eetbuivoedsel

Fear foods, safe foods en eetbuivoedsel. Iemand met een eetstoornis heeft eten vaak in verschillende categorieën ingedeeld. Fear foods zijn meestal calorierijk door veel vet en suiker. Degene met de eetstoornis vermijdt dit voedsel zo veel mogelijk en daardoor wordt het een beladen product. Safe foods, je raadt het al, zijn gezond, mager en soms ook niet zo lekker. Iemand eet de safe foods omdat daarvan bekend is hoeveel calorieën het bevat en omdat het eten is waar je in eerste instantie niet dik van zal worden. 

Dan is er nog eetbuivoedsel. Ook een inkoppertje natuurlijk. Onlangs bekeek ik een hele serie vlogs van een jongedame met BED (binge eating disorder/eetbuistoornis) op YouTube. Zij filmt haar eetbuien en haar eetbuivoedsel. Dit was iedere eetbui min of meer hetzelfde: twee bekers Ben en Jerry's ijs, twee grote repen chocolade van de Aldi, een paar pakken chocoladekoekjes, twee of drie dozen Bossche bollen, donuts en zo nog wat dingen. Ook bestelt ze regelmatig twee grote pizza's als eetbui-eten. Maar het meeste eetbuivoedsel is voornamelijk zoet en vet. De vrouw in kwestie heeft ernstig overgewicht en probeert van haar overgewicht en eetstoornis af te komen. Ze heeft hier professionele hulp bij. Ik vind het erg dapper van haar dat ze haar leven deelt met de rest van de wereld. Op dagen dat ze niet wil 'bingen' eet ze gezond en haalt ze geen eetbuivoedsel in huis. Maar bij haar is de drang soms zo groot dat ze tóch nog naar de winkel snelt om inkopen te doen.

Ook ik heb eetbuivoedsel. Bij mij is het voornamelijk roomijs, chocolade en fudge. Koekjes in mindere mate en hartige dingen bijna nooit. Maar wanneer de drang erg groot is dan eet ik ook boterhammen met pindakaas, noten, ontbijtkoek, kwark, vla en yoghurt.  In een eerdere blog schreef ik over eetbuien en wat ik tijdens zo'n eetbui eet. Bijna altijd zijn dit producten die we in huis hebben. Héél soms ga ik er speciaal voor naar de winkel, maar die keren zijn op een hand te tellen. 

Sommige reageerders adviseerden om dit eetbuivoedsel niet in huis te halen.  Mijn argument was dat ik niet alleen leef en dat er ook dingen voor mijn man in huis zijn, soms door mij gekocht, maar ook door hemzelf. Er was ook een reageerder die het vergeleek met alcohol en dat je dat toch ook niet in huis haalt voor iemand met een alcoholprobleem.

Ik heb lang over deze reacties nagedacht en natuurlijk hebben deze reageerders een goed punt. Wat je niet in huis hebt kun je niet eten. En ongezond eten in huis hebben is voor niemand goed.  Ik heb dit in het verleden geprobeerd. Ik had geen ijs in de vriezer. Ik heb gewacht om te kijken of de eetbuidrang voorbij ging. En dat lukte, een dag, soms twee dagen maar steeds ging ik toch voor de bijl en kocht ik ijs. En zo ging dat iedere keer. Ik hield het soms een aantal dagen vol. Maar dan begon de eetbui na een paar dagen al 's ochtends bij het ontbijt. Na mijn kom havermout nam ik dan een snee ontbijtkoek, en nog een, en nog een, en dan ging het daarna helemaal mis. Op weg naar het werk stoppen bij de super en inkopen doen, alleen maar zoet en vet voedsel.  In mijn kantoor op school dit snel in de bureaulade en de kast en vervolgens niet kunnen nadenken en concentreren tot het op is. Onderweg terug naar huis wéér ergens iets kopen en gewoon weer doorgaan. Ik denk dat ik zo wel een duidelijk beeld heb geschetst van zo'n enorme eetbui die een hele dag duurt. 

Als het lekkers waar ik trek in heb niet in huis is ga ik het dus kopen of zoek ik andere dingen die wél in huis zijn. En dat zijn dingen die T. ook eet. En als ik zijn speculaasjes eet dan zorg ik ervoor dat hij niet misgrijpt en eet ik niet alles op. Van zijn dropvoorraad kan ik zo een paar handen nemen zonder dat hij het merkt. Hij weet wel ongeveer wat er in huis is en hoeveel er nog van is, maar lang niet zo goed als ik het weet.  "Oh, waren er nog maar drie Magnums? Ik dacht dat er meer waren". Mijn stellige nee is dan genoeg.

Daarnaast wil ik zelf ook graag om kunnen gaan met eetbui-eten in huis. Ik eet iedere avond iets lekkers bij mijn thee, meestal een blokje fudge. Soms iets anders (paaseitjes, kerstkransjes) maar daarom heb ik altijd fudge in huis. Ik eet op zaterdagavond ijs met slagroom toe en de rest van de week vanillevla. Daarom heb ik dit altijd in huis. En op de meeste dagen gaat het goed en kan ik prima omgaan met dit eetbuivoedsel. 

Ik weet niet of ik meer of minder eetbuien zou hebben als ik mezelf niet af en toe iets zoets gun. Ik gun mezelf al zo weinig zoetigheid en eet over het algemeen erg gezond en gelukkig ook lekker. Maar deze paar dingen zijn de krenten in de pap. Voor de een is dat een wijntje en een borrelplankje op zondagmiddag, voor mij is dat een ijscoupe op zaterdagavond en iedere dag een blokje fudge!

Oh ja, we hebben ook wijn, bier en sterke drank in huis. Daar kan ik gelukkig met het grootste gemak afblijven!