wat je nog niet wist over Mevrouw Niekje 95 tm 99

De kerstvakantie is vandaag, donderdag 23 december om 12.30 uur begonnen, heerlijk twee weken vrij! Tijd om te bloggen zodat ik vast wat blogs klaar kan zetten voor de komende weken. Hier de vragen van deze week:

95.    Van welke spullen word ik blij?

 Ik word erg blij van een mooie leren tassen. Ik heb er vele en ook al vele versleten. Als ik ergens ooit veel geld aan heb uitgegeven (en soms nog!) dan zijn dat leren tassen. Grote tassen voor het werk en de laptop, kleine tassen voor het uitgaan, handige tassen voor vakanties, rugzakken voor op de fiets, voor iedere gelegenheid een tas en dus altijd wel een excuus om er eentje te kopen. 

96.    Heb ik al naar de wolken gekeken vandaag?

Omdat ik altijd op de fiets naar mijn werk ga kijk ik iedere dag naar de lucht. Ik ben dol op mooie wolkenluchten dus die vallen mij altijd op. Ik zie de zon soms opkomen als ik naar mijn werk fiets en dan zijn het met name de mooie kleuren die me opvallen.  Regenwolken vind ik minder mooi!

97.    Welk woord zeg ik te vaak?

Ik heb geen stopwoordje, ik denk ook niet dat er een woord is waar ik te vaak gebruik van maak. Ik heb een hekel aan jeukwoorden en ook aan Engelse woorden waar goede Nederlandse woorden voor zijn. Lastig om bij deze vraag iets te bedenken.

98.    Sta ik graag in de spotlights?

Graag is een groot woord, maar ik vind het niet vervelend. Als docent sta je natuurlijk constant in de spotlights en zijn er dagelijks vele ogen op je gericht. Door mijn werk heb ik ook vaak grote zalen vol mensen moeten toespreken op bijvoorbeeld een ouderavond of een diploma-uitreiking. Ik vind het ook leuk om speeches te schrijven en voor te dragen voor vertrekkende of  jubilerende collega's. Ik merk dat mensen erg moeten lachten om mijn toespraakjes. Ook heb ik ooit, nu zo'n 15 jaar geleden, een zaal vol mensen toegesproken op Paleis het Loo. Ik was hier eregast van Mr. Pieter van Vollenhoven tijdens een fondsenwervingsavond van Slachtofferhulp. In de zaal zaten veel bekende Nederlanders uit de politiek en uit de culturele sector. Mijn toespraak duurde 25 minuten en dit deed ik zonder hakkelen. Maar zenuwachtig was ik wel! Mijn verhaal ging over mijn relatiebreuk, die 10 jaar eerder had plaatsgevonden. Doordat ik bevriend was geraakt met de medewerkster van Slachtofferhulp die mij in die periode had ondersteund was mijn naam geopperd om op dit galafeest iets te vertellen over de hulp die ik had gehad. Als bedankje voor mijn bijdrage kregen T. en ik een diner met overnachting in het Amstel Hotel!

99.    Waar moet ik vaker de tijd voor nemen?

Dat zijn heel veel dingen op het sociale vlak. Door mijn sportverslaving, mijn ocd  en mijn eetstoornis vind ik het lastig om afspraken te maken die passen in mijn dagplanning. Ik sla ook vaak uitnodigingen af. Ik heb nog een aantal vriendinnen die ik een paar keer paar jaar zie. Dit is wederzijds overigens geen probleem. De meeste mensen hebben liever niet teveel afspraken in een weekend en vinden het ook geen probleem om niet meer dan 3 of 4 keer per jaar af te spreken. Dan hebben we genoeg te kletsen om er een leuke middag van te maken. Ik merk om me heen dat veel van mijn leeftijdsgenoten ook niet meer zo graag 's avonds afspreken en dus zijn we meestal 'ladies who lunch!'.

Ik kan me voorstellen dat mijn antwoord op vraag 98 vragen oproept bij mijn lezers. Ik heb nog nooit over dit deel van mijn leven geschreven. Het komt er nog wel een keer van en begint in het eerstvolgende deel van mijn leven in Engeland.  Ik ben hier al mee bezig maar moet er goed te tijd voor nemen. Ik moet er voor graven in mijn geheugen en naast heel veel leuke herinneringen komen  er ook minder fijne herinneringen naar boven. Die kan ik hebben maar ik heb er niet altijd zin in. Misschien dat ik hier in de vakantie de rust en tijd voor kan vrijmaken.  Nu ga ik in de hangstand op de bank met een mooi boek (Turkenliefje)!

Gezellige feestdagen!