donderdag 11 januari 2024

gezonde leefstijl

Eetstoornisboeken, daar zijn er veel van. In de loop der tijd heb ik tientallen zelfhulpboeken gelezen, heb deze boeken gekocht en van de bibliotheek geleend. En steeds komen er weer nieuwe boeken bij. Ik koop ze nu niet meer en ik leen ze ook niet meer. In ieder boek, maar ook op iedere nieuwe website, staat min of meer hetzelfde. De inzichten zijn de laatste jaren niet veranderd. De adviezen en tips zijn grotendeels hetzelfde.

Dit geldt ook voor dieetboeken, met name de boeken waarin een gezonde leefstijl wordt aangeraden. Boeken vol informatie over gezonde voeding, dag- en weekmenu's, recepten en beweegadviezen.

Je moet wel onder een steen geleefd hebben als je ondertussen niet weet dat overgewicht een steeds groter probleem wordt in ons land. Met name het aantal kinderen dat te zwaar is stijgt snel. Kijk maar eens naar klassenfoto's van basisschoolleerlingen toen en nu en je ziet het verschil. Er is duidelijk sprake van een groter aantal zware kinderen. Dit is natuurlijk geen wetenschappelijk onderzoek, maar het bevestigt wat ik hierover hoor en lees. 

Aan het begin van het nieuwe jaar zijn er weer veel mensen die zichzelf streng toespreken en met goede voornemens lid worden van een sportschool, een kekke sportoutfit en dure sportschoenen aanschaffen, uit de voorraadkasten en koelkast het 'ongezonde' eten verwijderen en alcoholische versnaperingen in de ban doen.

Mensen en bedrijven die zich bezighouden met afvallen spelen hier handig op in. Niet heel toevallig liggen er nu nieuwe, mooie glimmende boeken in de winkel waarin de beloften om af te vallen zonder dieet je aanroepen vanaf de cover. Dieetclubs zoals WeightWatchers doen deze dagen ook weer goede zaken. 

Ik vind dat iedereen moet doen wat hij of zij wil. Ik heb er ook geen last van. Wat ik wel vervelend vind is dat mensen het nodig vinden om de hele tijd te praten over wat ze wel en niet 'mogen' eten en hoe makkelijk of moeilijk ze het ermee hebben. En als de eerste weken van januari erop zitten gaan de gesprekken aan de lunchtafel op het werk steeds minder vaak over het afvallen en nog een paar weken verder hoor je er niemand meer over. Dan is het een kwestie van wachten want zodra de eerste mooie voorjaarsdagen zich aandienen begint het hele gebeuren weer opnieuw. Want dan is een bikini body het hoogst haalbare.

Ik zeg dan heel soms, als ik even zin heb om flauw te doen, dat ik al mijn hele leven een bikini body heb. Toen ik 30 kilo zwaarder was dan nu had ik namelijk ook al een bikini body. En dat die 30 kilo minder niet betekent dat ik nu blijer ben met mijn lijf dan toen. Soms probeer ik het gespreksonderwerp te veranderen, maar meestal zeg ik niks.

Ik wil namelijk niemand vertellen wat ze moeten doen. Natuurlijk kan ik met mijn opgeheven vingertje gaan uitleggen dat een gezonde leefstijl voor altijd is, dat je dan best nog af en toe wat lekkers kan eten of drinken, dat je niet iedere dag naar de sportschool hoeft te gaan en dat je niet dun hoeft te zijn om gezond te zijn. Want uit mijn mond klinkt dat alsof ik het allemaal zo goed weet terwijl ik zelf zoveel moeite heb met mijn eigen, doorgeslagen, gezonde leefstijl.  Dus dan kan ik maar beter stil zijn. 


35 opmerkingen:

  1. Voor mij heeft een gezonde leefstijl ook wilskracht nodig. Om al die dikmakende verleiding om je heen niet te kopen of in je mond te stoppen (doe niet zo flauw,neem toch een appelflap).

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. En dat is voor de meeste mensen het probleem, er is een overvloed aan lekkers, overal waar je komt kan je iets te eten kopen, sommige straten hebben meer horeca dan andere winkels!

