zo was mijn maand - oktober 2024

vrijdag 4 oktober

Tijdens mijn blogpauze wil ik toch bijhouden wat ik doe en hoe het gaat. Niet alleen voor mezelf, maar ook voor iedereen die hier komt lezen. 

Vandaag is het dierendag. Max mag, zoals iedere ochtend, naar buiten om op ons dakterras wat heen en weer te lopen, beetje te spelen, vliegjes te vangen en vanaf de rand van het terras de wereld te observeren.

T. laat hem om half 8 naar buiten en wanneer hij een uur later zelf de deur uit moet is Max in geen velden of wegen te bekennen. We hebben geen kattenluikje dus Max heeft pech. De deur gaat dicht.

Als T. om 12 uur weer terug is zit Max niet zoals gebruikelijk op het trapje voor de keukendeur (die toegang geeft tot het dakterras) te wachten. Ook de rest van de dag geen Max.

We hangen een camera op die een signaal geeft bij beweging, maar ook die nacht zien we onze kat niet. 

zaterdag 5 oktober

We bellen aan bij alle buurtbewoners en vertellen dat we Max zoeken. We laten foto's zien en iedereen belooft op te letten.

's Avonds belt een buurtbewoner aan, Max loopt dan door de zijstraat naast ons huis. We hebben proberen hem te lokken, maar telkens rent hij weg. Hij rent zelfs de hoofdstraat over en is dan verdwenen. Na ruim een uur rondlopen, roepen en zoeken gaan we weer naar huis.

maandag 7 oktober

We plakken een 'vermist' postertje op lantarenpalen, vuilnisbakken en op een paar andere plekken in de wijk. 

Ik ben blij dat ik naar school kan, de afleiding is erg welkom want ik merk dat ik enorm verdrietig ben.

Ik heb een leuke les met de meidengroep en daarna nog een aantal korte gesprekken met studenten. 

Ik ga eind van de werkdag sporten en wanneer ik van huis naar de sportschool fiets let ik goed op of ik Max zie. Het is een vrij bange, schrikachtige kat dus de kans dat hij midden op de middag over straat loopt is klein. In de bosjes - wat zijn er veel bosjes! - zie ik allerlei zwerfvuil en een paar keer zie ik een plastic tasje aan voor onze kat. 

woensdag 9 oktober

Nog steeds is Max niet terug. T. heeft vannacht om twee uur een rondje door de wijk gemaakt in de hoop dat Max in het donker wat meer van zich durft te laten zien. In de ochtend belt er iemand die denkt Max bij mijn sportschool in de buurt gezien te hebben. T. kan er naar toe maar ziet geen enkele kat. En zo gaat er weer een dag voorbij.

vrijdag 11 oktober

Vandaag een fijne dag op mijn werk, ik heb geen dringende werkzaamheden en kan mijn administratie doen. Ik verstuur wat brieven met uitnodigingen aan studenten, ze krijgen nog steeds brieven per post omdat ze vaak niet op hun schoolmail kijken. De brieven ontvangen ze helaas ook niet altijd dus er gaat én een brief (heel soms ook aangetekend) én een e-mail en dan ook nog een WhatsApp bericht uit. 

Max is nu een week weg. Ik ben nog steeds verdrietig maar ben ook al bezig met het idee dat we hem niet meer terug zullen zien. 

zondag 13 oktober

We vieren het niet maar zijn vandaag 13 jaar getrouwd. 

We hebben een heerlijke lummeldag. 's Ochtends ga ik sporten en moet T. ook even de deur uit. Na het sporten maak ik het eten voor morgen en fiets ik nog even naar de Plus voor een zak spruiten die in de aanbieding zijn. Die eten we pas dinsdag maar na vandaag heb ik geen gelegenheid meer om naar die winkel te gaan. Ook haal ik een nieuw boek op bij de bieb.

's Middags zijn we allebei thuis en maken het gezellig. We kijken wat tv en ik lees ook nog een paar hoofdstukken in mijn boek. 

Na het acht uur journaal kijken we het tweede koppel in 2V12. Wat jammer voor het team dat de derde ronde verliest, ze raadden het woord zelfs niet. Daarna zet ik mijn werktas klaar en haal ik het brood voor morgen uit de vriezer. Dan is het bedtijd.

dinsdag 15 oktober

De ICT afdeling stuurt mij een mail waarin zij aankondigen dat ik een nieuwe laptop krijg. Ik heb een goede laptop, het apparaat is snel, vertoont geen mankementen en voldoet wat mijn betreft dus nog prima aan mijn wensen. 

's Middags komt een ICT collega mijn oude laptop ophalen. Oud? Ja, wel vijf jaar! Ik heb er natuurlijk geen verstand van maar ik krijg uitgelegd dat de kosten van onder andere onderhoud en updates nu te hoog zijn en dat het goedkoper is om na vijf jaar de laptop te vervangen. De oude wordt leeggehaald en doorverkocht. 

Mooi hoor, nieuw spul, maar alleen het toetsenbord voelt anders, verder merk ik er niets van.

woensdag 16 oktober

Pesten is van alle tijden. Sinds de mobiele telefoon en sociale media onderdeel zijn van het dagelijks leven gebeurt het vooral online. Nu onze vmbo-leerlingen hun telefoon aan het begin van de schooldag in hun kluis moeten doen en deze er de rest van dag niet meer uit mag vallen de leerlingen terug op andere manieren van pesten. Dit briefje ligt vandaag in de fietsenstalling. Ik moet er eerlijk gezegd om gniffelen, er zijn volgens mij ergere dingen om naar te stinken!

