Gisteren ging het over spinazie. Ik vertelde dat we thuis altijd moesten eten wat de pot schaftte. Nu was het gelukkig zo dat we over het algemeen lekker of erg lekker aten. Mijn ouders, en later mijn broer en ik ook, zorgden daar wel voor. De spinaziemaaltijd die ik gisteren beschreef is een uitzondering, die was niet vies maar om nou te zeggen lekker....
Toen ik nadacht over andere maaltijden die ik niet echt lekker vond kwam ik natuurlijk terecht bij spruitjes. Weinig kinderen lusten spruitjes. Mijn broer en ik waren geen uitzondering. Wanneer er bij ons thuis spruitjes op het menu stonden dan waren we niet blij want hoe vies we ze ook vonden, we moesten er altijd vijf eten.
Ik denk niet dat we zaten te kokhalzen, mijn ouders waren niet gemeen en zouden ons dat niet aandoen, maar het eten van die vijf spruitjes ging niet van harte. Als er dan ook nog gestoofde runder- of sukadelappen bij geserveerd werden dan was de gruwel compleet. Draadjesvlees met lebbertjes, wat een smerigheid!
Hoe anders is dat nu. Vorige week zag ik de eerste zakken spruitjes van dit jaar bij de Lidl en AH liggen. Ze zijn nu in de aanbieding bij de Lidl en reken maar dat ik dit weekend een zak meenemen. Ik eet ze ontzettend graag. Gekookt vind ik ze lekker, jawel, mét stoofvlees en aardappels. Maar ook geroosterd in de oven, gewokt met een uitje en wat kokosmelk en sambal, of gewoon geblancheerd en in stukjes koud door een salade. Nu al zin in!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten