Wat is dat eigenlijk, journaling? Lees het hier. In mijn kinder- en tienerjaren schreef ik bij tijd en wijle in een dagboek. Ook in mijn eerste jaar in Engeland hield ik nog een dagboek bij. Het waren verslagen van dingen die ik deed, en deels ook wel waar ik mee worstelde als kind, puber en jong volwassene. Teruglezen is soms grappig, soms pijnlijk. Ik doe het niet vaak.
Journaling heeft een enorme vlucht genomen. Er zijn journals te koop in alle soorten, maten en prijzen. Mooie chique boekjes met een lederen omslag bij dure warenhuizen en kantoorboekhandels. Goedkopere boekjes bij de Action en consorten. Ook op het Internet is het aanbod gigantisch groot.
Al zo lang ik me kan herinneren heb ik een liefde voor portemonnees, tassen, agenda's en notitieboekjes. Daar heb ik in mijn leven dan ook veel geld aan uitgegeven. Gelukkig ben ik nu al weer jaren van die koopdrang naar meer en mooier en leuker en handiger tassen en portemonnees af. Ik heb genoeg en wissel af en toe van tas, maar dan kies ik uit mijn eigen collectie en niet uit de collectie van een tassenwinkel.
Notitieboekjes is een ander verhaal. Daar ga ik nog af en toe voor de bijl. Vorig jaar kocht ik er nog eentje omdat ik bij een collega blogger een mooie afbeelding van zo'n boekje zag.
Helaas moet ik concluderen dan journaling niet mijn ding is. Ik heb inmiddels heel wat pogingen ondernomen om een dagboek of journal te vullen. Vaak op 1 januari begonnen, ook wel op andere momenten. Het lijkt me zo leuk om zo'n mooi boekje vol te schrijven met wat ik doe en wat ik denk. Voor nu om mijn gedachten te ordenen, voor later om nog eens terug te lezen. Maar in praktijk houd ik het nog geen week vol. Zit ik met mijn pen in de aanslag achter een maagdelijk witte bladzijde en kom ik tot de conclusie dat er in mijn hoofd niets te ordenen valt, dat mijn dag niet zo speciaal was dat ik daar een heel verhaal over kan schrijven. En dan leg ik het boekje weer weg.
Het is klaar. Ik begin er niet meer aan. Ik koop geen notitieboekjes meer. En de boekjes die ik nog heb, waar ik de eerste paar bladzijdes uit heb gehaald, geef ik weg. Ik leg ze in de personeelskamer op school en dan mogen de liefhebbers ze meenemen.
Ik heb ooit stuk of 5 bladzijdes van een dagboek geschreven denk ik, toen ik een jaar of 12 was. Maar schrijven is niet mijn ding zeg maar 🤣.
BeantwoordenVerwijderenTijdje geleden wel een leuk notitieboekje bij de Wibra gekocht omdat ik het zo'n mooi ruitje vond, af en toe kom ik het tegen in mijn laadje en vraag me elke keer af waarom ik dat eigenlijk gekocht had.
Haha... zo ga ik dus ook vaak voor de bijl, heb ik zin om te schrijven óf ik zie een mooi boekje!
VerwijderenOok dat ruimt lekker op. Een voornemen loslaten *en* daarmee een stapeltje spullen. Iets met twee vliegen..ik verkocht vandaag drie t shirts, twee stapels bijzondere magazines, speciaal dik wit papier voor condoleance vellen die je zelf kunt bundelen (nog over van de uitvaart van mijn lief, we wilden geen commercieel condoleance boek van weet ik hoeveel tientjes) plus nog een boek dat vast heel goed is maar waar ik nooit aan toe zal komen omdat er nog veel boeken liggen. Opgeruimd! Over ontspullen zou je trouwens wel een journal bij kunnen houden, hihi ..
BeantwoordenVerwijderenJournaling zoals ik veel bloggers zie doen was ook nooit mijn ding. Heel creatief wat ik anderen zie doen maar niets voor mij. Ik heb wel schriftjes als dagboeken gebruikt jarenlang, en doe nu zoiets op een besloten blog. En mijn gewone blog is natuurlijk ook een soort dagboek. Een paar jaar geleden besloot ik al die dagboekschriftjes te vernietigen. Het zijn geen dingen die je na wilt laten als je er niet meer bent. En mijn online dagboek wis ik regelmatig. Als je het van je af hebt geschreven is het klaar.
BeantwoordenVerwijderenJuist dat creatieve leek me zo leuk, maar ik ben niet op die manier creatief. Kan je dus ook niet afdwingen heb ik gemerkt. Ik denk dat ik die dagboeken ook nog een keer vernietig, goed punt, wil niet dat ze op andere plekken terecht komen als ik er niet meer ben.
