maandag 15 april 2024

zo was mijn week 15 / 2024

maandag 8 april

Zoals iedere maandagochtend zit ik klaar in mijn lokaal voor de studievertragers. Er komen er twee opdagen, allebei ruim een uur te laat. De rest schittert door afwezigheid en reageert niet op mijn appjes.

Mijn paspoort ligt klaar op het stadskantoor. Ik ga wat eerder weg om het op te halen. Toen ik een paar weken geleden een afspraak had voor het aanschaffen van een nieuwe identiteitskaart, las ik op een monitor in de wachtruimte dat er voor het VK (Engeland, Schotland en Wales) een paspoort nodig is en geen ID-kaart. Ik heb toen mijn aanvraag omgezet in een paspoort omdat ik van plan ben om ergens in de komende tien jaar naar Londen te gaan.


dinsdag 9 april

Er zijn deze week rapportvergaderingen bij de niveau 3 en 4 opleidingen. Ik sluit aan zodat ik weet wat er allemaal speelt, welke studenten zouden kunnen blijven zitten, welke weggaan, welke slagen voor 1 oktober en ook om te kijken of er aanvullende zorg of ondersteuning nodig is bij deze studenten. Altijd leuk om mee te denken met de collega's.

Eind van de middag zou ik een overleg hebben aan de andere kant van de grote stad, maar doordat alles uitloopt en ik geen auto tot mijn beschikking heb op dit moment moet ik afzeggen. Het zou te ver fietsen zijn en te lang duren met de harde wind die er op dat moment staat. Met mooi weer zou het al ruim drie kwartier fietsen zijn en nu zeker een uur. Ik wacht de notulen wel af.


woensdag 10 april 

Een heel stille dag op school. Een deel van de collega's en veel studenten waren vrij omdat zij het einde van de Ramadan vieren met het suikerfeest. Ik had wat afspraken en deed mijn administratie. 


donderdag 11 april

Weer een dag met rapportvergaderingen en een overleg met mijn teamleider. Geen spannende dingen verder. Sporten na schooltijd, lezen en mijn blog voor de donderdagavond afmaken. Inspiratie om te bloggen ontbreekt een beetje. Merk dat ik de lat weer erg hoog leg voor mezelf. Zeker wanneer ik - met heel veel plezier - blogs van anderen lees.  Het hoeft niet heel diepgaand te zijn om leuk te zijn voor de lezers. Misschien moet ik daar ook wat meer naar toe, beetje keuvelen over een breder scala aan onderwerpen dan alleen maar eten en eetstoornissen. Het lijkt alsof al die andere bloggers dit soort teksten uit hun mouw schudden, maar misschien vergis ik me daar wel in en kost het hen net zoveel energie en tijd als het mij kost. En dat heb ik er nog steeds graag voor over, maar soms ook even wat minder graag.

Had een mini-eetbui voor ik naar bed ging. Bleek later de start van een tweedaagse te zijn.

vrijdag 12 april

Mijn werk voor de week afgerond. Verslag van de studentbesprekingen aan de teamleiders gestuurd. Zij kunnen dan met de studentenaantallen rekening houden bij het invullen van de formatie. 

Zitten wachten op studenten waar ik een afspraak mee had maar die niet kwamen opdagen. Een meldde dit netjes, de ander niet. Zij had een brief ontvangen, een mail én een appje. Wanneer zij mij nodig heeft weet ze me altijd te vinden. Ik moet het niet persoonlijk maken, maar dat is wel eens lastig. Loslaten!

Midden op de ochtend begon ik met het eten van een paar overgebleven paaseitjes. Al gauw mondde dit uit in eetbuigedrag en ging ik meer eten. Er is altijd wel wat te eten en ook nu was dat het geval. 

Onderweg naar huis ging het door en thuisgekomen kon ik niet stoppen. 


zaterdag 13 april

We vieren het niet maar we zijn vandaag 12,5 jaar getrouwd. Al veel langer samen, hier zal ik ook nog eens een leuk blogje over schrijven. We hadden wel het plan om bij onze lokale Italiaan pizza te gaan eten. Dat zijn erg lekkere pizza's en een paar keer per jaar kan ik daar erg van genieten. Maar niet gereserveerd en dan is er geen tafeltje vrij zaterdag.  Toen maar laten bezorgen.

