op mijn bord in week 23 / 2025

De meteorologische zomer is begonnen maar om nu meteen iedere dag salades te eten, nee, daar is het nog geen weer voor. Wat aten we dan wel?

maandag 2 juni

volkorenpasta met gestoofde sla en erwtjes (afgemaakt met crème fraiche en munt) - groene sla met tomaat

dinsdag 3 juni

captains dinner - broccoli - groene sla met komkommer

woensdag 4 juni

maaltijdsalade - börek 

donderdag 5 juni

volkorenpita met falafel - gemende sla

vrijdag 6 juni

rijstnoedels - gewokte groente - tempehstukjes - pindakokosdressing

zaterdag 7 juni

zoete aardappel - tonijnmaissalade - broccoli - spinaziesla met tomaat en komkommer

zondag 8 juni

goody bowl met: granen, geroosterde tomaat (vriezer). feta, avocado, mais, komkommer, olijven, spinazie, ijsbergsla - broccoli - yoghurtmuntdressing - naanbroodje

Ik zie dat de temperaturen de komende dagen stijgen en dat het behoorlijk warm wordt. Daar heb ik al rekening mee gehouden bij het plannen van het weekmenu en de boodschappen. 

zo was mijn week 23 / 2025

zondag 1 juni

Het is de eerste dag. Eerste dag waarvan? Van de maand, van de meteorologische zomer en van een nieuwe poging om eetbuivrij te worden, te zijn en te blijven. Waarom blijf ik het proberen zonder professionele hulp? Omdat ik weet dat ik het zelf kan. Alle handvatten zijn mij in het verleden al eens aangereikt. Ik moet ze aanpakken en ermee aan de slag gaan. Ik ga mijn best doen. En dat begint vandaag. 

Ik ga sporten en daarna heb ik een lege dag voor me. Ik pak de fiets voor een ritje naar het centrum van de stad, ik heb wat leuke kaarten nodig voor vrienden die deze maand verjaren. 

Weer thuis download ik boek nummer zoveel op mijn tablet. Het begint goed en ik heb goede hoop dat ik dit boek wel met plezier uit lees. Het is helaas te koud om buiten te zitten, ik moet binnen zelfs een dik vest aan over mijn T-shirt met korte mouwen.

Even kijken hoe het weer er komende week uitziet en dan rekening houden met wat ik klaar hang en leg voor de nieuwe werkweek. Zin in wat nieuwe combinaties met kleding die al een poosje ongedragen in de kast hang. Morgen een knalrode jurk, zwart colbertje en zwarte sneakers. Nog steeds weer voor een panty en zelfs al zou het buiten warmer zijn, op school weet je nooit hoe de temperatuur is. De ene dag is het er warm, een dag later koud. En per ruimte en verdieping kan het ook nog verschillen. Ik werk in dit gebouw sinds de opening 15 jaar geleden en al 15 jaar werkt het verwarmings- en verkoelingssysteem niet naar behoren. 

Eind van de dag maken we samen eten. Dat wil zeggen dat ik eerst de borden met de groente en rijst opmaak en wanneer dat klaar is T. de gyoza's bakt en de dressing maakt. Samen in de keuken, zelfs niet aan onze grote kookeiland, werkt voor mij niet. T. maakt het niet uit, die zou nog samen met iemand in een bezemkast kunnen koken. 

Na het eten kijken we 2V12 en daarna vroeg erin, morgen weer aan het werk. 

maandag 2 juni

Ik kan over vandaag niet veel schrijven, een heel gewone dag.

dinsdag 3 juni

Zo gewoon en rustig als gisteren is vandaag absoluut niet.  Vandaag ga ik van de ene vergadering naar de andere ga. Gelukkig komen er ook mensen mijn kant op en ben ik niet de hele dag on the go. Ik heb een knalrood rolkoffertje, mijn mobile kantoor, en daarmee sleep ik de hele school door. Je hoort me al van verre aankomen. In dat koffertje mijn laptop, twee telefoons (privé en school), een etui, diverse kleuren Post-it blokjes, mijn filofax, extra notitieblok, whitebordstiften en een map met documenten die ik nodig heb om mijn werk te kunnen doen - nog niet alles is digitaal.

Einde van de dag ga ik sporten en zorgt T. voor het eten. Het is heerlijk en ik schep zowaar twee keer op waarmee ik een van mijn eigen zelfopgelegde eetregels - een keer opscheppen is genoeg - doorbreek. 

Nu de docuserie Zorgen is afgelopen ben ik begonnen aan Op de spoed, een docuserie over een Eerste Hulp afdeling in een Nederlands ziekenhuis. Leuk om daar achter de schermen te mogen kijken. Ik kijk aflevering een van het tweede seizoen.

woensdag 4 juni

Geen afspraken, een lange lijst met to-do's waar ik lekker mee aan de slag ga. Ik moet tussendoor even naar het centrum van de stad voor een boodschap. Ik koop een megagrote doos Merci voor een stagebedrijf. Dit bedrijf, en vooral de begeleider van een van onze studenten, heeft zo ontzettend veel geduld gehad en is keer op keer weer met de student doorgegaan, dat verdient een bloemetje. Maar bloemen sturen aan een bouwmarkt vind ik geen goed idee, leuker is het om dan iets lekkers te brengen zodat alle collega's, zij hebben uiteindelijk ook met de stagiaire te maken gehad, ook mee kunnen genieten. 

Verder is de dag dus rustig maar kan ik gestaag doorwerken en zijn mijn taken klaar en is ook mijn kast weer netjes. Die was nogal rommelig en dat stoort me. Eens in de zoveel tijd ruim ik dan weer op. Kost me een half uurtje, dat kan op een dag als vandaag. De week voor de zomervakantie houd ik grote schoonmaak, daar ben ik dan hooguit twee uur mee bezig. Ik vind het fijn om alles netjes achter te laten, dat is zo veel prettiger beginnen na de vakantie.

donderdag 5 juni

Meteen aan het begin van de ochtend een bijeenkomst met een grote groep collega's vanuit alle teams binnen de school. Gelukkig geen luister- maar een doe-bijeenkomst. Ik ben na 25 jaar ervaring inmiddels wel gewend aan de 'oude wijn in nieuwe zakken' thema's en kan er met een zuur gezicht bij gaan zitten maar dat doe ik niet. Ten eerste duurt zo'n ochtend dan heel lang en ten tweede is dat voor de anderen ook niet prettig. Dus ik doe lekker mee.

Na de pauze heb ik mijn klasje. Ik zet ze aan het werk en help waar nodig. Een student is later en als hij binnenkomt is het lokaal vergeven van een intense stank: lichaamsgeur en vieze kleren. Deze jongeman is momenteel dakloos en logeert dan hier en dan daar. Ik neem hem apart en bespreek het met hem. Hij is zich bewust van zijn lichaamslucht en vindt het heel erg, maar heeft momenteel geen plek om te douchen en zijn kleding te wassen. 

Ik schakel een van de conciërges in en vraag of hij de student naar de 5e verdieping kan begeleiden en een van de douches bij de gymzaal kan openen. Ook geef ik douchegel en deo mee. De conciërge gaat op zoek naar schone kleding. Het zal je verbazen wat er in zo'n grote school als de onze allemaal aanwezig is. Een collega uit het kooklokaal maakt boterhammen klaar.

Dit is natuurlijk geen oplossing, die kan ik ook niet bieden. In de middag bespreek ik dit met onze jongerenwerker, hij heeft veel contacten buiten school, weet ook beter wat er in dit soort situaties kan. 

Ik neem nooit werk meer mee naar huis, maar dit blijft nog de rest van de dag in mijn hoofd rondspoken. Ik heb wel vaker te maken met studenten die geen vaste woon- of verblijfplaats hebben. Vaak hebben ze dan wel vrienden of familie die dingen voor ze doen. De jongeman in kwestie is een vluchteling met verblijfsvergunning maar zonder netwerk, hij is hier alleen. Ik heb het idee dat hij het niet makkelijk vindt om hulp te vragen. Schaamte en trots zullen hier ongetwijfeld een rol spelen. 

vrijdag 6 juni

Er staat een lang weekend voor de deur. Na een gesprek met ouders en een student heb ik tijd om mijn werk voor deze week af te ronden. Omdat het Offerfeest is zijn er een aantal collega's vrij. Ook zijn er collega's praktijkexamens afnemen. Kortom, het is stil op school. Ik besluit om thuis te lunchen en mocht ik nog ergens voor nodig zijn dan ben ik telefonisch beschikbaar. 

Omdat ik vroeg thuis ben heb ik alle tijd om 's middags te sporten. Komt goed uit want zondag en maandag is mijn sportschool gesloten, neem ik een van die dagen (misschien) mijn rustdag. Misschien ga ik toch fietsen, ligt ook aan het weer.

Einde van de dag nog het bed opmaken en dan kan ik op de bank ploffen. Lang weekend, zalig!

zaterdag 7 juni

Ik slaap uit tot net even na zevenen. Als ik opsta en beneden ben zet ik NPO radio 1 aan. Ik luister graag naar het programma als Sander van Hoorn het presenteert. Vandaag is er een item over uithalers in de Belgische haven. Ik moet meteen denken aan mijn student die een paar maanden geleden een maand vast zat in een jeugdinstelling in België. 

