zo was mijn week - 35 / 2024

zondag 25 augustus

Dit is de laatste dag van de zomervakantie. Mijn dag verloopt rustig. Ik sorteer mijn kleding voor de komende week en lak mijn nagels. Haal mijn schooltas tevoorschijn en pak alvast wat spullen in die mee naar school moeten. 

Ik heb zin in morgen, leuk om iedereen weer te zien en ook fijn om het dagelijkse ritme weer op te pakken. 

Ik kijk de laatste aflevering van b&b vol liefde. Ik vind er niet zoveel aan dit seizoen. Ik vraag me af of het aan mij ligt of is het saaier dan anders? Er zijn genoeg andere leuke dingen die ik wil kijken en ik overweeg om er mee te stoppen. Ik neem het op en zal nog wel bedenken of ik verder kijk.

maandag 26 augustus

De wekker gaat niet af, ik ben eerder wakker en zet het alarm uit. Heb gelukkig goed geslapen ondanks de spanning voor de eerste werkdag. Misschien omdat ik vorige week al even op school was. 

We starten het schooljaar met een bijeenkomst in de aula, er zijn twee sprekers. Beiden heb ik al eerder gehoord en het zijn niet de meest inspirerende verhalen. Ik zit het uit en als het is afgelopen zijn er broodjes voor alle medewerkers. Ik heb mijn eigen lunch bij me en samen met een paar collega's zoeken wij een rustige plek op om te eten.

's Middags is er een teamvergadering. We delen onze vakantieverhalen en bespreken kort wat er deze week op het programma staat. Er zijn nog geen lessen, wel komen er studenten naar school voor kennismakingsgesprekken. Ik heb nog niet veel afspraken staan maar genoeg te doen, dat staat allemaal op het takenlijstje dat ik voor de vakantie heb gemaakt. 

dinsdag 27 augustus

Vandaag een wat normalere dag. Ik begin aan mijn lijstje, het schiet niet meteen lekker op, ik moet er echt inkomen. Gelukkig heb ik het lijstje, want dat geeft houvast. Zes weken niet werken is lang en dingen zakken weg.

Kom de hele dag collega's tegen die ik gisteren niet heb gesproken dus er wordt ook nog veel gekletst over de vakantie. 

's Middags ga ik lekker sporten en ook daar kom ik wat mensen tegen die ik lang niet heb gezien, want in de vakantie sport ik altijd 's ochtends, dus ook daar gezellig met een aantal mensen gekletst.

woensdag 28 augustus

Mijn eerste afspraken, een student komt, de ander niet. Grote kans dat hij nog op vakantie is. Dat is niet heel ongebruikelijk, ook al is dat natuurlijk niet de bedoeling. 

Ook maak ik vandaag mijn lesplanner voor het komende blok van 10 lesweken in orde. Het meeste lesmateriaal heb ik al klaar, dus ik bereid alleen mijn eerste les nu voor. Voor de overige lessen plan ik wekelijks op woensdagochtend een moment in mijn agenda. Mijn eerste les vervalt overigens, want die zou op maandag plaatsvinden maar aanstaande maandag en dinsdag zijn er eerst nog introductiedagen voor de studenten.

's Avonds heb ik enorme eetbuidrang. Ik heb ook honger en ik eet, voor mij idee, vrij veel. Het voelt alsof ik iets slechts heb gedaan. Als we klaar zijn met eten heb ik zin in chocolade en ijs en vla en fudge. Dat is het reptielenbrein dat nu signalen afgeeft en zegt: "de dag is nu verpest, je hebt teveel gegeten, je kan nu net zo goed even doorgaan!". Ik ruim af en ga bloggen. Na verloop van tijd is de drang weg. Ik eet een bakje vla, drink thee en neem een blokje fudge. Het is voldoende en het voelt goed zo. Mijn hogere brein stuurt mij niet naar de keuken.

donderdag 29 augustus

Vandaag het eerste werkoverleg met mijn teamleider, een aantal gesprekken met studenten die vertraging hebben en dit schooljaar onder mijn hoede komen. En niet alleen onder mijn hoede, ik krijg er een collega bij die deze studenten dagelijks gaat begeleiden. Ik stuur haar aan en heb de eindverantwoordelijkheid. Maandag begint de nieuwe collega en ik zal haar zeker in de eerste weken dagelijks zien om haar goed in te werken. 

vrijdag 30 augustus

Na een lekkere werkdag kan ik vroeg naar huis en ga ik direct door naar de sportschool. Ik kijk b&b vol liefde en ondanks dat het minder leuk is blijf ik het toch volgen, ik ben uiteindelijk niet minder nieuwsgierig dan alle andere kijkers.

