woensdag 8 december 2021

een eetstoornis tijdens de feestdagen

De feestdagen. Een periode om naar uit te kijken, of om tegenop te zien.  Dagen vol gezelligheid, koken en bakken, lekkere dingen eten, vrienden en familie zien. Of dagen vol stress en onrust omdat er veel dingen anders gaan dan anders en en er gepiekerd wordt over wat er er allemaal op tafel komt en op welke tijden  er gegeten wordt.

Het laat zich wel raden dat de mensen met een eetstoornis over het algemeen bij team stress en onrust horen, Natuurlijk kan ik niet voor anderen spreken en alleen mijn eigen ervaringen en gedachten hier beschrijven. Doordat ik veel over eetstoornissen heb gelezen weet ik wel dat ik ook hier niet alleen in sta. Ik mag nog van geluk spreken dat de stress en onrust bij mij meevallen. En dat komt omdat de feestdagen geen grote rol spelen in mijn (ons) leven.

T.  en ik doen niet of niet veel aan Kerstmis en andere feestdagen. Al een jaar of tien gaan we in de kerstvakantie naar het zuiden van Europa. Daar huren we dan een huis en een auto en genieten we een week van zon en een mooie omgeving.  We kunnen dit doen omdat onze familie erg klein is en ons niet verwacht aan de kerstdis. Dit jaar zijn we, net als vorig jaar, thuis in de kerstvakantie. Door de onzekerheden over eventuele beperkingen hier en in het buitenland vanwege corona besloten we ook dit jaar niets te boeken. Ook hebben we geen afspraken gemaakt met familie of vrienden. Wel hebben we individueel afspraken gemaakt voor de kerstperiode, maar niet voor de kerstdagen zelf.

Omdat we de feestdagen niet vieren gaan we niet groots uitpakken met eten. Het kan heel goed zijn dat we met de kerstdagen gewoon eten wat we altijd eten, namelijk niets bijzonders! Er zijn in ieder geval nog geen bijzondere dingen gepland. En omdat we altijd al lekker eten hoeft dat ook niet. Voor ons in ieder geval geen drie-gangen-menu. Hierdoor heb ik thuis heb ik geen eetstress. 

Dit betekent overigens niet dat ik helemaal geen stress of onrust ervaar in deze periode. Er is het kerstgebeuren op mijn werk. Normaal gesproken is er een kerstactiviteit voor alle personeel op vrijdagochtend. Vorig jaar was het een online quiz die je vanaf thuis kon meedoen. Maar in andere jaren was het altijd een soort kerstontbijt, rond 10 uur 's ochtends, met tafels vol lekkernijen, hartig en zoet.

Een aantal collega's hebben dan zelf iets gemaakt en de rest wordt ingekocht. Ik ontbijt het liefst thuis met mijn havermout. Om 10 uur is het voor mij nog geen etenstijd. Maar omdat we dan met elkaar aan lange tafels in de aula zitten voelt het voor mij erg ongemakkelijk om met een leeg bord voor mijn neus te zitten. Ik leg er dan voor de vorm maar een mandarijn en een snee kerststol op en neem een kop koffie. Uit ervaring weet ik dat mee-eten mijn eetregels zodanig in de war schopt dat ik de rest van de dag onrustig ben en een eetbui krijg.

Gelukkig zijn een aantal van mijn naaste collega's op de hoogte van mijn eetstoornis, ze weten niet alle ins en outs maar weten dat dit voor mij lastig is. Ik ga dan ook altijd bij dit groepje zitten. Zodra het eten klaar is ga ik een beetje rondlopen en mijn andere collega's fijne vakantie wensen en ben ik opgelucht dat het achter de rug is.

Dit jaar zijn we vrij op vrijdag omdat het zo vlak voor Eerste Kerstdag is. Het kerstfeest voor het personeel is nu op donderdagmiddag. Hoe en wat weet ik nog niet, maar dat het begint om 14.30 uur en klaar is rond 16.00 uur weet ik al wel. Moeten we thuis iets doen of op school? Geen idee nog. Voor het eten ben ik deze keer niet angstig. Thuis of op school, ik hoef niets te nemen als ik niets wil. Maar waar ik wel tegenaan hik is dat ik dan aan het einde van de dag niet meer naar de sportschool kan, die is dan waarschijnlijk al dicht (huidige coronaregels gelden misschien nog) maar sowieso wordt het dan te laat en kom ik in de knel met mijn routines en planning.  Dit vind ik enorm vervelend. Uit ervaring weet ik dat de wereld niet vergaat en ik op vrijdagochtend meteen na het ontbijt op de sportschool mijn vast training kan doen. Toch geeft het vooraf een boel onrust in mijn hoofd. De hele week ben ik er dan al mee bezig dat ik niet kan sporten.

