het gevoel van een champignon in de mond vond ze vreselijk.
Mijn dochter wil geen roggebrood, en geen van mijn kinderen eet grapefruit, de rode niet en de witte niet. Mijn verleidingspogingen ten spijt:-(
Oh ja, afgelopen week Lapsung thee geprobeerd, die gerookte versie. Had het als verjaarskado gekregen. Je waant je bij het kampvuur als je dat drinkt.
Een van mijn zoons appt net dat hij op zijn twee scholen, vandaag en morgen klassen vol kinderen met zoete traktaties verwacht vanwege EId.. ze zullen wel stuiteren van de suiker. Jij zult ook wel trakterende collega's ontmoeten vandaag?
Een tompouce is ook kleverig (roze glazuur) vet (vulling) en zoet maar vind ik wel lekker. Ik ben niet zo van dingen met stroop/siroop. Vandaag geen traktaties, collega's zijn vrij. Morgen wellicht.
VerwijderenMet mijn zus ben ik zelfs 2x naar Museum 't Lam geweest zo leuk vonden we het. Lang staan is niet zo fijn voor mij maar zitjes zijn er vaak niet in musea, en daar ging ik per ongeluk op een kunstwerk zitten, dat had ik ook echt niet als zodanig herkend, Ook de omgeving is erg mooi inderdaad.
BeantwoordenVerwijderenGisteren ben ik bezig geweest de laatste dode takken uit het veldje van 3x3 meter te knippen, einde van het seizoen knip ik er al veel uit maar er was nog wat achter gebleven en nu kan je goed zien wat weer uitloopt en wat van vorig jaar was en echt dood.
Onhandig als ik sms ben kwam er een velletje van mijn duim tussen het draaimechanisme van de tuinschaar en dat was nogal een bloederig gedoe terwijl het maar een heel klein gaatje was
Zoiets zou mij ook kunnen overkomen (ergens op zitten waar je niet mag zitten). Au! Dat doet pijn kan ik me zo voorstellen.
VerwijderenHè wat lekker weer, om gewoon de week met je mee te lezen op mijn zondagmorgen blogronde.
BeantwoordenVerwijderenAltijd leuk om te horen dat mijn blog met plezier wordt gelezen.
VerwijderenAls je een dagje "op pad" bent, gelden jouw eetregels dan nog net zo sterk? Of kun je ze dan wat loslaten? (Nieuwsgierig vraagje)
BeantwoordenVerwijderenMarijke
Dan kan ik ze loslaten, net als wanneer we op vakantie zijn. Alleen wanneer ik thuis of op mijn werk ben 'moet' ik ze opvolgen.
VerwijderenNou, dan zou ik zo vaak mogelijk op pad gaan (en op vakantie!)
VerwijderenJa, dat zou zeker leuk zijn, maar daarmee is het probleem niet weg.
VerwijderenWant je schreef toch al eens dat als je iets langer van huis bent en die regels loslaten te lang duurt, het toch weer gaat spannen en je weer terug wilt naar je gewone routine met regels? Dan is van huis gaan dus ook geen duurzame oplossing, toch? Of is dat ook te kort door de bocht?
VerwijderenDuurzaam of niet, ik werk 5 dagen per week dus praktisch gezien niet mogelijk. En op een nieuwe plek bedenk ik weer nieuwe regels, daar draai ik (eetstoornisbrein) mijn hand niet voor om.
VerwijderenAh, LAM museum staat ook nog op mijn lijstje om een keer naartoe te gaan. Aanrader dus, fijn. Wachten vind ik tergend. Ik stond net nog drie kwartier in de file. Je krijgt mij niet gefrustreerder dan dat.
BeantwoordenVerwijderenIk heb er ook enorm de pest aan, wachten op studenten, collega's, visite... kom op tijd!!!
VerwijderenEen slak in je schoen... 't is weer eens wat anders.
BeantwoordenVerwijderenJa, of all places.... in MIJN schoen!
VerwijderenFijn dat je je nieuwe fiets toch nog kon ophalen dit weekend!
BeantwoordenVerwijderenOh, bah, een slak in je schoen!
Ik kon het niet ophalen, we maakten een afspraak, ze komen bezorgen. Maar wel deze week!
Verwijderen