Ik ga naar de sportschool, het is nog droog. Als ik weer thuis ben en mijn koffie op heb pak ik de fiets voor nog wat boodschappen. Ik wil ze vandaag doen want ik het het een en ander vanavond nodig. Ik trek vast mijn regenpak aan want Buienradar belooft niet veel goeds. En inderdaad, het gaat flink regenen. 't Voelt toch anders dan regen in de winter. 

De rest van de dag blijf ik lekker binnen. Ik heb geen afspraken, geen plannen. Tijd om te bloggen, te lezen en een paar afleveringen van een serie te kijken. Soms is een regenachtige druilerige dag helemaal niet vervelend. 

7 dagen eetbuivrij

eetherinneringen - chili con carne

Mijn moeder vond koken niet echt leuk, mijn vader wel. En toch kookte mijn moeder in de eerste jaren van hun huwelijk. Pas toen ik wat ouder was, ik denk zo'n jaar of twaalf, ging mijn vader koken. 

Zowel mijn moeder als mijn vader werkten voltijd in het onderwijs. Mijn moeder had na schooltijd vaak nog schriftjes na te kijken. Mijn vader nam geen werk mee naar huis. Er was een goede taakverdeling. Mijn moeder nam de was voor haar rekening en ook deed zij alle administratie, en mijn vader ging dus op een gegeven moment 's avonds voor het eten zorgen. Samen deden ze een keer in de week de boodschappen. Ook hadden we een werkster, zij kwam twee ochtenden per week en maakte het huis schoon.

Mijn vader heeft een breed repertoire gerechten die hij graag en goed maakt. Een van die gerechten is chili con carne. Ik weet dat we dat regelmatig aten omdat we het allemaal erg lekker vonden. Ik weet niet hoe hij erop kwam om het te maken en toen ik het hem vroeg wist hij het ook niet meer. Hij dacht dat het misschien in de Allerhande van AH of in de TIP stond, die kochten ze ook wel eens. 

Mijn vader gebruikte bruine bonen, destijds kon je denk ik ook geen rode kidneybonen kopen. Er ging ook rundergehakt in, paprika, ui, een blik gepelde tomaten en tomatenpuree. En chilikruiden van AH. En zo maakt mijn vader het nog steeds. Als ik mijn vader spreek hebben we het ook vaak over wat we eten. En dat is bij hem zeker eens in de twee maanden chili. Dan kan ik het me meteen weer heel goed voor de geest halen en proef ik het bijna. Hij maakt een grote pan en eet er drie tot vier dagen van. Vindt hij niet erg. 

We aten er altijd witte Surinaamse rijst bij. Dat aten we best vaak en daarom stond er ook een gigantisch groot hoog blik in de keuken met daarin deze rijst. Ik denk dat er wel 5 kilo in kon. Ik geloof niet dat er dan ook nog sla of iets anders frissigs op tafel kwam. Ook geen groente erbij. Tegenwoordig neemt mijn vader er wat ijsbergsla met komkommer bij.

Hoe anders is onze chili tegenwoordig. T. maakt het altijd met rode kidneybonen, wat zwarte bonen en mais. Omdat we minder vlees willen eten gaat er geen gehakt in. Wel bakt hij een paar blokjes chorizo voor erin, die geven een heerlijke diepe smaak. Verder natuurlijk ui, paprika, knoflook, tomaten en een eigen kruidenmengsel van onder andere komijn en koriander. T. eet het altijd met brood, ik vind het lekker met zilvervliesrijst. En ik wil er ook altijd een frisse salade bij en liefst ook nog wat extra gekookte groente zoals courgette of broccoli. 

We noemen het chili, maar het is bij lange na geen chili con carne zoals dat in Mexico en andere Zuid Amerikaanse landen wordt gegeten. Maar dat geldt voor meer gerechten die wij tegenwoordig eten en die hun oorsprong in het buitenland vinden. Soms gewoon omdat we de ingrediënten niet kunnen kopen, maar ook vaak omdat we het graag aanpassen aan onze eigen smaak. Ik vind het leuk om nieuwe gerechten te ontdekken, maar een gouwe ouwe als chili blijft in de top tien van mijn favoriete bonengerechten. 

op mijn bord in week 22 / 2025

Een korte werkweek, op donderdag maakte ik lekkere foe yong hai saus waarvan er 6 porties de vriezer in gingen, een portie aten we 's avonds. Op dinsdag Hollandse kost. 

maandag 26 mei

volkorenpasta met ovengeroosterde tomaatjes - sla

dinsdag 27 mei

bloemkool - aardappelpuree - saucijs met uiencompote - komkommermayoslaatje

woensdag 28 mei

maaltijdsalade 'Griekse' stijl met oa feta, olijven, paprika en gegrilde courgette en aubergine - zuurdesembrood

donderdag 29 mei

foe yong hai - witte rijst  - gewokte Chinese kool - zoetzure komkommersalade

vrijdag 30 mei

pilav van bulgur met feta  - groene sla met komkommer

zaterdag 31 mei

volkorenbol met roerei en tomaat - gevulde salade

zondag 1 juni

gyoza salade met oa volkorenrijst, spinazie, rettich, taugé, broccoli, tomaat, mais, wortel, bosui en natuurlijk gyoza's 

Volgende week maandag een nieuw probeersel op het menu en de rest van de week een paar oude bekende gerechten.

zo was mijn week 22 / 2025

zondag 25 mei

Ik word wakker van de regen tegen het raam en van Max die het een leuk idee vindt om op bed te springen. Onnavolgbaar dat beest. Zo ligt hij wekenlang alleen maar in zijn pouch, nu ligt hij op stoelen, de bank en op bed. 

Precies op het tijdstip dat ik naar de sportschool ga is het droog. Buiten is het lekker schoon en fris. De vogelpoep onder de boom voor het huis is weggespoeld.

Het is te koud en waait te hard om buiten koffie te drinken maar ik kan wel een was ophangen. Ik fiets nog even naar AH om de boodschappen uit mijn bonusbox te kopen. Morgen staan er weer nieuwe aanbiedingen in.

Ik heb verder weinig te doen vandaag. Ik verveel me gelukkig nooit en ook vandaag vermaak ik me prima met bloggen en lezen. Ben in een nieuw boek begonnen, het is niet heel ingewikkeld, leest makkelijk weg en ik denk dat het me daarom wel lukt om erin door te lezen. 

Er komt een heel korte werkweek aan, donderdag en vrijdag zijn vrije dagen. Wat een heerlijk vooruitzicht. Ik kijk op Buienradar wat de weersverwachting is en houd hier rekening mee bij het klaarleggen en -hangen van mijn kleding voor de komende drie werkdagen.

Het boek is het toch niet. Te veel chicklit, te weinig inhoud. Op mijn 25e zou ik dit met plezier hebben gelezen. Nu niet. 

maandag 26 mei

Ik heb weinig zin in vandaag. Gelukkig is dat gevoel weg wanneer ik op school ben. Heb een paar afspraken aan het begin van de ochtend en na de koffiepauze mijn eigen klasje. Daar komt schot in de zaak, er zijn er twee die klaar zijn voor hun praktijkexamen. Nog wat schoolopdrachten en hopelijk kunnen ze dan voor de zomervakantie hun diploma halen.

Vervelend telefoongesprek met een teleurgestelde moeder. Bijzonder toch hoe zij de school de schuld geeft van het achterlopen op schema van haar zoon. Zoon krijgt alle gelegenheid om zijn studie af te ronden maar komt te laat of helemaal niet naar mijn klas. Ik kan dit soort gesprekken inmiddels wel voeren en geef netjes uitleg en weet de moeder weer te sussen zonder dat het een vervelend gesprek wordt. Leg alle afspraken nog even vast via de mail en zo kunnen we vanuit school en thuis de samenwerking oppakken om deze jongeman naar de eindstreep te begeleiden. 

Al met al fiets ik aan het eind van mijn werkdag met een voldaan gevoel naar huis en ga ik lekker nog even sporten. T. maakt eten, ovengeroosterde tomaten met pasta, ik maak sla en dek de tafel. Prima taakverdeling wat mij betreft.

dinsdag 27 mei

Ik heb de hele ochtend afspraken staan, waarvan een telefonische. Alleen die laatste gaat door, de rest komt niet. Het zijn afspraken met studenten maar ook met studenten en begeleiders. Het blijft vervelend en ook een beetje frustrerend dat afspraken zo vaak niet worden afgezegd of pas een paar minuten voordat de afspraak plaats moet vinden.

De belafspraak is met een jeugdinstelling in Sassenheim, daar is een van onze studenten nu in detentie. Er is nog geen uitzicht op een einddatum en daarom de vraag welk schoolwerk hij kan gaan doen. Ik maak een overzicht en ga aan de slag om alles benodigde spullen te verzamelen. Ik maak er een pakket van en stuur het op. De student kan binnen een paar dagen al zijn schoolwerk af hebben, stage lukt natuurlijk niet, dat is voor een later stadium. Eerst maar afwachten hoe lang hij opgesloten blijft.

's Middags een overleg met collega's van andere scholen op ons hoofdkantoor. Dit is een van de leukere bijeenkomsten. We zien elkaar drie keer per jaar, doen allemaal hetzelfde werk en dan is de uitwisseling van informatie belangrijk en ook interessant. Iedere school opereert anders en het is erg leerzaam om van elkaar te horen hoe het werk er op een andere locatie aan toe gaat. 