      Verwijderen
    2. Klopt, ik woon in een stadsdeel met wel 180 verschillende nationaliteiten. Onder bepaalde groepen met een migratieachtergrond is eten een heel belangrijk onderdeel van het dagelijkse leven. Geen vergadering, geen ontmoeting, of er moet eten bij. Geen borrel-of buffethapjes, maar echt uitgebreid, en behoorlijk zwaar. Als in het winkelcentrum hier er weer een winkelpand leeg komt kun je er vergif op innemen dat er weer een eettentje voor in de plaats komt. Toen wij in dit stadsdeel eens naar een uitnodiging voor een politieke bijeenkomst gingen, waren we extra vroeg thuis geweest met eten om op tijd te kunnen zijn. Nou, het eerste uur van de bijeenkomst ging dus op aan ... eten. De aanwezigen tastten toe aan wat er allemaal uitgestald stond (heel veel dus) en wij maar wachten tot het echte programma dan zou beginnen. Groet, Ine

      Verwijderen
    3. Ik vind al die reclames al irritant, maar nog irritanter is het dat ménsen je over proberen te halen, als je zelf probeert goed voor jezlef te zorgen (en dan dus niet alles neemt wat je lekker vindt....)

      Verwijderen
    4. Eten is belangrijk in veel culturen en zeker waar mensen samenkomen. Vaak is het dan ook onbeleefd om te weigeren. Maar als ik niet wil eten dan eet ik niet. Ik vergelijk het een beetje met roken zoals dat vroeger ging. Sigaretten op tafel, maar niet iedereen rookte omdat ze er stonden. En als mensen zeggen "toe, neem wat, jij kan het hebben " word ik ook een beetje pissig. Ik bepaal zelf wel wat en wanneer ik eet.

      Verwijderen
    5. Oh ja, dat is irritant. Dat als je een 'spriet' bent mensen wel voor jou gaan uitmaken dat jij wat 'moet' eten. Merk ik ook. Groet, Ine

      Verwijderen
    6. Ja, alsof ik niet moet letten op hoog cholesterol en andere aandoeningen die je kan krijgen door teveel verkeerde vetten en teveel suikers te eten!

      Verwijderen
  2. Het is ook wel ingewikkeld tegenwoordig, wat wel en niet gezond is. Er zijn steeds weer nieuwe 'mode'-diëten. Maar ik denk dat de makkelijke snacks zoals die overal te koop zijn voor kinderen een grote verleiding zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Precies, en die verleidingen zijn niet er niet alleen voor kinderen, maar voor veel mensen is het lastig dit te weerstaan.

      Verwijderen
  3. Wonderlijk hoe die interesse voor afvallen en dieten zo getriggerd wordt door de tijd van het jaar eigenlijk!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Goede voornemens... blijken toch meestal niet lang stand te houden. Maar om de kassa's te laten rinkelen moet je wel op 1 januari in de winkel liggen als dieetboek!

      Verwijderen
  4. Ik ben al vele jaren te zwaar (BMI 30), maar heb nog nooit een dieet gevolgd. Ik weet dat ik niet de wilskracht heb om de rest van mijn leven groenvoer te eten en mezelf lekkere dingen te ontzeggen. Ik zou daar heel ongelukkig van worden. En zolang ik niet bijkom is het mij al lang goed.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ga niemand vertellen wat ze moeten doen, maar het is echt niet zo dat je alleen maar groenvoer kan eten hoor. Mijn vader's motto toen hij een te hoog cholesterol had en op dieet moest van de dokter (niet om te vermageren, maar hij viel wel iets af) was 'je moet niet eten wat je lekker vindt, maar lekker vinden wat je eet'. Ik vind dat wel een mooie redenering. En Myriam, jij bent actief genoeg, dat is ook belangrijk, belangrijker dan bmi volgens mij.

      Verwijderen
    2. Dat 'groenvoer' bedoelde ik niet letterlijk hoor. Ik eet trouwens heel graag groenten. Ik wil gewoon niet te veel hoeven na te denken over hoeveel gram pasta ik mag eten of dergelijke.

