eetpatroon in mijn kinderjaren

Een foto van mij bij het buitenzwembad in Rozenburg. Ik ben een jaar of drie, vier want ik droeg nog geen bikini maar alleen een badstof broekje en een badmuts met bloemen. Ik was een stevig meisje. Een jaar of twee later een foto genomen op de trouwdag van mijn oom en tante. Ik droeg een minirokje met een t-shirtje en witte sokjes. Ik ben dan niet meer stevig of mollig, maar heb een normaal postuur. 

Op klassenfoto's van de lagere school zie ik er ook heel gewoon uit, niet dik, niet dun. Ik ben wel, samen met twee andere meisjes en een jongen, de langste van de klas. En dat blijf ik, ook op de middelbare school ben ik altijd een van de langste kinderen. 

Zoals gezegd was ik tijdens mijn lagere schooltijd geen dik of dun kind. Maar dat was bijna niemand in de klas. Een of twee kinderen zijn wel wat dikker of juist erg dun. Dit is opvallend want wanneer ik  naar klassenfoto's  van nu kijk zie ik veel meer dikke kinderen. Maar dat terzijde. 

Het is niet verwonderlijk dat we niet dik waren. Het waren de jaren zeventig. Er was nog niet zoveel eten om dik van te worden. Snacks en tussendoortjes bestonden niet of nauwelijks of men deed er niet aan. De supermarkten waren een stuk kleiner want er waren gewoon minder producten te krijgen.  Als ik ons eetpatroon in mijn jeugd moet omschrijven dan is dat denk ik vrij normaal voor een middenklasse gezin met twee werkende ouders en twee schoolgaande kinderen.

Wat aten we dan?

Ontbijt: Bruine boterhammen met jam, pindakaas, appelstroop, kokosbrood, vruchten- of chocoladehagelslag of chocopasta. Soms Brinta met stroop. In het weekend was er ook witbrood.

Tussendoortje; Op school kregen we schoolmelk en van thuis kregen we een appel mee voor in de pauze. 

Lunch: Toen ik op de lagere school zat gingen we tussen de middag naar huis en dan aten we daar brood, deze keer ook met hartig beleg zoals kaas of ham of iets dergelijks. Soms mochten we een speculaasje op brood. En op woensdag, als we 's middags niet meer naar school hoefden, aten we wel eens tosti's of wentelteefjes. 

Tussendoortje: Na schooltijd dronken we thee en kregen we twee kaakjes. Soms ook een stukje chocolade. Dan was het daarna spelen, of naar een clubje of andere activiteit. Aan het eind van de dag was je dan benieuwd wat er 's avonds op tafel stond en wachtte je tot het etenstijd was.  

Avondeten: Ik kom uit een gezin waar zowel mijn moeder als mijn vader voor het eten zorgden. Mijn moeder vond koken niet zo leuk, mijn vader wel. Die nam het dan ook steeds vaker voor zijn rekening. We aten dingen zoals aardappelen, groente en vlees, gebakken aardappels, stoofpotjes met rijst en macaroni of spaghetti. Op zaterdag brood met soep, of brood met knakworsten of tosti's. Zondags werd er wat uitgebreider gekookt en ging er bijvoorbeeld een hele kip in de oven.  Dan gebakken aardappels en appelmoes erbij, of tutti frutti (mijn favoriet destijds!) en groente. We aten ook altijd een toetje, maar dat was doordeweeks gewone yoghurt met een scheutje siroop en op zondag ijs of pudding. 

Tussendoortje:  Toen we ouder werden en langer mochten opblijven dronken we 's avonds koffie of (warme) chocolademelk. Daar was dan een koekje bij, en op zaterdagavond iets groters zoals een rondo, of gevulde koek of een mars.

Op zondagmiddag kregen we chips, maakten we toastjes met brie en mochten we frisdrank drinken.

Ik kwam niets tekort, er was altijd een volle koelkast en aten we lekker en gevarieerd. Er werd met mate gesnoept en over het algemeen gezond gegeten zonder dat daar echt een focus op was. Weinig pakjes en zakjes, alles vers. Niet heel veel vlees, geen gefrituurd eten en ook niet veel zoete dingen. Verjaardagen en feestdagen werden op gepaste wijze gevierd met de bijbehorende traditionele lekkernijen.  Ik at altijd graag en goed en in deze periode had ik een gezonde relatie met eten. 

Op een foto waar ik in de zesde klas zit ben ik lang en slank en was ik al wel bezig met mijn uiterlijk, maar nog totaal niet met mijn figuur. En dat is bij nader inzien ook wel logisch, want er was niets aan mijn figuur om me druk over te maken. Dat kwam pas later, toen ik op de middelbare school zat.