Na het werk ga ik sporten en als ik weer thuis ben is het mijn beurt om te koken. Hollandse pot, niet altijd zin in, maar zo af en toe is het erg lekker om gewoon aardappelen, groente en vlees te eten.

woensdag 28 mei

Een gesprek op school met een studente en haar begeleider. Deze studente krijgt te horen dat ze moet stoppen met de opleiding, ze krijgt een negatief bindend studieadvies. Door privé-omstandigheden is zij nauwelijks op school geweest. Keer op keer belooft ze beterschap en dat meent ze op dat moment ook. Helaas lukt het haar steeds niet.

Inmiddels ben ik bedreven in dit soort gesprekken en weet ik dat het niet goed is om de spreekwoordelijke pleister zachtjes los te trekken. Ik zeg dat ik het fijn vind dat ze er is voor het gesprek en ik begin meteen met het 'slecht-nieuws-gesprek'.  Ik kondig aan dat ik een moeilijke mededeling heb, dat het geen goed nieuws is en vertel meteen waar het op staat.

Daarna pauzeer ik even, vervolgens ga ik de redenen van de beslissing uitleggen. Daarna weer pauze. Zo'n bericht, ook als het niet heel onverwachts is, komt toch hard aan. Het gesprek verloopt verder rustig en goed en na ruim een half uur nemen we afscheid. De studente mag dezelfde opleiding niet nogmaals beginnen, we bieden haar wel een alternatief. Hier gaat ze over nadenken. Ik betwijfel of ik nog een reactie van haar krijg, ik wacht het af.

Een korte dag omdat we allemaal wat eerder stoppen. De collega's die normaal tot 16.00 uur werken stoppen een uurtje eerder, ik stop ook een uurtje eerder en ben nog vroeger dan normaal thuis. Ik ga sporten en daarna maak ik een lekkere maaltijdsalade voor ons klaar.

donderdag 29 mei

Hemelvaartsdag. Een dag waar ik echt geen klap aan vind. Vroeger was het een saaie stille dag, een extra zondag middenin de week en in mijn herinnering ook altijd slecht weer. Saai omdat alles dicht is. Nu is dat niet meer zo. Veel winkels zijn open en er is wat meer te doen. Maar mijn sportschool is helaas wel dicht. Normaliter ga ik dan een eind fietsen om aan mijn bewegingsdrang te voldoen. Maar niet met regen, dan is een klein stukje fietsen niet erg, maar 30 tot 35 km is dan niet leuk. Bovendien waait het ook nog flink. Een rustdag is niet erg, zelfs wel goed voor me. T. gaat wel aan het werk.

Ben meteen de keuken ingedoken vanmorgen en heb wat voorbereidingen voor het avondeten getroffen. Daarna was het droog en ben ik op de fiets naar de grote stad gegaan om naar de weekmarkt te gaan. Ik herinner me van vorig jaar dat deze gewoon doorgaat op Hemelvaart. Nou, mooi niet. Dan door om bij de Aziatische supermarkt boodschappen te doen. Daar ben ik lang niet geweest en vind ik een echt uitje. 

Na de lunch kijk ik twee afleveringen van Apples Never Fall.  Een serie die op de Belgische televisie wordt uitgezonden. Einde van de dag maak ik het eten en na het eten nog wat blog ik nog wat en lees ik blogs van anderen. 

vrijdag 30 mei

De sportschool is vandaag gewoon weer open dus daar ga ik als eerste heen. Daarna thuis de was uit de machine halen en buiten hangen. Dan ook mijn koffie buiten en daarna nog wat boodschappen. Ik sla de markt in mijn stad over, morgen ga ik naar de markt in de grote stad, vind ik altijd gezellig met mooi weer. 

Omdat T. vandaag aan het werk is neem ik wat huishoudelijke taken op me. Het bed haalt T. af, ik maak het op. Ik reinig het sanitair en ik stofzuig. Morgen heb ik geen huishoudelijke klusjes meer op het lijstje staan. Komt goed uit want ik heb ook een lunchdate dus ben grootste deel van de dag niet thuis.

Ik kijk de laatste aflevering van Zorgen. Ik zie veel herkenbare dingen zoals jongeren die het enorm goed doen op hun stage maar waar de cijfers voor de theorievakken achterblijven. Ik begrijp dat, dit zijn jongeren die niet zo graag achter de boeken zitten, ze zijn het liefst bezig met iet waar ze goed in zijn. Zij zitten niet voor niets op het mbo. Helaas blijft het nodig dat ze ook boekenkennis opdoen. Maar de praktijk is minstens zo belangrijk en gelukkig kunnen ze daar ook veel leren. Niet iedereen is geschikt voor school en als je de juiste instelling hebt op de werkvloer kan je via andere routes ook aan de juiste diploma's komen. Ik ben zelf ook niet in een rechte lijn op mijn doel afgegaan, dat is wat ik mijn studenten ook wil meegeven. 

zaterdag 31 mei

Na het sporten fiets ik naar de grote stad om daar op de weekmarkt fruit en groente te halen. 

Na de lunch heb ik een koffiedate met een college en een oud-collega van ons. Wij hebben heel veel te vertellen over het werk, het zijn een nogal onrustige tijden op school rondom de formatie, studentenaantallen, wijzigingen in het team en nog wat andere, best spannende, zaken. Oud-collega heeft zelf ook veel te vertellen want is sinds haar pensioen veel leuke dingen aan het doen.  De tijd vliegt en als we klaar zijn en alle nieuwtjes hebben uitgewisseld fiets ik weer naar huis, het is al tegen vijven.

Eenmaal thuis kan ik lekker bankhangen. Ik hoef niets meer te doen, alleen nog wat te eten maken en mijn weekoverzicht afronden zodat dat morgenochtend online kan.

eetmeter

Vier weken heb ik de Eetmeter van het Voedingscentrum ingevuld en kon ik mijn eetpatroon goed onder de loep (laten) nemen. Mijn ontbijt en tussendoortjes zijn altijd hetzelfde. Mijn lunchsalade is iedere dag anders, mijn lunch brood is iedere dag hetzelfde. 's Avonds eet ik gevarieerd, ieder dag iets anders en bijna altijd gezond. Veel groente, altijd koolhydraten en een eiwitbron.

Na het invullen zie ik dat ik al mijn voedingsstoffen binnenkrijg en dat ik iedere dag voldoende calorieën tot me neem. Het aantal calorieën is wel aan de lage kant en mag af en toe best wat meer zijn. Ook komt er uit de metingen naar voren dat ik erg gezond eet, met ook af en toe iets minder gezonds tussendoor. 

Ik stop nu weer met het invullen, het is namelijk best veel 'werk'.  Met name het avondeten invoeren, dat is natuurlijk iedere dag iets anders en ik vind het vervelend om mijn eten te wegen. Nu weet ik ongeveer wel hoeveel iets weegt, maar toch wil ik het dan goed doen en dus de juiste informatie invoeren.

Ook merk ik dat ik snel verval in het tellen van calorieën, iets wat ik ooit voor korte tijd heb gedaan om af te vallen. Ik raak volledig gefocust op alles 'goed doen' en daar is zo'n programma ideaal voor. Maar voor mij is dat juist niet ideaal, want ik moet het juist wat minder goed doen.

Klinkt misschien niet heel logisch. Ik zal het toelichten. Ik vind routines fijn, ook vind ik grenzen en regels fijn. Op een of andere manier geeft me dat rust. 

Stel dat ik 2350 calorieën per dag mag eten om op gewicht te blijven dan wil ik dat getal zo goed mogelijk benaderen. Als ik er dan overheen ga door een stukje chocolade te eten van 45 calorieën vind ik dat vervelend. Maar als ik dat stukje chocolade toch wil eten dan snijd ik een stuk van mijn appel af om zo toch aan het juiste aantal calorieën te komen.

Als de eetmeter zegt dat mosterd niet in de Schijf van Vijf staat omdat er veel zout in zit ben geneigd om geen mosterd op mijn roggebrood met kaas meer te smeren, zelfs geen mespunt. 

Kortom, ik ben erg gevoelig voor voorschriften en richtlijnen en wil juist wat meer vrijheid rondom eten. Nu ik weet dat ik goed en genoeg eet wordt het tijd om de Eetmeter weer te verwijderen van tablet, telefoon en laptop. Ik wil geen obsessie erbij, mijn eetstoornis neemt al genoeg van mijn dagelijkse denken en doen in beslag.

op mijn bord in week 21 / 2025

Deze week gaan we eten bij vrienden, niet in het weekend maar op een doordeweekse dag. Ze wonen in het buitenland en zijn deze week in Nederland. Woensdag paste beter in hun planning. 

maandag 19 mei

tuinbonenpilav (bulgur, munt, sjalot en tuinbonen, prei en lente-ui) - merguezworstje (T) / gepocheerd eitje (Mevr N) en feta  - broccoli - yoghurtsaus - sla met tomaat

dinsdag 20 mei

moussaka van restjes ossenstaartragout - broccoli - sla

woensdag 21 mei

bij vrienden eten: pastasalade

donderdag 22 mei

gebakken aardappels - rodekoolsla - groene sla met tomaat en komkommer

vrijdag 23 mei

rijstnoedels - gewokte groente - omeletreepjes - pindasaus

zaterdag 24 mei

volkorenpita met makreel - coleslaw - gewone sla met tomaat en komkommer

zondag 25 mei

zoete aardappel - tonijnsalade - rodekoolsla - broccoli - groene sla met komkommer en tomaat

Momenteel zijn de bloemkolen op de markt erg goedkoop, ik nam een grote mee voor een euro. Die eten we dinsdag. Op donderdag ben ik vrij en ga ik een pan foe yong hai saus maken die ik in porties invries. We eten die dag dan natuurlijk ook een portie.

zo was mijn week 21 / 2025

zondag 18 mei

Ik slaap de laatste tijd stukken beter dan een poosje geleden en dan voel ik me 's ochtends ook veel energieker. Het af en toe wat minder goed slapen is echt iets van de laatste jaren, heeft dat met ouder worden te maken?

