zo was mijn week 33 / 2024

Vanaf nu plaats ik mijn weekoverzicht op zaterdagavond om 21.00 uur. Het geeft me dan tijd en gelegenheid op zondag om de reacties te lezen en beantwoorden. Op maandag is dat, zeker wanneer ik over een week weer aan het werk ben, toch minder makkelijk want dan heb ik er overdag nauwelijks tijd voor. 

maandag 12 augustus

Ik ga naar de sportschool waar ik 11 dagen, een record voor mij, niet ben geweest. Het is lekker om mijn rondje weer te kunnen doen. 

Na het warme weer in Frankrijk vinden we de ruim 30 graden hier vandaag goed te doen. Op zonne-energie draai ik een was en we ruimen de laatste dingen op.

De nieuwe buren komen langs voor koffie en krijgen van ons wat lekkere dingen: kaas, olijfolie en wijn, als dank voor het verzorgen van de planten op ons dakterras tijdens onze vakantie. In de middag komt ook buurvrouw E. langs om haar cadeautjes in ontvangst te nemen, zij heeft Max heel goed verzorgd. Twee keer per dag is ze langs geweest en heeft ze hem buiten laten spelen, eten en aandacht gegeven.

dinsdag 13 augustus

Vandaag gaat er weer in was de machine in, morgen nog een en dan is de vakantiewas weer weggewerkt. Na mijn rondje sportschool drink ik op ons dakterras koffie en eet ik mijn boterham met pindakaas. Na alle Franse lekkernijen is dit toch ook weer genieten.

Na de koffie is het tijd om naar de opticien te gaan om mijn bril op te halen. Ik zet de bril op en hij staat me goed. En ik merk meteen dat ik echt toe ben aan nieuwe glazen, wat een verschil! Wanneer ik thuiskom vindt T. ook dat het een mooie bril is die me goed staat. Leuk!

woensdag 14 augustus

Regen, dat is lang geleden. Geen plannen voor vandaag en de dag verloopt rustig. Ik ga natuurlijk sporten en drink daarna buiten mijn koffie, het is inmiddels droog. Ik fiets naar de grote stad, daar zit een Jumbo waar ik met mijn punten gratis producten kan halen, dat kan niet bij een onlinebestelling. Deze keer zijn het potten pindakaas, ik neem er vijf mee, hier kan ik voorlopig wel even mee toe.

's Middags maak ik bouillon voor de soep van vanavond. Ik sleutel wat aan mijn blog, ik wil tabbladen creëren en daar specifieke informatie plaatsen. Het lukt me niet dus ik zet alles weer terug in de oude stand. Ik zie trouwens niet waar het verkeerd gaat, de tabbladen staan er wel, maar ik begrijp niet hoe ik informatie moet toevoegen. Op het Internet word ik niet veel wijzer. 

Ik besluit om hulp te vragen, ik ken maar een iemand die al heel lang gebruik maakt van Blogger en dat is Aaf. Ik stuur haar een mail.

donderdag 15 augustus

In mijn mailbox zit een reactie van Aaf met een uitgebreide instructie. Met deze informatie ga ik, nog voor ik aan mijn havermoutpap begin, aan de slag. En ja hoor, nu lukt het wel.

Mijn eerste tabblad heet 'boeken'. Het tabblad 'recepten' is nog een twijfelgeval. Het Internet staat immers vol met recepten, daarnaast ben ik geen foodblogger en vind ik koken leuk, maar is recepten schrijven niet aan mij besteed. Misschien plaats ik hier wel links naar recepten van gerechten die ik graag eet. Of ik haal het tabblad weer weg. 

Vandaag was een rustige dag, ik heb lekker buiten gezeten. Vakantie is heerlijk, maar nu, na ruim vijf weken, krijg ik ook weer zin om te gaan werken. Dat is fijn, want het lijkt me vervelend om met tegenzin aan de slag te moeten gaan. 

vrijdag 16 augustus

Vrijdag marktdag. Na het sporten, en voor het weer gaat regenen, maak ik mijn trip naar de markt. Ik haal twee stukken kaas, aardappelen, een meloen, komkommers, paprika's en pruimen. 

's Middags doe ik wat huishoudelijke taken en aan het eind van de middag heb ik een gezellige belafspraak. 

zaterdag 17 augustus

Geen goede dag. Ik heb gisteravond een eetbui gehad en daardoor slecht geslapen. Ik ben te moe om naar de sportschool te gaan en blijf thuis. De eetbui gaat door. En duurt de hele dag. Wat heb ik hier schoon genoeg van. En tegelijkertijd laat ik het toe, span ik me niet in en bied ik geen weerstand. De welbekende vicieuze cirkel. 

Morgen wordt alles anders, ik ga er weer aan werken. Het kan namelijk, het is mogelijk om na meer dan 25 jaar met een eetstoornis te genezen. Ik kan dat, ik wil dat kunnen, ik zal dat kunnen. In de vakantie ging het toch ook goed? Had ik geen eetbuien, ging ik niet sporten, at ik totaal anders dan thuis en kwam ik niet aan. Ik voelde me vrij, eten was niet aan vaste tijden gebonden. We aten een keer om 18.30 uur, maar ook een keer om 19.45 uur. We ontbeten om 8 uur, en ook om 9.30 uur. Ik keek niet op de klok wanneer ik trek had in wat te knabbelen en als we op pad waren en in een dorpje bij de bakker een vers chocoladebroodje meenamen maakte ik me geen zorgen of het al tijd was om het op te eten. 

Ik heb een vrijheid ervaren die voor de meeste mensen vanzelfsprekend is: eten wanneer het tijd is om te eten, of wanneer ze honger hebben. Zij kijken niet op de klok om te wachten tot het exact 06.45 uur is voordat ze beginnen met eten. Ze wachten ook niet tot klokslag 19.00 uur om hun eerste spruitje aan hun vork te prikken. Maar dat is precies wat ik doe. Ja, echt waar!

Maar dat verandert morgen. Morgen ga ik het anders doen. En ook maandag, dinsdag en woensdag... Want ik wil die vrijheid terug, de vrijheid waarvan ik weet dat ik die ook kan hebben.