zondag 9 maart
Sta even na zeven uur al vroeg op, het is licht en in de keuken kan de verlichting uit blijven. Ik maak mijn ontbijt, speel ondertussen wat met Max en kijk of mijn weekverslag van vorige week goed online is gekomen. Dat is gebeurd en ook bij medebloggers staat mijn nieuwste schrijfsel op de blogrol.
Na het sporten heb ik niet veel te doen. Ik hang een was buiten en ga dan even met mijn koffie in het zonnetje zitten. Omdat ik trek heb in muntthee fiets ik naar het centrum om daar bij de Turkse supermarkt een bosje verse munt te kopen. Onderweg zie ik drie meisjes en een jongentje touwtjespringen. Een van de meisjes en het jongentje draaien, de twee andere springen. Ik ga er vanuit dat ze van beurt wisselen. Maar leuk om te zien en het roept herinneringen op want touwtjespringen deed ik vroeger ook graag.
's Middags kijken we 2V12, ik lees wat, blog nog wat en kijk de serie 'Haantjes' af op Netflix. Een leuke serie, lekker flauwe humor en goede acteurs. Dan zoek ik mijn kleding uit voor de komende dagen, het wordt weer koud dus nog geen lentekleding en ook mijn dikke jas kan in de ochtend gewoon weer aan.
Ik maak een snelle hap voor mezelf, ik wok wat groente en noedels. T. doet hetzelfde maar hij heeft trek in een Griekse salade met brood. We zitten wel samen aan tafel maar eten dus niet hetzelfde. Dat gebeurt hier in huis overigens vaker, met name in het weekend. Op werkdagen eten we wel altijd hetzelfde.
maandag 10 maart
Na een ronduit beroerde nacht, het voelt alsof ik ieder kwartier wakker was, sta ik op. Ik doe mijn ochtendroutine op de automatische piloot. Op school vallen er twee afspraken uit door ziekte van collega's. Heb verder ook geen heel druk programma. Vanaf 11.15 uur komen mijn studievertragers, vandaag zijn het er precies 0!
De dag sleept zich voort en ik ben blij wanneer het tijd is om naar huis te gaan. Een dag zonder enige productiviteit, daar wil ik er niet teveel van hebben. Wanneer ik niet fit ben en ook niet veel energie krijg door een lege klas dan vind ik het lastig om iets aan te pakken.
Hoe moe ik ook ben, ik ga toch sporten. En warempel, na afloop voel ik me een stuk beter. We eten lekker en kijken een aflevering 'van Moskou tot Maidan'.
dinsdag 11 maart
Een nacht normaal slapen en iets voor de wekker wakker. Op de fiets naar het werk is het beduidend kouder dan gisteren.
Een razend drukke werkdag, ik ga van overleg naar overleg. Lekker hoor om de hele dag bezig te zijn. Na de koffiepauze, om 11.15 uur komt een moeder op gesprek, zij is door mij uitgenodigd, samen met haar 17-jarige zoon. Zoon is niet mee. Moeder krijgt hem niet uit bed. Zoon is al sinds de herfstvakantie niet op school geweest. Ik heb af en toe contact op de app met hem. Een jongen die al vanaf zijn kindertijd weinig op school is. Moeder krijgt wel hulp maar heeft zelf ook de nodige (GGZ) aandacht nodig. Een unit van moeder en zoon die in een situatie zijn gekomen waar geen van tweeën meer iets aan kan doen, hulpverlening schiet hier ook te kort. Zoon wordt bij ons uitgeschreven, moeder tekent de mutatie. Hulpverlening wordt door mij geïnformeerd. Als school zijn we uitgespeeld.
Een andere afspraak, een andere moeder en zoon. Moeder belt dat ook haar zoon niet uit bed wil komen. Zij belt van haar werk. Zoon appt me dat hij last heeft van buikgriep en daarom niet kan komen. Nieuwe afspraak gemaakt voor vrijdag, dan krijgt hij een tweede kans om uit te leggen waarom hij bij de derde stage is weggestuurd. Ook voor hem ligt een mutatieformulier klaar. Soms is het niet anders.