Na het ontbijt, deze keer eens geen appel met sultana's in mijn havermoutpap maar banaan en blauwe bessen, ga ik sporten. Als ik klaar ben heb ik een volledige lege dag voor me. Omdat het lekker weer is heb ik zin om even op de fiets naar de bieb te gaan, daar drink ik koffie op het terras en lees ik wat tijdschriften.

Ik dop al jaren mijn eigen boontjes. Ook vandaag. Ik heb een grote zak tuinbonen en die dop ik lekker in het zonnetje. Er blijft een mooie portie voor twee over als ik klaar ben. Marktkwaliteit want er zitten heel grote en heel kleintjes tussen. Even blancheren en dan zijn ze klaar voor morgen. Ik ga er een mediterrane tuinbonenpilav mee maken. Met volkorenbulger, een sjalotje, verse oregano en munt. Erbij een yoghurtsaus, een merguezworstje voor T. en een gepocheerd eitje en wat feta voor mij. 

Vaak bel ik op vrijdagavond met papa maar omdat hij met zijn lief haar achterkleinkinderen opwacht op de laatste dag van de avondvierdaagse spreken we elkaar niet en bellen we vandaag.  Hij is een man met veel interesses en hobby's en altijd bezig. Daardoor heeft hij altijd een boel te vertellen, soms krijg ik er nauwelijks een speld tussen. Heerlijk hoor, dit is hoe je oud wilt worden.

Verder verloopt de dag volgens de vaste routine, we kijken 2V12, ik blog en ik lees en we zorgen voor ons eigen eten. Mijn kleding uitgezocht voor de komende werkweek en op tijd naar bed. 

maandag 19 mei

Ik sta fit op, zin in de werkweek. Ik heb in de ochtend een overleg met mijn directeur, dat is een nieuwe wekelijkse afspraak. Nu ons team tijdelijk geen leidinggevende heeft neemt de directeur een aantal zaken waar. Mijn overleg met hem gaat over zorg, uitschrijvingen, aantallen en verder sparren we over verschillende dingen die spelen in het team.

Daarna heb ik een gesprek met een mentor en een studente. De studente krijgt een definitief negatief studieadvies en moet met de opleiding stoppen. Ze heeft twee keer eerder een voorlopig negatief advies ontvangen maar er was telkens geen verbetering. Het gesprek verloopt moeizaam, er zijn tranen maar verder krijg ik weinig informatie over het hoe en waarom. De studente heeft al een niveau 3 diploma en is inmiddels 27 jaar. Ze komt van een van de Benedenwindse eilanden en woont hier alleen. Ze heeft het vast niet makkelijk, maar komt ook niet naar de NT2 lessen (taallessen voor anderstaligen) en maakt geen gebruik van het maatschappelijk werk. Ze is bijna niet op school geweest en heeft alleen maar onvoldoendes op haar cijferlijst. Daarnaast veel achterstanden. De uitschrijving wordt getekend en wij bieden nazorg aan. Benieuwd of ze daar gebruik van zal maken.

Dan mijn eigen klas, de opkomst is redelijk en studenten zijn lekker aan het werk. Een student vertelt dat hij zijn stageplek kwijt is. Geduld is op daar, te vaak ziek gemeld. Ik geef hem de opdracht een nieuwe stage te gaan zoeken. Benieuwd of het lukt. 

's Middags de administratie van de ochtendafspraken in orde maken en daarna naar huis. Ik heb een dikke jas aan want in de ochtend is het nog koud. Ik stik van de hitte, gelukkig hoef ik niet ver te fietsen.

Het is mijn beurt om te koken dus na het sporten en een kop thee ga ik aan de slag. Het resultaat is heerlijk en er is nog wat over voor de lunch op dinsdag. 

dinsdag 20 mei

Ook vandaag een gesprek met een studente die een negatief studieadvies krijgt. Haar moeder is mee. De studente heeft autisme en kijkt tijdens mij en de mentor tijdens het gesprek niet aan. Geeft ook op geen enkele vraag antwoord.

Ze is 19 en heeft haar moeder verrast met de mededeling dat ze met de opleiding moet stoppen. Moeder heeft het hele schooljaar van haar dochter gehoord dat het allemaal goed ging. Moeder heeft nooit contact opgenomen met school en omdat de studente haar slb-er geen toestemming had gegeven contact op te nemen met thuis is er vanuit school dus ook geen signaal gekomen. Studente heeft tijdens dit schooljaar wel staatsexamen wiskunde gedaan en daarmee haar havo diploma behaald en nu niet meer kwalificatieplichtig. Studente krijgt een doorverwijzing voor hulp bij de vervolgstappen en tekent haar uitschrijving. 

Twee minder leuke gesprekken achter de rug, dan pauze en de rest van de dag geen afspraken meer. 

woensdag 21 mei

Als ik om half 6 beneden komt treft ik Max in zijn nieuwe happy place. Dat hij er niet helemaal in past lijkt hem niet te deren. 

Eerste helft van de ochtend veel administratie, dan na de koffiepauze met de fiets naar een andere locatie voor de tweede ronde van de sollicitatiegesprekken. 

Laat thuis, kop thee en dan door naar vrienden in de grote stad om daar te eten. Er is ook een ander stel dat we goed kennen maar al weer een paar jaar geleden voor het laatst gezien hebben. Leuke avond en het eten was okay. Pastasalade. Niet mijn ding maar met liefde bereid zullen we maar zeggen.

Ik ben gesloopt na de lange dag en blij wanneer ik weer thuis ben en naar bed kan, het is gelukkig niet laat. 

donderdag 22 mei

Ik ben om 07.15 uur school, mijn eerste (online) afspraak is om 07.45 uur. De tweede om 08.10 uur. Dan om 08.45 uur mijn klas ontvangen.  Niemand is op tijd. Zo'n dag. In de loop van de ochtend komen er gelukkig wel studenten opdagen en zij gaan aan het werk. Ik ben intussen bezig met whatsappen van de absenten, invoeren aanwezigheidssysteem, notities maken, afspraken plannen en e-mails afhandelen. 

Na de lunch nog een afspraak en dan klaar. Drukke dag maar wel een die voorbij vliegt. Zin om te sporten en even te ontspannen. T. zorgt voor het eten. Ik kan lekker bankhangen.

vrijdag 23 mei

Een koude ochtend, als ik opsta regent het. Gelukkig niet meer wanneer ik naar school fiets. Er is een overleg met een aantal externe partijen, twee deelnemers melden zich ziek. Zonder hen heeft het overleg niet zoveel zin en ik besluit de andere deelnemers te appen dat het overleg niet doorgaat. Ineens een uur tijd voor andere dingen. Aangezien mijn werk nooit echt af is kan ik dat uur prima vullen.

Vandaag heb ik een vroegertje vanwege het latertje op woensdag. Om 12 uur fiets ik via de markt naar huis. Snel een was draaien want de zon schijnt. Lunchen, bed opmaken, was buiten hangen, rondje sportschool. Klaar voor het weekend.

zaterdag 24 mei

Nat, natter, natst. Vandaag de eerste regen in weken. Het is droog wanneer ik naar de sportschool fiets, maar op de terugweg regent het. En het blijft regenen. Toch ga ik op de fiets de boodschappen doen. Regenbroek aan, regenhoedje op.  T

 's Middags blijf ik binnen, kijk ik twee afleveringen Dag & Nacht, ook weer een heerlijke Nederlandse serie met goede acteurs. Niet veel zin om te lezen. Wel nog wat bloggen. En natuurlijk eerste ronde 2V12.

's Avonds wat makkelijks eten, nog wat tv kijken en dan is de eerste weekenddag alweer voorbij.

wat wil je bewaren

Mijn vader wordt deze zomer 83 jaar. Hij is nog fit, zowel lichamelijk als geestelijk. Kan nog alles zelf, doet nog van alles, heeft een druk en leuk leven. Ik ben blij met hem, trots op hem en hoop dat hij dit leven nog lang op deze manier kan leven. 

Er is wel een ding waar ik minder blij mee ben. Mijn vader woont al ruim 45 jaar in het grote huis uit mijn jeugd. Vanuit een huurhuis verhuisden we op mijn elfde naar dit koophuis in een andere wijk. Een huis met een berging, grote woonkamer met open keuken, op de eerste verdieping drie slaapkamers en op de tweede verdieping een grote slaapkamer met balkon. 

Dit huis staat vol met spullen. Een volle berging met veel gereedschap, wasmachine, droger, vriezer, fietsen, een kast met voorraad en ik weet niet wat nog meer allemaal. In de woonkamer boeken, nog meer boeken, kunstvoorwerpen en frutsels. In de keuken serviesgoed, kookgerei en alle andere dingen die je in een keuken aantreft. 

