kat #3

Hoi, daar ben ik weer! 

Jullie hebben vast gelezen dat ik vorige maand een paar weken kwijt was. De mensen in het grote huis waren enorm ongerust heb ik begrepen. Ook weten ze nog steeds niet hoe ik kon weglopen en wat ik al die tijd heb gedaan. Nou, ik ga het ze niet vertellen ook, ze hoeven niet alles te weten!

Het was trouwens lang niet zo leuk daar buiten als ik had gedacht, er was nauwelijks iets te eten, ik was flink afgevallen. Wat dat betreft ben ik ook wel blij dat ze me zijn komen zoeken, zelf was ik namelijk de weg kwijt en ik had echt geen idee bij welke deur ik moest zijn. Heel vervelend.

Wat ook vervelend was, ik mocht in de eerste twee weken niet naar buiten. 

Op deze foto zet ik mijn liefste gezichtje op en vraag ik heel netjes of ik even mag buitenspelen. Maar de mensen waren niet op andere gedachten te brengen.

Nu heb ik een 'tag' aan mijn halsbandje en mag ik weer buitenspelen. 

Ik kan gelukkig wel weer ontspannen slapen, buiten moest ik toch steeds op mijn hoede zijn. Er liepen zoveel mensen rond, maar er waren ook andere katten, heel onrustig allemaal.

Omdat ik verder niet zoveel om handen heb ben ik op onderzoek gegaan in het grote huis en heb nu ook hun slaap - en badkamerverdieping ontdekt. Het huis heeft geen kamers en geen deuren, dus ik kan overal in en uit lopen en op en af springen. Mijn favoriete plekje om te slapen is nu hun bed, ze liggen er zelf overdag toch niet in dus dat kan prima. 

Van de week ging er ineens een groot klapraam in het dak wagenwijd open. Dat zag er interessant uit.

Toen het vrouwmens klaar was met het uitschudden van de sprei en het raam op een kier stond ben ik toch even wat beter gaan kijken en hoorde ik ook vogels. Leuk! 

Een dag later ging ze natuurlijk weer de boel uitkloppen en deed ze daarna niet meteen het raam dicht. Ik zag mijn kans schoon en ben in het raam gesprongen. Ik had net een poot in de dakgoot gezet toen het vrouwmens mij stevig beetgreep en op de grond zette. Daarna ging het raam weer op de kier. Ik geloof dat ze boos op me was.

Ik wil natuurlijk wel vriendjes met haar blijven, ze geeft me tenslotte lekker eten en kriebelt me achter mijn oren. Toen heb ik mijn charmes in de strijd gegooid,  Ik denk dat het wel heeft gewerkt.

En als ze het dan leuk vind om een stom mutsje op mijn kop te zetten dan mag dat, niet te lang natuurlijk want ik heb geen zin om voor paal te lopen, ik heb ook mijn grenzen.