Na de lunchpauze ga ik op stagebezoek bij een winkel in mijn wijk. Dan door naar huis. Rondje sportschool, eten maken, avondroutine en naar bed. Met een meer voldaan gevoel dan gisteren.
woensdag 12 maart
Een paar spetters regen, niet genoeg om nat van te worden. Wanneer ik naar mijn eerste afspraak ga is het droog. Ik moet een stukje fietsen om bij het stagebedrijf van een van mijn studenten te komen. Het is een bedrijf waar gezonde en duurzame maaltijden worden gemaakt en dan worden ingevroren. Vervolgens kan de klant de maaltijd bestellen en wordt deze aan huis bezorgd.
Het bedrijf is een zogenaamde start-up, inmiddels als wel een paar jaar bezig en groeiend. Er zijn drie vaste medewerkers, de rest zijn stagiaires en mensen met een indicatie en zij komen hier klusjes doen als dagbesteding.
Mijn stagiaire mag niet blijven. Ze is te vaak te laat en ziek. Na drie kansen om hier verbetering in te brengen is het klaar. Niet in de laatste plaatst omdat de andere medewerkers er ook last van hebben dat hun teamgenoot zich niet aan de afspraken houdt.
De studente is te laat voor het gesprek, zo laat zelfs dat ik al weer weg ben. Ik nodig haar uit voor een gesprek op school op donderdag.
Terug bij school zie ik voor het pand drie politiebusjes en een ambulance staan. Dat voorspelt niet veel goeds. Het gebouw waar ik werk ik vrij groot en bij binnenkomst zie ik niets bijzonders. Later hoor ik dat er een vechtpartij tussen leerlingen is geweest waarbij iemand hoofdletsel heeft opgelopen. Als school moeten er dan protocollen gevolgd worden zoals de hulpdiensten bellen. Een leerling is naar het ziekenhuis gebracht, een leerling is door de politie meegenomen. Ouders en personeel worden na zo'n incident direct geïnformeerd door de directie over de gebeurtenissen en de genomen maatregelen.
Voor mij is de dag verder rustig. Ik heb nog wat administratie te doen. Ik ben vanavond alleen thuis en daarom maak ik een makkelijke, snelle maaltijd voor mezelf. Ik kijk het laatste stuk van een film en ga op tijd naar bed.
donderdag 13 maart
Een vol programma. Ik heb mijn studievertragersklas. Dat betekent veel kleine administratieve klusjes, regeldingen, werk nakijken, studenten appen en een paar telefoontjes. De tijd vliegt en de dag is vrij snel om.
Op de weg naar huis fiets ik langs de 'gezondheidswinkel' om de tas met biologisch groente en fruit op te halen. Er zitten weer lekkere dingen in: kiwi's, appels, paprika's, Chinese kool, broccoli. We eten 's avonds een Indonesische sajoer met rijst en een gekookt ei waar een deel van deze groente in verwerkt wordt. T. maakt het eten, ik hoef niets te doen. Kan ik in mijn nieuwe boek beginnen. De laatste van Lize Spit 'Autobiografie van mijn lichaam'.
vrijdag 14 maart
Twee vervelende gesprekken vandaag. Een 25 jarige student uit een ander land, maar wel met een geldige verblijfsvergunning, is al weken van de radar. Onze jongerenwerker vindt hem tenslotte en hoort dat de student dakloos is. Omdat hij wel bij ons op school staat ingeschreven willen we toch graag in gesprek. Vandaag is hij op school. Om het diploma te behalen moet hij nog een behoorlijk aantal dingen doen. De kans dat dat lukt is momenteel erg klein. We bespreken zijn opties maar zijn ook duidelijk over de haalbaarheid van het diploma. Onze maatschappelijk werker gaat met hem kijken of er vanuit schoolmaatschappelijk werk nog hulp geboden kan worden.
Meteen daarna een exitgesprek met een student die zijn 3e waarschuwing krijgt. Ondanks alle beloften die hij maakt blijft het perspectief op het behalen van een startkwalificatie 0,0%. De doorstroomcoach van Leerplicht is ook aanwezig bij het gesprek en zij neemt de student en zijn dossier van ons over.