Op de eerste verdieping heeft mijn vader zijn slaapkamer en de andere kamers zijn rommel- en hobbykamers geworden. Ze staan ramvol met spullen. En als ik zeg ramvol dan bedoel ik ook ramvol. Je kan er je kont bijna niet meer keren. 

Ten slotte de tweede etage. Daar is het minder vol. Wordt gebruikt als logeerkamer en er staan vier kasten waar wat oude meuk in ligt. 

Mijn vader is niet van plan om te gaan ruimen. Weggooien doet hij niet aan, ieder plastic zakje kan bewaard worden, en alles wat hij vindt en ooit nog denkt te kunnen gebruiken raapt hij op en neemt hij mee. Hij is nog net geen klassieke hoarder, maar in mijn ogen is hij dat wel. 

Lang geleden heb ik eens geopperd dat hij misschien wat dingen weg kon doen. Ik doelde toen op een fonduepan, het gourmetstel, pannen en potten uit de prehistorie en meer van dat soort dingen. Mijn vader vond dat niet nodig. Zijn repliek was: als ik dood ben mag je alles weggooien en dan krijg je als beloning het huis. 

Een poosje geleden schreef collegablogger Gematigd Optimist over het huis van haar moeder en die blog zette mij weer eens aan het denken.

Ik ben over een paar jaar 60. Ik heb een huis en spullen. Ruimte voor meer spullen heb ik niet. Als er nu iets nieuws in huis komt moet er eerst iets ouds uit. Mijn vader heeft voornamelijk oude spullen, op de oven na, die kocht hij vorig jaar.  Ik hecht geen waarde aan dingen, herinneringen zitten in mijn hoofd. Alles in mijn ouderlijk huis hoort bij vroeger, er is niets waar ik mijn zinnen op heb gezet. En als er al iets is dan kan ik dat nu ook krijgen. Dan hoef ik het alleen maar te vragen.

Ik ben er steeds meer van overtuigd dat ik straks, als papa komt te overlijden, niets uit het huis wil hebben. Zelfs geen foto's denk ik.  Ik ben geen enig kind dus ik moet wel overleggen hoe het opruimen van de inboedel moet worden afgehandeld. Ik verwacht dat er geen wensen zijn. 

Zou dat komen omdat de lijn stopt bij mij? Ik geen kinderen heb om de foto's aan te laten zien, de spulletjes aan door te geven? Misschien wel. 

Ik ben in ieder geval blij dat ik dit soort dingen van te voren al bedenk, er ideeën over heb zodat ik, als het moment daar is, op een goede manier afscheid van mijn ouderlijk huis en alles erin kan nemen. 

Natuurlijk kan het zijn dat mijn vader nog lang leeft, niet in het ouderlijk huis blijft wonen maar naar een verzorgingshuis moet. Dan wil ik nog steeds niets uit het huis hebben en kan het wat mijn betreft allemaal worden weggegeven, gedoneerd en weggegooid. Ondanks alle ideeën die ik er nu over heb weet ik dat het wel een heel grote en emotionele klus zal worden. 

op mijn bord in week 20 / 2025

We eten pasta op maandag, op dinsdag deze week geen Hollandse pot en natuurlijk ook weer iets met eieren.

maandag 12 mei

pasta met spinazie en champignons in room - groene sla met komkommer en tomaat

dinsdag 13 mei

Caesar salade (onze versie)

woensdag 14 mei

linzenstoofpot - rijst - sla

donderdag 15 mei

boerenomelet - volkorenbol- gemengde salade

vrijdag 16 mei

rijstnoedels - gewokte groente - pindasaus - omeletreepjes

zaterdag 17 mei

volkorenpita Sabich - spinaziesla met komkommer - broccoli

zondag 18 mei

goody bowl: gyoza- rijst- broccoli - wortel - komkommer - mais - taugé - sesamhoningsojasausdressing - lenteui

Volgende week hebben we een etentje bij vrienden, op een doordeweekse dag dus het zal geen uitgebreid diner worden. Ook maken we het laatste beetje ossenstaartragout op uit de vriezer. 

zo was mijn week 20 / 2025

zondag 11 mei

Ik luister altijd met veel plezier naar Vroege Vogels op radio NPO1. Maar ik niet alleen, vandaag zit Max ook met gespitste oren te luisteren naar de vogelgeluiden die om kwart over 8 uit de luidspreker komen. Hij vindt het maar vreemd, waar zijn die vogels dan? Voor ons huis staat een enorme Acacia in bloei, daar is het een komen en gaan van duiven en grote hommels en bijen die zich tegoed aan de bloemtrossen.  Naar die bedrijvigheid kan Max ook heel lang gebiologeerd kijken. 

Ik geniet van het mooie weer vandaag. Lekker op het terras met een boek en mijn laptop.

maandag 12 mei

Vandaag in 1993 is mama overleden. De sterfdag valt altijd rond en soms op moederdag. Gelukkig heb ik niets met moederdag en ook nooit gehad. Na de kleuterschool, waar we margarinekuipjes leuk beplakten, werd er bij ons thuis niets meer aan gedaan. Dus gisteren was geen beladen dag en eigenlijk is vandaag dat ook niet. 

Eerst naar de implantoloog. De behandeling van een maand geleden is afgerond, mijn klachten zijn minder maar nog niet weg. Geen vervolg voorlopig.

Dan door naar school, het is zo'n 20 minuten uur fietsen, om 10 uur is de afspraak waarbij mijn directeur, HR medewerker en een ander directielid en ik de brieven van de sollicitanten gaan bespreken. Ik kan natuurlijk niet te laat komen. Maar gelukkig haal ik het met gemak. 

Er is een behoorlijk aantal brieven binnengekomen, goede kandidaten maar ook sollicitanten die meteen afvallen. Verder zal ik er hier niet over schrijven, de hele procedure is vertrouwelijk en ik weet natuurlijk niet wie hier meelezen, dus voor de zekerheid geen informatie meer tot er iemand is aangenomen.

Geen andere afspraken vandaag maar wel dingen te doen. E-mails beantwoorden, telefoontjes plegen en verschillende afspraken maken. De weken tussen de meivakantie en de zomervakantie zijn meestal erg druk, veel afronden maar ook veel vooruitplannen en regelen. Wat mij betreft de leukste weken van het schooljaar, zeker omdat er ook weer veel studenten hun diploma halen in deze periode.  Vandaag heeft een van mijn studievertragers, hij zit inmiddels in zijn vijfde jaar van een driejarige opleiding, zijn praktijkexamen behaald. Hiermee is hij diplomeerbaar. Ik bel hem op en feliciteer hem. Hij bedankt me voor het telefoontje en ik hoor aan zijn stem dat hij een brok in zijn keel heeft. Dan is het natuurlijk niet gek dat ik dat ook heb. Onder collega's zeggen we bij zulke momenten vaak: 'daar doen we het voor'. En zo is het precies. 

dinsdag 13 mei

Jeetje wat een drukke dag heb ik, de eerste afspraak loopt uit, mijn tweede kan daardoor niet doorgaan en de derde, een online afspraak met een student en zijn moeder, is ook weer langer dan gepland. Gelukkig kan dat allemaal.

Ik heb niet vaak meer online afspraken, maar soms is het erg handig. Zoals deze keer. Moeder woont in Spanje, werkt daar ook. Zoon woont hier bij tante. Zoon komt naar school en zit naast me terwijl we met zijn moeder op de laptop praten. 

Na deze overleggen heb ik een boel administratie, ik krijg het niet allemaal af vandaag dus ik maak een 'to do' lijst voor morgen. 

woensdag 14 mei

Ik word wakker na een heerlijke nachtrust. Ik kijk op de wekker en het is 05.19 uur. 1 Minuut voor het alarm afgaat.

Een drukke ochtend met afspraken en het afwerken van mijn lijstje van gisteren. Einde van de werkdag alles afgevinkt! 

Sporten, eten maken, nog wat lezen en bloggen. 's Avonds kijken we een aflevering van de serie Zorgen. Mbo-studenten op de opleiding verpleegkunde worden gevolgd tijdens hun school, stage en privé.  Ik ben iedere keer weer onder de indruk van deze jonge mensen die, soms met heel veel moeite, zorgen voor mensen in verpleeghuizen en inrichtingen. Ze hebben zelf nog zo weinig levenservaring en toch kunnen ze nu al over hun eigen angsten en afkeer van dingen heen stappen om mensen te verzorgen. 

donderdag 15 mei

Ik begin mijn dag met een uurtje thuiswerken, dan pak ik de fiets, ik moet naar een andere stad waar we vandaag de eerste ronde van de sollicitatiegesprekken voeren.  

Wat is dat leuk maar ook heel intensief. Ik ben kapot na afloop. Toch ga ik lekker sporten, even mijn hoofd leeg maken en na een hele dag zitten heb ik ook behoefte aan wat beweging.

Na het sporten werk ik nog een half uurtje thuis, er zijn wat e-mails te beantwoorden en te versturen aan mensen die morgen vrij zijn en die eigenlijk niet kunnen wachten tot na het weekend. 