Pesten retro-stijl

maandag 21 oktober

Om 18.30 uur wordt T. gebeld door een onbekend nummer. Een meneer die drie straten verderop woont. Volgens hem zit Max in zijn achtertuin. We zijn al eerder gebeld door mensen uit datzelfde deel van de wijk. Telkens bleek het om een andere kat te gaan. Toch gaat T. meteen naar het adres toe. Ik was met het eten bezig en omdat ik toch ook wel graag wil weten of het inderdaad Max is zet ik het gas uit, trek ik mijn schoenen aan en ga ik ook naar buiten. Ik weet welke kant T. op is en ga ook die kant op. Een paar tellen later zie ik T. de hoek om komen met in zijn armen onze Max!

Max is ongedeerd, nog heel schoon maar wel sterk vermagerd. Hij eet zijn eerste handje brokjes in recordtempo. We doseren het voer zodat hij zich niet kan overeten. Verder gedraagt hij zich normaal, na veel gemiauw wordt hij wat rustiger, zijn adrenaline is gezakt, en zoekt hij zijn plekje op de bank op. Alsof hij nooit is weggeweest.

donderdag 24 oktober

57 Jaar vandaag! Ik trakteer op appeltaart, niet zelf gebakken, daar heb ik geen tijd voor gehad. Normaal gesproken ben ik in herfstvakantie jarig en bak ik in het laatste weekend iets om te trakteren op school. Nu heeft Appie geholpen, de appeltaartjes waren in de bonus. Ik heb er zelf niet van genomen. Ik eet dit weekend liever een van mijn eigen favoriete gebakjes.

vrijdag 25 oktober

Met Max gaat het goed. Hij eet weer normaal en schrokt geen grote hoeveelheden naar binnen.

Zijn gedrag is wel anders dan eerst. Voordat hij kwijt was lag hij naast mij op de bank, nu heeft hij dat een keer gedaan maar verder ligt hij steeds op de andere bank, naast T. Daarnaast volgt hij T. zo ongeveer bij iedere stap, zelfs tot in de slaapkamer. De eerste nacht dat hij terug was sprong hij op het voeteneind van ons bed, nog nooit eerder gebeurd, en dit blijft hij doen. We vinden het goed omdat we denken dat hij behoefte heeft aan onze nabijheid. Misschien gaat het weer over, misschien niet, dat merken we wel.

zaterdag 26 oktober

Na het sporten hang ik een was buiten en daarna is het tijd voor koffie en mijn verjaardagsgebakje.

dinsdag 29 oktober

Max vindt het nog steeds fijn om 's nachts op ons voeteneind te liggen. We sturen hem naar beneden als we het merken, maar dan komt hij weer terug als we in dromenland zijn. Ach, hij ligt op de sprei en die wordt iedere dag door T. goed uitgeschud in de buitenlucht.

woensdag 30 oktober

Na onze blind date van afgelopen zomer hebben Lot en ik vandaag een pannenkoekenafspraak. We, ik vooral, heb al trek in een pannenkoek sinds Lot er over schrijft in een reactie elders op het net. Onder het genot van een pannenkoek met spek, kaas en stroop (Lot) en appel en stroop (ik) zitten we uren te kletsen. En dat gaat dan niet alleen over koetjes en kalfjes. En dat is leuk en fijn. Sommige onderwerpen zijn makkelijker te bespreken met iemand die niet heel dicht bij je staat.

Bij het weggaan nog even stress, ik ben mijn fietssleutels kwijt. Alle zakken, tas en fietstassen nazoeken maar geen sleutels. Heen en weer lopen tussen fietsenrek, deur van het restaurant en auto van Lot, ook niets. Toen naar binnen en gelukkig liggen ze bij de kassa op me te wachten. 

donderdag 31 oktober

Niets voor mij om twee dagen achter elkaar buiten de deur te lunchen, maar hè, het is tenslotte vakantie. Vandaag heb ik een afspraak om te lunchen met een collega en een oud-collega. We spreken af bij het Vlaamsch Broodhuys waar ze lekkere broodjes en salades hebben en een gezellig restaurantgedeelte. 

Ik neem de boterhammen met geroosterde groentespread. Lekker maar toch niet heel bijzonder, ze voldoen in ieder geval niet aan mijn verwachtingen. Het is druk en rommelig en tot twee keer toe krijgt een van ons het verkeerde voorgezet. Als goedmakertje krijgen we na het eten een thee of koffie van het huis. Netjes vind ik dat. We hebben het erg gezellig en het is leuk om met onze oud-collega, een jaar nadat ze met pensioen is gegaan, bij te praten.

Sinds gisteren ben ik een poosje alleen thuis. T. is naar onze vrienden in Frankrijk om daar te helpen bij een aantal klussen en ook om er even uit te zijn. Hij heeft zijn eigen caravan op het terrein staan en heeft veel plezier in het leven in de natuur, zonder al te veel voorzieningen. En ik, ik ben een luxe paardje en blijf lekker thuis waar ik de komende dagen nog even geniet van de herfstvakantie.