Eind van de ochtend kwam een bevriende buurvrouw twee tompoucen brengen, we hadden nog iets tegoed van deze buurtjes. Het waren tompoucen van de goede bakker met een dikke toef slagroom bovendien. Dat, en het pizzavooruitzicht, was de aanzet voor een tweede eetbuidag.

Nee, een tompouce en een pizza maken geen eetbui. Het is wat ik er allemaal nog voor, tussen en na heb gegeten. Maar om daarover te schrijven heb ik geen behoefte.


zondag 14 april

Balansdag vandaag. Begonnen met een bak havermoutpap, daarna naar de sportschool.  In huis gerommeld, nog een paar boodschappen gedaan, eten voor morgenavond gemaakt. 

Lunch was een salade en roggebrood met kaas.

Wassen, drogen, opvouwen en opruimen. Spullen voor de werkweek uitgezocht. Rekening gehouden met herfstweer. 

Avondeten was een normale maaltijd, gezond en lekker. Ook een bakje vla toe genomen. Gevoel dat ik weer back on track ben. Niet mee zitten verder, ik was futloos van te weinig eten en teveel bewegen. Leer ik het dan nooit?

Nieuwe week ziet er niet bijzonder spannend uit. Ook nog eens lelijk weer als ik de weerapp en weervrouw mag gelopen. Maar het is wél de een na laatste week voor meivakantie, dat is het positieve aan volgende week. Nog even dus.

27 opmerkingen:

  1. Allereerst: gefeliciteerd met 12,5 jaar getrouwd zijn, je bent al langer samen denk ik? Jammer dat dit samenviel met een eetbuiweedaagse en het misschien nog meer triggerde, maar dapper dat je je er zo overheen probeert te zetten. Idd niet het eind van de wereld, maar dit gezegd hebbende: ik kan in mijn hoofd ook dingen heel groot maken hoor. ..Ik vind je blog prima en fijn zoals het is, iets dieper op dingen in gaan. Voor mij hoef je niet over ditjes en datjes te schrijven, daar zijn al genoeg blogs over. Het mag best ergens over gaan. En begrip voor een kennis van psychische stoornissen.. way to go! Dus dat je daar aan bijdraagt met je blog vind ik alleen maar heel waardevol en goed! En weer wat geleerd: ik wist niet dat je nu voor het VK een paspoort nodig hebt, maar gezien de Brexit is dit wel logisch. Liefs en knuffel, Ine

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Goedemorgen Ine, dank je wel! Ja, we zijn al bijna 25 jaar samen. En we kennen elkaar al 40 jaar. Ik twijfel, er zijn er inderdaad al genoeg die over ditjes en datjes gaan en ik wil iets toevoegen, liefst om mensen iets meer te vertellen over eetstoornisproblematiek. Daar schijnt ook wel behoefte aan te zijn en anders is het delen van ervaringen ook fijn voor mij en lotgenoten. Ik had dat ook nooit bedacht en inderdaad wel logisch na de Brexit. Fijne dag, kuffel terug!

      Verwijderen
    2. Zo is bijv. vrij onbekend bij o.a. artsen dat eetstoornissen heel hardnekkig kunnen zijn en dat die, lang nadat iemand er van hersteld is, later weer terug kunnen komen (al dan niet in een wat andere vorm), als die persoon weer een moeilijke periode doormaakt (denk aan ziekte, verlies van dierbaren of relatiebreuk later in het leven). Groet, Ine

      Verwijderen
    3. Veel artsen (zeker de wat oudere) denken dat het aanstellerij is, tenzij je uitgemergeld bent. Ook mensen met een normaal gewicht kunnen een eetstoornis hebben, het zit namelijk vooral in je hoofd!

      Verwijderen
    4. Een van de vorige keren ging aan een eetbui ook een afhaalpizza vooraf, is dat toeval, of triggert die afhaalpizza iets van 'lamaarwaaien'? Hoedanook, het blijft naar voor je, en zoals ik je verhaal lees, helpt 'proberen om iets meer te eten' en 1 dag minder sporten (nog) niet echt omdat je dan juist jezelf nog meer gaat beperken en op een andere manier meer gaat bewegen/sporten? Of zit ik er helemaal naast?