      Verwijderen
    3. Gelukkig, groenvoer kan heel lekker zijn! Nee hoor, alles afwegen is ook echt niet te doen en is ook nergens voor nodig. Eten naar behoefte, de ene dag heb je meer honger/trek dan de andere dag, toch? En als ik lees wat jullie zoal eten (ook in eerdere reacties hebben we het erover gehad) eten jullie heel lekker en ook gezond!

      Verwijderen
  5. Het beste dieet is géén dieet, toch? Matigen, jezelf zo af en toe iets lekkers gunnen - maar niet teveel - genoeg bewegen - ook in samenhang met wat je eet - als je veel beweegt / werk hebt wat lichamelijk zwaar is / heb je meer calorieen nodig...
    Ik oefen erin hoor, ik weet het in theorie, en voor een ander dan mezelf, ook veel te goed.....

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Precies, gezond en lekker eten kunnen prima samengaan. En af en toe even minder gezond maakt dan niet uit. Bewegen is ook belangrijk, en de combinatie wordt natuurlijk niet voor niets gepropageerd!

      Verwijderen
  6. Mijn gewichtsschommelingen dateren vanaf mijn 18e terwijl ik toen perfect figuur had achteraf gezien. Aan alle dieeten meegedaan en afgevallen, aangekomen, etc etc.
    Maar ik heb er veel van geleerd en nu mijn goede leefstijl gevonden sinds jaar of 10. Ik mag alles eten maar niet altijd en niet meer en en en. 80% simpele voedende voeding en 20% eigen keuze. Soms helemaal niet nodig die extra's te nemen, en als ik het wel neem hou ik me er ook echt aan.
    Slechts een heel enkele keer "vergeet" ik het even en eet ik echt meer maar dat is natuurlijk niet erg en ook geen eetbui, gewoon 2 stukjes chocolade ipv 1.
    Gisteren heerlijke lunch met dochter en een club sandwich genomen, dat was zoveel dat ik een van de 3 boterhammen niet heb gegeten..
    Door 2x ziek te zijn geweest de afgelopen weken ben ik nu al 3 dagen op rij 88.8 kg en dat wil ik vasthouden. Na weekend zal er wel 100-500 gr bijzitten en dan zijn de dagen erna basis en niet meer en is dat er weer af want in het weekend eet ik meer koolhydraten en dat houdt ook vocht vast. .
    Eigenlijk ben ik best tevreden over mezelf op dit moment

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Veel vrouwen kijken terug naar hun jonge jaren en realiseren zich dat ze toen prima waren, maar ja.. die onzekerheid op die leeftijd maakt soms dat je jezelf niet prima vindt. Nu ik je wat langer ken en we het al vaker over dit soort dingen hebben gehad weet ik dat jij veel gezonde maaltijden maakt en ook altijd lekker eet. Je hoeft volgens mij ook niets aan je gewicht te doen toch? En als je kleding gaat knellen dan weet je genoeg. En dat je tevreden bent vind ik zo mooi om te lezen, ik zou willen dat ik, en vele anderen dat ook konden zeggen! Ik ben inmiddels 56... zou toch een keer tijd worden dat ik kon accepteren dat ik ben zoals ik ben!

      Verwijderen
    2. Ook ik kijk weleens terug naar mijn jonge jaren, er werd geregeld tegen mij gezegd jij hebt ook een dikke k*nt. Nu ik foto’s terugkijk denk ik waar zat de dikte dan. Ik zat in de verpleging en was beresterk en gespierd. Maar toch heeft die ene zin zich jaren in mijn brein genesteld en bij alle kleding die ik koop denk ik als eerste heb ik hier geen dikke k*nt in. Dat heb ik niet en dat dat weet ik ook maar toch…
      Nu moet ik juist mijn uiterste best doen om vanwege ziekte niet af te vallen. En dan roept de omgeving weer: “jij moet ook niet magerder worden.”
      Dus inderdaad is het belangrijk dat je jezelf accepteert zoals je op dit moment bent, en dat gaat mij (inmiddels bijna achtenzestig) steeds beter af.
      Wel irritant vind ik het als ik op een feestje ben en geen geen alcohol drink dat ze dat dan ongezellig vinden, alsof ik leuker zou worden van alcohol. Dat krijgen ze dan ook ongezouten van mij te horen😇
      Ria