Vervolgens is het dan zaterdag en zondag Kerstmis en is mijn sportschool gesloten. Tijdens de lockdown ging ik iedere dag ruim een uur fietsen om aan mijn beweging te komen. Dat kan nu natuurlijk ook, mits het weer het toelaat. Alleen sneeuw of regen kunnen dan nog roet in het eten strooien maar dan zou ik nog kunnen gaan wandelen. Ook hier ben ik in mijn hoofd nu al mee bezig en tegen die tijd houd ik Buienradar dan ook nauwlettend in de gaten. 

Als ik niet kan bewegen vind ik iets extra's eten erg ingewikkeld. Ik tel geen calorieën maar als ik meer of anders eet dan normaal en er is geen mogelijkheid om te compenseren door te bewegen vind ik dat moeilijk. Daar kan ik voor een dag wel mee omgaan, maar moeilijker wordt het als het twee dagen zijn.  Mijn gezonde brein weet dat ik niet kan aankomen van een of twee dagen anders eten, tenslotte doen we dat ook als we op vakantie zijn. Maar wanneer ik thuis ben vind ik het enorm lastig om dit ook in te zien. Ik kan thuis niet loskoppelen van routine. 

Met Oud en Nieuw zijn we de laatste jaren nooit meer weg. De tijd van feesten en partijen hebben we achter ons gelaten, we vinden het prettig om dit samen thuis vieren.  We drinken samen een glas bubbels en eten we een oliebol. Die stomme oliebol zorgt dan de hele dag voor onrust in mijn hoofd!  Neem ik er wel een of niet?  En dan is ook nog eens de sportschool gesloten op Oudejaarsdag én Nieuwjaarsdag en moet ik weer iets verzinnen om te doen zodat de bewegingsdrang wordt gestild en ik eventuele extra gegeten calorieën kan compenseren.

Toch is er ook een voordeel aan al deze tijdelijke veranderingen in mijn routine.  Als de sportschool dicht is en ik kan er niet naartoe dan kan ik daar nog best van genieten. Even wat anders, even niet hetzelfde riedeltje, een keertje niet om negen uur 's ochtends de deur uit en thuis een beetje rondklooien zonder verplichtingen. Maar dat realiseer ik me altijd pas achteraf, in de aanloop naar de feestdagen krijg ik er alleen maar stress en onrust van.

Een eetstoornis en feestdagen zijn een hele slechte combinatie en hoe eerder het weer januari  is hoe beter wat mijn eetstoornis betreft. Ik daarentegen ga mijn best doen om te genieten van twee weken vrij, gezellige dingen doen, wat lekkere dingen eten en daardoor misschien een beetje uit mijn comfortzone gaan!

18 opmerkingen:

  1. Goed geschreven, ik kan het helemaal begrijpen. Ik vind december, in mindere mate als jij, ook ontregelde dagen, met al dat aanbod van zoetigheid en overdadig eten.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Goedemorgen Judy, dank je wel. Ik weet dat veel mensen dit lastige dagen vinden. We zijn natuurlijk allemaal wel een beetje blij met vaste patronen en routines. En al dat eten is ook voor velen ook gewoon te veel!

      Verwijderen
  2. Nooit beseft,dat je op die manieren tegen de feestdagen kunt opzien.Wij begonnen een paar jaar geleden met het kerstdiner te versimpelen tot salades. De hele dag extra lekkernijen gaf al zo'n vol gevoel,dat er niet veel meer bij kan. De eerste keer vond ik het jammer,al dat lekkers terug in de koelkast. Nu is het normaal.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Goedemorgen Izerina, ik weet dat veel mensen er op die manier tegenop zien. Gelukkig wordt er in veel huishoudens ook rekening gehouden met een wat gezonder eetpatroon. En daar kunnen ook lekkere dingen bij zijn!