      De winterjas kan weer terug aan de kapstok, hihi. Maar mijn rug knapt op en dat is 1 mooi ding.
      Ik maak me wel wat zorgen over de familie van mijn schoonzoon, die familie woont in Beiroet. Maar de mensen daar zijn al zoveel (burger)oorlog en corruptie gewend, dat ze er mee hebben leren leven. Dat is onbegrijpelijk voor ons, hè.
      Hoop dat je een beetje droog door het rotweer heen komt vandaag. Knuffel en sterkte, Ine

      Verwijderen
    5. De eetbui betekent dat ik denk 'f***k it'! En dat ik dan alles eet wat ik eigenlijk normaal niet eet, daar valt pizza ook onder. Pizza op vakantie in een restaurant kan wel, maar thuis eigenlijk niet.
      Nee, ik ga niet beperken als ik niet sport, ook niet meer sporten op een ander dag of ander moment meer bewegen. Ik zie het als een gezonde rustdag, zelfs een belangrijk rustmoment.
      Gisteren regen, storm, hagel en onweer, kon het water uit mijn laarsjes gieten. Vandaag ook twee keer nat. Ben er wel weer klaar mee.
      Jeee... Beiroet, inderdaad voor ons niet voor te stellen hoe het leven daar moet zijn.
      Fijn dat je rug beter wordt Ine! xx

      Verwijderen
  2. Och jee. Toch ook maar loslaten, die eetbui.
    En over bloggen: soms vraag ik me ook af waarover ik zal bloggen. Zeker nu ik door long covid veel minder wandel in de stad en foto's maak. En dan toch komt er weer wat bovendrijven. Ik denk wel eens: ik stop ermee. Maar de zin om te bloggen komt steeds weer terug.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Judy, ik denk dat ook regelmatig, maar iedere keer weer heb ik toch zin om iets te schrijven én geniet ik van de blogs van anderen. Ik wil dan ook mijn trouwe lezers niet in de steek laten. Ik weet natuurlijk dat jullie me na verloop van tijd zouden vergeten, want zo gaat dat, maar toch. Fijne week!

      Verwijderen
    2. Nee hoor, niet stoppen svp. Allebei niet.

      Verwijderen
    3. Ik ben er nog en hoop toch ook nog lang te blijven!

      Verwijderen
  3. Gefeliciteerd met jullie mijlpaal.
    Inside information: als iemand mij vraagt 'hoe lang doe je gemiddeld over een blog' zeg ik 'half uurtje of zo'.
    Nu ik met de opleiding bezig ben zet ik regelmatig een timer aan. Over het blog 'onbeschoft' heb ik meer dan een uur gedaan. Schrijven is werken.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Haha.. .het kost mijn ook uren per week, zeker omdat ik veel schrijfsels blijf aanpassen, veranderen en verbeteren voor ik ze publiceer. Wél leuk werk gelukkig!

      Verwijderen
  4. Gefeliciteerd met jullie 12,5! En gelukkig toch weer opgestaan naar die eetbui. Het is fijn om je blogs te lezen die gewoon eerlijk zijn én over het echte leven gaan en niet zoals op veel social media alleen maar 'happiness and perfection'. Ik heb regelmatig ook het idee om een blog te beginnen nu ik geen ingezonden brieven meer stuur naar kranten, maar ja dan denk ik wie zit daar nu op te wachten maar nu de schrijfcursus bij de volksuniversiteit afgelopen is kriebelt het wel weer. Fijne week!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel Ilona! Hier ook wel geluk, maar daar vergeet ik vaak over te schrijven, moet ik ook maar eens doen anders lijkt het alleen maar kommer en kwel 😉! Jij zou een goede blogger zijn, je schrijft vlot en goed!