      Verwijderen
    3. Hoi Ria, zo herkenbaar! Ik dacht dat ik een dikke kont had, was gewoon een normale meid, beetje lang, en stevig door veel fietsen en zwemmen, maar alles in proportie! En nu ben ik dus dun, wéér niet goed!! Oh ik hoop zo dat ik het voor mijn 68e onder de knie heb, die zelfacceptatie 🙃! Ria, we lijken op elkaar, ik drink ook niets op feestjes en vind het echt zo stom als je dan commentaar krijgt!

      Verwijderen
  7. Helaas zie ik toch ook steeds meer voorbij komen dat kinderen al op jonge leeftijd klachten hebben door hun overgewicht. Dat vind ik wel zorgelijk.

    Volgens mij is een dieet niet nodig als je overwegend gezond eet en voldoende beweegt. Maar vaak kiezen mensen inderdaad voor een dieet wat gewoonweg niet vol te houden is. Tegenwoordig zie je steeds vaker dat er ingezet wordt op het aanpassen van leefstijl met zowel beweging, voeding, maar ook een psycholoog. Ik denk dat dat het best werkt als je iets wilt doen aan je gewicht. Echter speelt er natuurlijk zoveel meer mee, hormonen, bepaalde aandoeningen.
    Maar uiteindelijk is het inderdaad vooral belangrijk dat jij jezelf goed voelt bij jou leefstijl en tevreden bent met je lichaam.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Zo...geluk, dat kinderen klachten hebben door overgewicht is inderdaad zorgelijk. Een dieet is ook onzin als je een gezond voedings- en beweegpatroon hebt. En als je aandoeningen hebt die je zwaarder maken is dat natuurlijk niet fijn, maar dan kan je volgens mij ook gezond eten, dat is tenslotte altijd goed. En gezond eten kan heel lekker zijn, het is jammer dat er bij sommige mensen een negatief label opgeplakt zit.

      Verwijderen
  8. waar het bij kinderen vaak al mis gaat naar mijn idee is met het begrip "iets lekkers" Daar wordt dan meestal een koekje, snoepje, chips mee bedoeld. Terwijl wat snoeptomaatjes, een stukje komkommer etc. ook gewoon iets lekkers is.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Patries, eens. Bovendien, maar dat is misschien erg ouderwets, hoef je toch niet steeds iets te geven? Ik kreeg als kind twee kaakjes en een beker thee na schooltijd, daarna was het wachten tot het etenstijd was. 'Ochtends had je een appeltje in de pauze, verder niks.

      Verwijderen
  9. Basisschoolkinderen waren vroeger dunner. De supermarktschappen zagen er vroeger ook anders uit toch... Je had paprikachips of naturelchips. Vroeger had je kaakjes, maar als ik nu bij A.H. zoek op koek krijg ik 667 resultaten... De levensmiddelenindustrie doet er alles aan om zijn producten aan ons te slijten, door uitgekiende marketingtechnieken en door hun producten een hoge dooreet-factor te geven.
    Ik was een kind in de jaren '70 en ik keek graag naar de reclamefilmpjes. Ik ken nog veel van die reclameslogans en reclameliedjes uit het hoofd: (Milky.way is licht en luchtig, dat kan er altijd tussendoor). Mijn ouders die als kind in de oorlog en daarna schaarse tijden hadden meegemaakt, gaven hun kinderen graag lekkere dingen te eten....
    Door die omstandigheden en door mijn persoonlijkheidskenmerken heb ik nu een krachtige emotionele band met eten. Lekker eten staat voor mij voor geborgenheid, veiligheid, gezelligheid. En als ik chagrijnig ben dan probeer ik met eten mijn humeur weer op te vijzelen... Ik heb niks met roken, drinken, shoppen of gokken maar wel met eten en nu heb ik dus een te hoog BMI. Dus ik lees met interesse en lichte verbijstering over jouw eetregels. Jouw eetregels laten jou dagelijks net wat te weinig eten, terwijl mijn (onbewuste) eetregels zorgen voor dagelijks te veel eten. Een half ei door de lunchsalade? Daar was ik nooit opgekomen! Jij maakt havermoutpap met melk verdund met water en wat blokjes goudreinet, ik met melk,