VerwijderenAls puber had een tijdje een dagboek. Later in een moeilijke periode schreef ik gewoon in een schrift. Nu heb ik een nototieboekje,om de dingen op te schrijven,die ik niet vergeten mag. Elke leeftijd een ander doel
BeantwoordenVerwijderenIk gebruik mijn telefoon voor notities zoals boodschappen, maar ik gebruik ook Post-it briefjes. Notitieboekjes gebruik ik op vakantie omdat ik dan mijn telefoongebruik zoveel mogelijk wil beperken.
VerwijderenOoit ben ik er ook aan begonnen, net als jij zat ik dan ook met een witte bladzijde voor me....
BeantwoordenVerwijderenDaarentegen heb ik op vakantie altijd wel een journal/notitie boekje mee. En dan schrijf ik echt iedere dag!
Zelfs dat doe ik niet, maar het boekje gaat wel mee! 🙃😂
VerwijderenHaha, herkenbaar. Ik heb hier ook al een paar blogs aan gewijd. Binnenkort waarschijnlijk weer, want ik ging bÃjna voor de bijl! Zo'n mooi boekje, daar móet invulling voor komen. Beter van niet, natuurlijk.
BeantwoordenVerwijderenGrappig toch, we kunnen blogs schrijven maar een dagelijkse notitie in een boekje lukt niet! Ik vraag me af hoeveel boekjes er bij mensen thuis liggen, net als bij ons, te wachten op een dagelijkse creatieve invulling. Een gedachte of tekening of beide.
VerwijderenIk heb een papieren agenda met links de dagen vam de week en rechts lijntjes met niks. Genoeg voor mij om 1 blik op de week te hebben voor privezaken en daarnaast een paar focuszaken te kunnen weergeven, of zaken die ik wil bewaren zoals de laatste bloeddrukwaarde of een boek dat ik uit las
BeantwoordenVerwijderenOoit was ik groot fan van papieren agenda's vanwege het overzicht. Inmiddels ben ik gewend aan een digitale agenda, privé en op het werk. Maar ik mis een papieren agenda want ik vond het heerlijk om daar alles in te zetten. Maar dat is praktisch gezien niet meer te doen, zeker niet op het werk, alles gaat digitaal. En dubbel is ook niet handig. En privé kan ik het ook zo wel onthouden. Alle andere dingen die ik wil onthouden staan ook digitaal opgeslagen. In de biebapp, in de zorgapp etc.
VerwijderenAls meisje van een jaar of twaalf had ik een dagboek met een mooi slotje eraan.
BeantwoordenVerwijderenDaar schreef ik veel gedachten en gevoelens in, totdat mijn veel oudere broer het slot vernielde en snel aan tafel mijn ontboezemingen voorlas aan mijn andere broers en zussen,
Hoewel ik het hem allang vergeven heb besloot ik op die dag dat ik nooit meer iets persoonlijks zou opschrijven.
Wel schrijf ik mooie spreuken quotes of gedichten in een boekje.
Ria
Wat een rotjoch! Mijn dagboeken lagen niet verstopt op mijn kamer, geen idee of mijn broer of ouders eraan zijn geweest. Leuk om zo'n quote of gedicht op te schrijven lijkt me.
VerwijderenIk weet weer waarom ik jou lief vindt... ♥️
BeantwoordenVerwijderenHihi.... wij houden van elkaar als notitieboekjesliefhebbers! 💕
VerwijderenOch ik heb ook echt ZOVEEL notitieboekjes, zou dat ook eens moeten opruimen. Bedankt dus voor de inspiratie!
BeantwoordenVerwijderenIk vermoed dat er veel vrouwen zijn met stapels boekjes, jij dus ook! 🙃
VerwijderenNu je het zegt van mijn overleden lief liggen stapels van die boekjes, maar dat zijn meer agenda achtige boekjes, want hij wilde geen commerciele agenda. Maar er staan ook wel dagboeknotities en gedichten in. Jaren 70 he.. ook een oude Ryam agenda van het vo. Zal eens aan de kinderen vragen of zij er iets mee willen en dan kijken of ik ze weg ga doen.
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat ik mijn agenda's van de middelbare school ook een keer zal weggooien. Nu nog niet, liggen niet in de weg.
VerwijderenHeel herkbaar. Ik heb het ook al meerdere keren geprobeerd, maar elke keer geef ik het toch weer op. Terwijl ik het echt wel heel leuk vind. Ach... laten wij maar lekker blijven bloggen toch?
BeantwoordenVerwijderenJa, bloggen gaat mij ook makkelijker af!
VerwijderenAls het zo in een boekje moet en zo netjes hoef je mij ook niet te bellen. Heb wel een boekje waarin ik blogwerk schrijf maar de dagelijkse dingen gaan gewoon in evernote.
BeantwoordenVerwijderenIk gebruik ook een app voor dagelijkse dingen, en verder heb ik natuurlijk, net als jij, mijn blog waar ik ook opschrijf wat ik zoal doe en denk en vind. Is wel genoeg ook vind ik.
Verwijderen