      Verwijderen
  5. Mijn valkuil is internet. Ik wil eigenlijk lezen. Maar zit maar te scrollen en vooral ..... ik speel graag mahjong op internet. Achteraf een rotgevoel. Ik heb nu een planner gekocht. Morgen wordt het bezorgd. Ik hoop dat het helpt. Het is een planner met een verhaal erachter. De man die het ontwikkelde heeft een instorting gehad en ontdekte dat hij totaal geen structuur heeft. Via die planner lukte het hem. Ik lees jouw blog zo graag. Zo interessant te horen hoe dat op je werk toegaat. Eetbuien, ik begrijp zo goed hoe dit voelt. Wat zit een mens toch vaak raar in elkaar. Je wilt niet en doet het toch. Probeer niet boos te worden op jezelf. Ik probeer het ook. En lekker blijven schrijven, al of niet met ditjes en datjes.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat een lieve reactie, ben er een beetje stil van. Succes met je planner, lees graag op je blog of het wat voor je is!

      Verwijderen
  6. Blogjes kunnen ook korter zijn en ik vind ditje en datje ook leuk. Jammer dat je weer in de valkuil bent gevallen van te weinig eten. Maar nu weer aangevuld en met goed moed verder en elke dag iets extra zoals je al eerder van plan was maar even vergeten was.
    Gisteren heb ik met rollator wel een hele kilometer gelopen. Er zit op 500 meter een bedrijf en daar wilde ik naartoe, staat lekker muurtje om even uit te rusten. Had alleen niet gedacht dat de terugweg wind tegen dan betekende. 😂
    Maar toch voldaan erover en de beloning de middagkoffie met stuk zelfgebakken cake en wat advocaat en slagroom zaten de calorieen er weer bij.
    Vanmorgen blijf fit lesje geweest en n u is het heel slecht weer, moet nog wel naar de milieustraat want morgen wordt keuken schoongemaakt en dan moet alle extra rommel weg zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik schrijf met mijn vaste lezers in gedachte, jij bent daar een van Lot. Oh.. cake, slagroom en advocaat, heerlijk!! Ik ben op de terugweg van school terecht gekomen in storm, regen, hagel en onweer, gevalletje slechte timing. Toen ik 5 min thuis was scheen de zon!

      Verwijderen
  7. Ik heb het gevoel dat je niet zo lekker in je vel zid de laatste teit. (Serieus)
    En oh jah, als je naar Londen wilt gaan, niet tien jaar wachten hoor, maar hup de Eurostar in en gaan!
    Marijke

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Marijke, ik was inderdaad van plan om met de Eurostar te gaan. Ik ben niet zo energiek, slaap wat minder goed de laatste weken. Nog twee weken en dan vakantie, daar heb ik zin in!

      Verwijderen
  8. Wees maar zacht voor jezelf!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Gefeliciteerd met jullie 12,5 jaar huwelijk. Je blogt heel eerlijk en open over de zaken die je ervaart. En zo maak je mensen bewuster van hoe moeilijk het '''gewoon even doen" is. Een eetstoornis is complex en juist jouw open blogjes daarover geven inzicht.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je Cellie! Ik schrijf zo eerlijk in de hoop dat er meer begrip ontstaat en dat het uit de taboesfeer komt, want een taboe is het nog steeds, vooral voor dames van mijn leeftijd en jongens en mannen. Het is nog vaak die 'jonge meisjes ziekte'.

      Verwijderen
  10. Je weekverslagen lees ik altijd met plezier. Je hebt een hele fijne beschouwende schrijfstijl. Zoals je bij je profiel al zegt: geen mooiere voorstelling dan de werkelijkheid. Soms is motivatie of inspiratie van verder te zoeken. Dat overkomt mij ook, en dat terwijl ik zóveel heb om nog te vertellen. Vaak als de kop er weer af is, dan stroomt de rest ook weer door. Vroeger kon ik wel denken dat die inspiratie weg zou blijven. Nu niet meer; het komt altijd terug. En het gaat ook altijd weer weg. Steeds herhalend.
    Jouw studievertragers zijn wel mensen met humor: ze komen gewoon niet opdagen. Zelfs daarin vertragen ze.
    Nog van harte met jullie trouwdag!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel Anita, leuk om te horen! En dank voor de felicitaties! Ze zijn natuurlijk niet voor niets studievertrager, ik had er deze week weer een die het echt bont maakte... zie mijn weekverslag maandagochtend!

      Verwijderen
  11. Gefeliciteerd met jullie jubileum! En bizar dat mensen zomaar niet op komen dagen. Slechte zaak!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je Nicky! Ja, maar het gebeurt zo veel dat ik er niet meer van op kijk helaas.

      Verwijderen