zaterdag 7 oktober 2023

hoe het nu gaat #1

Eetbuien
Met de eetbuien wel te verstaan. Het gaat niet, of het gaat wel want nog steeds hetzelfde. Ik heb er gemiddeld een per twee weken. Vandaag was weer zo'n dag. De situatie leende zich ervoor om verschillende redenen:

Alleen
T. is een week weg, komt morgen weer thuis. Hij is een week naar vrienden van ons in Frankrijk. We facetimen iedere dag en ik zie en hoor dat hij het naar zijn zin heeft. Het weer is heerlijk, net als hier alleen iets warmer, en hij amuseert zich met een beetje klussen, fossielen zoeken, koken en ontspannen. Ik vind het geen probleem dat hij alleen weg gaat, ik heb deze week mijn werk en ben in mijn uppie in de avonden. Ik lees en kijk 'domme' tv, en ik eet lekkere dingen waar T. niet zo van houdt.

Gewicht
Ik zat weer een kilo onder mijn gezonde gewicht. Dat komt omdat ik al twee weken geen eetbui heb gehad, en dus al weer twee weken gezond eet, veel sport en dus net niet genoeg eet om op gewicht te blijven. En dan komt het reptielenbrein in actie. Dat wil eten, meer en meer, want ja, misschien is het eten hierna wel op, weet reptielenbrein veel! 

Tekort
En dus was er vandaag een inhaalslag. Even bij-eten wat ik tekort ben gekomen de afgelopen periode. Ik at onder andere boterhammen met pindakaas, fudge, chocolade, dropjes, yoghurt met muesli, chips, vla, een gevulde koek, een harde mokka, een loempia en ijs met slagroom. Ik at dit niet in trance, maar het ging wel heel snel en ik dacht er niet bij na, maar was er wel helemaal bij.

Walging en schaamte
Zo'n eetbui heeft altijd hetzelfde patroon en hetzelfde resultaat. Na het volproppen komt het gevoel van walging en schaamte. Deze gevoelens gaan hand in hand met de goede voornemens. Want dit was natuurlijk echt de laatste keer dat ik me zo heb laten gaan. Morgen wordt het allemaal anders.

Schone lei
Allereerst ga ik naar de sportschool. Gelukkig is het zondag en hoef ik niet eerst te werken. Na een sessie op de loopband, hometrainer en aan de apparaten,  stap ik onder de douche en was ik mijn haar en zeep ik mezelf lekker in. Zo heb ik het gevoel dat ik met een schone lei begin. Alsof de walging en schaamte met het douchewater in het afvoerputje zijn verdwenen.

Nieuwe start
Zo'n reset is fijn, ik pak dan de draad weer op en ga heel bewust opnieuw proberen om de eetbuien buiten de deur te houden. Ik heb de behoefte om het steeds opnieuw te proberen want ik weet hoe fijn het is wanneer ik ze een lange tijd niet heb.  Ik denk dat het helpt wanneer ik er weer meer over ga schrijven. Over wat ik voel en wat er gebeurt, misschien is dat wel een deel van de oplossing. 

25 opmerkingen:

  1. Begrijpen doe ik dat aspect nog steeds niet: een tijd te weinig eten en uit ervaring weten dat er dan een eetbui komt.
    Zo makkelijk te zeggen, eet dan wat je in een eetbui eet verdeeld over die 2 weken. Je hoeft niet elke dag echt 100% gezond te eten. Zet in op 80-20 en geniet van die extra lekkere dingen.

    Maar ja ik begrijp ook dat het zo niet werkt.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Lot, klopt, zo werkt het niet. Ik snoep soms wel meer dan normaal op een dag en dan blijven de eetbuien wel langer weg. Misschien moet ik jouw advies toch ter harte nemen en meer eten en af en toe wat lekkers nemen. Ui ervaring (op vakanties bijvoorbeeld) weet ik ook dat ik dan niet aankom in gewicht.

      Verwijderen
    2. Dit is wat me opvalt: dat je niet aankomt in gewicht als je af en toe 'zondigt'. Dat is ook mijn ervaring, ook al heb ik geen eetstoornis. Ik dacht dat ik kilo's was aangekomen, omdat ik meer gesnoept had dan normaal. Maar dat was niet zo. Kennelijk weet je lichaam heel goed een evenwicht te handhaven.

      Verwijderen
    3. Hoi Judy, ik heb een actieve leefstijl, ik sport, ik doe alles buitenshuis op de fiets, ik loop op mijn werk veel. Maar ik vertrouw mijn lichaam kennelijk niet, want ik ben heel bewust iedere dag bezig met 'niet aankomen' vandaar ook de naam eetstoornis, het is meer dan op je lijn letten. Het is een ziekte die zich in mijn hoofd afspeelt, onzichtbaar voor anderen, maar een dagelijkse strijd voor mij.

      Verwijderen
  2. Jij hebt pech,dat je niet kotsmisselijk wordt van die hoeveelheid eten/snoep. Ik voel mijn maag al,als ik het lees.Volhouden met "gewoon opnieuw beginnen".

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Izerina, niet kotsmisselijk, maar ik krijg wel de bekende suikerdip, dan voel ik me wel heel beroerd, en tóch doe ik het steeds weer.

      Verwijderen
  3. Je eet te weinig en daardoor komt er een eetbui want het reptielenbrein heeft honger. Neen, jij hebt honger maar je wil/kan er niet aan toegeven. Als je nu al eens begint met bij iedere maaltijd iets extra's te nemen, iets wat je reptielenbrein graag lust. Geen én én én, maar gewoon één iets. Misschien is het reptielenbrein dan wel tevreden gesteld en komt het niet tot een eetbui. En hoef je je nadien ook niet te schamen (hoeft sowieso niet).
    Ik probeer maar wat hoor, want ik vind het zo erg voor je dat je steeds weer teleurgesteld bent in jezelf. Wat ook absoluut niet nodig is.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel voor je lieve woorden Myriam! Ik weet dat ik dat moet doen, maar daar gaat het dus mis. Ik ben altijd in de 'aan de lijn' stand en dat kan geen mens volhouden. Ook ik niet. En dat wéét ik, en toch doe ik het. Hoe raar is dat!?!?!? Lot schreef het hierboven ook al, en ik weet dat jullie gelijk hebben. Waarom is mijn brein zo verknipt dat het niet meer normaal met en over eten kan omgaan?

      Verwijderen
  4. Geloof in jezelf. Geloof in jezelf. Geloof in jezelf. Geloof in jezelf. En als je twijfelt, geloof in jezelf, dan komt alles goed.
    Marijke.
    Ps oh ja Sportschoolverbod

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hi Marijke, je hebt gelijk, ik moet in mezelf geloven en die sportschool eens overslaan. Was ik maar zo wijs! x

      Verwijderen
  5. Zo lastig als je met je verstand wel weet hoe het moet maar het toch niet lukt.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja Nicky, en ik weet dat ik niet achterlijk ben, maar waarom ik dan wel achterlijk doe is me een raadsel!

      Verwijderen
  6. Ingewikkeld. Je weet dat het niet logisch is wat je doet en toch blijf je het doen. Als je je eetbui nu eens geen eetbui noemt, zou dat wat uitmaken? Dat je jezelf toestemming geeft om zoveel te willen eten als je op dat moment wil. Vind het rot te lezen dat je je schaamt en je teleurgesteld bent.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hi Cellie, ja dat zou zeker uitmaken, net als niet de perfecte eetdag willen hebben, want daar gaat het telkens mis! Een dropje teveel en ik denk al dat de eetdag verpest is. Ja, dan is het vragen om ellende! Alle tips die ik hier krijg heb ik ook bij eetstoornistherapie gekregen, hoezo een koppig brein?!

      Verwijderen
    2. Dat klinkt alsof het vooral te maken heeft met de strijd met perfectionisme. Dat kan vele vormen aannemen, bij jou dan misschien de eetstoornis? Bij anderen misschien de perfecte ouder willen zijn, of de topscoorder of verzin maar een voorbeeld. En het heeft vaak niet eens zozeer te maken met wat anderen van je vinden, maar met je eigen strenge normen over perfectie.
      Ik herken die schaamte wel. 'Koppig brein' vind ik dan een negatief woord, want het gaat toch eigenlijk niet om dat brein, maar om het jezelf dualiteit toestaan? Zowel goed als minder goed, dus perfectie (heel klein beetje, niet te, want dan volgt boemerang-reactie) losmaken.
      Of klets ik nu onzin? Groet, Ine

      Verwijderen
    3. Hoi Ine, perfectionisme kan ermee te maken hebben, het is in ieder geval wel tijdens een van de therapiesessies die ik ooit volgde besproken. Ik ben heel streng voor mezelf, veel milder voor anderen. Daardoor zorg ik vaak beter voor anderen dan voor mezelf. Ja, misschien is het niet zozeer een koppig brein maar gewoon menselijk om meerdere facetten te hebben. Jij? Onzin kletsen? Nee hoor, daar heb ik je in ieder geval nog nooit op betrapt!

      Verwijderen
  7. De adviezen klinken inderdaad heel logisch en simpel, maar helaas werkt het zo gewoon niet als je een eetstoornis hebt. Het lijkt mij echt enorm zwaar en ingewikkeld.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Zo Simpel is dan Geluk, zoals ik hierboven al reageerde is iedere tip mij bekend en zijn het goede adviezen. Die bij sommigen werken en bij sommigen niet. Ik heb het al zo lang dat een complete 'terug naar fabrieksinstellingen' nodig is denk ik!! 🤣

      Verwijderen
  8. Ik heb echt zoveel respect voor je! En je bent zo eerlijk!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Hoi mevrouw Niekje, jouw lichaam lijkt mij slimmer te zijn dan je brein want dat doet eigenlijk gewoon wat het moet doen, namelijk: ervoor zorgen dat je niet verhongert. Eigenlijk zou je je lijf en jezelf daarvoor beter bedanken in plaats van ervan te walgen. Al begrijp ik dat het hier gemakkelijker geschreven dan gedaan is, vooral omdat het over excessief eten gaat, iets wat natuurlijk ook niet gezond is...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Sarah, goed punt, mijn lichaam geeft zelf aan wanneer ik wat nodig heb. Dat wordt aangestuurd vanuit het zogenaamde reptielenbrein dat ervoor zorgt dat we ademen, eten, voortplanten en vluchten bij gevaar. Mooi inzicht ook om niet te walgen maar te bedanken. Ik weet wat je bedoelt, zou het een ander precies zo adviseren maar ik ben in dit geval mijn eigen ergste vijand. Nee, heel gezond was mijn eetbui niet, maar hetzelfde eten uitgesmeerd over twee weken zou er niet raar uitzien. Iedere dag iets lekkers naast een 'gezond' menu.

      Verwijderen
  10. Hai mevrouw Niekje, ik kom ook hier eens buurten! :)
    Zijn er dingen die ten grondslag liggen aan het gevoel dat je altijd moet lijnen?

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Hai Mevrouw Niekje, ik kom eens terugbuurten! Wat naar voor je dat dit zo gaat! Zijn er dingen die ten grondslag liggen aan het eetprobleem?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Anke, gezellig om je hier te zien en wat van je te horen! Ik heb al veel therapie gehad, er enorm veel over gelezen en inmiddels ben ik er wel achter dat niet alles een duidelijke reden hoeft te hebben. Soms ontstaan dingen in de loop van een leven door aanleg en bepaalde ervaringen. Ik ben er niet achter of er een of twee of drie dingen aan ten grondslag liggen, denk dat het bij mij ook een combinatie is van een aantal gebeurtenissen in mijn leven én aanleg: graag goed willen zijn/doen, beste meisje van de klas willen zijn, onzeker over mijn (ooit best grote) lichaam, een heel nare relatie achter de rug, een moeder die ook altijd aan de lijn deed en zichzelf niet goed genoeg vond (terwijl ze dat natuurlijk wel was, net als ik) en zo kan ik best een rijtje bedenken. Het is er al zo lang dat ik inmiddels niet meer beter weet, dat maakt het dan weer wat makkelijker allemaal. Psychische aandoeningen zijn lastig maar ook erg interessant!

      Verwijderen