Ik ben met het eten en in de avond alleen en vandaag geef ik gehoor aan de eetbuidrang. Zo goed als het donderdag ging, zo slecht gaat dat vandaag. Ik besluit me er bij neer te leggen en vanaf zondag, dan is het de eerste van de maand tenslotte, weer een nieuwe poging te gaan doen. 

Ja, de zoveelste poging hoor ik jullie denken, en dat klopt, het is de zoveelste poging. Is dat erg? Niet voor mij, maar ik kan me voorstellen dat je je suf ergert wanneer je het leest. Dat moet dan maar. Ik zou het liefst natuurlijk schrijven dat het hartstikke goed gaat. Maar dan zou ik jokken en daar wordt niemand wijzer van. 

Ik wil eerlijk zijn voor al die lezers die hier steun zoeken en misschien ook vinden omdat ze niet alleen staan in hun ge- over verstoorde eetpatroon, lezers die wat meer willen weten over de werking van een eetgestoord brein en lezers die hier komen omdat ze een tegenhanger willen voor alle glimmende verhalen op Instagram en TikTok.

zaterdag 31 augustus

Ondanks een iets onrustige nacht ben ik niet heel erg moe en ik sta op mijn normale tijd, 07.30 uur, op. Ik heb zin in boterkoek en roomijs, maar ik eet havermoutpap. Ik heb geen zin om te gaan sporten maar ik ga toch. Daarna voel ik me beter.

Als ik thuiskom hang ik de was buiten en na mijn koffie ga ik nog even naar de stad voor boodschappen. Het is heerlijk buiten en op de fiets is het met een beetje wind goed te doen.

Ik denk veel na over de eetbuien en waarom het toch steeds misgaat. Ik weet het wel en tegelijkertijd weet ik het niet. Ik geef mezelf de schuld terwijl ik weet dat dat niet hoeft. Ik voel mezelf een sukkel en ook dat is niet nodig. 

Ik sta op het punt om mijn blog te stoppen, ik vind het vreselijk om telkens te moeten schrijven dat het weer niet gelukt is. Maar als ik stop met bloggen ben ik ook mijn uitlaatklep kwijt. Ik kan het natuurlijk voor mezelf opschrijven maar dat is niet hetzelfde. Een lezerspubliek betekent dat ik schrijf, ook wanneer het even niet leuk is.

Na de lunch heb ik deel twee van de eetbui die gisteravond begon en voor mijn gevoel nog niet klaar was. 

Morgen is het 1 september en een zondag. Voor mijn eetgestoorde hoofd is dat een mooi moment om de draad weer op te pakken. Maar hoe zorg ik ervoor dat ik niet weer na bijna twee weken een eetbui heb? 

Ik ben enorm gemotiveerd op dit moment, maar dat is ook altijd zo. Tijdens of na een eetbui heb ik enorm veel zin om vanaf ....(vul maar in)... de dingen perfect te gaan doen. Me niets aan te trekken van de weegschaal en al mijn eetregels in de wilgen te hangen. Dat lukt dan een paar dagen, soms langer en dan gaat het toch weer mis. 

Ik weet dat veel van jullie met me meeleven, jammer dat ik jullie steeds moet teleurstellen. En natuurlijk reageren jullie straks massaal dat jullie niet teleurgesteld zijn, voor mij voelt het nu eenmaal zo.

Goed, tot zover. Morgen weer een nieuwe dag en dat betekent nieuwe kansen. Ik ga mijn eetbuivrije dagen weer bijhouden dus let maar op de teller die je onder het tabblad 'eetbuivrije dagen' bovenaan de pagina vindt.