T. bakt een heerlijke omelet met aardappel, ui en tomaat, ik maak een salade met rucola, Romaine en spinazie en zo staat er binnen een mum van tijd wat lekkers op tafel.

vrijdag 16 mei

Mijn dikke jas aan want als ik vertrek is het 10 graden op de thermometer. Ook een paar, niet heel dikke, handschoenen aan. 

Samen met twee collega's vullen we de teamjaarplanning voor volgend schooljaar. Er zijn veel terugkerende dingen die er nu al op kunnen. Denk aan examens, teamvergaderingen, vakgroepvergaderingen, ontwikkeldagen, voortgangsgesprekken met studenten, diploma-uitreiking, kerstviering, suikerfeest, offerfeest, lichtjesfeest, Sinterklaas, kerstviering en ga zo maar door. 

Dan pauze en na de pauze beantwoord ik mijn e-mails en bereid ik een afspraak voor aanstaande maandag voor. 

zaterdag 17 mei

Terwijl ik bezig ben met mijn ontbijt en ook alvast mijn lunchsalade voor een deel klaarmaak, lees ik ook de reacties op mijn blog. Oh wat heb ik weer moeten lachen! Sommige mensen zijn zo serieus en snappen kennelijk niet dat mijn blogjes ook wel eens gewoon voor de lol zijn. Neem die van het telefoongebruik op de bouwplaats. Er wordt dus echt gedacht dat ik daar serieus mee bezig ben.

Voortaan misschien even een soort 'leeswijzer' bij de verhalen: satire, serieus, tongue-in cheek? Ik beantwoord de reacties en dan is mijn ontbijt voldoende afgekoeld en ga ik eten. Terwijl ik eet lees ik blogs van anderen en The Guardian.

Sporten is het volgende onderdeel op het zaterdagprogramma. En  daarna natuurlijk met de fiets mijn rondje langs een paar winkels voor de boodschappen die we nooit bij de Jumbo bestellen. 

Er valt weinig te vertellen verder. Hoeft volgens mij ook niet, kan het niet spannender maken, dit is wat het is: een weekend met wat klusjes, lekker eten, uitrusten, lezen, bloggen, serie kijken en gezellig samen wat lummelen.

op de telefoon

Rondom het schoolgebouw waar ik werk zijn vorig jaar werkzaamheden gestart. Er komen luxe appartementen, een soort promenade met ook winkels en horeca. De plannen staan al lang online en het ziet er allemaal even mooi en prachtig uit. Het is duidelijk voor de mens met de beter gevulde portemonnee. Ik weet dat er ook in mijn stad mensen zoeken naar een betaalbare (huur)woning, dus waarom dit nieuwe 'district' met alleen dit soort dure appartementen wordt aangelegd is mij een raadsel. Maar dat terzijde.

De werkzaamheden om het terrein bouwrijp te maken zijn al een poosje bezig. Het is wekelijks weer afwachten of ik op de fiets word omgeleid. Het is soms niet duidelijk waar je wel en niet mag en kan fietsen en ook zijn de fiets- en wandelpaden over rijplaten en langs bouwputten niet altijd heel veilig, de kans op vallen met fiets of struikelen als je loopt is groot. Gelukkig fiets ik niet meer in het donker, dat scheelt. Maar ook dit terzijde.

Vandaag wil ik hier mijn verbazing uiten over het telefoongebruik van de werklieden op de bouwplaatsen rondom de school. Een paar voorbeelden:

-  Een man bestuurt een graafmachine en graaft een geul, twee anderen staan erbij. Van de twee is er een aan het kijken naar het graafwerk, de andere man kijk op zijn telefoon. Niet heel even, maar best lang. 

- Een stratenmaker is een stuk weg opnieuw aan het bestraten zodat fietsers en wandelaars weer fatsoenlijk verder kunnen. Zijn twee collega's zitten op een stapel stenen, allebei turend in hun telefoon.

- Een man in een shovel is grote brokken steen aan het opscheppen om ze vervolgens in een vrachtwagen te kieperen. De bestuurder (denk ik) van de vrachtwagen staat naast zijn auto en is bezig op zijn telefoon.

Ik heb dan de volgende vragen:

• Vinden de mannen die aan het werk zijn het niet erg dat er om hen heen collega's zijn die op hun telefoon aan het kijken zijn?

• Wat deden deze mannen voordat er mobile telefoons waren, gingen zij dan in de keet koffie drinken of deden ze een ander klusje?

En nee, het zijn niet allemaal jonge werklui, er zitten mensen van mijn leeftijd bij, een andere generatie die niet is grootgebracht met een telefoon in de hand. Maar ook zij vallen natuurlijk, net als veel anderen, ten prooi aan de verslavende appjes op de smartphone. 

Ik vind het raar om te zien en ik zou het vervelend zou vinden als een collega naast mij in beslag wordt genomen door Insta, TikTok of wat dan ook op de telefoon, terwijl ik aan het werk ben. Daar heb je toch pauzes voor? 

batterijen

Na een paar dagen vrij is mijn batterij meestal weer opgeladen. Ik vind dat makkelijker wanneer het zonnetje schijnt en de temperaturen niet meer zo laag zijn. Dan kan ik naar buiten zonder regenkleding en heb ik ook minder last van mijn pijnlijke winterhanden.

Vorige maand hebben wij geïnvesteerd in thuisbatterijen. Die hebben, net als ik, zonlicht nodig om op te laden. Er staan er nu twee op de begane grond. De stroom die onze zonnepanelen opwekken kunnen we niet altijd meteen gebruiken. We houden er natuurlijk wel rekening meer zodat we zo min mogelijk terugleveren aan het net. We hoeven er niet rijk van te worden en in de toekomst zal dat ook steeds moeilijker worden. We gebruiken zoveel mogelijk stroom wanneer het beschikbaar is. 

Met de twee thuisbatterijen slaan we ook een deel van de ongebruikte gratis stroom op zodat we dit later op de dag, en zelfs 's nachts, nog kunnen gebruiken. 's Nachts is er nu genoeg over om de koelkast en de vriezer op te laten draaien, net als alle andere kleine apparaten die dag en nacht aanstaan. En met deze heel zonnige dagen is er vroeg in de ochtend ook nog genoeg om mijn pap te koken en de kokendwaterkraan gratis te gebruiken.

Het is een flinke investering, maar omdat wij het niet alleen doen om er financieel beter van te worden, is het ook een goede investering voor het milieu.

op mijn bord in week 19 / 2025

Een korte werkweek, op maandag ben ik nog vrij. Op het menu stonden weer asperges, de tweede en vermoedelijk laatste keer dit jaar.

maandag 5 mei

tomatengroentesoep - volkorenbol met oude kaas, mosterd en augurk - salade met komkommer 

dinsdag 6 mei

asperges - ham - ei - Rosevalletjes - sla

woensdag 7 mei

tjaptjoy met kipdij - rijst - zoetzuur

donderdag 8 mei

gebakken aardappels - witlofsla

vrijdag 9 mei

tjaptjoy met kipdij (portie bewaard van woensdag) - rijst

zaterdag 10 mei

volkorenpita - falafel - coleslaw - groene sla met komkommer

zondag 11 mei

volkorenbol met oude kaas, augurk, mosterd en tomaat - gemengde salade

Geen ingewikkelde recepten maar wel allemaal lekker en passend bij het mooie weer. 

Volgende week gaan we in ieder geval weer een lekkere salade eten en ook staat er een boerenomelet op het menu.

zo was mijn week 19 / 2025

zondag 4 mei

Het is vandaag koud, ik merk het al als ik opsta en de ramen open zet. Ik trek mijn sportkleding aan en een vest. In mijn sporttas mijn kleding voor na het sporten, een jurkje, hemd en dikke panty. 

Eerst verzorg ik Max, dan eet ik mijn ontbijt, drink ik nog een kop koffie en vertrek ik naar de sportschool. Terwijl ik daar ben belt T. Hij zit in de auto, is onderweg naar huis en komt rond half twee aan. 

Ik ga na het sporten even naar het centrum, moet iets terugbrengen bij de Hema. Ook haal ik asperges bij AH, ze zijn in de bonus. Ik neem nog een pakje biologische ham mee voor erbij. Lekkere aardappeltjes van de markt zijn al in huis en eieren hebben we standaard in de koelkast staan. 

De middag en avond verlopen rustig. T. heeft veel verhalen en ook wat foto's van de klus en de omgeving. Leuk om te horen en te zien. We kijken 2V12. Ik maak eten voor mezelf, T. haalt een loempia. We maken het niet laat. 

maandag 5 mei

Laatste dag van de vakantie. Ik ontbijt en ga daarna naar de sportschool. Altijd lekker zo'n sessie in de ochtend.

Wanneer ik thuiskom heeft T. bezoek van een vriendin die een huis gekocht heeft en wat advies en hulp nodig heeft bij een aantal klussen in het huis. Ik drink gezellig koffie met ze mee en laat ze dan weer verder gaan met hun werkoverleg. 

De rest van de dag doe ik niet veel. Ik probeer wat te lezen maar kom er niet in, ben al in boek nummer zoveel bezig. Dan maar achter de computer en wat concepten schrijven voor mijn blog. Niet heel veel inspiratie maar wel wat ideeën. 

T. maak 's middags heerlijke tomatengroentesoep. Die staat 's avonds op het menu met een lekkere volkorenbol met kaas en nog wat salade. 