      Verwijderen
  3. De maand december behoort "gezellig" te zijn. Er zijn dan ook heel veel "eenzame" mensen. Het zijn allemaal dingen die je door de strot worden geduwd door de media. Probeer in je eigen ritme te blijven en wat je niet wil dat hoeft ook niet. Trouwens veel mensen bij elkaar wordt ontraden i.v.m corona. Is dat even boffen :) Zelf vind ik de feestdagen gezellig, nou ja eigenlijk de tijd voor de feestdagen vind ik gezellig. Lekker in een huispak op de pak naar een film kijken, kaarsjes aan, glaasje wijn erbij. Dat vind ik gezellig. De feestdagen zelf zitten vol met verplichtingen en of dat nu altijd zo gezellig is????? Sterkte en probeer jezelf te blijven.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Goedemorgen Ellen, je hebt helemaal gelijk, er worden allerlei dingen in de media getoond die uitstralen dat er vooral veel mensen gezellig bij elkaar moeten zitten aan grote tafels vol met de lekkerste dingen. Er zijn inderdaad ook veel mensen alleen of met minder geld om dit allemaal te doen! Jullie feestdagenperiode klinkt heel fijn, vooral doen wat jullie willen. Ga ik ook mijn best voor doen! Dank je!

      Verwijderen
  4. Ook weer herkenbaar. Al vanaf augustus ligt er veel lekkers in de winkelschappen dat bedoeld is voor de decembermaand. Mijn gevecht begint al op het moment dat ik het zie liggen, want ja, ik lust en allemaal en het verveelt nooit. En het probleem met een eetstoornis is dat je insuline aanmaakt op het moment dat je eten ziet of eraan denkt, in plaats van dat je met een gezond lijf insuline aanmaakt op het moment dat er eten binnenkomt.
    Ik heb geleerd dat ik het niet hoef te kopen op het moment dat het in de winkels ligt omdat het in december nog steeds verkrijgbaar is, en toch triggert het me iedere keer, zelfs als ik bewust het gangpad vermijd waar het ligt. Ook dan slaat mijn hoofd op hol omdat ik eromheen loop.
    Ik ben met de feestdagen thuis, vier zeker Kerst, vanuit mijn geloof belangrijk om dit heilsfeit ieder jaar te herdenken. Voordeel is dat de dagen al voor een deel gevuld zijn met een kerkdienst, die dit jaar misschien helaas weer net als vorig jaar digitaal zal zijn. Maar ik eet gerust boerenkool omdat ik dat nu eenmaal lekker vind. Of toch biefstuk, witlofsalade en een mini-bakje ijs (om maar iets te noemen), gewoon omdat het zo uitkomt.
    En gelukkig hou ik niet van oliebollen en al helemaal niet van oud- en nieuw. Brrr, wie dat uitgevonden heeft! Waarom niet gewoon in juli die jaarwisseling, gewoon, omdat het dan lekker lang licht is en vaak ook zonnig. Waarom moet dat juist in de donkere dagen? Echt niet aan mij besteed. En de tijd dat ik meedeed omdat anderen dat van me verwachtten ligt achter me. Ben ik zielig als ik met die dagen alleen ben? Zeker niet! Het is een heel bewuste keuze de me rust geeft. Als ik 345 dagen per jaar alleen kan zijn dan kan dat ook met de feestdagen. Een ander plakt het etiketje 'zielig' erop, de supermarktfolders praten het je aan, de glossy's: allemaal gezellig rond de tafel en leuk doen. Geef mij maar een goed boek en lekker mijn benen onder mijn eigen tafel. Enne, ben ook nog jarig in december, dus aan feestdagen geen gebrek :-)
    Fijne dag vandaag! Groet, Gerda

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Goedemorgen Gerda, jouw verhaal is ook heel duidelijk! Ik zag de eerste kruidnootjes al eind augustus maar heb me in kunnen houden. Inmiddels heb ik mijn eerste zak al wel op hoor! Oud en Nieuw mogen ze ook houden van mij, ik vind het niet vervelend maar ga net zo lief op tijd naar bed en sla het over! Ik wens jou een fijne tijd en hoop dat je alles kan doen zoals jij het wil. En alvast gefeliciteerd!

