36 van 50 - eetherinneringen - tutti frutti

Op de blog van Zuinigaan las ik dat Aaf tutti frutti had gekocht. Er was ook een reactie over dit product. En het was de reactie van Aaf op deze reactie waardoor er bij mij een eetherinnering naar boven kwam. Aaf schreef dat zij het vroeger kookte en dan het kookvocht bond met maïzena. En dat is precies hoe ik het me herinner.

Thuis aten we af en toe op zondag een hele kip. Meestal werd de kip gebraden in een grote braadpan, maar soms ging de kip in zijn geheel aan het spit in de oven. Beide manieren van bereiden vond ik erg lekker. Mijn vader maakte de kip klaar, mijn moeder zorgde voor de tutti frutti. Bij dit gerecht aten we dan ook altijd rijst. Ik denk dat dit in de jaren zeventig door meer mensen werd gegeten, was vast ook weer een recept uit de Tip of een damesblad als Libelle of Margriet. De kip Hawaï, met ananas, deed volgens mij wat later zijn intrede in de Nederlandse keuken. 

De tutti frutti werd geweekt in water waardoor het gedroogde fruit weer vol en zacht werd. In hetzelfde water werd het dan aan de kook gebracht en vervolgens ging er bij het kookvocht een maïzenapapje waardoor het dikker werd. Niet te dik, het moest geen pudding worden. 

De maaltijd bestond dan uit kip, rijst, tutti frutti en meestal ook nog een beetje groente, ik geloof sperziebonen. 

Ik vond dit als kind een van de lekkerste maaltijden die er bij ons op tafel kwamen. Mijn voorkeur voor zoet heeft daar natuurlijk mee te maken. Ik heb sowieso goede herinneringen aan het avondeten thuis, misschien niet altijd van het hoogste culinaire niveau, maar wel altijd lekker en meestal gezond, ook toen daar nog niet zo de nadruk op lag als nu.