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Anoniem, ik herinner me ook nog een supermarkt in ons dorp met twee paden. Aanbod was veel kleiner. Denk aan vla, je had hopjes, vanille en chocoladevla. Ja, die slogans zijn ook bij mij blijven hangen. Ik eet 4x een half ei per week, daarnaast eten we ook vaak 1x per week 's avonds iets met ei. Wil het niet overdrijven. Mijn havermout met meer melk dan water vind ik niet lekker. Heb ook havermelk, amandelmelk etc geprobeerd, maar deze verhouding smaakt me het best. Interessant om te lezen hoe eten voor jou een heel andere rol vervult dan voor mij. Dat je lichte verbijstering hebt over mijn eetpatroon en regels begrijp ik, het is natuurlijk ook niet iets waar je dagelijks over hoort. Dat weet ik maar al te goed. Maar ik weet ook dat ik niet de enige ben, maar dat het vaker voorkomt en dat mensen zich schamen. Ik schaam me niet, wil er juist een beetje meer bekendheid aan geven.

      Verwijderen
    2. Ik herinner me uit die jaren 70 ook nog de vrolijke reclame: Milky-way om een uur of vier, en ze eten er straks niet minder om' Geruststellende boodschap aan toen nog vooral moeders, geef ze gerust een MW na schooltijd.

      Verwijderen
    3. Die herinner ik me ook nog! In Engeland hoorde ik in de jaren 80 iets gelijks over een reep witte chocolade, zou melk in zitten!

      Verwijderen
  10. Als ik mijn bmi bereken (35,5) zakt het hart me in de schoenen. En valt het me moeilijk, me voor te houden dat ik met GLI weliswaar slechts enkele kilos ben afgevallen maar wel al 5 buikcms. En dat mijn bloedwaarden goed zijn en dat ik veel energie heb, meer dan bij aanvang van het programma.
    Aan de voeding bleek niet veel te verbeteren en de beweging was ook goed. Maar de belangrijkste winst blijkt voor mij te zitten in het omgaan met stress. De deelnemers hebben heel verschillende achtergronden, je bent meteen wat vooroordelen kwijt

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Anoniem, ten eerste is het BMI niet heilig hoor! Een atleet die aan kogelstoten doet zal vast ook boven de 25 zitten. Hoe je je voelt, hoe je conditie is, wat je bloed zegt... allemaal belangrijk. Lekker en zoveel mogelijk gezond eten en genoeg bewegen kan ook helpen bij stress, dat geloof ik meteen. Goed toch om te merken dat je er baat bij hebt!

      Verwijderen
  11. Vind het interessant dat jij schrijft dat je een gezonde levensstijl hebt, maar wel ondergewicht. Dan is die levensstijl niet optimaal gezond kennelijk. Lees ook dat je dat wel beseft. Ik denk net zo als mensen met overgewicht dat beseffen. Alleen is de sympathie van het grote publiek meestal groter bij mensen die dun zijn. Toch iets met zichtbare kwetsbaarheid denk ik. Je schrijft fijn.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Anoniem, het klopt hoor, ik schrijf niet dat ik een gezonde leefstijl heb, maar wel dat ik een doorgeslagen gezonde leefstijl heb, met andere woorden: het is niet meer gezond. Dunne mensen hebben inderdaad minder te maken met negatieve opmerkingen. Dank je wel voor je compliment.

      Verwijderen
  12. Het lijkt mij dat een gezonde lifestijl aannemen (en volhouden!) het makkelijkst gaat als je de nadruk legt op gezondheid. Jezelf te dik of te dun vinden daar wordt niemand blij van. (Groetjes, Nicky)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Nicky, dat is inderdaad het beste wat je kan doen, ben ik helemaal met jou eens!

      Verwijderen