Lunch is gezellig, het is goed merkbaar dat het vrijdag is, we zijn ontspannen en er wordt veel gelachen. Na de lunch ben ik nog heel even bezig maar ga lekker op tijd naar huis. De markt is nog niet opgeruimd dus kan ook nog wat boodschappen meenemen. Ik ga niet sporten. Wel maak ik het bed op, zet het vuil buiten en doe nog een paar klusjes in huis. Laat het weekend maar komen, ik ben er klaar voor.
zaterdag 15 maart
Ik ben erg vroeg wakker en slaap daarna wel door, maar niet meer heel diep. Voelt in ieder geval niet als slapen. Ik sta op voor de wekker, het is zeven uur. Max vindt dat wel fijn want hij wil graag even naar buiten.
Ik maak op mijn gemak mijn ontbijt en ook meteen mijn lunchsalade. Die staat dan klaar, dan is het allemaal niet ijskoud en zijn de groenten wat smakelijker. Bovendien doe ik er al wat dressing op zodat alles lekker gemarineerd wordt.
Ik programeer de wasmachine in, die gaat draaien terwijl ik aan het sporten ben. Na het ontbijt en koffie vertrek ik naar de sportschool. Weer thuis hang ik de was buiten. Het is behoorlijk koud, maar de wind en de zon zorgen dat het in no time droog is.
Vaste rondje langs de Turkse super, Lidl en de toko. Daarna weer naar huis. Ik kom de rest van de dag niet meer buiten, behalve om de was binnen te halen. Ik rommel wat in huis, lees, blog en maak lekker eten voor mezelf. T. heeft een afspraak bij een vriend. 's Avonds kijk ik een film op Amazon Prime. Niets bijzonders maar heerlijk om bij te ontspannen, de film heet 'De Z van Zus'.
Lekker he, dat de was weer buiten kan drogen.
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk! Toch liever buiten dan in de droger, ondanks de zonnepanelen.
VerwijderenDat waren weer behoorlijk veel scherpe randjes binnen het werk dat je doet. Knap hoe je professioneel omgaat met het doorhakkken van knopen. Het is gewoon een keer over en uit met steeds maar nieuwe kansen geven en ondertussen alle smoezen uit Het Grote Smoezenboek aanhoren.
BeantwoordenVerwijderenTouwtje springen, oh hemel, ik ken al die springliedjes nog uit het hoofd. In spin, maar ook Beertje, beertje en nog heel veel andere.. dat wordt wat als ik ga dementeren. Heb in Rotterdam op straat heel veel touwtje gesprongen. Goed tegen botontkalking.
Van het boek van Lize Spit heb ik veel gehoord, maar nog niet gelezen. Ondertussen leg ik de laatste hand aan mijn IB aangifte, jaarlijkse klus. Prettig als dat klaar is.
De IB aangifte deed ik, voor we getrouwd waren en voordat T. zzp-er werd, altijd zelf. Nu doet de boekhouder het.
VerwijderenDrukke week gehad zo te lezen. Goed dat je voldoende tijd lijkt te nemen om te ontspannen. Fijn te lezen.
BeantwoordenVerwijderenIk probeer het in ieder geval wel Cellie, ik vind het heerlijk als ik niet veel hoef in het weekend.
VerwijderenKomt dat vaak voor dat stages ook verprutst worden? Ook voor die werkgevers frustrerend, ze steken er toch ook tijd en energie in, maar zullen het waarschijnlijk ook wel eerder ervaren hebben.
BeantwoordenVerwijderenAls ze bij jullie uitgeschreven zijn, wat gebeurt er dan verder met ze, worden ze nog wel begeleid? Of als ze een bepaalde leeftijd hebben aan hun lot overgelaten.
Wat ook het meest simpele werk dat je in feite zonder opleiding kan doen kunnen ze niet als ze niet op tijd komen.
Hoi Lot, bij de doelgroep waar ik nu mee werk wel. Het kan ons - als het te vaak gebeurt - een stagebedrijf kosten. Ik zal wat uitgebreider vertellen over hoe het verder gaat als ze bij ons uitgeschreven worden in een blog.
Verwijderen