Ik pak mijn spullen voor morgen bij elkaar. Werktas en werktelefoon weer uit de la, kleding klaarleggen en alvast even mijn mail openen zodat ik weet wat me te wachten staat. Oh ja, geen afspraken morgen, fijn!

dinsdag 6 mei

Een onrustige nacht, meestal het geval na een lange vakantie. Ben een paar keer wakker en om 5 uur klaarwakker. Blijf nog een kwartiertje liggen maar sta dan op. Voel me gelukkig prima en ga naar beneden en doe wat ik altijd doe. Lunch maken, ontbijt maken, radio luisteren, mijn make-up op, blogs lezen, pap eten. Dan nog een verdieping lager om de fiets te pakken. Om 7 uur rijd ik weg, dikke handschoenen aan want het is 6,5 graad. 

Op school voelt het al snel weer gewoon. Ik lees mijn mails en pak mijn 'to do lijstje' erbij. Genoeg te doen vandaag en met hier en daar wat bijpraten vliegt de dag voorbij.

woensdag 7 mei

In de ochtend maak ik kennis met studenten die in mijn vertragersklas komen. Zij zijn hun opleiding vorig jaar in mei gestart en nu nog niet klaar. Er start een nieuwe meigroep en zij schuiven dan, in dit geval letterlijk, een deur op en komen in mijn klas. Twee studenten waren netjes op tijd aanwezig, de derde meldde zich ziek en met hem is er een nieuwe afspraak voor vrijdag. 

Ook ben ik al bezig met voorbereidingen voor volgend jaar. Mijn lespakket pas ik ieder jaar weer aan, er kan altijd iets beter of anders. Ik heb wat leuke nieuwe YouTubefilmpjes gevonden die ik goed kan gebruiken in de les. Die zet ik alvast in mijn planning. 

's Middags ga ik sporten, Als ik thuis ben heb ik niet veel meer te doen. T. zorgt voor het eten, ik heb tijd voor mijn blog en om de krant te lezen. 

donderdag 8 mei

Mijn eerste gesprek is met een studente en haar mentor. De studente zit in haar eerste leerjaar van een driejarige mbo 4 opleiding en vindt de opleiding niet leuk. Ze gaat na de zomervakantie aan een andere opleiding beginnen en wil nu graag bespreken wat ze tot die tijd moet doen. 

Daarna start mijn les met de vertragers. Er komen er twee en die gaan aan de slag. Wanneer ik even naar de personeelsruimte loop kom ik onze directeur tegen. Die wil me spreken dus ik loop even mee naar zijn kantoor. Ik word gevraagd om deel te nemen aan de BAC (benoemingsadviescommissie) voor de nieuwe teamleider van mijn team. Wow, dat is leuk en ook wel spannend! Maandag beginnen we met de briefselectie. 

T. heeft weer de kookbeurt, hij maakt heerlijke gebakken aardappels en een witlofsalade. Ik hoef niets te doen. 

vrijdag 9 mei

Alweer de laatste dag van deze korte werkweek. Ik heb wat klusjes op het programma staan, in de pauze een koffiedate met een collega uit een ander team en twee vergaderingen. Alles wat ik doe schiet lekker op en zo heb ik een heel plezierige werkdag. 

Voor het eten kijk ik naar 1Vandaag en daar hoor ik dat de WeightWatchers uitstel van betaling heeft aangevraagd. Hun manier van werken is niet meer van deze tijd en ze hebben zich niet kunnen aanpassen. We hebben nu maagverkleiningen, andere diëten, Ozempic en influencers. Nu zitten er onder de influencers mensen met kennis zoals huisartsen en diëtisten, maar er zijn er ook heel veel die flauwekul verkondigen. Ik merk het in mijn leefstijllessen ook, het is soms heel moeilijk om de studenten dingen die ze op sociale media hebben gezien uit hun hoofd te praten.  

Mijn moeder was in de jaren zeventig ook lid van WeightWatchers. Ik weet nog goed dat zij rare dingen at die mijn vader en mijn broer en ik niet aten. Gekookte kippenlevertjes bijvoorbeeld. Ze at het met lange tanden. Ach wat een lijdensweg moet dat geweest zijn. 

Na het eten bankhangen en Bed & Breakfast kijken. Het weekend is begonnen en ik heb er zin in, niet in de laatste plaats omdat het mooi weer wordt.

zaterdag 10 mei

Weinig op het programma vanmorgen behalve natuurlijk de vaste dingen zoals sporten, wassen draaien en buiten hangen en een ritje langs de Turkse super, Lidl en AH voor de aanbiedingen. 

's Middags heb ik ook niets te doen. Het is een zaterdag zoals ik ze vaker heb, geen spannende dingen, lekker lummelen, beetje lezen, bloggen en wat kokkerellen.

ghosting

Ghosting, een fenomeen waar je misschien wel eens van gehoord hebt, misschien ook wel eens hebt meegemaakt. Het plotseling beëindigen van een relatie zonder verklaring. Het kan zijn dat je aan het daten bent en ineens niets meer hoort, maar het kan ook bij vriendschappen gebeuren. Hier lees je er wat meer over. 

Ik kreeg in september 2021 een mail van lezeres M. In eerste instantie nog onder pseudoniem. Zij vertelde dat ze veel van mijn problemen rondom eten herkende. Ze vroeg of ik het niet vervelend vond dat zij mij op deze manier benaderde. Ik vond het helemaal niet vervelend en schreef haar een lange mail terug. Al vrij snel vertelde ze me haar echte naam en er ontstond een penvriendschap. We schreven niet heel regelmatig, maar wanneer we elkaar schreven waren we open en eerlijk. We stelden ons beiden erg kwetsbaar op door veel privé-informatie te delen. Niet alleen over onszelf, maar ook over onze partners en zij ook over haar kinderen. Maar het ging voornamelijk over ons.

Er kwamen ook belafspraken en dan zaten we samen soms wel een uur aan de telefoon. Omdat we niet heel ver van elkaar wonen hebben we het ook gehad over een echte ontmoeting, bij haar of bij mij in de stad. Die ontmoeting is er niet van gekomen. Ons laatste telefoontje dateert van begin november 2024. 

Eind november 2024 stuurde ik haar een appje met de vraag hoe het met haar gaat, ik kwam daarin terug op iets uit ons laatste telefoongesprek. Daar kreeg ik geen antwoord op. Ze heeft de app wel ontvangen en gelezen. De vinkjes zijn blauw. Op 1 januari stuurde ik haar nog een appje waarin ik haar een Gelukkig Nieuwjaar wens. Daarop kwam wel een reactie, ze wenste mij ook een goed 2025.

Omdat we al een poos niet geschreven of gebeld hadden besloot ik vorige week dinsdag weer eens contact te zoeken en stuurde ik haar een berichtje. Niet heel uitgebreid, maar wel met de vraag hoe het met haar en haar gezin is. Tot op heden heb ik geen antwoord gekregen. Ze heeft de app wel ontvangen, maar of ze hem gelezen heeft weet ik niet. Sommige mensen hebben hun Whatsapp zodanig ingesteld dat de vinkjes niet blauw worden, ook niet als de app is gelezen. Erg vervelend vind ik dat, maar ieders goed recht natuurlijk. Het kan zijn dat zij dit ook zo heeft ingesteld in de tussentijd. 

Wat is er aan de hand?  Heb ik iets verkeerd gedaan? Ik heb besloten dat dat niet zo is. En als het wel zo is dan zou ik dat graag weten. Is zij ernstig ziek of niet meer in leven? Nee, dat lijkt me niet. Dat zou ik wel gehoord hebben.  Blijft er maar een ding over. Ik ben geghost.

Best raar en ook niet heel chic wanneer iemand zonder enige uitleg de stekker uit de relatie trekt en niet meer reageert. Genegeerd worden is niet leuk, ik ken het van mijn studenten, dan weet ik waarom ze zich zo gedragen. Ze hebben soms maling aan school, weten soms niet hoe ze moeten reageren en doen het dan maar niet. Van M. had ik dit niet verwacht. Het kan zijn dat ik er volledig naast zit en dat er een goede reden is waarom ik niets hoor van haar. Maar zolang ik niet weet wat er is blijft het toch een beetje in mijn hoofd rondspoken.

Wat ik wel weet is dat ik vanaf nu wat terughoudender zal zijn wanneer mensen uit de online gemeenschap contact met mij zoeken. Ik zal ik me niet snel weer zo open en kwetsbaar opstellen. Ik weet dat de informatie die M. van mij heeft bij haar veilig is dus ik maak me verder geen zorgen. En M. kan gerust zijn, ook al weet ik veel van haar, haar anonimiteit en privacy zal ik ook niet schenden. Het is niet het einde van de wereld. Jammer is het wel.

op mijn bord in week 18 / 2025

Op de eerste dag van deze week eten we nog samen, de rest van de week eet ik alleen. 

maandag 28 april

snijbonen - ossobucco (laatste portie uit de vriezer) - roseval aardappels - salade

dinsdag 29 april

kikkererwtencurry met spinazie - bloemkool - naanbrood - ijsbergsla met komkommer

woensdag 30 april

paprika gevuld met rijst en feta - broccoli - bloemkool - sla

donderdag 1 mei

crunchwrap met ei, aubergine, augurk, tomaat, rodekool en hummus - bloemkool - spinaziesla met komkommer

vrijdag 2 mei

rijstnoedels - groenten - tempeh - pindasaus

zaterdag 3 mei

gepofte zoete aardappel met tonijn, mais, augurk, olijven en sjalotje, aangemaakt met mayonaise - broccoli - Romaine sla met komkommer

zondag 4 mei

omdat ik nog wat gegrilde aubergine en hummus over had heb ik hetzelfde als donderdag gegeten

Nog een vrije dag op 5 mei en dan vanaf dinsdag weer naar school. Het weekmenu staat al klaar, ik heb het zo gepland dat ik niet zoveel hoef te doen, T. mag koken.

zo was mijn week 18 /2025

zondag 27 april

Vandaag is de geboortedag van mama. Maar ze is er al 32 jaar niet meer. Ik sta er altijd even bij stil maar ben niet meer verdrietig. Ik koester de vele mooie herinneringen.  

