soorten honger: mentale en fysieke honger

Er zijn vele soorten honger. Een restrictieve eetstoornis gaat gepaard met mentale honger én met fysieke honger. Vaak is de mentale honger het sterkst aanwezig en is de fysieke honger minder prominent. 

Mentale honger is bezig zijn met eten. Aan het denken over eten, aan het plannen van eten en welke boodschappen er gedaan moeten worden. Zelfs een rondje op de sportschool kan geassocieerd worden met eten, want door het sporten 'mag' je van jezelf iets extra's nemen en vervolgens kan je dan gaan bedenken wat. Ook kookboeken lezen, foodblogs op internet volgen en kookprogramma's op televisie kijken zijn voor iemand  met een restrictieve eetstoornis vormen van mentale honger. 

Fysieke honger is de honger die we allemaal wel eens hebben waarbij je maag gaat knorren omdat je al te lang niets hebt gegeten. Je bloedsuikerspiegel is gedaald en je voelt je al wat slapjes.  

Ik heb vaak mentale honger. Ik lees kookboeken foodblogs en verlekker me dan aan de recepten, ik ben bezig met de eetplanning en kan daar soms 's avonds in bed over liggen piekeren. Ik bedenk wanneer ik iets lekkers ga eten en wat ik dan die dag moet doen om te compenseren. Bij een etentje in een restaurant kijk ik lang van te voren al naar het menu om daar alvast iets uit te kiezen. Mentale honger neemt een veel van mijn tijd in beslag. 

Fysieke honger heb ik nauwelijks. Ik zorg er namelijk voor dat ik regelmatig eet. Daarnaast zorg ik dat ik op deze momenten genoeg eet en eet ik vezelrijke voedingsmiddelen die langer een vol gevoel geven. Ik drink niet heel veel water of thee om een vol gevoel te krijgen, maar eet wel extra groente zodat ik niet snel weer honger heb.

Daarnaast zijn de signalen die mijn lichaam mij geeft niet meer authentiek te noemen. Ik eet op vaste tijden en negeer hongersignalen tussendoor. Het nare van deze hongersignalen, die ik zou moeten honoreren, is dat mijn eetstoornisbrein deze juist wel fijn vind. "Zie je wel, ik kan heus wel even zonder eten, ik ben geen slappeling!!" overschreeuwt de eetstoornis mijn gezonde ik. En dat maakt het eerstkomende eetmoment dan weer een feestje... ik mag weer eten!

Fysieke honger is vrij simpel op te lossen, op het moment dat het er is kan je iets eten. 

Mentale honger verdwijnt pas wanneer het lichaam niet meer in de energietekortstand staat. Het brein is niet meer constant bezig met voeding, want het weet dat het er voldoende voeding is en dat er een variatie in voeding is. Het brein kan dan weer beter focussen op andere en meestal belangrijkere zaken zoals werk of studie of gezin. Tuurlijk blijft er altijd een deel mentale honger over,  maar die is niet ongezond. We moeten allemaal af en toe aan eten denken om een  boodschappenlijstje maken, menu te plannen, bedenken wat we meenemen als lunch naar school en kantoor. De normale dagelijkse eetdingen!