      Verwijderen
  5. Ik zou het liefst van half november tot half maart in winterslaap gaan. De winter (grotendeels) weg en gelijk ook de verplicht gezellige feestdagen weg. Ik heb er helemaal niks mee. Het is echter binnen de familie zowat een gewoonte slash verplichting geworden om samen iets te doen. En eens we bij elkaar zijn is het ook best gezellig, maar de aanloop er naartoe, de drukte die dat meebrengt, ... Met eten heeft het bij mij niks te maken. Het is gewoon allemaal te veel bij elkaar. De sint, kerst, nieuwjaar, en dan is mijn zoon ook nog eens jarig op 2 januari. Too much!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Myriam! Ik hoor dit soort geluiden ook bij veel van mijn collega's. Het lijkt wel of de meerderheid liever al die poespas niet heeft. De reden dat T. en ik normaal gesproken in het buitenland zijn is ook om alles hier even te ontlopen. Winterslaap kan helaas niet, maar weekje zon in de winter wel en dat doet ons altijd heel veel goed! Sterke dan maar de komende tijd!

      Verwijderen
    2. Weekje(s) zon doen wij in januari/februari. Hopelijk over enkele maanden naar Qatar of Abu Dhabi. Lekker warm daar!

      Verwijderen
    3. Heerlijk hoor! Hoop dat het door kan gaan en dat corona geen spelbreker is!

      Verwijderen
  6. Jouw probleem met eten herken ik gelukkig niet. Heb je wel eens aan autisme gedacht als oorzaak van al die ellende met eten en sporten?
    Ach, je kunt er goed mee omgaan en er zijn ergere dingen op de wereld, denk ik. Bovendien heb je nu een leuk blog.
    Groetjes marijke.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Marijke, ik werk als zorgcoördinator en weet heel veel van autisme door studie en mijn ervaring op school met studenten. Ik heb geen autisme. Is ook bij de diverse psychologische tests nooit naar voren gekomen. Ik had dit vroeger ook allemaal niet. Het is wel OCD icm een eetstoornis, of een eetstoornis icm OCD; dat is het kip en ei verhaal. En ja, er zijn ergere dingen op de wereld, dat ben ik met je eens. Dank je wel, ik vind het leuk om hierover te bloggen! Fijne dag!

      Verwijderen
  7. Bijzonder weer hoe jij je gevoelens en ervaringen met "feestdagen" beleeft. Het is bijna een dagtaak alles plannen, bijhouden en dan ook nog zoveel sporten.
    Weeg je je eigenlijk vaak?

    In mijn jeugd was het altijd met oma's en opa's en later bij ouders en ook bij mij. Met nieuwsjaardag met vrienden vroeger met ex. Hij was de sociale afdeling van ons twee en ik hobbelde mee en vond het ook nog leuk.
    Huidige partner slaat het liefst ook alles over en we zijn jaren lang met jaarwisseling in franse huis geweest.
    Sinds ouders zijn overleden 5 jaar geleden zijn we van mijn familie nauwelijks nog samen geweest en meestal wel bij zijn kinderen 1 dag maar vorig jaar en waarschijnlijk ook dit jaar niet of maar met een gezin. Ze hebben zo'n druk sociaal leven in de randstad dat we dat graag vermijden ivm C, al krijgen we volgende week boosterprik al
    Ik hou van eten en drinken en heb er behalve aankomen nooit problemen mee gehad.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Goedenavond Lot, voor mij (en vele anderen) niet (meer) bijzonder. Het is inderdaad een dagtaak, maar daardoor ben ik er ook al zo aan gewend dat ik niet meer anders weet. Wegen doe ik te vaak, minimaal 2 keer per week. Gelukkig kan jij wel van de feestdagen genieten. Ik snap wel dat je de drukte nu nog vermijd, met of zonder boosterprik. Ik neem aan dat je je ook wel vermaakt samen met partner, het klinkt niet alsof jij je ooit verveelt of dingen doet die niet leuk zijn!

      Verwijderen
    2. Zelf sta ik wel vrijwel elke dag op de weegschaal, is zo gegroeid en ik vind het wel prettig om dat goed in de gaten te houden dat ik op gewicht blijf. In het weekend kom ik meestal pond aan en maandag en dinsdag weer balansdag - basis koolhydraatarm en dan is het er weer af.
      Door anti biotica maandag had ik gisteren en vannacht erg veel diarree en was helemaal leeg, was ik vanmorgen 1 ons minder.

      Verwijderen
    3. Hoi Lot, voor mij zou dat niet goed zijn, een ons erbij of eraf zou mijn eetstoornis enorm beïnvloeden. Ik moet juist maar 1x per week om een wat rustiger hoofd te krijgen. Die balansdagen heb ik meestal na een eetbui. Nu al sinds 1 december eetbuivrij!

      Verwijderen