Er staat niet veel op het programma. Ik maak een lekker ontbijt en ga dan sporten. Het gaat prima, ik voel me goed, de verkoudheid is voorbij en ook slaap ik de laatste tijd goed.

Een ritje naar de bieb en de Turkse supermarkt. Dan verder thuis. Ik maak de planken in de koelkast schoon en als dat gedaan is ga ik een half uurtje in de zon zitten. Dan lunchen en daarna weer lekker naar buiten met mijn boek, maar nu in de schaduw. 

Het avondeten is makkelijk en past goed bij deze dag, een frisse salade met een lekker broodje. We kijken tv en gaan op tijd naar bed. Morgen een drukke dag.

maandag 28 april

Na het ontbijt hebben we een afspraak in de grote stad. Daar zijn we zo'n twee uur mee bezig en als we klaar zijn gaan we naar de Sligro. We kopen er wat spullen in grootverpakking die tot onze standaard voorraad behoren: wc-papier, keukenrol, fudge voor mij, Limburgse katjesdrop voor T. en Rummio pasta. 

Dan is het tijd om te lunchen. Na de lunch ga ik sporten. 

's Avonds eten we voor de laatste keer deze week samen, morgen gaat T. noordwaarts om te helpen bij het bouwen van een tiny house en het aanleggen van de nodige voorzieningen.  Onze vrienden, die nu nog in Frankrijk wonen, komen weer terug naar Nederland. Hun tiny house in Frankrijk wordt een vakantiebestemming. 

dinsdag 29 april

We zijn erg vroeg uit de veren, meestal ben ik de eerste maar vandaag is dat T. Hij heeft nog wat dingen te doen voordat hij kan vertrekken. Als ik beneden kom staat er thee voor me klaar. Als ik vertrek om te gaan sporten nemen we afscheid, T. vertrekt een half uurtje na mij. 

Als ik weer thuis ben komt mijn vader op visite. Hij heeft een zelf gezaaid olijfboompje van 15 jaar oud. Bij ons op het terras is geen ruimte meer, maar een collega/vriendin wil het graag hebben. Ik zie haar later deze week, dan neem ik het boompje voor haar mee. 

Door het mooie en vooral warme weer heb ik zin om wat om te wisselen in mijn garderobe. De dikke vesten kunnen opgeborgen worden. Er komen wat dunnere voor in de plaats. Ook ruil ik wat jurkjes en broeken om. Het wordt vast nog wel een keer fris en daarom laat ik een stapel t-shirts met lange mouwen liggen. Die draag ik onder een colbertje. Ik vind nog steeds dat ik erg veel kleding heb en neem we weer eens voor om de rest van het jaar niets meer te kopen, op een goede winterjas - niet te dik en niet te dun - na.  De kast ziet er weer netjes uit en ik heb een 'capsule wardrobe' voor de komende maanden. 

woensdag 30 april

Een dag waarop ik, net als veel anderen, geniet van het mooie weer. Ik rommel wat in huis, ben een paar keer de deur uit voor een boodschap en doe het verder rustig aan. Het is de laatste dag van de maand en daardoor - en omdat ik het toelaat - gaat het mis met eten en heb ik een eetbui. Vervelend maar ik doe het willens en wetens. Morgen nieuwe start van een eetbuivrij leven. Ja hoor, tuurlijk... who am I kidding? Maar een mens mag voornemens hebben nietwaar?

donderdag 1 mei

Nog steeds is het prachtig weer. Fijn om nu vakantie te hebben. Ik ben niet heel fit, onrustig geslapen maar ik ga sporten en voel me daarna toch wat beter. Koffie en een boterham op het terras en dan breng ik het boompje van mijn vader bij mijn collega. Daar drink ik nog een kop koffie en we kletsen even bij. 

Als ik weer thuis ben pak ik twee tassen in die ik aan mijn fiets hang. Kleding die ik al jaren niet meer draag en een enkel kledingstuk dat niet goed zit of staat. Skinny broeken zijn niets voor mij, een zogenaamde bootleg staat een stuk beter bij mijn spillenpoten. Ik breng ze naar de kringloop. Ook nog wat andere spullen die al een half jaar klaarstaan om weggebracht te worden. 

's Avonds eet ik ook normaal en ik sluit de dag af met wat fruit en kwark. Deze dag is goed gegaan en ik voel me weer okay. 

vrijdag 2 mei

Ik word net voor de wekker wakker, heb negen uur geslapen. Ik sta meteen op, zet de ramen open en haal het bed af. Vandaag nog een zonnige dag dus gratis wassen. Max verzorgen, ontbijten en dan rondje sportschool.

Buiten koffie en een boterham, dan stofzuigen - dat moet wat vaker nu Max zijn wintervacht aan het verliezen is - en de wc's schoonmaken. Als dat klaar is geen huishoudelijke klusjes meer dit weekend. 

Ik fiets naar de markt waar ik een mooie bloemkool voor een euro koop en een pond sperziebonen, ook voor een euro. Langs de aardappelboer en de kaaskraam en dan wip ik ook nog even bij de toko binnen voor verse taugé voor mijn avondmaaltijd. Als ik thuiskom is de was klaar en die kan naar buiten. Binnen een uur is alles droog.

Na de lunch heb ik niets meer te doen. Tijd om te bloggen en om te lezen. Even geen televisie en ook geen radio, ik vind het heerlijk zo'n stille middag. 

Na het avondeten kijk ik het journaal en ga ik verder met mijn serie 'Three Girls'. Een heel aangrijpend, waargebeurd verhaal over jonge meisjes - tientallen -  in Noord Engeland die ten prooi vallen aan een netwerk van oudere mannen die ze inzetten als prostituees en deze kinderen misbruiken en mishandelen. De serie gaat er vooral over hoe de meisjes in eerste instantie niet worden geloofd, zelfs de schuld in hun schoenen geworpen krijgen. Dat de zaak niet serieus wordt genomen komt omdat de mannen van Aziatische afkomst zijn en de meisjes allemaal wit. De overheidsinstantie die er vanaf weten zijn bang dat er rellen komen vanuit een boze Aziatische gemeenschap én vanuit de radicaal rechtse bewegingen die hier bovenop zullen springen. Geen verhaal om vrolijk van te worden.  Gelukkig wordt de zaak jaren later heropend en worden de mannen gestraft. 

zaterdag 3 mei

Word rond dezelfde tijd als gisteren wakker en ga er meteen uit. Boel even luchten en dan ontbijten. Merk dat het frisser is dan gisteren en trek mijn jas aan wanneer ik naar de sportschool ga. Daar is het niet druk maar wel gezellig.

In het zonnetje buiten is het lekker, ik heb nog een wasje gedraaid en hang dit op. Dan koffie en een boterham voor ik de fiets pak om naar de markt in de grote stad te gaan. Heb niets bijzonders nodig, maar zin om daar even rond te kijken. Veel verschillende culturen en daardoor ook een groter aanbod dan in mijn stad. Ik heb geen jas aan en het is net te doen.

Deze maand ga ik in de Eetmeter van het voedingscentrum bijhouden wat ik eet en hoeveel ik beweeg. Ik ben nu een aantal dingen aan het invullen die ik standaard eet. Je kan er favorieten aanmaken maar ook je eigen gerechten. Zo heb ik bijvoorbeeld mijn eigen ontbijt en lunch als gerecht erbij gezet. Hoef ik niet telkens  alle ingrediënten los in te voeren. Het is even wat werk maar daarna kan je met alle vaste gegevens vrij snel en makkelijk per eetmoment alles invoeren. Ik ben er een deel van de hele middag mee bezig maar dan staat alles er vanaf 1 mei tot en met vandaag in. 

Ik doe dit niet om de calorieën bij te houden, wel om te kijken of ik van alle voedingsstoffen genoeg binnenkrijg, en of ik mijn voedingspatroon kan of moet aanpassen. Ik eet erg gezond maar ook snoep ik af en toe. Daarnaast eet ik buiten de avondmaaltijd om vrij eenzijdig. Ook hoop ik het me tegenhoudt om een eetbui te hebben mocht ik er toe in de verleiding komen. Misschien helpt het. Dat merk ik vanzelf. En als het makkelijk is om er een overzicht van te maken zal ik af en toe een 'wat ik eet op een dag' plaatsen, van de eerste slok thee 's ochtends tot de laatste hap yoghurt 's avonds. Vandaag at ik heel  gezond maar was mijn toetje, ijs met advocaat en slagroom, niet gezond. Wél erg lekker!