eetherinneringen - kaakjes

In het stadje waar ik opgroeide was vroeger een Jamin. Ik dacht als kind dat de eigenaren (het woord franchise kende ik natuurlijk niet) meneer en mevrouw Jamin waren. Zo noemden we ze dus ook, wij als kinderen, maar mijn vader en moeder ook. 

Vaak ging ik met mijn moeder op woensdagmiddag op de fiets naar het dorp (zo noemde we het centrum) om naar de bieb te gaan en nog wat boodschappen te doen. We gingen dan ook naar meneer en mevrouw Jamin. Daar kochten we dan kaakjes en soms iets te snoepen zoals ijsbonbons en hopjes. In de zomer gingen we ook wel een ijsje halen bij meneer en mevrouw Jamin. Zo'n rechthoekig blokje vanille-ijs met chocolade en twee losse wafeltjes.

Kaakjes hadden we altijd in huis. Een grote trommel waar ooit tabak in had gezeten diende als kaakjestrommel. Iedere dag na schooltijd kregen we twee kaakjes, nooit drie of vier, altijd twee. Tenzij we een scheepsbeschuit kregen, dat waren joekels van koeken, net als kaakjes droog, maar met veel smaak. Daarvan kregen we er maar een. Soms kregen we ook een half reepje chocolade bij de kaakjes, butterscotch was mijn favoriete smaak, van het huismerk van AH. Of we kregen een hele koetjesreep. Dat waren echte traktaties.

Mijn favoriete kaakjes waren waaiers. Lichte brosse kaakjes met een vleugje vanille. Mariakaakjes vond ik niet zo lekker. Beetje saai. Petit beurre weer wel en ook lekker waren de kaakjes met kokos en suiker, Brusselse kermis, en natuurlijk de biscuitjes met chocolade en suikerkorrels. 

Misschien waren ze niet allemaal van het huismerk Jamin, de waaiers in ieder geval wel. Ik denk dat er ook kaakjes bij AH gekocht werden, van het eigen merk van Verkade. Knappertjes, niet mijn favoriet, en San Fransisco, die vonden wel gretig aftrek. 

Sinds mijn jeugd zijn er veel soorten bijgekomen. Zo heb je nu ook de zogenaamde 'digestives'. Een biscuitje dat ik voor het eerst in Engeland at. Daar is het een van de meest gegeten kaakjes en ideaal om te 'dunken' in de thee en koffie. Ik vond ze ook erg lekker en at ze graag, vooral de digestives met chocolade. Ze zijn niet zo droog als de gewone kaakjes en enorm calorierijk. Het hoge vetgehalte en de suiker maken het een heel goed koekje om een bodem voor een cheesecake mee te maken. Maar nu dwaal ik af.

Wanneer ik nu zoek naar afbeeldingen op het Internet kan ik helaas weinig vinden over de kaakjes van weleer, maar ik heb er in ieder geval goede herinneringen aan.