woensdag 15 januari 2025

eetherinneringen - trifle

Tijdens de kerstdagen stond deze klassieker ongetwijfeld op veel Britse tafels: de sherry trifle.


Ik heb het vast al eens verteld, maar mocht je het toch nog niet weten, ik ben een echte zoetekauw. Voor mij geen chips en bitterballen, geen saucijzenbroodjes of blokje kaas. Nee, zoet, zoeter, zoetst, dat ben ik.

Mijn eerste kennismaking dit traditionele Engelse dessert was toen ik als jonge puber meedeed met een uitwisseling van de zwemclub en bij een gastgezin logeerde. Het gastgezin ging een aantal jaren later nog een belangrijke rol in mijn leven spelen, in een andere blog schreef ik daar al over (klik om deze blog te lezen).  

Terug naar begin jaren 80. Ik logeerde in Maidstone bij Mary en Peter en hun twee kinderen. Mary was (en is) een echte keukenprinses en zorgde goed voor ons. Het begon 's ochtends al met een echt Engels ontbijt met alles erop en eraan. Gelukkig heb ik daarna een waterpolowedstrijd gespeeld en had ik 's middags weer trek in en ruimte voor de Sunday roast waar ook niets aan ontbrak. Daarna moest er ook nog een toetje worden gegeten. Er werd een trolley de woonkamer ingereden waarop het toetjesaanbod stond uitgestald.

Mijn geheugen laat me best vaak in de steek, maar als het om eten gaat weet ik vaak nog precies wat ik heb gegeten en wat er te eten was. Zo weet ik nog goed dat er twee of drie smaken ijs gekozen konden worden, en stonden er een lemon meringue pie, apple crumble en ook een grote schaal sherry trifle op de trolley. Ik heb een stukje van de citroenschuimtaart gegeten, dat had ik nog nooit op en daarna nog een schaaltje trifle. Wat vond ik dat lekker! De zoete cake met fruit en drank, stevige vanillecustard en slagroom is wat mij betreft een van de beste combinaties die er zijn. Staat op een gedeelde eerste plaats met tiramisu, want ook desserts met koffiesmaak vallen bij mij goed.

De Smithers waren een traditioneel Engels gezin, dus na de lunch gingen we nog even op de koffie bij de grootouders en weer thuis was het tijd voor een borrel. Gin en tonic of iets anders. Wij kregen fris want nog te jong voor alcohol. Maar dat er in de trifle ook een flinke borrel zat mocht geen naam hebben in die tijd, dat was ver voor de anti-alcoholcampagnes die er later kwamen, daar en ook bij ons.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten