fiets

Rijwielhandel

De rijwielhandel in mijn wijk, een familiebedrijf waar de zaak van vader op zoon overging, is helaas een jaar geleden verkocht aan een keten. De eigenaar kon geen personeel vinden en kon het werk in zijn eentje niet meer aan.

Ik ben er een paar keer naar binnen gelopen en steeds werkten er andere jongemannen. Ik had niet het idee dat ze veel verstand van fietsen hadden. Inmiddels is de winkel dicht vanwege brand. Al weken nu. Ik denk dat het geen zuivere koffie was wat daar gebeurde, witwassen misschien. Ik heb zo'n vermoeden dat de brand niet zomaar ontstond, wie zal het zeggen. Maar in de wijde omtrek - in ieder geval niet aan te lopen met een kapotte fiets- is nu geen fietsenmaker meer. 

School

Wat een geluk dat de vmbo-afdeling mijn school beschikt over een afdeling 'techniek' en dat daar ook een ruimte is met materieel voor fietsonderhoud en - reparaties. En dat een collega van een ander team zich heeft laten bijscholen tot fietsmonteur.  

Ik reed al maanden rond op mijn (weliswaar oude maar nog prima) damesfiets waar ik altijd op fiets als ik een jurk aan heb, terwijl de ketting lubberde. Het maakte een boel lawaai en trapte steeds door. Maar omdat het ondanks deze mankementen nog wel ging liet ik het maar zo. Tot ik een paar weken geleden in een pauze R. sprak. Hij vertelde me dat zijn hobby knutselen met fietsen is én dat hij de opleiding tot fietsmonteur heeft gevolgd en niets liever doet dan fietsen opknappen! 

Als nieuw

Vorige week zette ik de fiets in het technieklokaal en aan het eind van de dag kon ik hem weer ophalen. Wat een verschil was dat, mijn fiets reed weer als een zonnetje. De banden waren opgepompt, de versnellingen bijgesteld en de ketting strak gezet. Ik kon hem wel zoenen! Dat heb ik natuurlijk niet gedaan, ik heb de volgende dag bij de banketbakker een gevulde speculaasstaaf gekocht en deze als bedankje aan hem gegeven. Voor wat hoort wat en bovendien wil ik in de toekomst graag weer gebruik maken van zijn kennis en kunde.